Παρακαλώ κ. Γεωργίου συνεχίστε.
Σ. ΓΕΩΡΓΙΟΥ: Έλεγα πριν διακοπώ -πράγμα το οποίο θεωρήθηκε όπως θεωρήθηκε από τον κατηγορούμενο Δημήτρη Κουφοντίνα- ότι έχω την αίσθηση ότι κάποιοι από τους κατηγορούμενους ήταν κατά κάποιο τρόπο παγιδευμένοι μέσα σε αυτή την Οργάνωση. Δεν λέω ότι δεν έκαναν πράξεις τις οποίες έκαναν, αλλά θα ήθελα πάρα πολύ να ήξερα τις εσωτερικές συνθήκες κάτω από τις οποίες έκαναν τις πράξεις που έκαναν.
Εγώ θα τους πω απευθυνόμενος σε όποιους από αυτούς θέλουν να ακούσουν, πρώτον να μην λάβουν σοβαρά υπόψη τους την προτροπή του κ. Κουφοντίνα να μην με πάρουν στα σοβαρά, θα τους πω να σπάσει η omerta και να μιλήσούν όταν έρθει η ώρα τους και να μας πουν πράγματα, που ενδιαφέρουν όλη την ελληνική κοινωνία και που οφείλουν –εάν έχουν στοιχειώδη συνείδηση- να τα πουν προς την ελληνική κοινωνία.
Θέλω να πω η εναλλαγή των υπερασπιστικών ισχυρισμών του κατηγορούμενου Σάββα Ξηρού μας δείχνει ότι κάτι δεν πάει καλά. Διότι όλοι μας εδώ σε αυτή την αίθουσα ζήσαμε μέχρι πρότινος ότι το βασικό ισχυρισμό ότι οι καταθέσεις δόθηκαν κάτω από την επήρεια ψυχοφαρμάκων, η αλλαγή πλεύσης έγινε μετά την κατάθεση ενός τεχνικού συμβούλου ψυχιάτρου, ο οποίος συνεισέφερε στη διαδικασία το σύνδρομο της Μονάδας Εντατικής Θεραπείας και από εκεί και πέρα εγκαταλείφθηκε σιγά – σιγά η γραμμή των ψυχοφαρμάκων κι άρχισε να υιοθετείται η γραμμή του συνδρόμου της Μονάδας Εντατικής Θεραπείας, πράγμα, το οποίο δεν υπήρχε στη διαδικασία μέχρι τότε και μια και ο άνθρωπος τον οποίο εκείνοι έφεραν είπε ότι ψυχοφάρμακα δεν υπήρξαν, αυτά υπήρξαν, προσπάθησαν να εναρμονιστούν.
Η έλλειψη σταθερότητας σε μια υπερασπιστική γραμμή δείχνει ότι αυτή η υπερασπιστική γραμμή δεν μπορεί να είναι αληθής, διότι η αλήθεια είναι μία και σταθερή από την αρχή μέχρι το τέλος. ¶μα αλλάζει κάθε τρεις και πέντε, δεν μπορεί να είναι αλήθεια. Κάτι άλλο είναι.
Όσον αφορά τα κίνητρα, εγώ έχω πάρα πολύ προβληματιστεί από την εποχή της συλλήψεως. Διότι τα κίνητρα μπορεί να ήταν τα μέτρα επιείκειας, τα κίνητρα μπορεί να ήταν και άλλα. Διότι εγώ τουλάχιστον απόρησα με κάποιους που δεν είναι εδώ και που μπορεί το ότι δεν είναι εδώ, να το οφείλούν στην συνεργασία σε εκείνο το στάδιο του κατηγορούμενου Σάββα Ξηρού με τις προανακριτικές Αρχές.
Θέλω να πω κλείνοντας ότι δεν μπορεί να υπήρξε μια συνωμοσία της ελληνικής Δημοκρατίας σε βάρος του κατηγορούμενου Σάββα Ξηρού, συνωμοσία κατά της ελληνικής Δημοκρατίας υπήρξε από την Οργάνωση που όπως μας δήλωσε υπηρετεί ο Σάββας Ξηρός και συνωμοσία που έφερε πόνο και αίμα σε πολλά μέλη της κοινωνίας αυτής και συνολικό κόστος στο κράτος και στην εθνική μας συγκρότηση σε όλα τα επίπεδα. Μια συνωμοσία, η οποία είχε επίπτωση και στην ενδυνάμωση του αμερικανικού παράγοντα για επεμβάσεις, τη φωνή του οποίου δεν μπορούν να ακούν εδώ μέσα, όπως ισχυρίζονται.
Δεν είναι δυνατό να λέγει ο κατηγορούμενος Σάββας Ξηρός ότι αυτή τη συμπεριφορά την περίμενα και ήταν βάρβαρη, απάνθρωπη και άνανδρη, ενώ η δική τους ήταν πολιτισμένη, ανθρώπινη και αντρίκεια.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Ο κ. Κατσαντώνης έχει τον λόγο.
Α. ΚΑΤΣΑΝΤΩΝΗΣ: Πιστεύω κύριοι Δικαστές ότι η δραματικότερη προσωπικότητα μέσα σε αυτή τη δίκη, είναι ο Σάββας Ξηρός. Το πιστεύω ειλικρινά αυτό. Ο Σάββας θα πρέπει να λάβουμε υπόψη μας ότι η σημασία της μεταμέλειας, της μετάνοιας ειδικά στο χώρο της τρομοκρατίας, όπως έχουμε δει στην Ευρώπη και κυρίως στην Ιταλία, έχει μια ιδιάζουσα θέση. Η ιδιάζουσα αυτή θέση οφείλεται στο ότι αυτός που σκοτώνει με «πολιτικό› κίνητρο δεν είναι ο δολοφόνος ο οποίος θα σκοτώσει αφού βίασε, είναι ο δολοφόνος ο οποίος σκοτώνει για να πάρει το πορτοφόλι. Έχει ένα κίνητρο πολιτικό (πολιτικό σε εισαγωγικά, ή χωρίς εισαγωγικά).
Αυτό, του δίνει το χαρακτηριστικό ότι επειδή τη πράξη την οποία διαπράττει είναι το βαρύτατο των εγκλημάτων και γίνεται κατά συρροήν όταν ξαφνικά με την πάροδο του χρόνου δει ότι οδηγεί σε αδιέξοδο, ότι είναι απολύτως απρόσφορη η προσπάθειά του και μεταμεληθεί, τότε η μεταμέλεια είναι πολύ ειλικρινέστερη, πολύ βαθύτερη και διαφέρει από τη μεταμέλεια του κοινού δολοφόνου ο οποίος έρχεται να σας πει «Μεταμελήθηκα κ. Πρόεδρε διότι?› κλπ.
Έχει ιδιάζουσα σημασία. Ο ομιλών πιστεύει ακράδαντα ότι υπό τις συνθήκες που βρέθηκε ο Σάββας Ξηρός στο νοσοκομείο, δημιούργησαν το κατάλληλο κλίμα και η προέλευσή του, ο πατέρας ο ιερέας, η αγιογραφία του, του δημιούργησαν το κατάλληλο κλίμα για να μεταμεληθεί και ο Σάββας Ξηρός μεταμελήθηκε.
Τώρα, από τη στιγμή εκείνη που άκουσε τη φωνή του κυρίου του, να τον ψέγει από εκεί και πέρα –όποιον κύριον είχε- τα πράγματα άλλαξαν, οι αξίες αντιστράφηκαν. Όταν λόγω των ομολογιών του εξαρθρώθηκε η 17Ν, διότι λόγω αυτών των ομολογιών εξαρθρώθηκε, διότι αν δεν έλεγε ο Σάββας Ξηρός μεταμεληθείς αυτά τα οποία έλεγε, δεν θα υπήρχε κανένας κατηγορούμενος καθήμενος στην αίθουσα αυτή και η 17Ν θα συνέχιζε το έργο της. Τότε οι τύψεις που του δημιουργήθηκαν έναντι των «προδομένων› συντρόφων, του δημιούργησε αυτό το ψυχόδραμα. Γι’ αυτό τον λόγο αποποιήθηκε.
Σ. ΞΗΡΟΣ: Το έχω ξαναδεί αυτό το έργο, βαριέμαι να ξαναδώ το ίδιο έργο δεύτερη φορά. Θα επανεκτιμήσω την κατάσταση αν θα ξανανέβω. Δεν ξέρω μέχρι ποιο σημείο θα φτάσω?
Α. ΚΑΤΣΑΝΤΩΝΗΣ: Είναι αυτό που τον ενοχλεί, είναι αυτό που τον πλήττει.
Σ. ΞΗΡΟΣ: Τα κηρύγματα με πλήττουν αυτά που λέτε εδώ πέρα;
Α. ΚΑΤΣΑΝΤΩΝΗΣ: Δεν κάνω κήρυγμα. Δικαιολογώ την ψυχολογική σου στάση την οποία κατανοώ και σέβομαι.
Ι. ΒΛΑΧΟΣ: Νομίζω ότι είναι λίγο άτομο να συζητάμε τώρα για την ψυχολογική κατάσταση του κατηγορούμενου. Νομίζω ότι έπρεπε να δειχθεί περισσότερη ευαισθησία εκ μέρους των συναδέλφων. Κύριε Καθηγητά ζητώ συγγνώμη, αλλά νομίζω αυτή τη στιγμή δεν έπρεπε να γίνουν αυτές οι παρατηρήσεις.
Α. ΚΑΤΣΑΝΤΩΝΗΣ: Αναφέρομαι στην ειλικρίνεια των καταθέσεών του.
Σ. ΞΗΡΟΣ: Όταν λέει δεδομένο ότι δεν έχουν γίνει βασανιστήρια στον ΕΥΑΓΓΕΛΙΣΜΟ. Δεν μπορώ να το δεχτώ.
Α. ΚΑΤΣΑΝΤΩΝΗΣ: Δεν μίλησα για ΕΥΑΓΓΕΛΙΣΜΟ και για βασανιστήρια. Είπα ότι αυτά που είπατε τα καταθέσατε ειλικρινά κ. Ξηρέ.
Σ. ΞΗΡΟΣ: Έχουν αποδειχθεί τα βασανιστήρια και κάθεστε εδώ πέρα και λέτε?
(Διαλογικές συζητήσεις)
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Αποχώρησε ο κατηγορούμενος. Κύριε Εισαγγελέα τι λέτε; Το Δικαστήριο επιτρέπει δια των συνηγόρων την εκπροσώπησή του.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Όχι να φύγει.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Τι να φύγει; Του είπαμε να βγει έξω από τον Κορυδαλλό; Κάτω πάει ο άνθρωπος, τι να κάνουμε; Καταλαβαίνουμε την τραγικότητα της περίπτωσης του ανθρώπου, τουλάχιστον δεν θέλει να τα ακούει ο ίδιος εδώ μπροστά. Εγώ να ήμουν εκεί, θα καθόμουν; Σκεφτείτε το. Το ότι έφυγε δεν είναι ότι εσείς δεν πρέπει να τα λέτε, εσείς θα τα πείτε εκείνα που θέλετε, αλλά πάρτε τον ψυχολογικά ή αλήθεια λέει ή ψέματα, «να φύγω› λέει ο άνθρωπος «δεν μπορώ να τα ακούω μπροστά μου›.
Α. ΚΑΤΣΑΝΤΩΝΗΣ: Δικαίωμά του είναι. Εγώ να μην πω την άποψή μου; Να πω τι; Ότι είναι κτηνώδης δολοφόνος; Αυτό θα τον συνέφερε;
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Εσείς είπα ορθώς κάνετε και τα λέτε, όπως κι αυτός τι άλλο να έκανε.
Α. ΚΑΤΣΑΝΤΩΝΗΣ: Αν ήθελα να τον ανυψώσω και να τον ικανοποιήσω θα του έλεγα ότι είναι κτηνώδης δολοφόνος. Δεν είναι. Είναι γιος παπά και μετάνιωσε και είπε την αλήθεια. Τώρα αν κάθονται οι άλλοι κάτω, ενώ δεν θα κάθονταν που ορθώς κάθονται, εάν η Οργάνωση διαλύθηκε ενώ δεν θα διαλυόταν, αν αυτό τώρα τον ενοχλεί, δεν μπορεί να μου αφαιρέσει το δικαίωμα να το τονίσω.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Είπα, δεν έχω λόγο να σας αφαιρέσω τον λόγο.
Α. ΚΑΤΣΑΝΤΩΝΗΣ: Όσο και να με πείσετε, δεν θα σας πω ότι είναι γεννημένος δολοφόνος. Είναι παρασυρμένο παιδί, το οποίο ξαφνικά είδε την αλήθεια και την αποποιείται σήμερα, διότι αισθάνεται τύψεις έναντι των συντρόφων του. Δεν έχω να πω τίποτε άλλο κ. Πρόεδρε. Ευχαριστώ.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Λοιπόν όποιος άλλος θέλει. Κύριε Βασιλακόπουλε έχετε τον λόγο.
Π. ΒΑΣΙΛΑΚΟΠΟΥΛΟΣ: Κύριε Πρόεδρε προσπαθώ να εντάξω τα δικονομικά τεκταινόμενα σ’ αυτή τη φάση της διαδικασίας εντός της αιθούσης, στο δικονομικό μας σύστημα και στο συνταγματικό μας δίκαιο και ομολογώ ότι αδυνατώ. Και εξηγούμαι: Έχουμε ένα βούλευμα που έκρινε τις ακυρότητες της προδικασίας.
Το δικονομικό στάδιο λοιπόν της προβολής ακυροτήτων της προδικασίας, έχει παρέλθει ανεπιστρεπτί και έχουμε και μια κρίση εκεί δικαστική. Ειρήσθω ότι η ακυρότης της προδικασίας, δεν είναι ακυρότης in toto είναι ακυρότης επιμέρους ανακριτικών πράξεων.
Οι ανακριτικές αυτές πράξεις είναι ενσωματωμένες σε εκθέσεις και έχουμε την εγκυρότητα κριθείσαν. Βεβαίως ένα αποδεικτικό μέσο, εξακολουθεί και μετά την κήρυξή του ως εγκύρου να λειτουργεί ως αποδεικτικό μέσο. Και το ερώτημά μου είναι, δια της υπό κρίσεων ενστάσεως, τι επιδιώκεται αυτή τη στιγμή; Να πει το Δικαστήριό σας με απόφαση σε ποιο δικονομικό στάδιο τι πράγμα; Ότι είναι απαράδεκτο ως αποδεικτικόν μέσον; Και έχετε το δικαίωμα να το πείτε;
Θα σας πω. Το άρθρο 19 του Συντάματος λέει, άρθρο 19 παρ. 3 «απαγορεύεται η χρήση αποδεικτικών μέσων που έχουν αποκτηθεί κατά παράβαση του άρθρου αυτού του 19 δηλαδή που αναφέρεται στο απόρρητο των επιστολών, του άρθρου 9, που αναφέρεται στην κατοικία εκάστου είναι άσυλο και κάθε έρευνα και στο άρθρο 9α που αναφέρεται στη συλλογή, επεξεργασία και χρήση, ιδίως με ηλεκτρονικά μέσα προσωπικών δεδομένων. Εξ αυτού προκύπτει ότι κατά το Σύνταγμα, ανεξαρτήτως του εάν ένα Δικαστικό Συμβούλιο πει, είναι έγκυρες οι πράξεις της προδικασίας ή όχι, διατηρεί το ελάττωμα του απαραδέκτου, σύμφωνα με το άρθρο 19 παρ. 3 τι πράγμα;
Αυτά τα τρία αποδεικτικά μέσα και μόνον. Συνεπώς αν πάρουμε στη βάση των συλλογισμών μας, αυτό το οποίο η δικονομική μας παράδοσις και ο νόμος μας ανέκαθεν αναγνωρίζει δηλαδή ποια; Την διάκριση μεταξύ παραδεκτού και βασίμου. Στάδιο κηρύξεως απαραδέκτου της απολογίας αυτής δεν έχετε.
Τι έχετε. Κύριε πρόεδρε είναι προφανές, γιατί υποβάλλεται η ένστασις. Ο κύριος Ξηρός ο οποίος πραγμάτωσε το σχέδιό του προ της ώρας του – κατά την δική του αντίληψη – μετά τις παρατηρήσεις του κ. Κατσαντώνη, σηκώθηκε και έφυγε. Γιατί;
Θέλει να σας πει, πρώτα θα μου πείτε τι θα κάνετε με την απολογία μου και μετά θα δω αν θα απολογηθώ. Εσείς δεν έχετε το δικονομικό δικαίωμα να του πείτε τούτη τη στιγμή τι θα κάνετε με την απολογία του, γιατί δεν σας το χορηγεί η δικονομία. Εκείνο το οποίο «οφείλατε› να κάνατε, είναι να του πείτε, έλα εδώ κύριε Ξηρέ, θα απολογηθείς ναι ή όχι;
Να βλέπαμε τι θα έλεγε ο κ. Ξηρός, απολογούμενος ενώπιόν σας ,άνευ ψυχοφαρμάκων, άνευ ψυχιάτρων, άνευ παθολόγων, νευρολόγων και δεν συμμαζεύεται και πού ξέρουμε εμείς αν ο κ. Ξηρός επαναλάβει τα όσα κατέθεσε σε εκείνες τις απολογίες του, λέγοντας, τώρα που είμαι ελεύθερος, μετανιώσας όπως λέει ο κ. Κατσαντώνης, εγώ σας τα λέω τα ίδια. Αλλά θέλω να ξέρετε ότι, η Αντιτρομοκρατική, ο Διώτης και όλοι οι υπόλοιποι είναι παλιάνθρωποι, γιατί με βασανίσανε τότε.
Να σας επικυρώσει, πού το ξέρετε αυτό ότι θα συμβεί; Βεβαίως το εικάζουμε. Όμως εκείνο το οποίο θα έχετε ως πρόβλημα θα είναι, όταν θα σας πει, ενώ εκεί έχει πει α, εδώ θα σας πει ω, το δικαίωμα που σας δίνει η δικονομία, να του πείτε, μα βρε παιδάκι μου εκεί είπες α, εδώ γιατί λες ω; Και θα σας πει, με βασανίσανε, μου κάνανε, μου ράνανε, μου δείχνανε.
Αυτό βεβαίως θα το λάβετε υπόψη σας και το μόνο δικονομικό στάδιο που έχετε να απαντήσει, είναι δια της αποφάσεώς σας όπου θα πείτε, αποφαίνομαι έτσι και αξιολογώ εκείνο το αποδεικτικό μέσον ως μη ισχυρόν και κάνω και έκθεση να την στέλνω στην Εισαγγελία να ασκηθεί δίωξη για βασανισμούς σε εκείνους οι οποίοι τον βασάνισαν.
Θέλω μ’ αυτά να πω το εξής: Μιλάμε για χρήση αποδεικτικού μέσου. Όταν μιλάμε για χρήση αποδεικτικού μέσου, τι είναι η χρήσις στην πραγματικότητα; Πρώτη χρήσις γίνεται από την Εισαγγελία η οποία το εισάγει στη δίκη. Δεύτερη χρήσις γίνεται από την επιμέρους σας ανάγνωση και λήψη υπόψιν και τρίτο στάδιο είναι, η αξιοποίησίς του η αποδεικτική. Τι είναι δυνατόν δικονομικώς να πληγεί απ’ αυτά τα τρία στάδια;
Ότι έχει εισαχθεί από την Εισαγγελία ως αποδεικτικόν μέσον, έχει εισαχθεί. Αν είχατε ένα απ’ αυτά τα τρία που σας λέει το 19 παρ. 3 θα τα στέλνατε πίσω στην Εισαγγελία γιατί είναι απαράδεκτα. Το συγκεκριμένο δεν έχει το στίγμα του απαραδέκτου. Συνεπώς, δεύτερο στάδιο είναι να το έχετε μπροστά σας την ώρα που απολογείται και τρίτο στάδιο είναι όταν θα διαμορφώσετε την δικανική σας πεποίθηση, να την διαμορφώσετε με χρήση του συγκεκριμένου ή μη αποδεικτικού μέσου.
Ερωτώ, η ένστασις ποιο στάδιο από αυτά τα τρία πλήττει, ή αν θέλετε, ποιο στάδιο δικαιούται να πλήξει; Να σας πούνε πάρτε το από μπροστά σας και μη το βλέπετε, ούτε δικαιούνται, ούτε δικαιούσθε να το πείτε. Τι πλήττεται; Η αποδεικτική του ισχύς. Συμφωνώ. Λόγος δια τον οποίον όλες οι αγορεύσεις οι οποίες γίνανε, και από πλευράς, υπό μορφήν «ενστάσεως› την φορά αυτή, και από πλευράς πολιτικής αγωγής μέχρι τώρα, διερωτώμαι είναι αγορεύσεις επί, ορθώς ο κ. Μυλωνάς λέει μιλάει για την ένσταση; Μα ποια ένσταση κύριε Μυλωνά; Μιλάμε επί της ουσίας και κάναμε προεισαγωγή αγορεύσεων επί της ενοχής. Γιατί;
Διότι θεωρούμε εμείς μεν ότι το αποδεικτικό μέσο είναι αληθές, σεις δε, ότι είναι ψευδές. Το μόνο δικονομικό στάδιο που έχετε κατά την ελληνική ποινική δικονομία, είναι να αποφανθείτε δια της τελικής αποφάσεώς σας εάν το αξιοποιήσετε ή όχι. Συνεπώς πρέπει να απορριφθεί η ένστασις πλέον ως απαράδεκτη. Ευχαριστώ.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Ως απαράδεκτη ή να πούμε ότι είναι πρώιμο το στάδιο να αποφανθούμε;
Π. ΒΑΣΙΛΑΚΟΠΟΥΛΟΣ: Δεν έχετε στάδιο να αποφανθείτε.
Ι. ΓΙΑΝΝΙΔΗΣ: Κύριε Πρόεδρε θα είμαι πάρα πολύ σύντομος, διότι τόσο οι εκπρόσωποι της Εισαγγελικής αρχής, όσο και οι λίαν εμπεριστατωμένες παρατηρήσεις των συναδέλφων της πολιτικής αγωγής, έχουν καλύψει σε μεγάλο βαθμό το θέμα.
Εκείνο το οποίο θα ήθελα να επισημάνω είναι το εξής. Ότι δεν τίθεται τόσο πολύ θέμα, όσον αφορά την βασιμότητα, της ούτω καλουμένης ενστάσεως, την ουσιαστική βασιμότητα, διότι όπως ήδη έχουμε πει και οι σταδιακές εκ μέρους του κατηγορουμένου βελτιώσεις και οι ανακαλύψεις νέων λόγων, ή νέων βασανιστηρίων, ξεκινήσαμε από τα ψυχότροπα, μετά πήγαμε στο στερητικό σύνδρομο της εντατικής, πήγαμε στις εικονικές εκτελέσεις, προϊόντος του χρόνου βελτιωνόντουσαν οι διάφορες θέσεις, όσο και το υπόλοιπο αποδεικτικό υλικό δεν αφήνει περιθώρια για σοβαρή αντιμετώπιση της ουσίας της ενστάσεως. Πέραν των όσων δικονομικών επεσήμανε ο κ. Βασιλακόπουλος.
Εκείνο το οποίο όμως οφείλω να επισημάνω είναι το εξής. Ο κ. Ξηρός δεν μετανόησε μια φορά, μετανόησε δυο φορές. Πρώτον, μετανόησε δια τις πράξεις του και δεύτερον μετανόησε διότι μετανόησε. Και ας δούμε το γιατί έχει δυο μετάνοιες;
Η πρώτη μετάνοια πολύ φυσιολογική, όπως μας την ανέπτυξαν οι κύριοι συνάδελφοι και ο κ. Κατσαντώνης, υπό το πνεύμα των ημερών εκείνων, της συλλήψεώς του, του αναλογίστηκε το τι έκανε, της προϊστορίας του, η δεύτερη μετάνοια, η οποία στο κάτω – κάτω θα μπορούσε να πει κανείς ότι τον υποχρεώνει να μείνει και δέκα χρόνια φυλακή περισσότερο, τουλάχιστον, ή εννιά, είστε πιο ακριβής κύριε Πρόεδρε. Απεκάλεσε τα εννέα καραμέλες. Κάπως έτσι νομίζω.
Δεν είναι ακριβώς καραμέλες, και μια μέρα φυλακή δεν είναι καραμέλα, για όσους είναι σ’ αυτή την αίθουσα νομίζω ότι το ξέρουν. Κάθε άλλο παρά καραμέλες είναι. Εκείνο το οποίο όμως είπε, είναι η τιμή του. Και ο κύριος Ξηρός έχει τιμή και το αποδεικνύει δια της μετανοίας, της μετανοίας. Ευρίσκεται σε δυσχερή πράγματι θέση, όπως επισημάνθηκε, απέναντι στους ανθρώπους που έδωσε. Και η τιμή του είναι πράγματι αυτή που τον κάνει να αποδέχεται τα εννιά χρόνια παραπάνω.
Εκείνο όμως που θα πρέπει το Δικαστήριό σας να σημειώσει και το οποίο εν παρόδω έχει βγει είναι το εξής, ότι μόνη η τιμή και το αίσθημα του κ. Ξηρού ως προς αυτό που έκανε και που θεωρεί λάθος, κακώς, αλλά θεωρεί λάθος, δεν θα έφθαναν για την συστηματικότητα της άμυνας, την οποία βλέπουμε ήδη από χθες, με την απολογία του κ. Κουφοντίνα, αν δεν κάνουμε μια άλλη υπόθεση.
Κύριε Πρόεδρε και κύριοι Δικαστές, η 17Ν ζει. Η 17Ν λειτουργεί ως οργάνωση. Όχι βεβαίως πλέον για την εκτέλεση παρανόμων ενεργειών κατά τον Ποινικό Κώδικα, δολοφονιών και άλλων παρανόμων ενεργειών, διότι αυτό δεν μπορεί να το κάνει, αλλά η 17Ν ζει και οργανώνει την άμυνά της.
Δεν ξέρω εάν υπήρχαν άλλες δυνατότητες φυλάξεως των κατηγορουμένων. Εκείνο το οποίο αντιμετωπίζει το Δικαστήριό σας, που αυτή τη στιγμή έρχεται ουσιαστικά ,εκείνο το οποίο γίνεται είναι, ότι αυτή τη στιγμή η οργάνωση τελεί μια απόπειρα, όχι με άλλα θύματα, αλλά με θύμα το Δικαστήριό σας, ως εκφραστή της ελληνικής δικαιοσύνης, προκειμένου με κάθε μέσο να το εμποδίσει στη λήψη της αποφάσεως, μια οργανωμένη προσπάθεια, δεν θα επισημάνω το εάν υπάρχει αρχηγός ή δεν υπάρχει αρχηγός. Όπως ακούσαμε σε τέτοιες οργανώσεις, είναι σχετική η έννοια του αρχηγού. ¶λλο τώρα αν όλως συμπτωματικώς οι διάφορες προσπάθειες που καταβάλλονται, κατατείνουν κυρίως εις την κάλυψη του όποιου κρυφού αρχηγού, αυτό είναι ένα δευτερεύον θέμα το οποίο βεβαίως οφείλω να επισημάνω εδώ.
Εκείνο το οποίο θέλω να πω τελειώνοντας είναι ότι, δεν θα πρέπει αυτό το πράγμα να το ξεχάσετε. Αυτή τη στιγμή η οργάνωση, ως οργάνωση, εκμεταλλεύεται την χαμένη τιμή του κ. Ξηρού. Ευχαριστώ.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Ο κ. Ευαγγελάτος έχει τον λόγο.
Δ.ΕΥΑΓΓΕΛΑΤΟΣ: Για πέντε λεπτά παρακαλώ. Κύριε Πρόεδρε, διακεκριμένοι κ. Πρόεδρε και κ. Εφέτες, ακούγοντας χθες τον Δημήτρη Κουφοντίνα, όπως και διαβάζοντας τις προκηρύξεις της 17Ν, αγωνίζονται λένε, για μια κοινωνία ισότητας, ισονομίας, δικαιοσύνης και όλοι ?.
(Διαλογικές Συζητήσεις)
Δ. ΕΥΑΓΓΕΛΑΤΟΣ: Αφήστε με να τελειώσω κύριε, λέτε μετά από τόσα χρόνια δικηγορίας να μην ξέρω πότε είμαι εντός θέματος; Εγώ κύριε εάν δεν με έχετε δει, σημαίνει ότι δεν διαβάζετε ούτε εφημερίδες, ούτε παρακολουθείτε τίποτα, ούτε πάτε στα δικαστήρια, γιατί εγώ έχω πάει στα δικαστήρια όλης της χώρας κύριε συνάδελφε, ενώ εσάς σας βλέπω για πρώτη φορά. Και πηγαίνετε στο Δικηγορικό Σύλλογο να δείτε τα γραμμάτια που έχω, για να τα συγκρίνετε με τα δικά σας γραμμάτια προείσπραξης. Δεν θέλω να κάνω προσωπικές αντιπαραθέσεις κύριε.
ΣΥΝΗΓΟΡΟΣ.: Το κανάλι που υπερασπιζόσασταν νομίζω τους κατηγορουμένους, ναι το θυμήθηκα.
Δ. ΕΥΑΓΓΕΛΑΤΟΣ: Υπερασπιζόμουνα τα δικαιώματα, όχι των συγκεκριμένων μόνο κατηγορουμένων, αλλά των κατηγορουμένων αυτής της χώρας. Και αυτό θα κάνω και τώρα. Μιλάνε για ισονομία, για κοινωνία δικαιοσύνης, για ισότητα στους κανόνες της ποινικής δικονομίας.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Στο Δικαστήριο τα λέτε αυτά, όχι στον κ. συνήγορο, κάντε μου την χάρη. Σας παρακαλώ συνέχεια σαν τα κοκοράκια.
Δ. ΕΥΑΓΓΕΛΑΤΟΣ: Εγώ κύριε Πρόεδρε σαν κοκοράκι, δεν το δέχομαι αυτό. Μου έγινε προσωπική επίθεση, μου λέει δεν με έχει ξαναδεί στο Δικαστήριο, ποιος; Ο συνάδελφος.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Σας παρακαλώ πάρα πολύ.
Δ. ΕΥΑΓΓΕΛΑΤΟΣ: Όταν μου λέτε ότι είμαι εκτός θέματος, με προσβάλετε.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Σας παρακαλώ ένα λεπτό. Εδώ ο πρόεδρος υποτίθεται ότι είναι ο μαέστρος της δίκης, αλλά όταν έχουμε πολλά παράφωνα όργανα δεν θα βγει η συναυλία. Κάντε μου την χάρη, ένας – ένας να μιλάει.
Δ. ΕΥΑΓΓΕΛΑΤΟΣ: Αφήστε να ολοκληρώσω πρώτα και μετά πείτε ότι θέλετε.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Να μην μαλώνετε μεταξύ σας, δεν είπα εγώ για σας. Δεν είπα εγώ για σας, μην μαλώνετε μεταξύ σας.
Δ. ΕΥΑΓΓΕΛΑΤΟΣ: Για τον συνάδελφο είπα εγώ. Μιλάει ο κ. Κουφοντίνας, μιλάει η 17Ν για ισονομία, για ισότητα, για αρχή δικαιοσύνης. Και τι ζητάει με την ένσταση τη συγκεκριμένη την οποία προβάλει;
Πήγε ο Σάββας Ξηρός και οι υπόλοιποι και δώσανε μια απολογία στον ανακριτή, όχι μόνοι τους, αλλά με διακεκριμένους συναδέλφους, με εμπειρότατους δικηγόρους. Και επειδή ήταν σήμερα σ’ αυτό το Δικαστήριο, ρωτήστε όλους τους δικηγόρους που είναι εδώ πέρα, ζητάνε οι απολογίες που δόθηκαν στον ανακριτή να φύγουν, να αρχειοθετηθούν, να πετάξουν από την δικογραφία. Και σας ρωτάω λοιπόν, έχει υπάρξει ποτέ απόφαση Δικαστηρίου σ’ αυτή τη χώρα, που τις απολογίες στον ανακριτή να θέλουμε να τις θέσουμε εκτός δικογραφίας; Έχει ξαναυπάρξει τέτοια απόφαση;
Γιατί θέλετε μια διακριτική συμπεριφορά για σας; Δεν υπάρχει νομολογιακό έρεισμα, δεν υπάρχει δικονομικό έρεισμα. Η απολογία στον ανακριτή με την παρουσία του συνηγόρου υπεράσπισης, που είναι ο θεσμικός εγγυητής των δικαιωμάτων του κατηγορουμένου, να προβάλλεται τέτοιο πρωτόγνωρο και πρωτάκουστο αίτημα και να έχουμε την απαίτηση και το θράσος το δικονομικό, να ζητάμε από το Δικαστήριο να θέσει εκτός δικογραφίας τις απολογίες στον ανακριτή όταν είναι δίπλα συνήγοροι υπεράσπισης.
Οι ανακριτικές απολογίες, βεβαίως θα συναξιολογηθούν από το Δικαστήριο, και όπως είπε ο κ. Μαρκής, δεν σημαίνει ότι είναι υποχρεωμένο το Δικαστήριο να τις θεωρήσει ως θέσφατο. Θα τις αξιολογήσει και εάν στηρίζονται και συσχετίζονται και με άλλα αποδεικτικά μέσα, θα βγάλει την απόφασή του.
Και φεύγουμε από τις ανακριτικές απολογίες και πάμε στις προανακριτικές απολογίες, σ’ αυτές που δόθηκαν στην αστυνομία. Και πάλι δεν έχει υπάρξει δικαστικός σχηματισμός που προανακριτικές αστυνομικές απολογίες, όταν υπάρχει δίπλα και Εισαγγελέας να έχουν αμφισβητηθεί ή να έχουν τεθεί εκτός δικογραφίας.
Θα πρέπει και αυτές να συναξιολογηθούν, δεν δεσμεύεται το Δικαστήριο απ’ ότι έχει πει ο κ. Ξηρός στην αστυνομία ή στον ανακριτή. Ούτε είναι υποχρεωμένο να ακολουθήσει κατά γράμμα. Εάν αυτά από την όλη αποδεικτική διαδικασία επιστηρίζονται, τότε θα τα αξιολογήσει ανάλογα το Δικαστήριο. Ζητείται από το παρόν Δικαστήριο να ασκήσει και να θέσει εκ ποδών αυτές τις απολογίες στην αστυνομία και στον ανακριτή, που δεν την έχει αυτή την δικονομική δυνατότητα. Ζητείται μια ευνοϊκή ρύθμιση, κάτι που δεν συνάδει με τις αρχές σας όπως τις προβάλλετε περί ισονομίας.
Δεν έχει ξαναυπάρξει άλλος κατηγορούμενος πιστέψτε με κύριοι, που να λέει στο Δικαστήριο με θράσος δικονομικό, όπως ο Σάββας Ξηρός, ότι είτε τις βγάζετε έξω τις δικογραφίες, τις προανακριτικές απολογίες, ή τις ανακριτικές απολογίες, διαφορετικά δεν απολογούμαι. Κανένας έλληνας πολίτης, κανένας φουκαράς σ’ όλη την Ελλάδα δεν έχει θέσει τέτοια διλήμματα και δεν πρέπει το Δικαστήριο να αποφασίζει με διλήμματα.
Το Δικαστήριο θα πρέπει να αποφασίσει σύμφωνα με τους κανόνες της Ποινικής Δικονομίας και με την συνείδησή του. Και κλείνοντας γιατί είμαι πάρα πολύ σύντομος. Δεν θέλω, δεν επιτρέπω, να ακούγονται κύριε Κουφοντίνα, για συναδέλφους, ότι επειδή έχουν διαφορετική άποψη με σας, και επιτελούν το θεσμικό τους καθήκον, είναι η φωνή της Αμερικής. Εγώ το άκουσα σαν απειλή αυτό, το άκουσα σαν στοχοποίηση και δεν το επιτρέπω. Δεν θα κάνω τον συνήγορο του Ηλία του Αναγνωστόπουλου, αν ξέρατε όμως το παρελθόν του πατέρα του το ιστορικό και του ιδίου θα ντρεπόσαστε γι’ αυτό που είπατε.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Δεν υπάρχει άλλο τίποτα. Εσείς παρακαλώ. Ελάτε.
Δ. ΕΥΑΓΕΓΛΑΤΟΣ: Έχω τον λόγο παρακαλώ με κάποια νηφαλιότητα και κάποια ηρεμία. Με συγχωρείτε κύριε συνάδελφε θα μου κάνετε τη χάρη; Θα μου δώσετε το δικαίωμά μου να εκφραστώ;
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Ελάτε παρακαλώ.
Δ. ΕΥΑΓΓΕΛΑΤΟΣ: Λυπάμαι κύριε Πρόεδρε, γιατί παίρνω το λόγο κάτω από πολύ αντίξοες συνθήκες, θα προσπαθήσω όμως με νηφαλιότητα και με ηρεμία, κάτι που μου το εμπνέει και η στάση των κ.κ. Δικαστών και των συναδέλφων, να επισημάνω τα εξής.
Είπατε κύριε Πρόεδρε, έχω μια διαφωνία ότι η πολιτική αγωγή δεν είναι υποχρεωμένη να λέει την αλήθεια. Η πολιτική αγωγή είναι υποχρεωμένη να μάχεται και να αποδεικνύει την αλήθεια.
Δεύτερο σημείο που θέλω να υπογραμμίσω είναι, ότι υπάρχουν 29 διακεκριμένοι ιατροί και υπάρχουν και 22 νοσηλεύτριες, οι οποίες μετά λόγου γνώσεως, βεβαίωσαν τα τελείως αντίθετα απ’ αυτά που υποστηρίζει ο κ. Σάββας Ξηρός. Υπάρχει αυτό το πόρισμα από 23 Ιανουαρίου του 2003, και υπάρχει επιπλέον αυτό που δήλωσε ο πατέρας Σάββας Ξηρός ότι ο κ. Ξηρός και δικαίως καλώς έγινε έτσι, είχε τέτοια κάλυψη ιατρική, που ούτε ο πρωθυπουργός της χώρας Κωνσταντίνος Σημίτης δεν θα είχε.
Δεύτερον. Αναφέρομαι επιγραμματικά στα εξής σημεία, τα οποία αποτελούν το συμπέρασμα και μόνον δυο λέξεις. Από το ως άνω αποδεικτικό υλικό προέκυψε ότι, δεν χορηγήθηκαν οποιεσδήποτε φαρμακευτικές, ή ναρκωτικές ή άλλες ουσίες στον Ξηρό, πέραν από εκείνες που ήταν απολύτως απαραίτητες για την νοσηλεία του.
Τρίτον. Δεν υπέπεσε στην αντίληψη κανενός από τους ερωτηθέντες να έχει εισέλθει στο χώρο νοσηλείας του κ. Ξηρού, τρίτο πρόσωπο, πέρα του ιατρικού και νοσηλευτικού προσωπικού και αργότερα μετά την έξοδό του από την ΜΕΘ του προσωπικού ασφαλείας.
Και τέταρτο και τελειώνω, ο ασθενής κ. Σάββας Ξηρός ζήτησε ο ίδιος να καταθέσει στις υπεύθυνες αρχές τις μεταμεσονύχτιες ώρες της Παρασκευής 5 Ιουλίου 2002, ξημερώματα Σαββάτου, 6 Ιουλίου 2002, αποτελούσε η κατάθεση αυτή από το ως άνω αποδεικτικό υλικό: 1) προϊόν ελεύθερης βούλησης, 2) υπήρχε άριστο επίπεδο συνείδησης, όπως καταθέτει και η αρμόδια ψυχίατρος και 3) η κατάθεση αυτή δεν είχε αρνητικές επιπτώσεις στην κατάσταση υγείας του κ. Ξηρού.
Θα ήθελα σε συνδυασμό με αυτά τα συμπεράσματα και όσα κατατέθηκαν από δυο μάρτυρες οι οποίοι παρήλασαν ενώπιόν σας, ο κ. Πιταρίδης και η κα Θεοδωροπούλου, να υπογραμμίσω ότι, δεν μένει καμία αμφιβολία για τα όσα ο κ. Ξηρός ψεύδη προσπάθησε να προβάλει στο Δικαστήριό σας.
Αλλά επειδή αξιότιμοι κ. Δικαστές ετέθη και ένα άλλο θέμα, δεν έχω τίποτα άλλο, παρά να σας υπενθυμίσω ένα έγγραφο του οποίου εγένετο χρήσις και από την υπεράσπιση ήταν μια συνέντευξη που έδωσε, όχι διότι είχε ιδία γνώση, αλλά ένα πρόσωπο με βαρύνουσα γνώμη, ο τότε και τώρα Υπουργός Υγείας κ. Κώστας Στεφανής. Δεν υπάρχει φάρμακο, αυτή είναι η απάντηση, ότι δήθεν χρησιμοποιήθηκαν ψυχοτρόπα φάρμακα. Δεν υπάρχει φάρμακο που να αλλάζει την προσωπικότητα. Κανένα στοιχείο δεν υπάρχει ότι έχει υπεισέλθει οποιοσδήποτε άλλος παράγοντας στην θεραπευτική μονάδα όπου νοσηλευόταν ο Σάββας Ξηρός. Και όπως είπε, την αποκλειστική ευθύνη της νοσηλείας του ασθενούς και την θεραπευτική αγωγή είχε από την αρχή η πανεπιστημιακή κλινική και μόνον. Και οι γιατροί βεβαιώνουν κατηγορηματικά, ότι δεν μπήκε κανένας άλλος.
Σχετικά δε με τα ειδικά φάρμακα που ο κύριος Ξηρός ισχυρίζεται ότι του χορηγήθηκαν, ο κ. Στεφανής δήλωσε ότι ο ίδιος, ως ψυχίατρος, δεν γνωρίζει να υπάρχει φάρμακο που να αλλάζει την προσωπικότητα. Υπάρχουν φάρμακα και ετονίσθη αυτό από την υπεράσπιση, που μεταβάλλουν το επίπεδο της συνείδησης και απάντησαν οι μάρτυρες οι οποίοι προσήλθαν εδώ, ότι αυτό μπορεί να παίξει κάποιο ρόλο για μερικές ώρες, όχι όμως για μέρες.
Υπάρχουν φάρμακα που μεταβάλλουν το επίπεδο της συνείδησης όπως αυτά που χορηγούνται στην καταστολή, ή στην αναισθησία, αλλά όχι φάρμακα που να αλλάζουν την προσωπικότητα. Και μακάρι να μην υπάρξουν ποτέ, δήλωσε ο κ. Στεφανής.
Αυτή η δήλωση του κ. Στεφανή, καθώς και το πόρισμα καταπέλτης, καταλύουν και κονιορτοποιούν τους ισχυρισμούς του κ. Ξηρού. Και επιπλέον υπογραμμίζω και υπενθυμίζω, ο αξιότιμος κ. εξ αριστερών εφέτης, έθεσε τρία καίρια ερωτήματα, δηλαδή έθεσε ένα ερώτημα με περισσότερα σκέλη. Και ο κ. Ξηρός για τις τρεις αυτές περιπτώσεις, δεν κατόρθωσε να αντιτείνει και δεν μπόρεσε να είχε αντίρρηση. Επιβεβαίωσε το αληθές αυτών των τριών περιπτώσεων, να μην τις επαναφέρω.
Και επειδή αξιότιμοι κ. Δικαστές έχει τεθεί και ένα θέμα, αν θα ήταν, και έγινε καπηλεία και ιεροσυλία, αν θα ήταν δυνατόν σε αυτό το χρονικό διάστημα να εξεταστεί ο κ. Ξηρός. Ο κ. Αναγνωστόπουλος, ο διακεκριμένος συνάδελφός μου σας ανέλυσε το θέμα αυτό. Θα ήθελα μόνον, για να ενδυναμώσω την περίπτωσή του, την περίπτωση αυτή την οποίαν ανέλυσε, θα σας αναφέρω περίπτωση που εχρησιμοποίησαν όταν έγινε εδώ, με μεγάλη αναλυτικότητα και μεθοδικότητα η εξέταση αυτού του φαινομένου που μπορούμε να το παρουσιάσουμε, αντιρρήσεις του κ. Ξηρού, ως προς την εγκυρότητα των καταθέσεών του των προανακριτικών. Σήμερα φθάσαμε να επεκταθεί και στην απολογία του ενώπιον του τακτικού ανακριτού, δεν θα αναφερθώ σ’ αυτά.
Θα σας αναφέρω όμως μόνο ένα παράδειγμα και έκανα χρήση των εγγράφων αυτών. Υπάρχει μια άλλη υπόθεση που εκκρεμεί. Και σ’ αυτή την υπόθεση είναι πολιτικώς ενάγων, δεν έχει σημασία, ο Γεώργιος Ραυτόπουλος, ο οποίος στις 29 Ιουνίου 1987, εδέχθη τρεις πυροβολισμούς στις 3 παρά πέντε, έχει ένα διαμπερές τραύμα στη κοιλιά και δυο στον εγκέφαλο και δεν είχαν περάσει παρά μόνο 4, 5 ώρες, όπου έγινε ιατροδικαστική έκθεση, την ώρα που γινόταν η εγχείριση. Και δεν είχαν περάσει, παρά μόνο ούτε 48 ώρες όταν ο κ. Ραυτόπουλος κατέθετε έστω και με νεύματα, επί ώρες, και υπάρχει ένορκος εξέτασις του παθόντα, μόλις 48 ώρες.
Και ανέφερα και την άλλη φορά και αυτό που είπε ο κ. Αναγνωστόπουλος, ότι ακριβώς για να σωθούν τα αποδεικτικά στοιχεία, όταν υπάρχει δυνατότης και εδώ ένας ο οποίος ήταν επί του χειρουργικού τραπεζιού, ένας ο οποίος μπορούσε και να μην ζει σήμερα, υπεβλήθη έστω και με νεύματα σε ερωτοαποκρίσεις. Επομένως δεν μπορούμε να λέμε ότι, δεν υπάρχουν τέτοιες περιπτώσεις, δια την διασφάλιση των στοιχείων.
Και τελειώνω, δεν μας είπε ο κ. Ξηρός, έριξε πολύ λάσπη, δεν μας είπε γι’ αυτό το μυστηριώδες πρόσωπο, το οποίον εθήτευσε και σε κάποιο νοσοκομείο του Καναδά και σήμερα εργάζεται στον Ευαγγελισμό. Όφειλε να κατονομάσει αυτό το πρόσωπο και να μην ρίχνεται λάσπη προς κάθε κατεύθυνση.
Ο κ. Ξηρός μπορεί να είναι αλάνθαστος σκοπευτής, μπορεί να είναι άριστος συνωμότης, αλλά δεν είναι καλός σκηνοθέτης. Και αυτά που περιλαμβάνονται εις τον επίλογό του, γιατί έδωσε και μια συνέντευξη ο κ. Ξηρός που βάλλει κατά πάντων, η Ακρόπολη λέει κύριε Πρόεδρε, είναι από συμπαγείς όγκους λευκού μαρμάρου, όχι από λάσπη. Φθάνει πια η λάσπη. Δεν υπάρχει δυνατότητα να αμφισβητήσει κανείς την εγκυρότητα αυτών των προανακριτικών καταθέσεων. Και εξ αυτού του λόγου και εξ όσων λόγων προαναφέρθηκαν, ζητώ την απόρριψη της ένστασης, όχι απλώς ως απαραδέκτου, αλλά ως αβασίμου.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Διακόπτουμε για μισή ώρα.
