Έρχομαι στον Τζωρτζάτο που ευθύνεται όπως είπα για απλή συνέργια και η ενοχή του προκύπτει από την ομολογία του και τις προανακριτικές απολογίες του Σάββα και του Χριστόδουλου που αναφέρθηκαν. Δεν θα επανέλθω.
Τέλος, ο κ. Κουφοντίνας, ο επιχειρησιακός αρχηγός, ο διαχειριστής της Οργάνωσης. Και αυτός ευθύνεται σύμφωνα με το κατηγορητήριο ως απλός συνεργός. Όμως θα ήθελα να πω εδώ κάτι άλλο: Ο κ. Κουφοντίνας ανέλαβε την πολιτική ευθύνη για όλες τις ενέργειες, άρα και για τη συγκεκριμένη ενέργεια. Όμως αρνείται να εξηγήσει τον τρόπο συμμετοχής του σε κάθε ενέργεια. Η άρνηση αυτή κ. Πρόεδρε, νομικά θα πρέπει να εκτιμηθεί ως έμμεση επιβεβαίωση του κατηγορητηρίου αφού ομολογεί ότι ήταν μέλος κατά το κρίσιμο χρονικό διάστημα.
Είπα πρωτύτερα ότι ο Κουφοντίνας και ο Τζωρτζάτος ευθύνονται ως απλοί συνεργοί. Είχαν την ευθύνη της κατόπτευσης του χώρου και εξασφάλιζαν έτσι τις αναγκαίες προϋποθέσεις στον αυτουργό, δηλαδή στον Σάββα για να εκτοξεύσει τη ρουκέτα. Όμως, σε κάθε περίπτωση η παρουσία τους και μόνο εκεί, ως μέλη μιας ενιαίας και αποφασισμένης εγκληματικής ομάδας ενίσχυε ψυχικά τον αυτουργό και την απόφασή του να τελέσει το έγκλημα.
Επιπρόσθετα κ. Πρόεδρε, οι κατηγορούμενοι συμμετείχαν και σε ανάλογες ενέργειες 1990 και 1991, το ομολογούν οι ίδιοι, εκτός φυσικά από τον Κουφοντίνα που δεν ομολογεί και τον Γιωτόπουλο. Επιτρέψτε μου ενδεικτικά να αναφέρω τις εξής ενέργειες, οι οποίες προηγούνται της επίθεσης στα Εξάρχεια:
Την εκτόξευση της πρώτης ρουκέτας εναντίον των γραφείων της πολυεθνικής PROCTER & GAMBLE την 10/6/1990. Την επίθεση με ρουκέτες εναντίον του αυτοκινήτου που επέβαινε ο Βαρδής Βαρδινογιάννης την 21/11/1990. Την εκτόξευση δύο ρουκετών εναντίον των γραφείων της Ευρωπαϊκής Κοινότητας την 16/12/1990. Την εκτόξευση ρουκέτας εναντίον των κεντρικών γραφείων της ΒΡ την 29/1/1991. Την εκτόξευση ρουκέτας εναντίον του ξενοδοχείου ΠΕΝΤΕΛΙΚΟΝ την 31/3/1991. Την εκτόξευση ρουκετών εναντίον των γραφείων της ΔΕΗ την 2/5/1991. Την εκτόξευση ρουκετών στα γραφεία της SIEMENS την 7/5/1991. Την εκτόξευση ρουκετών στην τσιμεντοβιομηχανία ΧΑΛΥΨ την 16/5/1991. Την εκτόξευση ρουκετών εναντίον της ζυθοποιίας LOWENBRAU στην Αταλάντη την 31/5/1991. Αυτές οι ενέργειες όπως σας είπα, προηγήθηκαν της επίθεσης εναντίον των ΜΑΤ στα Εξάρχεια.
Για την ηθική αυτουργία του Γιωτόπουλου ισχύουν τα ίδια τα οποία είπα στη δική μου την περίπτωση. Έρχομαι τώρα στις εκρήξεις: Από τις εκρήξεις προκλήθηκαν υλικές ζημιές, ο θανάσιμος τραυματισμός του Βαρή, ο τραυματισμός 7 αστυνομικών ενώ όπως σας είπα τέθηκε σε άμεσο κίνδυνο η ζωή των υπολοίπων τεσσάρων αστυνομικών.
Το γεγονός ότι πραγματοποιήθηκαν οι εκρήξεις και άρα συντρέχει περίπτωση εφαρμογής του άρθρου 270, είναι δεδομένο. Επιτρέψτε μου όμως να παραθέσω ορισμένα στοιχεία από τα οποία αποδεικνύονται τα βαρύτατα αποτελέσματα των εκρήξεων. Θα ξεκινήσω από τις καταθέσεις των μαρτύρων κατηγορίας ενώπιον υμών.
Γκόγκος: «Βλέπω μπροστά μου μια λάμψη, πυρακτωμένα κομμάτια μπροστά μου μέχρι το ταβάνι. Λέω: τί έγινε; Εκείνη τη στιγμή ακούω θόρυβο. Σηκωνόμαστε όρθιοι, είχαν σβήσει τα φώτα. Κάνω έτσι και πιάνω αίματα στο χέρι μου›. Μπάκας: «Ακούσαμε έναν εκκωφαντικό θόρυβο, στην πρώτη έκρηξη που έγινε αισθάνθηκα στο πρόσωπό μου ότι είχα χτυπήσει. Με το που έβαλα το χέρι στο πρόσωπό μου, είδα ότι είχα αίματα›. Ανδρωνής: «Είδα τη λάμψη, τινάχτηκα και ένιωσα ένα κάψιμο›.
Αθανασόπουλος: «Όταν έγινε η πρώτη έκρηξη, δηλαδή της ρουκέτας, ασυναίσθητα γύρισα προς τα πίσω και βλέπω το όχημα να τραντάζεται, μια φοβερή λάμψη και καταχνιά. Σηκώθηκε σκόνη, χώμα, πέτρες, έσβησαν τα φώτα του οχήματος και ξανάναψαν για κλάσματα του δευτερολέπτου. Έτρεξα αμέσως στην μπροστινή πόρτα, την πλαϊνή τη δεξιά για να δω τί ακριβώς συνέβη και ταυτόχρονα το βλέμμα μου το έστρεψα προς τα μπαλκόνια γιατί υπέθεσα ότι από κάπου ψηλά έβαλαν εναντίον μας. Πριν προλάβω να φτάσω στην μπροστινή πόρτα, κάνοντας τέσσερα βήματα, ξαφνικά βλέπω μια δεύτερη έκρηξη της οποίας το αποτέλεσμα ήταν να έχω μια πτώση από το ωστικό κύμα. Η δεύτερη έκρηξη ήταν από χειροβομβίδα. Αποτέλεσμα της πτώσης μου ήταν να σπάσω το χέρι μου το δεξί. Επίσης είχαν πεταχτεί θραύσματα σε τζάμια και αυτοκίνητα και προκλήθηκαν υλικές ζημιές›. Βουρβάκης: «Βεβαίως χτυπήθηκα και από θραύσματα της χειροβομβίδας, στο πόδι μου. Το σημάδι υπάρχει ακόμη›.
Έρχομαι στην υπ’ αριθμ. 38 έκθεση αυτοψίας που είναι αναγνωστέο έγγραφο και στην οποία αναφέρονται και τα παρακάτω: «Στο υπ’ αριθμ. ΕΑ 10191 υπηρεσιακό λεωφορείο της Διεύθυνσης Αστυνομικών Επιχειρήσεων Αττικής το οποίο όπως και επί τόπου διαπιστώθηκε είχε βληθεί διά ρουκέτας ακριβώς πάνω από την πίσω δεξιά πόρτα, υπήρχε οπή διαστάσεων 0,5Χ0,10 εκ. του μέτρου, σχηματισθείσα λοξά› κτλ. «Από την εκτόξευση της ρουκέτας και την έκρηξη της χειροβομβίδας, προκλήθηκαν υλικές ζημιές κυρίως θραύση υαλοπινάκων, σε διαμερίσματα 1ου και 2ου ορόφου της επί της οδού Χαριλάου Τρικούπη 38 πολυκατοικίας, καταστήματος επίπλων Χαριλάου Τρικούπη 38, καταστήματος τυπογραφείου, Χαριλάου Τρικούπη 42, κυρίας εισόδου πολυκατοικίας, Χαριλάου Τρικούπη 42 καθώς και στο υπ’ αριθμ. ΥΥΕ 97 ΙΧ μάρκας FORD FIESTA του οποίου έσπασε το πίσω παρμπρίζ›.
Έρχομαι τώρα στην ιατροδικαστική έκθεση νεκροψίας υπ’ αριθμ. 47 που είναι αναγνωστέο έγγραφο και στις υπ’ αριθμ. 48-54 ιατροδικαστικές εκθέσεις από τις οποίες προκύπτουν ο θανάσιμος τραυματισμός του Ιωάννη Βαρή και ο τραυματισμός των 7 αστυνομικών. Δε χρειάζεται να αναφερθώ εκτενώς αφού έχουν αναγνωσθεί.
Κύριε Πρόεδρε, οι εκρήξεις προκάλεσαν και βαρύτερα αποτελέσματα ως προς τα οποία οι δράστες τελούσαν σε δόλο. Έτσι, το έγκλημα έκρηξης κατά συρροή συρρέει αληθώς με την τετελεσμένη ανθρωποκτονία σε βάρος του Βαρή και με την απόπειρα ανθρωποκτονίας κατά συρροή σε βάρος των υπολοίπων αστυνομικών.
Έρχομαι στην τετελεσμένη ανθρωποκτονία για την οποία θα μιλήσει και ο συνάδελφος κ. Κυράτσας. Έχουμε τον θάνατο του άτυχου νέου, του παλικαριού αυτού που ήταν μόνο 26 ετών, του Ιωάννη Βαρή. Προκύπτει και από την έκθεση νεκροψίας την οποία διάβασα νωρίτερα. Ο θάνατός του επήλθε από διαμπερές τραύμα στο κεφάλι, το οποίο προκλήθηκε από λιωμένο βλήμα και μάζα αερίων εξ εκρήξεως. Αυτή ήταν η μοναδική αιτία του ακαριαίου θανάτου του άτυχου αυτού παλικαριού. Υπάρχει και ο ανθρωποκτόνος σκοπός για τον οποίο θα μιλήσω στη συνέχεια που θα αναφερθώ στην απόπειρα ανθρωποκτονίας κατά συρροή.
Έρχομαι τώρα στην απόπειρα ανθρωποκτονίας κατά συρροή. Πράξη η οποία περιέχει τουλάχιστον αρχή εκτελέσεως υπάρχει. Έχουμε την εκτόξευση ρουκέτας και την ρίψη χειροβομβίδος. Υπάρχει και ο ανθρωποκτόνος σκοπός. Προκύπτει από τα μέσα τα οποία χρησιμοποίησαν οι δράστες. Χρησιμοποίησαν ρουκέτα 3,5 ιντσών, δηλαδή η ρουκέτα αυτή είναι ένα εκρηκτικό διατρητικό βλήμα με διατρητική ικανότητα υπολογιζόμενη σε 22 εκατοστά σε χάλυβα και σε 60 εκατοστά σε μπετόν.
Για να δείξω την επικινδυνότητα αυτού του μέσου, θα αναφερθώ με τρεις γραμμές στα αποτελέσματα της έκρηξης που είναι: α) η απελευθέρωση μεγάλης ποσότητας αερίων σε ευθεία γραμμή, β) η εκσφενδόνιση του κωνικού μεταλλικού κατασκευάσματος υπό μορφή λιωμένου βλήματος σε ευθεία γραμμή και γ) η ανάπτυξη θερμοκρασίας 1.200 βαθμών Κελσίου στο σημείο της έκρηξης και σε περίμετρο 10 εκατοστών. Μετά εκτονώνεται.
Όμως θα αναφερθώ και στην υπ’ αριθμ. 41 έκθεση πραγματογνωμοσύνης που είναι αναγνωστέο έγγραφο και που αναφέρονται και τα ακόλουθα: «Όταν ο πύραυλος 3,5 ιντσών πλήττει ένα άρμα μάχης, τα εκτοξευόμενα αέρια και οι φλόγες θερμαίνουν ένα μικρό τμήμα του θώρακα και εκτοξεύουν το θερμανθέν μέταλλο μέσα στο άρμα διά μέσω οπής. Τα τεμάχια αυτά του τηκέντος ή πυρακτωμένου μετάλλου διασκορπίζονται μέσα στο άρμα σε σχήμα κώνου 30 μοιρών. Τα τεμάχια αυτά πλήττουν το πλήρωμα του άρματος και μαζί με την πίεση των αερίων προκαλούν απώλειες και ανάφλεξη του άρματος›.
Εμείς όπως ειπώθηκε έχουμε την τρύπα. ¶ρα προκύπτει η επικινδυνότητα της ρουκέτας και μάλιστα κ. Πρόεδρε, έχουμε λεωφορείου και όχι θωρακισμένο όχημα. Παράλληλα όμως με την εκτόξευση της ρουκέτας έχουμε και ρίψη χειροβομβίδας, η έκρηξη της οποίας έγινε πλησίον, πολύ πλησίον του λεωφορείου της ΕΛΑΣ με αποτέλεσμα να προκληθούν υλικές ζημίες και ο τραυματισμός του Αθανασόπουλου όπως σας είπα και του Βρουβάκη. Με λίγα λόγια η ρουκέτα και η χειροβομβίδα είναι λίαν επικίνδυνα μέσα.
Πέρα από τα μέσα που χρησιμοποίησαν οι δράστες ο ανθρωποκτόνος σκοπός προκύπτει και από την ένταση της πράξης. εκτόξευσαν τη ρουκέτα και μετά έριξαν τη χειροβομβίδα για να αποτελειώσουν όσους θα γλίτωναν από την έκρηξη της ρουκέτας. Η Υπεράσπιση είπε ότι την χειροβομβίδα την έριξαν για να διασφαλίσουν τη διαφυγή, όμως αυτό δεν ευσταθεί. Γιατί οι συνθήκες πανικού που δημιουργούνται σε τέτοιες περιπτώσεις, δεν επιτρέπουν σε κάποιο να αντιληφθεί το σημείο εκτόξευσης της ρουκέτας και της ρίψης της χειροβομβίδας ώστε να τους καταδιώξει. Μπορούσαν να φύγουν ανενόχλητοι, χωρίς να τους καταδιώξει κανένας. ¶ρα η ρίψη της χειροβομβίδας έγινε για να καταστήσουν ακόμη προσφορότερο τον σκοπό τους.
Πέρα από τα μέσα και την ένταση, έχουμε και το εγκληματικό σχέδιο. Τη συγκεκριμένη διμοιρία Α321 την παρακολουθούσαν στενά, ήξεραν τα σημεία στάθμευσης του λεωφορείου που επέβαινε η συγκεκριμένη διμοιρία. Αυτό προκύπτει από την 65 προκήρυξη της Οργάνωσης και θα μου επιτρέψετε να επαναλάβω το σχετικό σημείο που αναφέρει: «Αποφασίσαμε να χτυπήσουμε μια κλούβα των ΜΑΤ που αστυνόμευε την περιοχή των Εξαρχείων και που γι’ αυτό κάθε βράδυ άλλαζε θέση σταθμεύοντας άλλοτε Ιπποκράτους και Καλλιδρομίου, άλλοτε Ιπποκράτους και Διδότου, άλλοτε Χαριλάου Τρικούπη›.
Η αλλαγή της στάθμευσης του λεωφορείου από Ιπποκράτους και Καλλιδρομίου στη Χαριλάου Τρικούπη δεν επηρέασε το εγκληματικό τους σχέδιο γιατί αν ήταν ενδεχόμενο να μειωθεί η αποτελεσματικότητα του χτυπήματος, δεν θα επιχειρούσαν το χτύπημα. ¶λλωστε διάλεξαν κρύα μέρα του χειμώνα και μάλιστα προχωρημένη ώρα, για να είναι όλοι οι αστυνομικοί μέσα στο λεωφορείο για να μεγιστοποιήσουν έτσι την πιθανότητα εξόντωσής τους.
Υπάρχει όμως και το εγκληματικό παρελθόν το οποίο ανέφερα πρωτύτερα που είπα ότι τα άτομα αυτά είναι επαγγελματίες εκτελεστές χωρίς αναστολές, γι’ αυτό δεν υπάρχει καμιά περίπτωση να δεχτούμε ότι τα Εξάρχεια αποτελούν εξαίρεση από τον κανόνα. ¶ρα συντρέχει και ο δεύτερος βασικός όρος δηλαδή ο ανθρωποκτόνος σκοπός.
Ο τρίτος όρος που συντρέχει είναι η πλήρης πραγμάτωση της αντικειμενικής υπόστασης του εγκλήματος. Το ότι έχουμε μόνο ένα θανάσιμο τραυματισμό οφείλεται στην τύχη. Γιατί αυτός βρέθηκε στην πορεία του λιωμένου βλήματος που είπα και στις μάζες των αερίων. Μπορούσε εκεί να ήταν κάποιος άλλος ή και περισσότεροι. Γιατί οι δράστες δεν γνώριζαν τη διάταξη των αστυνομικών μέσα στο λεωφορείο, επεδίωκαν αδιακρίτως το θάνατο.
Όπως είπε ο κ. Τσελέντης τους ενδιέφερε αποκλειστικά και μόνο η αποτελεσματικότητα. Η μείωση της αποτελεσματικότητας στη συγκεκριμένη περίπτωση οφείλεται στο ότι η ρουκέτα χτύπησε ξυστά το τοιχίο που υπήρχε στο parking και έχασε μέρος από την ισχύ της. Αυτό προκύπτει από την έκθεση αυτοψίας την οποία διάβασα πρωτύτερα και θα αναφερθώ και πάλι στο σχετικό μέρος που αναφέρει τα εξής: «Τέλος την όλη εικόνα του χώρου συμπλήρωνε η γωνία του μικρού τοιχίου που όπως έχει προαναφερθεί βρίσκεται στη δεξιά πλευρά του μικρού parking από τη μέση περίπου αυτού και πίσω, η οποία βρισκόταν σε απόσταση 3 μ. και 30 εκατοστών του μέτρου από την πίσω πλευρά του λεωφορείου και παρουσίαζε εμφανή ίχνη χτυπήματος, προφανώς από πυρομαχικό με αποτέλεσμα τμήμα αυτής να καταρρεύσει στο δάπεδο του parking›.
Πριν ολοκληρώσω θα ήθελα να κάνω ορισμένα σχόλια σε αυτά τα οποία είπε η Υπεράσπιση κατά το χρόνο της αξιολόγησης των μαρτύρων. Συνάδελφος της Υπεράσπισης είπε ότι τα αποτελέσματα της έκρηξης της ρουκέτας ήταν τα αναμενόμενα. Ναι ήταν τα αναμενόμενα υπό την έννοια της διάτρησης του λεωφορείου, υπό την έννοια των υλικών ζημιών, υπό την έννοια των θανάσιμων τραυματισμών ανεξάρτητα από τον ενδεχόμενο αριθμό αυτών. Γιατί ο τυχόν μεγαλύτερος αριθμός θανάσιμων τραυματισμών εξαρτάται από πολλούς μη προβλέψιμους παράγοντες για παράδειγμα από τα σημεία του σώματος που θα έπλητταν τα θραύσματα, από τη διάταξη των αστυνομικών μέσα στο λεωφορείο. Αυτούς τους παράγοντες δεν τους γνώριζαν οι δράστες ούτε μπορούσαν να τους μαντέψουν.
Είπε ο κ. συνάδελφος –ο οποίος δεν είναι σήμερα εδώ- ότι η θεωρία περί εξοστρακισμού δεν επαληθεύτηκε. Εμείς δεν μιλήσαμε για εξοστρακισμό, εμείς είπαμε ότι η ρουκέτα χτύπησε ξυστά το τοιχίο κι έχασε ένα μέρος από τη δύναμή της. Επίσης είπε ο ίδιος συνάδελφος ότι αν η χειροβομβίδα έπεφτε στην οροφή τότε θα είχαμε τραυματισμούς και πιθανό θάνατο. Ναι αλλά τους δράστες τους ενδιέφερε η πόρτα εξόδου για να αποτελειώσουν αυτούς που θα γλίτωναν από την έκρηξη της ρουκέτας και θα προσπαθούσαν να διαφύγουν από την πόρτα, άλλωστε έριξαν την ρουκέτα στην οροφή του λεωφορείου.
Επίσης άλλη συνάδελφος –η οποία δεν είναι εδώ- είπε ότι μόνο δυο φορές έχουμε νεκρούς στην επίθεση εναντίον των ΜΑΤ στην Καισαριανή και στην επίθεση εναντίον των ΜΑΤ στα Εξάρχεια. Προφανώς το είπε αυτό για να δείξει την έλλειψη του ανθρωποκτόνου σκοπού. Όχι κ. Πρόεδρε υπάρχει ανθρωποκτόνος σκοπός και προκύπτει πρώτον από την επανάληψη ανάλογης ενέργειας δηλαδή έχουμε την πρώτη ενέργεια με νεκρό και επαναλαμβάνεται ανάλογη ενέργεια με άλλο νεκρό. Και κάτι άλλο: Μετά από το συμβάν δημοσιεύτηκε προκήρυξη στην οποία δεν αναφέρεται κάτι σχετικό για το συμβάν και ειδικότερα για το θάνατο του μακαρίτη του Βαρή, αυτό σημαίνει ότι ο θάνατος ήταν αναμενόμενος και όχι τυχαίο γεγονός.
Και κάτι άλλο: ειπώθηκε ότι οι δράστες δεν είναι επαγγελματίες και αυτό φαίνεται γιατί χρησιμοποίησαν αυτοσχέδιο μηχανισμό για να εκτοξεύσουν τη ρουκέτα. Προφανώς αυτή η παρέμβαση αυτή η τοποθέτηση έγινε για να αποδειχθεί πάλι η έλλειψη του ανθρωποκτόνου σκοπού. Δεν λείπει ο ανθρωποκτόνος σκοπός, ενισχύεται ο ανθρωποκτόνος σκοπός και θα εξηγήσω τη θέση μου αυτή.
Όταν κάποιος χρησιμοποιεί κανονικό εκτοξευτήρα ανάλογα με τις προδιαγραφές του βλήματος τότε υπάρχει πλήρης έλεγχος της ακρίβειας της στόχευσης, πράγμα που δεν υπάρχει όταν έχουμε έναν ερασιτεχνικό εκτοξευτήρα. Δηλαδή θέλω να πω ότι με τον αυτοσχέδιο μηχανισμό που εκτόξευε ο Σάββας τη ρουκέτα είχαμε ένα τυφλό χτύπημα. Αυτό σημαίνει ότι οι δράστες ανέλαβαν το ρίσκο για χειρότερα αποτελέσματα, σε σχέση με αυτά τα οποία πέτυχαν.
Όμως πριν τελειώσω θα ήθελα ν’ απαντήσω και στα σημεία της παρέμβασης που έκανε ο κ. Κουφοντίνας ο οποίος είπε ότι ένας από τους σκοπούς της Οργάνωσης είναι η ελαχιστοποίηση της βίας. Δεν το καταλαβαίνω. Ελαχιστοποίηση της βίας όταν η εκτόξευση της ρουκέτας γίνεται κατά λεωφορείου που βρίσκεται στη Χαριλάου Τρικούπη σ’ ένα δρόμο που είναι γεμάτος από κίνηση πεζών και οχημάτων; Που αν είχαμε μόνο ένα θανάσιμο τραυματισμό, αυτό όπως σας είπα οφείλεται στην τύχη, μπορούσαμε να θρηνήσουμε πάρα πολλά θύματα. Η ελαχιστοποίηση της βίας δεν γίνεται με ρουκέτες και χειροβομβίδες και μάλιστα στο κέντρο της Αθήνας. Θα περίμενα κάτι άλλο από τον κ. Κουφοντίνα.
Θα περίμενα να ζητήσει συγγνώμη, έστω κι αυτή τη στιγμή από την οικογένεια του θύματος που είναι πίσω, του άτυχου αυτού παλικαριού που ήταν μόλις 26 ετών, αλλά και από τα άλλα θύματα που σώθηκαν από θαύμα, αλλά υφίσταται σήμερα τις συνέπειές της απάνθρωπης αυτής πράξης των δραστών. Δυστυχώς τη συγγνώμη αυτή δεν ακούμε ούτε τώρα από τον κ. Κουφοντίνα. Ζητώ την ενοχή των δραστών σύμφωνα με το κατηγορητήριο και το νόμο.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Το Δικαστήριο διακόπτει για 5 λεπτά.
ΔΙΑΚΟΠΗ
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Επαναλαμβάνεται η συνεδρίαση που είχε διακοπεί. Ο κ. Παπαδημητρίου έχει τον λόγο.
Ε. ΠΑΠΑΔΗΜΗΤΡΙΟΥ: Κύριε Πρόεδρε την 20/11/191 έλαβε χώρα μια εγκληματική ενέργεια πρωτοφανούς θράσους και σκληρότητας σε βάρος αστυνομικών εν ώρα διατεταγμένης υπηρεσίας στα Σεπόλια. Σύμφωνα με το κατηγορητήριο φέρονται ως δράστες ο Σάββας, ο Χριστόδουλος, ο Κονδύλης και ο Κουφοντίνας. Τα αδικήματα για τα οποία κατηγορούνται είναι εκρήξεις, απόπειρες ανθρωποκτονίας και ληστεία. Επειδή δεν παρίσταμαι ως συνήγορος της Πολιτικής Αγωγής του οδηγού του ΤΑΞΙ, γι’ αυτό θα περιοριστώ στις εκρήξεις και στις απόπειρες ανθρωποκτονίας, δεν θ’ αναφερθώ με λεπτομέρεια στην περιγραφή του περιστατικού δεδομένου ότι έχει γίνει από τον κ. Αναπληρωτή Εισαγγελέα.
Όμως για να γίνω κατανοητός και να στηρίξω την ενοχή εκάστου εκ των κατηγορουμένων, θα χωρίσω το περιστατικό σε φάσεις και ξεκινώ από την απόπειρα ανθρωποκτονίας κατά του Καδά που είναι ο συνοδηγός του πρώτου περιπολικού που ήρθε αντιμέτωπος με τους δράστες όταν προσπάθησε να τους ακινητοποιήσει, είναι ο πρώτος που δέχτηκε τα πυρά των δραστών, που δέχτηκε 5 με 6 πυροβολισμούς.
Ένοχοι της απόπειρας ανθρωποκτονίας σε βάρος του Καδά είναι όλοι και οι 4 και ο Σάββας και ο Χριστόδουλος και ο Κονδύλης και ο Κουφοντίνας. Γιατί όλοι κρατούσαν όπλα και όλοι πυροβολούσαν. Η ενοχή τους προκύπτει από την προανακριτική απολογία και ομολογία του Χριστόδουλου Ξηρού αλλά και από τις καταθέσεις των αυτοπτών μαρτύρων δηλαδή Καδά και Πετρακάκου που υπήρξε αυτόπτης μάρτυρας σε μεταγενέστερη φάση του περιστατικού.
Ο Χριστόδουλος Ξηρός στην προανακριτική του απολογία την 17/7/2002 κατέθεσε «Όλοι είχαμε μαζί μας όπλα (οι τρεις περίστροφα και ο ένας 45ντάρι) τα οποία όλοι χρησιμοποιήσαμε κατά την ανταλλαγή πυρών με τους αστυνομικούς›. Ο Καδάς θύμα και αυτόπτης μάρτυρας κατέθεσε ενώπιον υμών τα ακόλουθα: «Όταν ανταπέδωσα τον πυροβολισμό αυτός, δηλαδή ο Χριστόδουλος Ξηρός πρόλαβε και έσκυψε δεν τον πέτυχα. Δέχτηκα γύρω στις 5 με 6 σφαίρες από διαφορετικά όπλα, έβλεπα ότι ήταν από διαφορετικά όπλα, έβλεπα τις λάμψεις›. Επίσης ο αυτόπτης μάρτυρας ο κ. Πετρακάκος είπε: «Όλοι είχαν όπλα και όλοι πυροβολούσαν› μάλλον εκ παραδρομής ο Αναπληρωτής Εισαγγελέας δεν αναφέρθηκε στην κραυγαλέα αυτή απόπειρα ανθρωποκτονίας κατά συναυτουργία σε βάρος του Χρήστου Καδά.
Παράλληλα με τους πυροβολισμούς στον Καδά έχουμε και την απόπειρα ανθρωποκτονίας σε βάρος του Κώτσια που τραυματίστηκε βαρύτατα και σώθηκε από θαύμα. Ένοχοι ως φυσικοί αυτουργοί της απόπειρας ανθρωποκτονίας σε βάρος του Κώτσια είναι ο Χριστόδουλος και ο Σάββας. Η ενοχή τους προκύπτει από τα εξής: ξεκινώ από την κατάθεση του Κώτσια ο οποίος είπε ενώπιον υμών «Αυτός που με πυροβόλησε και γελούσε είναι ο Σάββας Ξηρός› γελούσε κ. Πρόεδρε χαιρόταν, ευχαριστιόταν. Αυτό είναι το αξιακό σύστημα της Οργάνωσης και συνέχισε ο Κώτσιας «Ο άλλος που βγήκε μετέπειτα και με πυροβόλησε ήταν ο Χριστόδουλος. Πυροβολήθηκα με δύο όπλα 38ντάρι και 45ντάρι› δηλαδή ο κ. Κώτσιας αναγνώρισε τους επίδοξους δολοφόνους του.
Επίσης έχουμε και την απολογία του Σάββα στον κ. Ζερβομπεάκο που είπε ότι το 45ντάρι το κρατούσε ο Χριστόδουλος. Ακόμη υπάρχει η υπ’ αριθμ. 124 έκθεση εργαστηριακής εξέτασης από την οποία προκύπτει ότι οι τρεις βολίδες που αφαιρέθηκαν από το σώμα του αρχιφύλακα Κώτσια, η μία είναι από φυσίγγιο διαμετρήματος 45 ACP δηλαδή ανήκε σε 45ντάρι πιστόλι και οι άλλες δύο προέρχονται από φυσίγγια διαμετρήματος 38 Smith Wetson δηλαδή ανήκουν σε περίστροφο 38ντάρι.
Είπε ο Αναπληρωτής Εισαγγελέας ότι ο μόνος φυσικός αυτουργός είναι ο Σάββας. Πως όμως συμβαίνει να χρησιμοποιούνται δύο όπλα και από δυο διαφορετικές κατευθύνσεις; Οι δυο διαφορετικές κατευθύνσεις αποδεικνύονται και από τις ζημιές στο περιπολικό που φαίνονται στις φωτογραφίες που είναι στη δικογραφία. Είναι προφανές ότι οι φυσικοί αυτουργοί είναι δύο: ο Σάββας και ο Χριστόδουλους. Οι άλλοι δύο, δηλαδή ο Κονδύλης και ο Κουφοντίνας είναι απλοί συνεργοί λόγω της παρουσίας τους στο χώρο και λόγω της ψυχικής συνδρομής που παρείχαν στους αυτουργούς για την τέλεση του εγκλήματος.
Μετά την απόπειρα ανθρωποκτονίας σε βάρος του Καδά και σε βάρος του Κώτσια, έχουμε την ρίψη της πρώτης χειροβομβίδας κατά του Καδά που οπισθοχώρησε και κατά του Σταμάτη του συνοδού του δεύτερου περιπολικού που ήρθε στον τόπο του συμβάντος για να βοηθήσει τους άνδρες του πρώτου περιπολικού.
Ένοχος ως φυσικός αυτουργός εδώ είναι ο κ. Κουφοντίνας. Η ενοχή του προκύπτει από την Α συμπληρωματική προανακριτική απολογία την 20/7/2002 του Σάββα Ξηρού που είπε: «Ο Λουκάς –εννοεί τον Κουφοντίνα- έριξε χειροβομβίδα στο σημείο και καταφέραμε να φύγουμε με ΤΑΞΙ αφού κατεβάσαμε τον οδηγό κι ένα πελάτη που είχε. Οδηγός κάθισε ο Λουκάς›. Η μαρτυρία αυτή επιβεβαίωσε εμμέσως πλην σαφώς και από την ίδια τη στάση του κ. Κουφοντίνα, ο οποίος ενώ ανέλαβε την πολιτική ευθύνη για όλες τις ενέργειες αλλά και για τη συγκεκριμένη όμως αρνείται να δώσει την εξήγηση για τον τρόπο συμμετοχής του σε κάθε ενέργεια. Οι άλλοι τρεις φυσικά είναι απλοί συνεργοί για την παρουσία τους στο χώρο και για την ψυχική συνδρομή σύμφωνα με αυτά τα οποία ανέφερα.
Έρχομαι στην απόπειρα ανθρωποκτονίας σε βάρος του Παπαφώτη, δηλαδή του συνοδηγού του τρίτου περιπολικού που ενεπλάκη στην υπόθεση. Ένοχος ως φυσικός αυτουργός είναι ο Κονδύλης. Αυτό προκύπτει από την κατάθεση του ίδιου του θύματος και αυτόπτη μάρτυρα του κ. Παπαφώτη ο οποίος είπε ενώπιον υμών: «Αναγνωρίζω ότι ο Κονδύλης είναι αυτός που με πυροβόλησε και καταλήγω στο συμπέρασμα αυτό από τα χαρακτηριστικά τα οποία συγκράτησα τα χαρακτηριστικά που είδα εκείνο το βράδυ, δηλαδή ένα άτομο κοντό, μακρυπρόσωπο με τα μαλλιά πίσω και μελαχρινό›. Ακόμη ο Παπαφώτης είπε: «Με τα χαρακτηριστικά του οδηγού που έχω συγκρατήσει, αναγνωρίζω τον κ. Κουφοντίνα›. Πέρα όμως από την κατάθεση αυτή του Παπαφώτη, υπάρχει και η απολογία του Σάββα Ξηρού ο οποίος είπε στον κ. Ζερβομπεάκο ότι μάλλον ο ¶ρης πυροβόλησε στην κοιλιά τον Παπαφώτη.
Για μένα κ. Πρόεδρε, η κατάθεση του Παπαφώτη είναι απόλυτα αληθινή –και θα το εξηγήσω αυτό. Δεν υπάρχει καμία αμφιβολία ότι στη θέση του οδηγού κάθισε ο Κουφοντίνας που τον αναγνώρισε ο Παπαφώτης, που αποδείχθηκε από την ακροαματική διαδικασία. Πώς μπορεί η κατάθεση του Παπαφώτη να είναι κατά το ήμισυ αληθινή και κατά το ήμισυ ψευδής; Όπως αναγνώρισε τον κ. Κουφοντίνα έτσι αναγνώρισε και μάλιστα με μεγαλύτερη βεβαιότητα και τον κ. Κονδύλη, αφού ήταν κοντύτερα.
Εάν κ. Πρόεδρε ήθελε ο Παπαφώτης να βρει εξιλαστήριο θύμα καθ’ υπόδειξη της Αντιτρομοκρατικής υπηρεσίας όπως προσπάθησε να μας πείσει η Υπεράσπιση, θα το είχε κάνει νωρίτερα, όταν συνελήφθη για την ίδια υπόθεση ο Μαρίνος και ο Σκυφτούλης. Αλλά εκείνος τί είπε: Είπε «δεν τους αναγνωρίζω›. Ο κ. Αναπληρωτής Εισαγγελέας πρότεινε να κηρυχθεί ένοχος ο Χριστόδουλος Ξηρός για την απόπειρα ανθρωποκτονίας σε βάρος του Παπαφώτη. Με εκπλήσσει πραγματικά η πρότασή του, γιατί το μοναδικό στοιχείο ενοχής είναι η αόριστη αναφορά του Κονδύλη ότι ο Χριστόδουλος ήταν πίσω και αριστερά στο ταξί. Μάλιστα ο Κονδύλη δεν είπε καν ότι ο Χριστόδουλος πυροβόλησε τον Παπαφώτη. Δεν είπε αυτά τα πράγματα.
Όμως είπα ότι με εκπλήσσει η πρότασή του γιατί η πρόταση του κ. Εισαγγελέα συνοδεύτηκε από τη φράση: «Αν κάνω λάθος ας με συγχωρήσει ο Θεός›. Δηλαδή ο ίδιος δεν πιστεύει ενδόμυχα στην πρόταση την οποία έκανε. Όμως η πρότασή του προσβάλλει ευθέως τον Παπαφώτη. Η πρότασή του σημαίνει ότι ο Παπαφώτης στην πραγματικότητα είδε έναν ψηλό και όχι κοντό, έναν χοντρό κι όχι λεπτό. Αν είναι δυνατόν.....
Ο κ. Κονδύλης είναι προφανές ότι προσπαθεί να αποσείσει τις ευθύνες για την απόπειρα ανθρωποκτονίας σε βάρος του Παπαφώτη. Δεν πείθει όμως κανέναν. Η μη αξιοπιστία του σε σχέση με τη συμμετοχή του και μόνο στην Οργάνωση, επιβεβαιώνεται και από την τακτική την οποία ακολούθησε στην απολογία. Ενώ ομολογεί ότι υπήρξε σημαντικό στέλεχος της Οργάνωσης, όμως όταν καλείται να δώσει εξηγήσεις για τις συγκεκριμένες ενέργειες που του αποδίδονται, τότε δίνει την εντύπωση ενός μέλους που δεν έκανε απολύτως τίποτε.
Για παράδειγμα κρατούσε πιστόλι αλλά δεν πυροβολούσε, παρά το γεγονός ότι οι αστυνομικοί τον στόχευαν. Εννοώ την περίπτωση των Σεπολίων. Ή, στην περίπτωση του Σιπαχίογλου, απλά έβλεπε το όχημα διαφυγής. Συμφωνώ κ. Πρόεδρε να δεχόμαστε το ελαφρυντικό μεταμέλειας του κατηγορουμένου, όμως δεν επιτρέπεται η απαλλαγή για αποδεδειγμένες και βαρύτατες πράξεις βίας επειδή ο κατηγορούμενος έδωσε κάποια στοιχεία σε βάρος των συγκατηγορουμένων του.
Έρχομαι τώρα στις άλλες δύο χειροβομβίδες που ερρίφθησαν κατά του τρίτου περιπολικού που ήταν ο Σταυρακάκης και ο τραυματισμένος Παπαφώτης. Είναι ακλόνητο δεδομένο ότι οι δράστες, οι φυσικοί αυτουργοί ήταν στην δεξιά πλευρά του ταξί. Αυτό προκύπτει και από την κατάθεση του Σταυρακάκη, του οδηγού του τρίτου περιπολικού που είπε ότι οι δράστες, αυτοί δηλαδή που έριξαν τις χειροβομβίδες ήταν στη δεξιά πλευρά του ταξί. Αυτό σημαίνει ότι φυσικοί αυτουργοί μπορεί να είναι αυτοί που είναι στη δεξιά πλευρά. Δηλαδή ο Σάββας ή ο Χριστόδουλος.
Θα μπορούσε όμως η Πολιτική Αγωγή να εκμεταλλευτεί την απολογία του κ. Κονδύλη που είπε ότι ήταν πίσω και δεξιά στο ταξί και να του αποδώσει την ευθύνη του αυτουργού των εκρήξεων. Όμως δεν το κάνει. Γιατί αποδείχθηκε ότι ο Κονδύλης ήταν πίσω και αριστερά του ταξί, δηλαδή πίσω από τον οδηγό όπως είπε και ο Παπαφώτης.
Ο Κονδύλης κ. Πρόεδρε, είπε απολογούμενος και ενώπιον υμών, ότι την μία τουλάχιστον χειροβομβίδα την έριξε ο Σάββας που ήταν στην δεξιά πλευρά. Όμως στην απολογία του στον κ. Ζερβομπεάκο την 4/8/2002 είπε ότι ούτε αυτός ούτε ο Χριστόδουλος έριξαν χειροβομβίδες. Δηλαδή απέκλεισε τον Χριστόδουλο από τη συγκεκριμένη πράξη. Δεν είχε κανένα λόγο να προτιμήσει κάποιον κατηγορούμενο, δηλαδή τον Σάββα σε βάρος του Χριστόδουλου ή τον Χριστόδουλο σε βάρος του Σάββα.
Συνεπώς δεν υπάρχει καμία αμφιβολία ότι και τη δεύτερη χειροβομβίδα την έριξε ο Σάββας Ξηρός. Αυτός είναι ο φυσικό αυτουργός και των δύο εκρήξεων. Οι άλλοι είναι απλοί συνεργοί λόγω της παρουσίας και της ψυχικής συνδρομής που είπα. Επίσης ο Σάββας είναι και ο φυσικός αυτουργός για τις απόπειρες ανθρωποκτονίας κατά συρροή, κατά του Σταυρακάκη και κατά του Παπαφώτη που συρρέουν αληθώς με τις εκρήξεις. Οι άλλοι τρεις είναι απλοί συνεργοί λόγω, όπως είπα, της φυσικής παρουσίας και της ψυχικής συνδρομής.
Κύριε Πρόεδρε, δεν μπορούμε να αφήνουμε ορφανά βαρύτατα χτυπήματα. Μάλιστα, όταν γνωρίζουμε όλους αυτούς που συμμετείχαν, όλους τους συμμετέχοντες που είναι στο εδώλιο του κατηγορουμένου και μάλιστα όταν υπάρχουν αποδεικτικά στοιχεία ενοχής. Δεν μιλάμε για ορφανά χτυπήματα, αμφισβητούμε αν έγιναν τα χτυπήματα. Το γεγονός ότι οι κατηγορούμενοι ενδέχεται να απαλλαγούν για άλλες πράξεις, δεν σημαίνει ότι πρέπει να απαλλαγούν και γι αυτές εδώ τις πράξεις.
Έρχομαι τώρα στην ηθική αυτουργία: Όσον αφορά τις εκρήξεις, από τις εκρήξεις όπως είπαμε προκλήθηκαν ζημιές, ο τραυματισμός των δύο αστυνομικών αλλά και τέθηκε σε κίνδυνο η ζωή και των υπολοίπων 4 αστυνομικών. Δηλαδή του Καδά, του Σταμάτη, του Σταυρακάκη και του Παπαφώτη. Αυτά που προκύπτουν από την έκθεση αυτοψίας από τις ιατροδικαστικές εκθέσεις και από τις καταθέσεις των μαρτύρων.
Στην υπ’ αριθμ. 107 έκθεση αυτοψίας που είναι αναγνωστέο έγγραφο αναφέρονται και τα παρακάτω: «Από την έκρηξη της χειροβομβίδας προκλήθηκαν ζημιές σε σπίτια και αυτοκίνητα. Περιμετρικά του σημείου της συμπλοκής και της εκρήξεως της χειροβομβίδας και σε διαφόρου μήκους κυμαινόμενες αποστάσεις, η μεγαλύτερη των οποίων έφτανε τα 60 περίπου μέτρα, προκλήθηκαν ζημιές σε σταθμευμένα αυτοκίνητα και σε γύρω οικίες και καταστήματα›.
Στην υπ’ αριθμ. 130 ιατροδικαστική έκθεση της 26/11/1991 αναφέρονται τα παρακάτω: «Ο Σταμάτης Γεώργιος φέρει επικίνδυνο σωματική βλάβη διαθλώντος αμβλέως οργάνου προκληθείσα ως είναι από θραύσματα εκραγείσης χειροβομβίδας›.
Στην υπ’ αριθμ. 131 ιατροδικαστική έκθεση της 26/11/1991, αναφέρονται για τον Καδά Χρήστο τα παρακάτω: «Ο εξετασθείς φέρει επικίνδυνον σωματική βλάβη προκληθείσα διαθλώντος αμβλέως οργάνου ως είναι εκ θραυσμάτων εκραγείσης χειροβομβίδας›.
Ο μάρτυρας Γεώργιος Σταμάτης κατέθεσε: «Από την έκρηξη έσπασαν τα τζάμια των αυτοκινήτων και καταστημάτων. Βγήκε ο κόσμος από τα μπαλκόνια και έλεγε «τί έγινε›. Ο Καδάς: «Πριν φύγω για το νοσοκομείο, είχε κατέβει όλος ο κόσμος εκεί από τα γύρω σπίτια και πολλοί κοιτούσαν τα αυτοκίνητά τους που ήταν με σπασμένα τζάμια, με διάφορες τρύπες από θραύσματα›.
Ο Σταυρακάκης: «Η Αγία Μελετίου επί της οποίας κινούμαστε και δεχθήκαμε τις χειροβομβίδες, είναι πολυσύχναστος δρόμος. Από την έκρηξη της μιας χειροβομβίδας, -εννοεί τη δεύτερη κατά σειρά- έκανα ελιγμό για να την αποφύγω. Η άλλη χειροβομβίδα –εννοεί την τρίτη κατά σειρά- έσκασε μόλις πέρασα. Αν την είχαμε από κάτω θα μας σκότωνε›.
Δηλαδή οι χειροβομβίδες θα μπορούσαν να προκαλέσουν τον κίνδυνο σε περισσότερα άτομα εκτός από τα δύο, αφού η Αγίου Μελετίου είναι όπως και ο Σταυρακάκης, πολυσύχναστος δρόμος. ¶ρα, συνολικά συντρέχουν οι προϋποθέσεις εφαρμογής του άρθρου 270 του Ποινικού Κώδικα. Η πρόθεση είναι δεδομένη και προκύπτει από την χρήση των χειροβομβίδων.
Στις απόπειρες έρχομαι τώρα: Έχουμε, υπενθυμίζω, την απόπειρα ανθρωποκτονίας κατά του Καδά, έχουμε την απόπειρα ανθρωποκτονίας κατά του Κότσια, έχουμε την απόπειρα ανθρωποκτονίας κατά συρροή σε βάρος του Καδά και του Σταμάτη από την ρίψη της χειροβομβίδας, έχουμε την απόπειρα ανθρωποκτονίας κατά του Παπαφώτη και έχουμε τις απόπειρες ανθρωποκτονίας κατά συρροή κατά του Σταυρακάκη και του Παπαφώτη που συρρέουν όπως σας είπα αληθώς με τις εκρήξεις.
Στοιχειοθετούνται τα στοιχεία κ. Πρόεδρε που απαιτούνται για την έννοια της έκρηξης. Υπάρχουν δηλαδή οι βασικοί όροι που απαιτούνται για να στοιχειοθετηθεί η έννοια της απόπειρας. Έχουμε τους πυροβολισμούς και τις εκρήξεις. ¶ρα υπάρχει η πράξη που περιέχει τουλάχιστον αρχή εκτέλεσης. Υπάρχει και ο ανθρωποκτόνος σκοπός. Προκύπτει από τα μέσα τα οποία χρησιμοποίησαν οι δράστες. Χρησιμοποίησαν τρία περίστροφα, ένα 45άρι πιστόλι και τρεις χειροβομβίδες. Χρησιμοποίησαν δηλαδή βαρύ οπλισμό. Εάν ήθελαν να προκαλέσουν τον τραυματισμό, οπωσδήποτε θα χρησιμοποιούσαν άλλα μέσα με λιγότερες πιθανότητες θανατηφόρου βλάβης.
Επίσης υπάρχει και η ένταση της συνολικής ενέργειας, χρησιμοποιούνται διαδοχικά όπλα και χειροβομβίδες. Ο Κότσιας επλήγη σχεδόν εξ επαφής. Επίσης ο Κότσιας και ο Παπαφώτης επλήγησαν σε καίρια σημεία του σώματός τους. Αυτά προκύπτουν από τις ιατροδικαστικές εκθέσεις 129 και 128 που είναι αναγνωστέα έγγραφα. Εκείνο όμως το οποίο θα ήθελα να επισημάνω εδώ κ. Πρόεδρε, είναι ότι η ομάδα αυτή λειτουργούσε σαν μια καλοκουρδισμένη μηχανή.
Όπως είπε ο Πετρακάκος και ο Καδάς, ήταν μια καλά οργανωμένη ομάδα. Κάθε ένας είχε ένα συγκεκριμένο ρόλο. Κάθε ένας ήξερε τί θα κάνει, τίποτε δεν γινόταν στην τύχη. Ήταν επαγγελματίες κ. Πρόεδρε, επαγγελματίες εκτελεστές και μάλιστα ήταν τόσο εγκληματικά πωρωμένοι και το έδειξαν αυτό, όταν τους δόθηκε η ευκαιρία να φύγουν χωρίς συνέπειες και αυτοί αποφάσισαν να παραμείνουν. Αποφάσισαν να παραμείνουν για να τιμωρήσουν όποιον αστυνομικό θα τολμούσε να κινηθεί εναντίον τους. Όπως είπε ο κ. Τσελέντης, τους ενδιέφερε αποκλειστικά και μόνον η αποτελεσματικότητα. Δεν έδιναν δεκάρα στα θύματα της δράσης τους.
Κύριε Πρόεδρε, ο ανθρωποκτόνος σκοπός υπάρχει αλλά και ο τρίτος ουσιαστικός όρος υπάρχει. Δηλαδή η μη πλήρης πραγμάτωση της αντικειμενικής υπόστασης του εγκλήματος. Συγκεκριμένα, αναφορικά με τον Καδά, δεν επήλθε το μοιραίο λόγω της άμεσης αντίδρασης και ανταλλαγής πυροβολισμών.
Αναφορικά με τον βαρύτατα τραυματισμένο που σώθηκε ως εκ θαύματος, απεφεύχθη το μοιραίο λόγω έγκαιρης μεταφοράς του στο νοσοκομείο και της αποτελεσματικής ιατρικής βοήθειας και φυσικά λόγω τύχης.
Αναφορικά με τα θύματα της πρώτης χειροβομβίδας, Καδά και Σταμάτη, δεν επήλθε το μοιραίο λόγω της εμπειρίας τους και της έγκαιρης κάλυψής τους. Σε σχέση με τον Παπαφώτη, απέφυγε τον θάνατο λόγω της έγκαιρης μεταφοράς του στο ΙΠΠΟΚΡΑΤΕΙΟ και της ιατρικής αποτελεσματικής βοήθειας που έτυχε και φυσικά λόγω τύχης.
Τέλος, οι επιβαίνοντες στο τρίτο περιπολικό, ο Σταυρακάκης και ο Παπαφώτης απέφυγαν το μοιραίο λόγω της επιδεξιότητας του οδηγού, ο οποίος έκανε την τελευταία στιγμή την κίνηση εκείνη που ήταν αναγκαία. Δηλαδή πραγματοποίησε τον αναγκαίο ελιγμό την κατάλληλη στιγμή. Δηλαδή συντρέχουν κ. Πρόεδρε οι συστατικοί όροι που απαιτούνται για να στοιχειοθετηθεί η έννοια της απόπειρας ανθρωποκτονίας.
Όμως, πριν κλείσω θα ήθελα να πω δυο λόγια για την ηθική αυτουργία του Γιωτόπουλου, διαφωνώντας με τη θέση του κ. Αναπληρωτή Εισαγγελέα. Ο κ. Αναπληρωτής Εισαγγελέας είπε ότι τα Σεπόλια είναι ένα τυχαίο γεγονός. Μάλιστα χαρακτηριστικά είπε ότι «δεν υπάρχουν υπόνοιες επαρκείς, οι υπόνοιες που υπάρχουν είναι απλές και ανεπαρκείς›, συνεπώς κατά τον κ. Αναπληρωτή Εισαγγελά, δεν μπορεί να στηριχθεί η ενοχή του Γιωτόπουλου ως ηθικού αυτουργού.
