ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Ποια ημέρα; Ποιου έτους;
Ν. ΚΥΡΙΑΝΑΚΗΣ: 29/6, Πέτρου και Παύλου 2002.
Ι. ΡΑΧΙΩΤΗΣ: Τί ώρα περίπου ήρθαν; Πόσο κάθισαν εκεί;
Ν. ΚΥΡΙΑΝΑΚΗΣ: Κάθισαν αρκετά λόγω ότι ήταν και η σύζυγός μου και η κόρη μου και είχαν να την δουν πολλά χρόνια, την βρήκαν σχεδόν μεγάλη – αν δεν απατώμαι – προσήλθαν γύρω στις 21:30. Η ώρα αποχωρήσεως πρέπει να ήταν μετά 00:30-01:00.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Τρεις ώρες κάθισαν εκεί;
Ν. ΚΥΡΙΑΝΑΚΗΣ: Συνήθως οι ώρες που κάθονται τέτοιες είναι περίπου.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Τόσο κάθονται οι παρέες;
Ν. ΚΥΡΙΑΝΑΚΗΣ: Ναι.
Ι. ΡΑΧΙΩΤΗΣ: Αυτό είναι και το normal συνήθως σε μια ταβέρνα. Εσείς μιλήσατε μαζί τους;
Ν. ΚΥΡΙΑΝΑΚΗΣ: Για εκείνη την ημέρα μιλάτε;
Ι. ΡΑΧΙΩΤΗΣ: Ναι, για τις 29 Ιουνίου.
Ν. ΚΥΡΙΑΝΑΚΗΣ: Μιλήσαμε ιδιαιτέρως γιατί σας είπα ότι είχα τραπέζι οικογενειακό. Έτυχε να παρευρίσκεται και η γυναίκα μου και η κόρη μου και γνωριζόντουσαν. Γνωρίζουμε όλους τους πελάτες και μίλησαν και ιδιαιτέρως και με την οικογένειά μου και καθυστέρησαν μπορώ να σας πω και στην ώρα περισσότερο. Αν είχαν μια συνήθης ώρα αναχώρησης 00:00 θα έφυγαν πιο μετά λόγω ότι είχαμε συζήτηση.
Ι. ΡΑΧΙΩΤΗΣ: Γι αυτό το γεγονός και γενικώς για την γνωριμία αυτή που είχατε στην ταβέρνα με τον κ. Μιχάλη Οικονόμου, τον κ. Γιωτόπουλο και ανακριθήκατε από Αστυνομικές Αρχές, ρωτηθήκατε;
Ν. ΚΥΡΙΑΝΑΚΗΣ: Ναι, με επισκέφθηκαν δύο κύριοι με πολιτικά της Αντιτρομοκρατικής. Με ρώτησαν.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Πότε;
Ν. ΚΥΡΙΑΝΑΚΗΣ: Τον Ιούλιο μετά την σύλληψη του κυρίου Γιωτόπουλου.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Σας είπαν τί τρόφιμα προτιμούσε να τρώει;
Ν. ΚΥΡΙΑΝΑΚΗΣ: Όχι, ήμουν γραμμένος στην ατζέντα. Είχαν το ονοματεπώνυμό μου και το τηλέφωνό μου στην ατζέντα και ήρθαν. Με ρώτησαν χωρίς να κάνω ένορκη ενυπόγραφη κατάθεση, κάναμε μία συζήτηση αν είχα δει κάποιους να έρχονται μαζί με τον κ. Γιωτόπουλο από τους γνωστούς στις εφημερίδες και την τηλεόραση. Πράγμα το οποίο το είπα και αυτό ότι όντως δεν έχω δει κάποιον από τους κυρίους πλην της κας Maithe και τον κύκλο της κας Maithe συνήθως από το Γαλλικό Σχολείο, τις αδελφές της από το Παρίσι, φίλους κλπ.
Ι. ΡΑΧΙΩΤΗΣ: Σας ρώτησαν πότε ήρθε για φαγητό τελευταία φορά ο κ. κατηγορούμενος; Τους το είπατε εσείς ότι ήταν εκεί στις 29 Ιουνίου και ότι το θυμάστε γι αυτό το λόγο;
Ν. ΚΥΡΙΑΝΑΚΗΣ: Το είπα. ¶λλωστε το έχω πει και στο κανάλι που ήρθαν εκεί ένα βράδυ, στον κ. Παυλόπουλο στο ALTER o οποίος είναι και πελάτης μου συγκεκριμένα ο κ. Παυλόπουλος ο παρουσιαστής. Επικοινώνησα, μου έστειλε χωρίς να ξέρω κάποιο βαν και το έχω πει και στον αέρα αυτό.
Ι. ΡΑΧΙΩΤΗΣ: Παρόλα αυτά δεν σας πήραν κατάθεση, δεν υπογράψατε καμία κατάθεση;
Ν. ΚΥΡΙΑΝΑΚΗΣ: Όχι. Συμπλήρωναν κάτι πρόχειρες σημειώσεις σε ένα λευκό χαρτί και μου λέει «δεν χρειάζεται τίποτε άλλο, ούτε θα κληθείτε›. Ακολούθως έφυγαν.
Ι. ΡΑΧΙΩΤΗΣ: Τί γνώμη είχατε για το ζευγάρι, για τους φίλους τους; Τους ξέρετε 10-12 χρόνια απ’ ότι είπατε εδώ.
Ν. ΚΥΡΙΑΝΑΚΗΣ: Για να μην παρεξηγηθώ από τους κ.κ. Δικαστές γιατί ήταν πελάτες μου, είχα την καλύτερη γνώμη. Καλό επίπεδο, ευγενέστατοι.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Έτρωγε και καλά.
Ν. ΚΥΡΙΑΝΑΚΗΣ: Σαφώς και γευσιγνώστης.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Οι ταβερνιάρηδες, γενικά αυτοί που έχουν τα κέντρα, άτομα σαν εμένα που τρώνε τίποτα ή ελάχιστα δεν τους θέλουν. Σαν τον κ. Γιωτόπουλο φαίνεται ότι τους αγαπάνε.
Ν. ΚΥΡΙΑΝΑΚΗΣ: Η πάγια τακτική μας είναι η παρουσία. Δεν είναι θέμα η κατανάλωση.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Στην Γαλλία τρώνε καλά αλλά πολύ ακριβά.
Ν. ΚΥΡΙΑΝΑΚΗΣ: Εμείς δεν είμαστε ακριβοί κ. Πρόεδρε. Είμαστε συνοικιακοί.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Στα καλά εστιατόρια 100 ευρώ το άτομο θέλεις. Στην ταβέρνα του κ. Κυριανάκη τί θα χαλάσεις;
Ι. ΡΑΧΙΩΤΗΣ: Δεν έχω άλλη ερώτηση κ. Πρόεδρε.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Κύριε μάρτυς, μήπως ερχόταν εκεί πέρα με κανέναν από αυτούς που είναι εδώ πέρα;
Ν. ΚΥΡΙΑΝΑΚΗΣ: Όχι, γιατί μου έχει τεθεί το ερώτημα αυτό από τους δύο κυρίους που με επισκέφθηκαν.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Τώρα που τους βλέπετε εδώ;
Ν. ΚΥΡΙΑΝΑΚΗΣ: Μα τους έχω δει πολλές φορές και στην εφημερίδα και στην τηλεόραση. Έχω σαφή εικόνα. Δεν είναι ότι μπερδεύομαι να δω ή να ξεχωρίσω. Τους έχω δει τους κυρίους κατηγορουμένους πολλές φορές.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Για τον λογαριασμό δεν σε ρωτάω. Αυτά είναι φορολογικά.
Ν. ΚΥΡΙΑΝΑΚΗΣ: Είναι ταπεινό, δεν θα έλεγα τίποτε.
Ν. ΖΑΪΡΗΣ: Πώς ονομαζόταν η ταβέρνα σας;
Ν. ΚΥΡΙΑΝΑΚΗΣ: Ρούμελη.
Ν. ΖΑΪΡΗΣ: Το βράδυ εκείνο είχατε ανοιχτή τηλεόραση;
Ν. ΚΥΡΙΑΝΑΚΗΣ: Όχι, ποτέ δεν έχω ανοιχτή τηλεόραση.
Ν. ΖΑΪΡΗΣ: Λέω αν είχατε την τηλεόραση μήπως ακούσατε κάποιο έκτακτο δελτίο.
Ν. ΚΥΡΙΑΝΑΚΗΣ: Όχι.
Β. ΜΑΡΚΗΣ: Κύριε μάρτυς, είπατε πριν από λίγο ότι οι άνθρωποι που ερχόταν παρέα τους ήταν άνθρωποι Γάλλοι, του περιβάλλοντος της συζύγου.
Ν. ΚΥΡΙΑΝΑΚΗΣ: Μάλιστα.
Β. ΜΑΡΚΗΣ: Θυμάστε κάποια περίπτωση τον κ. Γιωτόπουλο μόνο του ή το ζευγάρι μόνο του να ήρθαν με Έλληνες παρέα στο μαγαζί σας;
Ν. ΚΥΡΙΑΝΑΚΗΣ: Δεν μπορώ να θυμηθώ. Μίλαγαν και ελληνικά και γαλλικά. Δεν ξέρω αν ήταν Έλληνες ή Ελληνογάλλοι. Θα σας γελάσω.
Β. ΜΑΡΚΗΣ: Πάντως ήταν μια παρέα η οποία μίλαγε ελληνικά και γαλλικά.
Ν. ΚΥΡΙΑΝΑΚΗΣ: Ναι.
Ι. ΡΑΧΙΩΤΗΣ: Κύριε Πρόεδρε, μια υποσημείωση, ένα σχόλιο.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Ότι δεν πήγαινε ποτέ με όλους αυτούς.
Ι. ΡΑΧΙΩΤΗΣ: Όχι, δεν είναι αυτό. Μα γιατί τον φέραμε εδώ; Σύμφωνα με το βούλευμα έχετε 29/6 ότι ήταν αυτοπρόσωπη η παρουσία του στην έκρηξη προς εποπτεία και πάλι της έκρηξης. Είναι και αυτό στο βούλευμα, αυτές οι εφεδρικές λύσεις που έχει το βούλευμα μέσα.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Αυτοπρόσωπη ήταν η παρουσία του;
Ι. ΡΑΧΙΩΤΗΣ: Σύμφωνα με το βούλευμα. Δείτε το. Γι αυτό φέραμε και έναν μάρτυρα εδώ πέρα και γιατί έτρωγε στην ταβέρνα και το βεβαίωσε το γεγονός και στην Αστυνομία. Αυτή θα ήταν η παρατήρησή μου, επειδή αυτό το γεγονός προφανώς απαλλάσσει τον κ. Γιωτόπουλο από την σχέση με την έκρηξη, τουλάχιστον από την συναυτουργία ή την απλή συνέργια στις σχέσεις.
Η Αστυνομική Αρχή δεν έκανε τον κόπο να πάρει κατάθεση από αυτόν τον μάρτυρα παρόλο που τον εξέτασε. Έκανε δηλώσεις και στα κανάλια αλλά ενώ ξέρει η Αστυνομική Αρχή αυτό το γεγονός δεν παίρνει μια προανακριτική κατάθεση να την βάλει στον φάκελο. Είναι και αυτό ενδεικτικό πώς σχεδιάστηκε η προανάκριση για να έχουμε το ποθούμενο αποτέλεσμα.
Για πρώτη φορά έχουμε έναν άνθρωπο που βεβαίως εξετάστηκε και αυτονοήτως θα εξετάστηκε αφού στην ταβέρνα του πήγαιναν όλα τα χρόνια και βρήκαν και την ατζέντα που είχε το όνομά του μέσα, αλλά μια κατάθεση δεν έχουμε για να παρακάμψουμε το γεγονός της έκρηξης και να μπορούμε μετά να βάλουμε στο βούλευμα, ήταν και εκεί και επόπτευε. Αυτό ήθελα να πω.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Είστε η κα Βασιλική Καρκαγιάννη του Ιωάννη, γεννηθήκατε στο Βόλο και είστε Αρχαιολόγος – Ιστορικός Τέχνης. Θα ορκιστείτε στο Ευαγγέλιο;
Β. ΚΑΡΚΑΓΙΑΝΝΗ: Ορκίζομαι.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Κύριε Ραχιώτη έχετε τον λόγο.
Ι. ΡΑΧΙΩΤΗΣ: Πείτε μου αν ξέρετε τον κ. Γιωτόπουλο, πότε τον γνωρίσατε, τί σχέσεις είχατε ή δεν είχατε μαζί του.
Β. ΚΑΡΚΑΓΙΑΝΝΗ: Αν μου επιτρέπετε θα πω καταρχήν από ποια θέση μιλώ, δηλαδή ποια είμαι. Είπατε ότι είμαι Αρχαιολόγος Ιστορικός Τέχνης. Διδάσκω το μάθημα της Ιστορίας της Τέχνης στο Νεοελληνικό Ινστιτούτο της Σορβόννης και κάνω από πάρα πολλά χρόνια μαθήματα τέχνης και πολιτισμού.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Με ποια περίοδο τέχνης ασχολείστε;
Β. ΚΑΡΚΑΓΙΑΝΝΗ: Ασχολούμαι με την Μοντέρνα και Σύγχρονη, αρχίζοντας από τα τέλη του 18ου αιώνα και την περίοδο του Διαφωτισμού. Υπήρξα μαθήτρια του Κ.Θ. Δημαρά επί 10 χρόνια και μάλιστα και Γραμματέας του κάποια άλλα. Επίσης είμαι μέλος της Διεθνούς Ένωσης Κριτικών και της ελληνικής και της γαλλικής, διοργανώνω εκθέσεις, συναντήσεις κτλ. Τον περασμένο Μάιο διοργάνωσα την έκθεση «10 Ελληνίδες καλλιτέχνιδες στο Παρίσι› υπό την αιγίδα της Πρεσβείας της ελληνικής και βεβαίως είχε επιτυχία και ήταν επ’ ευκαιρία της Προεδρίας της Ελλάδας στην Ευρωπαϊκή Κοινότητα.
Τα λέω όλα αυτά –είναι και άλλα που δεν θα σας πω γιατί δεν σας αφορούν και δεν έχουμε και την ώρα- για να πω ποια δεν είμαι. Δηλαδή μέχρι στιγμής, δεν είμαι συνήθης ύποπτος. Ο άντρας μου είναι νομικός, Ιστορικός Δικαίου και ζούμε μέσα σε έναν κοινωνικό χώρο εδώ και πάρα πολλά χρόνια και εργαζόμαστε για την ακτινοβολία του ελληνικού πολιτισμού και της ελληνικής νόησης στη Γαλλία, στο εξωτερικό.
Μένω μόνιμα στο Παρίσι από τον καιρό της δικτατορίας όπου μας καθήλωσε η δικτατορία. Βρέθηκα στη Γαλλία, ήδη την πρώτη μέρα, την 21η Απριλίου 1967. Ήμουν υπάλληλος ήδη και υπότροφος του Εθνικού Οργανισμού Ελληνικής Χειροτεχνίας και ήδη από την πρώτη ημέρα υπό τις συνθήκες που μπορείτε να φανταστείτε, εντάχθηκα με τα μικρά μου μέσα, άλλος μικρότερα, άλλος μεγαλύτερα, σε αυτό που λέμε αντιστασιακή δράση ενάντια στη δικτατορία.
Την εποχή εκείνη βέβαια ήμαστε η μεγάλη, η συντριπτική πλειοψηφία των Ελλήνων και του Παρισιού και του εξωτερικού, όλων των παρατάξεων, που ήμαστε ενάντιοι. Θυμηθείτε ότι και ο Κωνσταντίνος Καραμανλής ήταν στο Παρίσι, λίγο αργότερα, δε θυμάμαι πότε και ο Μητσοτάκης και φυσικά οι φίλοι μας, που συναντιόμαστε στα εστιατόρια, στους συλλόγους κτλ., θα μπορούσε να είναι το μισό Υπουργικό Συμβούλιο σήμερα και όχι μόνο. Ήταν ο Γιάννος Παπαντωνίου με τη γυναίκα του Λία Καρτάλη που ήταν φίλη μου από το Βόλο, ο Πάγκαλος, ο Πουλατζάς, ο Βασίλης Κοντογιαννόπουλος, θα μπορούσα να έχω μια ολόκληρη λίστα...
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Να πούμε για τον κ. Γιωτόπουλο.
Β. ΚΑΡΚΑΓΙΑΝΝΗ: Έχει πολλή σημασία και για τον κ. Γιωτόπουλο, γιατί ο κ. Γιωτόπουλος ήταν ένας από εμάς. Ήδη από την πρώτη ημέρα κάναμε αφίσες, από το πρωί ήδη «Κάτω η χούντα› και τις κολλήσαμε στα εστιατόρια, όπου πηγαίναμε, με τη βοήθεια του γαλλικού συλλόγου, γιατί ο ελληνικός σύλλογος υπήρχε ήδη. Εγώ δεν τον γνώρισα προηγουμένως, τον γνώρισα εκείνη την ημέρα. Τότε άρχισα να συχνάζω στον σύλλογο, όπως οι περισσότερο από εμάς, γιατί είχαμε τις σπουδές μας, είχαμε τις ασχολίες μας...
Από εκείνη τη μέρα όμως που αισθανθήκαμε να βιαζόμαστε συλλογικά όλοι από αυτό το γεγονός, γιατί προερχόμουν και από μια οικογένεια Αριστερή, ο πατέρας μου ήταν στο ΚΚΕ, εγώ δεν είχα συνείδηση ακόμα πολιτική, μπορώ να πω ότι ήμουν στα σύννεφα, είχε ήδη υποστεί κάποιες διώξεις επί Μεταξά, είχε πολεμήσει στο αλβανικό μέτωπο, είχε συμμετάσχει στην Αντίσταση με το ΕΑΜ ΕΛΑΣ σαν σύνδεσμος, αργότερα σαν ένας εύπορος έμπορος του Βόλου είχε συμμετάσχει και στο Κοινοτικό Συμβούλιο, ήταν σύμβουλος, Πρόεδρος του ελληνοτεχοσλοβακικού συνδέσμου και Πρόεδρος της Εθνικής Αντίστασης μετά από την αναγνώρισή της ως επίσημου συλλόγου.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Εσείς κάνετε τη δική σας αγιογραφία, αλλά εμάς μας ενδιαφέρει για τον κ. Γιωτόπουλο.
Β. ΚΑΡΚΑΓΙΑΝΝΗ: Δεν κάνω αγιογραφία, περιγράφω μια εποχή κ. Πρόεδρε. Η εποχή ήταν αυτή.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Τη ζήσαμε κι εμείς αυτή την εποχή.
Β. ΚΑΡΚΑΓΙΑΝΝΗ: Τον κ. Γιωτόπουλο τον γνωρίζω ήδη από την πρώτη αυτή ημέρα, διότι ήταν Αντιπρόεδρος ή Γεν. Γραμματέας, πάντως ήταν εκεί, στην έδρα, είχαν εκλεγεί αυτά τα άτομα και ο Πρόεδρος ήταν ένα σημαντικότατο μέλος της σημερινής κοινωνίας, καθηγητής, δεν πρόκειται να αναφέρω το όνομά του. Τους είχαμε εκλέξει γιατί ήταν αξιόλογα μέλη της φοιτητικής νεολαίας και επειδή μας αντιπροσώπευαν. Δηλαδή αυτά που έλεγε ο κ. Γιωτόπουλος από τα έδρανα, ήταν και δικές μας αντιλήψεις.
Σαν τέτοιος, μπορώ να πω ότι ήταν ο πιο ήπιος και ο πιο διαλλακτικός των ομιλητών, ένας άνθρωπος που εγώ τον έβλεπα έναν σεμνό και έναν ωραίο άνθρωπο –ήμαστε και νέα κορίτσια τότε και η ομορφιά των ανθρώπων μας συγκινούσε- και γι αυτό και τον θυμάμαι πάρα πολύ. Θυμάμαι ακόμα και πώς ντυνόταν. Θυμάμαι ότι ήταν ένας σεμνότατος άνθρωπος. Μιλώ για την συγκρότηση του πνεύματός του, για τη διαλλακτικότητά του και για την αγωνιστικότητά του, η οποία μας αντιπροσώπευε απολύτως όλους. Εγώ δεν ανήκα ποτέ –το υπογραμμίζω- σε κανένα Κόμμα και κυρίως σε κανένα απολυταρχικό Κόμμα, και της Αριστεράς, σε καμία ομάδα.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Όλα αυτά τί χρειάζονται κ. Πρόεδρε;
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Έχουμε μια σειρά μαρτύρων που είμαστε υποχρεωμένοι να τους ακούσουμε.
Ι. ΡΑΧΙΩΤΗΣ: Έχει σημασία για την μάρτυρα να ορίσει τη σκοπιά από την οποία έβλεπε τον Γιωτόπουλο και αυτό ίσως έχει μια σημασία, συνοπτικά βέβια.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Είπατε ότι δεν ανήκατε σε ένα Κόμμα απολυταρχικό. Όταν λέτε απολυταρχικό Κόμμα, ποια εννοείτε απολυταρχικά; Εννοείτε τη δικτατορία ή και τα Κόμματα που τα εκλέγει ο λαός; Η πατρίδα μας εδώ πέρα όπως και η Γαλλία, έχουν και κάτι εκλογές. Απολυταρχικά Κόμματα είναι αυτά που εκλέγουμε εμείς;
Β. ΚΑΡΚΑΓΙΑΝΝΗ: Κοιτάξτε, υπάρχουν απολυταρχικές τάσεις σε όλα τα Κόμματα, και στα Αριστερά και στα Δεξιά και το ξέρετε.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: ¶ρα δεν θέλουμε κανένα.
Β. ΚΑΡΚΑΓΙΑΝΝΗ: Εγώ δεν θέλω απολυταρχικές τάσεις σε κανένα Κόμμα, δηλαδή όχι αρχηγούς και ηγεσίες που να επιβάλλουν τα ντικτάτα τους στους άλλους. Αυτό δεν το ήθελε κανείς και εγώ προσωπικά και η μεγάλη πλειοψηφία των ανθρώπων που ήμαστε εκεί, συνεργαζόμασταν με όλες τις ομάδες και με όλα τα Κόμματα ενάντια στη Δικτατορία.
Ι. ΡΑΧΙΩΤΗΣ: Να σας ρωτήσω κάτι σ’ αυτό το σημείο: Υπήρχε ένα Ελληνικό Σπίτι στο Παρίσι εκείνη την εποχή. Θέλω να μου πείτε με δυο λόγια ποια ήταν η λειτουργία αυτού του Ελληνικού Σπιτιού και θέλω μετά να μου πείτε και τη γνώμη σας για τον Διευθυντή του. Το ρωτώ αυτό γιατί εδώ έγιναν υπαινιγμοί για τον κ. Γιωτόπουλο ότι είχε σχέσεις με τη χούντα, γιατί ο τότε Διευθυντής του Ελληνικού Σπιτού, ονόματι Γεωργούλης, ήταν χουντικός. Ας μας πει η μάρτυρας που τα έχει ζήσει αυτά και αν θέλετε καμία διευκρίνιση μετά, πολύ ευχαρίστως.
Β. ΚΑΡΚΑΓΙΑΝΝΗ: Τυχαίνει να έχω απολύτως προσωπική γνώμη για τον κ. Γεωργούλη, γιατί το καλοκαίρι μετά από τη δικτατορία, δηλαδή το ’67, κατέβηκα στην Ελλάδα αφού είχα συμμετάσχει σε πολλές διαδηλώσεις κτλ., όπου μας είχαν φωτογραφίσει προφανώς όλους στο Παρίσι. ¶ρχισαν να με καλούν στην Ασφάλεια του Βόλου όπου μου ζητούσαν ονόματα και διάφορα τέτοια, ποιοι ήταν στο Παρίσι, τί έκαναν κτλ.
Η αλήθεια ήταν ότι είχαμε διαδηλώσει πάρα πολλές φορές και με την ελληνική σημαία και τον Εθνικό Ύμνο κτλ. μπροστά στο Προξενείο. Με κατηγόρησαν όμως, ότι είχε πάει ένταλμα από την Ιντερπόλ και εκεί ερχόμαστε σε κάποια στοιχεία που σας ενδιαφέρουν, τα ψευδή στοιχεία, είχε έρθει μήνυμα από την Ιντερπόλ ότι είχα δείρει λέει εγώ, που ήμουν πολύ πιο αδύνατη εκείνη την εποχή, τον Έλληνα Πρόξενο στο Παρίσι.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Τί μας ενδιαφέρει αυτό;
Β. ΚΑΡΚΑΓΙΑΝΝΗ: Σας ενδιαφέρει, γιατί θα έρθουμε στον κ. Γεωργούλη. Μετά από αυτό υπέστην διώξεις με ψευδείς δηλώσεις, τις οποίες διέψευσε ο ίδιος ο Πρόξενος, ο οποίος ήταν Καραμανλικός και τον είχαν πάει στο Ντίσελντορφ δυσμενώς.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Τί σχέση έχουν αυτά που λέει κ. Πρόεδρε;
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Αφήστε τους να λένε τέτοια... Όταν έρχεται η μάρτυς εδώ πέρα και απαξιώνει το πολιτικό σύστημα διότι έχει απολυταρχικές τάσεις....
Β. ΚΑΡΚΑΓΙΑΝΝΗ: Ποιος σας είπε αυτό το πράγμα;
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Εδώ ακούω περίεργα πράγματα. Αυτοί που θα απαξιώνουν το πολιτικό μας σύστημα και τα Κόμματα της Ελλάδας, να ξέρετε ότι αυτοί ανοίγουν την πόρτα για τη δικτατορία και εσείς θα κάθεστε να πίνετε τον καφέ σας στο Παρίσι, εμείς θα τη φορέσουμε πάλι στο κεφάλι.
Β. ΚΑΡΚΑΓΙΑΝΝΗ: Διαστρεβλώνετε τη γνώμη μου απολύτως.
Ι. ΡΑΧΙΩΤΗΣ: Σ’ αυτό το πράγμα κ. Πρόεδρε δεν έχετε καθόλου δίκιο να αποδίδετε αυτά στην μάρτυρα. Η μάρτυς είπε ότι υπάρχουν απολυταρχικά Κόμματα κι εσείς λέτε για απολυταρχικό πολιτικό σύστημα. Δεν θα πρέπει να αποδίδουμε άλλα στον μάρτυρα.
Β. ΚΑΡΚΑΓΙΑΝΝΗ: Θέλετε να σας πω ότι είμαι ενάντια στο σταλινισμό; Αυτό θα θέλετε να πω. Είμαι.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Σας παρακαλώ πολύ, μιλάτε για την ελληνική Δημοκρατία. Αν δε σας αρέσει, πάτε στο Παρίσι και καθίστε εκεί. Το Δικαστήριο θα διακόψει για πέντε λεπτά.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Επαναλαμβάνεται η συνεδρίαση που έχει διακοπεί. Να είμαστε πιο ήπιοι τώρα.
Β. ΚΑΡΚΑΓΙΑΝΝΗ: Θα ήθελα να μην υπάρχον οξύτητες γιατί δεν μου αρέσουν οι οξύτητες.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Και εμένα δεν μου αρέσουν.
Β. ΚΑΡΚΑΓΙΑΝΝΗ: Δεν είμαι άνθρωπος των οξέων τόνων.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Κοιτάξτε, έδειξα ιδιαίτερα ένα ενδιαφέρον για σας και περίμενα μια κατάθεση με μεγαλύτερη σαφήνεια υπέρ φυσικά του κ. Γιωτόπουλου, είστε μάρτυρας Υπεράσπισης.
Β. ΚΑΡΚΑΓΙΑΝΝΗ: Μα ήρθα εδώ ειδικά γι’ αυτό.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Διότι να σας πω κάτι προσωπικό. Την τελευταία πενταετία έχω ασχοληθεί με την αισθητική της τέχνης, τη θεωρία της τέχνης, φιλοσοφία της τέχνης, είναι το χόμπι μου. Όταν είδα ένα ιστορικό της τέχνης περίμενα ότι θα είναι πιο γλυκός, πιο σωστός, δεν θα αρχίσει να λέει τέτοιες κρίσεις απόλυτες.
Κ. ΧΡΥΣΙΚΟΠΟΥΛΟΣ: Έχω την αίσθηση ότι την αδικείτε κ. Πρόεδρε. Δεν ήταν αυτό το νόημα το οποίο προσδώσατε σε αυτά τα οποία είπε.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Ελπίζω να είναι έτσι. Όταν έρχεστε εδώ και μου απαξιώνετε το πολιτικό σύστημα?
Β. ΚΑΡΚΑΓΙΑΝΝΗ: Κάνετε λάθος διότι συνεργάζομαι με το σύστημα κ. Πρόεδρε.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Ξέρετε, έτσι κάποια στιγμή ανοίγουν μετά οι δρόμοι για τις δικτατορίες. Εσείς πάτε στα ωραία café και πίνετε τον καφέ σας στο Παρίσι?
Β. ΚΑΡΚΑΓΙΑΝΝΗ: Δεν πάω σε κανένα ωραίο café, δουλεύω όλη τη ζωή μου για τον ελληνικό πολιτισμό και για την ελληνική παιδεία.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Εκτός από την ελληνική παιδεία έχουμε κι άλλα. Και εγώ δουλεύω για την ελληνική δικαιοσύνη αλλά μου αρέσουν και τα café.
Β. ΚΑΡΚΑΓΙΑΝΝΗ: Δεν πηγαίνω σε cafe γιατί δεν έχουμε την οικονομική δυνατότητα.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Εμείς θα έχουμε τη δικτατορία πάλι εδώ και εσείς θα είστε πάλι στο Παρίσι. Καταλάβατε; Και εκεί δεν βλέπω να έχει δικτατορία ποτέ!
Β. ΚΑΡΚΑΓΙΑΝΝΗ: Ο άνδρας μου αυτή τη στιγμή δουλεύει στην Ελλάδα κι εμείς θα γυρίσουμε πολύ σύντομα στην Ελλάδα, διότι εγώ έχω μια πάρα πολύ μεγάλη ιδέα για την Ελλάδα, για τους ανθρώπους της και για την ελληνική δημοκρατία παρ’ όλα αυτά που γίνονται και που δεν με ικανοποιούν. Είμαι ενταγμένη στην προάσπιση των ελληνικών ιδεωδών, έτσι όπως πάντοτε τα είχα από την αρχή.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Εντάξει.
Β. ΚΑΡΚΑΓΙΑΝΝΗ: Και τα δικά μου όπλα –επειδή μιλάμε και για όπλα εδώ μέσα- πάντοτε ήταν τα λόγια, η παιδεία και ο πολιτισμός. Αυτή είναι μια γενική αρχή.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Τα λόγια είναι κοφτερά και από τα μαχαίρια.
Β. ΚΑΡΚΑΓΙΑΝΝΗ: Σίγουρα.
Ι. ΡΑΧΙΩΤΗΣ: Πέστε μου κα μάρτυς στην ερώτηση που σας έκανε ο κ. Γεωργούλης;
Β. ΚΑΡΚΑΓΙΑΝΝΗ: Τον κ. Γεωργούλη τον γνώρισα το Γενάρη του ’68 διότι το Σεπτέμβριο καθώς είχα πάει στην Ελλάδα και με κατηγορούσαν για όλα αυτά τα πράγματα και φυσικά ο Πρόξενος ο κ. Κυρίτσης που τον έμαθα εκ των υστέρων, ένας Δεξιός άνθρωπος, αλλά απολύτως ενάντιος στη δικτατορική κατάσταση -τον οποίο υποτίθεται ότι είχα δείρει- μου έστειλε ένα γράμμα λέγοντας ότι «ούτε εγώ, ούτε κανείς άλλος δεν υπέστη αυτά τα πράγματα›.
Παρ’ όλα αυτά όταν σηκώθηκα να φύγω από το Σεπτέμβρη του ’67 με σταμάτησαν στα σύνορα, λόγω όλων αυτών των ψευδών κατηγοριών, με γύρισαν πίσω και κατάφερα τελικά να ξαναπάω στο Παρίσι με διάφορα μέσα που όλοι είχαμε και επειδή ήμουν από μια οικογένεια αστική του Βόλου, έφυγα το Γενάρη του ’67 και έμεινα στο ελληνικό περίπτερο, όπου ο κ. Γεωργούλης ξέροντας ότι είχα υποστεί κάποιες ταλαιπωρίες –δεν είναι εδώ ο τόπος να τις πω, διότι κανείς μας δεν βγήκε από όλους αυτούς τους χιλιάδες ανθρώπους που συμμετείχαμε?
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: (Εκτός μικροφώνου)
Β. ΚΑΡΚΑΓΙΑΝΝΗ: Στο ελληνικό περίπτερο είχε μείνει ο κ. Γιωτόπουλος τον περασμένο χρόνο. Ο κ. Γεωργούλης μου κράτησε το δωμάτιο σαν δημοκρατικός άνθρωπος που ήταν και μπόρεσα έτσι να μείνω με ένα φτηνό νοίκι και να διαπιστώσω ότι ο κ. Γεωργούλης μπορεί να ήταν λίγο μανταρίνος, αλλά ήταν ένας απολύτως δημοκρατικός άνθρωπος ο οποίος προσπάθησε να μας προστατέψει από πολλά πράγματα εκείνη την εποχή και μάλιστα να βάλει κάποιους χαφιέδες σε άλλα περίπτερα, ώστε να μην έχουμε προβλήματα.
Ι. ΡΑΧΙΩΤΗΣ: Είναι ακόμη διευθυντής του ελληνικού περιπτέρου μέχρι σήμερα που μιλάμε;
Β. ΚΑΡΚΑΓΙΑΝΝΗ: Είναι ακόμη σήμερα διευθυντής και εξαίρετος διευθυντής.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Δηλαδή δεν είναι περίπτερο που πουλάνε τσιγάρα.
Ι. ΡΑΧΙΩΤΗΣ: Από ότι κατάλαβα κι εγώ είναι κάτι μεταξύ πολιτιστικού περιπτέρου και εστίας ταυτόχρονα.
Β. ΚΑΡΚΑΓΙΑΝΝΗ: Βεβαίως. Ένα ελληνικό σπίτι στο Παρίσι είναι και πολιτιστικό κέντρο. Και ο κ. Γεωργούλης πάντοτε και μέχρι σήμερα είχε μια δημοκρατική πολιτική. Ήμουν Πρόεδρος του Committee για δύο χρόνια ώστε να έχω ιδίαν γνώμη για τον κ. Γεωργούλη και συμμετείχαμε κλπ.
Ι. ΡΑΧΙΩΤΗΣ: Πάμε σ’ ένα άλλο θέμα. Μέχρι πότε κρατάει η γνωριμία σας και η επαφή σας με τον κ. Γιωτόπουλο;
Β. ΚΑΡΚΑΓΙΑΝΝΗ: Τον κ. Γιωτόπουλο δεν τον ξέρω αμέσως, τον ξέρω σαν παρουσία και μπορώ να εκτιμήσω το ρόλο του σε αυτό το θέμα.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Από πότε μέχρι πότε;
Β. ΚΑΡΚΑΓΙΑΝΝΗ: Ένα – δυο χρόνια, μέχρι το ’68 – ’68. Δεν τον ξαναβλέπω από τότε και βέβαια ξέρω ότι μερικοί είπαν εδώ μέσα ότι «πως έγινε και δεν τον ξαναείδατε›. Ξέρετε, εδώ στο διάδρομο χτες, είδα ανθρώπους που είχα να τους δω 30 χρόνια, διότι άλλαξαν οι δρόμοι μας, άλλοι έκαναν τούτο, άλλοι έκαναν εκείνο, πήγαν στις Βρυξέλλες, πήγαν στα Πανεπιστήμια και επάνδρωσαν πάρα πολλά ελληνικά Πανεπιστήμια. Μεταξύ αυτών υπήρχαν άνθρωποι τότε που εγώ έμεινα τελείως έξω από αυτή τη λογική, αλλά που είχαν κάνει εκπαίδευση στην Παλαιστίνη ή αλλού, που δεν ήταν αυτός ο κ. Γιωτόπουλος. Υπήρχαν κάποιοι άλλοι που ούτε θα το φαντάζεστε καν ότι μπορεί να ήταν και όλοι βέβαια στο Σύλλογο μιλούσαμε για ένοπλη δράση.
Διότι η ένοπλη δράση εκείνη την εποχή ήταν κοινός τόπος όλων μας. Όταν είχαμε απέναντί μας τανκ και μια δικτατορία που υποστηριζόταν από μια τεράστια δύναμη -και το ξέρετε- την αμερικανική δύναμη δεν ήταν δυνατό να σκεφτόμαστε τίποτε άλλο από την ένοπλη πάλη. Όμως ήταν στο συμβολικό επίπεδο. Ποτέ δεν υπήρξε ανθρώπινος στόχος, ούτε καν στη φαντασία μας, να πούμε ότι θα είναι ο τάδε, θα είναι ο τάδε. Δεν υπήρχε αυτή η διάσταση.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Δηλαδή ένοπλη δράση κατά πραγμάτων, όχι προσώπων;
Β. ΚΑΡΚΑΓΙΑΝΝΗ: Κατά ενός συστήματος. Το σύστημα αυτό ήταν η δικτατορία.
Ι. ΡΑΧΙΩΤΗΣ: Πέρασαν τα χρόνια.
Β. ΚΑΡΚΑΓΙΑΝΝΗ: Πέρασαν τα χρόνια. Εγώ τον κ. Γιωτόπουλο τον είχα ξεχάσει τελείως και μου τον θύμισε μια παλιά μου Καθηγήτρια που μάλιστα ανήκε σε ένα από αυτά τα Κόμματα πέρσι το Μάιο στο Παρίσι, πριν από τις συλλήψεις, πριν από τα γεγονότα στην Ελλάδα. Με πήρε κάποιος τηλέφωνο και μου είπε «Μήπως θυμάσαι κάποιον Γιωτόπουλο;› και εγώ είπα «Δεν θυμάμαι›.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Ποιος σας το θύμισε;
Β. ΚΑΡΚΑΓΙΑΝΝΗ: Δεν θα σας πω τώρα. Μια καθηγήτρια μεγαλύτερή μας που ανήκε σε παραδοσιακά Κόμματα της Αριστεράς. Δεν έχω καμία υποχρέωση να σας το πω.
Δεν τον θυμόμουν. Διότι ένα σύνδρομο που είχε αναπτυχθεί μέσα μου τότε, μετά από τις κλήσεις στην Ασφάλεια είναι να μην θυμάμαι ονόματα, φοβόμουν ότι μήπως σε κάποια κατάσταση πιεστώ και πω πράγματα τα οποία δεν ήθελα να πω.
Δεύτερη θύμιση του ονόματος Γιωτόπουλου ήταν τον Ιούνιο του ιδίου χρόνου, δηλαδή να γίνουν όλα αυτά τα πράγματα από κάποιο γνωστό δημοσιογράφο σε όλους σας του οποίου επίσης δεν θα αναφέρω το όνομα, ο οποίος ήρθε σπίτι μας στο Παρίσι -μπορώ κάποια στιγμή αν δέχεται ο ίδιος να το αναφέρω- και μας μίλησε για διάφορα πράγματα εκείνης της εποχής, αν θυμόμαστε το ένα και το άλλο και φυσικά θυμόμασταν.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Γιατί σας ρωτούσαν για τον κ. Γιωτόπουλο;
Β. ΚΑΡΚΑΓΙΑΝΝΗ: Μα ακριβώς αυτό ρωτάω κι εγώ. Δεν ξέρω. Γινόταν –φαίνεται- μια ολόκληρη συζήτηση για τον κ. Γιωτόπουλο πριν ακόμη γίνει η υπόθεση με τον κ. Ξηρό και με όλα αυτά τα πράγματα. Εμείς δεν κάναμε σχέση ανάμεσα σε αυτό και στα υπόλοιπα.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: (Εκτός μικροφώνου) Γιατί δεν λέτε το όνομα της Καθηγήτριας;
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Αυτά είναι προς υποστήριξη της κονστροβουστικής θεωρίας, για να το πάμε και με την τέχνη λίγο.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: (Εκτός μικροφώνου) Κύριε Πρόεδρε είναι καθήκον μου όμως να δω κι εγώ περί τίνος πρόκειται.
Β. ΚΑΡΚΑΓΙΑΝΝΗ: Θα ρωτήσω τον κύριο αυτό, ο οποίος είναι γνωστός δημοσιογράφος τις εφημερίδες «ΤΟ ΒΗΜΑ› και «ΤΑ ΝΕΑ› αν θέλει να πω το όνομά του. Πρόκειται για πολύ γνωστό άτομο, ο οποίος έχει γράψει και βιβλία τότε.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Πάντως έχετε υποχρέωση την πηγή των πληροφοριών σας να την αναφέρετε. Σας το υπενθυμίζω αυτό. Αν θέλετε βέβαια.
Β. ΚΑΡΚΑΓΙΑΝΝΗ: Ναι αλλά μπορεί ο άνθρωπος να μην θέλει.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Βέβαια δεν θα θέλει ο άνθρωπος, αλλά μπορούμε κι εμείς να πούμε ότι όλα αυτά είναι της φαντασίας σας επίσης. Ποιος είναι ο μεγαλύτερος κίνδυνος για σας;
Β. ΚΑΡΚΑΓΙΑΝΝΗ: Ήταν ο κ. Ριχάρδος Σωμερίτης, παλιός φίλος και ο οποίος έχει γράψει βιβλία για τη δικτατορία. Ιδού το πρώτο βιβλίο της δικτατορίας στην Ελλάδα που είναι «Σωμερίτης – Λεπίδης και ¶ρης Φακίνος›, βεβαίως ο κ. Σωμερίτης είναι ένα μέλος πολύ σεβαστό της σημερινής κοινωνίας και της δημοσιογραφίας.
Ι. ΡΑΧΙΩΤΗΣ: Τι ενδιαφερόταν σχετικά με τον κ. Γιωτόπουλο;
Β. ΚΑΡΚΑΓΙΑΝΝΗ: Δεν ξέρω.
Ι. ΡΑΧΙΩΤΗΣ: Έκανε κάποιους συσχετισμούς του ονόματός του;
Β. ΚΑΡΚΑΓΙΑΝΝΗ: Δεν ξέρω τίποτα. Απλώς αναφέρω το γεγονός, διότι μου φάνηκε περίεργο.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Σας ρωτούσε;
Β. ΚΑΡΚΑΓΙΑΝΝΗ: Ναι αν θυμόμαστε τον Γιωτόπουλο κι εμείς είπαμε όχι.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Παρ’ ότι τον θυμόσασταν.
Β. ΚΑΡΚΑΓΙΑΝΝΗ: Όχι δεν τον θυμόμουν ακόμη.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Δεν τον θυμόσασταν καθόλου;
Β. ΚΑΡΚΑΓΙΑΝΝΗ: Δεν θυμόμουν ώσπου είδα την νεανική του φωτογραφία στις εφημερίδες στην Ελλάδα, γιατί περνάμε 2 μήνες κάθε χρόνο στην Ελλάδα και τότε φυσικά απόλυτα τον θυμήθηκα.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Εκείνη την ώρα πάντως δεν τον θυμηθήκατε που σας είπε ο κ. Σωμερίτης.
Β. ΚΑΡΚΑΓΙΑΝΝΗ: Όχι και μιλώ ειλικρινά.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Μα εγώ έχω λόγο να αμφιβάλλω σε αυτά που λέτε; Απλώς σας παρακάλεσα για την αξιοπιστία σας να λέτε τις πηγές σας.
Β. ΚΑΡΚΑΓΙΑΝΝΗ: Μόνο που μας φάνηκε περίεργο εκ των υστέρων πως πριν γίνει οτιδήποτε και σε αυτό δεν μπορώ να έχω εξήγηση, εσείς θα τη βγάλτε την εξήγηση.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Που να βρω εγώ την εξήγηση;
Β. ΚΑΡΚΑΓΙΑΝΝΗ: Δεν ξέρω. Νομίζω ότι είστε εδώ γι αυτό και ευελπιστώ ότι στη χώρα μου -που στο κάτω – κάτω έχουν υπάρξει άτομα –κι ένας από τους θείους μου ήταν δικαστικός- και ο κ. Σαρτζετάκης δεν φοβήθηκε ποτέ τίποτα και έκανε αυτό που έκανε την εποχή που έκανε- το δικό σας Δικαστήριο θα είναι το ίδιο συνεπές στις αρχές του Δικαίου.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Θα είναι δε συνεπές όταν ανταποκρίνεται στις δικές σας προσδοκίες βέβαια. Διότι υπάρχουν άλλοι που έχουν άλλες προσδοκίες.
Β. ΚΑΡΚΑΓΙΑΝΝΗ: Εγώ έχω αυτές τις προσδοκίες κ. Πρόεδρε.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Ελπίζω να είναι έτσι.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Κύρια μάρτυς, εσείς τώρα προσπαθείτε να πείτε το εξής: από πέρσι το Μάιο ψάχνουν για να φτιάξουν το προφίλ του αρχηγού της 17Ν και βρήκαν τον κ. Γιωτόπουλο.
Β. ΚΑΡΚΑΓΙΑΝΝΗ: Δεν ξέρω τίποτα. Εγώ σας είπα μια εμπειρία μου, εσείς το λέτε και επομένως πρέπει να το εξετάσετε. Εγώ έχω κάποιες υπόνοιες, εγώ σας λέω κάποια γεγονότα. Δεν μπορώ να πω άλλα από αυτά που ξέρω.
Αναγνωρίζω τον κ. Γιωτόπουλο όταν βλέπω τη νεανική του φωτογραφία γιατί όταν είδα τη φωτογραφία του, έτσι όπως είναι τώρα, δεν τον αναγνώρισα, όπως φαντάζομαι ότι δεν θα με αναγνώριζε κι εκείνος αν με έβλεπε τώρα. Αλλά τον αναγνώρισα αμέσως και θυμήθηκα -γιατί κι εγώ έχω μια μνήμη αρκετά ισχυρή- και αναγνώρισα ό,τι είχε σχέση με το άτομό του, αυτά που ήξερα.
Αυτή είναι η σχέση και από την πρώτη στιγμή και μετά από όλο τον άθλιο καταιγισμό πληροφοριών και ψευδολογιών?
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Γιατί το λέτε αυτό;
Β. ΚΑΡΚΑΓΙΑΝΝΗ: Τη γνώμη μου λέω, εσείς μπορεί να έχετε μια άλλη γνώμη.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Οι 23 φόνοι είναι άθλοι;
Β. ΚΑΡΚΑΓΙΑΝΝΗ: Μα δεν πιστεύω τίποτα.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Κύριε Εισαγγελεύς έχει την άποψή της. Όταν λέει ότι δεν έχει κάνει τίποτα, έχει βγάλει απόφαση η μάρτυς.
Β. ΚΑΡΚΑΓΙΑΝΝΗ: Δεν έχω βγάλει απόφαση, εσείς θα βγάλετε την απόφαση.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Ο κ. Εισαγγελεύς λέει κατηγορείται.
Ι. ΡΑΧΙΩΤΗΣ: Και η μάρτυς λέει «πιστεύω ότι δεν έχει κάνει κανένα›. Είναι απόφαση αυτό; Είναι η γνώμη της. Ποιο είναι το πρόβλημα;
Β. ΚΑΡΚΑΓΙΑΝΝΗ: Προσπαθείτε να με κάνετε κατηγορούμενο από τη στιγμή που ήρθα για μάρτυρας; Σας λέω αυτά που ξέρω.
Β. ΜΑΡΚΗΣ: Φοβάμαι ότι η εικόνα σας για την Ελλάδα είναι η εικόνα του ’67.
Β. ΚΑΡΚΑΓΙΑΝΝΗ: Μα τι λέτε; Καθόλου. Δόξα τω Θεώ, είμαι στην Ελλάδα συνεχώς, δουλεύω για την Ελλάδα. Η γλώσσα μου είναι αυτή και πιστεύω στην Ελλάδα.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Δεν είναι τελεία η Ελλάδα, αλλά λίγο καλύτερη από τις άλλες χώρες είναι.
Β. ΚΑΡΚΑΓΙΑΝΝΗ: Το πιστεύω κι εγώ αυτό. Να σας πω κάτι; Όταν έγινε ο πόλεμος της Γιουγκοσλαβίας και είδα την άθλια παραπληροφόρηση του γαλλικού κοινού από τα γαλλικά ΜΜΕ, ήρθα στην Ελλάδα διότι έρχομαι συχνά στην Ελλάδα και είπα «κοίταξε, εδώ έχουμε ακόμη δημοκρατία›.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Είδατε;
Β. ΚΑΡΚΑΓΙΑΝΝΗ: Σας λέω την αλήθεια. Έχω πολύ μεγάλη ιδέα για την Ελλάδα.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Ετσι πρέπει. Διότι αυτή είναι η αλήθεια.
Β. ΚΑΡΚΑΓΙΑΝΝΗ: Όταν όμως σας λέω ότι πιστεύω ότι αυτές οι κατηγορίες ειδικά για τον κ. Γιωτόπουλο είναι κατασκευασμένες, έχω και κάποιες αφορμές να το λέω. Αν μου επιτρέψετε θα τις πω.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Είπαμε, έχετε την κονστροβουστική άποψη, αλλά να σας πω εγώ κάτι άλλο.
Εδώ στο Δικαστήριο έφεραν ορισμένα αινίγματα, δηλαδή έφεραν τα λεγόμενα πειστήρια. Λέει «ορίστε ο γραφικός χαρακτήρας του κ. Γιωτόπουλου σε μια προκήρυξη› που τη διορθώνει και μετά η επίσημη βγαίνει περιλαμβάνοντας ορισμένες από τις διορθώσεις του κ. Γιωτόπουλου. Και αυτό δεν το λέει η Αστυνομία μόνο, το λένε 7 γραφολόγοι. Προσέξτε, ο κ. Γιωτόπουλος λέει ότι «δεν υπάρχει, δυστυχώς δεν μπορώ στη Γαλλία (που είναι κι αυτή ελεύθερη χώρα) να βρω ούτε γραφολόγο ούτε τίποτα. Φοβούνται όλοι την Ασφάλεια.
Β. ΚΑΡΚΑΓΙΑΝΝΗ: Γιατί ο τρομονόμος υπάρχει σε όλη την Ευρώπη σήμερα. Οι τρομονόμοι που έχουν γίνει τα τελευταία χρόνια και έχουν αποφασιστεί δυστυχώς και από την Ευρώπη γιατί είναι ενάντια στην Ευρώπη και στην Ελλάδα.
