Σ. ΦΥΤΡΑΚΗΣ: Προφανώς σε κείνο το στάδιο κατέληξαν αρνητικά για να μην του πουν ότι «άκου να δεις, ήσουν στην AEG αλλά τώρα βρήκαμε ότι είσαι και στην 17η και ήσουν και στον Ουέλς›. Προφανώς θα ελέχθησαν και με τις άλλες υπηρεσίες. Αυτό το δεδομένο τί να το κάνουμε εμείς; Να πούμε ότι δεν παίζει καμία σημασία για το τί έγινε το ΄75 που φέρεται ότι εντάσσεται σε αυτή την Οργάνωση ή να πούμε ότι έχει γι αυτό και το συζητώ εγώ, ότι έχει κάποια σημασία για την αξιολόγηση που θα κάνω; Θα πάω και στο τελευταίο συμβάν του 2002 γιατί δεν έχω άλλο συμβάν.
Γ. ΣΑΓΙΑΣ: Αν ένας άνθρωπος, ξεκινώντας από την προσωπική εμπειρία, ελέγχεται από τις αρχές του ΄75 ή τέλος ΄74 από τις Αρχές Ασφαλείας με βάση την λογική ότι είναι πιθανή η ανατροπή ενός καθεστώτος. Δεν ελέγχεται όλη αυτή την περίοδο συνεχώς όπως ελέγχομαι αντίστοιχα εγώ; Τί προκύπτει; Δεν προκύπτει κανένα γεγονός για να μην συλληφθεί κανείς τότε.
Σ. ΦΥΤΡΑΚΗΣ: Εγώ έχω ένα έγγραφο από μία άλλη δικογραφία τώρα τελευταία, προφανώς έπεσε τυχαία, το οποίο λέει: 6 Δεκέμβρη του ΄79 υπάρχει έγγραφο που στέλνει ένας προϊστάμενος ελέγχου διαβατηρίων προς άλλες Αρχές και τους λέει «προσέξτε, ύποπτος αναμείξεως εις εξτρεμιστικές ενέργειες που έλαβαν χώρα από το ΄74 μέχρι σήμερα, να τους φωτοτυπείται όταν βγαίνουν τα διαβατήριά τους, ακριβή ημέρα, ώρα, ώρα αναχωρήσεως, ώρα προορισμού, αεροπορική εταιρεία, προσπάθεια φωτοτυπήσεως του διαβατηρίου, προφορική ενημέρωση σε μένα κλπ› και έχει έναν κατάλογο πολιτών οι οποίοι είναι 175. Μέσα σε αυτούς είσαι κι εσύ. Σαγιάς λέγεστε εσείς;
Γ. ΣΑΓΙΑΣ: Σαγιάς.
Σ. ΦΥΤΡΑΚΗΣ: Σαγιάς Γεώργιος του Συμεών και της Χρυσούλας, γεννημένος το ΄43 στην Αθήνα;
Γ. ΣΑΓΙΑΣ: Το ΄43 είναι λάθος.
Σ. ΦΥΤΡΑΚΗΣ: Παρακάτω, Σερίφη Κωνσταντίνα, σύζυγος του Ιωάννου – η γυναίκα του Σερίφη – αν θα μπει, αν θα βγει το ΄79. Δηλαδή και μετά την δίκη που αθωώθηκε ο Σερίφης δεν πέρασε στο απυρόβλητο δεδικασμένο, δεν ήταν. Αυτή είναι η πραγματικότητα που μορφώθηκε, για να παρακολουθούμε όμως πότε μπαινοβγαίνει στην χώρα, τί κάνει. Αυτά τί δείχνουν; Ότι έχουμε πληροφορίες και συλλέγουμε. Καλώς ή κακώς εγώ δεν κάνω αξιολόγηση. Εμένα με ενδιαφέρει αν στα κρίσιμα αυτά διαστήματα συλλεγόταν συνεχώς πληροφορίες για να δουν τί κάνουν ορισμένα πρόσωπα και αν στα πρόσωπα αυτά ήταν ο κ. Σερίφης. Τα έχω στο έγγραφο, το θέτω υπόψη σας. Ήταν και ο κ. Βότσης και πάρα πολύ άλλοι στο έγγραφο να παρακολουθούνται.
Αν αυτό το στοιχείο μας δείχνει ότι κατά την δικαστική κρίση ποιοι είναι, για τον κ. Σερίφη που κατέληξε αθωωτικά συνεχιζόταν ο έλεγχος του συγκεκριμένου προσώπου και αυτό που λένε ως γενίκευση εδώ πέρα οι μάρτυρες, όπως είπε ο κ. Βότσης, ο κ. Μανιός ότι παρακολουθείται και ελέγχεται ως ένα στοιχείο υπέρ του κατηγορουμένου τώρα που τον έχουμε κατηγορούμενο. Είναι πραγματικότητα ή είναι απλώς ισχυρισμός;
Γ. ΣΑΓΙΑΣ: Πραγματικότητα είναι. Εγώ χωρίς να ξέρω αυτό το κείμενο σας είπα την εμπειρία την δική μου. Πόσο μάλλον τον κ. Γιάννη Σερίφη και όλους τους υπόλοιπους που είχε την προηγούμενη προσπάθεια να ενοχοποιηθεί και αθωώθηκε. Οι Αρχές Ασφαλείας συνεχώς τον παρακολουθούσαν και τον έλεγχαν. Είναι κομμάτι της δουλειάς τους, το καταλαβαίνω. Αλλά μέσα στα πλαίσια αυτής της δουλειάς τους προφανώς έλεγχαν όλους αυτούς. Ο κ. Βότσης θα σας κατέθεσε το αντίστοιχο και ο κ. Μανιός κατέθεσε το αντίστοιχο κι εγώ. Βέβαια.
Σ. ΦΥΤΡΑΚΗΣ: Εγώ έχω την δικιά σας δικογραφία από εδώ μέσα που δικάζουμε στην οποία ένα πρόσωπο που παραπέμφθηκε για να δικαστεί, ο κ. Μπουκουβάλας Βογιατζής η οποία δίκη έγινε πολύ αργότερα, όταν ήταν ο σοσιαλισμός. Ήταν σοσιαλιστική η κυβέρνηση το 1988. Εκεί σε σημειώματα που αναφέρουν για το συγκεκριμένο πρόσωπο τί έκανε πρωί, μεσημέρι, βράδ μετά την αθώωσή του, τί έγινε στην δίκη κλπ, αναφέρουν ότι στην τάδε δίκη ήρθε και παραστάθηκε ο κ. Σερίφης τάδε.
Δικηγόροι του κατηγορουμένου ήταν οι τάδε και τί έκανε και ο Δικαστής και πώς έγινε και η δίκη των συγκεκριμένων ανθρώπων, πλήρη περιγραφή μέσα στο έγγραφο αυτό. Τί δείχνουν όλα αυτά; Ότι υπάρχει συνεχής και προσεκτικός έλεγχος καταγραφής των κινήσεων βασικών προσώπων που ενεπλάκησαν σε υποθέσεις και μετά την αθώωσή τους.....
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Κύριε Φυτράκη, γιατί δεν μας τα λέτε εσείς και να πει ένα «βεβαίως› στο τέλος ο μάρτυρας. Μην τον παιδεύουμε τον άνθρωπο. Αυτά είναι επιχειρήματα δικά σας. Θα τα ακούσουμε.
Σ. ΦΥΤΡΑΚΗΣ: Θα τα ακούσετε.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Ένα «βεβαίως› λέει ο άνθρωπος και τίποτε άλλο. Τί άλλο να πει;
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Κύριε Πρόεδρε, δεν θα τελειώσουμε.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Το έχω επισημάνει.
Σ. ΦΥΤΡΑΚΗΣ: Θα τελειώσετε.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Είναι εύλογο η υπεράσπιση να μην θέλει ποτέ να τελειώσει η δίκη.
Σ. ΦΥΤΡΑΚΗΣ: Όχι, δεν είναι εύλογο αυτό. Γιατί να μην θέλω να τελειώσει;
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Εάν σας πω ότι αυτές οι ερωτήσεις είναι άσχετες όπως πιστεύω, θα λέτε ότι τα δικαιώματα των κατηγορουμένων.
Σ. ΦΥΤΡΑΚΗΣ: Έγγραφα της δικογραφίας σας ήταν.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Σας παρακαλώ πολύ, ο μάρτυρας ότι ξέρει από δική του γνώση. «Βεβαίως› λέει ο μάρτυρας. Είναι τρόπος εξέτασης μάρτυρα σε Δικαστήριο Ελληνικό; Εγώ δεν έχω δει. Έχω 34 χρόνια εδώ πάνω, ομολογώ τέτοιον τρόπο εξέτασης δεν έχω δει.
Σ. ΦΥΤΡΑΚΗΣ: Τα έχετε στην δικογραφία σας.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Να μου τα φέρετε να τα διαβάσω. Τον μάρτυρα να τον αφήσουν να φύγει. ¶μα αφήσετε τον μάρτυρα θα τα διαβάσω.
Σ. ΦΥΤΡΑΚΗΣ: Τον μάρτυρα θα τον ρωτήσω εάν αυτό είναι πραγματικότητα;
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Πραγματικότητα είναι, δεν είπα εγώ ότι δεν είναι.
Σ. ΦΥΤΡΑΚΗΣ: Βεβαιώνει ότι υπάρχει έλεγχος του συγκεκριμένου προσώπου.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Βεβαίως, αν ήταν επιμελής ο έλεγχος ή όχι και τί έκανε η Αστυνομία τόσα χρόνια και δεν μπορούσε να πιάσει την 17Ν δεν μας λέει. Ας μας το πει αν μπορούσε να κάνει τέτοιους ελέγχους η Αστυνομία κι αν είχε την ικανότητα να τους πιάσει. Αυτά δεν τα λέει. Έλεγχο έκανε αλλά έπιανε κανέναν;
Σ. ΦΥΤΡΑΚΗΣ: Τον κ. Σερίφη τον έπιασε το 1977-1978 νομίζω. Δεν τον έπιασε; Τον έπιασε.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Δεν είπαμε γι αυτό, είπατε για την 17Ν. Δεν την έπιασε την 17Ν η Αστυνομία.
Σ. ΦΥΤΡΑΚΗΣ: Αυτό είναι άλλο ζήτημα. Εμένα με ενδιαφέρει το συγκεκριμένο.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Αυτό είναι το ζήτημα. Εμείς μιλάμε για την 17Ν εδώ πέρα.
Σ. ΦΥΤΡΑΚΗΣ: Κι εμείς για την 17Ν μιλάμε. Τον κ. Σερίφη τον έπιασε για να κλείσω τον πρώτο κύκλο....
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Τον πρώτο κύκλο να κλείσετε;
Σ. ΦΥΤΡΑΚΗΣ: Ήταν υπό έλεγχο πρόσωπο ή είχε διαφύγει....
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Είπε «ναι›. Παρακαλώ απαγορεύω την απάντησή σας. Θα προσφύγετε στο Δικαστήριο. Εγώ δεν μπορώ να βλέπω τέτοια διολίσθηση της διαδικασίας επίτηδες για να μην τελειώσει. Το παρατηρώ αυτές τις ημέρες και θα λάβω τα μέτρα μου. Να προσφεύγετε στο Δικαστήριο όπου νομίζω ότι σας αδικώ. Ο τρόπος υποβολής της ερώτησης θα είναι κατ’ ευθείαν. Δεν θα του βγάζετε δεδομένα. Θα μας βγάλει την απόφαση ο μάρτυρας! Δηλαδή θα μας καταργήσετε εμάς;
Σ. ΦΥΤΡΑΚΗΣ: Για σας τα λέμε.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Τα λέτε για μας, αλλά να τα πείτε στην αγόρευση αυτά.
Σ. ΦΥΤΡΑΚΗΣ: Θα τα πω και στην αγόρευση.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Μην μου τα λέτε πάλι από τώρα. Σας παρακαλώ πολύ να τελειώνουμε.
Σ. ΦΥΤΡΑΚΗΣ: Ακούστε το ερώτημά μου και αν δεν σας αρέσει να το πείτε.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Ωραία.
Σ. ΦΥΤΡΑΚΗΣ: Το 2002 μετά την πάροδο αυτών των συμβάντων υπάρχει ένα στοιχείο, μια ομολογία ενός συγκατηγορουμένου?
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Παρακαλώ πολύ δεν θα απαντήσετε σε αυτό. Απαγορεύω την ερώτηση.
Σ. ΦΥΤΡΑΚΗΣ: Να μην αξιολογηθεί αυτό δηλαδή;
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Δεν θα αξιολογεί ο μάρτυρας, θα αξιολογήσει το Δικαστήριο.
Σ. ΦΥΤΡΑΚΗΣ: Γιατί να μην αξιολογήσει;
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Δεν είναι μάρτυρας πραγματογνώμονας εδώ πέρα να μας αξιολογήσει την αποδεικτική διαδικασία! Εγώ την απαγορεύω, προσφύγετε στο Δικαστήριο άμα θέλετε. Δεν θα τα ξανακάνουμε αυτά εδώ μέσα! Τελείωσε αυτή η ιστορία, μήπως τελειώσει και η δίκη! Δηλαδή διολισθαίνουμε συνέχεια τη δίκη για να μην τελειώσει ποτέ;
Σ. ΦΥΤΡΑΚΗΣ: Μα τι διολισθαίνει;
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Παρακαλώ πάρα πολύ, δεν επιτρέπω την ερώτηση. Δεν θέλω τέτοιες ερωτήσεις. Την απόφαση ο μάρτυρας δεν θα μας τη βγάλει.
Σ. ΦΥΤΡΑΚΗΣ: Αυτή η ομολογία όπως έγινε με άρνηση στην αρχή του κατηγορούμενου και προσαγωγή του στις ανακριτικές Αρχές αργά το βράδυ σε συνδυασμό με το νόμο ο οποίος είχε ευεργετήματα στον ομολογούντα να μείνει ατιμώρητος?
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Αυτό είναι επιχείρημα δεν είναι ερώτηση.
Σ. ΦΥΤΡΑΚΗΣ: Αυτό το δεδομένο κάνει ασφαλή την ομολογία και σας διαψεύδει εσείς όλους που λέτε ότι τον ξέρετε, ή έχετε άλλη άποψη;
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Υπάρχει –λέει- ένας συγκατηγορούμενος ο οποίος τον ενοχοποιεί. Αυτή η ομολογία σας αλλάζει τη γνώμη σχετικά με την αθωότητα του Σερίφη;
Σ. ΦΥΤΡΑΚΗΣ: Να απαντήσει ή να μην απαντήσει έτσι που το έθεσα τώρα;
Γ. ΣΑΓΙΑΣ: Μπορώ να καταλάβω την οποιαδήποτε ομολογία κατηγορούμενου κάτω από συνθήκες σύλληψης, χωρίς να υπαινίσσομαι τίποτα το ιδιαίτερο. Μόνο από τις συνθήκες σύλληψης. Επειδή έχω συλληφθεί αρκετές φορές κι έχω καταδικαστεί, έχω περάσει από τις Αρχές ασφάλειας πάρα πολύ καλά.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Πόσες φορές ομολογήσατε εσείς; Κοιτάξτε, δεν μου αρέσουν τα παραμύθια. Τα ωραία παραμύθια λέγονται με ωραία λόγια.
Γ. ΣΑΓΙΑΣ: Για όλες τις πράξεις δεν ήθελα να ομολογήσω τίποτα μόλις με συνέλαβαν.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Πότε σας συνέλαβαν; Στη δικτατορία.
Γ. ΣΑΓΙΑΣ: Ναι.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Αφήστε τη δικτατορία. Δηλαδή θεωρείτε ακόμη στο Underground βρισκόμαστε;
Γ. ΣΑΓΙΑΣ: Δεν εννοώ αυτό. Αν με αφήνατε να ολοκληρώσω θα καταλαβαίνατε. Για έναν οποιονδήποτε άνθρωπο ξέρετε πολύ καλά ότι είναι ακόμη και το να καταθέσει, ή να μιλήσει, παρουσία ανθρώπων που έχουν την εξουσία. Αυτό είναι προφανές. Όταν έρχεται ένας φοιτητής να μου μιλήσει εμένα, δεν έρχεται με μεγάλη άνεση, έρχεται με πίεση παρ’ όλο ότι είμαι πολύ καλός ως προς τους φοιτητές μου. Γιατί; Γιατί έχει μια σχέση εξουσιαστική.
Ο μάρτυρας που έρχεται να καταθέσει εδώ αισθάνεται μια πίεση από την άποψη ότι αντιμετωπίζει δικαστές. Εκείνος που είναι στις Αρχές ασφαλείας που δεν είναι τίποτα το δημόσιο, έχει δέκα φορές πίεση και με βάση το μύθο που πάει πίσω.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Μάλιστα.
Γ. ΣΑΓΙΑΣ: Από εκεί και πέρα εγώ δεν θέλω να προχωρήσω σε τίποτα παραπέρα. Σταματάω εκεί. Ο καθένας από εκεί και πέρα ας κάνει τους συνειρμούς του.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Τα αντιλαμβανόμαστε πλήρως.
Γ. ΣΑΓΙΑΣ: Ένας τέτοιος μάρτυρας που μπορεί να καταθέσει κατά την άποψή μου μπορεί στις συνθήκες του ψυχολογικού στρες τουλάχιστον, μπορεί να καταθέσει οτιδήποτε. Εμένα η άποψή μου δεν μεταβάλλεται από την κατάθεση αυτή του μάρτυρα για τον Γιάννη Σερίφη, γιατί ξέρω πάρα πολύ καλά ότι σε τέτοιες συνθήκες στρες και μάλιστα αν θυμάμαι στις εφημερίδες, αυτές τις ιδιαίτερες συνθήκες που κάλεσε για να καταθέσει, είναι τουλάχιστον περίεργο για εμένα με μια Α εμπειρία που έχω από τις συλλήψεις μου.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Εδώ όμως έπιασαν ένα σωρό κατηγορουμένους, άλλοι ομολόγησαν, άλλοι αρνήθηκαν, άλλοι ομολόγησαν και ανακάλεσαν από την ίδια Αστυνομία, από τις ίδιες Αρχές. Μάλιστα, μερικούς που τους έχουν και επικεφαλής, ούτε πορτοκαλάδα τους έδωσαν, ούτε τους εκβίασαν και μάλιστα είπαν δις αρνούμαστε τα πάντα. Αυτό πως το εξηγείτε εσείς; Για να ξέρουμε κι εμείς εδώ που πατάμε.
Γ. ΣΑΓΙΑΣ: Θα σας απαντήσω αμέσως σε αυτό. Καλά κάνετε και το ρωτάτε.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Γιατί ξέρετε; Όταν ακούμε ορισμένους εδώ μέσα νομίζουμε ότι εμείς ήρθαμε από άλλο πλανήτη. Και κάποτε πρέπει να τελειώνουμε με αυτή την ιστορία.
Γ. ΣΑΓΙΑΣ: Καλά κάνετε και ρωτάτε γιατί αυτό που είπα στην αρχή ότι κανείς πρέπει να έχει εμπειρία από τις σχέσεις του με τις Αρχές ασφαλείας, χρειάζεται να έχει μια εμπειρία για να δει τον τρόπο που λειτουργεί κι εκεί έχω προσωπική εμπειρία σημαντική. Από τη στιγμή που οι Αρχές ασφαλείας έχουν κάποιο συγκεκριμένο αδύνατο σημείο, πιέζουν με εκείνο το αδύνατο σημείο για να αποσπάσουν την πληροφορία –και καλά κάνουν για τη δουλειά τους- όπου υπάρχουν πολλά στοιχεία είναι άψογοι, και εκεί που δεν υπάρχουν στοιχεία εκεί το άψογο φεύγει και οι πιέσεις είναι πολλές και ποικίλες.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Δηλαδή με λίγα λόγια αντιδιαστολής να βγάλουμε ότι αυτούς τους οποίους δεν τους πίεσαν και δεν ομολόγησαν είχαν στοιχεία και ήταν άψογη.
Γ. ΣΑΓΙΑΣ: Υποθέτω ότι ήταν κάποια στοιχεία για εκείνους που δεν πίεσαν, ή εκείνους που δεν πίεσαν ξέρουν από προηγούμενη εμπειρία π.χ. στη δεύτερη σύλληψη τη δική μου δεν ασχολήθηκε κανείς γιατί είχε προηγηθεί μια σύλληψη, έχει μια εικόνα, μπορεί να είναι έμπειρος από τους κοινωνικούς αγώνες και εκεί τον αφήνουν. Τον μη έμπειρο ή εκείνον που έχει μια ασθενή αντιμετώπιση σε σχέση με την ψυχολογική του ιδιοσυστασία, εκεί οι πιέσεις είναι διαφορετικού τύπου και πολλαπλές.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Οι οποίες φτάνουν μέχρι;
Γ. ΣΑΓΙΑΣ: Μέχρι οτιδήποτε φτάνουν.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Να ομολογήσουμε και ψέματα;
Γ. ΣΑΓΙΑΣ: Μέχρι οτιδήποτε φτάνουν!
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Κύριε Φυτράκη συνεχίστε τις ερωτήσεις.
Σ. ΦΥΤΡΑΚΗΣ: Μια τελευταία ερώτηση έχω συμπερασματικά για να καταλήξουμε για τον Σερίφη. Θεωρείτε με την αντικειμενική γνώση του ίδιου του προσώπου και της δραστηριότητάς του, ότι ο ισχυρισμός του ότι δεν έχει ανάμιξη στην Οργάνωση 17Ν και στις κατηγορίες που του αποδίδονται, είναι βάσιμη με βάση την εξωτερική μακρά εμφάνισή του και το ιστορικό του, ή ότι είναι προσχηματικό;
Γ. ΣΑΓΙΑΣ: Για εμένα ότι είναι προσχηματικό. Ένα δε στοιχείο που για εμένα το επιβεβαιώνει είναι αυτό, ήταν η αμφισημία των Αρχών ασφαλείας να τον συλλάβουν και αυτό που ήθελαν να φύγει από πάνω τους αυτή η ιστορία γιατί είχαν ένα προηγούμενο αποτυχίας και γι’ αυτό κιόλας όλο αυτό το καλοκαίρι καλλιεργούσαν ένα κλίμα ότι ο Σερίφης θα συλληφθεί είναι ένοχος μέσω των Μέσων και των πληροφοριών που διοχέτευαν στον Τύπο, είναι γνωστή η τακτική αυτή.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Τελικά δεν τον έπιασαν αυτοί όμως.
Γ. ΣΑΓΙΑΣ: Τελικά αποσύρουν και σου λέει «Βγάλτε τα κάρβουνα από τη φωτιά εσείς τώρα› διότι ξέρουν ότι δεν υπάρχουν στοιχεία. Απλώς δένουν κάποια πολύ ωραία σενάρια. Για να κατασκευάσομε μια θεωρία στα μαθηματικά λέμε πρέπει τουλάχιστον να είναι εσωτερικά συνεπή και όταν δεν μπορούμε να έχουμε πλήρη εσωτερική συνέπεια, άρα η θεωρία μας δεν αποδεικνύεται.
Εδώ δεν έχει εσωτερική συνέπεια, έχουν ένα προηγούμενο τραυματισμό των θεωριών χωρίς εσωτερική συνέπεια και αφήνουν άλλους να βγάλουν τα κάστανα από τη φωτιά. Για εμένα είναι προφανές.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Η θεωρία σας θα περάσει από το τεστ του Κόπερ, διάψευση – επαλήθευση και μετά. Αλλιώς δεν γίνεται.
Γ. ΣΑΓΙΑΣ: Στα μαθηματικά έχουμε απόδειξη κατ’ ευθείαν, δεν θέλουμε επαλήθευση.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Δεν είναι πιθανολογικές επιστήμες εδώ οι δικές μας δυστυχώς είναι διαφορετικές τελείως.
Ο κ. Ζώτος έχει τον λόγο.
Δ. ΖΩΤΟΣ: Γνωρίζετε κάποιον άλλον από τους κατηγορουμένους από το αντιστασιακό σας παρελθόν;
Γ. ΣΑΓΙΑΣ: Γνωρίζω τον κ. Ψαραδέλλη. Είμαστε συγκρατούμενοι στον Κορυδαλλό.
Δ. ΖΩΤΟΣ: Σε ποιες συνθήκες τον γνωρίσατε;
Γ. ΣΑΓΙΑΣ: Ήμουν κρατούμενος εγώ, κρατούμενος και ο κ. Ψαραδέλλης την περίοδο της δικτατορίας κι εκεί τον γνώρισα.
Δ. ΖΩΤΟΣ: Αυτός ήταν κρατούμενος επίσης για την αντιστασιακή δράση;
Γ. ΣΑΓΙΑΣ: Βεβαίως.
Δ. ΖΩΤΟΣ: Τότε συζητούσατε πολιτικά με τον κ. Ψαραδέλλη ως συγκρατούμενοι;
Γ. ΣΑΓΙΑΣ: Βεβαίως.
Δ. ΖΩΤΟΣ: Έχετε να πείτε στο Δικαστήριο αν είστε στο ίδιο ρεύμα της Αριστεράς, ήσασταν σε άλλο ρεύμα;
Γ. ΣΑΓΙΑΣ: Σε άλλο ρεύμα ήταν ο κ. Ψαραδέλλης σε άλλο ήμουν εγώ.
Δ. ΖΩΤΟΣ: Σε ποιο ρεύμα ήταν ο κ. Ψαραδέλλης;
Γ. ΣΑΓΙΑΣ: Ήταν τροτσκιστής.
Δ. ΖΩΤΟΣ: Και παρέμεινε όλο το διάστημα ήσασταν στη φυλακή;
Γ. ΣΑΓΙΑΣ: Βεβαίως.
Δ. ΖΩΤΟΣ: Μετά τη μεταπολίτευση μαθαίνατε γι’ αυτόν;
Γ. ΣΑΓΙΑΣ: Δεν τον έβλεπα, αλλά κάπου – κάπου μάθαινα.
Δ. ΖΩΤΟΣ: Αυτό που μαθαίνατε γι’ αυτόν είναι ότι παρέμενε πολιτικά στον ίδιο χώρο ή είχε μεταπηδήσει;
Γ. ΣΑΓΙΑΣ: Από ό,τι ξέρω ήταν πάντα τροτσκιστής, δεν έμαθα κάτι διαφορετικό.
Θα ήθελα να σας πω τώρα που το θυμήθηκα το εξής: όταν με έπιασαν εμένα και με οδήγησαν στον Κορυδαλλό, ο κ. Ψαραδέλλης μου έκανε έντονη κριτική γιατί η δραστηριότητά μας εμάς ήταν αυτή που θα λέγαμε σήμερα «τρομοκρατική› με βόμβες ήταν ο αγώνας την περίοδο της δικτατορίας και μου έκανε κριτική γιατί δεν ήταν αγώνα στο μαζικό Κίνημα και ήταν τέτοιου τύπου.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Τότε τι μαζικό Κίνημα να είχε επί δικτατορίας;
Γ. ΣΑΓΙΑΣ: Ξεκίνησε από τη Νομική και στο Πολυτεχνείο φούντωσε.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Αφού είχαν λευκοπλάστ στο στόμα όλων και τελείωνε η υπόθεση.
Γ. ΣΑΓΙΑΣ: Το καταλαβαίνω αυτό που λέτε.
Δ. ΖΩΤΟΣ: Ο Ψαραδέλλης την περίοδο που μαθαίνετε γι αυτόν στη συνέχεια μετά τη μεταπολίτευση παρέμενε ενεργός πολιτικά, ή είχε αποστρατευτεί; Παρέμενε ενεργός στον εργασιακό του χώρο;
Γ. ΣΑΓΙΑΣ: Βεβαίως. Ένας τροτσκιστής δεν μπορεί να μην είναι ενεργός πολιτικά.
Δ. ΖΩΤΟΣ: Δεν έχω άλλη ερώτηση. Ευχαριστώ.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Να προσέλθει ο κ. Παλαιστίδης. Είστε ο κ. Παλαιστίδης Κωνσταντίνος του Βασιλείου, Πρόεδρος Συλλόγου Υπαλλήλων Βιβλίου – Χάρτου Αττικής.
Κ. ΠΑΛΑΙΣΤΙΔΗΣ: Μάλιστα.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Θέλετε να ορκιστείτε;
Κ. ΠΑΛΑΙΣΤΙΔΗΣ: Δίνω τον λόγο στην τιμή και στη συνείδησή μου ότι θα πω την αλήθεια.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Πόσα χρόνια τον ξέρετε; Αν ξέρετε τους συνδικαλιστικούς αγώνες του και αν είναι συμβατή η σκέψη ενός αγωνιστή στο μαζικό Κίνημα αν μπορεί να μετέχει σε τέτοιες Οργανώσεις.
Κ. ΠΑΛΑΙΣΤΙΔΗΣ: Τον Γιάννη Σερίφη τον γνώρισα από το 1992 – 1993 τότε είχα απολυθεί από το Στρατό έπιασα οριστικά δουλειά σ’ ένα βιβλιοπωλείο, ανακατεύτηκα συνδικαλιστικά και εκεί γνώρισα για πρώτη φορά τον Γιάννη Σερίφη και πιο συγκεκριμένα σε ένα πολιτικό και συνδικαλιστικό χώρο στον οποίο ανήκα των Αριστερών Εργατικών Συσπειρώσεων και Κινήσεων.
Ηταν ένας χώρος συνδικαλιστικός και πολιτικός που συζητούσαμε τα προβλήματα του εργατικού και συνδικαλιστικού Κινήματος σε κάποιες Συνελεύσεις, στην Ένωση Λογιστών, εκεί για πρώτη φορά γνώρισα τον Γιάννη Σερίφη. Ήταν μια σεμνή παρουσία, λιγομίλητος, χωρίς πολλά λόγια τα οποία λέγαμε εμείς οι νεώτεροι και κάποιοι παλαιότεροι σε αυτές τις συναντήσεις και πάντα πολύ εύστοχος κατά τη γνώμη μου και πολύ επίμονος σε ένα δυο τρία ζητήματα τα οποία αυτός θεωρούσε σαν αρχή για το τι σημαίνει μια συνδικαλιστική παρέμβαση.
Ένα από αυτά ήταν ό,τι κάνουμε θα πρέπει να εκπορεύεται και να απευθύνεται στη βάση των εργαζομένων και όχι απλά να είναι διακηρύξεις για άλλη χρήση, δηλαδή για εντυπωσιασμό ή για άλλες πολιτικές σκοπιμότητες και σε αυτό που επίσης επέμενε πάρα πολύ -και από ό,τι τον έμαθα καλύτερα και αργότερα και από τη δράση του μέσα στον ΗΛΠΑΠ επιβεβαιώθηκε- ήταν στην ανεξαρτησία από τα Κόμματα, ή επιτρέψτε μου να πω και από τα κομματίδια, δηλαδή αυτό που πάντα έλεγε είναι ότι «ό,τι κάνουμε το κάνουμε σαν εργαζόμενοι και δεν το κάνουμε βάζοντας άλλες σκοπιμότητες που έχουμε από πίσω, μπροστά, δηλαδή τα Κόμματα τα μικρά ή τα μεγάλα.
Από τότε είχαμε μια στενή σχέση. Περισσότερο τον γνώρισα την άνοιξη του ’95 στο 21ο Συνέδριο του Εργατικού Κέντρου που ήμασταν κι οι δυο σύνεδροι, ανταλλάξαμε απόψεις, τον έβλεπα συχνά σε διαδηλώσεις είτε εργατικές είτε άλλες γενικότερου ενδιαφέροντος για τα ζητήματα του πολέμου στη Βοσνία και στη Γιουγκοσλαβία, για το ρατσισμό, στις διαδηλώσεις του Πολυτεχνείου.
Κατά καιρούς είχαμε επαφές και επικοινωνίες για κάποιες πρωτοβουλίες. Αν θυμάμαι καλά τη χρονιά του ’97 μαζί με άλλους αγωνιστές είχαμε καλέσει ένα Τούρκο συνδικαλιστή -έχει δηλωθεί και για μάρτυρας ο Ibrahim Kudis δεν ξέρω αν θα έρθει- και οργανώσαμε κάποιες περιοδείες στα αμαξοστάσια όπου μίλησε κι αυτός και πρωτοστάτησε ο Γιάννης για να οργανωθούν αυτά.
Θυμάμαι σχολίασα ότι «Ωραία είστε εσείς εδώ στον ΗΛΠΑΠ που μπορείτε και κάνετε και τέτοιες εκδηλώσεις εν ώρα διαλείμματος›, μου είπε «δεν ήταν πάντα έτσι εύκολα τα πράγματα, μπορεί να είναι ένας Οργανισμός δημοσιοποιημένος αλλά δεν ήταν πάντα έτσι εύκολα τα πράγματα και κόντρες έγιναν γι αυτό το πράγμα για να κατακτηθεί, να μοιράζεται ελεύθερα μια προκήρυξη να γίνεται ελεύθερα μια περιοδεία ή μια συζήτηση και αντιπαραθέσεις είχαμε με τη διεύθυνση› κλπ.
Αυτό που θυμάμαι είναι μια από τις τελευταίες συνδικαλιστικές μάχες που είχε δώσει ο Γιάννης λίγο πριν συνταξιοδοτηθεί ήταν για το ζήτημα να κατοχυρωθούν, να δοθούν στο χέρι κάποία πράγματα που οι διοικήσεις τα είχαν υπογράψει στις συλλογικές συμβάσεις αλλά δεν τα έδιναν και το είχαν θεωρήσει οι εργαζόμενοι εκεί, πρωτοστατούσε ο Γιάννης σε αυτό, ότι δεν μπορεί να το υπογράφουμε στη σύμβαση και να μην μας το δίνουν μετά.
Το λέω αυτό για να πω και κάτι που είπα προηγούμενα ότι η κατάληξη αυτής της απεργίας η οποία δεν ήταν νικηφόρα, ήταν ότι συνδικαλιστές από το χώρο του ΗΛΠΑΠ των τεχνικών, που ανήκαν στην ΠΑΣΚΕ δήλωσαν ότι θα παραιτηθούν και από την παράταξή τους επειδή η παράταξή τους κεντρικά δεν στήριζε αυτό τον αγώνα και τον υπονόμευε και δεν νομίζω ότι αυτό ήταν άσχετο με το γενικότερο κλίμα που ο Γιάννης και κάποιοι άλλοι άνθρωποι είχαν φτιάξει μέσα στο χώρο του ΗΛΠΑΠ ότι άσχετα αν είμαστε Αριστεροί ή Δεξιοί ή ΠΑΣΟΚ, πάνω από όλα είμαστε εργαζόμενοι και πάνω από όλα μιλάμε για τα εργατικά συμφέροντα.
Αυτό που ήθελα να πω επειδή ο Γιάννης τώρα βρίσκεται σε αυτή τη θέση και από ό,τι είδα και από τις τηλεοράσεις όταν έγινε η σύλληψή του, η προφυλάκισή του η κυρία κατηγορία -αλλά και πριν από αυτό τα κανάλια από τον Ιούλιο – Αύγουστο ακουγόταν το όνομά του- η κύρια ρετσινιά που του αποδίδονταν ήταν ότι είναι ο στρατολόγος των Οργανώσεων ένοπλης βίας.
Εγώ θέλω να πω το εξής: και προσωπικά εγώ αλλά και όλοι οι άλλοι σύντροφοι και συναγωνιστές που ήμασταν σε αυτό το χώρο των Εργατικών Συσπειρώσεων, δεν ήμασταν απλά και μόνο κάποιοι συνδικαλιστές που ενδιαφερόμασταν να γίνει ένας αγώνας για το μεροκάματο ή για τις άδειες ή για τις συνθήκες εργασίας, ή για το ασφαλιστικό – συνταξιοδοτικό, ή για οτιδήποτε άλλο, ήμασταν κάποιοι άνθρωποι πολιτικοποιημένοι από τους χώρους της Αριστεράς, θα έλεγα από τους χώρους της άκρας Αριστεράς, ριζοσπαστικής Αριστεράς, επαναστατικής Αριστεράς πέστε το όπως θέλετε, ήμασταν κάποιοι άνθρωποι που είχαμε και κάποια οράματα και κάποιες ιδέες, δηλαδή για ένα αγώνα ενάντια στο σύστημα, οραματιζόμασταν μια άλλη κοινωνία.
Πιστεύω ότι αν ο Γιάννης ήταν κάτι τέτοιο αυτός ο χώρος θα ήταν ένα πρόσφορο έδαφος, ένα ευνοϊκό έδαφος για να ανοίξει τέτοιες κουβέντες, να κάνει τέτοιες προτάσεις, να περάσει ένα τέτοιο κλίμα. Ούτε προσωπικά εγώ, αλλά ούτε και από άλλους συντρόφους άκουσα ποτέ ο Γιάννης να θέτει τέτοια θέματα ή να κάνει τέτοιες προτάσεις σε όσους αγωνιστές ήταν μέσα εκεί.
Το τελευταίο που θα ήθελα να πω είναι το εξής: επειδή κι εγώ προσωπικά αλλά και το Σωματείο στο οποίο ανήκω από την πρώτη στιγμή και πριν από την προφυλάκισή του ακόμη είχαμε βγάλει ένα ψήφισμα συμπαράστασης ενάντια στη δίωξη των ΜΜΕ και όλης αυτής της φημολογίας που γινόταν στο πρόσωπο ενός αγωνιστή – εργάτη όπως γράφαμε και αργότερα μετά την προφυλάκισή του κάναμε διάφορες εκδηλώσεις, μοιράσαμε κείμενα και ανακοινώσεις και στην εφημερίδα του Σωματείου, εγώ προσωπικά δεν αντιλαμβάνομαι το ρόλο μου σαν μάρτυρας στο Γιάννη Σερίφη και νομίζω ότι κι άλλοι σύντροφοι που πέρασαν από εδώ να παρακαλέσουμε, να εξηγήσουμε ότι εδώ υπάρχει μια παρανόηση ότι ο Γιάννης δεν είναι έτσι.
Εγώ το αντιλαμβάνομαι και κάπως αλλιώς. Να θέσουμε ένα ερώτημα, να ζητήσουμε τον λόγο ποιος, ποιοι και γιατί είναι αυτοί που τολμούν να διώκουν τον Γιάννη Σερίφη. Ποιοι είναι δηλαδή σήμερα οι πραγματικοί τρομοκράτες και τι είναι η πραγματική τρομοκρατία.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Κύριε Πρόεδρε πως τολμούν τα όργανα της πολιτείας; Κύριε Πρόεδρε να ανακαλέσει ο μάρτυρας
Κ. ΠΑΛΑΙΣΤΙΔΗΣ: Ο μάρτυρας έχει μια γνώμη για τα όργανα της πολιτείας και όλα τα όργανα της πολιτείας. Λέω λοιπόν για εμένα τρομοκρατία είναι ότι ο βασικός μισθός είναι 580 ευρώ και δεν μπορεί να ζήσει άνθρωπος με αυτά. Αυτό είναι τρομοκρατία.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Όλοι κρινόμαστε.
Κ. ΠΑΛΑΙΣΤΙΔΗΣ: Όποιοι αναγκάζουν τον εργάτη να παίρνει 580 ευρώ είναι τρομοκράτες και έπρεπε να δικαστούν. Για εμένα τρομοκρατία είναι αυτοί που ευθύνονται για τα εργατικά ατυχήματα. Για εμένα τρομοκρατία είναι αυτοί που ευθύνονται για της πλημμύρες και πνίγεται ο κόσμος.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Αν ήρθατε εδώ πέρα κ. μάρτυρα για να πείτε αυτά που λέτε?
Κ. ΠΑΛΑΙΣΤΙΔΗΣ: Βεβαίως γι’ αυτό ήρθα. Γιατί ήρθα; Για να πω αυτά που λέτε εσείς; Συγγνώμη, αυτά που θέλω εγώ θα πω και σας παρακαλώ μην με διακόπτετε.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Ναι αλλά ξέρετε κ. μάρτυς; Με αυτά που λέτε, ακυρώνεται και η βαρύτητα της κατάθεσής σας.
Κ. ΠΑΛΑΙΣΤΙΔΗΣ: Εσείς το νομίζετε αυτό. Εγώ πιστεύω ότι είναι ενισχύεται η βαρύτητα της κατάθεσής μου.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Μάθετε να ακούτε και λίγο. Καλά είναι τα συνδικαλιστικά αλλά εδώ είναι Δικαστήριο. Δώσατε μια κατάθεση για τον κ. Σερίφη υπέρ του ότι αυτός είναι συνδικαλιστής, ότι αγωνίζεται και αποκλείεται να έχει καμία σχέση με αυτά. Αυτά που λέτε τώρα ακυρώνετε την αξία.
Κ. ΠΑΛΑΙΣΤΙΔΗΣ: Για μας είναι βασικό. Εγώ απλά δεν ήρθα γιατί έχω μια προσωπική γνωριμία, έχω μια πολιτική και συνδικαλιστική γνωριμία και για εμένα είναι βασικό το γιατί ο Γιάννης Σερίφης διώκεται. Διώκεται για τους αγώνες του, διώκεται γι’ αυτό που είναι, για την αντίληψή του για έναν ανεξάρτητο και ταξικό και ασυμβίβαστο συνδικαλισμό.
Λέω ότι αυτοί που θα έπρεπε να διώκονται είναι οι πραγματικοί τρομοκράτες. Τρομοκράτες είναι αυτοί που καταστρέφουν το περιβάλλον, τρομοκράτες είναι αυτοί που οδηγούν τον κόσμο στην ανεργία. Τρομοκράτες είναι αυτοί που μέσα σε μια εβδομάδα έβγαλαν 3 απεργίες παράνομες και καταχρηστικές τον Ιούνιο. Τρομοκράτες είναι οι Αμερικάνοι που βομβαρδίζουν στο Ιράκ.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Δεν μπορείτε να βρίζετε τη Δικαιοσύνη της πατρίδας σας. Είστε θρασύτατος! Δεν σας λέω τίποτα.
Κ. ΠΑΛΑΙΣΤΙΔΗΣ: Σας παρακαλώ μην με βρίζετε. Δεν είμαστε ίσα κι όμοια!
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Είστε θρασύτατος.
Κ. ΠΑΛΑΙΣΤΙΔΗΣ: Εγώ παίρνω 718 ευρώ, κουβαλάω κούτες κι είμαι σε ορθοστασία κι εσείς παίρνετε 5.000 ευρώ και μοιράζετε φυλακή όπως είπατε. Δεν είμαστε ίσα και όμοια και σας παρακαλώ μην με βρίζετε.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Να μου στείλετε τα υπόλοιπα γιατί 5.000 δεν παίρνω.
Κ. ΠΑΛΑΙΣΤΙΔΗΣ: Δεν ξέρω πόσα παίρνετε, πάντως δεν παίρνετε 718 που παίρνω εγώ και δεν είστε ορθοστασία 8 ώρες την ημέρα.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Εντάξει κύριε. Εγώ δεν πήγα να κάθομαι να τσακώνομαι με την Αστυνομία, πήγα και μελετούσα.
Κ. ΠΑΛΑΙΣΤΙΔΗΣ: Αν χρειαστεί για το δίκιο μου θα τσακωθώ. Δεν έχω πρόβλημα.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Ποιο δίκιο σας;
Κ. ΠΑΛΑΙΣΤΙΔΗΣ: Και η Αστυνομία είναι τρομοκράτες, έχει σκοτώσει πολύ κόσμο, έχει βασανίσει κόσμο και αυτοί είναι τρομοκράτες.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Παρακαλώ τελείωσε. Να τον αποβάλλετε από την αίθουσα! Πηγαίνετε κύριε, βρίζετε τη Δικαιοσύνη. Τα Δικαστήρια είναι τρομοκράτες; Τι να σας πω; Να πάρετε μαζί σας την γνώμη σας και να την αφήσετε έξω από εμάς.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΑΣ: Δεν χρειάζεται τώρα να κάνουμε τόση οξύτητα.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Ο κ. Γεωργόπουλος Σωτήρης. Ενώ είπε ένα σωρό ωραία πράγματα και τα ακούγαμε, την ακυρώνει. Αν δεχτώ ότι πιστεύει και ο κ. Σερίφης τα ίδια πράγματα, δεν του χρειάζεται τίποτε άλλο του κ. Σερίφη για να μορφώσουμε κι εμείς γνώμη δηλαδή.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Σας διαβεβαιώ κ. Συνόγηρε, ησυχάστε, από τη θέση αυτή που είμαι, ο μάρτυρας καταθέτει αυτά που πιστεύει ?
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Κύριε Σερίφη για δώστε την δική σας εξήγηση, σας παρακαλώ πολύ, δώστε μου μια εξήγηση.
Γ.ΣΕΡΙΦΗΣ: Εγώ έχω πει, ότι θα με δικάσετε γι’ αυτό που είμαι και όχι γι’ αυτό που θέλετε εσείς να είμαι. Εγώ δεν είμαι ούτε το καλό παιδί του συστήματος ?
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Εγώ δεν θέλω καλά παιδιά εδώ μέσα. Εγώ ψάχνω αν είναι ένοχος κανένας ή αθώος. Καλά παιδιά ψάχνω;
Γ.ΣΕΡΙΦΗΣ: Ο φίλος εδώ που ήρθε είχε μια άποψη, αλλά δεν είχε την άποψη αυτή που εσείς νομίζετε. Είχε μια άποψη για το σύστημα και για την τρομοκρατία. Και εγώ στην απολογία μου θα έρθω να σας ζητήσω ελεημοσύνη;
Κύριε Εισαγγελέα, έχεις μια εβδομάδα λες για τη δημοκρατία σου και προχθές λες, ότι ο Σερίφης κύριοι, όταν ανέβηκε στα σκαλιά έκανε μια κίνηση, δεν μας είπες ποια είναι αυτή η κίνηση.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Η δημοκρατία είναι μέσα στα πλαίσια του Συντάγματος κ. Σερίφης. Δεν είναι δημοκρατία το να διαλύσουμε εδώ πέρα τα πάντα. Δεν θα μου καλείστε εμένα εδώ πέρα, κοιτάξτε, υπάρχουν οι άνθρωποι οι νοικοκυραίοι σε τούτο τον τόπο που τον διαφεντεύουν, αυτοί που δουλεύουν και βγάζουν το μεροκάματο, δεν είστε μόνο εσείς, όλοι είναι.
Ο κ. Γεωργόπουλος τι αριθμό έχει; Και παρακαλώ να είμαστε ήρεμοι, δεν χρειάζεται εδώ πέρα να βρίζουμε ούτε το Δικαστήριο, ούτε κανέναν. Αν αυτή είναι η διάθεση του κ. Σερίφη, εσείς είστε μάρτυρες και φυσικά όλα κρίνονται εδώ πέρα και όλα σταθμίζονται να το ξέρετε. Θέλουμε δεν θέλουμε θα τα σταθμίσουμε αυτά. Τι αριθμό έχει; 22.
Ο κ. Γεωργόπουλος πρώην μέλος Διοίκησης ΕΚΑ, Εργατικού Κέντρου Αθηνών φαντάζομαι, έτσι; Που γεννηθήκατε;
Σ.ΓΕΩΡΓΟΠΟΥΛΟΣ: Στη Νίκαια Πειραιά.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Και κατοικείτε εδώ πέρα, στο Θησείο;
Σ.ΓΕΩΡΓΟΠΟΥΛΟΣ: Ναι, στο Θησείο.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Βεβαιώνετε στη συνείδησή σας ή ορκίζεστε;
Σ.ΓΕΩΡΓΟΠΟΥΛΟΣ: Στη συνείδησή μου.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Πέστε, λοιπόν, πότε γνωρίσατε τον κ. Σερίφη, τη συνδικαλιστική του δράση που μ’ ενδιαφέρει εμένα και αν αυτά τα οποία έκανε η «17Ν› είναι συμβατά με τη νοοτροπία ενός ανθρώπου μετέχει στα μαζικά κινήματα; Αυτά θέλω να ακούσω και όχι φληναφήματα εδώ πέρα να ακούμε, αυτά μας ενδιαφέρουν και αυτά είναι υπέρ του. Όταν εγώ βλέπω έναν μάρτυρα υπεράσπισης, τον βλέπω να πει κάτι υπέρ του κατηγορουμένου.
ΣΠ.ΦΥΤΡΑΚΗΣ: Λέει αντικειμενικά όπως γνωρίζει την άποψή του, τι θα κάνουμε, θα τους βάλουμε λογοκρισία, εκτός αν είναι πέρα από ορισμένα όρια.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Ας μην βρίζει το δικαστήριο, ότι θέλει να λέει και ας μην θορυβεί, όταν του λέει ο Πρόεδρος να σταματάει, να μαθαίνει να σταματάει ο καθένας, διότι αλλιώς δεν διευθύνω εγώ τη διαδικασία, αλλά την διευθύνει ένα διευθυντήριο από αλλού, απέξω.
ΣΠ.ΦΥΤΡΑΚΗΣ: Εγώ δέχομαι την κριτική και την καλόπιστη και την κακόπιστη εις βάρος μου, το έχω πει πολλές φορές και όλοι λένε, μα γιατί το λες. Κριτική δέχομαι απ’ όλους και θα μιλάμε και για το σύστημα και για όλους μας, ο καθένας όπως νομίζει.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Που εργαζόσασταν εσείς;
Σ.ΓΕΩΡΓΟΠΟΥΛΟΣ: Είμαι τεχνικός.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Τεχνικός πού;
Σ.ΓΕΩΡΓΟΠΟΥΛΟΣ: Μηχανικός στην Ολυμπιακή Αεροπορία. Γνωρίζω τον συνάδελφο, τον Γιάννη Σερίφη από τα μέσα της δεκαετίας του 1970 και με την πολιτική μου ιδιότητα και έχω να καταθέσω στο Δικαστήριό σας, ότι από τότε που ξέρω τον Γιάννη τον Σερίφη, αποτελεί έναν από τους λεγόμενους συνήθεις υπόπτους και λυπάμαι πάρα πολύ γι’ αυτό, γιατί είναι πολύ ξεκάθαρο σ’ εμένα, ότι ο Γιάννης αποτελεί ένα μόνιμο στόχο των διωκτικών αρχών και υπηρεσιών σε μια λογική, ότι πρέπει να υποστεί μία τιμωρία γι’ αυτά που πιστεύει, τις αξίες του και τις αρχές του, που θέλω να βεβαιώσω το Δικαστήριό σας στον βαθμό που τον γνωρίζω και τον γνωρίζω αρκετά, υπήρξε ένας τίμιος εργάτης, ένας ηθικός άνθρωπος, συνεπής στις αρχές του και στις αξίες του, εξαιρετικός συνάδελφος.
Αυτό τον είχε καταξιώσει και στο χώρο της δουλειάς του μετά το 1983 εκεί που βρέθηκε στον ΗΛΠΑΠ, παρά το γεγονός ότι ο Γιάννης εκείνη την εποχή αποτελούσε το κόκκινο πανί, που θα λέγαμε, αφού η λογική των πάντων ήταν, ότι ο Σερίφης είναι ύποπτος, ο Σερίφης είναι υπέρ της ένοπλης πάλης και αγώνα, πράγμα που ο ίδιος ποτέ δεν αποδέχτηκε και η ίδια του η πράξη, γιατί εκεί κρινόμαστε όλοι μας, έδειχνε το εντελώς αντίθετο.
Βεβαίως ο Γιάννης δεν ήταν το καλό παιδί, ο καθώς πρέπει, ο υποταγμένος και ο πειθαρχικός. Ήταν ο ταξικός εργάτης με συνείδηση και του ρόλου του και του χώρου του, εξαιρετικός συνάδελφος, πάντα εξέφραζε την αλληλεγγύη του και η συμπαράστασή του και αυτό που τον χαρακτηρίζει είναι ακριβώς ότι μπόρεσε μ’ αυτή τη στάση ζωής όχι απλά να καταξιωθεί μόνος του σαν εργάτης συνδικαλιστικής στο χώρο του ΗΛΠΑΠ, αλλά και ευρύτερα στο χώρο της Αθήνας, στο Εργατικό Συνδικαλιστικό Κίνημα και πανελλαδικά να απολαμβάνει της εκτίμησης και του σεβασμού όλων όσων τον γνώριζαν, σημειώνοντας εδώ, ότι σε όλες τις διεργασίες στο Εργατικό Συνδικαλιστικό Κίνημα που με παρουσία συνεχή, συνεπή και με παρρησία προσπαθούσε, παρά τις διαφορετικές απόψεις που επικρατούσαν και εξακολουθούν να επικρατούν να είναι συνθετικός και αυτό που τον ενδιέφερε κάθε φορά ήταν το αποτέλεσμα.
Αυτό λέω και πάλι τον είχε καταξιώσει στη συνείδηση των εργαζόμενων και σ’ εμένα προσωπικά, παρά το γεγονός, ότι εκφραζόμουν και εκφράζομαι από τελείως διαφορετικό πολιτικό χώρο και αυτό είναι που και σήμερα κάνει όλους αυτούς τους ανθρώπους που τον γνωρίζουν να εκφράζουν την απορία και αν θέλετε και μια αγανάκτηση μαζί, που τη συμμερίζομαι και συμμετέχω σ’ αυτό, γιατί θα πρέπει κάποιοι άνθρωποι γι’ αυτά που πιστεύουν και αγωνίζονται, να αποτελούν μόνιμους στόχους.
Σε ότι με αφορά ξέρω πάρα πολύ καλά, ότι είναι μια πράξη εκδίκησης στο πρόσωπο του Γιάννη, αλλά όχι γιατί είναι ο Γιάννης ο Σερίφης, αλλά γι’ αυτό που υπηρέτησε και εξακολουθεί να υπηρετεί. Γιατί θέλω να σημειώσω, ότι επειδή εξακολουθώ και τον βλέπω και επειδή εξακολουθώ και συμμετέχω κι εγώ ενεργά στο πολιτικό και στο κοινωνικό κίνημα, ο Γιάννης ακόμη κι αυτές τις στιγμές εξακολουθεί, παρά που βρίσκεται σ’ αυτή την απαράδεκτη για μένα θέση του κατηγορούμενου, να είναι στην πρώτη γραμμή του κινήματος με την ίδια συνέπεια και βεβαίως χωρίς ποτέ να σκέφτεται πιθανές συνέπειες απ’ αυτή του τη δράση.
Θέλω να σας πω, ότι χαρακτηριστικά πέρσι στη διαδήλωση που έγινε στη Θεσσαλονίκη το Σεπτέμβριο και απ’ ότι θυμάστε ήταν η περίοδος όπου οι Τραγκαουνάκηδες αξίωναν, απαιτούσαν μέσα από τους τηλεοπτικούς σταθμούς να συλληφθεί ο Σερίφης, ο Γιάννης όχι μόνο για μία ακόμη φορά δεν κιότεψε, αλλά έδειξε το μέτρο του ήθους που τον χαρακτηρίζει και βρέθηκε στην πρώτη γραμμή με τους διαδηλωτές της Θεσσαλονίκης.
Και επειδή έτυχε να είναι δίπλα μου και επειδή δεν παρακολουθώ τηλεόραση, χτυπούσε συνεχώς το κινητό μου τηλέφωνο από φίλους και γνωστούς, οι οποίοι μου έλεγαν ότι όλοι οι τηλεοπτικοί σταθμοί δείχνουν τον Γιάννη το Σερίφη και δίπλα του είσαι εσύ, γιατί ηγείται της διαδήλωσης στη Θεσσαλονίκη.
Αυτό το δείχνω σαν μια απόκρουση και για να δείξω ακριβώς, ότι η συνέπεια του Γιάννη και η ευθύνη του Γιάννη και η διαφάνεια του Γιάννη συμμετέχοντας στους αγώνες τους μαζικούς, υποχρεώνει κάποιες υπηρεσίες να αναγορεύουν σε κριτές και δικαστές ίσως καμιά φορά ανθρώπους, οι οποίοι δεν θα έπρεπε καθόλου να επηρεάζουν ή να κινούνται σε μέσα και χώρους που επηρεάζουν τη διαμόρφωση της κοινής γνώμης.
Δυστυχώς όμως αυτοί υπάρχουν, παίζουν ρόλο κατά την άποψή μου και ο ρόλος τους υπαγορεύεται είτε από υπηρεσίες και κατασταλτικούς μηχανισμούς που έχουν βάλει στο στόχαστρο συνεπείς αγωνιστές – εργάτες σαν τον Γιάννη το Σερίφη και γιατί όχι και από τις υπηρεσίες των Ηνωμένων Πολιτειών της Αμερικής, οι οποίες ούτε λίγο, ούτε πολύ αξιώνουν από τους ίδιους φορείς και παράγοντες ο Γιάννης ο Σερίφης να καταδικαστεί.
Θέλω όμως να πω, ότι αυτό που μετράει στις δικές μας τις κοινωνίες είναι η εκτίμηση που έχουμε από τους ανθρώπους που γνωρίζουμε και η όποια προσπάθεια γίνεται ειλικρινά δεν επηρεάζει κανέναν. Θα σας πω χαρακτηριστικά, ότι και οι 450 συνάδελφοί του στον ΗΛΠΑΠ και το σύνολο των 2.180 περίπου εργαζόμενων εκεί, όχι μόνο δεν επηρεάζονται από αυτά, αλλά είναι διατεθειμένοι ανά πάσα στιγμή, ανεξάρτητα από τον πολιτικό χώρο που βρίσκονται όχι απλά να έρθουν και να μαρτυρήσουν εδώ, αλλά ότι και να ακούσουν να μην πιστέψουν. Είναι πεισμένοι για το αντίθετο δηλαδή, ότι η ηθική στάση, η εντιμότητα και η συνέπεια του Γιάννη είναι αυτή που τον καθιστά μόνιμα ύποπτο και τέλος πάντων εν δυνάμει υποψήφιο για κάποιο κελί στον Κορυδαλλό.
