ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Ο κ. Γεωργαντόπουλος έχει τον λόγο.
κ. ΓΕΩΡΓΑΝΤΟΠΟΥΛΟΣ: Πως γίνεται η 105 πράξη που είναι κατάθεση χρημάτων 125 χιλιάδων, να προηγείται της 106 πράξης που είναι ανάληψη χρημάτων –και αν κατάλαβα καλά- από εκείνα τα αναληφθέντα πληρώθηκαν οι 125 χιλιάδες, ή είχατε δώσει μετρητά εσείς;
Χ. ΜΑΛΤΖΑΡΚΟΣ: Υπάρχει ανάληψη.
κ. ΓΕΩΡΓΑΝΤΟΠΟΥΛΟΣ: Πάντως μπορεί να γίνει πρώτα η κατάθεση των 125 χιλιάδων;
Α. ΜΟΥΣΟΥΡΗ: Εάν έχει λεφτά πάνω του φυσικά.
κ. ΓΕΩΡΓΑΝΤΟΠΟΥΛΟΣ: Αλλά εάν όμως είναι από τα λεφτά της ανάληψης?
Α. ΜΟΥΣΟΥΡΗ: Θα πρέπει να περιμένει να τα πάρει.
κ. ΓΕΩΡΓΑΝΤΟΠΟΥΛΟΣ: Πρέπει πρώτα να κοπεί η ανάληψη, παίρνω 1 εκ. Πληρώνω 125 χιλιάδες και μετράω 875 χιλιάδες.
Ι. ΣΤΑΜΟΥΛΗΣ: Επιτρέψτε μου μια παρατήρηση. Αν είναι μεταφορά από ένα λογαριασμό σε άλλο στην τράπεζα, λέω στον ταμεία-λογιστή, «πίστωσε αυτόν χρέωσε εκείνον›.
κ. ΓΕΩΡΓΑΝΤΟΠΟΥΛΟΣ: Αυτό το κατάλαβα.
Ι. ΣΤΑΜΟΥΛΗΣ: Εάν ο ταμείο-λογιστής χτυπήσει την πίστωση και εν συνεχεία μπορεί να συμβεί το αντίστροφο. Να μην είναι πρώτα η ανάληψη.
κ. ΓΕΩΡΓΑΝΤΟΠΟΥΛΟΣ: Αυτά τα έχω καταλάβει. Ήθελα απλώς να καταλάβω αν οι 125 χιλιάδες ήταν από το 1 εκ.
Ι. ΣΤΑΜΟΥΛΗΣ: Οχι.
Α. ΜΟΥΣΟΥΡΗ: Το 1 εκ. που λέμε ανάληψη και κατάθεση μπορεί να είχε 1 εκ. και να τα έκανε κατάθεση. Είναι άσχετες πράξεις η ανάληψη με την κατάθεση του 1 εκ.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Ο κ. Μαρκής έχει τον λόγο.
Β. ΜΑΡΚΗΣ: Αναφέρομαι στην περίπτωση της 28 Μαϊου. Τα δικαιολογητικά αυτά για μια εισαγωγή με τη Hitachi κλπ. Είπατε προηγούμενα ότι η κατάθεση αυτή η συνολική η ταμειακή μπορεί να φέρει ημερομηνία 28 αλλά στην πραγματικότητα γίνεται την επόμενη μέρα.
Α. ΜΟΥΣΟΥΡΗ: Την επόμενη μέρα το πρωί. Ο κ. Βεργέτης δίνει στο λογιστήριο αυτή την κατάθεση.
Β. ΜΑΡΚΗΣ: Με ημερομηνία 28 αλλά συντάσσεται στις 29.
Α. ΜΟΥΣΟΥΡΗ: Ναι. Και έχει μαζί του ο κ. Βεργέτης τα παραστατικά της προηγούμενης και μας τα φέρνει εμάς στο λογιστήριο.
Β. ΜΑΡΚΗΣ: Αυτά τα δικαιολογητικά έπρεπε να πάνε σε εκτελωνιστή; Ή, έπρεπε πρώτα να πάνε σε εκτελωνιστή και μετά να έρθουν σε εσάς στην εταιρεία σας;
Α. ΜΟΥΣΟΥΡΗ: Δεν ξέρω ακριβώς τώρα πως γίνεται η διαδικασία με τους εκτελωνιστές. Εμείς εδώ γράφουμε εξόφληση Hitachi μπορεί να ήταν και εξόφληση οίκου να μην είχε σχέση και με εισαγωγή.
Β. ΜΑΡΚΗΣ: Θα σας ρωτήσω κάτι και προσπαθήστε να θυμηθείτε αν το ξέρετε. Τον εκτελωνιστή που χρησιμοποιούσατε τότε είναι ο ίδιος ο εκτελωνιστής που χρησιμοποιείται και τώρα;
Α. ΜΟΥΣΟΥΡΗ: Όχι. Έχει πεθάνει δυστυχώς.
Β. ΜΑΡΚΗΣ: Που στεγαζόταν ο τότε εκτελωνιστής;
Α. ΜΟΥΣΟΥΡΗ: Είχε γραφείο δικό του.
Β. ΜΑΡΚΗΣ: Που; Σε ποια περιοχή;
Α. ΜΟΥΣΟΥΡΗ: Στο Μαρούσι.
Β. ΜΑΡΚΗΣ: Καλώς δεν θέλω τίποτα άλλο.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Ο κ. Ευαγγελάτος έχει τον λόγο.
Δ. ΕΥΑΓΓΕΛΑΤΟΣ: Ο κ. Ηρακλής Κωστάρης, αν θυμάστε, πότε περίπου προσελήφθη στην εταιρεία αυτή;
Α. ΜΟΥΣΟΥΡΗ: Το 1989.
Δ. ΕΥΑΓΓΕΛΑΤΟΣ: Στη συγκεκριμένη εταιρεία, το προσωπικό όταν έρχεται το πρωί υπάρχει κάποιο βιβλίο που υπογράφει ώρα προσέλευσης;
Α. ΜΟΥΣΟΥΡΗ: Όχι βιβλίο, χτυπάμε κάρτες.
Δ. ΕΥΑΓΓΕΛΑΤΟΣ: Στις 27/1/1997 μπορείτε να βεβαιώσετε μετά λόγου γνώσεως ότι ο κ. Κωστάρης ήταν εκεί στις 8 η ώρα το πρωί;
Α. ΜΟΥΣΟΥΡΗ: Το είπα και προηγουμένως, βεβαιώνεται ότι είχε έρθει στη δουλειά.
Δ. ΕΥΑΓΓΕΛΑΤΟΣ: Είπατε προηγουμένως το εξής: Ότι μπορεί να υπάρχει ένας προγραμματισμός, αλλά οπωσδήποτε πρέπει να περάσει υποχρεωτικά από τα γραφεία. Δεν είναι δυνατόν, όταν π.χ. στη συγκεκριμένη περίπτωση, όπως είπατε έχουμε την οδό Πατησίων όπου ευρίσκετο το Υποκατάστημα Κρήτης, αναφέρατε την ALPHA BANK, αναφέρατε την Εμπορική Τράπεζα και αν δεν με απατά η μνήμη μου αναφέρατε και την ΔΕΗ την ίδια μέρα.
Πρώτα-πρώτα για τη ΔΕΗ, δεν μπορούσε να πληρώσει στην ίδια τράπεζα τη ΔΕΗ;
Α. ΜΟΥΣΟΥΡΗ: Δεν ξέρω, εμείς συνήθως τους λογαριασμούς δεν τους πληρώνουμε σε ΕΛΤΑ για να μην πληρώνουμε το κόμιστρο.
Δ. ΕΥΑΓΓΕΛΑΤΟΣ: Αυτός δεν είναι ο λογαριασμός της ΔΕΗ;
Α. ΜΟΥΣΟΥΡΗ: Ναι.
Δ. ΕΥΑΓΓΕΛΑΤΟΣ: Βλέπω δε ότι η λήξη προθεσμίας είναι 24/1/97. Αυτός είναι ο λογαριασμός αλλά δε μπορείτε να βεβαιώσετε πού έχει πληρωθεί.
Α. ΜΟΥΣΟΥΡΗ: Όχι φυσικά. Ξέρω ότι πηγαίναμε στη ΔΕΗ.
Δ. ΕΥΑΓΓΕΛΑΤΟΣ: Εσείς από ποτέ παρέχετε τις υπηρεσίες σας σε αυτή την εταιρεία;
Α. ΜΟΥΣΟΥΡΗ: Από το 1980.
Δ. ΕΥΑΓΓΕΛΑΤΟΣ: Είστε και σήμερα ακόμα εκεί;
Α. ΜΟΥΣΟΥΡΗ: Βεβαίως.
Δ. ΕΥΑΓΓΕΛΑΤΟΣ: Είστε επικεφαλής του λογιστηρίου;
Α. ΜΟΥΣΟΥΡΗ: Ναι.
Δ. ΕΥΑΓΓΕΛΑΤΟΣ: Το ότι μπορούσε να είχε γίνει αυτός ο προγραμματισμός την προτεραία και να πάει κανείς σύμφωνα με τις τοπικές συνθήκες, δεν είναι λογικό όταν όλες αυτές οι τράπεζες, όπως μου είπατε, εκτός της μιας που ήταν στην Κηφισιά....
Α. ΜΟΥΣΟΥΡΗ: Δύο στην Κηφισιά...
Δ. ΕΥΑΓΓΕΛΑΤΟΣ: Φαίνεται εδώ ότι η πράξη για την οποία με ενδιαφέρει και μόνο, πρέπει να έγινε γύρω στις 11:00, 10:50, μιλώ για το ποσό του ενός εκατομμυρίου. Όλες οι άλλες πράξεις μπορούσαν να γίνουν και μετά τις 11:00;
Α. ΜΟΥΣΟΥΡΗ: Και μετά και πριν, από τη στιγμή που δεν υπάρχει ώρα πάνω στο παραστατικό....
Δ. ΕΥΑΓΓΕΛΑΤΟΣ: Ευχαριστώ πολύ, δε θέλω τίποτε άλλο.
κ. ΚΑΠΕΤΑΝΑΚΗΣ: Στις 27/1 εκτός της ΕΜΠΟΡΙΚΗΣ και της ΠΙΣΤΕΩΣ έχουν γίνει μετά ή πριν της 11:00 άλλες δύο πράξεις από τον κ. Κωστάρη. Γι αυτές τις δυό πράξεις υπάρχουν παραστατικά;
Α. ΜΟΥΣΟΥΡΗ: Τα έχω φέρει εδώ.
κ. ΚΑΠΕΤΑΝΑΚΗΣ: Από αυτές προκύπτει κάποια στιγμή η ώρα;
Α. ΜΟΥΣΟΥΡΗ: Όχι, από καμία δεν προκύπτει.
κ. ΚΑΠΕΤΑΝΑΚΗΣ: Από τον αριθμό της πράξης και μια συλλογιστική που έχουμε αναπτύξει στο Δικαστήριο από χθες, δηλαδή ότι περίπου ανά δίλεπτο γίνεται μία συναλλαγή στην τράπεζα....
Α. ΜΟΥΣΟΥΡΗ: Εγώ σας είχα πει όμως ότι δεν μπορώ να ξέρω, έχω πάρει θέση για αυτό.
Η. ΑΝΑΓΝΩΣΤΟΠΟΥΛΟΣ: Είπατε ότι η εταιρεία προτιμά να πληρώνει τους λογαριασμούς της ΔΕΗ επειδή τα Ταχυδρομεία έχουν επιβάρυνση.
Α. ΜΟΥΣΟΥΡΗ: Ναι.
Η. ΑΝΑΓΝΩΣΤΟΠΟΥΛΟΣ: Αυτός είναι ένας λογαριασμός του 1997 και βλέπω ότι ήταν 271.000 δραχμές. Γνωρίζετε ποια είναι η επιβάρυνση την οποία έχει κάποιος όταν πηγαίνει στα ΕΛΤΑ να πληρώσει;
Α. ΜΟΥΣΟΥΡΗ: Ναι.
Η. ΑΝΑΓΝΩΣΤΟΠΟΥΛΟΣ: Είναι 150 δραχμές.
Α. ΜΟΥΣΟΥΡΗ: Αυτό δεν παίζει ρόλο, η εταιρεία είχε πολλούς λογαριασμούς, είχε 50 τηλέφωνα, είχε τη ΔΕΗ....
Η. ΑΝΑΓΝΩΣΤΟΠΟΥΛΟΣ: Λέτε δηλαδή ότι η εταιρεία σε λογαριασμό 271.000 δραχμών, έκανε οικονομία 150 δραχμές, όταν για να πάει στη ΔΕΗ η απόσταση ήταν μεγαλύτερη από το κοντινότερο Ταχυδρομείο.
Α. ΜΟΥΣΟΥΡΗ: Μα δεν τον έστελνε μόνο για τη ΔΕΗ, τον έστελνε μαζί με τις άλλες δουλειές που έκανε....
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Εάν είναι μετά τη λήξη όμως, δεν μπορεί να τον πάρει η τράπεζα.
Η. ΑΝΑΓΝΩΣΤΟΠΟΥΛΟΣ: Αν είναι.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Ετούτο νομίζω είναι. Στη ΔΕΗ είναι μετά τη λήξη.
Α. ΜΟΥΣΟΥΡΗ: Εκτός αυτού, επειδή εγώ δουλεύω 20 χρόνια σε αυτή την εταιρεία, ξέρω το σύστημα.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Κύριε συνήγορε, οι Α.Ε. έχουν καβουράκια στην τσέπη τους.
Α. ΜΟΥΣΟΥΡΗ: Εγώ ξέρω το σύστημα...
Η. ΑΝΑΓΝΩΣΤΟΠΟΥΛΟΣ: Ελληνική εταιρεία είναι, δεν είναι στο Ισραήλ.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Δε λέω για τη συγκεκριμένη εταιρεία, όλες οι ανώνυμες.
Κ. ΧΡΥΣΙΚΟΠΟΥΛΟΣ: Διευκρινιστικά μόνο, πείτε μας το εξής: Μπορούσε ο κ. Κωστάρης για τα πινάκια συγκεκριμένα των επιταγών, μπορούσε να τα έχει μαζί του, να τα έχει πάρει σπίτι του για παράδειγμα από την προηγούμενη ημέρα;
Α. ΜΟΥΣΟΥΡΗ: Όχι, πάντοτε ερχόταν στην εταιρεία, είναι ξεκάθαρο. Ήξερε πού θα πάει μόνο κυρίως στο τέλος του μήνα.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Να έρθει ο κ. Στυλιανός Σωτηριάδης του Παύλου, γεννηθείς το 1955 στην Αθήνα. Είστε τραπεζιτικός. Σε ποια τράπεζα;
Σ. ΣΩΤΗΡΙΑΔΗΣ: Στην EUROBANK.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Είναι μάρτυρας της κας Σωτηροπούλου. Θα ορκιστείτε;
Σ. ΣΩΤΗΡΙΑΔΗΣ: Ορκίζομαι.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Η κα Καραμπλιάνη θα κάνει ερωτήσεις.
Ο. ΚΑΡΑΜΠΛΙΑΝΗ: Είστε φίλος της κατηγορουμένης;
Σ. ΣΩΤΗΡΙΑΔΗΣ: Είμαι οικογενειακός φίλος της κας Σωτηροπούλου και του Δημήτρη Κουφοντίνα από το 1993, τον Αύγουστο.
Ο. ΚΑΡΑΜΠΛΙΑΝΗ: Πώς γνωριστήκατε με το ζευγάρι και το παιδί τους;
Σ. ΣΩΤΗΡΙΑΔΗΣ: Ήμουν το 1993 τον Αύγουστο με γονική άδεια στη Δονούσα, σε ένα μικρό νησάκι των Κυκλάδων. Εκεί λοιπόν, σε κάποια στιγμή, ο δικός μου γιος, ο Ορέστης, έπαιζε με τον δικό τους το γιο με κάτι κουβαδάκια κτλ. Αρχίζοντας να κάνουν παρέα τα δυο μικρά παιδιά, βρεθήκαμε κι εμείς για τις 10 τελευταίες μέρες που θα τελείωνε η γονική μου άδεια και θα ξαναγυρνούσα στη δουλειά.
Από τον Αύγουστο του 1993 λοιπόν, τους βλέπουμε 4-5 φορές το χρόνο, λόγω των ρυθμών που ζούσαν ή ζούσαμε εμείς, ήταν διαφορετικοί.
Ο. ΚΑΡΑΜΠΛΙΑΝΗ: Έχετε δηλαδή με ευρεία έννοια ας το πούμε μια κοινωνική, φιλική σχέση τα δυο ζευγάρια.
Σ. ΣΩΤΗΡΙΑΔΗΣ: Μάλιστα.
Ο. ΚΑΡΑΜΠΛΙΑΝΗ: Ο γιος σας πόσων χρονών είναι σήμερα;
Σ. ΣΩΤΗΡΙΑΔΗΣ: Γεννήθηκε τον Οκτώβριο του 1991, είναι εντεκάμιση χρονών. Έχουν ένα χρόνο διαφορά, 16 μήνες.
Ο. ΚΑΡΑΜΠΛΙΑΝΗ: Το όνομά του;
Σ. ΣΩΤΗΡΙΑΔΗΣ: Ορέστης-Παύλος.
Ο. ΚΑΡΑΜΠΛΙΑΝΗ: Η γυναίκα σας τί δουλειά κάνει;
Σ. ΣΩΤΗΡΙΑΔΗΣ: Είναι δασκάλα σε Δημοτικό σχολείο.
Ο. ΚΑΡΑΜΠΛΙΑΝΗ: Έχετε δώσει και μια κατάθεση απ’ ότι θυμάμαι στις 19/9 στον Ανακριτή. Πώς εμπλακήκατε στον μαρτυρικό κύκλο των ανθρώπων εκεί;
Σ. ΣΩΤΗΡΙΑΔΗΣ: Την ώρα της ανάκρισης της Κικής Σωτηροπούλου ειπώθηκε το δικό μου όνομα, της δικής μου οικογένειας, γιατί το συγκεκριμένο βράδυ της 29/6/2002 ήμαστε μαζί.
Ο. ΚΑΡΑΜΠΛΙΑΝΗ: Έτσι λοιπόν αναφέρθηκε λοιπόν το όνομά σας. Ήσαστε μαζί λοιπόν το βράδυ της 29/6/2002. Δηλαδή τη βραδιά της έκρηξης στον Πειραιά.
Σ. ΣΩΤΗΡΙΑΔΗΣ: Ήταν η γιορτή Πέτρου και Παύλου.
Ο. ΚΑΡΑΜΠΛΙΑΝΗ: Θα πούμε τις λεπτομέρειες αυτής της επαφής.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Τί ώρα;
Σ. ΣΩΤΗΡΙΑΔΗΣ: Από τις 19:15 μέχρι τις 11:55 ήταν μαζί μου.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Ήσαστε εσείς και η σύζυγός σας;
Σ. ΣΩΤΗΡΙΑΔΗΣ: Και μία γυναίκα ακόμα η οποία ήρθε στις 21:00, δασκάλα, συνάδελφος της γυναίκας μου και προσωπική μας φίλη.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Πού ήσαστε;
Σ. ΣΩΤΗΡΙΑΔΗΣ: Στο δικό μου σπίτι, στο Καματερό.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Με άλλους ήσαστε;
Σ. ΣΩΤΗΡΙΑΔΗΣ: Με την Κική Σωτηροπούλου και τον μικρό Έκτορα.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Όχι με τον κ. Κουφοντίνα.
Σ. ΣΩΤΗΡΙΑΔΗΣ: Όχι με τον κ. Κουφοντίνα.
(διαλογικές συζητήσεις)
Ο. ΚΑΡΑΜΠΛΙΑΝΗ: Πριν φτάσουμε στις 29/6 που θα το αναπτύξουμε, είχατε από το ’93 τακτικές επαφές με το ζευγάρι είπατε;
Σ. ΣΩΤΗΡΙΑΔΗΣ: Τέσσερις με πέντε φορές το χρόνο. Χαρακτηριστικά ήταν Χριστούγεννα, Απόκριες, στα γενέθλια του δικού τους παιδιού, στα γενέθλια του δικού μου παιδιού και αν τυχόν έπεφτε κάποια από τη γιορτή ή του Στυλιανού Παρασκευοσαββατοκύριακο καλώς, αλλιώς μέναμε στις τέσσερις φορές το χρόνο. Αρκετέ ώρες όμως.
Ο. ΚΑΡΑΜΠΛΙΑΝΗ: Σήμερα και με όλα αυτά που συνέβησαν εν τω μεταξύ, δίνοντας το στίγμα και την εικόνα αυτού του ζευγαριού, τί μπορείτε να πείτε; Κυρίως για την Αγγελική Σωτηροπούλου αλλά και για το ζευγάρι από κοινού.
Σ. ΣΩΤΗΡΙΑΔΗΣ: Η Κική Σωτηροπούλου ήταν μία στοργική, τρυφερή και αυστηρή στα καθήκοντά της, σε ισόποσες δόσεις. Εννοώ δηλαδή σε κάθε εξειδικευμένη περίπτωση, σα μητέρα δεν άφηνε τον Έκτορα ανεξέλεγκτο, όπως δεν άφηνα κι εγώ το δικό μου παιδί ανεξέλεγκτο.
Σε ισότιμη πάντα βάση, το τονίζω αυτό, με τον σύζυγός της, τουλάχιστον αυτό ήξερα εγώ, ήταν πάρα πολύ ευθυτενής στις διατυπώσεις της, ανέπτυσσε την επιχειρηματολογία της κάθε φορά χωρίς να λέει κάτι κουτσομπολίστικα. Δηλαδή χωρίς να προσβάλλει κάποιον, οι απόψεις της ήταν δεκτές, σεβαστέ και τις ανέπτυσσε. Δεν τις έκρυβε, δεν περίμενε να φύγει ο τάδε καλεσμένος για να πει ό,τι ήθελε.
Από κει και πέρα μου είχε κάνει φοβερή εντύπωση που στο μεγάλωμα του παιδιού της, επειδή συμβαδίζαμε ουσιαστικά, είχε υιοθετήσει μία άποψη, ξέρω ότι είναι Ινδική παλιά παροιμία: Δεν καταστρέφεις κάτι αν δε μπορέσεις να το ξαναδημιουργήσεις.
Δεν είναι τυχαίο το γεγονός ότι καθ’ ολοκληρίαν τα παιχνίδια του μικρού Έκτορα ήταν Playmobil και Lego, ακριβώς για να μάθει το παιδί ότι έπρεπε με βάση αυτή την καταστροφή που έπρεπε να κάνει μέσα στο παιχνίδι του, δεν έπρεπε να προχωρήσει σε τίποτε άλλο.
Καμία επιθετικότητα λοιπόν και η υιοθέτηση μιας τέτοιας απαραίτητης αρχής, μου είχε κάνει τρομερή εντύπωση. Ποτέ δεν αγοράστηκε από αυτό το συγκεκριμένο ζευγάρι πολεμικό παιχνίδι, ποτέ δεν έδωσαν στο δικό μου παιδί πολεμικό παιχνίδι, δεν ασχολούνταν με τη βαρβαρότητα.
Ο. ΚΑΡΑΜΠΛΙΑΝΗ: Επομένως καταλαβαίνω ότι τρέφατε μια εκτίμηση γι αυτούς τους δυο ανθρώπους.
Σ. ΣΩΤΗΡΙΑΔΗΣ: Αρκετά μεγάλη.
Ο. ΚΑΡΑΜΠΛΙΑΝΗ: Τώρα, από άποψη στυλ ζωής, τρόπου ζωής, τί έχετε αποκομίσει; Πρώτα απ’ όλα όταν κάνατε τον μεγαλύτερο κύκλο των επαφών σας όλα αυτά τα 9 χρόνια, το ζευγάρι πού ζούσε εκείνη την εποχή;
Σ. ΣΩΤΗΡΙΑΔΗΣ: Εγώ τους γνώρισα με ενοίκιο στην Πεντέλη, σε ένα δρόμο που δεν θυμάμαι καλά, ήταν γωνιακό το σπίτι, δύο χρόνια, και μετά μετακόμισαν και συνεχίσαμε να κάνουμε παρέα όσες φορές πηγαίναμε εμείς στο δικό τους το σπίτι, στην Κυπρίων Αγωνιστών, στα Βριλήσσια, στη θέση Πάτημα.
Ο. ΚΑΡΑΜΠΛΙΑΝΗ: Πώς ζούσαν αυτοί οι άνθρωποι;
Σ. ΣΩΤΗΡΙΑΔΗΣ: Είχαν έναν ασκητικό τρόπο ζωής. Τουλάχιστον αυτός ήταν ο τρόπος που εγώ αντιλήφθηκα μπαίνοντας μέσα στο σπίτι τους στην κρεβατοκάμαρά τους, στο μπάνιο τους και παντού. Δεν ήταν η εικόνα ούτε του ενός ούτε του άλλου life style, δηλαδή να φορέσω μια επώνυμη μάρκα μπλου – τζην ένα επώνυμο ρούχο κλπ. Ούτε κάποια κολώνα επώνυμη που τουλάχιστον στο μάτι της γυναίκας μου θα είχε πέσει στην αντίληψή της. Τίποτα από όλα αυτά.
Στις δε διακοπές τους ξέρω ότι έκαναν ασκητικό τρόπο ζωής. Σκηνούλα και sleeping bang όσο τουλάχιστον ξέρω ότι έκαναν διακοπές με σκηνές.
Ο. ΚΑΡΑΜΠΛΙΑΝΗ: Δεν θυμάστε δηλαδή ξενοδοχεία και οποιοδήποτε πολυτελή τρόπο διαβίωσης;
Σ. ΣΩΤΗΡΙΑΔΗΣ: Όχι. τουλάχιστον κι εκεί που τους γνώρισα εγώ με σκηνή ήταν.
Ο. ΚΑΡΑΜΠΛΙΑΝΗ: Πως το ζευγάρι οικονομικά μιλώντας εμφανιζόταν; Η ίδια η Αγγελική Σωτηροπούλου έκανε κάποια πράγματα;
Σ. ΣΩΤΗΡΙΑΔΗΣ: Η Αγγελική Σωτηροπούλου ξέρω ότι δεν δούλεψε ποτέ σαν μισθωτός στην παραγωγική διαδικασία.
Ο. ΚΑΡΑΜΠΛΙΑΝΗ: Από πότε;
Σ. ΣΩΤΗΡΙΑΔΗΣ: Από τότε που τη γνώρισα ξέρω ότι δεν δούλεψε σαν μισθωτός. Από το 1995 ξέρω ότι ασχολιόταν με τη μελισσοκομική.
Ο. ΚΑΡΑΜΠΛΙΑΝΗ: Πέστε μας γι’ αυτή τη μελισσοκομική. Φαντάζομαι ότι θα σας έδωσαν μια εικόνα αυτής της επιχείρησης που έστησαν από πότε;
Σ. ΣΩΤΗΡΙΑΔΗΣ: Από το 1995.
Ο. ΚΑΡΑΜΠΛΙΑΝΗ: Τι θυμάστε γι’ αυτή την επιχείρηση; Τι σας είχαν πει; Πως στήθηκε αυτή η επιχείρηση των μελισσών;
Σ. ΣΩΤΗΡΙΑΔΗΣ: Ό,τι μπορώ να θυμηθώ είναι ότι θα έβρισκαν εκτός από τις δικές τους αποταμιεύσεις ένα κεφάλαιο κίνησης –όπως το λένε τραπεζικά- από επιδότηση της ΕΟΚ.
Ο. ΚΑΡΑΜΠΛΙΑΝΗ: Θυμάστε το ποσό αυτής της επιδότησης;
Σ. ΣΩΤΗΡΙΑΔΗΣ: Όχι δεν το θυμάμαι.
Ο. ΚΑΡΑΜΠΛΙΑΝΗ: Η κα Σωτηροπούλου ειδικότερα είχε ένα ρόλο σε αυτή την επιχείρηση; Δηλαδή είχε μια συμμετοχή και ένα ρόλο;
Σ. ΣΩΤΗΡΙΑΔΗΣ: Είχε βέβαια.
Ο. ΚΑΡΑΜΠΛΙΑΝΗ: Με τι ασχολιόταν η κα Σωτηροπούλου;
Σ. ΣΩΤΗΡΙΑΔΗΣ: Δεν την είχα ζήσει.
Ο. ΚΑΡΑΜΠΛΙΑΝΗ: Τι εικόνα μεταφερόταν προς τα έξω ως προς τη δική της ανάμιξη;
Σ. ΣΩΤΗΡΙΑΔΗΣ: Δεν κατάλαβα ακριβώς.
Ο. ΚΑΡΑΜΠΛΙΑΝΗ: Δηλαδή αυτή την επιχείρηση τη δούλευε ο κ. Κουφοντίνας μόνος του ή και η Αγγελική είχε ένα ρόλο;
Σ. ΣΩΤΗΡΙΑΔΗΣ: Ξέρω ότι εργαζόταν και η ίδια δηλαδή με προσφορά έργου, χειρονακτικά. Το μέλι, το προϊόν ξέρω ότι είχα δώσει κι εγώ σε δικούς μου φίλους γιατί ποτέ δεν πήγα στην Κερατέα να δω την παραγωγική μονάδα.
Ο. ΚΑΡΑΜΠΛΙΑΝΗ: Παρήγαν επομένως κάποιο μέλι.
Σ. ΣΩΤΗΡΙΑΔΗΣ: Το προϊόν σε βαζάκια το είχα δει και το είχα δώσει κι εγώ σε φίλους μου.
Ο. ΚΑΡΑΜΠΛΙΑΝΗ: Σας είχαν πει περίπου τι κέρδιζαν από τότε που στήθηκε, ας πούμε από το ’96 και μετά ή το ’97 ως το 2002.
Σ. ΣΩΤΗΡΙΑΔΗΣ: Μου είχαν πει ότι ήταν αρκετά τα λεφτά από τα μελίσσια. Κάθε χρόνο πήγαιναν ακόμη καλύτερα.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Πήγαινε καλά η επιχείρηση!
Σ. ΣΩΤΗΡΙΑΔΗΣ: Μάλιστα.
Ο. ΚΑΡΑΜΠΛΙΑΝΗ: Είχατε αυτό το επίπεδο σχέσεων με την κα Σωτηροπούλου. Λέτε στην κατάθεσή σας στον ανακριτή για κάποια γιορτή που οργανώσατε και καλέσατε κάποιους ανθρώπους στις 29 Ιουνίου του περασμένου χρόνου. Πέστε μας πως έγινε και βρέθηκε η Αγγελική Σωτηροπούλου σε αυτή τη γιορτή με το παιδί της.
Σ. ΣΩΤΗΡΙΑΔΗΣ: 12 η ώρα το μεσημέρι για να γιορτάσω τη γιορτή του παιδιού μου επειδή ήταν κλειστά τα σχολειά?
Ο. ΚΑΡΑΜΠΛΙΑΝΗ: Τι γιορτή;
Σ. ΣΩΤΗΡΙΑΔΗΣ: Του Παύλου. Επειδή μια ζωή γιορτάζαμε μόνο τα γενέθλιά του τον Οκτώβριο αποφασίσαμε να το γιορτάσουμε με όποιον βρούμε. Κλειστά τα σχολεία 29/6 τηλεφωνάμε στην Κική Σωτηροπούλου στις 12 η ώρα το μεσημέρι και τη ρωτάμε αν θέλει και είναι καλεσμένη μας το βράδυ να έρθει. Πάντα φυσικά και σε άλλες προηγούμενες συναντήσεις μας ποτέ δεν κλείναμε μια και έξω, το τηλεφώνημα ήταν διερευνητικό μου απάντησε «επειδή ο Μήτσος έχει δουλειά στα μελίσσια θα τον ρωτήσω, θα σου ξανατηλεφωνήσω›.
Στις 5 η ώρα τηλεφωνεί, απαντά στη γυναίκα μου ότι «δεν μπορούμε να έρθουμε ο Μήτσος έχει δουλειά συγκεκριμένη με τα μελίσσια. Λυπούμαστε δεν θα έρθουμε›. Ξανατηλεφωνιέται στις 5:30 και λέει «Επειδή και ο Έκτορας κλαίει και θέλουμε να έρθουμε, τον πείσαμε τελικά το Μήτσο και θα μας φέρει›.
Ο. ΚΑΡΑΜΠΛΙΑΝΗ: Δηλαδή από αυτά τα πολλά τηλεφωνήματα που κάνατε θα έρθουμε – δεν θα έρθουμε, αποκομίσατε την εντύπωση ότι η Αγγελική -εκτός από τον Έκτορα βέβαια που είναι εύλογο και αναμενόμενο- Σωτηροπούλου ήθελε να έρθει στη γιορτή;
Σ. ΣΩΤΗΡΙΑΔΗΣ: Ναι σαφέστατα.
Ο. ΚΑΡΑΜΠΛΙΑΝΗ: Πίεσε δηλαδή προς αυτή την κατεύθυνση;
Σ. ΣΩΤΗΡΙΑΔΗΣ: Ναι. Δεν θα άφηνε ποτέ να χαθεί και γενέθλια όχι μόνο για εμένα, ξέρω ότι έτρεχε με το παιδί της σε οποιαδήποτε γενέθλια και σε οποιαδήποτε γιορτή.
Ο. ΚΑΡΑΜΠΛΙΑΝΗ: Μιλώ για τη συγκεκριμένη βραδιά.
Σ. ΣΩΤΗΡΙΑΔΗΣ: Για τη συγκεκριμένη βραδιά ξέρω ότι δεν θα άφηνε την ευκαιρία να χαθεί.
Ο. ΚΑΡΑΜΠΛΙΑΝΗ: Η εντύπωση που σας έδωσε είναι ότι επεδίωξε να έρθει σε αυτή τη γιορτή.
Σ. ΣΩΤΗΡΙΑΔΗΣ: Επεδίωξε.
Ο. ΚΑΡΑΜΠΛΙΑΝΗ: Μπορείτε να θυμηθείτε πιο συγκεκριμένα τι σας είπε στο τηλέφωνο; Γιατί αποκομίσατε αυτή την εντύπωση;
Σ. ΣΩΤΗΡΙΑΔΗΣ: Η τηλεφωνική επαφή δεν ήταν ακριβώς δική μου. Ότι μια και χωρίζουμε για το καλοκαίρι και μια και μας είχαν αναζητήσει νωρίτερα τον Ιούνιο αλλά λόγω αρρώστιας της μητέρας μου δεν μπορέσαμε να συναντηθούμε, καλό είναι αφού σήμερα γιορτάζει ο Ορέστης σήμερα να έρθουμε και όχι άλλη μέρα.
Ο. ΚΑΡΑΜΠΛΙΑΝΗ: Κατανοητό. Ήρθαν στη γιορτή. Πως ήρθαν; Πως η Κική και ο Έκτορας
Σ. ΣΩΤΗΡΙΑΔΗΣ: Τους κατέβασε με αμάξι ο κ. Κουφοντίνας, έκατσε στην απέναντι γωνία και είπαν «θα τα πούμε το βράδυ›.
Ο. ΚΑΡΑΜΠΛΙΑΝΗ: Και έγινε η γιορτή.
Σ. ΣΩΤΗΡΙΑΔΗΣ: Μάλιστα.
Ο. ΚΑΡΑΜΠΛΙΑΝΗ: Πως ήταν η Αγγελική Σωτηροπούλου σε αυτή τη γιορτή;
Σ. ΣΩΤΗΡΙΑΔΗΣ: Ήταν άκρως φυσιολογική.
Ο. ΚΑΡΑΜΠΛΙΑΝΗ: Ο σύντροφός της κάπου πήγαινε –από ό,τι λέγεται, αυτά θα διευκρινιστούν- σε μια όχι νορμάλ ενασχόληση. Είχε άγχος αυτή η γυναίκα;
Σ. ΣΩΤΗΡΙΑΔΗΣ: Κανένα.
Ο. ΚΑΡΑΜΠΛΙΑΝΗ: Ήταν αφηρημένη; Τηλεφωνιόταν;
Σ. ΣΩΤΗΡΙΑΔΗΣ: Όχι και ούτε τηλεφωνήθηκε καθόλου από τις 7:15 μέχρι τις 11:55.
Ο. ΚΑΡΑΜΠΛΙΑΝΗ: Ήταν ήρεμη και φυσιολογική δηλαδή.
Σ. ΣΩΤΗΡΙΑΔΗΣ: Ήρεμη, φυσιολογική, έπινε το κρασί της.
Ο. ΚΑΡΑΜΠΛΙΑΝΗ: Ήταν η Κική που είχατε δε σε άλλες συνάξεις οικογενειακές;
Σ. ΣΩΤΗΡΙΑΔΗΣ: Μάλιστα. Δεν άλλαξε τη συμπεριφορά της σε τίποτα. Κάτι που να μου φάνηκε εμένα ή στη γυναίκα μου ή στην άλλη κοπέλα που να το συζητήσουμε. Σε αυτό το διάστημα όπως τα κουβεντιάσαμε μεταξύ μας τίποτα απολύτως δεν συνέβη ώστε να είναι κάτι επιλήψιμο.
O. ΚΑΡΑΜΠΛΙΑΝΗ: Δεν φαινόταν δηλαδή να ήταν κάτω από καμία βαριά σκιά η γυναίκα.
Σ. ΣΩΤΗΡΙΑΔΗΣ: Για εκείνες τις 4,5 ώρες όχι.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Να διακόψουμε 5 λεπτά χωρίς να απομακρυνθούμε.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Κύριε μάρτυς, παρακαλώ στην θέση σας. Συζητάγατε για πολιτικά με τον κ. Κουφοντίνα; Αφήστε την κα Σωτηροπούλου.
Σ. ΣΩΤΗΡΙΑΔΗΣ: Χαίρομαι που μου κάνετε αυτή την ερώτηση διότι η μόνη πολιτική νύξη που είχα με τον κ. Κουφοντίνα ήταν πάνω σε ένα συγκεκριμένο παράδειγμα σε μια χώρα που δεν είναι η Ελλάδα αλλά κάπου αλλού. Να σας πω;
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Πού;
Σ. ΣΩΤΗΡΙΑΔΗΣ: Είχα κάνει ένα ταξίδι το 1990 εγώ και η γυναίκα μου στο Περού ατομικά οι δυο μας. Οι δυσκολίες και όλα αυτά που αντιμετώπισα εκεί ήταν θέμα για τέρψη. Κάποια στιγμή το 1994 – θυμάμαι χαρακτηριστικά – με ρώτησε ο Δημήτρης αν ήξερα και μπορούσα να του πω οτιδήποτε είχε σχέση με την μουσική των ¶νδεων κλπ. Του έδειχνα φωτογραφίες και κάποια στιγμή συγκεκριμένη που ήταν συγκλονιστική για μένα, του έδειξα κάτι. Το έχω μαζί μου αυτό το «κάτι›. Είναι μια φωτοτυπία από ένα βιβλίο «survival› που ταξιδεύει κανείς μόνος του και τί θα αντιμετωπίσει στην κάθε χώρα.
Το φέρνω σε μικρογραφία για να καταλάβετε. Αν υποτεθεί ότι το Περού είναι η Ελλάδα, ανάμεσα στην Πρέβεζα και στις Σέρρες η περιοχή Πέλλα, Έδεσσα κλπ είναι αποκομμένη από τον Σεντέρο Λουμινόζο, «το φωτεινό μονοπάτι›. Έγραφε λοιπόν ο ταξιδιωτικός οδηγός «ποτέ μην πραγματοποιήσετε ταξίδι χωρίς να πετάξετε με αεροπλάνο, αν περάσετε από εκεί κινδυνεύει σοβαρά το ταξίδι σας και η υγεία σας›.
Χαρακτηριστικά έγραφε, έχω την φωτοτυπία, «υπάρχει περίπτωση να απαχθεί και ολόκληρο πούλμαν όπως είχε γίνει, να σκοτωθούν οι αλλοδαποί κλπ›. Ρώτησα τον κ. Δημήτρη Κουφοντίνα «πιστεύεις ειλικρινά Μήτσο αυτό το μονοπάτι μπορεί να γίνει λεωφόρος; Οδηγεί πουθενά;›. Μου απάντησε – γι αυτό σας είπα ότι είναι συγκλονιστικό για μένα – «όχι Στέλιο, αυτό δεν οδηγεί πουθενά›.
Για μένα αυτή η αποδοκιμασία της συγκεκριμένης χρήσης της πολιτικής βίας είχε να κάνει με το συγκεκριμένο άτομο, με την ευαισθησία που είχα εγώ ως τότε για την εικόνα του αξιοποιήσει. Σωστά έστεκε σε ένα ζήτημα που κάποιοι θα ονόμαζαν και θα έλεγαν ότι είναι ένα φιλικοαπελευθερωτικό κίνημα. Ο κ. Δημήτρης Κουφοντίνας πολύ ευθαρσώς μου είπε ότι αυτός ο δρόμος δεν οδηγεί πουθενά. Εγώ του είπα δηλαδή έτσι όπως δεν συσπειρώνει μάζες αυτό το κίνημα αλλά τις τρομοκρατεί και τις απωθεί. Σε τελική ανάλυση θέτει και σε αμφιβολία όλη την διαδικασία της ταξικής σύγκρουσης. ¶ρα δεν πρόκειται να γίνει τίποτα με αυτό. Μου λέει «ναι›.
Πράγματι λοιπόν ήδη από το 1993 τουλάχιστον ξέρω ότι είχαν συλληφθεί πάρα-πάρα πολλοί άνθρωποι από αυτή την Οργάνωση γιατί ήταν στα ορεινά. Όταν εγώ είχα με τον κ. Δημήτρη Κουφοντίνα αυτή την νύξη ήταν το μόνο και το πιο αξιοποιήσιμο που μπορώ να σας καταθέσω σχετικά με το πολιτικό γίγνεσθαι ή την πολιτική του βούληση.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Εδώ στα δικά μας. Όταν συζητάμε δεν λέμε πρώτα για τον ¶ρη και μετά για το Περού. Θα πούμε κάτι για τα δικά μας.
Σ. ΣΩΤΗΡΙΑΔΗΣ: Για τα δικά μας ήξερα ότι τηρούσε στάση αποχής από εκλογές.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Δεν πήγαινε στις εκλογές. Έτσι σας έλεγε.
Σ. ΣΩΤΗΡΙΑΔΗΣ: Ναι.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Δικαίωμά του βέβαια. Ακούγατε κάπου-κάπου για επιθέσεις.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Πρώτη φορά ακούγεται αυτό που λέτε για την βία.
Σ. ΣΩΤΗΡΙΑΔΗΣ: Τί εννοείτε για την βία;
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Για την βία εννοεί σε επίπεδο εθνικιστικών κινημάτων. Δεν οδηγεί πουθενά και για το Περού, αυτό είπε. Δεν είπε για εδώ.
(Διαλογικές συζητήσεις)
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Όλους τους αντιμετωπίζω σαν αθώους καταρχήν, ακόμη και αυτούς που ομολογούν. Είδατε την συμπεριφορά μου. Καμιά φορά λέει κανένας ότι «ειρωνεύομαι›. Καμία φορά το τραβάνε και αυτοί πέρα-πέρα. Ακούνε μια κουβέντα παραπανίσια «προεδρική›.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: (Εκτός μικροφώνου)
Σ. ΣΩΤΗΡΙΑΔΗΣ: Το 1994 σας είπα για το Περού.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Για «εδώ› μιλάμε εμείς τώρα. Τί έλεγε για τα δρώμενα εδώ; Εδώ όλο αυτό το διάστημα που είσαστε γνωστοί από το 1993 που έχω σημειώσει μέχρι το 2002 συνέβησαν ορισμένα γεγονότα εσωτερικά βίαια από ορισμένες Οργανώσεις, μεταξύ των οποίων η 17Ν και κάτι άλλες.
Σ. ΣΩΤΗΡΙΑΔΗΣ: Μάλιστα.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Είχατε συζητήσει ποτέ γι αυτά;
Σ. ΣΩΤΗΡΙΑΔΗΣ: Όχι κ. Πρόεδρε. Να σας πω και το γιατί. Τουλάχιστον να υπερασπιστώ την δικιά μου προσωπική γνώμη. Δεν έγινε ποτέ τέτοιου είδους κουβέντα διότι εν πάση περιπτώσει εγώ πίστευα σε τακτικό συνδικαλιστικό κίνημα με όρους μαζικού κινήματος, με απεργίες, με διαδηλώσεις. Έχω συνδικαλιστική στον δικό μου τραπεζικό χώρο. Δεν είχα καμία κοινή συνισταμένη για να πιάσουμε να πούμε «σήμερα έπεσε αυτή η βόμβα εκεί ή αύριο εκεί›.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Δεν πιάνατε καθόλου συζήτηση γι αυτό;
Σ. ΣΩΤΗΡΙΑΔΗΣ: Όχι. Καταλάβαινα ότι είχε την πολιτική οξυδέρκεια. Όταν έβλεπε δηλαδή μία απεργία εν εξελίξει, παραδείγματος χάρη για το ασφαλιστικό, νομίζω ήταν το 2001. «Βλέπεις να οδηγεί πουθενά αυτό Μήτσο› ρωτούσα εγώ σαν συνδικαλιστής αλλά σε άλλο χώρο. Μου έλεγε «όχι, δεν βλέπω να οδηγεί πουθενά, θα τους πουλήσουν›. Θα «τους πουλήσουν› εννοώ κάποια συνδικάτα, θα τραβηχτούν πίσω, θα σταματήσει η 48ωρη να είναι επαναλαμβανόμενη και θα σταματήσει εκεί.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Όχι κ. μάρτυς. Είχε την ενόραση της σκόπιμης δράσης. Δηλαδή αυτό που κάνουμε έχει κάποιο αποτέλεσμα ή αλλιώς να μην το κάνουμε; Διότι στο Περού είπε ότι αυτά τα κινήματα δεν οδηγούν πουθενά. Σε σας είπε ότι πάλι και αυτά που κάνετε δεν βγαίνει τίποτα διότι θα σας πουλήσουν. Ένας άνθρωπος όμως που δέχεται ο ίδιος ότι είναι σε κάποια Οργάνωση, μέσα του δεν θα έχει σκεφθεί ότι η δική μας Οργάνωση οδηγεί κάπου αυτό που κάνει;
Σ. ΣΩΤΗΡΙΑΔΗΣ: Αυτό αφορά ακριβώς την ενδοσκόπηση την δικιά του κ. Πρόεδρε. Αφορά την δικιά του ενδοσκόπηση την ατομική. Εγώ ως εκείνη την ώρα με το προσωπείο που είχα.....
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Πάντως δεν σας είχε πει ο άνθρωπος τέτοια πράγματα.
Σ. ΣΩΤΗΡΙΑΔΗΣ: Όχι. Με το προσωπείο που είχα ως εκείνη την ώρα μπροστά μου, εννοώ το πρόσωπο, την εικόνα ενός ανθρώπου....
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Καταλαβαίνω, δεν είναι υποτιμητικό.
Σ. ΣΩΤΗΡΙΑΔΗΣ: Δεν το λέω απαξιωτικά. Με το πρόσωπο που είχα μπροστά μου δεν είχαμε τέτοιου είδους κουβέντες και συζητήσεις.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Όταν άρχισε ο Τύπος να λέει «ο Δημήτρης Κουφοντίνας είναι στέλεχος υμένων› κλπ, εσείς που ξέρατε έναν τέτοιον άνθρωπο το πιστέψατε για μια στιγμή; Πριν εμφανιστεί, το πιστέψατε ή όχι; Την αλήθεια θέλω.
Σ. ΣΩΤΗΡΙΑΔΗΣ: Μου επαναλαμβάνετε το σκέλος της ερώτησης;
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Λέω, όταν άρχισε ο Τύπος και έγραφε «πιάσανε τον Α, τον Β, τον Γ κατηγορούμενο, οι οποίοι ενοχοποιούν τον Δημήτρη Κουφοντίνα›, έδειχναν την φωτογραφία του. Εσείς βέβαια δεν θα τον ξέρατε Κουφοντίνα. Δημήτρη τον ξέρατε.
Σ. ΣΩΤΗΡΙΑΔΗΣ: Δημήτρη Σωτηρόπουλο.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Μήτσο.
Σ. ΣΩΤΗΡΙΑΔΗΣ: Μάλιστα, Μήτσο.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Εσείς σκεφτήκατε κάποια στιγμή ότι «παιδιά, αυτός ο άνθρωπος που ξέρω έχει καμία σχέση με αυτόν που περιγράφουν οι εφημερίδες ή που του αποδίδεται ότι είναι μέλος μιας τέτοιας Οργάνωσης που έχει αναλάβει αυτές τις πράξεις;›. Τί σκεφτήκατε;
Σ. ΣΩΤΗΡΙΑΔΗΣ: Απάντηση. Καμία κ. Πρόεδρε. Έχετε ξανασχολιάσει κι εσείς από εδώ, ήμουν ένας από τους ανθρώπους που έβρεχε ο ουρανός εκείνη την εποχή.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Έβρεχε ο ουρανός.
Σ. ΣΩΤΗΡΙΑΔΗΣ: Έβρεχε ο ουρανός ανθρώπους. Ήμουν κι εγώ λοιπόν ένας από αυτούς.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Το ξέρω. Δηλαδή ήταν άνθρωπος στις συμπεριφορές του πάρα πολύ γλυκός, σωστός. Απ’ ότι καταλαβαίνω κουβεντιάζατε ένα σωρό θέματα. Δεν έδινε δηλαδή την εντύπωση.
Σ. ΣΩΤΗΡΙΑΔΗΣ: Σκεφτείτε, αν μπορώ να μπω στον δικό σας συλλογισμό, ότι ο άνθρωπος που μου είχε πει ότι «την αφαίρεση σαν πράξη την δέχομαι μόνο στα μαθηματικά και στην ποίηση› ήταν ο κ. Δημήτρης Κουφοντίνας.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Και στην ζωγραφική.
Σ. ΣΩΤΗΡΙΑΔΗΣ: Για την ζωγραφική δεν ξέρω. Εγώ ξέρω ότι όταν τον καλούσα τα Χριστούγεννα να κλαδέψουμε, καθόταν από κάτω και μου έλεγε «μην το κλαδεύεις αυτό το κλαδάκι, θα έρχονται τζιτζίκια το καλοκαίρι, άστο. Πρόσεχε να μην πατήσεις σαλιγκάρια στην βροχή›. Διάφορα περιστατικά που σε κάνουν να πιστεύεις ότι εδώ έχεις να κάνεις με ένα ειρηνόφιλο Γκάντι, επιτρέψτε μου τον χαρακτηριστικό.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Έναν;
Σ. ΣΩΤΗΡΙΑΔΗΣ: Ειρηνόφιλο Γκάντι. Δηλαδή έναν άνθρωπο ο οποίος αλαφροίσκιωτος περπατάει πάνω στην γη και δεν δείχνει κανένα σημείο επιθετικότητας και εχθρότητας.
Ι. ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Θα ήθελα να παρακαλέσω να μην σχολιάζει η πολιτική αγωγή.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Εγώ δεν άκουσα τίποτα. Είμαι τόσο πολύ συγκεντρωμένος στον μάρτυρα.
Δ. ΒΑΓΙΑΝΟΥ: Κύριε συνάδελφοι, κάντε υπομονή και ρωτήστε μετά. Κάντε υπομονή.
Δ. ΕΥΑΓΓΕΛΑΤΟΣ: Δεν δεχόμαστε αστυνόμευση από την κυρία.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Σας παρακαλώ πάρα πολύ. Εξετάζουμε τον μάρτυρα.
Δ. ΕΥΑΓΓΕΛΑΤΟΣ: Όταν θα έρθει η ώρα μας θα σχολιάσουμε.
Ι. ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: (Εκτός μικροφώνου) Για να δημιουργήσετε προβλήματα.....
Δ. ΕΥΑΓΓΕΛΑΤΟΣ: Το κάνετε αυτό μονίμως. Μόνο ο Πρόεδρος μπορεί να μας κάνει παρατηρήσεις. Όχι εσείς.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Εγώ δεν άκουσα. Δεν είναι υποθετικό το ότι εξετάζω τον μάρτυρα. Είναι πραγματικό αυτή την ώρα και προσέχω τί λέει. Δεν μπορώ να ακούω δεξιά-αριστερά.
Δ. ΕΥΑΓΓΕΛΑΤΟΣ: Απόδειξη τούτου είναι ότι κρατάω σημειώσεις. Τί άλλο θέλετε; Να απολογούμαι στην κα Κούρτοβικ συνεχώς;
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Κυρία Κούρτοβικ, αφήστε και κανένα βελονάκι να πέφτει στην γη. Δεν χάθηκε ο κόσμος.
Ι. ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: (Εκτός μικροφώνου) Εγώ αυτά που είδα να γίνονται τις προηγούμενες ημέρες δεν τα θέλω.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Δεν μπορώ να καταλάβω τί έγινε τις προηγούμενες ημέρες.
Ι. ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Υπάρχει μία συμπεριφορά απαράδεκτη από πλευράς των συναδέλφων μου και όχι μόνο η οποία εμένα με ενοχλεί.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Εγώ θυμάμαι στους μάρτυρες κατηγορίας τί γινόταν από την εξ αριστερών μου. Όχι προσβάλατε μόνο εδώ πέρα η πλευρά σας, αλλά το τί κάνατε εδώ μέσα είναι άλλο πράγμα. Εγώ σας άκουγα.
Ι. ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Ρώτησα την κα Σόντερς.....
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Το τί λέγατε τότε άστε το καλύτερα. Παρακαλώ όλους να με αφήσουν να εξετάσω τον μάρτυρα.
Ι. ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Παρακαλώ πολύ κι εγώ. Δεν είναι δυνατόν να λέγονται τέτοια πράγματα και να μένουν.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Παρακαλώ να με αφήσετε να εξετάσω τον μάρτυρα.
Ι. ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Δεν είναι δυνατόν όμως να λέγονται τέτοια πράγματα και να τα επιτρέπετε.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Αλλιώς θα τον διώξω.
Ι. ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Θα επιτρέψετε να λέγονται τέτοια πράγματα σε βάρος μας χωρίς να μπορώ να αμυνθώ.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Τί λέγονται; Εξετάζουμε τον μάρτυρα τώρα. Θα τρώμε τον χρόνο μας κα Κούρτοβικ;
Ι. ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Δεν τα λένε μόνο εδώ μέσα, δίνουν και συνεντεύξεις δώθε-κείθε. Να ξέρουμε για ποια πράγματα μιλάμε.
Δ. ΕΥΑΓΓΕΛΑΤΟΣ: Θα μας απαγορεύσουν και την αναπνοή μας ακόμα; Αυτό είναι το καθεστώς το οποίο πιστεύουν;
Ι. ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Η κα Σόντερς ήρθε δύο φορές στην Ελλάδα για μνημόσυνα και μνημόσυνα έγιναν 15, γι αυτό την ρώτησα. Με βάση και ένα άρθρο φιλοάγγλου δημοσιογράφου, υποστηριχτή των νεοφιλελεύθερων απόψεων. Ποιος έκανε τα υπόλοιπα; Είναι προφανές.
Δ. ΕΥΑΓΓΕΛΑΤΟΣ: Κύριε Πρόεδρε, κρατάω σημειώσεις.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Να μην μιλάτε όμως.
Δ. ΕΥΑΓΓΕΛΑΤΟΣ: Να μην μιλάμε;
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Να μην μιλάει κανένας όταν ο Πρόεδρος εξετάζει τον μάρτυρα. Σας παρακαλώ πάρα πολύ. Είναι παράκληση γενική, δεν είναι για σας. Για να γράψουν οι εφημερίδες ότι «δεν αφήνουν τον Πρόεδρο να εξετάσει τον μάρτυρα›. Αυτό θα γράψουν.
Ι. ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Προχθές εξεταζόταν μέσα σε αυτή την αίθουσα ένας άνθρωπος ο οποίος είναι κορυφαία μορφή της επιστήμης, διεθνούς ακτινοβολίας και κύρους ο κ. Μπιτσάκης, ο οποίος δέχθηκε προσβλητικούς χαρακτηρισμούς και από την πολιτική αγωγή και πρέπει να πω και από εσάς μείωσης της προσωπικότητάς του.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Σας παρακαλώ πάρα πολύ.
Ι. ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Εγώ θίχθηκα.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Δεν τον προσέβαλα. Απεναντίας τον ετίμησα, του είπα ότι είναι ένας διανοούμενος κύρους, δεν ξέρω ίσως και διεθνώς.
Ι. ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Εγώ διαβάζοντας τα πρακτικά – εκτός και έχουν μεταφερθεί λάθος.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Δεν ξέρω τί κάνουν τα πρακτικά. Τί έχω πει εγώ;
Ι. ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Διαπίστωσα το ότι και από την πολιτική αγωγή του απευθύνθηκε το ότι είναι ο «κύριος δεν ξέρω τίποτα›.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Εάν συνεχίσετε θα τον διώξω τον μάρτυρα. Εσείς θέλετε να λέγονται λόγια εντυπώσεων. Εγώ εδώ θέλω να κάνω την δουλειά μου. Σας παρακαλώ πάρα πολύ και πάλι. Θα με αφήσετε ή δεν θα με αφήσετε να κάνω την δουλειά μου; Έκκληση κάνω και σε σας και σε όλους. Ούτε κι εσείς να πετάγεστε, ούτε κι εσείς να με διακόπτετε.
Κύριε μάρτυς, πέστε πάνω σε αυτά τα οποία λέγαμε. Είπατε για τον κ. Κουφοντίνα ότι σας έδινε την εντύπωση ενός ανθρώπου ο οποίος δεν ασχολιόταν με τα πολιτικά δρώμενα και ήταν ο άνθρωπος που δεν πάταγε ούτε το σαλιγκάρι.
Σ. ΣΩΤΗΡΙΑΔΗΣ: Μάλιστα.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Η κα Σωτηροπούλου συζητούσε ποτέ για τέτοια θέματα;
Σ. ΣΩΤΗΡΙΑΔΗΣ: Πολιτικά εννοείτε;
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Ναι.
Σ. ΣΩΤΗΡΙΑΔΗΣ: Ήταν σε έναν – πώς να σας τον κατονομάσω – ευρύτερο προοδευτικό χώρο μια κοπέλα με οικολογικές ευαισθησίες. Ας πούμε, καίγονται τα δάση στον Αμαζόνιο.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Έλεγε ποτέ «καλά έκαναν και σκότωσαν εκείνον›;
Σ. ΣΩΤΗΡΙΑΔΗΣ: Όχι βέβαια.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Δεν έλεγε τέτοια πράγματα.
Σ. ΣΩΤΗΡΙΑΔΗΣ: Να μιλήσουμε για τα δάση του Αμαζονίου που αποψιλώνονται, ναι. Τί άλλο θέλετε που έχει να κάνει με οικολογική ευαισθησία; Την ρύπανση της θάλασσας; Ναι. Ποιοι φταίνε γι αυτό; Φταίνε οι κυβερνήσεις. Ότι μπορεί να διαβάσει ο κάθε άνθρωπος.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Κι εμείς που πετάμε το σκουπιδάκι μας....
Σ. ΣΩΤΗΡΙΑΔΗΣ: Ακριβώς και την γόπα κάτω.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Ασφαλώς το λέμε όλοι. Πάντως αυτό είναι το πλαίσιο των σχέσεών σας και αυτά είναι τα ακούσματα που είχατε από αυτούς τους ανθρώπους.
Σ. ΣΩΤΗΡΙΑΔΗΣ: Μάλιστα.
