Υμνώντας την ορμή και την αισιοδοξία της νιότης, η Νάντια Μπουλέ καίγεται στον πυρετό της δόξας, για να κυνηγήσει τα όνειρά της, και μας μιλά για την παράσταση «Fame».

Σαν σύμβολο της κάθε νέας γενιάς, που πρωτοβγαίνει στον κόσμο με το όνειρο να τον κατακτήσει, το φαντασμαγορικό και αγαπημένο μιούζικαλ του Ντέιβιντ Ντε Σίλβα παρουσιάζεται για πρώτη φορά στην Ελλάδα, στο «Θέατρον» του Κέντρου Πολιτισμού «Ελληνικός Κόσμος», έως τις 10 Φεβρουαρίου.

Ενσαρκώνοντας μια νέα κοπέλα που θέλει να γίνει ηθοποιός και βιώνει μία ερωτική απόρριψη, η Νάντια Μπουλέ μιλά για την παράσταση και  την πρωτόγνωρη αυτή εμπειρία της στη θεατρική σκηνή.

Θυμίστε μας τα τεκταινόμενα του πασίγνωστου μιούζικαλ.

Οι «μαθητές» της Σχολής Τεχνών του Fame.

Μιλάμε για το «Fame», το γνωστό και αγαπημένο σε όλους από τη δεκαετία του ΄80, μια από τις πιο γνωστές και δημοφιλείς σειρές εκείνης της εποχής, που έγινε ταινία αλλά και επιτυχημένο θεατρικό μιούζικαλ για πολλά χρόνια. Έρχεται, λοιπόν, για πρώτη φορά στην Ελλάδα και το πολύ ευχάριστο σε αυτήν τη συγκυρία είναι ότι έρχεται υπό εξαιρετικές προϋποθέσεις και το παρουσιάζουμε σε έναν από τους πιο ωραίους χώρους της Αθήνας, με φοβερό τεχνικό εξοπλισμό. Στην παράσταση συμμετέχουν περισσότεροι από 35 άνθρωποι, που βρίσκονται πάνω στη σκηνή, ένα συνονθύλευμα ηθοποιών, χορευτών και τραγουδιστών, με ζωντανή ορχήστρα.

Πρόκειται για τη γνωστή Σχολή Τεχνών του Fame, στην οποία πηγαίνουν παιδιά που επιθυμούν να γίνουν ηθοποιοί, τραγουδιστές και χορευτές. Παρακολουθούμε όλη αυτήν τη διαδικασία, από την προσπάθειά τους να γίνουν δεκτοί στη Σχολή, την οντισιόν, μέχρι και τους έρωτες που προκύπτουν, τις κόντρες, τις αναζητήσεις στη ζωή τους, τον επαγγελματικό τους προσανατολισμό και όλα αυτά που έχουν να αντιμετωπίσουν.

Ποιες είναι οι εντυπώσεις σας από αυτό το νέο σας βήμα;

Η αλήθεια είναι ότι δεν είχα φανταστεί ποτέ τον εαυτό μου σε μιούζικαλ. Είναι για μένα τελείως πρωτόγνωρο και, όταν μου έγινε η πρόταση, ενθουσιάστηκα και θέλησα κατευθείαν να συμμετέχω σε αυτήν την παρέα. Με το κομμάτι του τραγουδιού είχα μια σχετική εξοικείωση, έχοντας κάνει κάποια μαθήματα και εμφανίσεις, όπως επίσης και με τον χορό. Αλλά ο συνδυασμός όλων αυτών με την πρόζα, ήταν για μένα κάτι τελείως καινούριο και ομολογώ ότι με το που ξεκινήσαμε τις πρόβες, το ερωτεύτηκα!

Ποιες δυσκολίες συναντήσατε;

Στιγμιότυπο από την παράσταση.

Η πρώτη δυσκολία ήταν ότι δεν είχα ξανάρθει σε επαφή με την πρόζα. Ήταν για μένα κάτι τελείως νέο και έπρεπε να το πιάσω από την αρχή. Σε αυτό με βοήθησε πάρα πολύ η σκηνοθέτις μας, η Θέμις Μαρσέλλου, η οποία έχει κάνει και την απόδοση του κειμένου μαζί με τον Γεράσιμο Ευαγγελάτο. Προσεγγίσαμε μαζί τον ρόλο μου, μια κοπέλα που είναι πάρα πολύ ντροπαλή και χαμηλών τόνων. Έπρεπε να βρούμε από την αρχή τον τρόπο που θα την παρουσιάζαμε, από το πώς περπατάει, πώς στέκεται, πώς είναι ντυμένη, μέχρι και τη μεταστροφή της στη διάρκεια του έργου. Όλη αυτή η διαδικασία ήταν τρομερά δημιουργική και την έχω καταευχαριστηθεί!

Ποια ηρωίδα ενσαρκώνετε;

Τη Σερίνα, μια πολύ ταλαντούχα κοπέλα που θέλει να γίνει ηθοποιός. Μπαίνει, λοιπόν, στη Σχολή και εκεί ερωτεύεται τον Νικ, που επίσης θέλει να γίνει ηθοποιός. Εκείνος, όμως, δεν ανταποκρίνεται στην πολύ αθώα ερωτική της προσέγγιση, οπότε η Σερίνα έχει να αντιμετωπίσει όλη αυτήν τη δυσκολία της ερωτικής απόρριψης μαζί με τις πολύ υψηλές απαιτήσεις της Σχολής. Η αλήθεια είναι ότι την έχω αγαπήσει πολύ τη Σερίνα, γιατί έχει πολύ γλυκά και αθώα στοιχεία.

Θεωρείτε ότι ο κόσμος του θεάματος είναι σκληρός;

Θεωρώ ότι έχει πάρα πολλές πλευρές, όπως έχουν και όλοι οι επαγγελματικοί χώροι. Έχει πάρα πολλή δημιουργικότητα, γνωρίζεις και συνεργάζεσαι με πολύ ταλαντούχους ανθρώπους, έχει πολλές νέες εικόνες, δράση και ένταση. Και αυτό, εκ των πραγμάτων, έχει μια δύσκολη πλευρά. Είναι ένας χώρος που χρειάζεται να έχεις τρομερή υπομονή και ενέργεια και απαιτεί – αυτό είναι το πιο δύσκολο κατά τη γνώμη μου – παρά τις όποιες συνθήκες που τυχόν επικρατούν, να μην αφήνεις να σε προσδιορίζει, αλλά να προσδιορίζεσαι εσύ μέσα σε αυτόν. Γιατί είναι πάρα πολύ εύκολο να ξεφύγεις.

Πόσο μεγάλο προνόμιο είναι για κάποιον το να μπορεί να ζει, κάνοντας κάτι που αγαπά πραγματικά;

Ίσως είναι το μεγαλύτερο προνόμιο σε αυτή τη δουλειά. Για να κάνεις πράγματα σε αυτόν τον χώρο, που έχει τόση δημιουργία, πραγματικά πιστεύω ότι πρέπει να τον αγαπάς. Από την άλλη πλευρά, το να ζεις και να κάνεις πράγματα που τα θέλεις και τα αγαπάς τόσο πολύ, είναι πραγματική ευλογία και τύχη και νιώθω μεγάλη ευγνωμοσύνη για αυτό.

Τι αποπνέει η παράσταση, ιδιαίτερα στους νέους ανθρώπους της εποχής μας, που δεν τους επιτρέπεται ούτε να ονειρευτούν;

Η αλήθεια είναι ότι η εποχή αυτή είναι πάρα πολύ δύσκολη για όλους μας, για νέους και για μεγαλύτερους. Αλλά είναι πολύ κρίμα οι νέοι άνθρωποι, που έχουν όνειρα, όρεξη, ενέργεια και φαντασία, να περιορίζονται λόγω των συνθηκών, που υπάρχουν αυτήν τη στιγμή στη χώρα. Το έργο είναι πραγματικά πολύ επίκαιρο, γιατί ουσιαστικά μιλά για τα όνειρα και τις επιδιώξεις μιας ομάδας παιδιών στον καλλιτεχνικό χώρο, αλλά αυτό μπορεί να αφορά και οποιονδήποτε άλλο χώρο.

Το μήνυμα, που περνάει μέσα από την παράσταση, είναι ότι χρειάζεται πάρα πολύ σκληρή δουλειά, αφοσίωση και επιμονή, με όποιο αντικείμενο και αν ασχοληθείς, για να τα καταφέρεις. Επίσης, δείχνει πόσο εύκολο είναι να παρασυρθείς από ανθρώπους και όνειρα λανθασμένα. Επομένως, θεωρώ ότι περνάει πάρα πολλά μηνύματα αυτή η παράσταση, όχι μόνο για τους νέους, αλλά και για κάθε έναν από εμάς που βάζει στόχους και θέλει να καταφέρει πράγματα.

Τι ελπίζετε για το μέλλον μας;

Ό,τι  ελπίζουν όλοι αυτήν την περίοδο. Να φύγουμε γρήγορα από αυτή τη μιζέρια και τη δυσκολία που επικρατεί γύρω μας.

Ταυτότητα παράστασης: σκηνοθεσία – απόδοση στίχων: Θέμις Μαρσέλλου, απόδοση κειμένου: Γεράσιμος Ευαγγελάτος - Θέμις Μαρσέλλου, ενορχήστρωση - μουσική διδασκαλία: Νίκος Πλατύραχος, χορογραφία: Αλέξανδρος Γιαννής, σκηνικά – κοστούμια: Χριστίνα Κωστέα, φωτισμοί: Τάσος Ζαφειρόπουλος, σχεδιασμός ήχου: Νίκος Χρονόπουλος, βίντεο: grou3, βοηθοί σκηνοθέτη: Κλειώ Χαβγιέ - Μαρία Βασιλάτου.

Διανομή: καθηγητές: Αλέκα Κανελλίδου, Νίκος Βουρλιώτης, Βασίλης Αξιώτης, Θέμις Μαρσέλλου, μαθητές: Demy, Νάντια Μπουλέ, Κωνσταντίνος Λάγκος, Ησαΐας Ματιάμπα, Χρήστος Ζαν Μπατίστ, Άννα Φιλιππάκη, Idra Kayne, Ανδρέας Κωνσταντινίδης, Σοφία Κουρτίδου, Ιάσονας Γουάστωρ, χορευτές: Αλέξανδρος Γιαννής, Άννα Αθανασιάδη, Δώρα Σωτήρχου, Ευμαρί Βασιλάτου, Σεργκέι Γκρίσενκο, Κωνσταντίνος Κασιάρης, Πάνος Μαλικούρτης, Μαρία Ντίνα, συμμετέχουν: Τζωρτζίνα Δημητρούλη, Νάντια Μπαϊμπά, Αντωνία Νούσιου, Ελένη Ντίνα, Βιβή Χανή. Ορχήστρα: Νίκος Πλατύραχος, Νίκος Παπαδογιώργος, Χρήστος Γκάτσος, Πέτρος Βασιλειάδης, Σπύρος Καραμήτσος, Δημήτρης Καραγάνης, Φάνης Βερνίκος, Ανδρέας Κολπονδίνος. Παραγωγή: Διονύσης Ποτσολάκης - Πασχάλης Μουχταρίδης - Γιώργος Ισαάκ, διεύθυνση παραγωγής: Άλεξ Ελσαμπάγ, οργάνωση παραγωγής: Χαρά Μαγαλιού - Αγγελική Γεώργα.

Πληροφορίες

«Θέατρον» του Κέντρου Πολιτισμού «Ελληνικός Κόσμος» - Αίθουσα «Αντιγόνη», Πειραιώς 254 - Ταύρος, τηλ.: 212 2540300. Ημέρες και ώρες παραστάσεων: Τετάρτη, Πέμπτη, Παρασκευή: 21.00, Σάββατο: 18.00 και 21.00, Κυριακή: 20.00. Τιμές εισιτηρίων: Τετάρτη, Παρασκευή, Σάββατο βραδινή, Κυριακή: 25, 21, 18, 16 ευρώ, Πέμπτη και Σάββατο απογευματινή: 21, 18, 16, 12 ευρώ,  ομαδικό: 12 ευρώ, ανέργων (εκτός βραδινής Σαββάτου και Κυριακής):  8 ευρώ, άνω των 65: 12 ευρώ, ΑΜΕΑ: 18 ευρώ. πώληση εισιτηρίων: ταμείο θεάτρου, καταστήματα Public, τηλεφωνικά: 212 2540300, ηλεκτρονικά: www.livetickets.gr, www.theatron254.gr.

Διατίθεται δωρεάν χώρος στάθμευσης. Πληροφορίες πρόσβασης: λεωφορεία: 049 (Πειραιάς - Ομόνοια), στάση Σχολή Καλών Τεχνών, 914 (Ομόνοια - Πειραιάς - Παλαιά Κοκκινιά), στάση Σχολή Καλών Τεχνών, τρένο (γραμμή ΗΣΑΠ): ηλεκτρικός σταθμός Καλλιθέας.

ΓΙΩΡΓΟΣ Σ. ΚΟΥΛΟΥΒΑΡΗΣ