Ι. ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Σε αυτό το σημείο θα παρέμβω και θα διαμαρτυρηθώ για τον τρόπο με τον οποίο αντιμετωπίζει η έδρα τον φίλο μου, διότι ακούστηκαν και σήμερα?.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Παρακαλώ πάρα πολύ. Η κυρία Κούρτοβικ πραγματικά είναι ένας θαυμάσιος άνθρωπος, μια εξαιρετική γυναίκα και την τιμούμε όλοι, αλλά δεν είναι ώρα για χειροκροτήματα. Αφήστε τα για μετά.
Ι. ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Θα παρακαλέσω πραγματικά πέραν πάσης αστειότητος, να υπάρξει ένας σεβασμός απέναντι στην γυναίκα αυτή. Ακούστε προχθές κύριε Πρόεδρε από σας, ότι είναι κατανοητό να σκοτώνει κάποιος την γυναίκα του, δεν είναι όμως κατανοητό?
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Αστείο το είπα, δεν έχει κανένα νόημα.
Ι. ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: Και επειδή σ’ αυτή την απλή αίθουσα διαμορφώνονται και ήθη και πεποιθήσεις θα παρακαλέσω το Δικαστήριό σας?
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Ξέρετε ότι είμαι φεμινιστής και το ξέρετε και από άλλες μου εκδηλώσεις, απλώς δεν θα βάλω τώρα την γυναίκα με τον άντρακλα, ότι θα φοβάται ο ένας και δεν θα φοβάται ο άλλος.
Η κυρία Μαϊτέ φαίνεται γλυκύτατος άνθρωπος και μιλώ γι’ αυτή δεν μιλώ για όλες τις γυναίκες του κόσμου. Εγώ μιλώ για εκείνη, αυτή έχουμε μπροστά μας. Πηγαίνετε στο καλό παρακαλώ. Κύριε Παπαδάκη τελειώσατε;
Κ. ΠΑΠΑΔΑΚΗ: Ναι μια δήλωση και ένα σχόλιο δεν έχω ερωτήσεις άλλες.
Β. ΜΑΡΚΗΣ: Κύριε Πρόεδρε φεύγοντας η μάρτυρας, πριν το σχόλιο οποιουδήποτε, θέλω να υποβάλω μια ερώτηση στην κα Σωτηροπούλου.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Ναι αλλά να φύγει η κυρία μάρτυς. Ευχαριστούμε πηγαίνετε στο καλό.
Β. ΜΑΡΚΗΣ: Και εξηγώ ότι ερωτώ την κα Σωτηροπούλου με βάση κάποιο στοιχείο που προέκυψε από την κατάθεση της κας Peynaud γι’ αυτό και ρωτώ αυτή τη στιγμή. Κυρία Σωτηροπούλου θέλω να θυμηθείτε, τον Φεβρουάριο του 1989 ζούσατε μαζί με τον κ. Κουφοντίνα; Πότε αρχίσατε να συζείτε; Να μένετε στο ίδιο σπίτι;
Α. ΣΩΤΗΡΟΠΟΥΛΟΥ: Ναι μέναμε μετά το ’90.
Β. ΜΑΡΚΗΣ: Κύριε Κουφοντίνα να σας ρωτήσω εσάς ευθέως, είχατε ποτέ στην βιβλιοθήκη σας το βιβλίο του Μπαλζάκ «Χαμένες Ψευδαισθήσεις›;
Δ. ΚΟΥΦΟΝΤΙΝΑΣ: (Εκτός μικροφώνου)
Β. ΜΑΡΚΗΣ: Εντάξει ευχαριστώ.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Κύριε Πρόεδρε ένα σχόλιο θέλω να κάνω. Κύριε Πρόεδρε, κύριοι δικασταί, από τις απαντήσεις και πολύ περισσότερο από τις μη απαντήσεις της εξετασθείσης μάρτυρος κας Peynaud συζύγου του κατηγορουμένου Αλεξάνδρου Γιωτοπούλου, προκύπτει ότι ο κατηγορούμενος αυτός, ουδέποτε εργάστηκε βιοποριστικά. Ζούσε με χρήματα αγνώστου προελεύσεως. Δεν γνωρίζω σήμερα αν π.χ. το εισόδημά του ήταν το προϊόν των ληστειών που περιλαμβάνονται στο κατηγορητήριο, ή άλλων εγκλημάτων, ή κάποια άλλη πηγή ενδεχομένως της συζύγου του.
Κύριοι δικασταί, οι πρόγονοί μας έχουν δογματίσει, «αργία μήτηρ πάσης κακίας›, ένα δόγμα πολύ σημαντικό. Παρακαλώ κύριοι δικασταί σκεφθείτε το αυτό το «αργία μήτηρ πάσης κακίας› μπορεί να δώσει εξήγηση για πολλά, για πάρα πολλά στην μεγάλη αυτή ποινική υπόθεση.
Δ. ΕΥΑΓΓΕΛΑΤΟΣ: Σε συνέχεια των ευστόχων πράγματι επισημάνσεων του κ. Εισαγγελέα, θα ήθελα επιγραμματικά, λακωνικά, να κάνω και τις εξής παρακάτω επισημάνσεις και παρατηρήσεις. Εγώ έχω μια ιδιαίτερη ευαισθησία σ’ αυτά τα χρόνια που δικηγόρησα ότι όταν προσέρχεται να καταθέσει ο σύζυγος, ή ο σύντροφος της ζωής, πρέπει να είμαι πάρα πολύ προσεκτικός, γιατί η θέση του είναι πάρα πολύ ευαίσθητη.
Θα ήθελα όμως να υπογραμμίσω τα εξής λακωνικότατα. Υπάρχει το δεδομένο μιας σχέσης τουλάχιστον 25 χρόνων. Και η κοινή λογική, η αδήριτη λογική διδάσκει ότι είναι αδύνατον να μην γνωρίζει ο ένας τι κάνει ο άλλος. Είναι τουλάχιστον αδύνατο και θα ήθελα να υπογραμμίσω ότι σ’ αυτή τη περίπτωση αναδεικνύεται το τεκμήριο που μπορεί να είναι μαχητό της γνώσης.
Είναι μια ιερή σχέση, είναι μια σχέση που σφυρηλατείται μέσα σε δεκαετίες, και τουλάχιστον νομίζω ότι προσβάλει την κοινή νοημοσύνη την κα Peyneud που πραγματικά με την κατάθεσή της μετέφερε εδώ μια γαλλική κουλτούρα πραγματικά αξιοσημείωτη, να προσπαθεί να μας πείσει ότι δεν εγνώριζε ότι ο σύζυγός της, τον οποίον δεν συνάντησε μόνο το ’78, αλλά απ’ ότι διάβασα και από την κατάθεσή της στις 19 Ιουλίου από το 1973.
Ένα άλλο θέμα είναι, που νομίζω ότι είναι προς έρευνα, προβάλλεται ότι οπωσδήποτε ο αρχηγός της 17Ν έπρεπε να αναζητηθεί από τους αντιστασιακούς κύκλους της εποχής εκείνης του Παρισιού. Γιατί να αναζητηθεί από τους αντιστασιακούς κύκλους του Παρισιού και γιατί να μην έχει αναζητηθεί από τόσους άλλους ευρύτερους και πιο δυναμικούς κύκλους, που έδρασαν την εποχή εκείνη κατά της ξενοκίνητης φασιστικής δικτατορίας της 21ης Απρίλη και στη Γερμανία και στην Ιταλία και στην Αγγλία.
Γιατί θα έπρεπε οπωσδήποτε για να αποδείξουμε την σκευωρία, οι καταδιωκτικές αρχές να αναζητήσουν τον κ. Γιωτόπουλο και να τον αναδείξουν ως αρχηγό μέσα από τους κύκλους του Παρισιού;
Έκανε επίσης εντύπωση και το υπογραμμίζω ότι, η κυρία Peynaud δήλωσε ότι συμφωνεί με την πολιτική γραμμή της 17Ν, αλλά διαφωνεί και αποδοκιμάζει ή καταδικάζει τα μέσα τα οποία χρησιμοποιήθηκαν ως ανήθικα.
Και προφανώς εννοεί η κα Peynaud ναι, να αλλάξουμε αυτό τον κόσμο που ζούμε αλλά πώς; Με σκληρούς, ασυμβίβαστους, κοινωνικούς αγώνες, και παγκόσμιους αγώνες. Κάτι που γίνεται σήμερα ενάντια στην παγκοσμιοποίηση. Δεν νομίζω όμως ότι θα εννοεί, να αλλάξουμε τον κόσμο αυτό με τα περίστροφα, με τις εκρήξεις, με τις ληστείες, με τις τυφλή βαρβαρότητα.
Το 1974 το υπογράμμισε και ο κ. αναπληρωτής πρόεδρος επέμενε με τις ερωτήσεις του πραγματικά εύστοχες, τι εννοούσε. Και μας είπε κάτι που όλοι γνωρίζουμε, και ενδεχομένως για τον σκοπό αυτό για την ενδυνάμωση της δημοκρατίας, για το έλλειμμα της δημοκρατίας που μπορεί να υπάρχει και υπάρχει παγκόσμια θα πρέπει να αγωνιζόμαστε. Αλλά ότι το 1974 και μετά, από το 1974 και μετά δεν υπάρχει στην Ελλάδα μια προεδρευομένη κοινοβουλευτική δημοκρατία, την οποία δεν είχε ποτέ ο τόπος αυτός, την αποστομωτική απάντηση στα όσα είπε αστήριχτα η κα Peynaud δίνει παραδείγματος χάρη το γεγονός, ότι στο χώρο αυτό που λέγεται Ελλάδα και κοινωνικά και οικονομικά δικαιώματα υπάρχουν, μπορεί να υπάρχουν ελλείμματα, αλλά προστατεύονται κατά τρόπο τέτοιο, που ποτέ εις το παρελθόν δεν προστατεύονταν. Και το πολίτευμά μας υπάρχει και το κοινοβούλιο λειτουργεί και προπάντων τα ανθρώπινα δικαιώματα, τα πολιτικά δικαιώματα, τα κοινωνικά και οικονομικά δικαιώματα, βρίσκουν σάρκα και οστά.
Και τέλος θα ήθελα να υπογραμμίσω ότι, απάντηση δίνει στα όσα ηθέλησε η κα Peynaud να υπογραμμίσει και το γεγονός ότι, έχουμε μια δικαιοσύνη η οποία ακολουθεί αυτό που είχε πει ο Πίνδαρος από τα μέσα των αιώνων «βάθρον πολίων ασφαλές δίκα› και αισθάνεται σήμερα ο έλληνας πολίτης προσβλέποντας στην ελληνική δικαιοσύνη αισθάνεται αυτό το αίσθημα της ασφάλειας. Αυτό το αίσθημα το οποίο με τις πράξεις της η 17Ν καταρράκωσε. Και τελειώνοντας δεν θέλω τίποτα άλλο να τονίσω παρά μόνο ότι, επαναλαμβάνοντας αυτά τα οποία εγράφησαν πριν 4 ημέρες, όταν έκλεισαν ακριβώς στις 14 Ιουλίου με τον θάνατο του Αξαρλιάν, αυτό που υπογράμμισαν και επεσήμαναν οι συγγενείς του και οι φίλοι του: «καθώς θα τον συντροφεύουμε και φέτος, θα κρατάμε γερά στην ψυχή μας την ελπίδα που η μορφή του μας έδωσε για έναν καλύτερο κόσμο.› Γι’ αυτό τον καλύτερο κόσμο γίνεται αυτή η δίκη και γι’ αυτό τον καλύτερο κόσμο ενδεχομένως η κα μάρτυς αποδοκιμάζει ως ανήθικα τα μέσα τα οποία χρησιμοποίησε η 17Ν. Και εκείνοι που έχουν αυτιά ας το ακούουν.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Όποιος θέλει με την σειρά. Τώρα είναι για τον σχολιασμό και μετά θα τα δώσετε τα έγγραφα.
Η. ΑΝΑΓΝΩΣΤΟΠΟΥΛΟΣ: Έχουν σχέση με τον σχολιασμό, δεν θα κάνω άλλο σχολιασμό, παρά μόνο να αναφερθώ σ’ αυτά τα έγγραφα. Επειδή αναφέρθηκα σε ερώτησή μου προς την κα Peynaud και αμφισβητήθηκε αυτό σφοδρά από τον κ. Γιωτόπουλο και για να είμαι εντάξει όσον αφορά τις πηγές μου και το πού αντλώ τις πληροφορίες στις οποίες στηρίζω τις ερωτήσεις μου. Έχω δυο δημοσιεύματα από τα ΝΕΑ πρόσφατα, που αναφέρονται στο βίο και την πολιτική πορεία του πατέρα του κ. Γιωτόπουλου και στα δυο αναφέρεται ότι στην διάρκεια του εμφυλίου πολέμου, υποστήριξε αυτός και μια ομάδα μικρή ανθρώπων του, την κυβέρνηση και τον εθνικό στρατό. Και ότι αργότερα, την δεκαετία του ’50 έγινε σοσιαλδημοκράτης. Αυτά τα λέει η κα Ειρήνη Καρανασοπούλου σε δημοσίευμά της στα ΝΕΑ 20.7.2002.
Και έχω επίσης και του κ. Γιάννη Διακογιάννη πάλι από τα ΝΕΑ 28.8.2002, ότι ποιος θα μπορούσε λέει να φανταστεί ότι ο Δημήτρης Γιωτόπουλος και διάφορα δεν ενδιαφέρουν εδώ, θα τασσόταν μέσα στον εμφύλιο πόλεμο με τον στρατηγό Αλέξανδρο Παπάγο; Από εκεί άντλησα τις πληροφορίες μου, δεν παίρνω όρκο ότι είναι ακριβείς, αλλά αυτό ήταν και το νόημα των ερωτήσεων, υπό την έννοια ότι το να λέει σήμερα η κα Peynaud ότι ο Γιωτόπουλος επειδή ήταν γιος του Δημητρίου Γιωτόπουλου, ήταν γεννημένος με το αστέρι κάποια στιγμή να κατηγορηθεί ως τρομοκράτης και αρχηγός μιας τρομοκρατικής οργάνωσης, είναι εκτός πραγματικότητας και λογικής, γιατί ήδη από τα τέλη της δεκαετίας του ’40 αρχές του ’50, το όνομα του Γιωτόπουλου ήταν όχι απλώς κάτι εχθρικό προς τις αρχές, αλλά δεν τις απασχολούσε καν.
Δ. ΒΑΓΙΑΝΟΥ: ?ο συλλογισμός νομίζω ότι ήταν απαράδεκτος. Αυτό είχε να κάνει με την επιλογή της κυριαρχίας ή όχι του σταλινισμού?
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Έχετε καμιά σχέση με τον κ. Γιωτόπουλο, μήπως πρέπει να σας συνδέσω;
Δ. ΒΑΓΙΑΝΟΥ: Όχι αλλά είναι ένα ιστορικό ζήτημα..
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Δεν ξέρω βλέπω ευαισθησίες για τις οποίες δεν έχετε καμιά δουλειά να πείτε, ας πούνε οι δικηγόροι του κ. Γιωτόπουλου μην εμφανίζεστε έτσι ομαδόν δεν είναι τόσο καλό. Δεν θέλω να τα ακούσω. Θα πει ο κ. Γιωτόπουλος ο ίδιος και οι συνήγοροί του, εσείς δεν έχετε καμιά δουλειά μ’ αυτά. Ο κ. Μαύρος έχει κάτι να πει.
Ι. ΡΑΧΙΩΤΗΣ: Μα δεν μπορεί να έχει λόγο όμως η πολιτική αγωγή?για ένα ιστορικό ζήτημα δεν μπορείτε να στερείτε επιλεκτικά το λόγο από κάποιους.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Μα δεν ήρθε η σειρά, όταν θα έρθει η σειρά θα τα πείτε, αλλά μην βιάζεστε είπα, η βιασύνη αρχίζω και εγώ να λέω, τι δουλειά έχει με τον κ. Γιωτόπουλο η δικηγόρος της κας Σωτηροπούλου τόσο πολύ να αμύνεται; Κάνουμε σκέψεις θέλουμε δεν θέλουμε εδώ μέσα. Είναι η δικηγόρος της κας Σωτηροπούλου να μην ξεχνάει την θέση της. Αν θέλει ας κάνει τα σχόλιά της, αλλά τώρα αυτή τη στιγμή δεν χρειάζεται να πετάγεται.
Γ. ΜΑΥΡΟΣ: Κύριε Πρόεδρε στη συνέχεια των παρατηρήσεων του αξιοτίμου κυρίου εισαγγελέως, σχετικώς με τους πόρους του κ. Γιωτόπουλου, επισημαίνω αυτό που κατέθεσε η κα μάρτυς σύντροφός του, ότι τα εισοδήματά της είπε μόλις επαρκούσαν και η σύνταξή της μόλις επαρκεί για την δική της διαβίωση.
Παρατηρείται επίσης ότι από το ’78 μέχρι το 2002 που ζουν μαζί, εργάζονται μαζί, εκείνη λέει εκείνος είχε το γραφείο του εδώ δίπλα και εγώ πιο κοντά στο ίδιο διαμέρισμα, δεν πρόσεξε ποτέ, δεν αντελήφθη ποτέ ποιο βιβλίο μετέφρασε εκτός από ένα, κατονόμασε ένα μόνο γραφείο. Θα χαιρόμουν πολύ εάν η υπεράσπιση του κ. Γιωτόπουλου, μας έφερνε αυτή την μετάφραση αυτού του βιβλίου, γιατί οι συνεργάτες του γραφείου μου έκαναν μια έρευνα στο διάλειμμα στο βιβλιοπωλείο της ΕΣΤΙΑΣ στον ηλεκτρονικό υπολογιστή της ΕΣΤΙΑΣ που έχει όλα τα βιβλία και αυτά που κυκλοφόρησαν και αυτά που έχουν ήδη εξαντληθεί και κυκλοφορούν, τέτοιο βιβλίο μ’ αυτό το τίτλο ή με παρεμφερείς τίτλους δεν κυκλοφόρησε ποτέ στην ελληνική αγορά, ούτε άλλο βιβλίο του Βεμπέρ, ψάξαμε και σε όλους και δεν υπάρχει τέτοιο.
Η τρίτη παρατήρηση είναι ότι η κα Peynaud συνομολόγησε ότι είχε στη βιβλιοθήκη της το βιβλίο του Μπαλζάκ. Οι ερωτήσεις μου σχετικά με τον Μπαλζάκ, ξεκίνησαν από το γεγονός ότι μια ολόκληρη προκήρυξη που αμφιβάλω αν έχει αναγνωστεί, δεν το λέω μετά βεβαιότητος γιατί δεν ήμουν στην διαδικασία αλλά επειδή δεν συνδεόταν με κάποιο αδίκημα?
Β. ΜΑΡΚΗΣ: Είναι στη σελίδα 367 και απευθύνεται με μια κριτική στον Τύπο. Περιλαμβάνει 4 σελίδες ακέραιες αποσπασμένες από το βιβλίο, γι’ αυτό την ρώτησα, με τα ονόματα, τους διαλόγους κλπ. είναι φανερό ότι ο άνθρωπος που γράφει την προκήρυξη έχει το βιβλίο δίπλα του, γιατί δεν θα υπήρχε άνθρωπος που θα θυμόταν ζωντανά τους διαλόγους?
Γ. ΜΑΥΡΟΣ: Και όχι μόνο αυτό αξιότιμε κ. Εισαγγελεύ δεν έχει μόνο το βιβλίο δίπλα του, αλλά πρέπει να διευκρινίσουμε και αυτό διευκρινίζω, εάν αναγνώσετε την προκήρυξη θα δείτε ότι ο συγγραφεύς της προκηρύξεως λέγει, ότι μεταφράζει ο ίδιος, μάλιστα αν δεν κάνω λάθος λέει ότι «αποδίδω το νόημα› δηλαδή με άλλες λέξεις, οι 4 – 5 σελίδες που έχουν μεταφραστεί και περιέχονται στην προκήρυξη αυτή, δεν είναι αντιγραφή από μια ελληνική μετάφραση του βιβλίου του Μπαλζάκ «Οι χαμένες ψευδαισθήσεις› αλλά είναι μια μετάφραση, την οποία την έχει κάνει ο συγγραφέας, ο συντάκτης της προκηρύξεως.
Και επειδή έτυχε να μάθω λίγα γαλλικά και αντιπαρέβαλα την μετάφραση αυτή με το γαλλικό κείμενο, πρέπει να σας πω ότι πρόκειται περί εξαιρετικής αποδόσεως. Από τα στοιχεία που έχουν προκύψει από τη δικογραφία, κανένας εκ των κυρίων κατηγορουμένων δεν εμφανίζεται να γνωρίζει την γαλλική γλώσσα σε τέτοιο βαθμό. Ειδικότερα δε για τον κ. Κουφοντίνα αν ενθυμούμαι καλώς, σε προγενέστερη στάση της δίκης, είχε ερωτηθεί από τον αξιότιμο κ. αναπληρωτή εισαγγελέα, ποια είναι η κατάσταση των γαλλικών του και απήντησε ότι ήταν τελείως στοιχειώδεις οι γνώσεις των γαλλικών, ελαχίστη.
Επομένως απλώς ήθελα να επισημάνω ότι η μετάφραση είναι του συντάκτου της προκηρύξεως και δεν είναι αντιγραφή από μια μετάφραση του βιβλίου αυτού, η οποία κυκλοφορούσε εις το εμπόριο. Ο κ. Κουφοντίνας όπως δήλωσε τουλάχιστον δεν θέλησε ή δήλωσε ότι δεν πρόκειται να μπει σε λεπτομέρειες των πράξεων, ποιος ήταν και ποιος δεν ήταν και είναι δικαίωμά του, δεν μπορεί να του το αμφισβητήσει κανείς. Αλλά εάν ο κ. Γιωτόπουλος δεν ήταν μέλος της 17Ν όπως ισχυρίζεται ο ίδιος νομίζω ότι έχει μία ηθική υποχρέωση εάν η ηθική λέει κάτι στον κ. Κουφοντίνα και δεν του λέει μόνο η πολιτική. Να σηκωθεί πάνω και να πει «όχι, ο κ. Γιωτόπουλος δεν ήταν ποτέ στην 17Ν›.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Για τον κ. Κουφοντίνα το είπατε αυτό;
Γ. ΜΑΥΡΟΣ: Ναι, βέβαια διότι είναι αυτός που αναλαμβάνει την πολιτική ευθύνη κ. Πρόεδρε.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Θα τον ρωτήσουμε εάν χρειαστεί τον άνθρωπο κάποτε.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Εάν θέλει να το πει.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Οι συνήγοροι πρώτα του ιδίου να προηγηθούν γιατί αυτούς τους ενδιαφέρει το θέμα της μεταχείρισης.
Κ. ΠΑΠΑΔΑΚΗΣ: Βέβαια. Σε ότι αφορά το σχόλιο για την κατάθεση της μάρτυρος της κας Peynaud εκείνο το οποίο αφορά την υπεράσπιση του κ. Τζωρτζάτου είναι τα όσα κατέθεσε χθες και σήμερα ως προς την συμπεριφορά του κ. Διώτη απέναντί της την περίοδο σύλληψης του κ. Γιωτόπουλου.
Είχαμε λοιπόν από την μάρτυρα αυτή μία απρόσμενη αποκάλυψη μεθοδεύσεων οι οποίες καταδεικνύουν γενικευμένες παραβιάσεις συνταγματικών και δικονομικών δικαιωμάτων την περίοδο της αστυνομικής προανάκρισης συνδυασμένες με πρακτικές του χειροτέρου επιπέδου ανακριτικών υπαλλήλων και μάλιστα φερόμενες ότι έχουν τελεστεί από Εισαγγελικό Λειτουργικό ο οποίος προίσταται της διαδικασίας της προανάκρισης και ο οποίος δήλωσε στην ίδια την μάρτυρα ότι ο ίδιος είναι ο συντάκτης του αντιτρομοκρατικού νόμου.
Αντιληφθείτε ποια πρόθεση ενέχει από την πλευρά αυτού ο οποίος έχει τις εξουσίες που έχει την στιγμή εκείνη την συγκεκριμένη ο κ. Διώτης και δηλώνει αυτά που δηλώνει στην μάρτυρα. Έτσι λοιπόν ένας ακόμα μύθος της δήθεν τήρησης των δικαιωμάτων κατά την διάρκεια της προδικασίας καταρρίπτεται. ¶λλος ένας άνθρωπος εδώ παρουσιάστηκε και είπε ότι δέχθηκε πιέσεις, ότι δέχθηκε εκβιασμούς για δήθεν στοιχειοθετούμενες κατηγορίες εναντίον της προκειμένου να επιτευχθεί από την πλευρά της η υφαρπαγή κάποιας μαρτυρικής κατάθεσης ή κάποιας ομολογίας.
Το γεγονός ότι η μάρτυρας ήταν σαφής και κατηγορηματική και δεν υπέπεσε σε αντιφάσεις έδωσε την ευχέρεια κ. Πρόεδρε έχοντας πραγματικά ένα μοναδικό ταλέντο δείξει στην διάρκεια αυτής της δίκης, το ταλέντο της επικοινωνιακής της διαχείρισης, να αποπροσανατολίσετε το θέμα συζήτησης από την παραδοχή την ιδίων των κατατιθεμένων από αυτήν έτσι ώστε αντί να συζητάμε αυτή την στιγμή για το τί έγινε από τον κ. Διώτη και από όσους άλλους την μεταχειρίστηκαν προανακριτικά να συζητάμε για κορίτσια με φουστίτσες, να συζητάμε για παλικάρια που ομολόγησαν ή δεν ομολόγησαν και με αυτόν τον αποπροσανατολισμό και άλλοτε την πλακίτσα και άλλοτε και τα δύο μαζί και γενικά την μετατόπιση του πεδίου ενδιαφέροντος από το μείζον που είναι το πώς έγινε αυτή η προανάκριση και κάτω από ποιες συνθήκες οδηγήθηκαν, προσήχθησαν, κατακρατήθηκαν, ανακρίθηκαν άνθρωποι εκεί να συζητάμε περί άλλα.
Ξέρετε είναι ένα θέμα πράγματι εάν κάποιοι έπρεπε να έχουν μεγαλύτερο βαθμό παλικαροσύνης από εκείνο που εμείς έχουμε κατά νου, έπρεπε να ανταποκρίνονται σε κάποια αρχέτυπα που είχαμε στο μυαλό μας ή όχι. Αλλά δεν με ενδιαφέρει δικονομικά καταρχήν εάν ο κ. Τζωρτζάτος ή ο Α ή ο Β είχε λιγότερες ή περισσότερες αντοχές από την κα Peynaud κι αν θέλετε δεν είναι και της παρούσης ιδίως εσείς που κόπτεστε για την μη παρέλκυση της δίκης. Διότι όποτε έχουμε προκληθεί ως υπεράσπιση του κ. Τζωρτζάτου να δώσουμε απαντήσεις τις έχουμε δώσει. Το κάνουμε και τώρα εάν κρίνετε εσείς ότι είναι της παρούσης η απάντηση αυτή. Έτσι κι αλλιώς τις επόμενες ημέρες θα τεθούν αυτά τα θέματα που θα έχουμε το ζήτημα των προανακριτικών απολογιών κλπ και θα έχετε και πάλι συγκεκριμένες απαντήσεις.
Προς τί όμως αυτή η συνεχής πρόκληση και από άλλους παράγοντες της δίκης, «μα τί σόι παλικάρια ήταν αυτοί που σπάσανε με την μία; Γιατί δεν ομολόγησε εκείνος και ομολόγησε ο άλλος;›.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Δεν είναι ερωτήματα που αιωρούνται;
Κ. ΠΑΠΑΔΑΚΗΣ: Είναι εύλογα ερωτήματα σε οποιονδήποτε αλλά όχι κ. Πρόεδρε την στιγμή που καταθέτει μία μάρτυρας και επιβεβαιώνει ότι ένας Εισαγγελέας την απείλησε και την εκβίασε ότι θα της στήσει κατηγορία. Εκείνη την ώρα......
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Αιωρούνται τα ερωτήματα. Πρέπει να μας απαντήσετε.
Κ. ΠΑΠΑΔΑΚΗΣ: Εκείνη την ώρα το ερώτημα το οποίο πρέπει να αιωρείται είναι «μα υπάρχουν Εισαγγελείς που κάνουν αυτά τα πράγματα; Για κοίταξε λοιπόν, Εισαγγελέας και είπε έτσι;›.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Δεν είπε αυτό κ. Πρόεδρε.
Κ. ΠΑΠΑΔΑΚΗΣ: Δεν είπε αυτό; Τί είπε; Να διαβάσουμε τα πρακτικά κ. Εισαγγελέα. Παρακαλώ κ. Πρόεδρε αναγνώσατε τί είπε σήμερα...
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Κύριε Εισαγγελεύ, είπε για τον τρόπο που της φέρθηκαν και πώς έγινε....
Κ. ΠΑΠΑΔΑΚΗΣ: Για την ¶ννα της 17Ν δεν είπε κ. Εισαγγελέα;
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Δεν είπε για στημένη κατηγορία. Είπε ο τρόπος που της συμπεριφέρθηκαν και τα οποία οπωσδήποτε θα ληφθούν υπόψη ως στοιχεία.
Κ. ΠΑΠΑΔΑΚΗΣ: Κύριε Πρόεδρε, είπε το εξής επί λέξει σε ερώτησή μου «έδειξε ότι δεν τα πιστεύει αυτά ο κ. Διώτης που μου λέει αλλά ήθελε να τα πει για να με φοβίσει›. Αυτό το πράγμα είναι σαφές.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Το είπε, ναι.
Κ. ΠΑΠΑΔΑΚΗΣ: Την λέξη «στημένη κατηγορία› την λέω εγώ κατ’ ερμηνεία της κατάθεσής της αν θέλετε. Να διαβάσουμε τα πρακτικά να δούμε. Το μείζον λοιπόν είναι αυτό. Το γιατί δεν ομολόγησε ο ένας και ομολόγησε ο άλλος κλπ, όταν θα έρθει η ώρα του θα τα δούμε. Οι άνθρωποι δεν είναι ρομπότ και επί δικτατορίας πολλοί ομολόγησαν και ο κανόνας ήταν αυτός. Η εξαίρεση ήταν ο Μουστακλής και ο Μήνης και όλοι οι άλλοι.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Κύριε Παπαδάκη, συγγνώμη ένα λεπτό. Είναι δύο ξεχωριστά θέματα. Το ένα θέμα είναι η τυπικότητα της διαδικασίας και μετά αν είπαν ψέματα ή όχι αυτοί οι οποίοι ομολόγησαν. Είναι άλλο το ένα, άλλο το άλλο.
Κ. ΠΑΠΑΔΑΚΗΣ: Μα δεν τα συνέδεσα εγώ, εσείς τα συνδέσατε διότι όταν έχετε μία μάρτυρα εδώ....
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Εγώ τα συνέδεσα;
Κ. ΠΑΠΑΔΑΚΗΣ: Βέβαια.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Λέτε να μην μπορώ να ξεχωρίσω τα πράγματα;
Κ. ΠΑΠΑΔΑΚΗΣ: Απολύτως. Όταν έχετε μία μάρτυρα εδώ η οποία καταθέτει ορισμένα πράγματα και επειδή βλέπετε ότι δεν υποπίπτει σε αντιφάσεις, δεν παίρνει πίσω κάτι από αυτά που λέει, έχει μία δεμένη κατάθεση που δεν μπορεί να αμφισβητηθεί, αμέσως το γυρνάτε εκεί πέρα. Έτσι είναι.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Κύριε Παπαδάκη, εγώ την μάρτυρα και την σεβάστηκα και σχεδόν δεν της έκανα καθόλου ερωτήσεις.
Κ. ΠΑΠΑΔΑΚΗΣ: Δεν επέδωσα αντίθετη συμπεριφορά από σας. ¶λλο είπα εγώ.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Πρέπει να ξέρετε ότι αυτόν τον ιδιαίτερο δεσμό που λέγεται συντροφία στο ζεύγος το σέβομαι βαθύτατα και το ξέρετε. Φαντάζομαι το έχετε καταλάβει εδώ μέσα.
Κ. ΠΑΠΑΔΑΚΗΣ: Δεν το αμφισβητώ αυτό το πράγμα. Εγώ είπα κάτι άλλο.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Δεν της είπα τίποτα της μάρτυρος εγώ.
Κ. ΠΑΠΑΔΑΚΗΣ: Εγώ είπα κάτι άλλο. Εγώ μίλησα για μία επικοινωνιακή....
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: ¶λλα σας είπα, ότι υπάρχουν αυτά τα αιωρήματα. Το είναι η κανονικότητα και το δεύτερο είναι αν θεωρηθούν κανονικά αυτά, αν πράγματι λένε και αλήθεια μετά. Καταλάβατε;
Κ. ΠΑΠΑΔΑΚΗΣ: Κατάλαβα.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Έχει επιρροή το ένα στο άλλο.
Κ. ΠΑΠΑΔΑΚΗΣ: Κατάλαβα και λέω το εξής, υπάρχουν εκατομμύρια αιωρήματα εδώ πέρα και ερωτήματα που έχουν επιρροή το ένα στο άλλο, ποιο είναι το κριτήριο εκείνο που εσάς σας κάνει την ώρα που έρχεται η κα Peynaud και λέει το τί της έκανε ο κ. Διώτης και πώς έγινε η προανάκριση να θέτετε το θέμα στο γιατί οι άλλοι δεν ομολόγησαν. Αυτό για μένα εντάσσεται σε μία επικοινωνιακή διαχείριση της δίκης. Σας αναγνωρίζω το ταλέντο ότι είναι υπέρτατο αυτό το οποίο έχετε διότι καταφέρνετε να αποπροσανατολίσετε το θέμα της συζήτησης.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Ευχαριστώ αλλά εγώ δεν έχω τέτοια ταλέντα κ. Παπαδάκη. Εγώ είμαι ένας δικαστής απλός και ταπεινός όπως δήλωσα στην αρχή.
Κ. ΠΑΠΑΔΑΚΗΣ: Θα σας κάνω κι εγώ, από τους καλύτερους Δικαστές της Ελλάδος, όπως μας κάνετε κι εσείς κομπλιμέντα, με πολύ μεγάλο ταλέντο και ικανότητα.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Σας ευχαριστώ, είστε τόσο καλός μαζί μου. Πετάω στα σύννεφα αλλά δεν έχουν αξία αυτά.
Κ. ΠΑΠΑΔΑΚΗΣ: Και με ταλέντα και με ικανότητες πολύ πέρα από τις δικονομικές. Είναι γεγονός αυτό. Από κει και πέρα λοιπόν νομίζω ότι αυτά τα πράγματα θα κριθούν στην ώρα τους. Ένα τελευταίο για να μην μακρηγορώ γιατί εν πάση περιπτώσει και δεν θέλω να παρελκύω την δίκη και χιλιάδες φορές έχω πει ότι με ενοχλεί αφάνταστα αυτή η μομφή που έχετε την τάση να αποδίδετε συνήθως στην υπεράσπιση ενίοτε και στην πολιτική αγωγή τώρα τελευταία για παρέλκυση. Είναι λάθος. Ο καθένας πρέπει να ασκεί τα δικαιώματά του εδώ πέρα όπως η συνείδησή του το επιβάλλει.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Και με τον Εισαγγελέα εδώ πέρα τα έχουμε βάλει και με την πολιτική αγωγή και με σας.
Κ. ΠΑΠΑΔΑΚΗΣ: Η υπεράσπιση δεν ζήτησε ποτέ ούτε μια ώρα διακοπή ή διακοπές παρά μόνο όταν είχε απεργία ο Δικηγορικός Σύλλογος και επανειλημμένα έχω πει και τα ξαναλέω ότι χίλιες φορές προτιμώ να κάτσω τον Αύγουστο εδώ και να πάω το Σεπτέμβρη να βγάλω το ψωμάκι μου διότι δεν με πληρώνει κανένας για να είμαι εδώ πέρα και να χάνω τις δουλειές μου.
Από κει και μετά όμως θέλω να πω ετούτο, θα είχε τελειώσει προ πολλού η κα Peynaud και η κατάθεσή της αν δεν υπήρχε αυτή η διακοπή με τον κ. Μυλωνά. Έχω κάνει μία έκκληση. Την ξανακάνω. Να σταματήσει αυτή η «βεντέτα›. Αλλά δεν φταίει ο κ. Μυλωνάς εν πάση περιπτώσει ότι λέει τρεις λεξούλες, δεν προφταίνει να σταυρώσει μία ερώτηση και διακόπτεται αμέσως και αρχίζουμε τα πυρά τα διασταυρούμενα.
Λάβετε υπόψη ένα πράγμα, εάν εγώ ανήκω σε ένα πολιτικό περιβάλλον το οποίο μου δίνει την πεποίθηση ότι αυτά τα δικονομικά δικαιώματα είναι για τα χαρτιά και όχι για την πραγματικότητα και αυτό με κάνει καμιά φορά να είμαι και λιγότερος μαχητικός σε αυτά. Ο κ. Μυλωνάς που είναι γέννημα του νομικού πολιτισμού του κυρίαρχου είναι από αυτούς που πιστεύουν ότι αυτά που είναι στα χαρτιά είναι και για την πράξη και γι αυτό επιμένει. Τί να κάνουμε; Αυτές είναι οι αντιφάσεις τις οποίες δημιουργεί αυτός ο νομικός πολιτισμός που έχουμε και η επίκληση των διατάξεων δεν μπορεί να εκλαμβάνεται ως παράδοση μαθημάτων. Θα παρακαλέσω εν πάση περιπτώσει κάποια στιγμή να αποκαταστήσουμε τα πράγματα και να πέσουν και οι τόνοι. Ευχαριστώ.
Ι. ΜΥΛΩΝΑΣ: Συμπληρωματικά κ. Πρόεδρε. Η κατάθεση της κας Peynaud οφείλω να ομολογήσω ότι προσωπικά με εντυπωσίασε επειδή δεν περίμενα ότι από την κατάθεση μιας μάρτυρος για έναν εντελώς άλλον άσχετο με τον κ. Βασίλη Τζωρτζάτο κατηγορούμενο θα προέκυπταν τόσο τέτοια στοιχεία ενισχυτικά μιας από τις βασικές θέσεις του κ. Τζωρτάτου.
Ο κ. Τζωρτζάτος εδώ και πάρα πολύ καιρό λέει με όλους τους τρόπους και επικαλούμενος κάθε δυνατό νομικό μέσο ότι όχι μόνο για το άτομό του η προδικασία δεν ήταν σωστή αλλά ότι ήταν παράνομη και ότι υπέστη ο ίδιος κατά την διάρκεια της προδικασίας μία σειρά από σοβαρά εγκλήματα. Υπέστη βασανιστήρια.
Ακούστηκε από πολλές πλευρές και συγκεκριμένα και από τον κ. Εισαγγελέα «μα ο κ. Τζωρτζάτος είναι ο μόνος που τα λέει, ο μόνος που παραπονείται για την προδικασία, όλοι οι άλλοι δεν λένε τίποτα›. Όμως κατά την διάρκεια της ακροαματικής διαδικασίας και πολλοί άλλοι κατηγορούμενοι και μάρτυρες κατηγορουμένων ανέφεραν στοιχεία εις βάρος της προδικασίας και ένα ποιοτικά ανώτερο αν θέλετε πρόσθετο στοιχείο προέκυψε σήμερα εντελώς απρόσμενα κατά την άποψή μου από την κα Peynaud. Ποια είναι τα δύο ανώτερα ποιοτικά χαρακτηριστικά;
Εδώ έχουμε να κάνουμε με μία μάρτυρα. Δεν έχουμε να κάνουμε με έναν κατηγορούμενο, το πρώτο. Το δεύτερο, εδώ έχουμε να κάνουμε με μία συμπεριφορά όχι κάποιου απλού ή μεσαίου στελέχους της Αστυνομίας. Έχουμε να κάνουμε με τον ίδιο τον Προϊστάμενο της Αντιτρομοκρατικής, με τον Προϊστάμενο Εισαγγελικό Λειτουργό.
