Δ΄ ΜΕΡΟΣ
13:15 – 14:10
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Επαναλαμβάνεται η συνεδρίαση που έχει διακοπεί.
Θ. ΣΟΦΟΣ: Κύριε Πρόεδρε ζητώ τον λόγο για ένα σχόλιο μετά την κατάθεση της κας Φράγκου.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Έχουν φύγει οι συνάδελφοί σας, επιφυλλασσόμεθα.
Θ. ΣΟΦΟΣ: Επειδή έγινε πολύς λόγος για τον συνάδελφο ο οποίος εμφανίστηκε στην τράπεζα και επειδή τυχαίνει να είναι ο ομιλών εκείνος ο οποίος επιμελήθηκε....
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Εγώ είδατε, κοίταξα αυτό το πράγμα να το εξαλείψω, όχι απλώς να το υποβαθμίσω. Δεν έχει καμία αξία για την αίτηση, την είδα....
Θ. ΣΟΦΟΣ: Το σκεπτικό του κ. Βασιλακόπουλου δεν έχει καμία σχέση με αυτό το οποίο η Υπεράσπιση προσπαθεί να αποδείξει και αποδεικνύει.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Σας είπα ότι δεν είναι εδώ ο κ. Βασιλακόπουλος. Να έρθει ο κ. Μπουκετσίδης Ιωάννης. Θα ορκιστείτε;
Ι. ΜΠΟΥΚΕΤΣΙΔΗΣ: Θα ορκιστώ στην τιμή και στη συνείδησή μου ότι θα πω την αλήθεια, όσο δυσάρεστη και αν είναι σε ορισμένους.
Σ. ΦΥΤΡΑΚΗΣ: Πώς γνωριστήκατε με τον κ. Σερίφη, τί μπορείτε να πείτε για την προσωπικότητά του, τη δραστηριότητά του την πολιτική, τη συνδικαλιστική και τη δραστηριότητά του ως εργάτη και πείτε και τις δικές σας εμπειρίες εκεί γιατί είστε σχετιζόμενος με αυτά τα ζητήματα.
Ι. ΜΠΟΥΚΕΤΣΙΔΗΣ: Η ιστορία μου με τον Γιάννη Σερίφη είναι μια ιστορία διαρκών εμπλοκών με τη δικαιοσύνη και με τους διωκτικούς μηχανισμούς. Έχουμε επιλέξει ο ένας τον άλλον και είμαστε φίλοι και σύντροφοι από πάρα πολλά χρόνια. Εγώ προσωπικά τον έχω φίλο μου επειδή δεν είναι καλό παιδί. Καθόλου καλό παιδί, επειδή ακούω πολλούς μάρτυρες να βεβαιώνουν για το αντίθετο.
Τον έχω φίλο μου γιατί δεν είναι καλό παιδί, με την έννοια ότι αν με τον όρο «καλό παιδί› εννοούμε έναν ο οποίος είναι πειθήνιος με σκυμμένο το κεφάλι απέναντι στην εξουσία και σε όλα αυτά τα οποία συμβαίνουν γύρω του, τέτοιους φίλους δεν έχω. Τον Γιάννη Σερίφη τον επέλεξα ως ένα σύμβολο της αντίστασης απέναντι στην καπιταλιστική βαρβαρότητα, ως έναν άνθρωπο με ένα άλλο ήθος, ως έναν άνθρωπο ο οποίος δεν διακατεχόταν από τις τρέχουσες αξίες αυτές, να κυνηγά το χρήμα, την προσωπική ανέλιξη και όλα αυτά τα πράγματα.
Επέλεξε και ανάλωσε τη ζωή του μέσα σε κοινωνικούς και ταξικούς αγώνες και γι αυτό ήταν φίλος μου και με αυτή την έννοια καθόλου παιδί ως προς την εξουσία. Η αρχή της εμπλοκής της δικής μου με παρόμοιες υποθέσεις ξεκινά από το 1979, όταν με συνέλαβαν για τον εμπρησμό μιας Εφορίας που έγινε μία ώρα μετά τη σύλληψή μου απ’ ότι αποδείχθηκε δικαστικά μετά τρία χρόνια δικαστικού αγώνα. Συνελήφθηκα λοιπόν για μια Εφορία που κάηκε μία ώρα μετά τη σύλληψή μου, βασανίστηκα με φάλαγγα επί μία εβδομάδα, κατακρατήθηκα παράνομα στην Ασφάλεια του Πειραιά χωρίς να ανακοινώνει η Ασφάλεια το όνομά μου.
Δεν υπέγραψα καμία κατάθεση και καμία ομολογία για κάτι το οποίο δεν είχα κάνει. Δε θέλω να κάνω το παλικάρι, δε θέλω να δηλαδή ότι θα άντεχα τα βασανιστήρια όσο και να διαρκούσαν, δεν ξέρω δηλαδή εάν συνεχίζονταν τα βασανιστήρια για μια ακόμα εβδομάδα, αν θα υπέκυπτα ή όχι και με αυτή την έννοια δε θέλω να ψαύσω αυτούς οι οποίοι υπέκυψαν σε πιέσεις πολύ πιο σκληρές από τις δικές μου. Διότι ναι μεν τον σωματικό πόνο μπορείς να τον ελέγξεις, τουλάχιστον ως κάποιο σημείο, αλλά τα ψυχοφάρμακα, τον εκβιασμό, τις απειλές και όλα αυτά τα πράγματα δε ξέρω τα όρια της αντοχής του καθενός για να πω «γιατί αυτός μίλησε και εγώ δεν μίλησα› κτλ.
Δεν είμαι καθόλου βέβαιος και δεν κάνω το παλικάρι ότι δεν θα ομολογούσα κάποια στιγμή αν συνεχίζονταν αυτά. Ευτυχώς, άντεξα μέχρι εκεί που διήρκεσε αυτή η ιστορία.
Όταν με ρωτούσαν και στο Δικαστήριο τότε για την Εφορία και οι δημοσιογράφοι και διάφοροι, «καλά ρε παιδί μου, γιατί εσένα για την Εφορία; Γιατί να σου στήσουν αυτή τη σκευωρία; Τί είσαι εσύ δηλαδή;› έλεγα γιατί είμαι αναρχικός κτλ. «Καλά, ο μόνος είσαι; Γιατί δεν διάλεγαν έναν άλλον;› Ήταν ανεπαρκείς οι εξηγήσεις μου κατά την κρίση τους και καθόλου πειστικές. Δεν είχα όμως τί άλλο να απαντήσω και δεν έβρισκα κανέναν άλλον λόγο.
Πέντε χρόνια αργότερα και αφού αθωώθηκα, ανακάλυψα τί είχε συμβεί: Όταν με συνέλαβε η Ασφάλεια του Πειραιά για τον εμπρησμό της Εφορίας, είχε μία συνεργασία με τον πράκτορα των Υπηρεσιών της, τον Ντάνο Κρυστάλλη ο οποίος πληροφορήθηκε την σύλληψή μου από την Ασφάλεια του Πειραιά και όντας συνεργαζόμενος και με την ασφάλεια της Αθήνας, έδωσε το όνομά μου ως υπόπτου για τον εμπρησμό στην Ασφάλεια της Αθήνας. Η Ασφάλεια της Αθήνας το έδωσε στην ΥΠΕΑ και η ΥΠΕΑ το έστειλε ξανά στην Ασφάλεια του Πειραιά, με αποτέλεσμα η Ασφάλεια του Πειραιά να έχει δύο δεδομένα: ότι συλλάβαμε τον ύποπτο κι έχουμε και μια επιβεβαίωση από αξιόπιστη πηγή που μας έρχεται από την ΥΠΕΑ, ότι αυτός ενέχεται στον εμπρησμό. Είχαν και διασταύρωση δηλαδή.
Όλο αυτό ήταν ένα παιχνίδι των Υπηρεσιών οι οποίες παγίδευσαν εν μέρει και τον διωκτικό μηχανισμό της αστυνομίας και τη δικαιοσύνη και από τη βεβαιότητα ότι εδώ έχουμε να κάνουμε σίγουρα με τον δράση του εμπρησμού και επειδή εκείνη την περίοδο είχαν γίνει πάρα πολλές σκευωρίες οι οποίες είχαν αρχίσει να εξελίσσονται σε φιάσκα δημόσια, όπως η υπόθεση της Λαϊκής Εξουσίας με τον κ. Ζηρίνη και άλλους κατηγορούμενους, όπως η υπόθεση με την χήρα του Κασίμη στα Χανιά και τον Οικονομέα κτλ., είχαν αρχίσει να εκδηλώνονται αυτές οι υποθέσεις ως φιάσκα της αστυνομίας.
Πιεσμένοι λοιπόν στο Υπουργείο Δημόσιας Τάξης να παρουσιάσουν έργο ότι δεν είναι φιάσκα, τους έπεσα ως μάνα εξ ουρανού. Ότι «η Ασφάλεια Πειραιώς θα σας ανακοινώσει σε λίγες μέρες την εξάρθρωση της τρομοκρατικής Οργάνωσης, που θα τρίβετε τα μάτια σας›. Και είχαν βασίσει όλη τους τη βεβαιότητα στις πληροφορίες που είχαν, στο γεγονός ότι ήμουν 24 χρονών και θα με βασάνιζαν και ότι τί θα έκανα; Θα ομολογούσα.
Διαβεβαίωναν λοιπόν την αποκάλυψη Οργάνωσης και στο τέλος έστειλαν έναν κατηγορούμενο για εμπρηστή και αυτός χωρίς ομολογία. Τρία χρόνια αργότερα αθωώθηκα διότι αποδείχθηκε ότι η Εφορία κάηκε πολύ αργότερα από τη σύλληψή μου.
Κάθισα προφυλακισμένος εφτάμιση μήνες, έκανα δύο εξαντλητικές απεργίες πείνας μαζί με τον σύντροφο και συναγωνιστή μου τότε και μακαρίτη πια Γιάννη Σκανδάλη και τον Φίλιππα Κυρίτση. Δεν είχαμε άλλο τίποτα να προτάξουμε παρά την ίδια την υγεία μας απέναντι στην αυθαιρεσία την οποία είχαμε υποστεί. Απεμπλάκηκα από την υπόθεση της Εφορίας, υπήρχε μια έκθεση ιατροδικαστική που απετέλεσε καταπέλτη κατά των διωκτικών μηχανισμών από τον ιατροδικαστή Πειραιώς, οδηγήθηκα στην υπόθεση του βασανισμού μου από την Ασφάλεια Πειραιά στο δικαστήριο δύο μέρες πριν την παραγραφή της, στην πενταετία δηλαδή, δύο μέρες μόλις πριν την παραγραφή, μετά από παρέμβαση του Εισαγγελέα του Αρείου Πάγου.
Διότι εκεί υπήρχαν μια σειρά συμβούλια, αυτοπρόσωπες εμφανίσεις δική μου και του αντιδίκου μου, ξανά αναιρέσεις στον ¶ρειο Πάγο, επιστροφή ξανά στον Πειραιά στα συμβούλια, νέα βουλεύματα μέχρι να φτάσουμε με τα χίλια βάσανα στην παραπομπή η οποία σας είπα έγινε δύο μέρες πριν την παραγραφή. Ώστε έφτασα στο ακροατήριο και επιβλήθηκε ποινή τεσσάρων μηνών στο πρώην Αστυνομικό Διευθυντή Πειραιά, τον κ. Ιωάννη Γιαννούλη.
Στη διάρκεια αυτής της περιπέτειας έχω να σας επισημάνω μόνο δύο πραγματάκια για να δούμε την αξιοπιστία των διωκτικών μηχανισμών και ιδιαίτερα όταν αυτοί οι διωκτικοί μηχανισμοί εγείρουν και υποψίες για συμμετοχή σε μια σειρά ανομίες. Όταν λοιπόν εγώ κλήθηκα σε ένα συμβούλιο με αυτοπρόσωπη εμφάνιση να κάνω με τον αντίδικό μου, ο τότε συνήγορός μου πέρασε από την Ασφάλεια Πειραιά και ζήτησε από τον Αξιωματικό Υπηρεσίας μία βεβαίωση για το ποιοι συνόδευαν τον κ. Μπουκετσίδη στο ανακριτικό γραφείο τότε.
Επειδή είχαν περάσει χρόνια ο Αξιωματικός Υπηρεσίας του λέει «επειδή έχουν καθαρογραφεί αυτά, πάρε το πρωτότυπο της σελίδας› και του έδωσε το πρωτότυπο της σελίδας γιατί στη μήνυσή μου είχα αναφέρει ότι ο ένας από τους αστυνομικούς που συμμετείχε στον βασανισμό μου με συνόδευε και στον ανακριτή την τάδε ημερομηνία. Πήραν λοιπόν αυτό το χαρτί από το πρωτότυπο βιβλίο που κρατά η Ασφάλεια και το εμφάνισε στο Συμβούλιο ο συνήγορός μου.
Εκεί αποκαλύφθηκε το εξής: Με παραγγελία του Εισαγγελέα που είχε δοθεί στην Ασφάλεια να μας δώσει η Ασφάλεια του Πειραιά τα στοιχεία των αστυνομικών που συνόδευαν τον τότε κρατούμενο και τώρα μηνυτή στον ανακριτή, για να διαπιστώσουμε ποιος είμαι που συμμετέχω στον βασανισμό, εκεί αποκαλύφθηκε στα μάτια όλου του Δικαστικού Συμβουλίου, ότι άλλα στοιχεία είχε το πρωτότυπο βιβλίο της Ασφάλειας και άλλα μας διαβεβαίωνε ο κατηγορούμενος για τους βασανισμούς που ήταν και υπεύθυνος να εκδώσει τη βεβαίωση.
Είχαμε μία ψευδέστατη βεβαίωση, οφθαλμοφανέστατη. Μετά απ’ αυτό συνέβη το εξής: Διαβεβαίωνε ο Αστυνομικός Διευθυντής του Πειραιά ότι ο κρατούμενος δεν βασανίστηκε από άντρες της Ασφάλειας, αλλά αυτοτραυματίστηκε στο κελί του για να συκοφαντήσει την αστυνομία την οποία σφόδρα μισεί, διότι είναι αναρχικός κτλ. Τότε του έγινε η ερώτηση πώς αυτοβασανίστηκε. Λέει «στα κάγκελα της πόρτας του κελιού›, τα οποία είναι από πάνω μέχρι κάτω, χτύπαγε τα πέλματά του για να αυτοτραυματιστεί.
Περιγράφω την πόρτα του κελιού στο οποίο ήμουν, δεν είχε κάγκελα, ήταν μασίφ λαμαρίνα από πάνω μέχρι και κάτω. Και τελειώνει εκεί το ζήτημα. Ένας ανακριτής, ένας έντιμος δικαστής, μας είπε –στο συνήγορό μου- «θα σας ειδοποιήσω εντός των ημερών και θέλω σε χρόνο dt να είστε στο γραφείο μου›. Ανησυχήσαμε γιατί δεν ξέραμε τί μας ετοιμάζουν, είχαμε μια καψυποψία ότι κάτι πάνε να κάνουν επειδή δεν τους βγήκε καλά στο συμβούλιο η ιστορία.
Όντως, κατεβαίνουμε στο γραφείο του στον Πειραιά και μου λέει «κύριε Μπουκετσίδη αγνοώ αυτά που διαβάζω ότι είστε αναρχικός, εμένα με ενδιαφέρει η αλήθεια και αν οι καταγγελίες που έχετε κάνει είναι αληθείς θα κάνω το παν για να το αποδείξω. Αν όμως έχετε πει ψέματα, δεν πρόκειται να τη γλιτώσετε›. Λέω «γιατί με καλέσατε εδώ;› Λέει «θα πάμε τώρα με τη γραμματέα μου και θα κάνουμε έφοδο στην αστυνομική διεύθυνση Πειραιά. Θα μπούμε με βάση την κατάθεση που έχετε δώσει και τις περιγραφές του κελιού, που βρίσκεται σε πλήρη διάσταση με την κατάθεση του μηνυόμενου να δούμε ποιος λέει αλήθεια.
Πάμε στην Ασφάλεια Πειραιώς και διαπιστώνουμε αυτά τα οποία είχα καταθέσει και καταρρίπτεται ο ισχυρισμός του κατηγορουμένου ο οποίος ήταν σας λέω αστυνομικός διευθυντής. Κάποιοι όμως πίστευαν ότι δεν πρόκειται ποτέ να βρεθεί δικαστής που να σηκώσει το ανάστημά του απέναντι στην Αστυνομική Διεύθυνση και να μπει να κάνει έφοδο για να διαπιστώσει την αλήθεια.
Μου εξήγησε λοιπόν ο ανακριτής στο δρόμο ότι «είμαι γιος έντιμου Αξιωματικού των Σωμάτων Ασφαλείας και δεν θα επιτρέψω σε κανέναν Γιαννούλη να αμαυρώνει τη μνήμη του πατέρα μου›. Αυτό είναι ένα λαμπρό παράδειγμα ενός έντιμου δικαστή αλλά δείτε τη συνέχεια που είναι ακόμα πιο συγκλονιστική: Δύο μέρες μετά, ο Προϊστάμενός του του αφαίρεσε τη δικογραφία και τον έστειλε με μετάθεση στη Σύρο.
Θέλω να πω ότι το προσωπικό ήθος δε σώζει πάντοτε τα πράγματα, τα σώζει προς στιγμήν. Υπάρχει ένας μηχανισμός τα οποία τα επαναφέρει στη θέση τους...
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Δεν μπορεί να μεταθέσουν Προϊστάμενο, μέχρι τα ακούγαμε ασμένως, αλλά τώρα τα άλλα.....
Ι. ΜΠΟΥΚΕΤΣΙΔΗΣ: Να σας παραπέμψω και σε δήλωση του Ματαρίδη ο οποίος σε μια παρέμβασή μου τηλεοπτική είχε πει ότι ο κ. Μπουκετσίδης γνωρίζει πολύ καλά ότι για να βρει το δίκιο του έχουν διωχθεί δικαστικοί και το έχει πει δημόσια ο Πρόεδρος τότε της Ένωσης Δικαστών και Εισαγγελέων.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Ακούστε, δεν διώκεται ο δικαστής. Κάποτε, δεν ξέρω αν θυμάστε την υπόθεση ΜΙΝΙΟΝ-ΚΑΤΡΑΝΤΖΟΥ. Εγώ δεν τις κράτησα τις κοπέλες καθόλου, τις έδιωξα. Παρ’ όλα αυτά όμως, ποτέ κανένας δεν μου είπε τίποτα.....
Ι. ΜΠΟΥΚΕΤΣΙΔΗΣ: Παράγοντες της Πολιτικής Αγωγής που τους έχω δει στα κανάλια λένε ότι πιεστήκατε και εκβιαστήκατε από τον Βαγγέλη Γιαννόπουλο και μας αφήσατε. Έχω δει επανειλημμένως στα κανάλια να σας μέμφονται γιατί υποκύψατε στις πιέσεις του Βαγγέλη Γιαννόπουλου και αφήσατε τις αδερφές Τσαγγαράκη.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Αυτά δεν είναι ακριβή, ο Βαγγέλης Γιαννόπουλος ήταν Αντιπολίτευση τότε. Πιεστήκαμε από την Αντιπολίτευση; Και τότε οι μηχανισμοί που λέτε εσείς, οι δικοί μας, δεν έπρεπε να με μεταθέσουν κι εμένα ωραία-ωραία; Ωραία είναι τα σενάρια και τα παραμύθια, μ’ αρέσουν, αλλά θέλω να πούμε για τον κ. Σερίφη. Τί άνθρωπος είναι, τί δράση είχε.
Ι. ΜΠΟΥΚΕΤΣΙΔΗΣ: Κύριε Πρόεδρε, επειδή ήσαστε στην υπόθεση με τα πολυκαταστήματα που ήμουν κατηγορούμενους κι επειδή όντως μας αφήσατε ελεύθερους και μετά από ένα μήνα μας απαλλάξατε με βούλευμα.....
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Δεν σας απαλλάξαμε με βούλευμα, έπαψε προσωρινά η δίωξη. Επειδή αυτά όμως δεν μας ενδιαφέρουν κι επειδή εμείς δεν είμαστε «καπελωμένοι›, θέλω να μου πείτε για τον κ. Γιάννη Σερίφη.
Ι. ΜΠΟΥΚΕΤΣΙΔΗΣ: Θα σας πω για τον Σερίφη, αλλά θα δούμε τώρα την αξιοπιστία των διωκτικών μηχανισμών όταν καταθέτουμε κάποια στοιχεία εδώ και μέσα από ποιες μεθοδεύσεις τα φτιάχνουν αυτά τα πράγματα, για να δούμε πόση βαρύτητα έχουν τα στοιχεία σε βάρος του Σερίφη και του κάθε Σερίφη εδώ σ’ αυτή τη Δίκη.
Καλώς κάνατε λοιπόν και μας αφήσατε ελεύθερους και δεν μας προφυλακίσατε, αδίκως βέβαια τον έναν, εν πάση περιπτώσει όμως εσείς κάνατε την εγχείρηση και πέτυχε, αλλά ο ασθενής πέθανε. Γιατί ο πατέρας των αφών Τσαγκαράκη αυτοκτόνησε μετά τον διασυρμό των κοριτσιών του, ύστερα από όλη αυτή τη λαίλαπα του Τύπου εναντίον της Ευαγγελίας και Λίζας Τσαγκαράκη. Αυτό βέβαια θα μου πείτε δεν είναι δική σας δουλειά και δεν είχατε καμία αρμοδιότητα. Αλλά εκείνη την εβδομάδα που έβγαιναν τα πρωτοσέλιδα, τη θυμάμαι και την ξανάζησα με την κα Σωτηροπούλου όταν την έβλεπα να κλειδαμπαρώνεται με το ανήλικο παιδί της για να προστατευθεί από την καταδιωκτική μανία των Κακαουνάκηδων.
Ξαναθυμήθηκα όλη εκείνη την τραγική εβδομάδα που μας βγάλατε σαν τέρατα στην ελληνική κοινωνία. Και ξέρετε σήμερα πολύ καλά και εσείς και εγώ, ότι χρόνια μετά, αποκαλύφθηκε ποιος είχε κάνει τελικά τους εμπρησμούς.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Ποιος; Για πείτε το.
Ι. ΜΠΟΥΚΕΤΣΙΔΗΣ: Ονόματα δεν θα πω για κανέναν, αλλά τα έχετε διαβάσει και τα έχει δει κι εσείς όπως τα διαβάζω κι εγώ.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Όχι, για πείτε ποιοι.
Ι. ΜΠΟΥΚΕΤΣΙΔΗΣ: Να επανέλθω στο σημείο που είχα μείνει.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Για τον κ. Σερίφη με ενδιαφέρει εμένα.
Ι. ΜΠΟΥΚΕΤΣΙΔΗΣ: Σε όλη αυτή τη δικαστική διαδρομή ο Σερίφης ήταν συμπαραστάτης μου και ήμουν συμπαραστάτης του. Επίσης έχω να σας πω ότι όταν ένα μήνα μετά την αποφυλάκισή μου, δύο μήνες, από την Εφορία, έγινε η υπόθεση με τα πολυκαταστήματα. Λίγους μήνες, έναν, δύο, τρεις. Σήμερα διαβάζω στα βιβλία που κυκλοφορούν κατά κόρον, ότι ο βασικός λόγος της εμπλοκής όλης αυτής της παρέας για τα πολυκαταστήματα ήταν το γεγονός ότι η Ευαγγελία Τσαγκαράκη με είχε επισκεφθεί στις φυλακές Κορυδαλλού όταν εκρατούμην ως ύποπτος για τον εμπρησμό της Εφορίας της Νίκαιας.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Σε εσάς.
Ι. ΜΠΟΥΚΕΤΣΙΔΗΣ: Σε μένα. Όντως μου είχε κάνει επισκεπτήριο και όντως, χρόνια μετά έμαθα ότι ο κ. Κρυστάλλης κρυβόταν πίσω απ’ όλη αυτή την ιστορία. Αυτός έδινε τα ψευδή δεδομένα στις Διωκτικές Αρχές και παγίδευε και εσάς και την ελληνική κοινωνία με χαλκευμένα στοιχεία.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Είδατε όμως, το φαγητό όταν δεν είναι σωστό δεν το τρώμε. Και τον κ. Σερίφη τον απαλλάξαμε, και εσάς όπως είδατε. Το κακομαγειρεμένο φαγητό δεν το τρώμε. Τα Δικαστήρια θέλουν πλήρη απόδειξη. Το ότι απαλλάσσεται κάποιος, έχει το τεκμήριο βέβαια αθωότητος. Αλλά, ξέρετε, μπορεί να στήνουν αυτοί φάκες όπως λέτε, αλλά υπάρχουν ποντικάκια πολύ πονηρά που τις περνάνε τις φάκες και μάλιστα τρώνε και το τυρί.
Ι. ΜΠΟΥΚΕΤΣΙΔΗΣ: Δεν ξέρω αν είστε γάτα ή ποντικός, θα το δούμε, εγώ ξέρω ότι σας έριξαν ένα τυρί ο κ. Γιαννακούρης ας πούμε στην υπόθεση αυτή με τα αποτυπώματα του Τζωρτζάτου, τα οποία γνωρίζω καλύτερα από τα δικά μου και διαπιστώνω ότι δεν υπήρχε καμία έκθεση δακτυλικών αποτυπωμάτων, διαπιστώνω ότι έστειλαν ένα σκουπίδι αντί για αποτύπωμα την πρώτη φορά, διαπιστώνω ότι μετά από δύο αιτήσεις της Υπεράσπισης έστειλαν ένα δεύτερο σκουπίδι.....
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Πού τα ξέρετε αυτά;
Ι. ΜΠΟΥΚΕΤΣΙΔΗΣ: Θα σας δώσω απάντηση, 14 από τα 15 σημεία ταυτοποίησης δεν ανταποκρίνονται, τα 4 δεν είναι ευκρινή και τα υπόλοιπα 10 δεν ανταποκρίνονται. Δεν μπορεί να στέλνουν με δόσεις τα στοιχεία οι διωκτικοί μηχανισμοί ανάλογα με την εξέλιξη της ακροαματικής διαδικασίας να αναπροσαρμόζουν την τακτική τους. Δεν μπορεί να στέλνουν αποτυπώματα χωρίς εκθέσεις και πραγματογνωμοσύνες.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Έχω να πω κάτι στον κ. Χρυσικόπουλο: Λέγαμε ότι δεν υπάρχουν ειδικοί εμπειρογνώμονες, μήπως θέλετε να τον διορίσουμε τον κ. Μπουκετσίδη;
Ι. ΜΠΟΥΚΕΤΣΙΔΗΣ: Πριν από λίγες μέρες διάβασα δύο σελίδες άρθρο της κας Έφης Αμπατζή, καθηγήτρια Ιατροδικαστικής από το Πανεπιστήμιο Κωνσταντινούπολης που υποστηρίζει την υπερασπιστική άποψη για τα αποτυπώματα. Σας έφερε εδώ ο κ. Παπαδάκης πλαστές σφραγίδες δακτυλικών αποτυπωμάτων του Τζωρτζάτου και διαβάζω ολόκληρο κεφάλαιο περί κατασκευής πλαστών σφραγίδων αποτυπωμάτων.
Τί απαντούν οι πραγματογνώμονες; Θα μας βεβαιώσει ο κ. Γιαννακούρης ο οποίος είναι ύποπτος για την κατασκευή, ότι δεν έγινε κατασκευή; Θα δεχτείτε δηλαδή εσείς τώρα ανεξάρτητο πραγματογνώμονα να σας καταθέσει; Παρακολουθώ τα δεδομένα αυτής της Δίκης και βλέπω ότι ή θα δεχθείτε να συγκρουστείτε στο επίπεδο «κατασκευάζονται ή δεν κατασκευάζονται πλαστά αποτυπώματα με επιστημονικά δεδομένα› ή η εναλλακτική για εσάς λύση και η ευκολότερη, να δεχθείτε ότι αυτή η μουτζούρα που έστειλε η Ασφάλεια ως αποτύπωμα είναι ένα σκουπίδι και δεν είναι επαρκές.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Μήπως δεν έγινα και τα εγκλήματα στη 17Ν; Μήπως οι άνθρωποι αυτοί δεν είναι σκοτωμένοι; Μήπως οι ρουκέτες δεν βρέθηκαν στην Πάτμου; Θα μας τρελάνετε.
Ι. ΜΠΟΥΚΕΤΣΙΔΗΣ: Θα σας πω τί βρέθηκε, τί δεν βρέθηκε, τί εγκλήματα έγιναν....
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Τα ξέρετε όλα εσείς... Σας παρακαλώ κύριε συνήγορε, να μη μου ξαναφέρετε τόσο πολυπράγμονες μάρτυρες.
Σ. ΦΥΤΡΑΚΗΣ: Ας πάμε στον κ. Σερίφη τώρα κ. Μπουκετσίδη.
Ι. ΜΠΟΥΚΕΤΣΙΔΗΣ: Δεν τους δώσατε εσείς τη δικονομική δυνατότητα να έχουν πλήρη στοιχεία του ταυτοποιημένου αποτυπώματος για να προσφύγουν σε πραγματογνώμονα. Από πού η δικονομία και η διεθνής αστυνομική πρακτική λέει αυτά τα οποία κάνει ο κ. Γιαννακούρης; Να διαβάσετε Αλεξιάδη για το πώς γίνονται οι πραγματογνωμοσύνες, για το πώς συντάσσονται οι εκθέσεις. Όταν δολοφονήθηκε ο Μιχάλης Πρέκας βρέθηκε το τηλέφωνό μου υποτίθεται στη ατζέντα του όταν εγώ δεν ήμουν συνδρομητής του ΟΤΕ. Ποιος έδινε τα στοιχεία τα ψευδή;
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Εάν θέλετε να πείτε για τον κ. Σερίφη.
Ι. ΜΠΟΥΚΕΤΣΙΔΗΣ: Δεν επιδιώκω την ένταση, επιδιώκω νηφάλια να καταθέσω τα στοιχεία, να υπερασπιστώ τον άνθρωπο για τον οποίο έχω έρθει χωρίς να με διακόπτετε.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Παρακαλώ, η κατάθεση τελείωσε. Για να σας κάνει καλό κ. Σερίφη τον φέρατε; Δυο-τρεις τέτοιους μάρτυρες να έχουμε, τί θα πούμε εμείς;
Ι. ΜΠΟΥΚΕΤΣΙΔΗΣ: Τί θέλετε να απαντήσω, ποιες είναι οι απόψεις του Σερίφη για την ένοπλη βία; Αυτά που ρωτάτε τους άλλους μάρτυρες; Είκοσι χρόνια τα συζητάω με τον Σερίφη τα περί 17Ν. Θέλετε την άποψή του;
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Ναι, πείτε την.
Ι. ΜΠΟΥΚΕΤΣΙΔΗΣ: Λοιπόν δεν σας αφορά η άποψή του, ποια είναι η γνώμη του για τη 17Ν. Σας αφορούν μόνο τα στοιχεία εμπλοκής του και δεν έχετε κανένα. Το ποια άποψη έχω εγώ, ο Σερίφης κι ο καθένας για τη 17Ν, την 1η ΜΑΗ, τον ΕΛΑ, δεν αφορούν την αστική δικαιοσύνη.
Αφορούν την εσωτερική συζήτηση ενός Κινήματος που αυτόνομα επιλέγει τις μορφές πάλης που θα προτάξει στον αγώνα του, που δεν καθορίζεται η δράστη του και η στάση του από την αστική νομιμότητα και δεν σας αφορούν. Να μην κάνετε λοιπόν ερωτήσεις φρονηματικού χαρακτήρα, διότι όταν βλέπω εγώ να με βγάζει ο Κακαουνάκης και ο Τράγκας στη σέντρα γιατί οι προκηρύξεις της 1ης ΜΑΗ......
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Δεν σας ακούω άλλο, δεν μπορείτε να βρίζετε την δικαιοσύνη της πατρίδας σας. Παρακαλώ να απομακρυνθεί ο μάρτυρας. Διακόπτουμε για λίγα λεπτά.
ΔΙΑΚΟΠΗ
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Επαναλαμβάνεται η συνεδρίαση που έχει διακοπεί.
(Διαλογικές συζητήσεις)
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Είναι άνθρωποι οι οποίοι πιστεύουν τελείως διαφορετικά πράγματα από εμάς. Εάν τα έλεγαν με πιο καλύτερο ύφος και δεν διατάρασσαν το ακροατήριο, δεν θα με ένοιαζε. Εγώ ακούω όλο τον κόσμο.
Φ. ΚΟΤΕΑΣ: Κύριε Πρόεδρε, είναι δυνατόν να έχει στα χέρια του ο κ. Εισαγγελέας το φάκελο των μαρτύρων; Για να καταλάβω κι εγώ
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Μου το έδωσαν.
Φ. ΚΟΤΕΑΣ: Τι σας έδωσαν;
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Είδατε τη μνήμη μου και θυμήθηκα ότι ερχόταν.
Φ. ΚΟΤΕΑΣ: Βεβαίως.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Δεν θέλω τον άνθρωπο να το στενοχωρήσω, αλλά δεν θα μου διαλύσει και τη διαδικασία. Καταλάβατε; Είναι άλλο το ένα άλλο το άλλο.
Φ. ΚΟΤΕΑΣ: Είναι δυο διαφορετικά πράγματα. Η συμπεριφορά του οποιουδήποτε μάρτυρα και η φακελοποίηση του μάρτυρα ενώ έρχεται να καταθέσει.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: (εκτός μικροφώνου)
Φ. ΚΟΤΕΑΣ: Που τα βρήκατε κ. Εισαγγελέα τα έγγραφα; Δηλαδή για όποιο μάρτυρα θα φέρνω αν έχει περάσει από κάποιο δικαστήριο, θα έχετε για το τι συμπεριφορά έχει;
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Αφήστε τον κ. Μπουκετσίδη.
Φ. ΚΟΤΕΑΣ: Δεν μιλάω για τον κ. Μπουκετσίδη, για τον κ. Εισαγγελέα μιλάω.
ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ: Κύριε Πρόεδρε, χτες η κα Βαγιανού μου ζήτησε αντίγραφα της δικογραφίας την οποία επικύρωσα χτες, γιατί η υπόθεση Μαζιώτη ήταν του 2001. Τη δικογραφία την έχω μαζί μου, επικύρωσα αντίγραφα της δικογραφίας.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Χαιρετίσματα!
(Διαλογικές συζητήσεις)
Φ. ΚΟΤΕΑΣ: Δεν είναι θέμα κ. Πρόεδρε όταν ο κ. Εισαγγελέας κρατάει στοιχεία για τους μάρτυρες;
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Δεν κράτησε. Εδώ τα έδωσε.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Τι είναι αυτά που λέτε;
Φ. ΚΟΤΕΑΣ: Εγώ το καταγγέλλω πάντως και το θεωρώ ότι δεν είναι ηθικής δικαστικής τάξεως.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Πέστε άλλο όνομα παρακαλώ πιο ήπια.
Φ. ΚΟΤΕΑΣ: Αν για κάτι διακρίνει την πλευρά αυτή κ. Πρόεδρε, είναι η ησυχία και η ηρεμία.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Από ότι βλέπετε κι εγώ δεν χάνω εύκολα την καλή μου διάθεση.
(Διαλογικές συζητήσεις)
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Να προσέλθει ο κ. Δημήτριος Βεζάκης. Είστε ο κ. Δημήτριος Βεζάκης του Αθανασίου.
Δ. ΒΕΖΑΚΗΣ: Μάλιστα.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Τι εργασία κάνετε;
Δ. ΒΕΖΑΚΗΣ: Τεχνικός υπάλληλος στο Υπουργείο Εθνικής ¶μυνας.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: «Ορκίζομαι να πω την αλήθεια›..
Δ. ΒΕΖΑΚΗΣ: Ορκίζομαι.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Ο κ. Φυτράκης έχει τον λόγο.
Φ. ΚΟΤΕΑΣ: Δουλεύετε στα τρόλεϊ;
Δ. ΒΕΖΑΚΗΣ: Τώρα είμαι στο Υπουργείο Εθνικής ¶μυνας.
Φ. ΚΟΤΕΑΣ: Πως γνωρίσατε τον κατηγορούμενο τον κ. Σερίφης;
Δ. ΒΕΖΑΚΗΣ: Γνώρισα τον Γιάννη Σερίφη στα μέσα του ’83 και τον γνώρισα κάτω από δύσκολες συνθήκες και προσωπικά για τον εαυτό μου αλλά και για την εργατική τάξη. Θεωρώ τον εαυτό μου πολύ τυχερό που γνώρισα έναν άνθρωπο ο οποίος έπαιξε καταλυτικό ρόλο στην εργασιακή μας σχέση, τότε που ήμασταν στα τρόλεϋ.
Από πού να αρχίσω και από πού να τελειώσω! Γνώρισα έναν άνθρωπο ο οποίος και για το ήθος του και για την εντιμότητά του, για τη συνέπεια, για την εργατική του αλληλεγγύη, για την ταξική του συνείδηση και έμεινα κατάπληκτος. Είχα γνωρίσει αρκετούς συναδέλφους συνδικαλιστές πριν, οι οποίοι κύριο μέλημά τους ήταν κατά κύριο λόγο πώς να πιάσουν την καρέκλα τους, πως θα κοιτάξουν να βολευτούν. Ο Γιάννης όμως ήταν κάτι το ξεχωριστό. Είχε ταξική συνείδηση και κύριο μέλημά του ήταν ο συνάδελφος, ο συνεργάτης του να καλυτερέψει τη μοίρα του μέσα από την εργασιακή του σχέση.
Μέσα από αλλεπάλληλες Συνελεύσεις κάναμε αγώνες εργατικούς και θέλω να τονίσω στο σεβαστό δικαστήριό σας, δύο τρία σημεία για να χαρακτηρίσουμε τη στάση του Γιάννη Σερίφη απέναντι στην εργατική τάξη.
Όταν έγιναν οι πρώτες απεργίες με τις μετατάξεις το ’91 –πάω προς το τέλος- κάποιοι συνάδελφοι όταν τα πνεύματα ήταν τεταμένα και είχαν ανάψει, είχαν πάρει βενζίνες να γίνουν ολοκαύτωμα. Ο Γιάννης Σερίφης είχε προνοήσει και είχε κλείσει τις βάνες. Γλίτωσε τότε η χώρα μας από ένα ολοκαύτωμα στην πλατεία Αττικής. Μιλώ για το εργοστάσιο της πλατείας Αττικής.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Πότε αυτό;
Δ. ΒΕΖΑΚΗΣ: Το ’91. Ήταν με τις περιβόητες μετατάξεις, τις καταχρηστικές και παράνομες με το νόμο του Έβερτ και του Κούβελα! Και τότε ο Γιάννης Σερίφης πρωτοστάτησε και μάλιστα είπε κάτι το οποίο έχει μείνει στη μνήμη μας στην τότε πολιτική ηγεσία και στον Πρόεδρο τον κ. Λιάντα του ΗΛΠΑΠ. «Αφήστε τους εργαζόμενους ήσυχους και πάρτε στη θέση τους εμένα!› και έχει χαραχθεί στη μνήμη δεν μπορώ να το ξεχάσω αυτό το πράγμα.
Είναι ένας άνθρωπος ο οποίος στα προβλήματα ήταν πάντα παρών. Σε πολύτεκνους, σε ανθρώπους με ειδικές ανάγκες, σε χώρους καλύτερης υγιεινής και περίθαλψης, ήταν ο άνθρωπος που πρωτοστάτησε να φτιάξουν ιατρεία, να φτιάξουμε παιδικούς σταθμούς, σε φιλειρηνικές πορείες, σε σχέσεις για την ισότητα των φύλων. Από πού να αρχίσω και που να τελειώσω.
Ομολογώ ότι έχει χαράξει μέσα στη συνείδησή μου έναν άνθρωπο που και για το ήθος του και για την εντιμότητά του, νομίζω πως ό,τι καλύτερο έχω συναντήσει στη ζωή μου αντανακλά στο πρόσωπο αυτού του ανθρώπου. Θα μπορούσα μέρες να αναφέρομαι για τον κ. Γιάννη Σερίφη.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Για συγκεκριμένα που οπωσδήποτε τα κρατάμε εμείς περισσότερο.
Δ. ΒΕΖΑΚΗΣ: Εγώ είχα την τύχη να είμαι μέσα στους μεταταχθέντες. Είναι ο μόνος συνεπής συνδικαλιστής συνάδελφος, που όχι μόνο με βοήθησε, ήρθε στο καινούριο χώρο εργασιακής μου σχέσης να δει τις συνθήκες με τις οποίες έχω επαφή. Κανείς άλλος. Κάποιοι άλλοι συνάδελφοι –ντρέπομαι που το λέω αλλά αυτή είναι η πραγματικότητα- είχαν αναπαυτεί στην πολυθρόνα τους, κοιτούσαν την κομματική τους θέση κλπ. Ο Γιάννης είχε ταξική συνείδηση, είχε συναδελφική αλληλεγγύη και ήταν ένας άνθρωπος ο οποίος ήταν με το καθημερινό πρόβλημα του συναδέλφου.
Αυτά θέλω να περάσω στο σεβαστό δικαστήριό σας.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Είναι απόλυτα κατανοητό. Εσείς τώρα δουλεύετε στο Υπουργείο Εθνικής ¶μυνας;
Δ. ΒΕΖΑΚΗΣ: Υπάγομαι στο Υπουργείο Εθνικής ¶μυνας και είμαι στο ναύσταθμο Σαλαμίνας.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Νιώθετε ότι σας εμπόδισε κανένας, ή φοβάστε τίποτα που ήρθατε εδώ να καταθέσετε υπέρ ενός ανθρώπου που κατηγορείται γι’ αυτά τα αδικήματα;
Δ. ΒΕΖΑΚΗΣ: Σε καμία περίπτωση.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Δεν φοβάστε στην υπηρεσία σας να σας πίεσαν, ή να σας είπαν «Μην τολμήσεις και πας εκεί›.
Δ. ΒΕΖΑΚΗΣ: Απεναντίας κ. Πρόεδρε δεν είχα κανένα πρόβλημα και έχω την αίσθηση ότι ήταν και υποχρέωσή μου.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Οπωσδήποτε, αλλά λέω μήπως οι προϊστάμενοί σας;
Δ. ΒΕΖΑΚΗΣ: Θα πρέπει να σας πω ότι και στον καινούριο χώρο στην εργασιακή μου σχέση, ασχολούμαι με τα κοινά.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Δεν υπάρχει δηλαδή πρόβλημα.
Δ. ΒΕΖΑΚΗΣ: Κανένα απολύτως.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Εδώ για τη δίκη δεν σας εμπόδισε κανένας;
Δ. ΒΕΖΑΚΗΣ: Κανένας.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Δεν έχουμε κάτι άλλο. Να πάτε στην ευχή του Θεού.
Δ. ΒΕΖΑΚΗΣ: Ευχαριστώ πολύ.
