ΤΡΙΤΗ 16 ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΥ 2003
ΩΡΑ ΕΝΑΡΞΕΩΣ: 09:05
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: ΜΙΧΑΗΛ ΜΑΡΓΑΡΙΤΗΣ
Β΄ ΜΕΡΟΣ
11:15 – 12:35
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Επαναλαμβάνεται η συνεδρίαση που έχει διακοπεί.
Ι. ΒΛΑΧΟΣ: Δεν προσήκει σε εμένα να υπενθυμίσω σε εσάς τα καθήκοντά σας, παρ’ όλα αυτά, σύμφωνα με το άρθρο 334 της Ποινικής Δικονομίας, έχετε το καθήκον να ανακαλείτε στην τάξη οποιονδήποτε από τους παράγοντες της Δίκης επιχειρεί προσωπικές επιθέσεις.
Εδώ ο συνάδελφος της Πολιτικής Αγωγής, όχι απλώς επεχείρησε άμεσες προσωπικές επιθέσεις, αλλά, θα μου επιτρέψετε, συκοφάντησε κιόλας τον πελάτη που υπερασπίζομαι, τον κ. Σάββα Ξηρό, λέγοντας πράγματα τα οποία δεν προέκυψαν από την αποδεικτική διαδικασία και εν πάση περιπτώσει σε 7 μήνες που διήρκεσε αυτή η Δίκη θα μπορούσε, είχε όλο το χρόνο να φέρει τις πηγές του, να φέρει τα στοιχεία του για να μπορεί επ’ αυτών να αγορεύσει.
Εν πάση περιπτώσει, είναι άτοπο από τον συνάδελφο, ο οποίος όμως εάν νομίζει ότι έτσι ασκεί καλώς τα καθήκοντά του, ας συνεχίσει. Εκείνο το οποίο είναι ακόμα μεγαλύτερο ατόπημα, θα μου επιτρέψετε, είναι του Εισαγγελέως ο οποίος τον προκάλεσε να συνεχίσει τη συκοφαντική του αυτή τακτική, λέγοντάς του «για πές μας κι άλλα, για πές μας κι άλλα›. Τότε ας έρθει οποιοσδήποτε εδώ και ας μας πει, χωρίς να κατονομάσει τις πηγές, οι οποίες εφόσον δεν κατονομάζονται μπορεί να είναι και άνομες, μπορεί να είναι και παράνομες, σίγουρα όμως είναι συκοφαντικές, είναι συκοφαντική η στάση που τηρεί ο συνάδελφος.
Β. ΤΑΟΥΞΗΣ: Να μου κάνετε μήνυση!
Ι. ΒΛΑΧΟΣ: Σας παρακαλώ, ασκώντας τα καθήκοντά σας, να τον ανακαλέσετε στην τάξη.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Παρακαλώ συνεχίστε. Παρακάλεσα για ποιότητα από όλους σας, εγώ δε λογοκρίνω κανέναν και ξέρετε ποια είναι η θέση μου και η στάση μου εδώ μέσα.
Β. ΤΑΟΥΞΗΣ: Δεν ξέρω αν πρέπει να σας απαντήσω ή να κάνω πως δεν άκουσα. Θέλω να σχολιάσω το άρθρο 211α για το οποίο είμαι βέβαιος, θα δαπανηθούν δεκάδες ώρες αγόρευσης από την πλευρά της Υπεράσπισης. Το 211α ορίζει ότι δεν είναι δυνατό να αποτελέσει μοναδικό αποδεικτικό στοιχείο η ομολογία συγκατηγορουμένου προκειμένου το Δικαστήριο να στηρίξει την καταδικαστική απόφαση.
Στην προκειμένη περίπτωση όμως έχουμε τις εξής κολοσσιαίες διαφορές: Δεν είναι ένας ο κρατούμενος ο οποίος ομολογεί, είναι πάρα πολλοί τον αριθμό. Δεν είναι μόνο προανακριτικές, είναι και ανακριτικές και είναι και απολογίες ενώπιον του Δικαστηρίου. Έτερον, δεκάδες έως εκατοντάδες στοιχεία τα ευρήματα από τις γιάφκες, αυτά που σε σελίδες και σε ποταμούς αναφορών αναφέρονται αναλυτικά ένα προς ένα.
Είναι κυρίως και προεχόντως για κάποιους κατηγορουμένους όπως π.χ. για τον κ. Γιωτόπουλο τα δακτυλικά τους αποτυπώματα που πλουσιοπάροχα βρέθηκαν –και θέλω να πω, επειδή ακούστηκε προχθές ο συνάδελφος και συμφοιτητής μου ο κ. Αναγνωστόπουλος είπε «έχουμε 12 αποτυπώματα του κ. Γιωτόπουλου›, δεν είναι 12, 12 είναι οι ομαδοποιήσεις των δακτυλικών του αποτυπωμάτων, σε κάποια από τα δακτυλικά αποτυπώματα είναι 2, 3 και 4 μαζί. Δεν είναι 12 δακτυλικά αποτυπώματα, είναι 12 ομάδες δακτυλικών αποτυπωμάτων που αποδίδονται στον κ. Γιωτόπουλο.
Επίσης θέλω να αναφερθώ στις γραφολογικές πραγματογνωμοσύνες για τον κ. Γιωτόπουλο, που τρεις έγκριτοι γραφολόγοι πραγματογνώμονες σε πολυσέλιδα επιστημονικά τους πονήματα, η κα Τούση, ο κ. Βέλιος και νομίζω ο κ. Καλαντζής, για τα έγγραφα της Πάρνηθας, έχουν αποφανθεί με τον πλέον επιστημονικό και αδιάψευστο τρόπο, ότι αυτά που βρέθηκαν και αποδίδονται στον κ. Γιωτόπουλο, είναι πέραν πάσης αμφισβητήσεως γραπτά κείμενα του κ. Γιωτόπουλου.
Δεν ξέρω εάν ο κ. Γιωτόπουλος έκανε τον κόπο να διορίσει δικό του τεχνικό σύμβουλο για να έρθει στο Δικαστήριο αυτός ο τεχνικός σύμβουλος και να αρθρώσει λόγο και να πει «όχι, αμφισβητώ τις πραγματογνωμοσύνες της Τούση, του Βέλιου και του Καλαντζή›. Δεν το έκανε. Και δεν έκανε και κάτι άλλο ο κ. Γιωτόπουλος, το οποίο το θεωρώ κορυφαίο στοιχείο της διαδικασίας: Όταν απελογείτο ο Πάτροκλος Τσελέντης, φωνάξαμε από δω κατ’ αντιπαράσταση εξέταση με τον κ. Γιωτόπουλο και είχε ο εκλεκτός συνάδελφος, ο κ. Λυκουρέζος την πρωτοβουλία και είπε: «Ζητώ κατ’ αντιπαράσταση εξέταση του κ. Τσελέντη με τον κ. Γιωτόπουλο›.
Εκεί φάνηκε το μέγεθος της φυγομαχίας του κ. Γιωτόπουλου. Πολλές φορές δεν είναι μόνο τα λόγια που οδηγούν στην κρίση, στην ασφαλή κρίση και στην εξαγωγή σοβαρών συμπερασμάτων, και η σιωπή πολλές φορές μπορεί να οδηγήσει σε ασφαλή συμπεράσματα. Και τί είπε ο κ. Γιωτόπουλος: «Δε θέλω τώρα να αντιπαρατεθώ με τον κ. Τσελέντη, θα αντιπαρατεθώ μαζί του στο τέλος της απολογίας, όταν θα έρθει η σειρά μου›. Και όταν τελείωσε η απολογία του και τον καλέσατε από την Έδρα σε κατ’ αντιπαράσταση εξέταση με τον κ. Τσελέντη, αρνήθηκε πάλι με τον πλέον πανηγυρικό τρόπο δηλώνοντας έτσι την γύμνια των προσωπικών του ισχυρισμών και τον φόβο του γιατί ο Τσελέντης πράγματι ήξερε πρόσωπα και πράγματα.
Και να σας πω και κάτι: Εσείς με την πολύ μεγάλη εμπειρία που έχετε και εμείς με την όποια εμπειρία κουβαλάμε αλλά και οι συνάδελφοι της Υπεράσπισης που κάποιοι απ’ αυτούς έχουν λευκανθεί στα έδρανα των συνηγόρων, γνωρίζουν πολύ καλά τί σημαίνει η φυγομαχία Γιωτόπουλου και η άρνησή του η σθεναρή να αντιπαρατεθεί με τον Τσελέντη. Αν θέλετε, κρίνοντας φυσιογνωμικά και κρίνοντας και τον τρόπο έκφρασης ενός εκάστου, θα έλεγα ότι φαίνεται ότι υπερέχει ο κ. Γιωτόπουλος σε λεκτικές δυνατότητες του κ. Τσελέντη.
Όταν όμως ο άλλος ξέρει την αλήθεια, όταν ξέρει πρόσωπα και πράγματα, μπορεί να τα βάλει με οποιονδήποτε και μπορεί να του αποδείξει ποιος λέει την αλήθεια και ποιος είναι ο ψεύτης. Ποιος είναι αυτός που πραγματικά θέτει τον δάκτυλο επί τον τύπον των ήλων και ποιος φυγομαχεί με βερμπαλιστικούς αφορισμούς και με την ολύμπια ηρεμία του και στάση του διαβάζοντας τόμους επί τόμων μαθηματικών την ώρα που αγορεύει ο Εισαγγελέας, την ώρα που αγορεύει ο άλλος Εισαγγελέας, την ώρα που αγορεύουν οι συνήγοροι Πολιτικής Αγωγής και αναφέρονται προσωπικά σ’ εκείνον την ώρα που γίνεται η άγια αυτή διαδικασία της απόδειξης, η πολύ μεγάλη προσπάθεια της διερεύνησης της αλήθειας;
Αντί όλων αυτών ο κ. Γιωτόπουλος, δεν θα πω τί κάνει, που μου έρχεται στα χείλη και μου καίει το στόμα, αλλά μας περιφρονεί ομαδικώς, μεγαλοπρεπώς, βυθισμένος στη μελέτη των μαθηματικών του τόμων.
Ξέρετε ποιο ήταν το στοιχείο που ο Τσελέντης φάνηκε ότι έλεγε την αλήθεια παρά τις κραυγές κάποιων άλλων εκ των συγκατηγορουμένων του; Όταν τον ρώτησε ο συνάδελφος της Υπεράσπισης «πέσμου, κάπνιζε ο Γιωτόπουλος;› και λέει «ναι, κάπνιζε Γκολουάζ›. Αυτό, ο μεγαλύτερος ψεύτης, ο καλύτερος πεποιημένος ψευδομάρτυρας δεν μπορεί να είναι λεπτομέρεια που μπορεί να την έχει μελετήσει και να την έχει πει. Η αυθόρμητη εκφορά του λόγου σε ένα δευτερόλεπτο αμέσως με την εκφορά της ερώτησης, κολλητά η απάντηση, ήταν η ταφόπλακα στην άρνηση του Γιωτόπουλου, ότι «εγώ δεν έχω σχέση, δε γνωρίζω κανέναν και δεν ξέρω τίποτα›.
Α. ΓΙΩΤΟΠΟΥΛΟΣ: Μα δεν καπνίζω εγώ, ρωτήστε όποιον θέλετε. Σας προκαλώ.
Β. ΤΑΟΥΞΗΣ: Ποιον να ρωτήσω κ. Γιωτόπουλε; Τους φίλους σας στην πλατειά Κολωνακίου. Πείτε μας εσείς ποιον να ρωτήσουμε.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Κύριε Γιωτόπουλε, νομίζω είπατε ότι «δεν καπνίζω Γκολουάζ, αλλά καπνίζω Καρέλια›.
Α. ΓΙΩΤΟΠΟΥΛΟΣ: Όχι, δεν καπνίζω, ρωτήστε όποιον θέλετε.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Καρέλια είπατε. Δεν ξέρω, εμείς τα έχουμε σημειώσει. Εμείς δε βγαίνουμε έξω στο δρόμο, πού να πάμε να ρωτήσουμε; Βλέπουμε τί έχετε πει. Είναι αυτό που λέμε «τί καπνό φουμάρεις....›
Β. ΤΑΟΥΞΗΣ: Είχε πει ο Τσελέντης «αν κάπνιζε ελληνική μάρκα δε θα την ήξερα γιατί εγώ δεν καπνίζω, αλλά επειδή μου έκανε εντύπωση, ήταν το μπλε κουτί, τα Γκολουάζ....› και είπε ο συνάδελφος της Υπεράσπισης «τότε δεν υπήρχαν Γκολουάζ στη Γαλλία›. Δε μπορείτε να αντιλέξετε σε αυτά που λέω εγώ.
Α. ΓΙΩΤΟΠΟΥΛΟΣ: Αφήστε τα αυτά τώρα...
Β. ΤΑΟΥΞΗΣ: Πείτε μου ποια θέλετε να πιάσω; Εγώ είμαι πρόθυμος να αφήσω αυτά που εσείς θέλετε, αλλά έχω τόσα πολλά που μπορείτε να μου πείτε τί να διαλέξω να πω για να πω εναντίον σας.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Κύριε Γιωτόπουλε κάντε μου τη χάρη, μη διακόπτουμε τον συνήγορο.
Α. ΓΙΩΤΟΠΟΥΛΟΣ: (εκτός μικροφώνου). Μόνο Γκολουάζ μπορούσε να πει, δε μπορούσε να πει τίποτε άλλο.
Β. ΤΑΟΥΞΗΣ: Γιατί, δε μπορούσε να πει ότι καπνίζατε Μάλμπορο; Δεν κατάλαβα. Στη Γαλλία σας γνώρισε ο Τσελέντης; Στην Αθήνα σας γνώρισε.....
Κύριε Πρόεδρε, ποιος είναι ο κ. Γιωτόπουλος; Ο άνθρωπος με το ειρωνικό χαμόγελο, το κουλτουριάρικο ύφος, την ανάγνωση των τόμων για να διαδηλώσει την περιφρόνησή του την ώρα που αγορεύουν οι πάντες εδώ μέσα. Αυτοί που ζητούν την καταδίκη του, που τον κατηγορούν και που αποδεικνύουν βήμα προς βήμα, λέξη προς λέξη τη δική του αρχηγική εμπλοκή στην πολύχρονη δραστηριότητα της 17Ν.
Είναι ο μαθηματικός που παρέδιδε ιδιαίτερα για να ζήσει ή ο καθηγητής με τους πανεπιστημιακούς κύκλους που διάβαζε για το διδακτορικό που σκοπεύει να κάνει μέσα στη φυλακή χωρίς να έχει πάρει το πτυχίο του; Αν πραγματικά ήταν όλα αυτά θα μας έπειθε, διότι οι κατηγορίες που τον αφορούν δεν είναι αυταπόδεικτες όπως των φυσικών αυτουργών και συνεργών στα αδικήματα. Ο ίδιος όμως μας έπεισε με την παρουσία του εδώ, την 7μηνη παρουσία του ότι πράγματι είναι ο αρχηγός, είναι ο αρχισυνωμότης, είναι ο άνθρωπος που κινούσε τα νήματα της δραστηριότητας αυτής της Οργάνωσης, ο άνθρωπος που υπέβαλλε στους συντρόφους του τους στόχους και τις εκτελέσεις.
Αν θέλετε, επεκτείνοντας τα όσα λέει το κατηγορητήριο, έχω την άποψη ότι για πολλά από αυτά θα πρέπει να απαγγελθεί κατηγορία ηθικής συναυτουργίας και στον έτερο κατηγορούμενο, τον κ. Κουφοντίνα, διότι τουλάχιστον και από την ακροαματική διαδικασία κάποια τέτοια πραγματικά περιστατικά προέκυψαν. Σε πολλούς δηλαδή ή κάποιους από τους στόχους, μας είπαν οι κατηγορούμενοι ότι «ο Λουκάς ερχόταν και μας έλεγε να κάνουμε αυτό, να κάνουμε το άλλο›. Ίσως δηλαδή εδώ έχει εφαρμογή αυτή η νομική άποψη που διετύπωσε ο συνάδελφος ο πρώτος που αγόρευσε, ο κ. Αναγνωστόπουλος.
Είναι αυτός όμως που οπωσδήποτε έγραφε τις προκηρύξεις, αυτός που διόρθωνε ενδεχομένως τα γραπτά του Κουφοντίνα. Μόνο ο αρχηγός και ο ιθύνων νους της Οργάνωσης θα έκανε αυτό που έκανε ο κ. Γιωτόπουλος. Είναι ο άνθρωπος που αισθάνεται γυμνός χωρίς τα γραπτά του. Είναι ο άνθρωπος που ήρθε με 150 σελίδες να απολογηθεί, όταν το σύνολο των κατηγορουμένων ήρθαν και ή μίλησαν από στήθους, όποιοι μίλησαν, ξέρετε ποιοι, ξέρω κι εγώ, δε χρειάζεται να τους πω, ή είχαν κάποιες μικρές σημειώσεις.
Δεν μιλώ βέβαια για την περίπτωση του Βασιλάκη Ξηρού –τον λέω Βασιλάκη και ηλικιακά και με πολλή συμπάθεια διότι είναι ένα νέο παιδί και πραγματικά τα νέα παιδιά ηλικιακά αυτής της υπόθεσης, νομίζω ότι πρέπει με συμπάθεια να τους δούμε ατομικά τον καθένα αλλά με συμπάθεια λόγω του πολύ νεαρού της ηλικίας που καθίσταται κάποιος εύκολος στόχος και εύκολα μπορεί να εκτραπεί σε συμπεριφορές και δραστηριότητες υπό την φορτική και πειστική, πιεστική καθοδήγηση των μεγαλυτέρων, των δασκάλων της Οργάνωσης. Και αυτοί ασφαλώς είναι οι μεγαλύτεροι ηλικιακά, οι παλαιότεροι, αυτοί που έχουν τα περισσότερα ένσημα στην πολύχρονη δραστηριότητα της Οργάνωσης.
Είναι ο κ. Γιωτόπουλος, ο άνθρωπος που όπως χαρακτηριστικά έλεγε για τον Τσελέντη, τον είχε βαφτίσει «Ταινία› και το είπε αυτό ο Χριστόδουλος. Κοιτάξτε κάποιες μικρές λεπτομέρειες που βγαίνουν από αυτή τη δικογραφία και από αυτή την υπόθεση που ενδεχομένως να μην τους έχουμε δώσει ιδιαίτερη σημασία, που μπορούν όμως πραγματικά να αναγορευθούν σε σημαντικά στοιχεία. Ο Γιωτόπουλος που αρνείται οποιαδήποτε εμπλοκή και συμμετοχή του, στα ταβερνάκια που έβγαιναν και έτρωγαν, έχει βαφτίσει τον Τσελέντη «Ταινία› και δεν το λέει ο Τσελέντης, ο Χριστόδουλος το λέει αυτό.
Είναι ο άνθρωπος που με το στόμφο, με τη γαλλική κουλτούρα και το ύφος του, αυτός που και μέσα από τη σιωπή του φαίνεται ο αρχηγικός του ρόλος, φαίνεται η μεγάλη επιβολή του στους υπόλοιπους, κάποιοι εκ των οποίων είναι εργάτες, εργατικής προέλευσης χωρίς ιδιαίτερη κουλτούρα, χωρίς ιδιαίτερη παιδεία, οπωσδήποτε όμως από το σύνολο των συγκατηγορουμένων είναι αυτός που υπερέχει και σε επίπεδο συμπεριφοράς και σε επίπεδο κουλτούρας και σε επίπεδο γνώσεων και αν θέλετε, και σε αρχηγικές ηγετικές δυνατότητες.
Και βέβαια απάντηση ούτε για τις πραγματολογικές εκθέσεις πήραμε, πλην του αφορισμού «τα έχουν φτιάξει οι Αμερικανοί›, ούτε για τα δακτυλικά αποτυπώματα που είναι σε διαφορετικούς χώρους εισπράξαμε πειστική απάντηση. Και εκεί οι Αμερικανοί τα έχουν φτιάξει. Αυτοί είναι οι λόγοι, οι αποστροφές και ο βασικός υπερασπιστικός ισχυρισμός του κ. Γιωτόπουλου.
Ο κ. Κουφοντίνας βέβαια είναι αυτός που επαναλαμβάνω, προς τιμήν του ήρθε και ανέλαβε συλλήβδην και διαρρήδην την πολιτική ευθύνη και συνακόλουθα και την ποινική ευθύνη για ό,τι προκύπτει από τη διαδικασία, για ό,τι του καταμαρτυρούν οι σύντροφοί του, για ό,τι και όσα τον αναγνωρίζουν οι μάρτυρες κατηγορίας. Ωστόσο δεν μπορώ να μη σχολιάσω ότι και ο κ. Κουφοντίνας από ένα σημείο και μετά φαίνεται ότι και αυτός δεν μπορεί παρά να βάλει το χέρι του στο ταμείο της Οργάνωσης αφού αυτός το διαχειριζόταν και να ζει επί πολλά χρόνια χωρίς δουλειά, χωρίς εμφανή εισοδήματα, χωρίς έσοδα από καμία απολύτως πηγή και αυτός και η σύζυγός του, την ίδια ώρα που αγοράζουν στο Βαρνάβα, χτίζουν το σπίτι και οι όποιες δικαιολογίες περί μελισσιών κτλ. δεν μπορεί να σταθεί ούτε με ίχνος σοβαρότητας και με σοβαρό αντίλογο σε αυτή την αίθουσα και σε αυτή την ακροαματική διαδικασία.
Α. ΣΩΤΗΡΟΠΟΥΛΟΥ: Όλοι οι μελισσοκόμοι είναι κλέφτες, δε ζουν την οικογένειά τους. Μα δε ντρέπεστε;
Β. ΤΑΟΥΞΗΣ: Εγώ δε ντρέπομαι κα Σωτηροπούλου, αλλά δυστυχώς δε ντρέπεστε ούτε εσείς και εγώ δεν έχω κανένα λόγο να ντρέπομαι, αλλά εσείς έχετε χιλιάδες λόγους να ντρέπεστε. Αλλά δυστυχώς δε ντρέπεστε! Και δεν έχετε καν την ευαισθησία και εσείς και ο σύζυγός σας να ζητήσετε συγνώμη από τα παιδάκια που ορφανίσατε ενώ για το δικό σας το παιδάκι –και καλά κάνετε και αυτό είναι το μεγαλείο της δημοκρατίας- σας αναγνωρίζουν όλα τα δικαιώματα!
Α. ΣΩΤΗΡΟΠΟΥΛΟΥ: Μαζέψου Ταουξή!
Β. ΤΑΟΥΞΗΣ: Με απειλείς;
Α. ΣΩΤΗΡΟΠΟΥΛΟΥ: Ναι!
Β. ΤΑΟΥΞΗΣ: Δε μπορείς, είσαι πολύ μικρή!
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Κα Σωτηροπούλου, σας προειδοποιώ ότι αν εξακολουθείτε να παρεμβαίνετε, εγώ θα σας κατεβάσω κάτω.
Β. ΤΑΟΥΞΗΣ: Διεκδικείτε δικαιώματα, για τα παιδάκια του κόσμου δε λέτε τίποτα όμως!
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Θα προκαλέσω απόφαση του Δικαστηρίου να κατεβείτε κάτω.
Β. ΣΩΤΗΡΟΠΟΥΛΟΥ: Να μην ξαναπιάσει το παιδί μου στο στόμα του.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Εάν δεν παρεμβαίνατε δεν θα έλεγε τίποτα. Αγνοήστε τον. Είναι Πολιτική Αγωγή, θα πουν τα δικά τους όπως θα πει και η Υπεράσπιση μετά τα δικά της. σκεφτείτε να σηκώνεται αύριο ο τάδε πατέρας που του σκοτώσανε το γιο, το τάδε θύμα και να λέει ότι «αυτοί είναι δολοφόνοι›, να φωνάζει, τί θα κάνω εγώ εδώ μέσα;
...........: Κύριε Πρόεδρε, το δικό μου το παιδί το ρώτησε η κυρία;
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Πείτε μου, γίνεται δικαστήριο κα Σωτηροπούλου τώρα; Γιατί μιλάτε λοιπόν; Εάν δεν διακόπτατε τον κ. συνήγορο δε θα γινόταν τίποτα.
Α. ΣΩΤΗΡΟΠΟΥΛΟΥ: Πέντε μήνες ο κ. Ταουξής δίκαζε εμένα και το παιδί μου στα κανάλια.
Β. ΤΑΟΥΞΗΣ: Κι εσείς βγαίνατε στα κανάλια!
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Κα Σωτηροπούλου, άμα δεν αντέχετε να μιλούν οι άλλοι εναντίον σας, να πάτε κάτω. Κατηγορουμένη είστε. Εγώ όλους θα τους ακούσω. Το μεγαλείο της Δίκης είναι ότι ακούγονται και εκτιμώνται επιχειρήματα και γίνεται η εκτίμηση των αποδείξεων, αληθή ή μη. Εμείς θα το κρίνουμε στο τέλος. Έχουμε μεγάλο βάρος, αφήστε λοιπόν να γίνει αδιατάρακτα η Δίκη. Είδατε, ούτε αστειεύομαι, ούτε λέω τίποτα.
Β. ΤΑΟΥΞΗΣ: Έχω πολλούς λόγους συμπάθειας και για τον κατηγορούμενο Κονδύλη και για τον κατηγορούμενο Τέλιο και για τον κατηγορούμενο Θωμά Σερίφη και κυρίως για τον συμμαθητή μου στο ίδιο γυμνάσιο τον Πάτροκλο Τσελέντη. Νομίζω ότι το Δικαστήριό σας πρέπει να απαλλάξει της κατηγορίας τον μπάρμπα – Γιάννη Σερίφη και τον Ανέστη Παπαναστασίου.
Β. ΜΑΡΚΗΣ: Δεν έχετε λόγο να το πείτε αυτό.
Β. ΤΑΟΥΞΗΣ: Εντάξει το παίρνω πίσω. Εγώ είχα την αίσθηση ότι πρέπει να το πω από εκεί και πέρα?
Β. ΜΑΡΚΗΣ: (Εκτός μικροφώνου)
Β. ΤΑΟΥΞΗΣ: Δεν σας αντικαθιστώ κ. Εισαγγελέα.
Β. ΜΑΡΚΗΣ: Τους ίδιους προτείνουμε κι εμείς για απαλλαγή.
Β. ΤΑΟΥΞΗΣ: Τότε ας μην το κάνουμε θέμα.
(Διαλογικές συζητήσεις)
Β. ΤΑΟΥΞΗΣ: Για την υπόθεση την οποία παρίσταμαι και την οποία εκπροσωπώ έχω να πω ότι σε ό,τι αφορά στο σκέλος της κατηγορίας που αφορά τις εκρήξεις αυτή η κατηγορία έχει παραγραφεί, έχουν περάσει πάνω από 15 χρόνια. Όμως σε ό,τι αφορά τους δύο αυτουργούς και τον συναυτουργό και τον ηθικό αυτουργό τον κ. Γιωτόπουλο εισηγούμαι στο Δικαστήριό σας ότι πρέπει να κριθούν ένοχοι χωρίς ελαφρυντικά διότι και η στάση τους στο ακροατήριο των συγκεκριμένων ήταν τέτοια, που μόνο ελαφρυντικά δεν τους αρμόζουν.
Θα έλεγα επεκτείνοντας την πρότασή μου επειδή προέκυψαν στοιχεία ότι και άλλος άνδρας συμμετείχε στην υπόθεση αυτή, έχουν ακουστεί στην ακροαματική διαδικασία και υπήρχε και συμμετοχή μιας γυναίκας την οποία δεν είμαι σε θέση εγώ αυτή τη στιγμή να ξεχωρίσω, να διευκρινίσω και να ταυτοποιήσω, αποτελεί ενδεχομένως αντικείμενο περαιτέρω δικαστικής έρευνας, εισηγούμαι στο Δικαστήριό σας μετά το πέρας της Δίκης και τη δημοσίευση των πρακτικών, να σταλούν ξανά στην Εισαγγελία προκειμένου να διερευνηθούν τυχόν ευθύνες για πρόσωπα που είτε συμμετέχουν είτε δεν συμμετέχουν στην παρούσα Δίκη και να ερευνηθούν η ταυτότητα αυτών των προσώπων και να αποδοθούν ευθύνες.
Αν θέλετε, αυτό θα πρέπει να ισχύσει όχι μόνο για την υπόθεση για την οποία παρίσταμαι αλλά και για άλλες υποθέσεις για τις οποίες ακούστηκαν από συγκατηγορούμενους από κατηγορούμενους ότι στα επιμέρους χτυπήματα, θυμάμαι τη ληστεία των Πετραλώνων, θυμάμαι μια άλλη ενέργεια υπήρχαν πρόσωπα που δεν είναι σήμερα κατηγορούμενοι και που συμμετείχαν στα συγκεκριμένα χτυπήματα και πιστεύω ότι θα πρέπει αυτή η δικογραφία να μην κλείσει εδώ και επειδή είναι κοινό το περί Δικαίου αίσθημα και η απαίτηση είναι πάνδημη και πάγκοινη να βρούμε και αυτούς που διαφεύγουν τη σύλληψη, να ερευνηθούν περαιτέρω χωρίς το πρόβλημα του χρόνου που ήταν πιεστικός στη φάση αυτή, προκειμένου να διερευνηθούν ευθύνες που ανήκουν σε τρίτα πρόσωπα, ή σε κατηγορούμενους της παρούσης υπόθεσης που δεν έχουν θεωρηθεί συγκατηγορούμενοι π.χ. ο εντολέας μου ο κ. Ζαφειρόπουλος είπε ότι «Το 1985, την επόμενη μέρα του χτυπήματος όταν ήταν κλινήρης και αιμόφυρτος στο νοσοκομείο τον επισκέφθηκε νεαρό ζεύγος, όπου ο νεαρός ήταν αδύνατος με μακριά μαλλιά›. Αυτά τα είπε και μπροστά σας, είναι καταχωρημένα και στη δικογραφία και ασφαλώς αποτελούν στοιχεία της δικογραφίας και ενδεχομένως κάποιοι από τους εδώ κατηγορούμενους που δεν συμπεριλήφθηκαν στη συγκεκριμένη περίπτωση να πρέπει να λογοδοτήσουν και γι’ αυτή την υπόθεση.
Τελειώνοντας θέλω να σας μεταφέρω την πολύ μεγάλη εμπιστοσύνη όχι μόνο τη δική μας των δικηγόρων όχι μόνο αυτών των παραγόντων που συμμετέχουν σε αυτή τη διαδικασία, αλλά, αν θέλετε, σύσσωμου του ελληνικού λαού που από εσάς περιμένει δίκαιη Δίκη, καθαρή κρίση και απόδοση των ευθυνών σε έναν έκαστο ανάλογα με το τι έχει πράξει. Σας ευχαριστώ πολύ που με ακούσατε και εύχομαι να βρείτε το κουράγιο και τα αποθέματα ψυχικής και σωματικής αντοχής να περαιώσετε με την ίδια επιτυχία που μέχρι τώρα έχετε διεξάγει τη διαδικασία.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Ευχαριστούμε κ. συνήγορε κι εσάς. Είμαστε τώρα την υπόθεση Αγγελόπουλου – Αθανασιάδη.
Β. ΤΖΟΤΖΟΛΑ: Επειδή παρίσταται ο κ. Μαχάς στην υπόθεση Αγγελοπούλου και επειδή θα μιλήσει για τις τρεις υποθέσεις, είπαμε να προηγηθώ ως νεοτέρα και να συνεχίσει.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Υπάρχει αντίρρηση κ. Βλάχο; Όχι. Μιλάμε για ποιον αριθμό τώρα;
Β. ΤΖΟΤΖΟΛΑ: Για τον αριθμό 9 στην υπόθεση Αθανασιάδη.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Ο κ. Εισαγγελεύς δεν θέλει να μεταβληθεί η σειρά.
(Διαλογικές συζητήσεις)
Β. ΤΖΟΤΖΟΛΑ: Επειδή ο κ. Μαχάς δεν θα διαχωρίσει τις υποθέσεις, θα μιλήσει επί του συνόλου των υποθέσεων για τις οποίες παρίσταται.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Δεν είδατε στην αρχή που μίλησε ο κ. Αναγνωστόπουλος για τον Τσαντ, μίλησε για όλες. Την πρώτη που έχει θα μιλήσει ο κ. Μαχάς για να μην δημιουργηθεί πρόβλημα με τους άλλους μετά και θα λένε «αρχή ισότητας› και εκεί οπωσδήποτε καταλαβαίνετε ότι είναι πολύ πιο σοβαρό το ζήτημα.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Να μείνει ως έχει.
???.: Κύριε Πρόεδρε αν μου επιτρέπετε, δεν θα υπάρχει μεγάλη χασμωδία ή πρόβλημα στη διαδικασία, η κα Τζότζολα δεν θα καλύψει πάνω από 20 λεπτά και αμέσως μετά έρχομαι εδώ που θα καλύψω τα θέματα και για τις τρεις υποθέσεις. Φρονώ ότι δεν υπάρχει θέμα.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Καλώς. Ελάτε κα Τζότζολα.
Β. ΤΖΟΤΖΟΛΑ: Τρίτη 1η Μαρτίου 1988, 5 λεπτά πριν από τις 8 το πρωί: πέντε εγκληματικές σφαίρες αφαιρούν τον Αλέξανδρο Αθανασιάδη από τους οικείους του, αφαιρούν τον Αλέξανδρο Αθανασιάδη από την ελληνική κοινωνία. Δευτέρα 3η Μαρτίου του 2003 οι άγνωστες δράστες της δολοφονίας Αθανασιάδη με καθυστέρηση 15 ετών, βρίσκονται ενώπιόν σας και δικάζονται. Η 17Ν έχει εξαρθρωθεί η εγκληματική Οργάνωση 17Ν δικάζεται.
Κύριε Πρόεδρε, κύριοι Δικαστές έχετε το επαχθές προνόμιο να δικάζετε τις ειδεχθείς πράξεις μιας ομάδας, μια συμμορίας αποτελουμένης από για 27 χρόνια 19 απροσώπων προσώπων. Υπάρχουν ιδιαιτερότητες σε αυτή την υπόθεση. Οι ιδιαιτερότητες αυτές έγκειται στο ότι δεν έχετε να κρίνετε έναν μόνο εγκληματία, αλλά μια ομάδα, μια συμμορία, πολλούς μαζί. Έγκειται στο ότι υπήρξε μια πολυετής και αδιάρρηκτη τρομοκρατική δράση αυτής της Οργάνωσης. Έγκειται οι ιδιαιτερότητες στη μεσολάβηση πολλών ετών ανάμεσα στις πράξεις, στις τρομοκρατικές ενέργειες και την εκδίκασή της.
Να επισημαίνω ότι ουδεμία ιδιαιτερότητα αντιλήφθηκα ως προς τις προσωπικότητες των δραστών και επομένως θεωρούμε ότι είναι δολοφόνοι του κοινού Ποινικού Δικαίου, ότι είναι κοινοί εγκληματίες. Σεις κύριοι Δικαστές όμως βρίσκεστε στην επαχθή θέση να πρέπει να κρίνετε αυτές τις ειδεχθείς πράξεις, να πρέπει να διαμορφώσετε κατά το άρθρο 177 του Κ.Ποιν.Δ. δικανική πεποίθηση και να αποφασίσετε να αποδείξετε -διότι εσείς φέρετε το βάρος της απόδειξης- την ενοχή ή μη των συγκεκριμένων κατηγορούμενων, να αποδείξετε τη μορφή της συμμετοχής τους ως προς την Οργάνωση την οποία δικάζετε.
Η Υπεράσπιση των πολιτικών δικαίων της οικογένειας Αθανασιάδη ερειδομένη στα στοιχεία που προέκυψαν κατά την ακροαματική διαδικασία, ερειδομένη στις μαρτυρικές καταθέσεις των μαρτύρων κατηγορίας, στην ανάγνωση των εγγράφων και στις ηχηρές ή σιωπηρές, τις άμεσες ή έμμεσες κατά την κοσμούσα την Έδρα σας Εισαγγελική Αρχή ομολογίες των κατηγορούμενων, θεωρεί ότι πρέπει ήδη να έχετε βεβαιωθεί για το ότι ο Βασίλειος Τζωρτζάτος, ο Χριστόδουλος Ξηρός, ο Δημήτρης Κουφοντίνας και ο Αλέξανδρος Γιωτόπουλος πρέπει να καταδικαστούν για την αποτρόπαιη δολοφονία του Αλέξανδρου Αθανασιάδη.
Όμως ποιος ήταν ο Αλέξανδρος Αθανασιάδης, αυτός ο άνθρωπος με τους πολλούς τίτλους; Ο Πρόεδρος μεγαλοϊδρύματος, ο Διευθύνων Σύμβουλος πολλών ανωνύμων εταιρειών, το γιγαντιαίο μέλος Διοικητικών Συμβουλίων που κατά το 25ο παραλήρημα δηλαδή την προκήρυξη αυτής της τρομοκρατικής Οργάνωσης, απέτυχε σαν επιχειρηματίας, υπερπλούτισε με απάτες, είδε τη χώρα σαν ευκαιρία για εύκολο πλουτισμό.
Ο Αλέξανδρος Αθανασιάδης δεν ήταν τίποτε άλλο από έναν άνθρωπο που δυστυχώς – ατυχώς βρέθηκε στο στόχαστρο κάποιων εντεταγμένων στο οργανωμένο έγκλημα. Είναι ένας άνθρωπος που στερήθηκε τη ζωή του και στέρησε τους οικείους του από την αγάπη και την παρουσία του. Διότι ο Αλέξανδρος Αθανασιάδης υπήρξε ένας καλός πατέρας κι ένας καλός σύζυγος.
Δεν βρισκόμαστε όμως εδώ για να μιλήσουμε για τα θύματα. Αυτοί δεδικαιώνται από της αμαρτίας. Δεν βρισκόμαστε για να στηρίξουμε αυτούς, αλλά τους οικείους τους και τα δίκαια αυτών. Θεωρώ επιταγή προς εμένα ως εντολοδόχο της Εμμανουέλλας Αθανασιάδη της νεωτέρας εκ των θυγατέρων του θύματος, να καταδείξω τη βαθύτατη ψυχική οδύνη που προκάλεσε ο θάνατος του πατέρα της και κατ’ άρθρο 932 του Αστικού Κώδικα δύναται να παρίσταται να ενώπιόν σας ως πολιτικώς ενάγουσα.
Η Εμμανουέλλα Αθανασιάδη υπήρξε μια αγωνίστρια στη ζωή της, είναι αθλήτρια της ιππασίας το 1981 τίμησε τη χώρα με τίτλους πρωταθλήτριας σε Βαλκανικούς αγώνες, το 1984 και 1985 επίσης και αιφνιδίως η αγωνιστική της αυτή πορεία ανακόπτεται από το χαμό του πατέρα της. Δέκα χρόνια περίπου έκανε για να ανανήψει η Εμμανουέλλα Αθανασιάδη και το 1998 επανέρχεται δριμύτερη στον αγώνα της τόσο της ιππασίας, όσο και τον αγώνα της ζωής. Κατορθώνει να διάγει μια φυσιολογική ζωή, όμως πάντα αθεράπευτα πληγωμένη και δια βίου ορφανή. Μια ζωή φυσιολογική, αλλά γεμάτη μνήμη και πόνο.
Τέσσερις αυτόκλητοι δήμιοι αφαιρούν τη ζωή του Αλέξανδρου Αθανασιάδη και έρχονται ενώπιόν σας αναγνιγνώσκοντας κακώς το τελευταίο τους απολογητικό παραλήρημα να μην μας δηλώσουν και να μας δώσουν επιχειρήματα να αντιληφθούμε για ποιον λόγο καθαρίστηκε κατά τις εκφράσεις τους, για ποιο λόγο δολοφονήθηκε ο Αλέξανδρος Αθανασιάδης.
Μετά το πέρας των αγορεύσεων της Πολιτικής Αγωγής οι συνάδελφοί μας της Υπεράσπισης οι εντολοδόχοι των κατηγορούμενων θα έρθουν ενώπιόν σας και θα διεκδικήσουν τις ελαφρυντικές περιστάσεις που τους παρέχει το άρθρο 84 παρ. 2 εδάφια β και δ ίσως του Ποινικού μας Κώδικα, καθώς και αντίστοιχα ελαφρυντικά των διατάξεων του νόμου 2928/2001 με τον οποίο ενώπιον του Εφετείου σας έχουν έρθει ως κατηγορούμενοι οι συγκεκριμένοι δράστες.
Γνωρίζω ότι βρίσκονται στη δικονομική αδυναμία να μιλήσω επί θεμάτων της επιβληθεισομένης ποινής, αλλά αυτό νομίζω ότι δεν είναι λόγος για να μην μπορέσουμε να καταδείξουμε κάποιες πτυχές των προσωπικοτήτων τους να δώσουμε κάποια κεντρικά στοιχεία γι’ αυτούς τους δράστες τουλάχιστον για τους τέσσερις που κατηγορούνται κατ’ άρθρο 299 παρ. 1 του Ποινικού Κώδικα του Αλεξάνδρου Αθανασιάδη.
Αντιμετωπίζω έναν προς έναν όσους κατηγορούνται για την επίδικη υπόθεση. Αλέξανδρος Γιωτόπουλος: διαρκούσης της δίκης είδατε να παρελαύνουν μάρτυρες Υπεράσπισης, είδατε τους ίδιους τους συγκατηγορουμένους του να μιλούν για τη διάνοια και τη μόρφωσή του. Ακούσατε τον Τσελέντη να μιλά για τα ηγετικά του προσόντα.
Λυπούμαι αλλά η Πολιτική Αγωγή δεν πείστηκε ούτε για τα προσόντα του ούτε για το δείκτη νοημοσύνης του, ούτε για την καλλιέργειά του. Ο Αλέξανδρος Γιωτόπουλος είναι ένας άνθρωπος που δεν αντέχει το διάλογο. Αυτό κρατήστε το. Οποιαδήποτε αντίκρουση του απολυταρχικού του λόγου χάνει την ψυχραιμία του. Το έχετε δει κι εσείς.
Ο Αλέξανδρος Γιωτόπουλος δεν νομίζω να είχε άλλη συμπεριφορά ως προς τους συνεργάτες ή συναδέλφους του, τους μόνους συναδέλφους που μπορούσε ποτέ να έχει, τους συναυτουργούς του, πάντοτε από μια γωνιακή θέση, τη γωνιακή θέση της αλαζονείας του.
Σήμερα θα ακούσει ένα εγκώμιο, το τελευταίο ίσως της ζωής του ως υποδίκου γιατί σε λίγο καιρό θα είναι κατάδικος ισοβίως. Ο Αλέξανδρος Γιωτόπουλος μας θυμίζει τον Saint – Just των δικών του γαλλικών προτύπων, της δικής του γαλλικής επανάστασης. Πρόκειται για ένα ρήτορα της Γαλλικής Εθνοσυνέλευσης εκεί περίπου το 1793 την περίοδο του τρόμου που τον ονόμασαν Αρχάγγελο του τρόμου «Archange de la Terreur›. Ο Saint – Just κατάξανθος τότε και 26 ετών κάτι σαν τον Γιωτόπουλο δηλαδή της εποχής, ο Saint – Just έλεγε ότι «Υπέρ της επανάστασης δεν πεθάνουμε σκοτώνουμε για την επανάσταση›. Το ακούσατε με ανάλογα, σημερινά λόγια δια στόματος Γιωτόπουλου: «Διαφωνώ, αλλά δεν καταδικάζω τις ενέργειες της 17Ν›.
Τουλάχιστον ο τότε Αρχάγγελος του Τρόμου σε σχέση με τον δικό μας τον εγχώριο, υπέβαλλε τα θύματά του σ’ ένα υποτυπώδες τουλάχιστον Δικαστήριο, αποφεύγοντας ο ίδιος να γίνει αυτουργός. Ο Αλέξανδρος Γιωτόπουλος σε όλες τις ενέργειες της Οργάνωσης είναι ο ίδιος αυτουργός, μόνο που κάθε φορά χρησιμοποιεί το χέρι ενός εκάστου των συγκατηγορουμένων του.
Αυτός είναι ο Αλέξανδρος Γιωτόπουλος ή Μιχάλης Οικονόμου ή Λάμπρος ένα κακέκτυπο των αρχαγγέλων του τρόμου της γαλλικής εθνοσυνελεύσεως. Ένας άνθρωπος που δεν κατορθώσαμε να αντιληφθούμε, ποια είναι η ημερομηνία της ονομαστικής του εορτής. Είναι ένας διεστραμμένος εγκληματίας, που διεγείρεται από την αφανή του παρουσία, που ηδονίζεται με τον θόρυβο της παρουσίας του, που η ναρκισσιστική απροσωπία του, ζει μόνο στα σκοτάδια του εγκλήματός του.
Έρχομαι στον Χριστόδουλο Ξηρό, τον απλό συνεργό σ’ αυτή την υπόθεση και αποπειρώμαι να καταδείξω για ποιους λόγους, ο Χριστόδουλος Ξηρός ή και κάθε Ξηρός αυτού του εδωλίου, δεν κατόρθωσε να παραμείνει στην Χριστιανική Ορθόδοξη παράδοση με την οποία τον γαλούχησε ο πατέρας του. Έκανε μια αναστροφή του μοντέλου που κατόρθωσε ο πατέρας του να του διδάξει, και έτσι θα αποπειραθώ να τον παραλληλίσω, παραπέμποντάς σας σε ένα διήγημα του Αλεξάνδρου Παπαδιαμάντη με έναν άγγελο. Σε ένα εκ των διηγημάτων του, ο Αλέξανδρος Παπαδιαμάντης, «τα πτερόεντα δώρα› μιλάει για έναν άγγελο θείο, «άγγελος θείος φέρων δώρα εξ ουρανών, ήρθε στους ανθρώπους για να τους βοηθήσει και το μόνο που συνήντησε ήταν η αλαζονεία του κόσμου. Απαρηγόρητος και λυπημένος ετάνυσε λέει ο Παπαδιαμάντης, «ο άγγελος ετάνυσε τας πτέρυγάς του και επανήλθε εις τας ουρανίους αψίδας.
