ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Πόσο διάρκεσε ο βίος σας μαζί;
Α. ΣΩΤΗΡΟΠΟΥΛΟΥ: Τυπικά ήμασταν μέχρι το ’88 που βγήκε το διαζύγιο. Αλλά από το ’86 – ’87 είχαμε απομακρυνθεί, δεν είχαμε τσακωθεί και είναι τεράστια η διαφορά. Ήμασταν δυο παιδιά όταν γνωριστήκαμε?
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Φιλικά όμως. Όταν λέτε απομακρυνθήκατε φιλικά.
Α. ΣΩΤΗΡΟΠΟΥΛΟΥ: Φιλικότατα.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Δεν χαλάσατε τις σχέσεις σας;
Α. ΣΩΤΗΡΟΠΟΥΛΟΥ: Όχι δεν τις χαλάσαμε, δεν είχαμε λόγο. Γιατί τι ήμασταν; Γνωριστήκαμε 20 χρονών παιδιά, μαζί μεγαλώσαμε ουσιαστικά και στηρίξαμε ο ένας τον άλλον και στα προβλήματά μας. Δυο παιδιά μόνο μας ήμασταν. Έφτασε κάποια ώρα, δεν ήμασταν σαν ζευγάρι, ήμασταν σαν αδέλφια. Τι πιο φυσικό ο καθένας να πάρει το δρόμο του.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Μετά στη συνέχεια συνδεθήκατε με τον κ. Κουφοντίνα.
Α. ΣΩΤΗΡΟΠΟΥΛΟΥ: Ναι το οποίο όμως δεν έχει καμία σχέση με το τι και πως. Τι σχέση έχουν μεταξύ τους εννοώ.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Δεν ξέρατε ότι είχαν καμιά σχέση αυτοί με 17Ν και τέτοια πράγματα.
Α. ΣΩΤΗΡΟΠΟΥΛΟΥ: Αν είναι δυνατόν! Φυσικά και δεν ήξερα και κάτι θέλω να πω σ’ αυτό. Κάποια στιγμή ακούστηκε ότι κάτι είπε ο Σάββας για παλιά όχι ήταν το ’86, όχι ήταν το ’87 και εμένα μια με βάζουν το ’87, μια με βάζουν το ’86, δεν ξέρω που βασίζεται αυτό. Εγώ επιμένω ότι δεν είχε καμία σχέση ο Σάββας και τώρα που το ακούω, πριν το ’87 τουλάχιστον. Αν το δέχεται ο ίδιος ότι ήταν μετά, αλλά πριν που ακούστηκε για το ’82 είναι αδύνατο. Πως το λένε δηλαδή; Γιατί; Γιατί δουλεύαμε μέσα στο σπίτι.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: ¶λλο ταξίδι πήγατε με τον Σάββα;
Α. ΣΩΤΗΡΟΠΟΥΛΟΥ: Πήγαμε μέχρι το Μοναστήρι στη Γιουγκοσλαβία από τη Φλώρινα.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Αυτός πήγε στο εξωτερικό;
Α. ΣΩΤΗΡΟΠΟΥΛΟΥ: Όταν ήμασταν μαζί όχι ποτέ. Ποτέ. Πήγε πρόσφατα πριν 2 χρόνια –δεν θυμάμαι ακριβώς- στο Σουδάν, δεν ήταν κρυφό, μας το είπε. Ήρθε στο σπίτι μας, μας έφερε αναμνηστικά.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Πάντως παλιά εμείς ψαχνόμαστε ακόμη και να σας πω γιατί. Αυτά τα χτυπήματα της 17Ν ήταν χειρουργικά. Ξέρετε τι θα πει χειρουργικά; Βαράμε εδώ και τρυπάει όλα τα όργανα, δεν γλιτώνει ο άλλος.
Α. ΣΩΤΗΡΟΠΟΥΛΟΥ: Και τι σχέση έχει αυτό;
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Δεν τα μαθαίνεις εύκολα αυτά. Εγώ τα ξέρω, ο περισσότερος κόσμος δεν ξέρει, βλέπει τα χτυπήματα λέει «γιατί›. Είναι χειρουργικά αυτά τα χτυπήματα. Όχι μόνο αυτό, όταν ρίχνω ευθεία μπορεί να μην τύχω ζωτικό όργανο και μπορεί η σφαίρα να μου φύγει και να σκοτώσει και κανέναν περαστικό. Στα χειρουργικά όμως δεν γλιτώνει ο άνθρωπος και δεν περνάει και απέναντι.
Α. ΣΩΤΗΡΟΠΟΥΛΟΥ: Εγώ όμως τι να πω σε αυτά.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Αυτά είναι εμένα που με προβληματίζουν. Δεν πήγε πάντως έξω ο Σάββας.
Α. ΣΩΤΗΡΟΠΟΥΛΟΥ: Όχι. Δεν υπάρχει περίπτωση να έφυγε, δηλαδή για να πας έξω θέλεις τουλάχιστον μια εβδομάδα.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Το δέχομαι δεν πήγε έξω.
Α. ΣΩΤΗΡΟΠΟΥΛΟΥ: Όσο ήμασταν μαζί δεν έλειψε από το σπίτι πέρα από δυο τρεις μέρες που μπορεί να είχε πάει στους γονείς του. Δεν έλειψε. Πως το λένε; Γι’ αυτό επιμένω και για την όποια υποτιθέμενη συμμετοχή του -τότε που ήμασταν μαζί, μετά δεν ξέρω- επειδή δουλεύαμε και στο σπίτι, δεν μπορούσε να λείψει. Εντάξει πήγαινε σ’ ένα φίλο του, πήγαινε στον αδελφό του, πήγαινε μια βόλτα, αλλά από αυτό μέχρι το να λείπει και να γίνεται δεν ξέρω τι, δεν έλειπε.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Τον κ. Κουφοντίνα πότε για πρώτη φορά τον συναντήσατε;
Α. ΣΩΤΗΡΟΠΟΥΛΟΥ: Το ’89.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Από τότε συνδεθήκατε αμέσως ή είχατε μια περίοδο;
Α. ΣΩΤΗΡΟΠΟΥΛΟΥ: Αμέσως.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Κεραυνοβόλος που λένε στα σινερομάντζα!
Α. ΣΩΤΗΡΟΠΟΥΛΟΥ: Όχι δεν είναι σινερομάντζο, είναι η πραγματικότητα.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Αποκτήσατε κι ένα παιδί με αυτόν. Έτσι δεν είναι;
Α. ΣΩΤΗΡΟΠΟΥΛΟΥ: Ναι.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Πως τον λένε;
Α. ΣΩΤΗΡΟΠΟΥΛΟΥ: Έκτορα.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Τον μικρό Έκτορα. Ζούσατε μαζί πλέον;
Α. ΣΩΤΗΡΟΠΟΥΛΟΥ: Ναι.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Εκεί πήρατε χαμπάρι ότι ο κ. Κουφοντίνας είχε σχέση με αυτή την Οργάνωση, ο οποίος λέει «Αναλαμβάνω την πολιτική ευθύνη και όσες ευθύνες μου δώσει το Δικαστήριο. Βρέστε τα εσείς, εγώ τα αφήνω γκρίζα, ό,τι θέλετε βρέστε›. Παρακινδυνευμένο και γι’ αυτόν και για τους Δικαστές.
Α. ΣΩΤΗΡΟΠΟΥΛΟΥ: Δεν ήξερα.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Παρ’ όλα αυτά εγώ έχω μάθει να αναλαμβάνω κινδύνους, θα αναλάβω κι αυτόν. Πέστε μου λοιπόν.
Α. ΣΩΤΗΡΟΠΟΥΛΟΥ: Τι να πω;
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Δεν πήρατε χαμπάρι καθόλου;
Α. ΣΩΤΗΡΟΠΟΥΛΟΥ: Όχι. Τι να πάρω χαμπάρι;
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Κατ’ αρχήν αυτός σας έλεγε ότι πήγαινε κι έκανε μαθήματα.
Α. ΣΩΤΗΡΟΠΟΥΛΟΥ: Έκανε. Δεν μου το έλεγε.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Εκανε στα αλήθεια;
Α. ΣΩΤΗΡΟΠΟΥΛΟΥ: Ναι.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Θυμάστε πολλούς μαθητές;
Α. ΣΩΤΗΡΟΠΟΥΛΟΥ: Πολλούς όχι. Και εγώ που βλέπω που κάνουν στο παιδί μου δεν μιλάμε κάθε μέρα με τους συγγενείς ή με το σπίτι του δασκάλου.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Είχατε τηλέφωνο εκεί;
Α. ΣΩΤΗΡΟΠΟΥΛΟΥ: Είχαμε. Και τηλεφωνήματα είχαμε και τον άκουγα από το τηλέφωνο να απαντάει σε προβλήματα μαθηματικά και σε όλους τους γνωστούς και φίλους, είναι αυτό που κάνουμε δηλαδή σ’ ένα γιατρό που παίρνεις και αρχίζεις και τον ρωτάς.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Είχατε εικόνα εσείς καθημερινά.
Α. ΣΩΤΗΡΟΠΟΥΛΟΥ: Βεβαίως.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Δεν ήταν κάτι που σας το έλεγε και δεν ξέρατε τι γίνεται.
Α. ΣΩΤΗΡΟΠΟΥΛΟΥ: Σε σχέση με αυτό είχε και πολύ τακτική ζωή, είχε πρόγραμμα.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Εδώ έχουμε τα εξής που πέρασαν από μπροστά και θέλω να μας πείτε κι εσείς την άποψή σας. Ο Μιλιώνης κάτι είχε πει στην υπόθεση Μάτη ότι παρακολουθούσατε.
Α. ΣΩΤΗΡΟΠΟΥΛΟΥ: Επιεικώς απαράδεκτος άνθρωπος. Εκείνη τη στιγμή που αγρίεψα ξέρετε γιατί;
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Εδώ μπορεί να χάσετε την ψυχραιμία σας, εμείς να ξέρετε εδώ είμαστε άνθρωποι τελείως αμερόληπτοι και με καθαρή ψυχή.
Α. ΣΩΤΗΡΟΠΟΥΛΟΥ: Τώρα; Την έχασα εκείνη την ώρα.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Ό,τι θέλουν να σας λένε οι απ’ έξω, εμείς δεν είμαστε εδώ ούτε εντολές εκτελούμε, ούτε θα το δεχόμουν. Δεν ξέρω αν με καταλάβατε εμένα και τους συναδέλφους μου ότι είμαστε πρόσωπα που μπορούμε να εκτελέσουμε εντολές. Για όνομα του Θεού, τον οποίο Τον πιστεύουμε, Τον έχουμε εκεί πάνω κι έχει μαρτυρήσει για τον άνθρωπο. Οι άνθρωποι τον σκότωσαν άδικα χωρίς να έχει τίποτα.
Α. ΣΩΤΗΡΟΠΟΥΛΟΥ: Να πω κάτι σχετικά με αυτό μια που το είπατε, με το ποιος πιστεύει τι. Ήρθαν αυτοί εδώ πέρα, οι τρεις (οι δυο γυναίκες κι αυτός ο Μιλιώνης ο περιβόητος) κι έβαλαν το χέρι τους και ορκίστηκαν. Δεν κοροϊδεύει μόνο εσάς, κοροϊδεύει και τον Θεό που πιστεύει.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Όλο τον κόσμο.
Α. ΣΩΤΗΡΟΠΟΥΛΟΥ: Γιατί εγώ αν πω πιστεύω, λέω τουλάχιστον αυτόν δεν θα τον κοροϊδέψω. Αυτοί το έκαναν εδώ! Εκείνη την ώρα που νευρίασα και νευρίασα πάρα πολύ, ξέρετε γιατί; Ο Δημήτρης έχει διαβάσει τη δικογραφία εγώ δεν την έχω διαβάσει, ούτε το βούλευμα, μόνο τη σελίδα που με αφορούσε. Αυτό το «τούβλο› δεν θα το διαβάσω θα το ακούσω στο Δικαστήριο! Τα έδωσα κατ’ ευθείαν στους συνηγόρους. Οι συνήγοροί μου και ο Δημήτρης είχαν διαβάσει και το ήξεραν και δεν μου το είπαν και εκείνη την ώρα που το ακούω και λέω αυτός ποιος είναι. Δηλαδή ήμουν χαλαρή, δεν περίμενα και ξαφνικά κάποιος λέει «Εγώ την είδα›. Να μην γίνω έξαλλη;
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Σας περιέγραψε σύμφωνα με το ανάστημά σας, με τα μαλλιά σας.
Α. ΣΩΤΗΡΟΠΟΥΛΟΥ: Καλά, με ξέρει όλος ο κόσμος! Εύκολο είναι να με περιγράψει. Στα αλήθεια είναι σοβαρή μαρτυρία να λες 18 χρόνια μετά ότι είδες έναν άνθρωπο; Εγώ 18 χρόνια πριν δεν με γνώριζε άνθρωπος, γιατί ήμουν όχι σαν παιδάκι και έπρεπε να πει κάτι χαρακτηριστικό. Δεν θυμάμαι με τι με λέει με μακριά μαλλιά;
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Δεν τα είχε πει τότε και στην αρχή;
Α. ΣΩΤΗΡΟΠΟΥΛΟΥ: Αυτό το ρώτησε κάποιος: «Καταθέσατε τότε;› και θυμάστε τι είπε; Λέει «Εγώ κατέθεσα, αλλά οι συνάδελφοί μου ήθελαν να ξεμπερδεύουμε› και δεν σηκώθηκαν οι συνάδελφοί του οι αστυνομικοί να τον πλακώσουν. Που είχαν θύμα και ήθελαν να ξεμπερδεύουν! Στέκει αυτό το πράγμα; Είχαν συνάδελφο θύμα και τραυματίες και πάει να τους πει ότι ξέρετε εγώ κάτι είδα και του λένε «άσε να ξεμπερδεύουμε› και δεν έδωσε κατάθεση και το θυμήθηκε 18 χρόνια μετά. Δεν είχε δώσει πάντως τότε κατάθεση και αυτό είναι το σημαντικό.
Α. ΣΩΤΗΡΟΠΟΥΛΟΥ: Όχι βέβαια το είπε εδώ.
Ι. ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: (Εκτός μικροφώνου) Λέει εγώ έκανα την περιγραφή αλλά?
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Είχε δώσει λοιπόν κατάθεση.
Α. ΣΩΤΗΡΟΠΟΥΛΟΥ: Οι συνάδελφοί που είχαν θύμα, ήθελαν να ξεμπερδεύουν.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Για πείτε για τη Σαγρή, θυμάστε την προηγούμενη της έκρηξης του Πειραιά, λέει ότι είχε πάρει ένα εισιτήριο από τα «ΠΡΙΝΟΥ› κτλ.
Α. ΣΩΤΗΡΟΠΟΥΛΟΥ: Τα έφερε τα χαρτιά που είπε ότι θα φέρει;
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Εγώ δεν είδα τίποτα.
Α. ΣΩΤΗΡΟΠΟΥΛΟΥ: Ούτε εγώ.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Εσείς τί λέτε, αυτή η γυναίκα σας φάνηκε να είναι άνθρωπος να έρχεται εδώ έτσι στα καλά καθούμενα να καταθέτει εναντίον ενός άλλου; Πώς το κρίνετε αυτό; Έτσι, σαν άνθρωπος απλός, ούτε σαν δικηγόρος, ούτε σαν δικαστής.... πώς το ερμηνεύετε; Έρχεται μια γυναίκα η οποία δεν την είδα να ανήκει ούτε στην ΛΜΑΤ, όπως έλεγαν εκεί οι προκηρύξεις....
Α. ΣΩΤΗΡΟΠΟΥΛΟΥ: Ναι, αλλά υπάρχει μια κατηγορία ανθρώπων και δυστυχώς τα τελευταία χρόνια δεν είναι μικρή, που επηρεάζεται πολύ άσχημα από τα ΜΜΕ.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Από την τηλεόραση;
Α. ΣΩΤΗΡΟΠΟΥΛΟΥ: Πάρα πολύ άσχημα, κι αυτό το ξέρουν όλοι και δεν είμαι η πρώτη που παθαίνει διάφορα από τον Τύπο και τα Μέσα.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Ούτε αυτή είχε δώσει κατάθεση.
Α. ΣΩΤΗΡΟΠΟΥΛΟΥ: Όχι βέβαια. Από τη μια τρόμαξε, έπαθε σοκ κι απ’ την άλλη περίμενε να το μαγειρέψει. Μίλησε και με έναν Μοίραρχο. Δεν ήξερε και πού πέφτουν αυτά που περιγράφει η ίδια. Κι εγώ έχω δυο απλές απορίες: Πρώτον, περιγράφει τα χίλια δύο και δεν έχει δει το σπουδαιότερο: Τη διαφορά ύψους με τον Σάββα. Βλέπει λέει να φεύγουμε και δεν βλέπει το πρώτο που μπορεί να περιγράψει κάποιος, δε θα περιγράψει μέσα στα σκοτάδια τα χαρακτηριστικά.
Το δεύτερο και σπουδαιότερο, ας πούμε ότι πήγε εκεί πέρα, είναι κάτι το συνηθισμένο, δεν είναι περίεργο το να πάει ταξίδι ένας άνθρωπος και συμπτωματικά βλέπει κάτι. Εκείνη ήταν εντάξει, πήγαινε ένα ταξίδι, δεν έκανε κάτι. Γιατί χρειάστηκε να πει τόσα ψέματα. Όχι τα εισιτήρια, όχι οι πύλες, όχι οι καφετέριες..... γιατί; Γιατί δεν ήτανε. Και βεβαίως δεν ήμουν εγώ, 1 η ώρα το βράδυ. Πρώτον δεν ήμουν γιατί δεν είχα καμία σχέση, αλλά 1 η ώρα το βράδυ δεν αφήνω το παιδί μου να πηγαίνω οπουδήποτε.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Ποια θεωρείτε μεγαλύτερη πιθανότητα, να είχε πάει εκεί η κυρία Σαγρή πράγματι με τα ?ΠΡΙΝΟΥ› και να είχε το εισιτήριο και να είδε ένα ζευγάρι, να το μετασχημάτισε μετά λόγω της εικόνας που λέτε εσείς της τηλεόρασης και να εξατομίκευσε ότι ήταν η κα Σωτηροπούλου και ο κ. Σάββας Ξηρός.
Α. ΣΩΤΗΡΟΠΟΥΛΟΥ: Δεν πήγε εκεί.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Η μία περίπτωση είναι αυτή. Η άλλη είναι να μην έχει πάει καθόλου.
Α. ΣΩΤΗΡΟΠΟΥΛΟΥ: Μπορεί να εδικαιούτο ένα ταξίδι αλλά δεν πήγε.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Αυτή είναι δηλαδή η εκδοχή για σας. Γιατί υπάρχει και η άλλη εκδοχή, να έχει πάει και να είδε άλλους.
Α. ΣΩΤΗΡΟΠΟΥΛΟΥ: Εγώ βρήκα και αποδείξεις ότι δεν πήγε.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Δηλαδή;
Ι. ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ: (εκτός μικροφώνου)
Δ. ΒΑΓΙΑΝΟΥ: Πήγαμε και ρωτήσαμε και στα «ΠΡΙΝΟΥ› και στα πρακτορεία που συνεργάζονται αν έφυγε κανένα γκρουπ εκείνη την ημέρα. Έφυγε κάποιο γκρουπ, 240 περίπου άτομα, μπροστά στην 3η πύλη. Η κα Σαγρή δεν ήταν εκεί.
Α. ΣΩΤΗΡΟΠΟΥΛΟΥ: Σας είπε ότι θα πήγαινε μόνη της. 240 άτομα ταξίδι, γκρουπ. Μπορείς να μην το πάρεις χαμπάρι;
Δ. ΒΑΓΙΑΝΟΥ: Συγκεκριμένα 227 άτομα.
Α. ΣΩΤΗΡΟΠΟΥΛΟΥ: Δεν πήγε όμως η κυρία.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Παρακαλώ να μην διακόπτουμε την απολογία, να αφήσουμε την κα Σωτηροπούλου να πει όπως τα έχει βιώσει αυτή τα γεγονότα να μας τα πει.
Α. ΣΩΤΗΡΟΠΟΥΛΟΥ: Εγώ δεν μπορώ να σας πω κάτι. Κι εσείς αν ήσαστε στη θέση μου, δεν μπορώ να αποδείξω. Αν έρχεται ο οποιοσδήποτε, σηκώνεται μια ωραία μέρα και λέει «σε είδα, έκανες αυτά...› δε μπορώ να αποδείξω.....
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Εμείς ψάχνουμε όλες τις αποδείξεις όσο πιο μπορούμε πιο προσεκτικά χωρίς καμία προκατάληψη.
Α. ΣΩΤΗΡΟΠΟΥΛΟΥ: Τόσους μήνες σπάω το κεφάλι μου και με απασχολεί αυτό, όχι ότι δεν ξέρω ότι υπάρχουν άνθρωποι κακοί και ανήθικοι, αλλά κάπου λέω υπάρχουν όρια. Να σηκωθεί κάποιος έτσι, συνειδητά και να πάει να πει ψέματα για κάποιον για να τον βάλει φυλακή; Κάθομαι και χτυπιέμαι. Γιατί; Αλλά δυστυχώς και κακοήθεια υπάρχει και εμπάθεια υπάρχει κι έχουμε δει ανθρώπους να βρίζουν ανθρώπους που δεν τους έχουν συναντήσει στη ζωή τους γιατί άκουσαν, γιατί είδαν...
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Λοιπόν, ας πάμε και στην κα Μανιά. Σας αναγνωρίζει μαζί με τον κ. Κουφοντίνα εκεί απέναντι στη Στρέιτ
Α. ΣΩΤΗΡΟΠΟΥΛΟΥ: Να σας πω. Αρχικά και τις δύο γυναίκες τις έβλεπα ίδια, δηλαδή θεωρούσα ότι με έδειξαν, με έδειξαν, δεν με έδειξαν απλώς, ζητούσαν το κεφάλι μου στο πιάτο. Ορισμένα κανάλια είπαν εις βάρος μου, με έβρισαν, δεν είναι δύσκολο να δημιουργήσεις μια εικόνα ότι «Τώρα θα σε φτιάξουμε!› και το είπαν εδώ και οι δύο. Η δε Σαγρή είπε «Όχι θα σε άφηνα να λες ότι δεν έχεις σχέση!› κάτι τέτοιο, η δε Μανιά όταν τη ρώτησε κάποιος «καλά, είδες έναν άνθρωπο, γιατί τρόμαξες, τί έκανε και το συνδέεις;› -δεν κρατούσα κανένα όπλο- λέει «δείχνει ότι τουλάχιστον ήξερε›. Κατέληξε σε συμπεράσματα. Αυτό ήρθε να στηρίξει.
Γιατί όταν με προφυλάκισαν, με προφυλάκισαν για ένα αποτύπωμα. Δεν υπήρχε ούτε από σύμπτωση, η παραμικρή μαρτυρία. Θα μπορούσε τόσα χρόνια σε κάποια υπόθεση να υπάρξει ένας άνθρωπος να κυκλοφορεί, μία στο ύψος μου, στα μέτρα μου, από σύμπτωση, και ποιος μ’ έσωζε μετά. Αλλά δεν υπήρξε ούτε από σύμπτωση. Με έβαλαν μέσα, κάπου να συμμετέχω κι εγώ. Αλλά δεν μπορούσαν να πουν ότι ήμουν και στο γεγονός, γιατί υπήρχαν άλλοι μάρτυρες. Γι αυτό όλο κάπου γυρνοβολάω πριν, όλο κόβω βόλτες, δεν είχα άλλη δουλειά να κάνω.
Απάντησε ο Δημήτρης πολύ καλά και το είπε ειρωνικά εκείνη την ώρα, «πήγε ο επιτελικός μου› -ειρωνικά το είπε βέβαια- «να δείξει στον ιθύνοντα νου, σε μένα δηλαδή, κοίτα τί έργα θα φτιάξουμε›. Είναι σοβαρά πράγματα αυτά; Και κάτι άλλο: Εγώ είπα αρχικά, «άλλη μία κακοήθεια›. Όμως, όταν την είδα εγώ, θα το πω και προσέχω τί λέω, είναι στημένη. Δεν το λέω για τη Σαγρή, είναι στημένη. Και κάποια μέρα, το ξαναείπα, με κάποιον τρόπο, γιατί όλο και βγαίνουν αυτά, ελπίζω ότι θα βγει.
Στημένη δεν εννοώ –να το ξεκαθαρίσω- ότι την πήγε π.χ. ο Σύρος και της είπε «έλα εδώ, θα πεις αυτά›. Όχι, υπάρχουν και σε άλλα επίπεδα βρωμοδουλειές, να το πω απλά.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Δηλαδή;
Α. ΣΩΤΗΡΟΠΟΥΛΟΥ: Σε προσωπικό της επίπεδο, μπορεί να έχει έναν γνωστό αστυνομικό... δεν ξέρω, δε θέλω να φτιάξω σενάρια.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Σενάρια βγήκαν πολλά εδώ.
Α. ΣΩΤΗΡΟΠΟΥΛΟΥ: Δεν ήταν ο άνθρωπος που έρχεται μόνο με την προσωπική του εμπάθεια. Να μη συζητήσω για την αξιοπιστία της που δεν θυμάται 10 χρόνια τί έχει απέναντί της, αλλά λέει ότι εγώ φορούσα φούστα με λουλουδάκια και γέλασαν όλοι οι φίλοι μου κι όσοι ακούσουν αυτά που λέω, γιατί δεν έχω βάλει στη ζωή μου φούστα, αλλά έβαλα ειδικά εκείνη την ημέρα για να με δει. Είναι παράλογα.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Εάν λοιπόν εσείς είχατε αντιληφθεί ότι ο κ. Κουφοντίνας ή ο κ. Σάββας Ξηρός, όσο είχατε σχέση μαζί του, με τον πρώτο, ήταν μπλεγμένοι σε μια τέτοια ιστορία. Τί μπορούσατε καταρχήν να κάνετε; Ήσαστε η σύζυγος. Να πάτε να τους καταδώσετε, φυσικά δεν θα το κάνατε.
Α. ΣΩΤΗΡΟΠΟΥΛΟΥ: Δεν θα το έκανα.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Θα μπορούσατε να τους πείτε «παιδιά για σταθείτε, τί πράγματα είναι αυτά, να λογικευτούμε, στον δεύτερο θα του λέγατε «έχουμε και παιδί, να το μεγαλώσουμε έτσι, με αυτά τα πράγματα;› ή θα λέγατε «καλά κάνεις και βάλε με κι εμένα›;
Α. ΣΩΤΗΡΟΠΟΥΛΟΥ: Υποθετικά είναι αυτά που μου λέτε. Τί να πω;
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Εσείς, αφού δεν είχατε πάρει χαμπάρι, τί να μου πείτε τώρα; Όταν πληροφορηθήκατε πλέον όλη αυτή την ιστορία, τί ψυχική θέση πήρατε; Έκπληξη; Οργή ότι σας το έκρυβαν; Ότι «είναι ο άνθρωπός μου, τί να κάνω, επιλογές του ήταν....›
Α. ΣΩΤΗΡΟΠΟΥΛΟΥ: Δεν είναι ένα πράγμα μόνο...
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Είναι ανάμικτα τα συναισθήματα.
Α. ΣΩΤΗΡΟΠΟΥΛΟΥ: Όχι μόνο, και οι καταστάσεις γιατί όταν ξεκίνησε αυτή η ιστορία δεν ήμουν εγώ σε ένα μέρος ανεπηρέαστη, ασφαλής, ήρεμη και απλώς έμαθα κάτι και κάθισα να το σκεφτώ και να δώσω μια απάντηση. Έμαθα και ταυτόχρονα εμένα με έμπλεξαν σε μια ιστορία, με κυνηγούσαν άγρια, αυτό δεν μπορώ να το περιγράψω που έζησα, 24 ώρες το 24ωρο να μην έχω μέρος να σταθώ, να μην ξέρω αν ζει ο άνθρωπός μου, να μην ξέρω αν θα τον ξαναδώ, ταυτόχρονα βέβαια να ακούω τα χίλια δύο απίθανα πράγματα... Δεν ήταν ένα πράγμα.
Και συγκλονίστηκα και τρόμαξα και νευρίασα και φοβήθηκα και πολλά άλλα. Είχα εκατό μέρη στο μυαλό και δούλευαν με εκατό διαφορετικές σκέψεις. Δεν ήταν ένα πράγμα. Από κει και πέρα τί να πω;
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Πώς εξηγείτε ότι και άλλες σύζυγοι ή σύντροφοι, - έχει γίνει κοινωνικός θεσμό πια και η συμβίωση, θεωρείται και αυτή σαν το γάμο πλέον, είναι αυτή η ασυμπτωματικότητα μεταξύ πραγματικού και ισχύοντος-...
Α. ΣΩΤΗΡΟΠΟΥΛΟΥ: Ο γάμος είναι τυπικό πράγμα, νομικό.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Ο κόσμος το δέχεται σαν τον γάμο πλέον. Και άλλων δύο οι οποίοι είναι κατηγορούμενοι και μάλιστα βαριά κατηγορούμενοι με πολλές πράξεις, παρ’ όλα αυτά τις κυρίες δεν τις έφεραν εδώ και έφεραν μόνο εσάς απ’ τις τρεις.
Α. ΣΩΤΗΡΟΠΟΥΛΟΥ: Εμένα όμως υπήρχε κι ένας ειδικός λόγος που με κυνήγησαν, δεν με κυνήγησαν γιατί ήμουν εγώ. Δεν ήταν προσωπικό ότι κάτι τους έκανα εγώ και κυνήγησαν εμένα. Λόγω του Δημήτρη με κυνήγησαν, τον Δημήτρη ήθελαν, εμένα κυνηγούσαν. Δηλαδή η αστυνομία γιατί με παρακολουθούσε δυόμισι μήνες, 24 ώρες το 24ωρο;
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Η αντίληψή σας είναι λοιπόν ότι «εμένα με πήραν επειδή έψαχναν για τον άλλον›.
Α. ΣΩΤΗΡΟΠΟΥΛΟΥ: Μα τί με ήθελαν εμένα; Τί με ρωτούσαν εμένα στην αστυνομία;
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Επηρέασε η δική σας η εμπλοκή τον κ. Κουφοντίνα να εμφανιστεί ή ούτως ή άλλως θα την έπαιρνε αυτή την απόφαση; Τί εξήγηση δίνετε εσείς; Δε λέω τί σας έχει πει, δε θέλω να μου μεταφέρετε τη συζήτηση.
Α. ΣΩΤΗΡΟΠΟΥΛΟΥ: Απ’ ότι έχει πει εδώ, ήταν προσωπική του απόφαση.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Ήταν αυτό ή επηρεάστηκε εκ του γεγονότος ότι «εδώ έχει εμπλακεί η γυναίκα μου, πού την αφήνω, θα πάω εγώ εκεί πέρα να αναλάβω τις ευθύνες μου και να τους πω ότι αυτή δεν έχει καμία σχέση›.
Α. ΣΩΤΗΡΟΠΟΥΛΟΥ: Μα δεν είπε για μένα ούτως ή άλλως. Δεν εμφανίστηκε για να με υποστηρίξει.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Δηλαδή δε σας υποστήριξε με την έννοια ότι «εγώ παίρνω ουδέτερη θέση, άλλοι είναι δίκαιοι, άλλοι είναι άδικα, βρείτε τα εσείς›.
Α. ΣΩΤΗΡΟΠΟΥΛΟΥ: Να υποστηρίξει τί θα πει; Να αποδείξει με κάποιον τρόπο ότι δεν έχω σχέση.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Αυτά θα τα αποδείξει η κατηγορία.
Α. ΣΩΤΗΡΟΠΟΥΛΟΥ: Όχι, που λέτε για να με βοηθήσει.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Μήπως οι Αρχές θεώρησαν ότι αυτές, οι λεγόμενες ενδείξεις ήταν αρκετές για να σας παραπέμψουν κι ότι έπρεπε να έρθουν εδώ στο Δικαστήριο για σας;
Α. ΣΩΤΗΡΟΠΟΥΛΟΥ: Ποιες ήταν αυτές;
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Οι τρεις μάρτυρες και τα πειστήρια και τα δαχτυλικά αποτυπώματα.
Α. ΣΩΤΗΡΟΠΟΥΛΟΥ: Αφού με προφυλάκισαν ήρθαν.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Αυτά ήρθα μετά; Αφού σας έπιασαν;
Α. ΣΩΤΗΡΟΠΟΥΛΟΥ: Βέβαια, όλοι. Πριν ήταν; Καμία μαρτυρία δεν είναι εκ των προτέρων. «Είναι μέσα, κάτσε να τη βοηθήσουμε να πάει παραμέσα›.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Θα τα δούμε.
Α. ΣΩΤΗΡΟΠΟΥΛΟΥ: Το λέει και στο βούλευμα. «Δεν προκύπτει› λέει, «πουθενά συμμετοχή της› και φρόντισαν δυο ψευδομάρτυρες να έχω και συμμετοχή. Εμένα με προφυλάκισαν για το αποτύπωμα και μόνο. Για τίποτε άλλο.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Ας έρθουμε το αποτύπωμα. Εκείνο το οποίο πραγματικά με εντυπωσιάζει, ότι σε ακίνητο σημείο αυτού του κρησφύγετου, δεν υπάρχει κανενός άλλου αποτύπωμα.
Α. ΣΩΤΗΡΟΠΟΥΛΟΥ: Κι εμένα με εντυπωσίασε, γι αυτό γέλασα εκείνη την ημέρα όταν με ρωτήσατε.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Πώς βρέθηκε; Είπατε «ίσως να περάσαμε μια μέρα από κάτω κι0 εγώ ήθελα να πάω στο λουτρό, κι εγώ τον συνόδευσα›. Αλλά τί δουλειά είχαμε να πιάσετε τον παραστάτη απ’ τις πόρτες....
Α. ΣΩΤΗΡΟΠΟΥΛΟΥ: Κι εγώ σας απαντώ, τί δουλειά είχα να μην το πιάσω;
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: «Τί δουλειά είχα να μην το πιάσω; Αφού δεν υποψιαζόμουν....› Και πώς εξηγείτε ότι κανένας άλλος δεν είχε πιάσει τίποτε εκεί μέσα; Διότι ήταν κρησφύγετο αυτό εκεί μέσα, τα είδατε μετά. Δεν ήταν δηλαδή κέντρο επικοινωνίας πολιτιστικό. Είχαν πράγματα τα οποία εγκυμονούσαν τεράστιο κίνδυνο.
Εσείς δίνετε λοιπόν αυτή την ίδια εξήγηση που έχετε δώσει και στην απολογία σας τη γραπτή.
Α. ΣΩΤΗΡΟΠΟΥΛΟΥ: Στον ανακριτή. Εκεί το πρωτοάκουσα, γι αυτό με καλεσε, γι αυτό το αποτύπωμα με προφυλάκισαν. Με ρωτούσε διάφορα ο ανακριτής και απαντούσα. Όταν έγινε αυτό εκείνη την ημέρα που ήρθαν με βρουν οι αστυνομικοί και μου είπαν ότι έχουν ένταλμα σύλληψης, εγώ να σας πω την αλήθεια έβαλα τα γέλια, αυτή ήταν η αντίδρασή μου. Μηχανικά έβαλα τα γέλια γιατί το θεωρούσα αδιανόητο.
Γιατί όλο το καλοκαίρι κάθε τρεις και λίγο στις τηλεοράσεις λέγανε «θα τη συλλάβουνε› κτλ., κι έλεγα ότι αυτά είναι μέσα στο βρώμικο παιχνίδι που κάνουν, κάτι πρέπει να μου ρίξουν, να με έχουν όμηρο, και μάλιστα είχε βγει και ένας και είχε πει ότι πήγα στο μαγαζί του. Είχα γίνει έξαλλη. Δεν πήγα ποτέ στο μαγαζί του. Και είπα στην συνήγορό μου –τότε είχα μόνο την κα Κούρτοβικ- «θα σηκωθώ και θα πάω εκεί πέρα που είναι αυτός να του πω: με είδες εδώ πέρα; Στη γειτονιά αυτή;› Και μου είπε «μην τολμήσεις, θα σε δουν όλοι εκεί και μετά όλοι θα σε θυμούνται εκεί. Μην το κάνεις αυτό›. «Μα τί, θα τον αφήσω να λέει;›
Τα πήρε βέβαια όλα πίσω αυτός, γιατί ήταν ψέματα. Μετά εμφανίζεται ο Δημήτρης και –ω! τί σύμπτωση!- βρίσκουν και το αποτύπωμα. Δεν εννοώ ότι το έφτιαξαν. Όχι, το είχαν και το εμφάνισαν. Δεν χρειαζόταν πια να με κυνηγάνε για να τον βρουν, γιατί αυτοί νόμιζαν ότι θα βρουν τον Δημήτρη μέσα από μένα. Εγώ δεν ήξερα πού είναι.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Ο Δημήτρης παρουσιάστηκε μόνος του και είπε «εγώ παιδιά είμαι αυτός›.
Α. ΣΩΤΗΡΟΠΟΥΛΟΥ: Και πάω στον ανακριτή μέσα σε δυο-τρεις ώρες και έσπασα το κεφάλι μου. Εγώ δεν το θυμάμαι το σπίτι, και τώρα το λέω, μόνο αμυδρά. Και μάλιστα όλα αυτά που είπα ρωτώντας με «γιατί πήγες, πώς πήγες› και όλα αυτά, όχι ότι είναι ψέματα, αλλά δεν είμαι βέβαιη ότι αυτά είναι ένα γεγονός.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Εκτός από αυτό έχουμε και αποτυπώματα μας λένε εδώ, στο πειστήριο Νο 190, στο βιβλίο «To Who is Who της Αλλαγής›. Εκεί πώς βρέθηκαν;
Α. ΣΩΤΗΡΟΠΟΥΛΟΥ: Αυτά τα έχω ξεχάσει, ειλικρινά σας το λέω, είναι λογικότατο, η μόνη εξήγηση είναι να τα έφερε στο σπίτι, εγώ πάντως δεν πήγα εκεί.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Μπορεί λοιπόν κατά τη δική σας αντίληψη να ήρθε στο σπίτι το βιβλίο και να το ξεφυλλίσατε.
Α. ΣΩΤΗΡΟΠΟΥΛΟΥ: Ο Δημήτρης, επειδή έπαιρνε το τρένο, τον ηλεκτρικό συνέχεια, μια ζωή ήταν με ένα βιβλίο ή με μια εφημερίδα. Είτε στο σπίτι είτε έξω. Τό’ πιασα, το ακούμπησα, το πήγα από δω εκεί, το ξεσκόνισα, δεν ξέρω τί το έκανα, το άγγιξα.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Εγώ σας το αναφέρω για να δείτε ποια είναι τα στοιχεία τα οποία εδώ εμφανίζονται ότι σας επιβαρύνουν. Τώρα αν είναι αλήθεια και αν μπορούν να αξιολογηθούν σε μέτρο ενοχής αυτό είναι ένα άλλο θέμα που θα το κρίνουμε στο τέλος, αλλά ήθελα τις δικές σας εξηγήσεις, όπως τις δώσατε. Εγώ δεν έχω τίποτε άλλο να σας ρωτήσω.
Θα απαντήσετε και στις άλλες ερωτήσεις.
Ο κ. Εισαγγελεύς έχει το λόγο.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Κυρία Σωτηροπούλου, είπατε ότι όταν μάθατε για την συμμετοχή του κ. Κουφοντίνα στην Οργάνωση, πότε μάθατε;
Α. ΣΩΤΗΡΟΠΟΥΛΟΥ: Την άλλη ημέρα που έγινε το γεγονός.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Από ποιον το μάθατε;
Α. ΣΩΤΗΡΟΠΟΥΛΟΥ: Από τον ίδιο.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Σας πήρε τηλέφωνο;
Α. ΣΩΤΗΡΟΠΟΥΛΟΥ: Όχι, βρεθήκαμε. Αφού ήμασταν μαζί το βράδυ μετά από αυτό που έγινε. Ήρθε και με πήρε.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Ήρθε από τον Πειραιά δηλαδή;
Α. ΣΩΤΗΡΟΠΟΥΛΟΥ: Δεν ξέρω από πού ήρθε κατευθείαν.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Τί σας είπε δηλαδή;
Α. ΣΩΤΗΡΟΠΟΥΛΟΥ: Εκείνη την ώρα τίποτα.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Τί σας είπε;
Α. ΣΩΤΗΡΟΠΟΥΛΟΥ: Να σας πω τί έγινε δηλαδή;
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Βεβαίως, ναι.
Α. ΣΩΤΗΡΟΠΟΥΛΟΥ: Όπως σας είπε και ο μάρτυρας εδώ αλήθεια είπε. Ήρθε αργά γύρω στις 12 θυμάμαι εγώ. Ήταν χάλια, αυτό είναι αλήθεια. Ήταν άσχημα.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Γιατί ήταν χάλια;
Α. ΣΩΤΗΡΟΠΟΥΛΟΥ: Η όψη του. Εκείνος είπε ότι έχει φοβερό πονοκέφαλο αλλά δεν είναι ψέμα αυτό γιατί έχει ημικρανίες. Όταν τον πιάνουν οι ημικρανίες.... και το στομάχι του. Εγώ τον είδα χάλια, να υποφέρει, να πονάει, σκοτισμένος (πώς να το πω). Είχε τόσες ώρες που έλειπε, εγώ του είπα «θα κάτσεις να φας;›. Μου λέει «είμαι χάλια, πονάει το κεφάλι μου›. «Το κεφάλι μου› πρέπει να είπε αλλά ήταν κάτι συνηθισμένο για μένα. Ήταν βαρύς, δεν ήταν καλά. Δηλαδή δεν κάθισε ούτε 10 λεπτά. «Πάμε να φύγουμε› μου λέει.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Πού;
Α. ΣΩΤΗΡΟΠΟΥΛΟΥ: Στο σπίτι, να φύγουμε.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Από το σπίτι.
Α. ΣΩΤΗΡΟΠΟΥΛΟΥ: Είχαμε και το παιδί μαζί.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Στο Καματερό.
Α. ΣΩΤΗΡΟΠΟΥΛΟΥ: Ναι.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Στα γενέθλια.
Α. ΣΩΤΗΡΟΠΟΥΛΟΥ: Φεύγουμε. «Τί έχεις;›
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Ποιος οδηγούσε; Εσείς ή εκείνος;
Α. ΣΩΤΗΡΟΠΟΥΛΟΥ: Εγώ δεν οδηγώ ειδικά στην πόλη. ¶μα είμαι μόνη μου σε κανένα χωριό οδηγώ. Κάναμε λίγη διαδρομή, δεν είναι και πολύ απόσταση μέχρι εκεί που με άφησε.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Πού σας άφησε;
Α. ΣΩΤΗΡΟΠΟΥΛΟΥ: Δεν ξέρω τον δρόμο πώς λέγεται. Είναι ο κεντρικός της Φιλαδέλφειας όταν περνάς από την πλευρά της Εθνικής, από την πλευρά που είναι οι ¶γιοι Ανάργυροι. Περνάς μία γέφυρα για να πας απέναντι στη Φιλαδέλφεια για να γυρίσεις πίσω. Έχει ένα δρόμο, μία έξοδο στην Εθνική.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Τότε πού ήταν το σπίτι σας;
Α. ΣΩΤΗΡΟΠΟΥΛΟΥ: Στο Βαρνάβα. Κάναμε το πέρασμα πάνω από την Εθνική για να φύγουμε πίσω. Έχει μία έξοδο στην Εθνική, είναι Φιλαδέλφεια αλλά δεν ξέρω πώς λέγεται ο κεντρικός, πολύ γνωστός δρόμος. Αυτή η απόσταση είναι μικρή. «Τί έχεις;›. Σταμάτησε λίγο εκεί πέρα, μου λέει «έγινε κάτι πολύ κακό, έχω ένα πολύ σοβαρό πρόβλημα›. «Τί έχεις;› «Τίποτα, θα έρθω, θα σου πω. Δεν μπορώ να έρθω›. Με βάζει σε ένα ταξί, πάρνω το παιδί.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Δεν σας είπε το πολύ καλό τί ήταν;
Α. ΣΩΤΗΡΟΠΟΥΛΟΥ: Όχι τίποτα. Απλώς μου λέει «έγινε κάτι κακό, έχω ένα πρόβλημα›. Δεν θυμάμαι τα λόγια του. Το νόημα ήταν αυτό, η ουσία ήταν αυτή ότι κάτι συνέβη, ένα πρόβλημα σοβαρό, κάτι τέτοιο. «Θα έρθω σπίτι να τα πούμε› μου λέει. Πήγα σπίτι.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Σας άφησε κάτω στο δρόμο;
Α. ΣΩΤΗΡΟΠΟΥΛΟΥ: Σταμάτησε ταξί, είναι κεντρικός δρόμος, με έβαλε μέσα. Πήγα σπίτι με το παιδί. Ήταν αργά ήδη για το παιδί. Ήρθε κάποια ώρα, δεν ξέρω ακριβώς 04:00-05:00 πριν από τα χαράματα, αργά, πολύ αργά. Ήρθε με ταξί.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Το αυτοκίνητό του τί το έκανε;
Α. ΣΩΤΗΡΟΠΟΥΛΟΥ: Το είχε αφήσει κάτω.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Πού δηλαδή το άφησε;
Α. ΣΩΤΗΡΟΠΟΥΛΟΥ: Στην Αθήνα.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Ξέρετε πού το άφησε;
Α. ΣΩΤΗΡΟΠΟΥΛΟΥ: Ξέρω την άλλη ημέρα που βρεθήκαμε.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Συνεχίστε.
Α. ΣΩΤΗΡΟΠΟΥΛΟΥ: Ούτε τον ρώτησα. Δεν το είδα, το κατάλαβα μετά επειδή δεν είδα το αμάξι. Δεν το είδα, είναι θεοσκότεινα εκεί που μένουμε, δεν έχει φώτα. Ήρθε, δεν κοιμηθήκαμε βέβαια. Μου είπε ότι έχει σχέση με την Οργάνωση.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Δηλαδή;
Α. ΣΩΤΗΡΟΠΟΥΛΟΥ: Δεν μου είπε λεπτομέρειες, δεν μου είπε πράγματα.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Ποια Οργάνωση;
Α. ΣΩΤΗΡΟΠΟΥΛΟΥ: Την 17Ν. Τώρα το λέω έτσι γιατί είναι γνωστό γιατί μιλάμε.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Εσείς δεν τον ρωτήσατε τί σχέση έχει;
Α. ΣΩΤΗΡΟΠΟΥΛΟΥ: Μα αφού μου είπε μόνος του.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Δηλαδή τί σας είπε;
Α. ΣΩΤΗΡΟΠΟΥΛΟΥ: Ότι είναι στην Οργάνωση, ότι έχει σχέση με την Οργάνωση 17Ν.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Ότι είναι μέλος δηλαδή;
Α. ΣΩΤΗΡΟΠΟΥΛΟΥ: Ναι αυτό.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Τον ρωτήσατε τί έχει κάνει, αν έχει κάνει κάτι;
Α. ΣΩΤΗΡΟΠΟΥΛΟΥ: Δεν μου είπε αυτό.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Εσείς τον ρωτήσατε;
Α. ΣΩΤΗΡΟΠΟΥΛΟΥ: Όχι, δεν τον ρώτησα τέτοιο πράγμα.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Δεν τον ρωτήσατε αν έχει κάνει κάτι.
Α. ΣΩΤΗΡΟΠΟΥΛΟΥ: Δεν ήξερα εγώ τί έγινε. Εκείνος ήθελε να μου μιλήσει.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Ναι. Τί σας είπε;
Α. ΣΩΤΗΡΟΠΟΥΛΟΥ: Ότι «έχω σχέση με αυτή την Οργάνωση και ότι έγινε ένα σοβαρό ατύχημα. Από εδώ και πέρα θα αντιμετωπίσουμε προβλήματα›. Αυτά μου είπε. «Μα τί, μα πώς;› «Θα σου πω, θα σου πω›. Δεν ήταν σε θέση να μου πει.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Δεν του είπατε εσείς πώς και γιατί;
Α. ΣΩΤΗΡΟΠΟΥΛΟΥ: Μέσα στον κόσμο, του είπα αλλά δεν θυμάμαι τώρα.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Δεν εννοώ στο συγγενικό σας σπίτι που ήσασταν.
Α. ΣΩΤΗΡΟΠΟΥΛΟΥ: Εκεί δεν μου είπε τίποτε.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Εννοώ στην κατοικία στον Βαρνάβα.
Α. ΣΩΤΗΡΟΠΟΥΛΟΥ: Τα χαράματα που ήρθε μου είπε.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Δεν σας είπε τίποτα;
Α. ΣΩΤΗΡΟΠΟΥΛΟΥ: Όχι, μου είπε μόνο ότι έγινε ένα ατύχημα.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Είχατε ακούσει για το ατύχημα;
Α. ΣΩΤΗΡΟΠΟΥΛΟΥ: Όχι, πού να το ακούσω. Εγώ ήμουν....
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Μήπως.
Α. ΣΩΤΗΡΟΠΟΥΛΟΥ: Όχι, σας βεβαιώνω ότι μέχρι που ήρθε εγώ ήμουν μέσα στην καλή χαρά. Με αυτούς τους φίλους και με όλους τους φίλους μας που έρχονταν στο σπίτι μας εάν δεν έχουν άντρες να δουν πολύ μεγάλο ποδοσφαιρικό αγώνα η τηλεόραση δεν ανοίγει. Δεν έχω εγώ φίλους και να έχουμε και ανοιχτή τηλεόραση. Όταν πήγα σπίτι δεν είχα κανένα λόγο να ακούσω. Έφτασε 01:00, έβαλα το παιδί να κοιμηθεί. Μου είπε «έχω ένα πρόβλημα› στο δρόμο. Δεν μου είπε αυτό το πράγμα. Εγώ αυτό που φαντάστηκα, είχα μία αίσθηση ότι έγινε κάτι με τους δικούς του. «Έχω ένα πρόβλημα σοβαρό› μου λέει.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Δεν τον ρωτήσατε πού πάει τέτοια ώρα;
Α. ΣΩΤΗΡΟΠΟΥΛΟΥ: Μου λέει «θα έρθω αργότερα›.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Συγγνώμη, άντρα σας είναι. Κι εγώ παντρεμένος είμαι. Εμένα η γυναίκα μου με ρωτάει.
Α. ΣΩΤΗΡΟΠΟΥΛΟΥ: Ο Δημήτρης όταν δεν θέλει να πει κάτι ή όταν θέλει να κόψει μία συζήτηση την κόβει μαχαίρι και χωρίς εντάσεις, χωρίς τίποτε. Κατεβάζει ρολά, τελείωσε. Εκείνη την ώρα πάνω στο δρόμο με ένα παιδί που λαγοκοιμάται «έχω ένα πρόβλημα σοβαρό› μου λέει, κάτι έγινε.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Σας βάζει σε ένα ταξί κα Σωτηροπούλου και σας λέει «πάρε το παιδί ....›
Α. ΣΩΤΗΡΟΠΟΥΛΟΥ: «Πάρε το σπίτι, έχω ένα σοβαρό πρόβλημα›. Δεν μου λέει τί. Φυσικά και ανησύχησα.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Φυσικό είναι.
Α. ΣΩΤΗΡΟΠΟΥΛΟΥ: Πήγα και περίμενα. Γι αυτό δεν κοιμήθηκα, περίμενα.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Φυσικό κι αυτό είναι.
Α. ΣΩΤΗΡΟΠΟΥΛΟΥ: Να έρθει, να δω τί πρόβλημα έχει.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Φυσιολογικό είναι, άντρας σας είναι.
Α. ΣΩΤΗΡΟΠΟΥΛΟΥ: Μου είπε αυτό το πράγμα.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Ήρθε κάποια στιγμή εν πάση περιπτώσει. Ανήσυχη εσείς. Τον ρωτάτε;
Α. ΣΩΤΗΡΟΠΟΥΛΟΥ: Αυτό σας λέω. Μου είπε.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Τί είπε δηλαδή; Ότι έχει σχέση με την Οργάνωση;
Α. ΣΩΤΗΡΟΠΟΥΛΟΥ: Ναι.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Την 17Ν;
Α. ΣΩΤΗΡΟΠΟΥΛΟΥ: Ναι.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: ¶λλο;
Α. ΣΩΤΗΡΟΠΟΥΛΟΥ: Για το ατύχημα μου είπε.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Τί του είπατε εσείς; «Τί ατύχημα είναι αυτό βρε Δημήτρη›;
Α. ΣΩΤΗΡΟΠΟΥΛΟΥ: Μα μου είπε ο ίδιος. Τί να ρωτάω εγώ. Εγώ είχα μείνει κόκαλο.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Τί σας είπε δηλαδή;
Α. ΣΩΤΗΡΟΠΟΥΛΟΥ: Ότι έγινε μία έκρηξη, ότι έγινε ένα σοβαρό ατύχημα και ότι από εδώ και πέρα θα έχουμε προβλήματα αλλά δεν μου έλεγε λεπτομέρειες.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Δεν σας είπε ότι το ατύχημα αυτό αφορά τον τέως σύζυγό σας;
Α. ΣΩΤΗΡΟΠΟΥΛΟΥ: Όχι, δεν μου το είπε. Μου το είπε αργότερα. Δεν μου το είπε, ήρθε κι έφυγε.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: «Αγγελική ξέρεις αυτό το ατύχημα αφορά τον Σάββα›
Α. ΣΩΤΗΡΟΠΟΥΛΟΥ: Όχι, μου το είπε το ίδιο απόγευμα, μου το είπε μετά.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Πότε δηλαδή; Μετά τί έγινε;
Α. ΣΩΤΗΡΟΠΟΥΛΟΥ: Αυτό σας λέω.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Κοιμήθηκε μετά;
Α. ΣΩΤΗΡΟΠΟΥΛΟΥ: Όχι βέβαια. Σηκώθηκε κι έφυγε ξανά. Ήρθε, μου είπε. Αν δεν ερχόταν καθόλου τότε είναι που δεν θα μπορούσα να σταθώ. «Έχω ένα πρόβλημα› και δεν εμφανίζεται;
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Τί σας είπε;
Α. ΣΩΤΗΡΟΠΟΥΛΟΥ: Μετά μου λέει «φεύγω, θα τα πούμε το απόγευμα›.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Για πού φεύγω;
Α. ΣΩΤΗΡΟΠΟΥΛΟΥ: Μου λέει «έχω προβλήματα›. Ξέρω εγώ πού πάει, τί να κάνει; Θα μου έλεγε τί πάει να κάνει;
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Σύζυγός σας είναι.
Α. ΣΩΤΗΡΟΠΟΥΛΟΥ: Μα δεν είχε κανένα νόημα. Δεν μπορείτε να μπείτε στην θέση μου με τίποτε.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Προσπαθώ να μπω στη θέση ενός ζεύγους εγώ.
Α. ΣΩΤΗΡΟΠΟΥΛΟΥ: Ναι αλλά δεν συζητάμε για τί πρόβλημα έχουμε με την Εφορία για να καθίσουμε να το λύσουμε. Μου λέει αυτό το πράγμα «ένα ατύχημα›. Τί θα πάει να κάνει; Κάτι που έχει σχέση με αυτό.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Δεν εξήγησε τί αφορά το ατύχημα.
Α. ΣΩΤΗΡΟΠΟΥΛΟΥ: Όχι, μου είπε ότι έγινε μία έκρηξη, έγινε ένα ατύχημα. Μου το είπε.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Σκοτώθηκε κάποιος, δεν σκοτώθηκε.
Α. ΣΩΤΗΡΟΠΟΥΛΟΥ: Όχι, μου είπε «τραυματίστηκε πολύ σοβαρά κάποιος›. Μου το είπε.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Σας είπε πώς συνδέεται με αυτόν το ατύχημα, αν συνδέεται;
Α. ΣΩΤΗΡΟΠΟΥΛΟΥ: Όχι, δεν μου είπε καμία λεπτομέρεια.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Αν συνδέεται....
Α. ΣΩΤΗΡΟΠΟΥΛΟΥ: Όχι, εγώ κατάλαβα ότι ξέρει. Για να μου το λέει;
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Το ατύχημα το είδαμε όλοι εκείνο το βράδυ.
Α. ΣΩΤΗΡΟΠΟΥΛΟΥ: Μα για να μου το λέει εγώ κατάλαβα ότι το ξέρει.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Συνδέεται.
Α. ΣΩΤΗΡΟΠΟΥΛΟΥ: Δεν μπορώ να το πω έτσι. Δηλαδή τί να πω; Ότι το άκουσε κι εκείνος και μου το λέει;
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Θα έχει προβλήματα από εδώ και πέρα σας είπε.
Α. ΣΩΤΗΡΟΠΟΥΛΟΥ: Όχι ο ίδιος, «θα έχουμε προβλήματα›.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Εννοώντας τον εαυτό του κι εσένα;
Α. ΣΩΤΗΡΟΠΟΥΛΟΥ: Όλους.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Ποιος όλους;
Α. ΣΩΤΗΡΟΠΟΥΛΟΥ: Συγγνώμη τώρα. Έρχεται και μου λέει ότι είναι σε αυτή την Οργάνωση και έχει γίνει ένα πολύ σοβαρό ατύχημα, έχουν έναν που είναι ίσως ετοιμοθάνατος –έτσι μου το είπε – και δεν θα γίνει ζήτημα από εκείνη την στιγμή; Κρυφό θα μείνει;
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Συνεχίστε, μετά τί έγινε;
Α. ΣΩΤΗΡΟΠΟΥΛΟΥ: Σηκώνεται και φεύγει. Μου λέει «φεύγω›. Τίποτε δεν μου είπε.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Μετά τί έγινε;
Α. ΣΩΤΗΡΟΠΟΥΛΟΥ: Μου λέει «θα βρεθούμε το απόγευμα›.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Πού θα βρεθείτε;
Α. ΣΩΤΗΡΟΠΟΥΛΟΥ: Είχα εξετάσεις εγώ εκείνη την ημέρα.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Εξετάσεις πού;
Α. ΣΩΤΗΡΟΠΟΥΛΟΥ: Στο Πανεπιστήμιο.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Τί σπουδάζετε;
Α. ΣΩΤΗΡΟΠΟΥΛΟΥ: Ελληνικό Πολιτισμό.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Σε Ανοιχτό Πανεπιστήμιο είστε;
Α. ΣΩΤΗΡΟΠΟΥΛΟΥ: Ναι. Εκείνη την ημέρα δίναμε εξετάσεις το μεσημέρι.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Πού ήταν ο χώρος των εξετάσεων;
Α. ΣΩΤΗΡΟΠΟΥΛΟΥ: Στα Γλυκά Νερά. Εκεί είναι τα εκπαιδευτήρια «ΠΛΑΤΩΝ›.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Αυτό το Ανοιχτό Πανεπιστήμιο είναι ιδιωτικής πρωτοβουλίας ή είναι δημοσίας.
Α. ΣΩΤΗΡΟΠΟΥΛΟΥ: Κρατικό είναι, του Υπουργείου Παιδείας. Εγώ το μόνο που δεν ήθελα να κάνω ήταν να πάω εκεί πέρα.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Πώς πήγατε εκεί;
Α. ΣΩΤΗΡΟΠΟΥΛΟΥ: Πώς πήγα; Πήγα γιατί έπρεπε να πάω να τον βρω.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Τί ώρα ήταν οι εξετάσεις;
Α. ΣΩΤΗΡΟΠΟΥΛΟΥ: Αυτό το θυμάμαι καλά. 13:30 με 17:00-17:30 το μεσημέρι.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Πώς πήγατε στο Βαρνάβα;
Α. ΣΩΤΗΡΟΠΟΥΛΟΥ: Κάλεσα ταξί και πήρα και το παιδί μαζί μου. Πού να το άφηνα; Γι αυτό λέω ότι δεν το αφήνω ποτέ μόνο του. Το πώς πήγα εγώ το ξέρω.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Το καταλαβαίνω.
Α. ΣΩΤΗΡΟΠΟΥΛΟΥ: Και ούτε θυμάμαι τί έγραψα και τί έκανα.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Και αυτό κατανοητό είναι.
Α. ΣΩΤΗΡΟΠΟΥΛΟΥ: Απλώς πήγα εγώ. Έπρεπε να πάω για να τον συναντήσω. Του λέω «δεν θα πάω›. «Όχι, θα πας και θα έρθεις› μου λέει.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Για τις εξετάσεις σας είπε.
Α. ΣΩΤΗΡΟΠΟΥΛΟΥ: Ναι. Εγώ του είπα ότι «δεν θα πάω›. Μόνο αυτό δεν με ενδιέφερε εκείνη την ώρα. Μου είπε «όχι, θα πας›. Εγώ έπρεπε όπως μου είπε να συνεχίσω το πρόγραμμά μου. «Θα πας και γιατί πρέπει να σε δω›. Πήγα, έγραψα τί έγραψα, έδωσα μία κόλλα και γύρω στις 17:00 – δεν έχει σημασία αν ήταν 16:50 – με περίμενε απ’ έξω όχι κοντά-κοντά. Περίμενε στην Λαυρίου. Μας πήρε με ταξί.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Πάντα με ταξί.
Α. ΣΩΤΗΡΟΠΟΥΛΟΥ: Με ταξί. Πήγαμε στον Χολαργό, δεν είχε κανένα λόγο ιδιαίτερο. Κάναμε μία διαδρομή, σταματήσαμε εκεί πέρα, πήγαμε σε ένα παρκάκι που ήταν εκεί, είχε και παιδική χαρά. Βάζει το παιδί να παίζει και καθίσαμε σε ένα παγκάκι και συζητήσαμε. Αυτό ήταν.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Από τα Γλυκά Νερά πήγατε στον Χολαργό.
Α. ΣΩΤΗΡΟΠΟΥΛΟΥ: Την Μεσογείων κατέβηκε λίγο.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Πήγατε στις 18:00.
Α. ΣΩΤΗΡΟΠΟΥΛΟΥ: Ούτε. Πόσο είναι η απόσταση;
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: 20 λεπτά από τα Γλυκά Νερά στον Χολαργό.
Α. ΣΩΤΗΡΟΠΟΥΛΟΥ: Ούτε.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Πήγατε στο Χολαργό.
Α. ΣΩΤΗΡΟΠΟΥΛΟΥ: Σε ένα παρκάκι πήγαμε.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Γιατί πήγατε εκεί πέρα;
Α. ΣΩΤΗΡΟΠΟΥΛΟΥ: Για να συζητήσουμε. Πού να πηγαίναμε;
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Πού καθίσατε; Σε κέντρο;
Α. ΣΩΤΗΡΟΠΟΥΛΟΥ: Σε παγκάκι. Αφήσαμε το παιδί να παίζει στο παρκάκι εκεί, είχε κάτι παιχνίδια.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Εκεί τί είπατε;
Α. ΣΩΤΗΡΟΠΟΥΛΟΥ: Εκεί μου είπε ποιος τραυματίστηκε.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Τί σας είπε δηλαδή;
Α. ΣΩΤΗΡΟΠΟΥΛΟΥ: Εκεί μου είπε ποιος τραυματίστηκε.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Δηλαδή τί ακριβώς σας είπε; Κάντε μου την χάρη.
Α. ΣΩΤΗΡΟΠΟΥΛΟΥ: Μου είπε ότι αυτός που τραυματίστηκε ήταν ο Σάββας.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Πώς τραυματίστηκε, ποιος τον τραυμάτισε;
Α. ΣΩΤΗΡΟΠΟΥΛΟΥ: Ότι έσκασε βόμβα στα χέρια του και ότι είναι ετοιμοθάνατος. Ότι μπορεί να μην ζήσει, αυτό μου είπε.
