Εδώ ανακύπτει ένα σοβαρό θα έλεγα ζήτημα που αφορά την εμπλοκή του Γιωτόπουλου στην υπόθεση αυτή: Θα δεχθώ ότι μέσα στον γενικό σχεδιασμό με τον Γιωτόπουλο είχαν αποφασίσει το να γίνει αυτή η κλοπή και μάλιστα πιστεύω ότι ίσως ήταν και η πρώτη δοκιμαστική ενέργεια για τη συμμετοχή του Κονδύλη από κει και πέρα στη δραστηριότητα της Οργάνωσης.
Αλλά πώς μπορούμε να συνδέσουμε ηθική αυτουργία του Γιωτόπουλου στα γεγονότα που εξελίχθησαν τυχαία κατά την εξέλιξή της; Να δεχθούμε τί; Ότι ο Γιωτόπουλος κατά τον σχεδιασμό είπε «ξέρετε, έτσι και εμφανιστούν αστυνομικοί θα τους βαρέσετε στο ψαχνό›; Δεν έχουμε κάποια στοιχεία. Σας είπα, θέλω να εισηγηθώ στο Δικαστήριό σας πράγματα τα οποία στέκονται στη λογική πρωτίστως.
Και για να μη σας το λέω απλώς έτσι, πρακτικά και νομικά, αν δείτε το τί λέει η θεωρία για την ηθική αυτουργία, φέρνει τον φυσικό αυτουργό σε σχέση με το συγκεκριμένο αντικείμενο της δράσης του φυσικού αυτουργού. Εδώ ποιο ήταν το συγκεκριμένο αντικείμενο; Το πλήρωμα των περιπολικών τα οποία εμφανίστηκαν από το πουθενά;
Έχω λοιπόν την εντύπωση ότι γι αυτή την υπόθεση και όσον αφορά και τις εκρήξεις και τις απόπειρες ανθρωποκτονιών, δεν μπορεί το Δικαστήριό σας να εκδώσει καταδικαστική απόφαση για ηθική αυτουργία του Γιωτόπουλου. Επίσης για τη ληστεία ήδη σας πρότεινα ότι δεν μπορεί να είναι, δεδομένου ότι πιστεύω ότι δεν είναι ληστεία ούτε για τους αυτουργούς.
Τελειώνω με αυτή την ιστορία και θα ήθελα να διακόψουμε σε αυτό το σημείο.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Διακόπτουμε για μισή ώρα.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Επαναλαμβάνεται η διακοπείσα συνεδρίαση. Ήθελα να πω το εξής πράγμα, επειδή εδώ απ’ ότι βλέπω οι αγορεύσεις μπορεί να κρατάνε και πάρα πολύ και στους κ. Δικηγόρους και βλέπω και οι κ. Εισαγγελείς, όποιος νομίζει ότι κουράζεται ή δεν μπορεί ας τα λέει και καθιστός δεν πειράζει. Όρθιος εντάξει είναι ένας τύπος συνηθισμένος. Μπορεί να κάθεται να τα λέει.
Β.ΜΑΡΚΗΣ: Κύριε Πρόεδρε θέλω να σας θέσω υπόψη το εξής. Απ’ αυτή τη θέση πριν 14 χρόνια αγόρευα επί 9 ώρες χωρίς κανένα πρόβλημα, αλλά εν τω μεταξύ έχουν περάσει και 14 χρόνια. Θέλω να πω δηλαδή ότι, δεν είναι θέμα αν θα είναι κανείς καθήμενος ή όρθιος, είναι θέμα αν έχει την δυνατότητα να βάζει το μυαλό του να δουλεύει, με τις στροφές που εγώ θέλω να δουλέψει το μυαλό μου.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Όπως θέλετε, δική σας επιλογή, πάντως το προτείνω αυτόν για όποιον νομίζει. Ορίστε κύριε Εισαγγελεύ.
Β. ΜΑΡΚΗΣ: Συνεχίζουμε θα έλεγα, σε ένα κεφάλαιο το οποίο φαίνεται λίγο μονότονο, αλλά σας επαναλαμβάνω ότι το θεωρώ εξαιρετικά σημαντικό κ. Δικαστές, το κεφάλαιο των εκρήξεων. Και φθάνουμε στην περίπτωση της ΒΙΟΧΑΛΚΟ. Το βράδυ εκείνο και ενώ όπως φαίνεται από τις καταθέσεις των μαρτύρων πρέπει να είχε χιονίσει λίγο πιο μπροστά, ή να χιόνιζε, γιατί είχε χιόνι στους δρόμους, η πράξη αυτή για να βοηθήσω τους συναδέλφους που παρακολουθούν, είναι η πράξη στο κατηγορητήριο του Κουφοντίνα που είναι και ο οδηγός μας, για να μας βοηθάει τουλάχιστον να μπορούμε να έχουμε ένα μπούσουλα στο υλικό αυτό έχει αριθμό 35Α κύριε Πρόεδρε.
Το βράδυ εκείνο λοιπόν, στα γραφεία αυτής της εταιρείας που στεγάζονται σε ένα κτίριο στους Αμπελοκήπους στην διασταύρωση των οδών Πάγκα και Λεωφόρου Κηφισίας, γύρω στις 00:30 εκτοξεύτηκαν δυο αντιαρματικές ρουκέτες των 2 και 36 που όπως απεδείχθη εκ των υστέρων προερχότανε από το Συκούριο, κατά του 5ορόφου κτιρίου στο οποίο στεγάζονται οι εγκαταστάσεις της εταιρείας.
Προκλήθηκαν σοβαρές ζημιές στον δεύτερο και στον τρίτο όροφο, ζημιές στα γραφεία αλλά και ζημιές σε γειτονικά κτίρια. Ταυτοχρόνως και επειδή στο κτίριο αυτό υπήρχε θυρωρός, υπήρξε άμεσος κίνδυνος για την ζωή του, δεδομένου ότι όπως ο ίδιος καταθέτει είναι ο Κεφαλόπουλος κ. Πρόεδρε και κύριοι Δικαστές, θυρωρός του μεγάρου, έχει καταθέσει επί λέξει τα εξής: «ήμουν έξω από το γραφείο. Με την έκρηξη έπεσαν τα τζάμια του κλιμακοστασίου, έξι ορόφων σε απόσταση 15 εκατοστών. Αν έπεφταν επάνω μου θα με σκότωναν σίγουρα. Κάθε δυο ώρες έπρεπε να ανεβαίνω επάνω για να χτυπώ το ρολόι.› Επιβεβαιώνει όμως ο άνθρωπος αυτός ότι δεν υπήρχε περίπτωση να χτυπηθούν περαστικοί.
Με βάση τα στοιχεία αυτά που υπήρχαν, ασκήθηκε ποινική δίωξη εναντίον κατηγορουμένων, θα σας προσδιορίσω στη συνέχεια ποιών, για έκρηξη του 270Α-Β και για απόπειρα ανθρωποκτονίας κατά του Κεφαλόπουλου.
Τώρα από πού προκύπτει ότι η 17Ν είναι πίσω απ’ αυτή την ενέργεια; Δεν υπάρχει ανάληψη, ή τουλάχιστον εγώ δεν μπόρεσα να επισημάνω προκήρυξη, ο κ. Κουφοντίνας έτσι που έχει ένα πολύ συστηματικό ευρετήριο ίσως να με βοηθήσει σ’ αυτή την περίπτωση, αλλά δεν μπόρεσα να επισημάνω προκήρυξη με ανάληψη ευθύνης.
Τη σύνδεση όμως της ενεργείας αυτής με την 17Ν την κάνει το γεγονός ότι οι ρουκέτες που είχαν κλαπεί και οι αριθμοί και τα στοιχεία που προέκυψαν από την έρευνα που ακολούθησε, απεδείχθη χωρίς καμιά αμφιβολία ότι προερχόταν από την ποσότητα και την παρτίδα των ρουκετών που η 17Ν είχε κλέψει από το Συκούρι.
Στην υπόθεση αυτή, φέρεται να είναι αυτουργός ο Χριστόδουλος Ξηρός και συνεργοί ο Κουφοντίνας και ο Σάββας Ξηρός. Στις 17/7 ο Χριστόδουλος έχει καταθέσει ότι, εγώ, ο Σάββας και ο Λουκάς, λάβαμε μέρος σ’ αυτή την ενέργεια. Εγώ εκτόξευσα για πρώτη και μοναδική φορά ο ίδιος ρουκέτες.
Ο Σάββας Ξηρός τόσο στις 20/7 στην προανάκριση, όσο και στις 11/8/2002 ενώπιον του Εφέτη Ανακριτή, επιβεβαιώνει αυτά τα πράγματα και περιγράφει την ενέργεια.
Στην υπόθεση αυτή κατέθεσαν κάποιοι μάρτυρες. Μας είπαν δηλαδή ότι, ο μεν μάρτυρας Τζατζιμάκης που ήταν υπεύθυνος ασφαλείας του κτιρίου απέκλεισε τη δυνατότητα τραυματισμού οποιουδήποτε τρίτου προσώπου, ενισχύοντας κατ’ αυτό το τρόπο και την κατάθεση του φύλακα του θυρωρού του Κεφαλόπουλου ότι δεν μπορούσε, ήταν μέσα σε ένα εντελώς περίκλειστο χώρο και σε μια ώρα που δεν θα μπορούσαν να κυκλοφορήσουν άνθρωποι. Θέλω όμως να επισημάνω στο Δικαστήριό σας, ότι ειδικά για το κίνδυνο, την διακινδύνευση ανθρώπου, το αδίκημα της έκρηξης δεν απαιτείται κοινός κίνδυνος, κοινός κίνδυνος πρέπει να αφορά τα πράγματα. Και ένα πρόσωπο να διακινδυνεύσει η πράξη στοιχειοθετείται αντικειμενικά.
Υπάρχει η κατάθεση της μάρτυρος Μανούσου, η οποία είναι μια γειτόνισσα η οποία είδε τους δυο δράστες ενώ έτρεχαν και μπήκαν στο πίσω κάθισμα και αμέσως το αυτοκίνητο έφυγε, γεγονός που επιβεβαιώνουν αυτό που είπαν οι άλλοι, ότι 3 άτομα έλαβαν μέρος και οι δυο που είχαν πάει στο σημείο της ενεργείας και ο τρίτος ήταν ο οδηγός που περίμενε μέσα στο αυτοκίνητο. Και θα έλεγα ότι αυτή η μεθοδολογία είναι πάρα πολύ συνηθισμένη στις πράξεις και στις ενέργειες.
Έπρεπε να είναι πάντα κάποιος έτοιμος να ξεκινήσει το αυτοκίνητο για να φύγουν. Δεν θα μπορούσαν να έχουν παρκαρισμένο κάπου ένα αυτοκίνητο και να διατρέχουν το κίνδυνο, όταν θα πάνε να φύγουν, ή να τους έχει στριμώξει κάποιος άλλος που στάθμευσε, ή να μην παίρνει μπρος το αυτοκίνητο και να μην μπορούν να φύγουν.
Και αυτό είναι κάτι που ας το λάβουμε υπόψη λίγο και στην υπόθεση του Μπακογιάννη σχετικά με το αυτοκίνητο που υπήρχε στη Σκουφά και που για κάποια στιγμή η υπεράσπιση Τζωρτζάτου, χρησιμοποιώντας μια κατάθεση μιας μάρτυρος που είπε ότι είδατε μπήκαν τρεις στο αυτοκίνητο και φύγανε, κατέληξε στο συμπέρασμα ότι δεν υπήρχε οδηγός μέσα στο αυτοκίνητο, άρα δεν υπήρχε ο Τζωρτζάτος που λέει ο ίδιος ήταν οδηγός και λένε οι υπόλοιποι ότι ήταν οδηγός. Δεν είναι δυνατόν κ. Πρόεδρε το όχημα διαφυγής να έχει μείνει στη τύχη του, διότι εάν το όχημα της διαφυγής έχει μείνει στην τύχη του και η διαφυγή θα μείνει στην τύχη. Και μια τέτοια οργάνωση – όπως φαίνεται τουλάχιστον – δεν άφηνε τίποτα στην τύχη του.
Θα έλεγα λοιπόν παρακάτω ότι, ένας άλλος γείτονας, άκουσε, ειδοποίησε την αστυνομία, αντιλήφθηκε δυο μάλλινες κουκούλες να βαδίζουν στο χιόνι, ενώ είναι το χιόνι, τον έναν πίσω από τον άλλον, με τους πυροσωλήνες στην πλάτη. Μπήκαν στο αυτοκίνητο που τους περίμενε με αναμμένα τα φώτα και έφυγαν. Νομίζω ότι είναι ξεκάθαρα τα πράγματα.
Δεν νομίζω ότι πρέπει να σας απασχολήσω περισσότερο. Αυτουργός φαίνεται να είναι ο Χριστόδουλος Ξηρός, συνεργοί είναι ο Σάββας που τον συνόδευσε, ο Κουφοντίνας είναι προφανώς ο οδηγός του αυτοκινήτου και με την σκέψη που έχει προηγηθεί και την οποία εκτενώς σας έχει αναπτύξει ο συνάδελφός μου χθες, ηθικός αυτουργός είναι ο Γιωτόπουλος.
Προχωρούμε παρακάτω, η υπόθεση Παλαιοκρασσά, είναι μια υπόθεση που απασχόλησε πάρα πολύ χθες τον συνάδελφό μου σε σχέση με τα γεγονότα, θέλω να επισημάνω ότι εδώ από προφανή παραδρομή έχει γίνει ένα λάθος και το λέω για να το ακούσει ο άνθρωπος αυτός και αν ενδιαφέρεται να κινήσει τις διαδικασίες που πρέπει. Δηλαδή, εμφανίζονται ως θύματα απόπειρας ανθρωποκτονίας 4 μόνο από τους παθόντες, από τους τραυματισθέντες δηλαδή και δεν περιλαμβάνεται μεταξύ των θυμάτων της αποπείρας, ο μάρτυρας Κήλης. Ένας από τους ανθρώπους που είχε τον πιο σοβαρό τραυματισμό, ο άνθρωπος που έμεινε τυφλός, που έχασε το μάτι του.
Δεν ξέρω τι έγινε εκεί. Είναι προφανής η παραδρομή, μέσα σ’ αυτό τον τεράστιο όγκο του υλικού κλπ, ότι εάν θα δείτε τη κατηγορία, εμφανίζονται 4 ως θύματα αποπείρας, ενώ έχουμε άλλους δυο τραυματίες.
Θέλω επίσης να πω γι’ αυτή τη περίπτωση κ. Δικαστές, ότι και η αιτιολογία η οποία χρησιμοποιήθηκε δείχνει για μια άλλη φορά τον εκδικητικό τιμωρητικό ρόλο της οργάνωσης, αποφάσισαν να χτυπήσουν τον Παλαιοκρασσά λέει γιατί είναι υπεύθυνος για το φορολογικό σύστημα. Θέλω να επισημάνω ότι, ενώ εμφανίζεται ότι έχει τραυματιστεί από την έκρηξη, κατά την περιγραφή του αδικήματος της εκρήξεως, όταν έρχεται η ώρα να κεφαλαιοποιηθεί η κατηγορία της απόπειρας ανθρωποκτονίας, στην απόπειρα ανθρωποκτονίας εμφανίζεται να είναι, με άμεσο δόλο οι 4 επιβάτες του αυτοκινήτου του Παλαιοκρασσά, με ενδεχόμενο δόλο 4 από τους πεζούς και επιπλέον με ενδεχόμενο δόλο ο άτυχος Αξαρλιάν.
Θέλω δε σ’ αυτή τη περίπτωση, γιατί ήταν πράγματι ένα τραγικό θύμα ο Αξαρλιάν που η περίπτωσή του συγκλόνισε την ελληνική κοινωνία, αλλά ήταν θέμα τύχης το ότι την ατυχία του Αξαρλιάν δεν την ακολούθησαν και άλλοι. Μένω ακόμα και προσπαθώ να σας θυμίσω την περίπτωση της κοπέλας αυτής, η οποία πρέπει να είχε έρθει από την Κρήτη αν θυμάμαι καλά, που εδώ μας είπε τι, την χτύπησε το θραύσμα στο πάνω χείλος, πέρασε τον ουρανίσκο της, της τρύπησε στο στόμα και καρφώθηκε σε απόσταση ενός χιλιοστού από την καρωτίδα της. Ήταν θέμα ενός χιλιοστού αν θα είχαμε ένα δεύτερο θύμα. Εδώ όμως η υπόθεση αυτή κ. Δικαστές, μου δίνει την αφορμή να κάνω κάποιες σκέψεις.
Έχει επισημανθεί ήδη από τμήμα της πολιτικής αγωγής, συνέβη ότι συνέβη, μ’ αυτά τα τραγικά αποτελέσματα, είναι φανερό ότι οι ίδιοι το παραδέχθηκαν ότι αυτό ήταν απαράδεκτο γεγονός, δεν ήταν μόνο ένα βαρύτατο έγκλημα αυτό που διαπράχθηκε, να εξαπολύσεις μια ρουκέτα στο κέντρο της Αθήνας και να το κάνεις γιατί κύριοι Δικαστές; Ουσιαστικά για λόγους εντυπωσιασμού. Αν ο στόχος τους ήταν μόνο ο Παλαιοκρασσάς θα μπορούσαν να του στήσουν ενέδρα έξω από το σπίτι του και να τον σκοτώσουν, με το ίδιο τρόπο, ρίχνοντας με ρουκέτα. Δεν το έκαναν όμως αυτό. Δεν θα είχε έτσι το επικοινωνιακό εφφέ μια τέτοια ενέργεια.
Αυτό που ήθελαν έτσι να προβάλουν ότι εμείς είμαστε αυτοί που χτυπάμε στο κέντρο της Αθήνας, στην καρδιά του κράτους, τον υπουργό. Και τον χτυπάμε αυτό είναι όμως το τραγικό, αδιαφορώντας για το τι θα γίνει, ας γίνουν τα πράγματα γης μαδιάμ. Και θέλετε να σας πω; Δικαιώματά τους να σκεφθούν έτσι, αρκεί όταν έρχονται εδώ, θα τους αποδοθούν οι ευθύνες τους. Αλλά η από εκεί συμπεριφορά τους κύριοι Δικαστές, όταν έχουν τα αποτελέσματα που έχει η ενέργειά τους και κυρίως τον τραγικό θάνατο αυτού του τραγικού παιδιού, που συγκλονίζει όλη την Ελλάδα, αντί να κάνουν αυτοκριτική, προσπαθούν να κάνουν τι, όχι, δεν φταίμε εμείς, φταίει η αστυνομία.
Φταίει η Αστυνομία, που ακολουθώντας οδηγίες αμερικανών πρακτόρων, άφησε επίτηδες τον Αξαρλιάν να πεθάνει για να μπορέσουν να μας συκοφαντήσουν. Και να τα ακούνε αυτά οι συγγενείς του θύματος, να τα ακούει ο αδελφός του θύματος, ο οποίος ο άνθρωπος είχε σπεύσει και οι φίλοι του ή οι γνωστοί του, που εικονίζεται στην φωτογραφία τον έχει διαβεβαιώσει ότι το παιδί πέθανε επιτόπου, και να τα ακούνε οι συγγενείς του Αξαρλιάν, που ιατρός γνωστός της οικογενείας παρευρέθηκε κατά την νεκροτομή και είδε με τα μάτια του τα θραύσματα, μέσα στη διερρηγμένη καρδιά του θύματος και να ακούνε και να διαβάζουν ότι, το θύμα ο Αξαρλιάν, γι’ αυτό το θάνατο φταίει η αστυνομία.
Δεν ξέρω εάν η οργάνωση προβληματίστηκε. Έχω μια εντύπωση ότι κάτι πρέπει να έγινε. Έχω μια εντύπωση την οποία στηρίζω στο εξής δεδομένο. Από την μέρα εκείνη και πέρα ο Χριστόδουλος Ξηρός δεν φαίνεται να ενεργοποιείται σε ενέργειες τέτοιες. Δεν ξέρω εάν με εσωτερικές διαδικασίες, κατέληξαν σε τέτοια απόφαση. Δεν μας τα λένε, μας αφήνουν να εικάζουμε, αλλά με το μυαλό που έχει ο καθένας μας προσπαθούμε να σκεφθούμε.
Ο Χριστόδουλος Ξηρός φαίνεται ότι είναι αυτός που έδωσε το μήνυμα στο Κουφοντίνα να πυροδοτήσει. Ακούσατε, τα περιγράφουν τα γεγονότα αλλά ακούσατε τον Τέλιο, αφού καθόρισε στο σχεδιάγραμμα που ήταν ο καθένας, ο Χριστόδουλος Ξηρός έδωσε το σήμα, δηλαδή να χτυπηθούν οι 4 αυτοί άνθρωποι έστω και αν στο πεζοδρόμιο υπάρχουν άλλοι.
Είναι φανερό λοιπόν κύριοι Δικασταί, ότι η πρόταση του συναδέλφου μου θα πρέπει να γίνει δεκτή στο σύνολό της και σ’ αυτό το σημείο θα μου επιτρέψετε να πω ότι, είναι μια από εκείνες τις χαρακτηριστικές περιπτώσεις που έδειχνε τον φόβο των μαρτύρων. Προσπαθώ να φανταστώ εκείνον εκεί το μάρτυρα που είχε περιγράψει σε χρόνο ανύποπτο τον ύποπτο τον οποίο είχε δει και τον οποίο είχε περιγράψει ως ένα βασικό στοιχείο περιγραφικό, το τραύμα την ουλή στο χέρι του.
Ακόμα είναι μέσα μου, τρόμος που αισθάνθηκε όταν αντελήφθη ότι σηκώνοντας το μανίκι ο Κουφοντίνας, απεδείχθη ότι είχε την ουλή στο χέρι και έσπευσε να πει, δεν ήταν αυτή η ουλή, δεν ήταν αυτή η ουλή. Δεν έχει καμία σχέση.
Προχωρούμε και επανερχόμαστε σε εκρήξεις. Η δράση έχει επεκταθεί προς την θάλασσα, έτσι έχουμε μια έκρηξη στις 12.12.1993 στην Δ.Ο.Υ. Μοσχάτου, για να μπορέσετε να παρακολουθήσετε είναι η πράξη που έχει αριθμό 39 στο κατηγορητήριο του Κουφοντίνα στην σελίδα 502β. Εκεί λοιπόν το βράδυ εκείνο, στην οδό Αγίων Σαράντα στο Μοσχάτο, ωρολογιακός εκρηκτικός μηχανισμός εξερράγη στα γραφεία, προκλήθηκαν ζημιές και στα ίδια τα γραφεία, αλλά και στην παραπλεύρως οικοδομή που βρίσκεται στην οδό Αγ. Σαράντα 33, σε διερχόμενα και σταθμευμένα οχήματα, σε διερχόμενους πεζούς και διακινδύνευσε η καθαρίστρια που βρισκόταν η Ελένη Μυλωνά, αλλά και ένοικος άλλου κτιρίου τραυματίστηκε ο Λεωνίδας Μυλωνάς.
Την ευθύνη την έχει αναλάβει η 17Ν με προκήρυξή της, η ανάληψη της ευθύνης γίνεται στο υστερόγραφο της προκήρυξης που εκδόθηκε μετά την δολοφονία του Βρανόπουλου. Με βάση αυτά τα στοιχεία έχει ασκηθεί δίωξη για έκρηξη.
Εδώ υπάρχει ένα ζήτημα κ. Δικαστές, ότι αν δεχθείτε είναι έτσι το παιχνίδι το νομικό, πολλές φορές οδηγείται σε περίεργα αποτελέσματα θα έλεγα, αν δεχθείτε ότι ο τραυματισμός αυτών των δυο ανθρώπων ήταν αποτέλεσμα αμελούς συμπεριφοράς των κατηγορουμένων, θα πρέπει να τους κηρύξετε ενόχους όπως κατηγορούνται. Έχω την εντύπωση γι’ αυτό σας λέω, ας κρατάτε κάποιες σημειώσεις, σε κάποια πράγματα αμφισβητούμενα, ότι η πράξη που τους αποδίδεται, φέρει τον χαρακτήρα της έκρηξης των εδαφίων α, β, γ, δηλαδή που είχε ως αποτέλεσμα τραυματισμό.
Διότι εάν δεχθείτε ότι ο τραυματισμός αυτός οφείλετο σε αμελή συμπεριφορά τους, τότε θα πρέπει να τους κηρύξετε ενόχους γι’ αυτή τη πράξη της παραγράφου 3, που είναι σοβαρό να το πει κανείς, ότι τιμωρείται με ισόβια κάθειρξη.
Και αυτός είναι ο λόγος για τον οποίον, όταν γινότανε η διαδικασία και ειδικά γινότανε η διαδικασία και εξετάζονταν οι υποθέσεις των επιθέσεων κατά των λεωφορείων των ΜΑΤ, και έβλεπα την υπεράσπιση να αγωνίζεται να αποδείξει ότι, δεν θέλανε να τους σκοτώσουν, ότι οι άνθρωποι τραυματίστηκαν παρά την επιθυμία και την διάθεση των κατηγορουμένων, σχεδόν έλεγα ότι, μα κατ’ αυτό τον τρόπο, οδηγούνται οριστικά και αμετάκλητα από τη στιγμή που το Δικαστήριο θα αποδεχθεί ότι ήταν υπεύθυνοι για την έκρηξη, να απειληθούν με ποινή ισοβίων.
Διότι αυτό είναι το περίεργο στην ρύθμιση αυτή. Ότι εάν η σωματική βλάβη που επήλθε, οφείλεται σε αμέλεια και είναι αποτέλεσμα έκρηξης, τότε η πράξη τιμωρείται με ισόβια, δεν υπάρχει άλλη ποινή. Η διαφοροποίηση ήταν, αν επήρχετο ο θάνατος, είναι η τέταρτη περίπτωση, που έλεγε ισόβια ή θάνατος, και κατ’ αυτό ήταν η διαφορά. Από τη στιγμή που καταργήθηκε όμως, και στις δυο αυτές περιπτώσεις είναι ισόβια.
Εισηγούμαι λοιπόν στο Δικαστήριό σας, οι κατηγορούμενοι να κηρυχθούν ένοχοι, όπως ακριβώς έχει περιγραφεί στην κατηγορία η οποία περιλαμβάνεται στο βούλευμα. Ο κ. Γιωτόπουλος έχουμε προκήρυξη, δεν μπορεί να ήταν αυτόνομη ενέργεια και ως εκ τούτου είναι ο ηθικός αυτουργός.
Δεν θυμάμαι γι’ αυτό να μου επιτρέψετε να το επαναλάβω, από πού προκύπτει η συμμετοχή των συγκεκριμένων κατηγορουμένων στους οποίους έχει αποδοθεί η κατηγορία, δηλαδή στο Κουφοντίνα, τον Σάββα και τον Χριστόδουλο Ξηρό, σας λέω λοιπόν και σας θυμίζω, ότι στις 20/7/2000 ο Σάββας Ξηρός είπε, «στις αρχές του ’93 βάλαμε εγώ ο Λουκάς και ο Χριστόδουλος, αυτοσχέδιο εκρηκτικό ωρολογιακό μηχανισμό σε γιαπί εφαπτόμενο της εφορίας του Μοσχάτου.›
Λίγο αργότερα η δράση επεκτείνεται σε άλλη Δ.Ο.Υ. του Πειραιά, είναι η Δ.Ο.Υ. Καμινίων, στις 9 Μαρτίου του ’93, στην οδό Χίου 22, ώρα 23:30, εκτοξεύτηκε αντιαρματικό βλήμα 2 και 36 που προερχόταν από το Συκούριο από νεοανεγειρομένη οικοδομή, που βρισκότανε σε απόσταση 40 μέτρων, διέτρησε το ρολό του παραθύρου και το τζάμι, χτύπησε σε ένα μεταλλικό ράφι και έπεσε στο έδαφος.
Είναι ο ίδιος τύπος ρουκέτας που έχει χρησιμοποιηθεί όπως απεδείχθη, στις περιπτώσεις κατά του Βαρδή Βαρδινογιάννη, στην Δ.Ο.Υ. Νέας Φιλαδέλφειας και άλλες υποθέσεις. Σ’ αυτή τη περίπτωση υπήρχε ανάληψη ευθύνης από την 17Ν, η ευθύνη έχει αποδοθεί στον Ξηρό και στον Κουφοντίνα, η οργάνωση έχει αναλάβει την ευθύνη με προκήρυξη και τα στοιχεία στα οποία στηρίζονται είναι, αυτό που σας είχα πει και σε μια άλλη υπόθεση.
Ο Σάββας Ξηρός, δεν μπορεί να θυμηθεί με ποιον ήταν, λέει, η επόμενη ενέργεια που πήρα μέρος δεν θυμάμαι με ποιον άλλον, είναι τόσες οι ρουκέτες στην Εφορία στα Καμίνια Πειραιώς; Αλλά σας έχω επισημάνει ήδη ότι, ο Βασίλης Ξηρός, αλλά και ο Σάββας, έχουν πει ότι, δεν υπήρξε καμιά ενέργεια στην οποία να έλαβε μέρος ο Σάββας χωρίς μαζί του να είναι ο Κουφοντίνας.
Κοιτάξτε να δείτε, μπήκε μέσα και έπεσε στο έδαφος. Εκτιμήστε κύριοι Δικαστές, αν όλη αυτή η ενέργεια που εκτυλίχθηκε, που πέτυχε, δηλαδή εδώ σ’ αυτές τις περιπτώσεις έχουμε ουσιαστικά στην εκτόξευση της ρουκέτας έχουμε δυο εκρήξεις κ. Δικαστές. Την έκρηξη αυτή που προκαλείται κατά την εκτόξευση και η άλλη, αυτή που προκαλείται όταν ο μηχανισμός προσκρούσει στο αντικείμενο και εκραγεί. Εδώ πράγματι το δεύτερο δεν συνέβη.
Ως μεταλλικό αντικείμενο, πέρασε το ρολό έσπασε τα τζάμια, χτύπησε και έπεσε. Εκτιμήστε εσείς, επαναλαμβάνω, με την λογική σας, αν αυτό το πράγμα θα πρέπει να θεωρηθεί ολοκληρωμένη, δηλαδή τελειωμένη ή απόπειρα έκρηξης.
Θα επανέλθουμε αν δούμε ότι έχει ξεφύγει κάτι. Για την περίπτωση Κάρος ο συνάδελφός μου σας είπε χθες γιατί πιστεύει και σωστά ότι δεν έχουμε ούτε καν απόπειρα και φτάνουμε προς την γειτονιά μου, έχουμε ΔΟΥ Πετρούπολης 11/3/93 στην Πλουτάρχου 38 γύρω στις 05:55 το πρωί ένα ωρολογιακός εκρηκτικός μηχανισμός που είχε τοποθετηθεί στον Α΄ όροφο του κτιρίου. Το αποτέλεσμα ήταν σοβαρότατες υλικές ζημιές στα γραφεία, στα καταστήματα και στις οικίες πέριξ του χώρου αλλά και στο τοπικό δίκτυο της ΔΕΗ.
Ανέλαβε την ευθύνη η 17Ν. Ο Σάββας Ξηρός λέει στις 20/7 «στην Εφορία της Πετρούπολης ανέβηκα στην βεράντα›. Περιγράφει πώς ανέβηκε στην βεράντα από τα σίδερα της τέντας και τοποθέτησε τον ωρολογιακό μηχανισμό. Με βάση αυτές τις σκέψεις νομίζω ότι σωστά κατηγορούνται ο Σάββας Ξηρός και ο Κουφοντίνας και δεδομένου ότι υπάρχει ανάληψη της ευθύνης το ίδιο σκεπτικό για τον κ. Γιωτόπουλο.
Για την περίπτωση του Βρανόπουλου σας απασχόλησε νομίζω ο συνάδελφός μου χθές. Ερχόμαστε σε κάποιες άλλες εκρήξεις. Είναι η ιστορία αυτή που στην προσπάθεια να χτυπηθεί η ALICO στην Κηφισίας 119 τα μεσάνυχτα της 11ης Απριλίου 1994 – για όσους θέλουν να παρακολουθήσουν πιο συστηματικά – θα έλεγα είναι η πράξη με αριθμό 43 στις κατηγορίες του Κουφοντίνα στη σελίδα 504.
Εκτοξεύτηκε μία αντιαρματική ρουκέτα 2,36. Χτύπησε στον Β΄όροφο, διαπέρασε τον υαλοπίνακα και εξερράγη μέσα στο γραφείο της εταιρείας Κανελλόπουλος-Αδαμαντίδης που στεγάζεται στον Α΄ και Β΄ όροφο ενώ η ALICO στεγάζεται στον Γ΄ και στον Δ΄. Προκλήθηκαν σοβαρότατες ζημιές αξίας περίπου 4.000.000. Είναι γεγονός στο γραφείο δεν υπήρχε κανείς. Έσπασαν όμως τα τζάμια όλα. Διακινδύνευση όμως υπήρξε γιατί όπως περιέγραψε ο εκπρόσωπος της εταιρείας ο οποίος κατέθεσε εδώ, τα τζάμια είχαν πέσει σε όλο τον πεζόδρομο που υπάρχει δίπλα στην οικοδομή.
Προσέθεσε μάλιστα ότι δίπλα υπάρχει μπαράκι στο οποίο συχνάζουν νεαροί. Την ενέργεια αυτή η οποία αποδίδεται στους Κουφοντίνα και Ξηρό ως συναυτουργούς την έχει παραδεχθεί και την έχει περιγράψει στις 20 Ιουλίου ο Σάββας Ξηρός αναφέροντας επί λέξει ότι «χτυπήσαμε με ρουκέτα τα γραφεία της ALICO›. Προχωράει πιο κάτω «βάλαμε ωρολογιακή βόμβα και στα γραφεία της NEDERLANDEN μαζί με τον Λουκά›. Νομίζω λοιπόν ότι θα πρέπει να κηρυχθούν ένοχοι. Όσον αφορά τον κ. Γιωτόπουλο θα έλεγα μάλιστα ότι δεν πρέπει να κηρυχθεί ένοχος. Θα σας το πω ακόμα πιο συγκεκριμένα.
Κατά τις ίδιες ακριβώς συνθήκες θα έλεγα στις 11 Απριλίου, δηλαδή λίγη ώρα αργότερα 00:52 εξερράγη εκρηκτικός ωρολογιακός μηχανισμός στο κτίριο που στεγάζεται η NATIONALE NEDERLANDEN στον Γ΄ όροφο της Λεωφόρου Κηφισίας 131. Προκλήθηκαν ζημιές, έσπασαν τα τζάμια τα οποία έφτασαν και έπεσαν μέχρι το πεζοδρόμιο της Κηφισίας. Η ανάληψη της ευθύνης αυτής έγινε για λογαριασμό της 17Ν με τηλεφώνημα που έγινε στις 11 Απριλίου 1994 και γύρω στις 01:30 το πρωί με τηλεφώνημα στο SKY.
Για την πράξη αυτή υπάρχει η ομολογία του Σάββα Ξηρού που όπως σας είπα και προηγουμένως παραδέχεται ότι το ίδιο βράδυ μαζί με τον Κουφοντίνα έβαλαν τις βόμβες στην NATIONALE NEDERLANDEN και έριξαν την ρουκέτα στην ALICO. Όταν κ.κ. Δικαστές ο άγνωστος τηλεφώνησε στο SKY για να αναλάβει για λογαριασμό της Οργάνωσης την ευθύνη για τις εκρήξεις στη NEDERLADEN και στα γραφεία της ALICO τους είπε και κάτι άλλο. Τους είπε δηλαδή ότι η Οργάνωση έχει αποπειραθεί, είχε οργανώσει μία επίθεση εναντίον ενός αεροπλανοφόρου που είχε μείνει για λίγο καιρό ελλιμενισμένο στις εγκαταστάσεις του Περάματος στον Πειραιά.
Οι Αστυνομικοί έσπευσαν επί τόπου, ερεύνησαν την ευρύτερη περιοχή και σε ένα οικόπεδο το οποίο βρισκόταν σε κάποια απόσταση 150 μέτρων περίπου, 130 για την ακρίβεια από το πλοίο και μάλιστα σε ένα οικόπεδο υπερυψωμένο περίπου 15 μέτρα σε σχέση με τον δρόμο, αυτή είναι η εικόνα που δίνουν – δεν είμαι εκεί για να δω ακριβώς, προσπαθώ να τα αναπαραστήσω με βάση αυτά που διαβάζω – ανακάλυψαν δύο πλαστικοποιημένους σωλήνες οι οποίοι είχαν μέσα δύο αντιαρματικά των 3,05 με αυτοσχέδιους ωρολογιακούς μηχανισμούς που δεν είχαν όμως ενεργοποιηθεί.
Οι σωλήνες αυτοί σκόπευαν το σημείο στο οποίο ήταν το πλοίο. Από την έρευνα που έκαναν γιατί ήταν από τις ελάχιστες περιπτώσεις που η Αστυνομία είχε στα χέρια της μηχανισμούς ακέραιους και ολόκληρους, διαπιστώθηκε πρώτον ότι υπήρχε η ίδια συνδεσμολογία που είχε χρησιμοποιήσει σε προηγούμενες ενέργειες η 17Ν, ότι τα βλήματα προέρχονταν από το Συκούριο.
Όταν λοιπόν έγιναν οι επιστημονικές έρευνες προέκυψαν τα εξής κ.κ. Δικαστές: οι κατηγορούμενοι για την ενεργοποίηση αυτών των μηχανισμών είχαν χρησιμοποιήσει κάποιες μπαταρίες. Όταν έθεσαν σε κίνηση τους ωρολογιακούς μηχανισμούς υπήρξε η εξής ευτυχής συγκυρία, πριν φτάσει το σημείο να πυροδοτηθεί ο εκρηκτικός μηχανισμός μεσολάβησε βροχή. Η βροχή αυτή είχε αποτέλεσμα να βραχυκυκλώσουν οι μπαταρίες με αποτέλεσμα όταν το ρολόι, ο λεπτοδείκτης έφτασε στο σημείο αυτό που έπρεπε να γίνει η επαφή και να προκληθεί έκρηξη οι μπαταρίες δεν είχαν πια την φόρτιση αυτή ώστε να μπορέσουν να θέσουν σε ενέργεια τον μηχανισμό.
Είναι φανερό λοιπόν ότι η πράξη αυτή έχει παραμείνει στο στάδιο της απόπειρας. Την πράξη αυτή φαίνεται να την έχουν τελέσει ο Κουφοντίνας με τον Σάββα. Θέλω να σας υπενθυμίσω και να σας θέσω υπόψη ότι στις 20 Ιουλίου λέει τα εξής «την επόμενη ενέργεια της Οργάνωσης μαζί με τον Λουκά και 1-2 άτομα που δεν θυμάμαι τοποθετήσαμε στον Πειραιά εκτοξευτήρες με ρουκέτες για να χτυπήσουμε ένα αεροπλανοφόρο. Δεν περιμέναμε βέβαια πολύ θεαματικά αποτελέσματα πλην από 2 τρύπες. Δεν λειτούργησαν οι μηχανισμοί και οι ρουκέτες δεν εκτοξεύτηκαν›.
Με βάση αυτά τα στοιχεία νομίζω το Δικαστήριό σας θα πρέπει να τους κηρύξει ενόχους και γι αυτήν την πράξη. Είπα προηγουμένως ότι ο ηθικός αυτουργός αν θα θέλω να τον αφαιρέσω θα κάνω κάποια σκέψη αλλιώς σε όλες τις άλλες υποτίθεται ότι οι δράστες δεν μπορούν να λειτουργούν.... Μένει λοιπόν με την μορφή της απόπειρας η πράξη αυτή.
Φτάνουμε στις 18/5/94, νέα έκρηξη στην IBM στη Φιλελλήνων στον Ε΄ όροφο. Είναι η πράξη 46 του Κουφοντίνα στις σελίδες 505 επόμενα. Εκεί παρόλο ότι στα γραφεία και στις εγκαταστάσεις της εταιρείες είχαν ληφθεί αυστηρά μέτρα γιατί πριν από χρόνια είχε ξαναγίνει παρόμοια ενέργεια. Τελικά οι δράστες, οι τότε άγνωστοι κατόρθωσαν γύρω στις 00:10 τα μεσάνυχτα της 8ης/5ου να εκτοξεύσουν στον Γ΄ όροφο ρουκέτα των 2,36.
Προκλήθηκαν σοβαρές υλικές ζημιές. Η εκτόξευση έγινε από ένα γειτονικό ακατοίκητο. Χρησιμοποιήθηκε η ίδια μεθοδολογία. Η ανάληψη ευθύνης έγινε από τηλεφώνου με την προειδοποίηση ότι σε 10 λεπτά θα εκραγεί μπαζούκας στην ΙΒΜ. Για την πράξη αυτή αναλαμβάνει την ευθύνη ο Σάββας, ο Λουκάς στις 20/7 και στις 11/8 κ. Πρόεδρε ενώπιον του Εφέτη Ανακριτού επιβεβαιώνει την παρουσία του Λουκά, δηλαδή του Κουφοντίνα. Νομίζω το Δικαστήριό σας θα πρέπει να τους κηρύξει ενόχους και για την πράξη αυτή.
Για τη δολοφονία Σιπαχίογλου σας μίλησε ο συνάδελφός μου. Για την έκρηξη στο MEGA σας μίλησε επίσης ο συνάδελφός μου. Εδώ θα άξιζε τον κόπο να ασχοληθεί κανείς μονάχα για τα αίτια που οι ίδιοι επικαλούνται. Δηλαδή τί λένε, γιατί χτυπούν το MEGA, το οποίο χτυπήθηκε βέβαια με δύο ρουκέτες από ένα κτίριο γειτονικό ενώ ολόφωτο έδειχνε ότι βρίσκεται σε πλήρη λειτουργία το συγκρότημα με τους δημοσιογράφους μέσα.
Υπάρχει λοιπόν μια προκήρυξη. Γίνεται μια καταγγελία. Η βασική προκήρυξη μιλάει για τιμωρία των καναλαρχών για τον τρόπο που μεταδίδουν τις ειδήσεις, θα έλεγα έτσι λειτούργησαν λίγο ως Ραδιοτηλεοπτικό Συμβούλιο εδώ, επειδή δεν τους αρέσει ο τρόπος που εμφανίζονται οι ειδήσεις, χτυπάμε.
Αναφέρονται κι άλλα κύριοι Δικαστές σε αυτή την προκήρυξη η οποία πολλά πράγματα ανακατεύει, αναφέρει παραδείγματα διαφθοράς στη Γαλλία και την περίπτωση του πρώην Πρωθυπουργού του Μπερεγκοβουά, δεν ξέρω ποιον άλλον θα απασχολούσε από τους κατηγορούμενους το τι έγινε στη Γαλλία και τι εξέλιξη είχε το σκάνδαλο στη Γαλλία, πέραν ενός συγκεκριμένου προσώπου.
Καταγγέλλει σε μια δεύτερη προκήρυξη την «ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ› γιατί δεν ενημέρωσε τάχα για την έκρηξη. Μάλιστα είναι περίεργο, αλλά παρ’ όλο ότι μέχρι εκείνη την εποχή φαινόταν να έχουν μια προνομιακή σχέση με την «ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ› γιατί ήταν ένα βήμα που κυρίως απηύθυναν τις προκηρύξεις τους, καταγγέλλουν την εφημερίδα ως επιχείριο των Αμερικανικών υπηρεσιών.
Αναφέρονται και σ’ ένα σκάνδαλο ή δήθεν σκάνδαλο για την αγορά κάποιου ακινήτου στην Πάτμου και είναι πολύ ενδιαφέρον, παίρνουν θέση από τότε και καταγγέλλουν ως χαλκευμένα τα στοιχεία της Στάζι. Τι τους έκαιγε και τι τους ένοιαζε αν ήταν ή δεν ήταν χαλκευμένα τα στοιχεία της Στάζι, δεν μπορώ να το καταλάβω.
Αλλά εν πάση περιπτώσει και στην περίπτωση αυτή περιγράφει λεπτομερώς τον τρόπο της ενέργειας ο Σάββας, ο οποίος μάλιστα περιγράφει ότι προκειμένου να φτάσει στην ταράτσα στην οποία έγινε η εκτόξευση αναρριχήθηκε με σκοινί και ότι ήταν μαζί του και τον συνόδευε ο Κουφοντίνας.
Στην περίπτωση αυτή δεν έχουμε συναυτουργία αυτός που σκαρφάλωσε με το σκοινί και ανέβηκε στην ταράτσα, έκανε την εγκατάσταση και εκτόξευσε ήταν ο Σάββας, ο Κουφοντίνας απώς τον συνόδευε και άρα δεν συνεργούσε. Για το θέμα της απόπειρας ανθρωποκτονίας αναλυτικά σας μίλησε ο συνάδελφός μου χτες και με βρίσκει απολύτως σύμφωνο.
Κύριοι Δικαστές έχουμε τώρα μια άλλη υπόθεση που έχει προβλήματα. Είναι η λεγόμενη έκρηξη κατά της Πρεσβείας των Ηνωμένων Πολιτειών που έγινε στις 15/2/96 και ώρα 22:58. Το βράδυ εκείνο κάποιος άγνωστος εκτόξευσε μια ρουκέτα από την οδό Φιλήμωνος που είναι ένας από τους δρόμους που είναι πίσω από την Πρεσβεία, η ρουκέτα χτύπησε στον εξωτερικό περίγυρο την περίφραξη στον τοίχο και προκάλεσε ζημιές σε διαμερίσματα που βρίσκονται σε ένα, δύο, τρία, τέσσερα κτίρια της οδού Γέλωνος –αν έχω σημειώσει καλά- και σε άλλα δύο κτίρια της οδού Φιλήμωνος. Ταυτόχρονα έπαθαν ζημιές 6 Ι.Χ. αυτοκίνητα εκ των οποίων τα 3 ήταν παρκαρισμένα στο πεζοδρόμιο της Γέλωνος και τα 3 ήταν στο parking της Πρεσβείας.
Για την πράξη αυτή ο Σάββας την περιγράφει ως εξής: «Εγώ, ο Λουκάς, ο ¶ρης (ο Κονδύλης δηλαδή) και ο Παναής ο αδελφός μου ο Βασίλης ως οδηγός› και μάλιστα λέει το εξής: «Σκόπευσα χαμηλά γιατί φοβήθηκα μην ξεφύγει και χτυπήσει πολυκατοικίες› και προσθέτει «Είχαν προηγηθεί μετρήσεις και έλεγχος από τον Κουφοντίνα και τον Γιωτόπουλο›.
Ο Κονδύλης παραδέχεται τη συμμετοχή του, λέει ότι δεν είδε τον Βασίλη, έδωσε εδώ μια εξήγηση και είπε ότι «Εγώ μπήκα απ’ ευθείας στο πίσω μέρος του φορτηγού, δεν είχα εικόνα για το ποιος είναι ο οδηγός, είχα την εντύπωση ότι οδηγός ήταν ο Κουφοντίνας γιατί είχε πάει προς τα εκεί›, αλλά με βάση τη λογική που σας είπα ότι ποτέ ένα αυτοκίνητο δεν έμενε μόνο του, είναι φανερό ότι εφόσον οι τρεις δράστες πλησίασαν στο σημείο που έγινε η εκτόξευση, είχε μείνει ο οδηγός μέσα στο αυτοκίνητο και αυτός ο οδηγός δεν μπορεί να είναι άλλος, παρά ο Βασίλης Ξηρός.
Σε αυτή την υπόθεση ανέλαβαν την ευθύνη μ’ ένα υστερόγραφο θα έλεγα στην προκήρυξη με την οποία ελήφθη η ευθύνη για τη δολοφονία του Περατικού.
Εδώ όμως κύριοι Δικαστές και με βάση όλα αυτά τα στοιχεία εμφανίζονται ως αυτουργός της έκρηξης ο Σάββας Ξηρός που πυροδότησε με βλήμα των 3,5 και ως συνεργοί ο Κουφοντίνας, ο Κονδύλης και ο Ξηρός Βασίλης.
Εδώ όμως δημιουργείται ένα θέμα: πέραν όλης αυτής της έκρηξης αποδίδεται στους κατηγορούμενους η πράξη της απόπειρας ανθρωποκτονίας με θύματα 3 υπαλλήλους της Πρεσβείας. Έχω την εντύπωση ότι αυτή η κατηγορία δεν μπορεί να στοιχειοθετηθεί και το Δικαστήριο θα πρέπει να κηρύξει αθώους τους κατηγορούμενους και τους φερομένους ως φυσικό αυτουργό και απλούς συνεργούς, αλλά και το φερόμενο ως ηθικό αυτουργό.
Πέραν του γεγονός ότι από τη διαδικασία δεν προέκυψε σαφώς που βρισκόταν αυτοί οι υπάλληλοι. Ακούστηκε για μια στιγμή στη διαδικασία ότι βρισκόταν σε κάποιο μπαρ μέσα στην Πρεσβεία. Αντιθέτως από τη διαδικασία προέκυψε ότι οι άνθρωποι που διακινδύνεψαν από αυτή την έκρηξη ήταν προσωπικό ασφαλείας ιδιωτικής εταιρείας το οποίο φύλαγε το parking. Αυτή η διακινδύνευση αυτών των προσώπων και των ενοίκων των πολυκατοικιών στα οποία έσπασαν τα τζάμια, είναι αρκετά για να θεμελιώσουν την ευθύνη των κατηγορούμενων για την έκρηξη που τους αποδίδεται.
Δεν μπορώ να αντιληφθώ πως θα μπορούσε να θεωρηθεί ότι υπήρξαν θύματα μιας απόπειρας ανθρωποκτονίας, το σκεπτόμουν προχθές και το χρησιμοποιούσα ως παράδειγμα, δηλαδή να θεωρηθεί ότι είναι θύμα απόπειρας ανθρωποκτονίας ο φρουρός του κτιρίου μας στο Εφετείο που βρίσκεται στην είσοδο επί της Λουκάρεως με εκτόξευση μιας ρουκέτας η οποία έγινε από την πλευρά του Δημοτικού Νοσοκομείου και χτύπησε τη γωνία δίπλα στις παλιές πολυκατοικίες. Δεν βλέπω δηλαδή ότι η πράξη αυτή μπορεί να στοιχειοθετηθεί, άλλωστε πιστεύω ότι αν αυτός ήταν ο σκοπός των κατηγορούμενων δεν θα πήγαιναν από εκεί πίσω να κάνουν αυτή την ενέργεια, θα πήγαιναν από κάποιο άλλο σημείο να προσπαθήσουν να χτυπήσουν απ’ ευθείας το κτίριο της Πρεσβείας.
Έχω την εντύπωση ότι οι κατηγορούμενοι παρ’ όλη αυτή τη διάθεση να δράσουν εναντίον των Ηνωμένων Πολιτειών σκέφτηκαν τις επιπτώσεις της ενέργειας τι θα γινόταν αν μια ρουκέτα έπεφτε σε αυτό καθ’ εαυτό το κτίριο της Πρεσβείας και περιορίστηκαν να χτυπήσουν τον τοίχο, με όλη αυτή τη διακινδύνευση όμως που προκλήθηκε και για την οποία θα πρέπει να κηρυχθούν ένοχοι.
Πρέπει να κηρυχθούν ένοχοι με τη μορφή που σας είπα: ο Σάββας ως αυτουργός, οι υπόλοιποι ως συνεργοί και ο Γιωτόπουλος για ηθικός αυτουργός, αλλά για την πράξη δηλαδή για τις 3 απόπειρες ανθρωποκτονίας, δεν νομίζω ότι μπορεί η πράξη να επιβληθεί, θα πρέπει να τους απαλλάξει και αντ’ αυτών να απαλλάξετε για την πράξη αυτή για την ηθική αυτουργία τον κατηγορούμενο Γιωτόπουλο.
Προχωρούμε πιο κάτω σε μια λιγότερο σημαντική υπόθεση, αλλά για να δείτε που μπορεί να φτάσει τον άνθρωπο μερικές φορές η διαστρέβλωση με την οποία αντιμετωπίζει κάποια γεγονότα. Εδώ φαίνεται ότι η ενέργεια αυτή ήταν η δοκιμαστική ενέργεια για την εμπλοκή στην Οργάνωση του Βασίλη Ξηρού.
Το περιγράφει ο ίδιος. Λέει δηλαδή ότι τον πήραν μια μέρα για να του διδάξουν πως μπαίνουν τα «καλάθια› και πήγαν κάπου εκεί και όταν λέμε κάπου εκεί εννοούμε στα Πατήσια στην οδό Κηθαιρώνος 21 μέσα σ’ ένα οικόπεδο ήταν σταθμευμένη μια MERCEDES με ξένες πινακίδες την οποία είχε την ατυχία να τη φέρει ο αντισμήναρχος Αντώνιος Δρούσος από εκεί που υπηρετούσε στην Ιταλία και την είχε παρκάρει εκεί μαζί με τα αυτοκίνητα της γειτονιάς και κάποιων συγγενών του. «Ε, θα σου αφήσω εγώ τη MERCEDES με τον ξένο αριθμό να μην της βάλω από κάτω το καλάθι;›.
Πήγαν επί τόπου του έδειξαν πως ενεργούν και τελικά ο Σάββας πήρε το καλάθι και το έβαλε απ’ έξω και πάλι καλά. Γιατί σε μια αντίστοιχη περίπτωση και την ημέρα της εκπαιδευτικής δράσης δεν το έκαναν οι ίδιοι, αλλά έβαλαν τον άλλον, το νεαρό, αφελή θα έλεγα μέχρι τη φάση εκείνη, τον Γεωργιάδη ο οποίος του είπαν «Εδώ θα βάλεις τώρα τη βόμβα στην ALPHA ΠΙΣΤΕΩΣ δίπλα στη ζαρντινιέρα› εδώ περιορίστηκαν στο να του υποδείξουν πως γίνεται η ενέργεια, έγινε η έκρηξη με αποτέλεσμα να καταστραφεί το αυτοκίνητο ολοκληρωτικά και να προκληθούν ζημιές στα υπόλοιπα αυτοκίνητα, μέσα σε μια κατοικημένη περιοχή 23:50 το βράδυ. Δεν μπορώ να καταλάβω δηλαδή ορισμένα πράγματα: απλώς και μόνο γιατί το αυτοκίνητο αυτό είχε ξένες πινακίδες.
Πως προκύπτει αυτό το πράγμα; Νομίζω ότι το παραδέχεται ο Σάββας Ξηρός αλλά αυτός που το περιγράφει εναργέστατα είναι ο Βασίλης Ξηρός και λέει επί λέξει «Ο Λουκάς μου πρότεινε για να με δοκιμάσει να βάλουμε ένα καλάθι όπως αποκαλούσαμε τη βόμβα σ’ ένα αυτοκίνητο, σ’ ένα οικόπεδο στα ¶νω Πατήσια?›. Αριστοκρατική συνοικία! «?Ο αδελφός μου και ο Λουκάς με άφησαν να περιμένω προκειμένου να πάνε να φέρουν το καλάθι. Μετά μισή ώρα ήρθαν κρατώντας μια σακούλα. Ο αδελφός μου τοποθέτησε τη σακούλα κάτω από το αυτοκίνητο και πήγαμε με τα πόδια. Από την τηλεόραση είδα ότι είχε γίνει η έκρηξη.› Έχω την εντύπωση ότι μέσα στη δικογραφία υπάρχουν φωτογραφίες, ρίξτε μια ματιά κύριοι Δικαστές. Πρέπει να κηρυχθούν ένοχοι όπως κατηγορούνται στην υπόθεση αυτή.
Κύριε Πρόεδρε θα ήθελα μια μικρή διακοπή.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Το Δικαστήριο διακόπτει για λίγα λεπτά.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Επαναλαμβάνεται η συνεδρίαση που είχε διακοπεί. Ο κ. Αναπληρωτής Εισαγγελεύς έχει τον λόγο.
Β. ΜΑΡΚΗΣ: Κύριε Πρόεδρε, δεν θα συνεχίσω και παρακαλώ το Δικαστήριό σας να διακόψει για αύριο. Σας είπα ότι θέλω να συνεχίζω να μιλώ όταν αισθάνομαι ότι είμαι με απόλυτες τις πνευματικές και σωματικές μου δυνάμεις. Τα χρόνια πέρασαν, άφησαν κάτι πάνω, θα παρακαλούσα να συνεχίσουμε αύριο.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Ωραία. Διακόπτουμε για αύριο το πρωί στις 09:00.
