Κύριοι Δικαστές, δεν ξέρω ώρες-ώρες μου δίνεται η εντύπωση ότι υπήρχε μια μικρή δόση παραλόγου στην λειτουργία αυτών των μυαλών. Τόσο παραλόγων που μου δημιουργείται η απορία και ενόψει του ότι κάποιοι από αυτούς έμεναν στο Κολωνάκι και κάποιοι άλλοι ίσως στα Βριλήσσια, επεδίωξαν να νοικιάσουν το σπίτι και τους φάνηκε ακριβό ή δεν τους δέχθηκαν. Δεν μπορώ να καταλάβω δηλαδή πώς έγινε η επιλογή αυτών των τριών σπιτιών, ένα σπίτι στο Κολωνάκι, ένα σπίτι στο Χαλάνδρι και ένα σπίτι στα Βριλήσσια να πάμε να τα τινάξουμε στον αέρα.
Σας επαναλαμβάνω ότι αναγκαζόμαστε να κάνουμε τέτοιες σκέψεις γιατί θα ήθελα αλλά δεν το έκαναν, να σηκωθούν και να μας πουν παλικαρίσια «ναι κύριοι, το κάναμε γι’ αυτούς τους λόγους. Πέραν αυτού που αναφέρουμε στην προκήρυξή μας που δεν συνδέεται›. Δηλαδή επειδή υπάρχουν ακριβά ενοίκια τινάζουμε τα διαμερίσματα στον αέρα; Δεν μπορώ να καταλάβω. Επειδή αρνούνται κάποιοι ιδιοκτήτες να νοικιάσουν σε πολυτέκνους; Θα το πω και ας με σχολιάσουν αρνητικά κάποιοι κατηγορούμενοι, ότι ευτυχώς την γλίτωσαν οι ιδιοκτήτες των διαμερισμάτων που δεν δέχονται να νοικιάσουν σε οικογένειες που έχουν σκύλο.
Γι αυτήν την υπόθεση κ.κ. Δικαστές το στοιχείο που έχουμε είναι ότι ο Θωμάς Σερίφης απολογούμενος αποδέχθηκε ότι μαζί με τον Κουφοντίνα έλαβε μέρος σε αυτές τις εκρήξεις. Δεν ξέρω αν ήταν και κάποιος άλλος. Είναι ένα ζευγάρι που μόνο σε αυτές τις ενέργειες φαίνεται να δουλεύει, σε καμία άλλη από τις πράξεις τις άλλες τις οποίες και συμμετέχει ο Θωμάς δεν φαίνεται να έχει λειτουργήσει αποκλειστικά με τον Κουφοντίνα, αλλά εν πάση περιπτώσει αυτά τα στοιχεία έχουμε, αυτά τα στοιχεία θέτω υπόψη του Δικαστηρίου σας και βέβαια με βάση την αρχή ότι καμία ενέργεια δεν θα μπορούσε να αποφασιστεί αν προηγουμένως ο αρχηγός δεν έθετε σε κίνηση τον μηχανισμό. Κατηγορείται για ηθική αυτουργία ο κ. Γιωτόπουλος και σε αυτήν την υπόθεση.
Η επόμενη ενέργεια κ.κ. Δικαστές είναι μια θεαματική θα έλεγα ενέργεια χωρίς σημαντικά αποτελέσματα. Είναι η ενέργεια που αφορά την ληστεία στο Πολεμικό Μουσείο. Η ιστορία αυτή είναι γνωστή. Την ακούσαμε, την έχουμε ζήσει. Ξαφνικά ένα πρωί στις 2 Φεβρουαρίου 1990 άγνωστοι εισέβαλαν στο Πολεμικό Μουσείο, ακινητοποίησαν με απειλή όπλων τους φύλακες και τους επισκέπτες και αφήρεσαν 2 αντιαρματικούς εκτοξευτές των 35 και των 36 ιντσών.
Είναι χαρακτηριστικό και πρέπει να επισημανθεί ότι η ενέργεια αυτή ακολουθεί την ενέργεια της κλοπής στο Στρατόπεδο Συκουρίου. Έχει γίνει στις 24 προς 25 Δεκεμβρίου 1989. Η Οργάνωση έχει κατορθώσει να προμηθευτεί με την δράση των μελών της μία σημαντική ποσότητα ρουκετών των 3,5 και 2,36 ιντσών, δεν έχει όμως τους εκτοξευτές. Είναι πραγματικά πολύ σημαντικό αν σκεφτεί κανείς ότι ποιος και πότε από αυτούς είχαν επισκεφθεί το Πολεμικό Μουσείο ή ποιος είχε την ιδέα ότι στο Πολεμικό Μουσείο και μάλιστα στον πάνω όροφο υπάρχουν 2 πυροσωλήνες, 2 μπαζούκας που λέγαμε στον στρατό που θα μπορούσαν να χρησιμοποιηθούν;
Εν πάση περιπτώσει την ημέρα εκείνη έγινε η εισβολή αυτή και κάτω από τις γνωστές αυτές συνθήκες αφαιρέθηκαν αυτά τα πράγματα. Τί στοιχεία έχουμε γι’ αυτήν την υπόθεση; Ας ξεκινήσουμε από κάποιον μάρτυρα. Είναι ο μάρτυρας Σπυριδάκης ο οποίος αναγνωρίζει τον Χριστόδουλο. Λέει δηλαδή για τον Χριστόδουλο «ήταν ένας ψηλός, χονδρός που με απείλησε›
Για να φύγει και το παράπονο του Χριστόδουλου Ξηρού ότι «μα δεν υπήρχε κανένας, εγώ που ήμουν τόσο θηρίο, ψηλός και χονδρός να με περιγράφει;›. Αρκετοί -και θα το δείτε στην πορεία των υποθέσεων- έχουν περιγράψει έναν δράστη ψηλό και χονδρό, εύσωμο, παχουλό ή όπως αλλιώς τον περιέγραφαν ανάλογα ο καθένας με την δυνατότητα έκφρασης και πρόσληψης παραστάσεων. Συμπλήρωσε βέβαια ο άνθρωπος αυτό που όλοι ζήσαμε. Γιατί κι εγώ πράγματι την πρώτη μέρα που είδα τον Χριστόδουλο Ξηρό στο εδώλιο όταν μπήκαμε μέσα, δεν είχε καμία σχέση με την εικόνα την οποία είχα σχηματίσει για το πρόσωπό του βλέποντας τις εφημερίδες ή παρακολουθώντας τηλεόραση ή βλέποντας ακόμα φωτογραφίες από την δικογραφία.
Αυτός ο μάρτυρας λοιπόν προχώρησε στην κατάθεσή του λέγοντας ότι «τώρα έχει αλλάξει, έχει χάσει πολλά κιλά. Δεν λέω ότι δεν ήταν αυτός αλλά έχει αδυνατίσει τόσο πολύ, τον γνωρίζω όμως από τα μάτια και τη μύτη›. Αλλά δεν είναι αυτό το στοιχείο μόνο κ.κ. Δικαστές.
Στις 17 Ιουλίου ο Χριστόδουλος είναι αυτός που περιγράφει πρώτος το ποιοι έλαβαν μέρος και πώς έγινε η ενέργεια. Ακολουθεί στις 20 Ιουλίου ο Σάββας και λέει «εγώ, ο Λουκάς, ο Χριστόδουλος, ο Τζωρζάτος και ο Στάθης› περιγράφει πλήρως τα γεγονότα. Λέει ότι «τους είπαν ότι γίνεται άσκηση κλπ και ότι ο ίδιος και ο Τζωρτζάτος ανέβηκαν στον πρώτο όροφο και πήραν τα μπαζούκας›.
Στις 18 του μηνός ο Τζωρτζάτος τα παραδέχεται και ο Θωμάς Σερίφης στις 22 Ιουλίου παραδέχεται και περιγράφει την δράση και επιβεβαίωσε και ενώπιον του Δικαστηρίου σας και την δράση του αυτή. Θέλω να πω αυτή την στιγμή για τον Θωμά Σερίφη μια και είναι η πρώτη φορά που ασχολούμαι με αυτόν – το ξέχασα να το πω όταν αναφερόμουν στις εκρήξεις στα διαμερίσματα – ότι είναι μια ιδιαίτερη περίπτωση.
Είναι ένας άνθρωπος ο οποίος κρατάει μια γενναία στάση θα έλεγα. Τί μας λέει ο Θωμάς Σερίφης; «Κανένας δεν με βασάνισε, κανένας δεν με πίεσε να πω τίποτα. Αυτά που είπα τα είπα και ήταν αυτά που ήθελα να πω. Ενώπιόν σας επαναλαμβάνω την δράση μου. Επαναλαμβάνω και λέω, έκανα αυτά, έκανα εκείνα, έκανα τα άλλα. Αυτό όμως που δεν θέλω είναι μην με αναγκάσετε να σας πω ξανά αυτά που αφορούν τους συγκατηγορούμενους›. Αλλά σας επαναλαμβάνω ότι αυτά τα οποία έχει πει είναι ένα στοιχείο της δικογραφίας, είναι ένα αποδεικτικό στοιχείο το οποίο θα πρέπει να αξιολογήσετε και πρέπει να αξιολογήσουμε.
Τί μας έχει πει ο Θωμάς Σερίφης κι εδώ είναι ένα εξαιρετικά κρίσιμο στοιχείο. Πέραν του ότι περιγράφει στη συγκεκριμένη υπόθεση το πώς μπήκαν μέσα, το πώς φεύγοντας άφησαν ένα κουτί λέγοντάς τους ότι είναι βόμβα και προσέξτε μη κινητοποιηθείτε, μην κάνετε τίποτα γιατί θα σκάσει η βόμβα κλπ, μας λέει και κάτι άλλο το οποίο είναι σημαντικό για κάποιες άλλες υποθέσεις. Ότι ο άνθρωπος που τον ενέταξε στην Οργάνωση είναι ο Κωστάρης. Ο οποίος βέβαια εξακολουθεί από χθες μέχρι σήμερα και αρνείται τα πάντα.
Έχουμε έναν άνθρωπο ο οποίος αποδέχεται τη συμμετοχή του στην Οργάνωση, περιγράφει τις συγκεκριμένες ενέργειες στις οποίες έλαβε μέρος και λέει «Εγώ μπήκα στην Οργάνωση γιατί με ενέπλεξε ο Κωστάρης› και ο Κωστάρης δεν είναι ένας άνθρωπος άσχετος με αυτόν. Ο Κωστάρης τον υποδέχτηκε στην Αθήνα όταν ήρθε από το χωριό του στην οικία του, στο ίδιο σπίτι έμειναν, συγχωριανοί είναι, φίλοι είναι και όπως φαίνεται εξακολουθούν να είναι φίλοι.
Θα έλεγα κύριοι Δικαστές ότι ο Θωμάς Σερίφης, αδίκησε πραγματικά τον εαυτό του με τη στάση και τη σημειολογία που εξέπεμπε η στάση του, μέσα σε αυτή την αίθουσα. Δεν ξέρω αν είναι ψυχολογικοί οι λόγοι που τον ωθούν να έχει αυτή την στάση, δηλαδή ξέρει ότι με τη δική του κατάθεση, δένεται χειροπόδαρα ο Κωστάρης, ο συγγενής του, ο φίλος του, ο ξάδελφός του ο οποίος αρνείται και ότι με τη στάση του αυτή, δηλαδή την επιθετικότητα την οποία εκδήλωνε ξεκάθαρα κατά τη διάρκεια της διαδικασίας, αυτό ακριβώς προσπαθεί να αντιμετωπίσει: το γεγονός δηλαδή ότι αυτός δένει τον άνθρωπο που κάθεται δίπλα του.
Θέλω όμως να επισημάνω ότι τη συμμετοχή του Στάθη στην Οργάνωση ο οποίος την περιέγραψε είναι ο Καρατσώλης, ο οποίος επίσης λέει ότι ο Κωστάρης τον ενέταξε στην Οργάνωση. Το ότι βέβαια τα ανακαλεί τώρα, εσείς θα τα εκτιμήσετε. Αλλά εγώ τα θεωρώ ως δεδομένα, γιατί δεν μπορώ να αντιληφθώ γιατί τον μεν Θωμά Σερίφη δεν τον άγγιξε κανείς και είπε αυτά που ήθελε και τον πρώτο της παρέας, τον πίεσε κανείς; Τι σας είπε; Ακούστε εδώ να σας πει ότι τον εξανάγκασαν να καταθέσει; Κατά το δοκούν αποφάσισε και είπε «Εγώ θα τα ανακαλέσω›. Δικαίωμά του. Αλλά δικαίωμα και δικό μας είναι να εκτιμούμε τη στάση τους.
Προκύπτει αυτή η κατάσταση και νομίζω ότι όλοι οι κατηγορούμενοι στους οποίους αποδίδεται η πράξη αυτή της ληστείας κατά συναυτουργία δηλαδή ο Σάββας Ξηρός, ο Κουφοντίνας, ο Χριστόδουλος Ξηρός, ο Τζωρτζάτος και ο Σερίφης θα πρέπει να κηρυχθούν ένοχοι και με το γνωστό μοντέλο που λειτουργεί ο κ. Γιωτόπουλος πρέπει να κηρυχθεί ένοχος για την ηθική αυτουργία.
Κύριοι Δικαστές εδώ υπάρχει ένα πρόβλημα το οποίο θέλω να θέσω στο Δικαστήριό σας. Στην υπόθεση αυτή είχε ασκηθεί δίωξη και για κλοπή. Είναι εντελώς ξεκάθαρο όμως ότι η κλοπή τελεί σε σχέση φαινομένης συρροής με τη ληστεία. Η ληστεία είναι κλοπή και κάτι άλλο. Είναι γνωστό, υπάρχει ένας πάγιος κανόνας που λέει ότι για τα εγκλήματα που υπάρχει φαινομένη συρροή, δεν χρειάζεται το βούλευμα να διαλάβει διάταξη. Για δεκάδες περιπτώσεις το βούλευμα το υιοθέτησε αυτό το πράγμα, δηλαδή ειδικά στις περιπτώσεις που είχαν σχέση με την προμήθεια εκρηκτικών, σε σχέση με τις εκρήξεις, τις κατοχές κλπ., εκεί λειτούργησε με αυτό το μοντέλο και είπε ότι δεν χρειάζεται επί φαινομένης συρροής να υπάρχει για την απωθούμένη πράξη, διάταξη.
Εδώ δεν έγινε αυτό το πράγμα και έχουμε το εξής πρόβλημα: στο διατακτικό του βουλεύματος υπάρχει μια διάταξη που λέει να μην γίνει κατηγορία ή να πάψει η κατηγορία (δεν θυμάμαι ακριβώς αν έχετε την καλοσύνη ένα λεπτό θα το βρω), αλλά θέλω να πω ότι ουσιαστικά αυτή η διάταξη δεν δημιουργεί πρόβλημα δεδικασμένου, δηλαδή να σκεφτεί κάποιος ότι έχει γίνει ένα δεδικασμένο αθωότητας για κλοπή, γιατί ουσιαστικά είναι μια διάταξη που δεν παράγει έννομα συνέπειες είτε υπάρχει είτε δεν υπάρχει.
Η απωθουμένη μορφή του εγκλήματος που φαινομενικά μονάχα συρρέει έστω κι αν συμπεριλήφθη η διάταξη από προφανή παραδρομή στο βούλευμα δεν παρέχει έννομες συνέπειες ώστε ν’ ανακύψει θέμα δεδικασμένου. Σας τα λέω αυτά για να τα έχετε υπόψη σας ώστε να μην αιφνιδιαστείτε αν ενδεχομένως τα ακούσετε και αργότερα.
Κύριοι Δικαστές έρχομαι τώρα σ’ ένα άλλο κεφάλαιο της κατηγορίας, αλλά η ώρα είναι 11 και θα έλεγα πριν μπούμε σε αυτό, το οποίο είναι και λίγο εκρηκτικό, να κάνουμε μια μικρή διακοπή.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Διακοπή για 5 λεπτά.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Επαναλαμβάνεται η συνεδρίαση που έχει διακοπεί, παρακαλώ στις θέσεις σας.
Κύριε Μαρκή μπορείτε να συνεχίσετε.
Β. ΜΑΡΚΗΣ: Κύριοι Δικαστές να ξαναπιάσουμε λίγο το νήμα της υπόθεσης και βρισκόμαστε στις 15/5/1990 όπου τη νύχτα εκείνη στην ευρύτερη περιοχή της Εκάλης εξερράγησαν δεκάδες, 23 για την ακρίβεια, εκρηκτικοί και εμπρηστικοί μηχανισμοί το βράδυ της 15 προς 16 Μαΐου. Μια βόμβα, ένας εκρηκτικός μηχανισμός είχε μπει σ’ ένα στύλο της ΔΕΗ εξερράγη με αποτέλεσμα να διακοπεί η παροχή ηλεκτρικού ρεύματος στη μισή Εκάλη. Μια άλλη ισχυρότατη έκρηξη έγινε στο υπόγειο μιας διώροφης οικοδομής ιδιοκτησίας Μαύρου και στη συνέχεια υπήρξαν διαδοχικές εκρήξεις εμπρηστικών μηχανισμών σε πευκόφυτα οικόπεδα ιδιοκτησίας Ελένης Λιδωρίκη, Γεωργίου Κοσκωτά, Ε. Βασιλείου, Γκουκόγλου, Παπαδοπούλου, Τσελογιάννη, Μπόμπολα, Στραβελάκη, Ζωλοπούλου, Γκιζέλη και Αλεξάκη Μπέη.
7
Αποτέλεσμα αυτών των εκρήξεων και των εμπρηστικών μηχανισμών είναι να ξεσπάσει πυρκαγιά η οποία κατέκαψε τη δασική έκταση της περιοχής, όλη η περιοχή φαίνεται –δεν έχω εικόνα από τα προάστια αυτά αλλά προφανώς είναι- είναι πευκόφυτη και οι εκρήξεις αυτές ήταν διαδοχικές αλλά επικράτησαν όλη τη νύχτα.
Τι στοιχεία έχουμε που να αποδώσουμε την έκρηξη σε πρώτη φάση στη 17Ν και σε μια δεύτερη φάση που μας ενδιαφέρει κυρίως σε συγκεκριμένους κατηγορούμενους; Υπήρξε προκήρυξη της Οργάνωσης. Δεν έχω σημειώσει αν είναι αυτοτελής προκήρυξη ή ήταν ένα κεφάλαιο που περιλαμβανόταν σε μια άλλη προκήρυξη αλλά εν πάση περιπτώσει θέλω να επισημάνω στο Δικαστήριό σας ότι στην προκήρυξη αναφέρεται εν περιλήψει ότι:
«Αποφασίστηκε ένα χτύπημα στις περιουσίες αυτών που κλέβουν την Εφορία›, γίνεται μια πολύ εκτεταμένη ανάλυση των δεδομένων και των στοιχείων των φορολογικών δηλώσεων που καταθέτουν οι Έλληνες με μια μελέτη του ΕΚΚΕ, γίνεται μια κριτική στάση των πολιτικών Κομμάτων σχετικά με τα φορολογικά και επιπλέον περιλαμβάνεται μια φράση και μια έκκληση η οποία δεν ξέρω πως μπορεί να τη χαρακτηρίσει κανείς. Γίνεται έκκληση στο λαό για να καίνε τα αυτοκίνητα και τα σπίτια των πλουσίων, αλλά και να δέρνουν τους ελεγκτές των λεωφορείων.
Δεν ξέρω τι πρόβλημα είχε ο συντάκτης της προκήρυξης με κάποιον ελεγκτή λεωφορείου. Έχω την εντύπωση όμως ότι μόνο έτσι μπορεί να δικαιολογηθεί αυτή. Δεν βλέπω δηλαδή που κόλλαγε αυτή η φράση σε όλο το σκεπτικό της. Έκκληση στο λαό να δέρνει τους ελεγκτές των λεωφορείων. Οδηγός λεωφορείου ήταν ο κ. Θωμάς Σερίφης αλλά δεν νομίζω ότι έχει σχέση με οδηγό λεωφορείου, μάλλον με άνθρωπο που είχε προβλήματα με κάποιον?
Τι στοιχεία έχουμε κύριοι Δικαστές να αποδώσουμε τη συγκεκριμένη ενέργεια σε συγκεκριμένους κατηγορούμενους; Ο Τζωρτζάτος στην προανακριτική απολογία του πάντα, παραδέχεται την τοποθέτηση του εκρηκτικού μηχανισμού στην κολώνα της ΔΕΗ, μαζί με τον Χριστόδουλο και τον Μανόλη. Λέει μάλιστα ότι «ο Μανόλης άφησε το καλάθι, καθώς φεύγαμε ακούσαμε την έκρηξη›.
Ο Σάββας Ξηρός –κι εδώ θέλω να επισημάνω ότι ο Σάββας Ξηρός μιλά γι’ αυτή την περίπτωση στον ειδικό ανακριτή, στον Εφέτη ανακριτή στις 11/8/2002 και λέει: «Είχαμε φτιάξει 30 μηχανισμούς και τους τοποθετήσαμε όλους. Μέσα στο σπίτι που φτιάχνονταν ήταν και ο Λουκάς και ο Τζωρτζάτος›.
Με βάση αυτά τα στοιχεία ως συναυτουργοί εμφανίζονται του εγκλήματος της έκρηξης που τους αποδίδεται οι: Κουφοντίνας, Ξηρός Σάββας, Ξηρός Χριστόδουλος και Τζωρτζάτος. Στην περίπτωση αυτή έχει ασκηθεί κατά των ίδιων κατηγορούμενων και για ένα άλλο αδίκημα κατηγορία: είναι ο εμπρησμός δάσους από κακοβουλία, νομίζω ότι όλα τα στοιχεία προκύπτουν και το Δικαστήριό σας θα πρέπει να τους κηρύξει ενόχους και για την πράξη αυτή με βάση το συνολικό σκεπτικό που έχει προηγηθεί και θα σας επιδοθεί στο τέλος κ. Πρόεδρε, ηθικός αυτουργός είναι ο κ. Γιωτόπουλος.
Κύριοι Δικαστές από εδώ και πέρα είναι ένα κεφάλαιο που αφορά κυρίως εκρήξεις. Στις εκρήξεις θα έλεγα γενικά ότι έχουν χρησιμοποιηθεί δύο ή τρεις μεθοδολογίες. Σε κάποιες περιπτώσεις, ελάχιστες θα έλεγα, ο χειριστής του πυροσωλήνα είτε αυτός ήταν σε μια ή δύο ο πυροσωλήνας των οποίων είχαν κλέψει κατά τη διάρκεια της ληστείας από το Πολεμικό Μουσείο ο ίδιος, σκοπεύει και πυροδοτεί.
Η δεύτερη μεθοδολογία η οποία αναπτύχθηκε εκ των υστέρων και ήταν μια εξαιρετικά ανεπτυγμένη τεχνογνωσία, θα έλεγα, της Οργάνωσης, είναι όταν πέτυχαν –σας είπε ο Τσελέντης γιατί πράγματι υπήρχε μια απορία και ένας προβληματισμός και δικός μου, ασφαλώς και δικός σας πως αυτοί οι άνθρωποι που είχαν τις γνώσεις, που είχαν την εκπαίδευση κλπ., σε κάτι το εντελώς απλό:
Πήγε ο Σάββας και αγόρασε από το Μοναστηράκι ένα εγχειρίδιο στρατιωτικό το πώς λειτουργούν τα μπαζούκας. Έκατσαν κάτω και όταν είδαν ότι οι σωλήνες οι οποίοι είχαν κλέψει δεν είναι λειτουργικά και αυτά που διάβασαν από το εγχειρίδιο τα μετέβαλλαν σε πράξη.
Έχουμε από εδώ και πέρα πάρα πολλές περιπτώσεις που εγκαθίσταται ο πυροσωλήνας μ’ ένα σύστημα τέτοιο που με ωρολογιακό μηχανισμό πυροδοτείται. Αυτό βέβαια θα έλεγα ότι είχε λιγότερες πιθανότητες επιτυχίας στο στόχο, έτσι τουλάχιστον εγώ το εκτιμώ από τα αποτελέσματα, δηλαδή δεν είχε τη δυνατότητα διόρθωσης της βολής ή της δεύτερης βολής ενδεχομένως αν η πρώτη δεν πήγαινε καλά, αλλά θα μας απασχολήσουν από εδώ και πέρα διαδοχικές τέτοιες ενέργειες.
Η ενέργεια που θα μας απασχολήσει πρώτη είναι η πράξη που φέρεται να έχει τελεστεί σε βάρος της εταιρείας Rrocter στις 10/6/1990 ώρα 23:30 βράδυ Κυριακής στο κτίριο στα γραφεία της εταιρείας που στεγάζεται στην λεωφόρο Συγγρού 165.
Το βράδυ εκείνο εκτοξεύτηκε εναντίον των εγκαταστάσεων ένα αντιαρματικό βλήμα των 2,36 το οποίο είχε κλαπεί από το Συκούριο όπως διαπιστώθηκε από την έρευνα που ακολούθησε και είναι μια από τις ελάχιστες φορές που –όπως η ίδια η Οργάνωση φαίνεται στην προκήρυξή της αναφέρει- χρησιμοποιήθηκε πυροσωλήνας το μπαζούκας που είχε κλαπεί από το Μουσείο. Προκλήθηκαν σημαντικές ζημιές στα γραφεία της άλλης εταιρείας, σε οχήματα, καθώς επίσης τραυματίστηκαν δύο πρόσωπα διερχόμενων. Κάποιος Λελέκης κι ένας Γκρέτσας.
Οι ζημιές έγιναν στο κτίριο, (σημειωτέον το κτίριο είναι πολυώροφο και τα γραφεία είναι σε δύο ορόφους) και επίσης υπέστησαν ζημιές ή καταστράφηκαν εκτός από τις εγκαταστάσεις του κτιρίου περιγράφει εδώ η έκθεση και λέει ότι τζάμια και τσιμέντα είχαν εκτοξευτεί σε όλο τον περίγυρο και 4 αυτοκίνητα της εταιρείας Αφοί Μαθιόπουλοι και 4 αυτοκίνητα της εταιρείας Αφοί Μαχμουρίδη. Προφανώς στο ισόγειο θα πρέπει να ήταν η έκρηξη αυτή και έπαθε ζημιές αυτό το αυτοκίνητο.
Τι στοιχείο έχουμε για το ότι η 17Ν είναι πίσω από αυτή την έκρηξη; Έχουμε προκήρυξη. Είναι μια προκήρυξη στην οποία εν περιλήψει θα σας πω ότι γίνεται μια κριτική της πολιτικής της Νέας Δημοκρατίας για το ξεπούλημα των προβληματικών –όπως λένε- καυτηριάζεται η στάση της Αντιπολίτευσης και κυρίως του ΠΑΣΟΚ και του Συνασπισμού, μπαίνει και μια παράγραφος για το εκπαιδευτικό σύστημα και τελικά σε όλα αυτά συμπληρώνονται με το σκεπτικό ότι χτυπάμε τη συγκεκριμένη εταιρεία, γιατί αγόρασε μια άλλη εταιρεία με τον τίτλο με την επωνυμία Κούπα, αντί 454 εκ. ενώ –σύμφωνα με το συντάκτη της προκήρυξης- η αξία της ήταν 1,3 δις.
Είναι δε χαρακτηριστικό ότι στην περίπτωση αυτή υπάρχει ένα υστερόγραφο, που παραδέχονται ότι ο στόχος τους ήταν το παράθυρο (γιατί σημειωτέον δεν πέρασε το παράθυρο και δεν εξερράγη μέσα η βόμβα), λένε ότι ο στόχος ήταν το παράθυρο και επεδίωκαν μεγαλύτερες ακόμη ζημιές.
Με βάση αυτά τα στοιχεία έχει ασκηθεί δίωξη και θέλω να το επισημάνω αυτό κ. Πρόεδρε γιατί φαίνεται να υπάρχει ένα πρόβλημα εδώ –δεν είναι πρόβλημα- έχει ασκηθεί δίωξη για έκρηξη, δηλαδή για παράβαση του άρθρου 270 α’ και β’. Φαίνεται να υπάρχει μια αντιφατικότητα από το γεγονός ότι στη συγκεκριμένη περίπτωση έχουμε τραυματισμό δυο προσώπων και θα μπορούσε να πει κανείς ότι ίσως ο τραυματισμός θα μπορούσε να αποδοθεί σε αμελή συμπεριφορά.
Έχω όμως την εντύπωση ότι η κατηγορία όπως έχει απαγγελθεί και όπως έχουν παραπεμφθεί οι κατηγορούμενοι, θα δείτε ότι κατά την περιγραφή της πράξης η έκρηξη εμφανίζεται ως δυναμένη να έχει ως αποτέλεσμα τη δημιουργία του κοινού κινδύνου σε ξένα πράγματα και κίνδυνο προσώπων, δηλαδή είναι τα χαρακτηριστικά του α’ και β’ εδαφίου. Κατά την εξέλιξη, την ανάπτυξη των πραγματικών περιστατικών, αναφέρεται ως γεγονός ο τραυματισμός αυτών των ανθρώπων, αλλά έχω την εντύπωση ότι ο τραυματισμός αυτός δεν αναφέρεται ώστε να καταστεί το έγκλημα ως εκ του αποτελέσματος έγκλημα δηλαδή της γ’ παραγράφου, αλλά προκειμένου να αιτιολογήσει τη διακινδύνευση των προσώπων. Θα δείτε ότι αυτή είναι η άποψή μου και γι’ αυτό εισηγούμαι να κηρυχθούν ένοχοι ως εισάγονται, δηλαδή για έκρηξη της α’ και β’ παραγράφου, γιατί έτσι εισάγονται.
Τι στοιχεία έχουμε να αποδώσουμε την πράξη αυτή σε συγκεκριμένους κατηγορούμενους; Ο Σάββας Ξηρός στις 20 Ιουλίου αποδέχεται ότι ο ίδιος εκτόξευσε από το απέναντι πεζοδρόμιο μαζί με τον Κουφοντίνα και τον Τζωρτζάτο, ότι ο πρώτος του έδωσε το σήμα για να βγει από το αυτοκίνητο κι έχει μια λογική θα έλεγα αυτό το πράγμα, γιατί καταλαβαίνετε ότι κουβαλώντας ένα πυροσωλήνα δεν μπορείς να βγεις και να περιφέρεσαι στο πεζοδρόμιο οποιαδήποτε ώρα και να είναι αυτή, αν μάλιστα κυκλοφορείς στη λεωφόρο Συγγρού έστω κι αν είναι 23:30 το βράδυ Κυριακής, θα σε δουν. Λέει ότι ο πρώτος (δηλαδή ο Κουφοντίνας) έλεγξε τον χώρο και του έδωσε την οδηγία να βγει από το αυτοκίνητο με τον πυροσωλήνα, ο δε Τζωρτζάτος ήταν ο οδηγός του αυτοκινήτου.
Σημειωτέον ότι ο Τζωρτζάτος στις 18/7 έχει ήδη παραδεχτεί τη συμμετοχή του κι έχει αναφερθεί στη συμμετοχή του Κουφοντίνα. Με βάση αυτά τα στοιχεία έχω την εντύπωση ότι έτσι όπως η κατηγορία έχει διαμορφωθεί στο παραπεμπτικό βούλευμα, δηλαδή ο Σάββας Ξηρός αυτουργός της εκρήξεως αυτής, με συνεργούς τον Κουφοντίνα και τον Τζωρτζάτο και με βάση την αρχική σκέψη που σας έχω πει και σας έχει επαναλάβει και αναπτύξει δια μακρόν ο συνάδελφός μου ηθικός αυτουργός είναι ο κ. Γιωτόπουλος.
Ερχόμαστε σε μια άλλη έκρηξη, είναι η έκρηξη στα γραφεία της ΕΟΚ, αυτός ήταν ο τίτλος τότε της Ε.Ε. Έγινε στις 16/12/90, γύρω στις 21:25, Κυριακή βράδυ, στα γραφεία που στεγαζόταν η ΕΟΚ, Βασιλίσσης Σοφίας και Ηρώδου Αττικού. Εκτοξεύτηκαν δυό αντιαρματικά των 3,50, από δύο διπλανά δωμάτια του 2ου ορόφου μιας οικοδομής που βρίσκεται στη λεωφόρο Βασιλίσσης Σοφίας 21, 40 μέτρα από το στόχο και εκεί για πρώτη φορά φαίνεται να χρησιμοποιούνται πλαστικοί σωλήνες αποχέτευσης, διαμέτρου 9,5 εκ. και τρεις τρίποδες, τους οποίους είχαν βρει οι δράστες μέσα στο διαμέρισμα που γίνονταν εργασίες.
Ευτυχώς δεν επήλθαν σοβαρές ζημιές στο κτίριο. Λόγω του σημείου πρόσκρουσης χτύπησε μια τσιμεντένια μετώπη πάνω από τη μπαλκονόπορτα, αριστερά της εισόδου. Από την έρευνα προέκυψε ότι ήταν βλήματα που προέρχονταν από το Συκούριο και παράλληλα προέκυψε ότι από την έκρηξη αυτή τραυματίστηκαν δύο πεζές που βρίσκονταν στη στάση του λεωφορείου που βρισκόταν κοντά, κάποια Ρόμαν και κάποια Παπανικολάου.
Την ευθύνη την έχει αναλάβει η Οργάνωση. Ο Σάββας Ξηρός παραδέχεται τη συμμετοχή του, περιγράφει λεπτομερώς τις ενέργειες, το στήσιμο, τον πυροσωλήνα, τη σύνδεση, τη ρύθμιση κτλ. Ο Τζωρτζάτος παραδέχεται τη συμμετοχή του και περιγράφει και τη συμμετοχή του Κουφοντίνα, περιγράφει δηλαδή ως ενέργεια ότι όλοι μαζί πήγαν σ’ αυτό το διαμέρισμα, του οποίου είχαν κατορθώσει να εξασφαλίσουν από προηγούμενες μέρες τα κλειδιά, έστησαν όλοι μαζί τους πυροσωλήνες πάνω σε τρίποδες, έκαναν τις συνδέσεις και ρύθμισαν το ρολόι του πυροκροτητή.
Σε αυτή την περίπτωση χρησιμοποιήθηκε πυροκροτητής. Κάνω μια παρένθεση και θέλω να πω ότι αυτές οι περιπτώσεις που χρησιμοποιήθηκε πυροκροτητής τις θεωρώ αντικειμενικά εξαιρετικά πιο επικίνδυνες ενέργειες από τις άλλες. Για τις άλλες ενέργειες που έχουμε έναν άνθρωπο ο οποίος σκοπεύει, μπορώ να πω ότι ακόμα και μέσα στο σχέδιο της εγκληματικής του δράσης θα μπορούσε να πει ότι «όχι, δεν πυροδοτώ τώρα γιατί περνάνε 10-15 άνθρωποι›, σε κάποιες περιπτώσεις αυτό δεν το έκαναν και είναι γνωστά τα τραγικά αποτελέσματα.
Αλλά στις περιπτώσεις που έχεις ωρολογιακό μηχανισμό, έχεις αφήσει στην κυριολεξία την τύχη των ανθρώπων που θα τύχει να περνούν απ’ έξω, στα χέρια του Θεού και μόνο. Έχω την εντύπωση ότι μάλλον δύσκολα θα άφηναν στα χέρια του Θεού κάποιον οι συγκεκριμένοι κατηγορούμενοι.
Εδώ έχουμε ένα στοιχείο, καταθέτει ο μάρτυρας Γρηγορόπουλος ο οποίος λέει ότι ήταν εκεί στα γραφεία ως θυρωρός του κτιρίου, «κινδύνεψα και είναι θέμα τύχης ότι δεν έπαθα κάτι›, αλλά εδώ υπάρχει κάτι εξαιρετικά ενδιαφέρον: Είναι η κατάθεση του μάρτυρα Δαρμή, είναι ο άνθρωπος ο οποίος δούλευε στο συνεργείο που επισκεύαζε το διαμέρισμα από το οποίο έγινε η εκτόξευση.
Αυτός λοιπόν καταθέτοντας και ενώπιόν μας, περιέγραψε την επίσκεψη εκεί στο συνεργείο ενός καθολικού παπά και συνδύασε την επίσκεψη του παπά και τη συζήτηση που προσχηματικά είχε με τα μέλη του συνεργείου, με την απώλεια του κλειδιού του διαμερίσματος. Το συνδύασε με την παρουσία του παπά γιατί λέει: «Μόλις έφυγε ο παπάς, εξαφανίστηκε το κλειδί›. Ο ίδιος λοιπόν αυτός άνθρωπος, δεν ξέρω αν είναι τόσο σπουδαίο στοιχείο, αλλά σας είπα ότι όλα τα στοιχεία θα θέσω υπόψη του Δικαστηρίου σας, είπε εδώ, είχε πει και στον ανακριτή, ότι στο πρόσωπο του παπά αναγνωρίζει τον Τζωρτζάτο.
Δεν ξέρω αν είναι τόσο σπουδαίο αυτό το πράγμα ή όχι, όταν ο ίδιος ο Τζωρτζάτος αποδέχεται τη συμμετοχή του και είναι επίσης εντελώς ξεκάθαρο ότι οι δράστες είχαν εξασφαλίσει το κλειδί αυτού του διαμερίσματος, αλλιώς δε θα μπορούσαν να μπουν μέσα.
Θέλω να πω μάλιστα ότι σε σχέση με αυτό το διαμέρισμα, κατέθεσε μία μάρτυς υπερασπίσεως του Γιωτόπουλου, δε θυμάμαι το όνομά της, αλλά προσπάθησε να επιχειρηματολογήσει υπέρ του ότι δεν είναι δυνατόν ο κ. Γιωτόπουλος να είχε σχέση με αυτές τις υποθέσεις, ως εκ του γεγονότος ότι η ίδια είχε διαμέρισμα στο κτίριο που χρησιμοποιήθηκε το γραφείο για να εκτοξευθεί, το οποίο ήταν στο κουδούνι και το ανέφερε το όνομά της και αν ήταν εξαιτίας αυτού του γεγονός, αν ήταν ο Γιωτόπουλος, δεν θα χρησιμοποιούσαν το διαμέρισμα αυτό, δηλαδή πράγματα που θα έλεγα, δικαιολογούσαν το να χαρακτηριστούν ελάχιστα σοβαρά, αλλά απέφυγα στο στάδιο αυτό και παρουσία της μάρτυρος να το κάνω.
Ας ακούσουμε λοιπόν τώρα την πρότασή μου γι αυτή την υπόθεση: Είναι ξεκάθαρα ότι εδώ δεν έχουμε θέμα αυτουργών, συνεργών κτλ., οι ίδιοι περιγράφουν την ενέργειά τους, πήγαν μαζί, από κοινού συνέδεσαν, από κοινού οργάνωσαν την πράξη και ως εκ τούτου οι κατηγορούμενοι θα πρέπει να είναι συναυτουργοί.
Τη στιγμή μάλιστα που για την πράξη υπάρχει προκήρυξη, δεν είναι δυνατόν να είναι απόφαση μιας μεμονωμένης υπο-ομάδας της Οργάνωσης, αλλά ήταν αποτέλεσμα ενός συνολικού σχεδίου της Οργάνωσης και του αρχηγού της, του Αλέξανδρου Γιωτόπουλου.
Προχωρώντας στις εκρήξεις κ.κ. δικαστές, φτάνουμε στις 25/1/1991 που στην ίδια βραδιά και μέσα σε ελάχιστα λεπτά, σε 4 διαφορετικά σημεία της Αττικής εξερράγησαν ωρολογιακοί εκρηκτικοί μηχανισμοί. Πρέπει να επισημάνω στο σημείο αυτό ότι πρόκειται για εκρηκτικούς μηχανισμούς μικρής ισχύος, έτσι μας λένε οι άνθρωποι που τους εξέτασαν, που όμως προκάλεσαν διακινδύνευση και σε ξένα πράγματα και σε ανθρώπους.
Θα σας επισημάνω συγκεκριμένα με τη σειρά ότι στις 00:29 της 25/1/91 εξερράγη πρώτα ένας εκρηκτικός μηχανισμός στην τράπεζα CITYBANK, στη Βάρναλη 1 στο Χαλάνδρι, στις 00:40 γίνεται η έκρηξη στα γραφεία της Γαλλικής Πρεσβείας στην περιοχή του Μετς. Εδώ θα σταθώ λιγάκι.
Τα γραφεία της Γαλλικής Πρεσβείας στεγάζονται για πάρα πολλά χρόνια εκεί και αποτελούν ταυτοχρόνως και κατοικίες κάποιων υπαξιωματικών που εκτελούν υπηρεσία εκεί, οι οποίοι μένουν εκεί με τις οικογένειές τους. Υπήρχαν λοιπόν δύο Γάλλοι στρατιωτικοί με τις οικογένειές τους. Εξερράγη ο μηχανισμός, προκλήθηκαν σοβαρές ζημιές στις εγκαταστάσεις και κινδύνευσαν οι ένοικοι. Είναι φανερό ότι δε μπορεί η ενέργεια αυτή να έγινε χωρίς κάποια παρακολούθηση, δε μπορώ να το δεχθώ, ποιος από σας ξέρει κ.κ. δικαστές ότι η Γαλλική Πρεσβεία έχει ένα παράρτημα που στεγάζεται στην περιοχή του Μετς, κάποιος πήγε, είδε, παρακολούθησε. Ήταν εντελώς φανερό να αντιληφθεί κανείς ότι σ’ αυτές τις εγκαταστάσεις, στον επόμενο ή στον προηγούμενο όροφο, ζουν άνθρωποι.
Τέλος, στις 01:44 εξερράγη ένας ωρολογιακός μηχανισμός στην BARCLAY’S στο Μαρούσι και στις 03:40 εξερράγη ένας ακόμα μηχανισμός στην τράπεζα CITYBANK Αγ. Ιωάννου στην Αγία Παρασκευή.
Σε αυτή την περίπτωση, γιατί σας είπα με λεπτομέρεια θέλω να θέσω υπόψη σας το αποδεικτικό υλικό και να καταλήξετε σε μια ορθή απόφαση, έχω την εντύπωση μήπως δεν είναι έκρηξη τελειωμένη αλλά είναι στο στάδιο της απόπειρας και σας εξηγώ:
Από την έρευνα που έγινε από τις αρμόδιες αρχές προέκυψε το εξής: Ότι η εκρηκτική ύλη δεν εξερράγη, εξερράγη μονάχα ο πυροκροτητής. Λένε δηλαδή στην έκθεση ότι εξερράγη μόνο ο πυροκροτητής χωρίς να ενεργοποιηθεί εκρηκτική ύλη. Έχω όμως την εντύπωση ότι η ένταση της έκρηξης που προκαλείται από έναν πυροκροτητή δεν είναι τέτοια, δεν παράγει δηλαδή τα φαινόμενα που θα μπορούσαν να χαρακτηρισθούν έκρηξη υπό την έννοια του ποινικού κώδικα.
Με την έκρηξη του πυροκροτητή παράγεται μια μορφή ενέργειας που έχει τη δυνατότητα να προκαλέσει την έκρηξη της εκρηκτικής ύλης. Αφού λοιπόν στην προκειμένη περίπτωση αυτό το πράγμα δεν έγινε από τυχαίο περιστατικό, νομίζω ότι σε αυτή την περίπτωση, η πράξη παρέμεινε στο στάδιο της απόπειρας. Λέω για την περίπτωση της τράπεζας στην Αγία Παρασκευή, κοιτάξτε το στα στοιχεία, θέλω με λεπτομέρεια να βλέπουμε αυτά τα πράγματα και στον καθένα να αποδίδονται οι ευθύνες με βάση αυτό που πραγματικά έχει γίνει.
Στην πράξη αυτή συναυτουργοί είναι ο Κουφοντίνας και ο Ξηρός. Ο Σάββας αποδέχεται την ενέργειά του, δεν μπορεί να θυμηθεί αν στην ενέργεια αυτή ήταν ο Κουφοντίνας, έχει πει βέβαια ότι δεν υπήρχε περίπτωση να γίνει καμία επιχείρηση χωρίς την παρουσία του Κουφοντίνα. Το ίδιο έχει πει και ο Βασίλης Ξηρός στις 16/7: «Εγώ γνώριζα ότι ο αδερφός μου Σάββας σε όσες ενέργειες της 17Ν συμμετείχε, ήταν πάντα μαζί με τον Λουκά, ο οποίος φαινόταν να κάνει κουμάντο›.
Ας διακόψω για μια στιγμή εδώ και μια που εξαιτίας αυτού του πράγματος επανέρχομαι στο σημείο αυτό, θέλω να επισημάνω κάτι το οποίο επεσήμανα σε μια δεύτερη ανάγνωση του αποδεικτικού υλικού: Είχα πάντα την εντύπωση ότι μετά τις καταθέσεις του Σάββα Ξηρού, τέθηκαν υπόψη τα στοιχεία που είχαν μέχρι τότε ο Χριστόδουλος Ξηρός και εν συνεχεία ο Βασίλης Ξηρός ακολούθησε τη μοίρα των αδερφών του. Δεν είναι έτσι τελικά όμως.
Από τις 16 του μηνός, δηλαδή μια μέρα πριν καταθέσει ο Χριστόδουλος, έχει καταθέσει ο Βασίλης ο οποίος Βασίλης Ξηρός έχει ξεκινήσει την κατάθεσή του, της οποίας δεν χρησιμοποιώ το περιεχόμενο, αλλά το πραγματικό γεγονός ότι έχει ληφθεί στις 16, και έχει πει αυτά που λέει και στην απολογία που δίνει στις 17. Αν θα δει κανείς αυτή την κατάθεση και κυρίως την απολογία την οποία μπορώ να χρησιμοποιήσω, ο Βασίλης εκεί πέρα έχει πάει με την υπόνοια την οποία εκφέρει, ότι κάποιοι προσπάθησαν να βγάλουν από τη μέση τον αδερφό του.
Αυτό δεν το είπε μόνο στην αστυνομία, νομίζω ότι οι πάντες έχουν αντιληφθεί και είναι κοινό τοις πάσι ότι είχε κάνει και αντίστοιχες δηλώσεις στον Τύπο. Πάει λοιπόν εκεί στις 16, επαναλαμβάνω, και το επιβεβαιώνει στις 17 και λέει αυτά τα πράγματα. Λέει δηλαδή την ιστορία ότι «ο αδερφός μου, πιστεύω ότι κάποιοι προσπάθησαν να τον βγάλουν, γι αυτό κι αυτό...› κι όταν τον ρωτάμε «πού τα ξέρεις αυτά;› αρχίζει και εκθέτει όλη αυτή την ιστορία που εκθέτει.
Είμαι λοιπόν απολύτως βέβαιος. Θα ήθελα πραγματικά να σηκωθούν και να τα ξεκαθαρίσουν κάποιοι αυτά τα πράγματα και όχι να λένε «ανακαλούμε τις απολογίες μας› και τελείωσε. Όταν ο Χριστόδουλος Ξηρός κλήθηκε να απολογηθεί στις 17, στις 5 παρά δέκα, εκτός από αυτά τα οποία είχε πει ο αδερφός του Σάββας, του θέσαμε υπόψη και αυτά που είχε πει ο αδερφός του ο Βασίλης.
Είναι γεγονός ότι μέχρι εκείνη την ώρα, αυτά που έχει πει ο Σάββας, αυτά που έχουν καταχωρηθεί τουλάχιστον στις απολογίες του, δεν έχουν ούτε τη λεπτομέρεια ούτε τον αριθμό των υποθέσεων στις οποίες αναφέρεται στη συνέχεια ο Χριστόδουλος, αλλά έχει ήδη αρχίσει να αναφέρεται από την προηγούμενη ημέρα ο Βασίλης, ο οποίος έχει ξεκινήσει από αυτό, δηλαδή την υπόνοιά του ότι κάποιοι προσπάθησαν να βγάλουν τον αδερφό του απ’ τη μέση.
Επανέρχομαι λοιπόν για να σας πω ότι ο Βασίλης λέει ότι «καμία ενέργεια στην οποία έλαβε μέρος ο αδερφός μου δεν έγινε χωρίς την παρουσία....›.
Σ. ΞΗΡΟΣ: (εκτός μικροφώνου)
Β. ΜΑΡΚΗΣ: Η απολογία σας αρχίζει από τις 11/7. Οτιδήποτε και να είχατε πει, είτε είχε γραφεί είτε δεν είχε γραφεί δεν ξέρω, δεν ήμουν εκεί, δε μπορούσε να αποτελέσει αντικείμενο ως μάρτυρος......
Σ. ΞΗΡΟΣ: (εκτός μικροφώνου)
Β. ΜΑΡΚΗΣ: Επόμενη έκρηξη που θα μας απασχολήσει είναι η έκρηξη στην AMERICAN EXPRESS. Αναφέρθηκα σε σχέση με την κα Σωτηροπούλου σ’ αυτήν. ¶γνωστοι είχαν τοποθετήσει στο χέρι της Αθηνάς, του αγάλματος, τοη πυροσωλήνα, -εξ ου και το ευφυολόγημα που ακούστηκε από τον Κουφοντίνα ή τον Σάββα ότι «γι αυτό χτύπησε σοφά›-.
Εκτοξεύτηκε ένα αντιαρματικό βλήμα των 3,5 το οποίο προερχόταν από το Συκούριο, προκλήθηκαν εκτεταμένες ζημιές στα γραφεία αλλά και στους υαλοπίνακες του κτιρίου της Ακαδημίας Αθηνών, έσπασαν δηλαδή τα τζάμια και στο απέναντι κτίριο. Είναι μια εικόνα την οποία όλοι έχουμε. Εκτόξευση έγινε όπως σας είπα από πυροσωλήνα που είχε τοποθετηθεί στο άγαλμα της Αθηνάς.
Οι μάρτυρες Παϊζης και Μαραγδούλης κατέθεσαν ότι κινδύνευσε μόνο ο φύλακας που ήταν στο ισόγειο αλλά θα μπορούσε να είναι κοντά στη διάρκεια των ελέγχων που κάνει και πλην των άλλων ζημιών, τζάμια, μάρμαρα και σίδερα, σκόρπισαν φεύγοντας στον πεζόδρομο μπροστά στο κτίριο.
Θέλω να σας επισημάνω ότι πρόκειται –έτσι τουλάχιστον φαίνεται, δεν ξέρω αν κάνω λάθος – για ωρολογιακό μηχανισμό και είναι φανερό, δε θα πρέπει νομίζω να επιχειρηματολογήσω για τη διακινδύνευση που ήταν δυνατό να υπάρξει από το γεγονός ότι τα τζάμια όλου αυτού του γνωστού γυάλινου κτιρίου έπεσαν στο δρόμο μπροστά στο πεζοδρόμιο της οδού Πανεπιστημίου.
Την ευθύνη ανέλαβε η 17Ν. Μια μικρή περίληψη μπορώ να σας πω: Έχει γίνει επίθεση κατά του Ιράκ, εδώ είναι μια περίεργη προκήρυξη θα έλεγα και δεν ξέρω αν, μετά όσα έχουν γίνει η Οργάνωση έκανε την αυτοκριτική της, εκφράζει μια άμεση υποστήριξη όχι στον ιρακινό λαό εγώ θα έλεγα ή παράλληλα προς τον ιρακινό λαό, αλλά στο Σαντάμ.
