ΔΙΚΗ – 17Ν
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: ΜΙΧΑΗΛ ΜΑΡΓΑΡΙΤΗΣ
Β΄ ΜΕΡΟΣ
11:00 – 12:30
Ν. ΖΑΪΡΗΣ: Την απόφαση για την έκρηξη Ρέντη ποιοι την πήραν;
Π. ΤΣΕΛΕΝΤΗΣ: Όμως δε μπορώ να πω ότι όλοι που ήταν εκείνη την εποχή, εγώ, ο Κουφοντίνας, ο Γιωτόπουλος, ο Χριστόδουλος, δε μπορώ να πω ότι μου είπαν «τώρα θα πάμε εκεί στο Ρέντη›. Βλέπαμε διάφορες περιπτώσεις στις οποίες μπορούσαμε να βάλουμε μία βόμβα ή κάτι να κάνουμε και πηγαίναμε.
Ν. ΖΑΪΡΗΣ: Για τη ληστεία των ΕΛΤΑ Πατησίων είπατε χθες ότι ο κ. Σάββας Ξηρός φορούσε γουόκμαν που κατέληγαν σε δέκτη για να επικοινωνεί με την αστυνομία. Τη συχνότητα πού την έβρισκε;
Π. ΤΣΕΛΕΝΤΗΣ: Καταρχήν πωλούνταν στο εμπόριο ραδιόφωνα με air band, δηλαδή είναι μια μπάντα λίγο πιο πάνω από τα FM, στην οποία εκείνη την εποχή εξέπεμπαν και οι πομποί της αστυνομίας, δηλαδή μπορούσες να βάλεις εύκολα, με ενάμισι χιλιάρικο ένα ραδιόφωνο και να είσαι πάνω στη συχνότητα της αστυνομίας.
Ν. ΖΑΪΡΗΣ: Τον κ. Ψαραδέλλη πότε τον γνωρίσατε;
Π. ΤΣΕΛΕΝΤΗΣ: Δεν τον έχω γνωρίσει ποτέ. Δεν τον ξέρω, δεν τον έχω δει.
Ν. ΖΑΪΡΗΣ: Για το περιστατικό της εγκύου με τα ΕΛΤΑ Πατησίων τι έχετε να μας πείτε; Πότε έγινε χρονικά αυτό;
Π. ΤΣΕΛΕΝΤΗΣ: Δε γνωρίζω. Είχα την εντύπωση ότι πιθανόν μπορεί να έγινε, μπορεί και να μην έγινε, δεν μπορώ να πω ότι έγινε έτσι, έγινε αυτό, δε μπορώ να βεβαιώσω.
Ν. ΖΑΪΡΗΣ: Είχατε αναφερθεί στις 3/6 για τη διαχείριση, όταν έγινε μια σχετική ερώτηση από την Έδρα για τον κ. Κουφοντίνα, ο οποίος είπε ότι υπήρχε πλατιά δημοκρατία στην Οργάνωση και όλοι ήξεραν για τη διαχείριση των χρημάτων κι εχθές είχατε πει μία λέξη για «καύσιμα›. Πώς αντιμετωπίζατε τα έξοδα την εποχή εκείνη;
Π. ΤΣΕΛΕΝΤΗΣ: Καταρχήν είχαμε έσοδα από τις ληστείες. Καύσιμα σε αυτοκίνητα που ήταν κλεμμένα, αν χρειάζονταν επισκευή τα εγκαταλείπαμε, δεν τα επισκευάζαμε. Ένα αυτοκίνητο που είχαμε κλέψει και το κρατούσαμε, αν παρουσίαζε κάποιο ουσιαστικό πρόβλημα το εγκαταλείπαμε και πηγαίναμε και παίρναμε ένα άλλο.
Ν. ΖΑΪΡΗΣ: Τον εαυτό σας ως μέλος της 17Ν πού θα τον εντάσσατε, στην κατηγορία του απλού μέλους, του βοηθητικού ή του σημαντικού μέλους;
Π. ΤΣΕΛΕΝΤΗΣ: Την εποχή που ήμουν, του σημαντικού.
Ν. ΖΑΪΡΗΣ: Είχατε κλειδιά;
Π. ΤΣΕΛΕΝΤΗΣ: Όχι, ούτε γνώριζα πού ήταν τα κρησφύγετα. Του σημαντικού σε σχέση με τη δράση.
Ν. ΖΑΪΡΗΣ: Λέχθηκε εδώ ότι τα σημαντικά μέλη είχαν κλειδιά.
Π. ΤΣΕΛΕΝΤΗΣ: Κλειδιά είχε αυτός που είχε νοικιάσει το σπίτι και τουλάχιστον ο Κουφοντίνας που είχε τον έλεγχο, τη γνώση, πιο πολλή δραστηριότητα απ’ όλους τους υπόλοιπους. Πιθανόν να είχε και κάποιος άλλος για κάποιον άλλο λόγο.
Ν. ΖΑΪΡΗΣ: Προηγουμένως είπατε ότι εσείς μόλις ενοικιάστηκε τα παραδώσατε.
Π. ΤΣΕΛΕΝΤΗΣ: Ναι, ήταν η εποχή που ήθελα να φύγω και δεν ήθελα να καθίσω σπίτι, απλώς πήγα και το νοίκιασα και μετά το έδωσα στον Σάββα Ξηρό.
Ν. ΖΑΪΡΗΣ: Από το σύνολο των μαρτύρων υπεράσπισης που παρήλασαν εδώ, τονίστηκαν πάρα πολλές αρετές σας, μεταξύ των οποίων και η ειλικρίνεια. Το ερώτημά μου είναι αν όσα καταμαρτυρείτε σε βάρος του εαυτού σας και των συγκατηγορουμένων σας είναι απόρροια ειλικρίνειας, μεταμέλειας ή και άλλων παραγόντων.
Π. ΤΣΕΛΕΝΤΗΣ: Όχι, είναι μόνο στάση ζωής πιστεύω εγώ κι έτσι το νιώθω.
Ν. ΖΑΪΡΗΣ: Μήπως υπάρχει κάποια υπερβολή στον εαυτό σας σε όσα καταμαρτυρείτε ενόψει του ότι και στο ακροατήριο υπήρξαν αντιδράσεις από έναν κατηγορούμενο όχι ευπρεπείς αν θυμάστε, στην υπόθεση Αγγελόπουλου.
Π. ΤΣΕΛΕΝΤΗΣ: Νομίζω ότι λέω αυτό που έζησα.
Ν. ΖΑΪΡΗΣ: Το χειρόγραφο 277 το πειστήριο στο οποίο βρέθηκαν και αποτυπώματα του κ. Γιωτόπουλου, πώς το εξηγείτε;
Π. ΤΣΕΛΕΝΤΗΣ: Το έπιασα εγώ και ο Γιωτόπουλος.
Ν. ΖΑΪΡΗΣ: Αυτό το έγγραφο πού ήταν φυλαγμένο;
Π. ΤΣΕΛΕΝΤΗΣ: Δε γνωρίζω. Όμως εδώ στην ακροαματική διαδικασία άκουσα ότι ο Σάββας Ξηρός έχει πει στην κατάθεσή του ότι ο Αλέξανδρος Γιωτόπουλος του έδωσε μια σακούλα με διάφορα έγγραφα πριν πάει διακοπές. Νομίζω ότι το 277 είναι μέσα σε αυτή τη σακούλα. Δηλαδή από την άποψη ότι ήταν προσωπικό αρχείο του Αλέξανδρου το 277 πειστήριο.
Ν. ΖΑΪΡΗΣ: Είχε συζητηθεί ποτέ μεταξύ των μελών της Οργάνωσης το ενδεχόμενο σε μία επιχείρηση να τραυματιστεί κάποιο μέλος ή κάτι χειρότερο; Ποια πρόβλεψη υπήρχε;
Π. ΤΣΕΛΕΝΤΗΣ: Βεβαίως, όλα αυτά είχαν συζητηθεί και υπήρχε και σχέδιο. Σε περίπτωση ελαφρού τραυματισμού ερχόταν μαζί μας και τον πηγαίναμε σε κάποιον γιατρό για να γίνει καλά. Σε περίπτωση σοβαρότερου τραυματισμού, ή χρησιμοποιούσαμε το αυτοκίνητο ή θα χρησιμοποιούσαμε το αυτοκίνητο που είχαμε εκεί, ή σταματούσαμε ένα αυτοκίνητο και το παίρναμε με τα όπλα, βάζαμε μέσα τον τραυματία, πηγαίναμε σε ένα νοσοκομείο, εγκαταλείπαμε το αυτοκίνητο στα εξωτερικά περιστατικά κι εμείς τρέχαμε να φύγουμε να εξαφανιστούμε. Ποτέ δεν υπήρχε περίπτωση να βοηθήσουμε να χάσει τη ζωή του ο σύντροφός μας.
Ν. ΖΑΪΡΗΣ: Για τη διαθήκη που ήταν μία προσωπική σας ερώτηση, απαντήσατε. Ο απολογισμός σας ποιος είναι, θετικός ή αρνητικός για σας και για την κοινωνία από τη συμμετοχή σας;
Π. ΤΣΕΛΕΝΤΗΣ: Είναι αρνητικός και το φέρω βαριά αυτό το πράγμα.
Χ. ΓΕΩΡΓΑΝΤΟΠΟΥΛΟΣ: Είχατε πει χθες ότι όλα τα μέλη έπρεπε σε κάποια από τις ενέργειες να έχουν μια άμεση εμπλοκή, συμμετοχή, ήταν αυτό αρχή της Οργάνωσης. Το έχω καταλάβει καλά;
Π. ΤΣΕΛΕΝΤΗΣ: Ναι.
Χ. ΓΕΩΡΓΑΝΤΟΠΟΥΛΟΣ: Η δική σας άμεση συμμετοχή από αυτές τις οκτώ που είπατε ποια ήταν;
Π. ΤΣΕΛΕΝΤΗΣ: Δε συζητάμε για τις ληστείες, συζητάμε για τις άλλες. Σας είπα ότι έπρεπε εγώ να είμαι στην περίπτωση Αγγελόπουλο. Για τεχνικούς λόγους δεν έγινε. Από κει και μετά άρχισα να δυστροπώ και να δυσανασχετώ και γι αυτό δεν με εμπιστεύθηκαν μετά και δε μου ανέθεσαν κάποιο συγκεκριμένο πράγμα. Δηλαδή δεν μου ανέθεσαν εμένα να πατήσω το κουμπί ή να σκοτώσω κάποιον άνθρωπο.
Χ. ΓΕΩΡΓΑΝΤΟΠΟΥΛΟΣ: Τα μέλη, όσα ξέρετε, είχαν δικά τους οχήματα, είτε μηχανές είτε αυτοκίνητα; Όχι τα απαλλοτριωμένα?.
Π. ΤΣΕΛΕΝΤΗΣ: Δεν είχα άμεση γνώση, γιατί και στο σημείο που πηγαίναμε, έπρεπε να πηγαίνουμε με αστική συγκοινωνία και μέσα μαζικής μεταφοράς ή όποιος ερχόταν με δικό του όχημα, έπρεπε να το αφήνει αρκετά τετράγωνα μακριά.
Χ. ΓΕΩΡΓΑΝΤΟΠΟΥΛΟΣ: Τα τετράδια αναφέρουν σχετικά με τις επισκευές, γι αυτό σας ρωτώ.
Π. ΤΣΕΛΕΝΤΗΣ: Βέβαια ο Δημήτρης Κουφοντίνας γνώριζα ότι είχε ένα αυτοκίνητο του πατέρα του κάποια εποχή. Για ανθρώπους δηλαδή που τους ήξερα προσωπικά ήξερα, στους άλλους δεν ήξερα.
Χ. ΓΕΩΡΓΑΝΤΟΠΟΥΛΟΣ: Τον τρόπο επικοινωνίας δεν κατάλαβα. Αποκλείσατε τα τηλέφωνα. Π.χ. συναντιόσαστε μια μέρα σ’ ένα χώρο. Εκεί δίνατε ραντεβού πότε θα ξανασυναντηθείτε;
Π. ΤΣΕΛΕΝΤΗΣ: Ναι και υπήρχαν και επαναλαμβανόμενα ραντεβού, ας πούμε κάθε 4 του μήνα σε ένα σημείο, γιατί μπορεί κάποιος να έφευγε, να χανόταν, να του τύχαινε κάτι. Μετά από ένα μήνα, στις 4 του μηνός. Κάπως έτσι δηλαδή.
Χ. ΓΕΩΡΓΑΝΤΟΠΟΥΛΟΣ: Τακτικές ημερομηνίες δηλαδή, ανεξάρτητα αν είχατε κάτι ή όχι. Για την υπόθεση Ρόμπερτ Τσαντ εσείς αποκλείσατε κάθε συμμετοχή σας.
Π. ΤΣΕΛΕΝΤΗΣ: Βεβαίως.
Χ. ΓΕΩΡΓΑΝΤΟΠΟΥΛΟΣ: Γνωρίζετε αν άλλοι σας αναφέρουν στην υπόθεση Τσαντ;
Π. ΤΣΕΛΕΝΤΗΣ: Ο Χριστόδουλος.
Χ. ΓΕΩΡΓΑΝΤΟΠΟΥΛΟΣ: Τι εξήγηση δίνετε; Γιατί να σας αναφέρει ο Χριστόδουλος;
Π. ΤΣΕΛΕΝΤΗΣ: Δε μπορώ να δώσω εξήγηση.
Χ. ΓΕΩΡΓΑΝΤΟΠΟΥΛΟΣ: Δεν τον ρωτήσατε τόσες μέρες, τόσους μήνες;
Π. ΤΣΕΛΕΝΤΗΣ: Δεν έχω έρθει σε επαφή, είμαι σε χωριστό τμήμα στη φυλακή, δεν έχω έρθει σε επαφή.
Χ. ΓΕΩΡΓΑΝΤΟΠΟΥΛΟΣ: Λέω εδώ, στα μικρά διαλείμματα, στα μεγάλα διαλείμματα? «τι μου φορτώνεις;›
Π. ΤΣΕΛΕΝΤΗΣ: Δεν τον έχω κοιτάξει στα μάτια, δεν επιθυμώ να τον κοιτάξω ούτε να του μιλήσω.
Χ. ΓΕΩΡΓΑΝΤΟΠΟΥΛΟΣ: Γιατί;
Π. ΤΣΕΛΕΝΤΗΣ: Δε θέλω, σα στάση ζωής. Με το Δημήτρη Κουφοντίνα έχω μιλήσει. Στο Χριστόδουλο δεν έχω μιλήσει, δεν επιθυμώ. Ούτε και του Σάββα του έχω μιλήσει ούτε τον έχω κοιτάξει.
Χ. ΓΕΩΡΓΑΝΤΟΠΟΥΛΟΣ: Είπατε ότι ήταν πρακτική για τις ληστείες να μην αναφέρονται, είναι παγκόσμια πρακτική. Αυτό το έχετε βγάλει από τη δική σας σκέψη, δική σας γνώση, από την εμπειρία σας ή είχε γίνει και συζήτηση, ότι «για ληστείες δε μιλάμε γιατί είναι παγκόσμια πρακτική›;
Π. ΤΣΕΛΕΝΤΗΣ: Όχι, δεν είχε γίνει έτσι η συζήτηση, εννοείτο αυτό. Πρέπει να τονίσω εδώ ότι δεν κάναμε με χαρά τις ληστείες. Και διακινδυνεύαμε και πιστεύαμε ότι αυτό τα πράγμα πρέπει να σταματήσει. Έγιναν ιδιαίτερες συζητήσεις στην εποχή μου, ότι πρέπει να σταματήσει και ότι πρέπει από κάποια από τα χρήματα εκείνα να πάνε σε κάποια επαγγελματική δραστηριότητα η οποία θα αποδίδει κέρδη και ότι η Οργάνωση πρέπει να έχει χρήματα από μία επαγγελματική δραστηριότητα και όχι από ληστείες.
Δηλαδή έπρεπε να σταματούσαμε το συντομότερο δυνατό τις ληστείες. Ήταν άποψη πολλών μελών αυτό το πράγμα, δεν το βλέπαμε με χαρά αυτό που γινόταν.
Χ. ΓΕΩΡΓΑΝΤΟΠΟΥΛΟΣ: Είπατε χθες ότι ορισμένα καλοκαίρια πηγαίνατε στο Φισκάρδο, στην Κεφαλονιά. Ενημερώνατε κανέναν; Και ποιον;
Π. ΤΣΕΛΕΝΤΗΣ: Βεβαίως, τον Κουφοντίνα ότι θα έφευγα.
Χ. ΓΕΩΡΓΑΝΤΟΠΟΥΛΟΣ: Μόνο τον κ. Κουφοντίνα;
Π. ΤΣΕΛΕΝΤΗΣ: Δεν υπήρχε κάποιο κέντρο να πας να πάρεις άδεια, έλεγα του Κουφοντίνα ότι θα φύγω και έφευγα.
Χ. ΓΕΩΡΓΑΝΤΟΠΟΥΛΟΣ: Όταν γυρίζατε πώς τους βρίσκατε;
Π. ΤΣΕΛΕΝΤΗΣ: Ήταν με αυτά τα ραντεβού, μπορεί κάθε δυο μήνες, κάθε τρεις μήνες?..
Χ. ΓΕΩΡΓΑΝΤΟΠΟΥΛΟΣ: ¶δεια οδήγησης είχατε το διάστημα εκείνο και τι οχήματος;
Π. ΤΣΕΛΕΝΤΗΣ: Πριν γίνω μέλος είχα για μοτοποδήλατο και μοτοσικλέτα. Κάποια στιγμή έβγαλα και άδεια για αυτοκίνητο.
Χ. ΓΕΩΡΓΑΝΤΟΠΟΥΛΟΣ: Σας ρωτώ γιατί είπατε χθες ότι μάθατε τελικά να οδηγείτε αυτοκίνητο στην υπόθεση Κηφισού, Ρέντη.
Π. ΤΣΕΛΕΝΤΗΣ: Κάπου εκεί. Στην υπόθεση Μομφεράτου π.χ. δεν οδηγούσα. Έβγαλα άδεια οδήγησης, δεν απέκτησα δικό μου αυτοκίνητο όμως για να έχω εμπειρία. Είχα την άδεια, αλλά δεν είχα την εμπειρία να οδηγώ σε δρόμους της Αθήνας.
Χ. ΓΕΩΡΓΑΝΤΟΠΟΥΛΟΣ: Σε κάποια από τις ενέργειες που λέτε ότι είχατε καθ’ οιονδήποτε τρόπο συμμετοχή, ΙΧ επιβατηγό αυτοκίνητο οδηγήσατε και σε ποια υπόθεση;
Π. ΤΣΕΛΕΝΤΗΣ: Βέβαια, στου Καψαλάκη, στο Νορντίν στην Κηφισιά, στον Κάρος. Οδηγούσα και αυτοκίνητα που ήταν κλεμμένα για να τους αλλάζουμε θέση. Πρέπει να πήρα μέρος και για να κλέψω 2-3 αυτοκίνητα.
Χ. ΓΕΩΡΓΑΝΤΟΠΟΥΛΟΣ: Επειδή είπατε χθες ότι για τις μεταφορές, τις μετακινήσεις των αυτοκινήτων, δε χρειαζόταν και πολύ μεγάλη εμπειρία. Ήταν μικρές οι αποστάσεις, 300 μέτρα, 1.000 το πολύ, έτσι είχατε πει.
Π. ΤΣΕΛΕΝΤΗΣ: Σωστά, αλλά για να οδηγήσει σε μία ενέργεια θέλει άλλη εμπειρία γιατί υπάρχει η ταραχή της στιγμής, υπάρχει το απρόβλεπτο γεγονός, δεν είναι εύκολο.
Χ. ΓΕΩΡΓΑΝΤΟΠΟΥΛΟΣ: Θέλω να έρθω στην υπόθεση του αστυνομικού τμήματος του Βύρωνα. Θέλετε να μας πείτε πόσα και ποια άτομα ήταν;
Π. ΤΣΕΛΕΝΤΗΣ: Ήταν άτομα τα οποία δε γνωρίζω εγώ. Ήταν δηλαδή άτομα περισσότερα δηλαδή από αυτά που γνώριζα εγώ. Όλα τα άτομα που μπήκαν μέσα εκτός από τον αστυνομικό, φορούσαμε ένα θαλασσί φουλάρι από μέσα και μόλις μπήκαμε μέσα είχαμε φορέσει δηλαδή όλοι μαντήλι που έκρυβε το πρόσωπο και οι περισσότεροι είχαν και κάποια περούκα. Ήταν άτομα περισσότερα, δε μπορώ να θυμηθώ, δε γνωρίζω κανέναν. Εκεί μέσα προσδιοριζόμαστε ότι ήμαστε δικοί μας από το θαλασσί φουλάρι που φορούσαμε.
Χ. ΓΕΩΡΓΑΝΤΟΠΟΥΛΟΣ: ¶νθρωπος που να μετείχε σε εκείνη την ενέργεια με κουκούλα ήταν;
Π. ΤΣΕΛΕΝΤΗΣ: Μέσα στο αστυνομικό τμήμα όχι.
Χ. ΓΕΩΡΓΑΝΤΟΠΟΥΛΟΣ: Κατά το χρόνο της διαφυγής; Μέσα στο αυτοκίνητο;
Π. ΤΣΕΛΕΝΤΗΣ: Δε θυμάμαι, θα σας έλεγα αν θυμόμουν. Δε θυμάμαι. Νομίζω ο Σάββας έχει πει ότι ήταν ο Γιωτόπουλος μέσα στο φορτηγάκι με μία κουκούλα. Δεν το θυμάμαι, αν το θυμόμουν θα σας το βεβαίωνα.
Χ. ΓΕΩΡΓΑΝΤΟΠΟΥΛΟΣ: Ένας άλλος, ο κ. Τζωρτζάτος στην απολογία του 81/7 έχει πει για εκείνο το θέμα, κι εσείς καταρχήν είπατε ότι η ιδέα ή η σκέψη ή η απόφαση ήταν Γιωτόπουλου-Κουφοντίνα. Ή κατάλαβα λάθος;
Π. ΤΣΕΛΕΝΤΗΣ: Αυτό το λέω, ναι.
Χ. ΓΕΩΡΓΑΝΤΟΠΟΥΛΟΣ: Εκείνοι οι δύο είπαν για την ενέργεια αυτή ότι πρέπει να γίνει.
Π. ΤΣΕΛΕΝΤΗΣ: Κοιτούσαμε και άλλα αστυνομικά τμήματα αλλά είπαμε ότι αυτό όταν το πιο εύκολο που μπορούσε να γίνει. Π.χ. κοιτάζαμε το αστυνομικό τμήμα που είναι στο Λαύριο, που είναι λίγο έξω απ’ την Αθήνα. Ήταν δύσκολη η διαφυγή, δηλαδή όταν έφευγες από κει, μέχρι να έρθεις στην Αθήνα μπορεί οι άνθρωποι αυτοί να είχαν ειδοποιήσει, ενώ το άλλο ήταν μέσα στην Αθήνα και σε δύο τετράγωνα μπορούσες να διαφύγεις εύκολα.
Χ. ΓΕΩΡΓΑΝΤΟΠΟΥΛΟΣ: Έχει πει λοιπόν ο κ. Τζωρτζάτος στην απολογία που προείπα, για τη διαφυγή, ότι έφυγαν, πήγαν προς το Παγκράτι και «στη Δαμάρεως κατεβήκαμε εγώ, ο Λάμπρος, ο Μανόλης και ο Αλέκος›. Έτσι είναι γραμμένο.
Π. ΤΣΕΛΕΝΤΗΣ: Μπορεί να έχει γίνει έτσι, δε μπορώ να το διαψεύσω, δεν το θυμάμαι για να σας το βεβαιώσω.
Χ. ΓΕΩΡΓΑΝΤΟΠΟΥΛΟΣ: Είπατε ότι εσείς δεν πήρατε ποτέ ούτε ζητήσατε χρήματα από τα προϊόντα διαφόρων ληστειών.
Π. ΤΣΕΛΕΝΤΗΣ: Είχαμε άποψη ότι δεν είναι για προσωπική χρήση και ποτέ δε θα δεχόμουν εγώ να κάνω μια ληστεία για να πάρουν τα μέλη όφελος από αυτή τη ληστεία.
Χ. ΓΕΩΡΓΑΝΤΟΠΟΥΛΟΣ: Εδώ διαβάστηκαν κάτι τετράδια και αν δε με απατά η μνήμη μου, αναφέρεται και το δικό σας ψευδώνυμο. Τι εξήγηση δίνετε;
Π. ΤΣΕΛΕΝΤΗΣ: Όχι μόνο αυτό, αλλά με είχε «προκαλέσει› και ο κ. Εισαγγελέας. Πήρα τότε τις φωτοτυπίες και κάθισα και προσπάθησα με τη γνώση που είχα να τις μεταφράσω. Το πρώτο που κατάλαβα ότι είναι σε εποχή που δεν είμαι εγώ. Δηλαδή τα ψευδώνυμα και τον λόγο που δίνει κτλ., δεν μου είναι οικεία, είναι δηλαδή σε εποχή μεταγενέστερη δική μου. Είδα όλες τις καταγραφές. Έχω μια λογική εξήγηση, μπορεί να μην είναι έτσι: Το «Αλ› αναφέρεται στην αρχή του μήνα με ένα «ν.› και αναφέρεται ένα ποσό των 16.000. Αυτό το ποσό μου φαίνεται γελοίο, γιατί το «ν.› θεωρητικά με τη λογική πρέπει να είναι ενοίκιο, αυτό μου φαίνεται πολύ μικρό. Μπορεί όμως, το σπίτι αυτό που είχα νοικιάσει εγώ στο Παγκράτι, ήταν ένα δώμα στην είσοδο μιας πολυκατοικίας που είχε μια τζαμαρία που φαινόταν απ’ έξω, από το δρόμο και μια μικρή τουαλέτα. Αυτό δεν θυμάμαι τι ενοίκιο είχε. Μπορεί να είναι αυτό και να το ονόμαζαν το «σπίτι του Αλέκου›.
Χ. ΓΕΩΡΓΑΝΤΟΠΟΥΛΟΣ: Στο δικό σας όνομα του είχατε νοικιάσει;
Π. ΤΣΕΛΕΝΤΗΣ: Όχι, σε μια ταυτότητα «Παπαδόπουλος Παναγιώτης›. Μπορεί να είναι δηλαδή το ενοίκιο αυτού του κρησφύγετου και έχει μείνει έτσι. Αυτό είναι μια περίοδος στην αρχή. Εγώ δεν ξέρω αν αρχίζουν αν αυτά αρχίζουν από το ’90 ή από το’ 89, από το ’88, δίνω αυτή τη λογική εξήγηση.,
Πίσω, σε κάποιο χαρτί ενδιάμεσα, υπάρχουν και κάποια ποσά, είναι 1 εκατομμύριο, 2 εκατομμύρια κτλ. Στο τέλος έχει κι ένα «Μιχάλης, 14 εκατομμύρια›. Δεν μπορώ να σκεφτώ λογικά ότι αυτοί πήραν 1 εκατομμύριο και ο «Μιχάλης› πήρε 14. Δε μπορώ να το αποδεχτώ. Εντάξει, οι άλλοι πήραν ένα εκατομμύριο, τα κονομήσανε, αυτός γιατί πήρε 14; Η λογική εξήγηση είναι, από τη γνώση που είχα, ότι αυτά τα ονόματα είναι κρησφύγετα και αυτά είναι χρήματα που εκείνη την εποχή πήγαν σε αυτά τα κρησφύγετα. Στου «Μιχάλη› που ήταν το εύχρηστο, που πρέπει να είχε τη διαχείριση ο Κουφοντίνας, πήγαν τα πολλά, που από κει παίρνανε και γινόταν η διαχείριση. Τα άλλα ήταν σαν ασφάλεια, σε κάθε κρησφύγετο να υπάρχει αυτό το ποσό. Αυτή είναι η λογική εξήγηση που δίνω.
Χ. ΓΕΩΡΓΑΝΤΟΠΟΥΛΟΣ: Δεν το κουβεντιάσατε το θέμα με τον κατηγορούμενο τον κ. Κουφοντίνα, αφού είπατε ότι με τον μόνο που έχετε έρθει σε επαφή είναι ο κ. Κουφοντίνας;
Π. ΤΣΕΛΕΝΤΗΣ: Βεβαίως. Έχει την άποψη ότι δεν πρέπει να κουβεντιάζουμε θέματα της Οργάνωσης και ότι δεν είναι θέμα του Δικαστηρίου και τω αρχών.
Χ. ΓΕΩΡΓΑΝΤΟΠΟΥΛΟΣ: Και τώρα ακόμα.
Π. ΤΣΕΛΕΝΤΗΣ: Ναι, το κουβέντιασα εγώ και μου είπε αυτή την άποψη. Έχει την άποψη ότι εγώ δεν έπρεπε να βοηθώ την πολιτεία και το Δικαστήριό σας.
Χ. ΓΕΩΡΓΑΝΤΟΠΟΥΛΟΣ: Στην υπόθεση Ρόμπερτ Τσαντ, ο κ. Χριστόδουλος Ξηρός ξέρετε τι έχει πει.
Π. ΤΣΕΛΕΝΤΗΣ: Πλήρη περιγραφή, «πήγα, έκλεψα πινακίδες, αυτοκίνητο, έκανα εκείνο, το άλλο›.
Χ. ΓΕΩΡΓΑΝΤΟΠΟΥΛΟΣ: Όλα αυτά τα έβγαλε απ’ το μυαλό του;
Π. ΤΣΕΛΕΝΤΗΣ: Δεν μπορώ να ξέρω, προφανώς ήταν αυτός εκεί. Προφανώς ήταν με κάποιον άλλον, δεν μπορώ όμως να πω με βεβαιότητα. Υπάρχει μία σκέψη, μπορεί να ήταν με κάποιον άλλον και θέλει να κρύψει κάποιον άλλον και να πει εμένα. Από την κατάθεσή του βγαίνει ότι για κάποιους ανθρώπους είχε ένα μίσος, για μένα δείχνει ένα ιδιαίτερο μίσος.
Χ. ΓΕΩΡΓΑΝΤΟΠΟΥΛΟΣ: Γιατί;
Π. ΤΣΕΛΕΝΤΗΣ: Δε γνωρίζω. Και θα ήθελα να πω ότι ως προς την ανθρωποκτονία του αστυνόμου Μάτη στα Πετράλωνα, πάλι με μια λογική δική μου σκέψη, ότι εάν είχα πυροβολήσει εγώ καταρχήν θα το έλεγα, θα ήμουν συντετριμμένος, δε θα μπορούσα να συνεχίσω τη δράση μου στην Οργάνωση, αλλά αν είχα πυροβολήσει εγώ θα με έλεγε ο Χριστόδουλος, στην κατάθεσή του δηλαδή θα έλεγε ότι «τον πυροβόλησε ο Αλέκος›. Δεν με έχει κρύψει σε τίποτα, μου έχει προσθέσει δραστηριότητα. Δε γνωρίζω τον λόγο. Ένας λόγος που μπορώ εγώ να σκεφτώ να είναι ότι «αυτός έφυγε, βολεύτηκε, να τον καρφώσουμε αυτόν›.
Χ. ΓΕΩΡΓΑΝΤΟΠΟΥΛΟΣ: Εσείς πόσο πριν από την ενέργεια στο Βύρωνα είχατε γνωρίσει τον κ. Χριστόδουλο;
Π. ΤΣΕΛΕΝΤΗΣ: Από το ’84.
Χ. ΓΕΩΡΓΑΝΤΟΠΟΥΛΟΣ: Τον κ. Γιωτόπουλο;
Π. ΤΣΕΛΕΝΤΗΣ: Εκεί περίπου, το ’84-’85.
Χ. ΓΕΩΡΓΑΝΤΟΠΟΥΛΟΣ: Μπορεί να τον γνωρίζατε καλύτερα εσείς και να τον θυμόσαστε στην υπόθεση Βύρωνα; Γιατί ο κ. Χριστόδουλος λέει πως ήταν και ο Λάμπρος, και ο κ. Τζωρτζάτος. Τον ήξεραν καλύτερα; Περισσότερο διάστημα; Είχαν περισσότερες επαφές;
Π. ΤΣΕΛΕΝΤΗΣ: Προφανώς.
Χ. ΓΕΩΡΓΑΝΤΟΠΟΥΛΟΣ: Δεν ξέρω αν είναι έτσι το προφανώς. Εγώ δεν κάνω την ερώτηση για να πάρω την απάντηση «προφανώς›.
Π. ΤΣΕΛΕΝΤΗΣ: Δεν μπορώ εγώ να εξηγήσω. Εγώ μπορώ να σας πω ότι εκεί θυμάμαι, εκεί δε θυμάμαι.
Χ. ΓΕΩΡΓΑΝΤΟΠΟΥΛΟΣ: Σας ερωτώ γιατί σε μια περίπτωση, ο κ. Σάββας Ξηρός λέει στην απολογία του στις 20/7 για μια άλλη περίπτωση, για το καλοκαίρι του ’88 για την Κηφισιά: «Ο αδερφός μου Χριστόδουλος, ο Λουκάς κι εγώ ήμαστε μια ομάδα και ως άλλη ομάδα ο Αλέκος ή Ταινίας, ο Σταμάτης και εγώ›. Και πιο κάτω λέει ότι εσείς ήσαστε ο υπεύθυνος.
Π. ΤΣΕΛΕΝΤΗΣ: Όχι, στον Τζωρτζ Κάρος λέει ότι ήμουν ο υπεύθυνος.
Χ. ΓΕΩΡΓΑΝΤΟΠΟΥΛΟΣ: Λέω το εξής: Προφανώς γνώριζαν καλύτερα τον κ. Γιωτόπουλο ο κ. Τζωρτζάτος και ο κ. Χριστόδουλος ή εσείς που ήσαστε και υπεύθυνος μιας ομάδας; Με αυτή την έννοια την κάνω την ερώτηση. Γιατί ο υπεύθυνος μιας ομάδας είναι υπεύθυνος, θέλει και πέντε πράγματα παραπάνω.
Π. ΤΣΕΛΕΝΤΗΣ: Τι θα πει υπεύθυνος: Σε κάθε ενέργεια υπήρχε κάποιος ορισμένος από πριν σαν υπεύθυνος. Ο κύριος ρόλος του ήταν αν κάτι δεν πάει καλά σύμφωνα με το σχέδιο, αυτός θα αποφασίσει τι κάνουμε τώρα, φεύγουμε, καθόμαστε, πυροβολούμε, τι κάνουμε. Ο υπεύθυνος δεν οριζόταν πάντα με κριτήρια εμπειρίας, ήταν πιο πολύ με κριτήρια εμπιστοσύνης σε σχέση με τους άλλους.
Χ. ΓΕΩΡΓΑΝΤΟΠΟΥΛΟΣ: Από ποιον οριζόταν ο υπεύθυνος;
Π. ΤΣΕΛΕΝΤΗΣ: Οριζόταν στη συζήτηση από πριν που θα γίνει η ενέργεια και συνήθως οριζόταν από τον Κουφοντίνα και από τον Γιωτόπουλο. Έπρεπε να είναι άνθρωπος που αυτοί να εμπιστεύονταν ότι στην κρίσιμη στιγμή αυτός θα πάρει τη σωστή απόφαση. Με αυτή την έννοια ήταν ο υπεύθυνος.
Εάν δούμε λίγο τις καταθέσεις του Σάββα, αν δούμε την κατάθεση της 11/7, την πρώτη του κατάθεση, αν τη διαβάσουμε καλά, θα δούμε ότι από αυτή την κατάθεση ο αρχηγός του είμαι εγώ και ότι λείπει ο Δημήτρης Κουφοντίνας. Αυτό μας λέει πάρα πολλά. Να μην πω τίποτε άλλο.
Χ. ΓΕΩΡΓΑΝΤΟΠΟΥΛΟΣ: Τι εξήγηση δίνετε;
Π. ΤΣΕΛΕΝΤΗΣ: Ότι εκεί θέλει να κρύψει τον Δημήτρη Κουφοντίνα και ότι λέει «ποιος Αλέκος; Βάλε αυτόν›. Αυτό νομίζω τα λέει όλα. Αυτό που είναι θα το πω.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: (Εκτός μικροφώνου) ?. Αυτή η απολογία του κ. Σάββα.
Π. ΤΣΕΛΕΝΤΗΣ: Ότι ήθελε να πει αυτό που ήθελε.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Έλεγε αυτά που ήθελε και έκρυβε αυτά που?.
Π. ΤΣΕΛΕΝΤΗΣ: Αυτό αποδεικνύεται από αυτά που λέει. ¶μα το διαβάσουμε αυτό το χαρτί φαίνεται, όχι εγώ που ξέρω αλλά και σε ανθρώπους που δεν ξέρουν και που αργότερα διάβασαν την κατηγορία και την υπόθεση δείχνει ότι εκεί λείπει ο Δημήτρης Κουφοντίνας. ¶ρα γιατί λείπει;
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Αυτή η απολογία του κ. Σάββα Ξηρού δείχνει ακριβώς ότι είχε τον έλεγχο αυτών που έλεγε;
Π. ΤΣΕΛΕΝΤΗΣ: Τουλάχιστον έκρυβε τον Δημήτρη Κουφοντίνα.
Χ. ΓΕΩΡΓΑΝΤΟΠΟΥΛΟΣ: Ο κ. Χριστόδουλος Ξηρός αναφέρει στην κατάθεσή του στις 17/7 επιπλέον των όσων εσείς ονομάτων, ψευδωνύμων είπατε για το Αστυνομικό Τμήμα και ένα όνομα Στέλιος ή Χάρης. Τα έχετε ακούσει ποτέ αυτά τα ονόματα;
Π. ΤΣΕΛΕΝΤΗΣ: Όχι, δεν τα έχω ακούσει. Μπορεί όμως να υπήρχαν. Εκεί γνωρίζω ότι υπήρχαν και άλλα άτομα που εγώ δεν γνώριζα αλλά δεν γνωρίζω ποιοι ήταν ή πώς λέγονταν γιατί ήταν δύο ομάδες. Η μία ομάδα ήταν στη μία μεριά, μία άλλη ομάδα από την άλλη.
Χ. ΓΕΩΡΓΑΝΤΟΠΟΥΛΟΣ: Την αποχώρησή σας την ανακοινώσατε σε κανέναν;
Π. ΤΣΕΛΕΝΤΗΣ: Προφανώς όχι, αφού ούτε την προσχώρησή μου δεν?.
Χ. ΓΕΩΡΓΑΝΤΟΠΟΥΛΟΣ: Δεν σας αναζήτησαν; Είχαμε και έναν Αλέκο, τι έγινε αυτός; Ζει, πέθανε;
Π. ΤΣΕΛΕΝΤΗΣ: Ποιος να με αναζητήσει;
Χ. ΓΕΩΡΓΑΝΤΟΠΟΥΛΟΣ: ¶λλα μέλη.
Π. ΤΣΕΛΕΝΤΗΣ: Δεν γνωρίζω. Ήταν σε γνώση βέβαια και του Κουφοντίνα και του Γιωτόπουλου ότι εγώ αποχωρώ. Δεν το έσκασα σε μία μέρα γιατί θα με έψαχναν.
Χ. ΓΕΩΡΓΑΝΤΟΠΟΥΛΟΣ: Γι αυτό ρωτάω. Τους του ανακοινώσατε.
Π. ΤΣΕΛΕΝΤΗΣ: Οπωσδήποτε.
Χ. ΓΕΩΡΓΑΝΤΟΠΟΥΛΟΣ: Και τι είπαν;
Π. ΤΣΕΛΕΝΤΗΣ: Νομίζω ότι το είδαν λίγο με ανακούφιση.
Χ. ΓΕΩΡΓΑΝΤΟΠΟΥΛΟΣ: Ήταν και οι δυο μαζί όταν τους το είπατε;
Π. ΤΣΕΛΕΝΤΗΣ: Δεν μπορώ να θυμηθώ. Νομίζω στον Κουφοντίνα. Υπήρχαν προβλήματα, δηλαδή εγώ έφεραν προσκόμματα, τσακωνόμουν αρκετό διάστημα εκείνη την εποχή και νομίζω ότι μάλλον με ανακούφιση το είδαν όταν το είπα στον Δημήτρη Κουφοντίνα.Εδώ θέλω να πω κάτι άλλο. Στο προαύλιο κάτω στις Φυλακές είμαι μαζί με τον Τέλιο, τον Σωτήρη Κονδύλη και τον Γεωργιάδη.
Χ. ΓΕΩΡΓΑΝΤΟΠΟΥΛΟΣ: Δεν το κατάλαβα πώς αρχίσατε να λέτε;
Π. ΤΣΕΛΕΝΤΗΣ: Για την αποχώρησή μου, επειδή μου είπατε δεν με αναζήτησαν. Θέλω να πω κάτι που έχω ζήσει εδώ μέσα στην φυλακή. Εδώ είμαι με τον Τέλιο, τον Σωτήρη Κονδύλη και τον Γεωργιάδη. Είμαστε μαζί. Τους άλλους δεν τους βλέπω, δεν έρχομαι σε επαφή. Εκεί συζητάω και λέω «εσείς ακούσει κανέναν Αλέκο› για να δω τι γινόταν κλπ. Ο Κωνσταντίνος Τέλιος που είπε ότι «ναι, λέγανε κι έναν Αλέκο ή Ταινία›. Και τι έλεγαν γι αυτόν, τι έγινε κλπ; Μου είπε ότι είχε ρωτήσει τον Κουφοντίνα τι είναι αυτός, πού είναι αυτός τώρα και του είχε απαντήσει ο Κουφοντίνας «πάει αυτός, έφυγε›. Του λέω «αυτό θα το πεις στο Δικαστήριο;› και μου απάντησε ότι «όχι, δεν θα το πει›.
Χ. ΓΕΩΡΓΑΝΤΟΠΟΥΛΟΣ: Πότε παντρευτήκατε;
Π. ΤΣΕΛΕΝΤΗΣ: Στον στρατό το 1989.
Χ. ΓΕΩΡΓΑΝΤΟΠΟΥΛΟΣ: Τότε πιστεύατε στον Θεό;
Π. ΤΣΕΛΕΝΤΗΣ: Όχι, με πολιτικό γάμο παντρεύτηκα αλλά για οικονομικούς λόγους.
Χ. ΓΕΩΡΓΑΝΤΟΠΟΥΛΟΣ: Γι αυτό ρωτάω.
Π. ΤΣΕΛΕΝΤΗΣ: Εκεί παντρεύτηκα για οικονομικούς λόγους με πολιτικό γάμο. Πάλι δεν πίστευα.
Χ. ΓΕΩΡΓΑΝΤΟΠΟΥΛΟΣ: Δεν θέλω παραπέρα. Οι καταθέσεις όλες μπροστά στα στοιχεία που σας πήραν τα έχετε υπογράψει και λέει Χριστιανός Ορθόδοξος.
Π. ΤΣΕΛΕΝΤΗΣ: Χριστιανός Ορθόδοξος και ορκίζομαι και στο Ευαγγέλιο.
Χ. ΓΕΩΡΓΑΝΤΟΠΟΥΛΟΣ: Γιατί δεν το διορθώνατε;
Π. ΤΣΕΛΕΝΤΗΣ: Ορκίζομαι και στο Ευαγγέλιο, αποδέχομαι αυτή την τελετουργία όπως αποδέχομαι την κηδεία, την βάφτιση.
Χ. ΓΕΩΡΓΑΝΤΟΠΟΥΛΟΣ: Τα Μυστήρια δηλαδή.
Π. ΤΣΕΛΕΝΤΗΣ: Ναι.
Χ. ΓΕΩΡΓΑΝΤΟΠΟΥΛΟΣ: Την εποχή που ήσασταν ενεργό μέλος έχετε απαντήσει, εσείς χρήματα δεν πήρατε. Όσο εσείς, όσο και τα άλλα μέλη από ποια εισοδήματα συντηρούσασταν;
Π. ΤΣΕΛΕΝΤΗΣ: Για τα άλλα μέλη δεν γνωρίζω.
Χ. ΓΕΩΡΓΑΝΤΟΠΟΥΛΟΣ: Για σας.
Π. ΤΣΕΛΕΝΤΗΣ: Ο καθένας έχει τον δικό του λόγο. Εγώ ήταν σε μία εποχή, δεν είχα δικιά μου οικογένεια. Ήταν ένα μεταβατικό στάδιο από την οικογένειά μου που ζούσα μαζί μέχρι ενός φοιτητή. Δεν είχα ιδιαίτερες απαιτήσεις, δεν είχα διασκεδάσεις, δεν είχα τίποτα.
Χ. ΓΕΩΡΓΑΝΤΟΠΟΥΛΟΣ: Δουλεύατε σε κάποια δουλειά συγκεκριμένη;
Π. ΤΣΕΛΕΝΤΗΣ: Βεβαίως, στην αρχή δούλευα σε εργοστάσιο συγκροτημένο. Έχω δουλέψει στην καθαριότητα στις Κατασκηνώσεις του Δήμου Αθηναίων, έχω δουλέψει κομπάρσος στην Λυρική Σκηνή. Μετά άρχισα να δουλεύω σε επισκευές σε σπίτια που ήταν δουλειά που είχε ελεύθερο ωράριο. Δηλαδή μπορούσε να δούλευα από τις 08:00 το βράδυ μέχρι στις 00:00, όσο άντεχα εγώ και μπορούσα να έχω και την δραστηριότητα στην Οργάνωση χωρίς να μου παρουσιάζει πρόβλημα.
Χ. ΓΕΩΡΓΑΝΤΟΠΟΥΛΟΣ: Εκεί ήθελα να φτάσω. Αφού δουλεύατε πού βρίσκατε την ώρα;
Π. ΤΣΕΛΕΝΤΗΣ: Σας είπα, οι δουλειές που δούλευα ήταν τέτοιες που να μην είναι συγκεκριμένο ωράριο γι αυτό και δεν δούλευα το συγκεκριμένο 8ωρο. Δούλευα και τα καλοκαίρια στο χωριό κυρίως γύρω από σπίτια και από οικογένειες συγγενών μου. Αλλά εδώ στην Αθήνα καταρχήν ζούσα πολύ φτωχικά. Ήταν η αντίληψη ζωής που είχα. Δεν με ένοιαζε, δεν ήθελα να έχω αυτοκίνητο, δεν ήθελα να έχω σπίτι, δεν είχα διασκεδάσεις, δεν πήγαινα στον κινηματογράφο. Ήταν ο τρόπος ζωής που έβλεπα. Βέβαια καταλάβαινα ότι αυτό δεν με ωφελεί, δεν είναι τίποτα. Δούλευα σε εργασίες που θα έδιναν γρήγορα κάποια λεφτά χωρίς να έχουν υποχρεωτικό κάποιο ωράριο και παρόλα αυτά έπαιρνα και οικονομική ενίσχυση από την οικογένειά μου η οποία και γκρίνιαζε βέβαια να κάνω κάτι στη ζωή μου.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Να μου επιτρέψετε να συμπληρώσω κάτι στον κ. κατηγορούμενο. Κύριε κατηγορούμενε, με τον κ. Κουφοντίνα είχατε μια σχέση φιλική. Ξέρετε τι εργασία έκανε ο κ. Κουφοντίνας;
Π. ΤΣΕΛΕΝΤΗΣ: Την εποχή που τον γνώριζα που ήταν φοιτητής ήξερα ότι στην αρχή ήταν οικοδόμος. Μετά ήξερα και τον είχα δει που βοηθούσε τον πατέρα του που ήταν συνταξιούχος του ΙΚΑ και ο πατέρας του αναλάμβανε κήπους σε πολυκατοικίες. Φρόντιζε και βοηθούσε τουλάχιστον τα Σαββατοκύριακα τον είχα δει εγώ που βοηθούσε τον πατέρα του σε αυτές τις δραστηριότητες. Ο Δημήτρης Κουφοντίνας νομίζω από το 1985 (δεν είμαι σίγουρος) από την πολύ εκπαίδευση και εμπειρία του έκανε μία βλακεία. Πήγε να βάλει μία βόμβα σε μία Τράπεζα με το αυτοκίνητο του πατέρα του.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Το ΄85;
Π. ΤΣΕΛΕΝΤΗΣ: Νομίζω, δεν θυμάμαι μπορεί να ήταν το ΄86. Από αυτή την εποχή έφυγε από το σπίτι του. Εγώ γνώριζα ότι ζούσε σε κρησφύγετα της Οργάνωσης με λεφτά της Οργάνωσης.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Με λεφτά της Οργάνωσης.
Π. ΤΣΕΛΕΝΤΗΣ: Ναι. Αυτό ήταν αποδεκτό γιατί αυτός κρυβόταν από τις Αρχές.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Δηλαδή δεν εργαζόταν πλέον;
Π. ΤΣΕΛΕΝΤΗΣ: Δεν μπορούσε να εργαστεί.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Ο κ. Γιωτόπουλος τι εργασία έκανε άραγε;
Π. ΤΣΕΛΕΝΤΗΣ: Δεν γνωρίζω. Είχα σχηματίσει την εντύπωση ότι είναι μαθηματικός. Δεν γνωρίζω.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Κύριε Τσελέντη, τι λέτε τώρα; Εργαζόταν;
Π. ΤΣΕΛΕΝΤΗΣ: Δεν γνωρίζω, δεν μπορώ να ξέρω.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Μαθηματικός; Οικονομολόγος ακούστηκε εδώ πέρα, μεταφραστής ακούστηκε εδώ πέρα.
Π. ΤΣΕΛΕΝΤΗΣ: Σας είπα ότι είχα την εντύπωση. Δεν γνωρίζω, δεν μπορώ να ξέρω.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Αυτή η εντύπωσή σας πού ακουμπάει;
Π. ΤΣΕΛΕΝΤΗΣ: Ακουμπάει στις συζητήσεις, σε παιχνίδια μαθηματικά που παίζαμε σε χαρτί, σε γνώσεις που είχα εγώ στα μαθηματικά και στο επίπεδο που είχε αυτός, σε αυτά.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Δηλαδή;
Π. ΤΣΕΛΕΝΤΗΣ: Δηλαδή δεν συζητάγαμε ας πούμε για μαγειρική, δεν συζητάγαμε πώς βάζουμε καλούπια στην οικοδομή. Εγώ με τον Τζωρτζάτο καμιά φορά συζητάγαμε, του έλεγα πώς να βάλω ένα θερμοσίφωνα και μου έλεγε «έτσι θα γίνει η σύνδεση, έτσι θα κάνεις την γείωση›. Αυτός δεν γνώριζε τέτοια πράγματα. Γνώριζε μαθηματικές ασκήσεις, μαθηματικά παιχνίδια. Αυτή είναι η αντίληψη που είχα.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Αυτό που λέτε μήπως επιβεβαιώνει αυτό που προκύπτει ότι δεν εργάστηκε ποτέ, διότι εδώ μας είπε για μεταφράσεις και για άλλα τινά.
Π. ΤΣΕΛΕΝΤΗΣ: Δεν μπορώ να το γνωρίζω αυτό.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Εάν εργαζόταν δεν θα το καταλαβαίνατε;
Π. ΤΣΕΛΕΝΤΗΣ: Όχι βέβαια.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Είπατε για τον κ. Κουφοντίνα προηγουμένως.
Π. ΤΣΕΛΕΝΤΗΣ: Ναι, γιατί ήταν φίλος μου. Για τον Αλέξανδρο Γιωτόπουλο δεν ήξερα ούτε το όνομά του, ούτε πού μένει, ούτε τίποτα. Δηλαδή ο Κουφοντίνας μου έλεγε «την Κυριακή θα είμαι με τον πατέρα μου, δουλεύω σε αυτό›. Πήγαινα και τον έβλεπα που κουβάλαγε χώμα, βάζανε λουλούδια, γλάστρες κλπ.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Τιμητικό τότε ότι βοηθούσε τον πατέρα του.
Π. ΤΣΕΛΕΝΤΗΣ: Με τον Αλέξανδρο Γιωτόπουλο δεν είχαμε τέτοιες σχέσεις. Δεν μπορώ να γνωρίζω.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Ο κ. Τζωρτζάτος και αυτός?..
Π. ΤΣΕΛΕΝΤΗΣ: Είχα καταλάβει ότι είναι ηλεκτρολόγος.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Δούλευε;
Π. ΤΣΕΛΕΝΤΗΣ: Πρέπει να δούλευε. Νομίζω δούλευε.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Να σας πω τώρα κάτι άλλο. Στην υπόθεση Νορντίν είπατε ότι είστε εσείς. ¶λλοι;
Π. ΤΣΕΛΕΝΤΗΣ: Δεν θυμάμαι με βεβαιότητα. Πρέπει να ήταν ο Σάββας, ο Χριστόδουλος, ο Κουφοντίνας. Δεν θυμάμαι όμως με βεβαιότητα.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Πείτε μου για τον κ. Γιωτόπουλο παρακαλώ. Σκεφτείτε αυτό που σας ρωτώ. Εάν ο κ. Γιωτόπουλος είχε κάποια σχέση με αυτή την δολοφονία;
Π. ΤΣΕΛΕΝΤΗΣ: Με την πράξη δεν έπεσε στην αντίληψή μου να βρίσκεται στην περιοχή. Με την απόφαση και με την προκήρυξη βεβαίως όπως και πρώτα.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Το είπατε. Για την απόφαση να γίνει η ληστεία στα Πετράλωνα είχε συμμετοχή ο κ. Γιωτόπουλος;
Π. ΤΣΕΛΕΝΤΗΣ: Δεν τον γνώριζα εκείνη την εποχή.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Εσείς τι λέτε τώρα; Πάρθηκε μια απόφαση για την ληστεία.
Π. ΤΣΕΛΕΝΤΗΣ: Ναι, την οποία μου την ανακοίνωσε εμένα ο Κουφοντίνας.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Τι λέτε εσείς, ότι αυτή ελήφθη ερήμην του κ. Γιωτόπουλου;
Π. ΤΣΕΛΕΝΤΗΣ: Μπορώ να κάνω μία υπόθεση.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Τι λέτε;
Π. ΤΣΕΛΕΝΤΗΣ: Θεωρητικά πρέπει να το ήξερε. Δεν μπορώ όμως να το βεβαιώσω.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Αυτά τα τετράδια του κ. Κουφοντίνα αναγράφουν ένα όνομα «Γιάννης›. Ποιος είναι αυτός ο Γιάννης κ. Τσελέντη;
Π. ΤΣΕΛΕΝΤΗΣ: Την εποχή που ήμουν εγώ αυτό το όνομα δεν το είχα ακούσει ούτε σαν πραγματικό, ούτε σαν συνωμοτικό. Γι αυτό τα διαβάζω και λέω «δεν τους γνωρίζω αυτούς, δεν τους έχω ακούσει›.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Ποιος Γιάννης είναι αυτός ο οποίος σιτίζεται εις το Πρυτανείο της 17Ν;
Π. ΤΣΕΛΕΝΤΗΣ: Δεν γνωρίζω. Δεν μπορώ να σας βοηθήσω.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Γιατί αυτόν τον Γιάννη έτσι του τα δίνει η Οργάνωση πλουσιοπάροχα;
Π. ΤΣΕΛΕΝΤΗΣ: Δεν γνωρίζω, δεν μπορώ να σας απαντήσω.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Έχετε κάποια σκέψη;
Π. ΤΣΕΛΕΝΤΗΣ: Δεν μπορώ.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Δεν έχετε λοιπόν. Δεν θα σας πω περισσότερα, μου επιφυλάσσεται να επανέλθω. Θέλω μόνο να σας πω τούτα κ. Πρόεδρε. Το ότι επιλέξατε να τα ταχθείτε με την πλευρά του καλού και της έννομης τάξης αυτό σας τιμά και αυτό θα σας βοηθήσει να τακτοποιηθείτε με την συνείδησή σας για όλη σας την ζωή.
Π. ΤΣΕΛΕΝΤΗΣ: Σας ξαναλέω ότι είναι στάση ζωής.
Χ. ΓΕΩΡΓΑΝΤΟΠΟΥΛΟΣ: Κύριε Πρόεδρε, μια ερώτηση θα ήθελα να μου επιτρέψετε να κάνω. Ο κ. Κουφοντίνας είπε ότι είχε περισσότερα του ενός ψευδώνυμα. Ήδη εσείς μας λέτε ότι ξέρατε ποια του κ. Κουφοντίνα τα ψευδώνυμα;
Π. ΤΣΕΛΕΝΤΗΣ: Τώρα θυμήθηκα και τρίτο, Τάκης, Θωμάς και?..
Χ. ΓΕΩΡΓΑΝΤΟΠΟΥΛΟΣ: Το Θωμάς το είπατε και χθες;
Π. ΤΣΕΛΕΝΤΗΣ: Νομίζω όχι, δεν θυμάμαι. Ήταν μία εποχή που εγώ ήμουν Παύλος, αυτός ήταν ο Θωμάς, ο Γιωτόπουλος ήταν Πέτρος.
Χ. ΓΕΩΡΓΑΝΤΟΠΟΥΛΟΣ: Ο Γιωτόπουλος πώς ήταν;
Π. ΤΣΕΛΕΝΤΗΣ: Πέτρος.
Χ. ΓΕΩΡΓΑΝΤΟΠΟΥΛΟΣ: Εσείς ήσασταν;
Π. ΤΣΕΛΕΝΤΗΣ: Παύλος.
Χ. ΓΕΩΡΓΑΝΤΟΠΟΥΛΟΣ: Και ο κ. Κουφοντίνας ήταν;
Π. ΤΣΕΛΕΝΤΗΣ: Θωμάς.
Χ. ΓΕΩΡΓΑΝΤΟΠΟΥΛΟΣ: Δηλαδή όλο με τους 12 Αποστόλους, εκεί γυρίζατε εκείνη την εποχή. Αλλά θέλω να ρωτήσω πάλι για τον Χριστόδουλο Ξηρό κάτι που μου είχε διαφύγει. Μιλάει για την ληστεία ΜΑΡΙΝΟΠΟΥΛΟΥ ότι ήσασταν κι εσείς. Έχετε να πείτε κάτι;
Π. ΤΣΕΛΕΝΤΗΣ: Είπα ότι ήταν τέτοια η δραστηριότητα γύρω από αυτό το γεγονός το οποίο αν ήμουν θα το θυμόμουν.
Χ. ΓΕΩΡΓΑΝΤΟΠΟΥΛΟΣ: Λόγω του βαρελιού δηλαδή.
Π. ΤΣΕΛΕΝΤΗΣ: Μόνο; Έπιασαν έναν άνθρωπο στον δρόμο, ήταν Αστυνομικοί, τον έβαλαν σε ένα αυτοκίνητο, πήγαν στο super market, τον έβαλαν στο super market στο βαρέλι. Δεν έχω πάρει μέρος εγώ σε αυτό το πράγμα. ¶μα ήταν θα το θυμόμουν και θα το έλεγα. Δεν είχα λόγο να μην το πω. Σας είπα γι αυτό το συγκεκριμένο γεγονός με θλίβει βαθύτατα η πράξη του βαρελιού. Σας είπα ότι αν ήμουν εγώ δεν θα σκεφτόταν κανείς να το κάνει και είμαι σίγουρος και ότι ο Δημήτρης Κουφοντίνας αν ήταν μπροστά δεν θα επέτρεπε να γίνει αυτό το πράγμα.
Χ. ΓΕΩΡΓΑΝΤΟΠΟΥΛΟΣ: Δεν ξέρω αν αυτό που θα σας ρωτήσω έχει σχέση με ερώτηση που σας έγινε πριν. Λέει ο κ. Σάββας Ξηρός στις 11/7 στις αρχές του ΄88 ο Αλέκος που ήταν υπεύθυνος για την τριμελή ομάδα με πληροφόρησε ότι υπάρχει έτοιμο σχέδιο που αφορούσε έναν Αμερικανό πράκτορα που έμενε στην Φιλοθέη. Πήγατε και βάλατε, πέρασε κάποιος και δεν έγινε και τηλεφωνήθηκαν. Αυτό το έτοιμο σχέδιο έγινε έτσι που είπατε του κ. Ξηρού Σάββα σαν υπεύθυνος της ομάδας, υπάρχει έτοιμο σχέδιο και ποιος το είχε ετοιμάσει;
Π. ΤΣΕΛΕΝΤΗΣ: Για να σας απαντήσω εκεί που λέει την λέξη «Αλέκος› βάλτε την λέξη «Κουφοντίνας›. Από κει και μετά πρέπει να λέει αλήθεια.
Χ. ΓΕΩΡΓΑΝΤΟΠΟΥΛΟΣ: Εδώ δηλαδή δεν ήσασταν εσείς που κάνατε την συζήτηση αλλά ο Κουφοντίνας. Ήταν αυτό που είχατε πει ότι κάπου έχει πει αντί για τον Κουφοντίνα?.
Π. ΤΣΕΛΕΝΤΗΣ: Όλη η κατάθεσή του στις 11 του μηνός δεν υπάρχει μέσα ο Κουφοντίνας.
Χ. ΓΕΩΡΓΑΝΤΟΠΟΥΛΟΣ: Έλεγε το Αλέκος επειδή δεν θα τον βρουν.
Π. ΤΣΕΛΕΝΤΗΣ: Ναι, τώρα ποιος Αλέκος;
Χ. ΓΕΩΡΓΑΝΤΟΠΟΥΛΟΣ: Δεν έχω άλλη ερώτηση.
Β. ΜΑΡΚΗΣ: Αν μπορείτε να προσδιορίσετε χρονικά μέχρι πότε διατηρήσατε το ψευδώνυμο Παύλος και αποκτήσατε το ψευδώνυμο Αλέκος;
Π. ΤΣΕΛΕΝΤΗΣ: Δεν θυμάμαι. Στην αρχή πολύ μικρό χρονικό διάστημα ήταν αυτό. Πιθανόν όταν ήρθε και ο Τζωρτζάτος στην ομάδα να αλλάξαμε.
Β. ΜΑΡΚΗΣ: Να προσπαθήσετε να θυμηθείτε αν οποιαδήποτε φορά έστω για να αντιμετωπίσετε οποιαδήποτε έξοδα για την λειτουργία της Οργάνωσης εισπράξατε κάποιο ποσό από τον κ. Κουφοντίνα.
Π. ΤΣΕΛΕΝΤΗΣ: Ναι, πρέπει να έχω πάρει για την Οργάνωση. Έχω πάρει τουλάχιστον την εποχή που σας είπα ότι ήταν ο Δημήτρης Κουφοντίνας και τον είχαμε χάσει στην Κρήτη που πήγα να τον βρω. Πρέπει να είχα πάρει για να αγοράσω και διάφορα ρούχα. Σημειωτέον ότι το άτομο που θα πυροβολούσε μετά έβγαζε τα ρούχα του και τα παπούτσια του και τα πέταγε γιατί έμενε η μπαρούτι και έπρεπε να αγοράσει άλλα ρούχα.
Β. ΜΑΡΚΗΣ: Τα χρήματα αυτά ποιος σας τα παρέδωσε;
Π. ΤΣΕΛΕΝΤΗΣ: Ο Κουφοντίνας. Στα κρησφύγετα υπήρχαν ρούχα να μπορεί κάποιος να πάει εκεί να αλλάξει.
Β. ΜΑΡΚΗΣ: Κύριε Πρόεδρε, γιατί ρωτάω; Στα τετράδια αυτά εκτός από το «Αλ› και την εξήγηση που δόθηκε υπάρχει μία εγγραφή για λογαριασμό του «Παυλ›, του Παύλου και μια εγγραφή ολόγραφο «Αλέκος›.
Π. ΤΣΕΛΕΝΤΗΣ: Έχει δικαιολογία και λέει κάτι;
Β. ΜΑΡΚΗΣ: Όχι, δεν λέει.
Π. ΤΣΕΛΕΝΤΗΣ: Πόσο ποσό είναι;
Β. ΜΑΡΚΗΣ: Αλέκος 50, Παύλος 20.
Π. ΤΣΕΛΕΝΤΗΣ: Δεν πρέπει να είμαι εγώ. Πρέπει να είναι σε εποχή μεταγενέστερη.
Β. ΜΑΡΚΗΣ: Είναι γεγονός ότι είναι το πιο περιορισμένο νούμερο που υπάρχει.
Π. ΤΣΕΛΕΝΤΗΣ: Όχι, πρέπει να είναι σε μεταγενέστερη εποχή από μένα. Τέτοια ποσά μπορεί να έχω πάρει για κάποιο λόγο αλλά δεν είναι στην εποχή την δικιά μου αυτά.
