Ι. ΜΥΛΩΝΑΣ: Τώρα αυτή η πράξη είναι μία πράξη που χαρακτηρίζεται ως ιδιαίτερη σκληρότητα ή είναι απλώς μία πράξη που ταπεινώνει κάποιον; Κάτι είχε πει έπ’ αυτού ο κ. Παρασκευόπουλος και αυτό παρακαλώ να το σκεφτείτε. Όμως υπάρχει ένα άλλο νομικό επιχείρημα καθοριστικό σε αυτή την περίπτωση, το αναπτύσσει ο Καθηγητής ο κ. Μυλωνόπουλος, Ποινικό Δίκαιο, ειδικό μέρος στα εγκλήματα κατά της ιδιοκτησίας και της περιουσίας, άρθρα 372 με 406 του Ποινικού Κώδικα, βιβλίο του 2001 όπου ερμηνεύει ακριβώς το 380 και ειδικότερα τη ληστεία που τελέστηκε με ιδιαίτερη σκληρότητα.
Τι μας λέει λοιπόν; Σελίδα 325-326. «Όταν πρόκειται για ληστεία που τελέστηκε με ιδιαίτερη σκληρότητα, η βαρύτερη ποινή επιβάλλεται κατά το άρθρο 49 παράγραφος 2 του Ποινικού Κώδικα μόνο σε εκείνο το συμμέτοχο που την επέδειξε›. Εδώ λοιπόν έχουμε την εξής κατάσταση: δεν έχει ομολογήσει ο κ. Τζωρτζάτος, δεν τον αναγνωρίζει το θύμα. Έχουμε δεδομένο που το αποδέχεται και η Εισαγγελική Αρχή ότι η κρίσιμη ενέργεια που αφορά την ιδιαίτερη σκληρότητα έχει γίνει μετά την ολοκλήρωση της ληστείας.
Από πουθενά λοιπόν δεν προκύπτει ότι ήταν συμμέτοχος ο κ. Τζωρτζάτος. Μάλιστα και ο κ. Τσελέντης είναι από τις λίγες περιπτώσεις που αρνείται την συμμετοχή του και φυσικά δεν λέει τίποτα και για τον κ. Τζωρτζάτο. Υπάρχει μία μόνο αναφορά που επιβαρύνει τον κ. Τζωρτζάτο. Πριν την δούμε αυτή θέλω να τονίσω το νομικό μου επιχείρημα ότι ακόμα κι αν εσείς θεωρήσετε, δεν ξέρω πώς αλλά θεωρητικά υπάρχει αυτό το ενδεχόμενο ότι συμμετείχε ο κ. Τζωρτζάτος παρόλο που δεν τον αναγνωρίζει το θύμα.
Έχουμε ως δεδομένο ότι το θύμα σε αυτή την περίπτωση αναγνωρίζει άλλον πέραν του κ. Τζωρτζάτου ως τον δράστη αυτής της πράξης, της ενέργειας που χαρακτηρίζεται ως τελεσθείσα με ιδιαίτερη σκληρότητα. Εδώ λοιπόν δεν υπάρχει δόλος του κ. Τζωρτζάτου γιατί ακόμα κι αν δεχθείτε ότι έχει συμμετάσχει, ο δόλος, η κοινή συμφωνία ήταν: θα κάνουμε όλοι μαζί μία ληστεία. Από πουθενά δεν προκύπτει ότι είχαν συμφωνήσει «θα βάλουμε κολάρο και στο ατυχές θύμα και ένα βαρέλι με φέτα› που δεν ήξεραν καν ότι υπάρχει.
Προκύπτει από την κατάθεση του θύματος ότι όλα αυτά έγιναν ξαφνικά, ότι εκείνη την στιγμή μετά το τέλος της ληστείας ένας άλλος συγκατηγορούμενος επέδειξε αυτή την σκληρότητα. ¶ρα έχουμε ως δεδομένο ακόμα κι αν θεωρήσετε ότι συμμετείχε ο κ. Τζωρτζάτος ότι δεν έχει τον σχετικό δόλο. Θα εφαρμόσετε το 49 παράγραφος 2 του Ποινικού μας Κώδικα και συνεπώς δεν έχουμε εδώ συμμετοχή οποιαδήποτε μορφής σε ληστεία τελεσθείσα με ιδιαίτερη σκληρότητα και βέβαια οποιαδήποτε άλλη μορφή ληστείας έχει ήδη παραγραφεί όπως ξέρετε.
Εδώ υπάρχει μία αναφορά του κ. Χριστόδουλου Ξηρού. Είναι η μόνη που υπάρχει σε αυτή την υπόθεση και επειδή θέλω να είναι λεπτολόγος και να εξετάζω όλα τα δεδομένα θέλω να αναφερθώ και σε αυτήν. Η μοναδική κ.κ. Δικαστές αναφορά σε συμμετοχή του κ. Τζωρτζάτου στη ληστεία του ΜΑΡΙΝΟΠΟΥΛΟΥ περιέχεται στην ανακληθείσα φυσικά κατάθεση του κ. Χριστόδουλου Ξηρού στις 17 Ιουλίου 2002 στην Αστυνομία χωρίς δικηγόρο βεβαίως. Αφού στην αρχή αναπτύσσει διεξοδικά ή τον βάζουν να αναπτύξει διεξοδικά τη συμμετοχή και την δράση του σε άλλες ενέργειες κάποια στιγμή προς το τέλος λέει: «Επίσης από το ΄85 και μετά ως το ΄98 έχω συμμετάσχει στις ακόλουθες ληστείες: πρώτον, στο super market ΜΑΡΙΝΟΠΟΥΛΟΣ στην περιοχή των Αμπελοκήπων μαζί τους Λουκά, Σταμάτη, Αλέκο με ποσό 5.000.000 δραχμές περίπου›. Τίποτε άλλο. Προσέξτε, έχουμε μία προανακριτική κατάθεση, έχουμε μία μαρτυρία συγκατηγορουμένου. Η μόνη αναφορά είναι αυτή.
Αυτή η αναφορά ακόμη κι αν την θεωρήσετε ότι είναι αβίαστη πάσχει πολλαπλώς γιατί δεν περιέχει καμία εξειδίκευση των λεπτομερειών. Θα μπορούσε να πει ότι «ναι, στη ληστεία αυτή ήταν και ο Κώστας και ο Γιάννης και ο Νίκος›. Λέει τον Σταμάτη ο οποίος θεωρείται ότι είναι ο Βασίλης Τζωρτζάτος. Δεν μας λέει όμως τι έκανε ο Σταμάτης. ¶ρα θεωρώ ότι τουλάχιστον αυτή η αναφορά δεν ανταποκρίνεται στην πραγματικότητα. Θεωρώ ότι αυτή την αναφορά που τον έχουν αναγκάσει να την πει οι Αστυνόμοι και σε κάθε περίπτωση δεν μας λέει τίποτα για τον τρόπο συμμετοχής του Βασίλη Τζωρτζάτου, δεν λέει τίποτα για επίδειξη ιδιαίτερης σκληρότητας και βεβαίως σύμφωνα με το άρθρο 211α του Κώδικα Ποινικής Δικονομίας δεν μπορείτε να την αξιολογήσετε.
Επιπλέον δεν μπορείτε να την αξιολογήσετε και σύμφωνα με το άρθρο 6.3δ της ΕΣΔΑ γιατί δεν είχαμε τη δυνατότητα να εξετάσουμε στο ακροατήριο τον συγκεκριμένο κατηγορούμενο ο οποίος στο ακροατήριο είπε ότι όλα αυτά είναι ψέματα. Συνεπώς για την υπόθεση της ληστείας στον ΜΑΡΙΝΟΠΟΥΛΟ πρέπει να αθωώσετε τον κ. Τζωρτζάτο.
Για να δούμε τώρα μία άλλη υπόθεση και θα προχωρήσω με εκείνες τις υποθέσεις που αφορούν ανθρωποκτονίες. Είναι νομίζω από τις πιο σημαντικές. Ας δούμε τώρα την υπόθεση Αθανασιάδη. Τι μας λέει το βούλευμα όσον αφορά τον κ. Τζωρτζάτο γι αυτή την υπόθεση; Είναι στη σελίδα 420 του βουλεύματος γιατί το βούλευμα εκτός από αρίθμηση ανά φύλλο, κάτω δεξιά έχει και αρίθμηση με σελίδες, για ευκολία σε αυτήν θα αναφέρομαι.
Στη σελίδα 420 του βουλεύματος «στην Αθήνα 1/3/98 και περί ώρα 07:55 παρέσχε σε άλλον άμεση συνδρομή›. Συγκεκριμένα ο συγκατηγορούμενός του Κουφοντίνας σκότωσε τον Αλέξανδρο Αθανασιάδη. Ήταν επάνω στην μηχανή, να μην σας πω ακριβώς τις λεπτομέρειες του παραπεμπτικού βουλεύματος. Ποια ήταν η συμμετοχή του κ. Τζωρτζάτου σύμφωνα με το παραπεμπτικό βούλευμα σε αυτή την υπόθεση; Οδήγησε όντας ένοπλος με πιστόλι την δίκυκλη μοτοσικλέτα στην οποία επέβαινε ο παραπάνω συγκατηγορούμενος ο κ. Κουφοντίνας, οδήγησε την μοτοσικλέτα δίπλα στο ακινητοποιημένο κατά τα άνω αυτοκίνητο του Αλέξανδρου Αθανασιάδη και έτσι έδωσε την ευκαιρία στον συγκατηγορούμενό του να τον πυροβολήσει εξ εγγυτάτης αποστάσεων και να πετύχει τον θανάσιμο τραυματισμό του.
Βεβαίως αν επαληθευθεί κάτι τέτοιο έχουμε περίπτωση άμεσης συνέργιας στην ανθρωποκτονία. Ελάτε όμως που δεν προκύπτει από πουθενά ότι ήταν ο οδηγός της μοτοσικλέτας ο κ. Τζωρτζάτος. Να δούμε λίγο τις λεπτομέρειες. Εδώ σε αυτή την υπόθεση κανείς δεν λέει τίποτα για τον κ. Τζωρτζάτο. Χαρακτηριστικά ερωτάται στον Ανακριτή ο κ. Σάββας Ξηρός «ποιος σκότωσε τον Αθανασιάδη›, λέει ο κ. Σάββας Ξηρός «δεν ξέρω τίποτα›. Ούτε ο κ. Τσελέντης, ούτε ο κ. Χριστόδουλος Ξηρός, ούτε ο κ. Σάββας Ξηρός, κανείς δεν λέει τίποτα γι’ αυτή την υπόθεση.
Βέβαια υπάρχει η ομολογία του κ. Τζωρτζάτου. Ας δούμε τι μας έχει πει. Βέβαια αναφέρομαι σε αυτή την απολογία που την έχει καταγγείλει ως προϊόν βασανιστηρίων. Στο φύλλο 4 στην πίσω σελίδα φέρεται να έχει καταθέσει, να έχει ομολογήσει τα εξής ο κ. Τζωρτζάτος: «Ξέχασα να σας πω για την περίπτωση του βιομηχάνου Αθανασιάδη Μποδοσάκη την οποία αποφασίσαμε να κάνουμε την άνοιξη του ΄98. στη συνάντηση συμμετείχαμε εγώ, ο Λουκάς και ο Λάμπρος. Ο Λουκάς με τον Λάμπρο πρότειναν να εκτελέσουμε τον βιομήχανο ως εκφραστή της μεγαλοαστικής τάξης. Κάποιοι είχαν κατέβει, είχαν κοιτάξει πιο μπροστά ότι έφυγε από συγκεκριμένο σημείο. Εγώ με τον Λουκά είδαμε το σημείο 2-3 φορές πριν την ημέρα της εκτέλεσης, κάναμε παρατήρηση στους δρόμους διαφυγής, μετράγαμε τους χρόνους πόση ώρα άνοιγαν και έκλειναν τα φανάρια. Την ημέρα της εκτέλεσης πρωινή ώρα μαζί με τον Λουκά πήγαμε και πήραμε απαλλοτριωμένη μηχανή που είχαμε προηγουμένως σταθμεύσει σε δρόμο στο Μαρούσι, οδηγούσα εγώ και πήγαμε σε μια πλατεία κοντά στην Λεωφόρο Κηφισίας στο Μαρούσι και περιμέναμε την ειδοποίηση από τον Μανώλη. Ο Μανώλης ήρθε εκεί που περιμέναμε με μία μηχανή. Μας ειδοποίησε ότι έρχεται και έφυγε. Εμείς ήμασταν έτοιμοι, φορούσαμε γάντια μηχανής. Από όπλα εγώ είχα ένα περίστροφο και ο Λουκάς είχε το παραδοσιακό 45άρι. Εγώ φορούσα κράνος και ο Λουκάς τραγιάσκα. Μόλις πέρασε ο Μποδοσάκης τον πλευρίσαμε και εγώ σταμάτησα τη μηχανή και ο Λουκάς έβγαλε το περίστροφο και τον πυροβόλησε›.
Ας δούμε λίγο τις λεπτομέρειες κ. Πρόεδρε. Πρώτον, μου κάνει εντύπωση ότι λέει «ξέχασα να σας πω›. Γιατί; Να το πω από τώρα. Θεωρώ ότι ειδικά αυτή η περίπτωση είναι μία περίπτωση που οι Αστυνόμοι έχουν πιέσει τον κ. Τζωρτζάτο να αναλάβει αυτή την υπόθεση, ότι έχει συμμετάσχει και σε αυτή την εγκληματική ενέργεια. Γιατί; Υποτίθεται ότι δίνει μία λεπτομερή περιγραφή. Μόνο που αυτή η λεπτομερής περιγραφή θα μπορούσε να την έχει κάνει οποιοσδήποτε, ότι ναι περιμέναμε, παρακολουθήσαμε, ήρθε ο ένας, ήρθε ο άλλος. Το μόνο στοιχείο κατά την άποψή μου που δεν μπορεί να το έχει σκεφθεί ο οποιοσδήποτε είναι η λεπτομέρεια ότι ο Λουκάς φορούσε τραγιάσκα. Γιατί βέβαια το να φοράει κράνος ο οδηγός της μοτοσικλέτας δεν είναι και κάτι πρωτότυπο.
Θεωρώ λοιπόν κ.κ. Δικαστές και θα σας εξηγήσω γιατί ότι όλη αυτή η λεπτομερής περιγραφή που κάνει υποτίθεται ο κ. Τζωρτζάτος στην προανακριτική του κατάθεση είναι καθ’ υπόδειξη της Αστυνομίας, δεν προέρχεται από τον ίδιο. ¶λλωστε το λέει «ξέχασα να σας πω›. Δηλαδή του λένε και οι Αστυνόμοι «έλα εδώ, αυτό γιατί το ξέχασες, έτσι έχει γίνει›. Θα σας εξηγήσω το γιατί.
Στην υπόθεση αυτή υπάρχουν δύο αυτόπτες μάρτυρες. Κανείς βέβαια δεν αναγνωρίζει τον κ. Τζωρτζάτο. Ο ένας είναι ο κ. Παπαρούνης που φέρεται να έχει αναγνωρίσει τον κ. Κουφοντίνα. Έχουμε όμως και έναν άλλο μάρτυρα. Είναι ο κ. Μερκούρης. Μάλιστα είχε υποβάλλει συγκεκριμένη αίτηση-υπόμνημα προς τον Εισαγγελέα Εφετών ο συνήγορος πολιτικής αγωγής ο κ. Σινιόσογλου προκειμένου να κληθεί και να καταθέσει στο ακροατήριο ο κ. Μερκούρης. Το αίτημα είναι από την δικογραφία στις 2 Δεκεμβρίου 2002.
Εξηγεί ο κ. Σινιόσογλου, ο συγκεκριμένος μάρτυρας αναδεικνύεται σε άνθρωπο σπάνιας παρατηρητικότητας, ακρίβειας και σαφήνειας και επομένως μια νέα κατάθεσή του κρίνεται ως απολύτως απαραίτητη για την αναγνώριση του κ. Κουφοντίνα. Βέβαια ο συγκεκριμένος μάρτυρας τον κ. Κουφοντίνα έχει αναγνωρίσει.
Ο συγκεκριμένος μάρτυρας είναι αυτός ο οποίος είναι οδηγός λεωφορείου και έχει ακολουθήσει την διαδρομή του αυτοκινήτου του αείμνηστο Αθανασιάδη και προκύπτει από την κατάθεσή του γιατί τελικά ήρθε στο ακροατήριο ο κ. Μερκούρης, προκύπτει ότι πολύ πριν είχε εντοπίσει αυτή την μοτοσικλέτα και είχε επισημάνει το ότι πήγαινε και αυτή κοντά-κοντά και μάλιστα του έκανε εντύπωση ότι δεν έφευγε γιατί οι μοτοσικλέτες και στο μποτιλιάρισμα έχουν τη δυνατότητα να φύγουν, να ξεφύγουν. Και αυτή η μοτοσικλέτα πήγαινε μαζί με το λεωφορείο, μαζί με το αυτοκίνητο του αείμνηστο Αθανασιάδη και αυτή από κοντά.
Πράγματι έχει δώσει μία λεπτομερή περιγραφή για τον κ. Κουφοντίνα και στο ακροατήριο βεβαίως αναγνώρισε τον κ. Κουφοντίνα. Προσέξτε όμως μία ενδιαφέρουσα λεπτομέρεια. Ήδη από την προδικασία γιατί είχε καταθέσει στην προδικασία ο κ. Μερκούρης, είχε καταθέσει στις 3 Μαρτίου 1988 και ήδη από τότε είχε πει ότι εγώ είδα τον οδηγό και μάλιστα είχε πει δύο πολύ ενδιαφέροντα πράγματα, ότι ο οδηγός είχε ύψος περίπου 1,60. «Το ύψος του ήταν γύρω στο 1,60› ενώ ξέρετε πολύ καλά ότι ο κ. Τζωρτζάτος έχει ύψος 1,80 και προσέξτε μας έχει πει ότι ο οδηγός μεν φορούσε κράνος και γι αυτό δεν μπορώ να τον προσδιορίσω αλλά ο συνεπιβάτης που πυροβόλησε φορούσε τραγιάσκα.
Βλέπετε λοιπόν πώς κατασκευάζονται οι ομολογίες. Ξέρει η Αστυνομία, έχει στα χέρια της από το 1988 την κατάθεση του αυτόπτη μάρτυρα που έχει πει ότι ο οδηγός με κράνος, ο συνοδηγός με τραγιάσκα. Βεβαίως ω του θαύματος ομολογεί ο κ. Τζωρτζάτος ότι «ναι, εγώ φορούσα κράνος και ο συνοδηγός μου φορούσε τραγιάσκα›. Βλέπουμε λοιπόν αυτή την λεπτομέρεια γιατί όταν κανείς διαβάζει την ομολογία του κ. Τζωρτζάτου θα πει «εντάξει τώρα και η τραγιάσκα, πού την ήξερε η Αστυνομία την τραγιάσκα›. Βλέπουμε πολύ καλά πού την έμαθε η Αστυνομία την τραγιάσκα. Την έχει καταθέσει ο βασικός αυτόπτης μάρτυρας. Παίρνει από κει τα δεδομένα η Αστυνομία και κατασκευάζει τις ομολογίες.
Προσέξτε, στο ακροατήριο ήρθε ο κ. Μερκούρης, ο μάρτυρας που σύμφωνα με τον συνήγορο πολιτικής αγωγής έχει πολύ μεγάλη παρατηρητικότητα και έβλεπε από κοντά όλα όσα έχουν συμβεί και βεβαίως και στο ακροατήριο επιβεβαίωσε αυτά που είχε πει ότι «εγώ δεν ξέρω ποιος ήταν ο οδηγός, δεν μπορώ να τον αναγνωρίσω›.
Προσέξτε αυτή την λεπτομέρεια, ο παρατηρητικός μάρτυρας έχει πει σε ανύποπτο χρόνο το 1988 ότι «ναι, ο οδηγός της μοτοσικλέτας γύρω στο 1,60› και δεν τον είδε μία στιγμή για να κάνει λάθος. Προκύπτει από την κατάθεσή του, ας μην τα διαβάσω τι έχει πει στο ακροατήριο, θα τα δείτε ότι παρακολουθούσε από πολύ ώρα την μοτοσικλέτα, 3 ή 4 φορές του είχε δει. Του είχε κάνει εντύπωση το ότι δεν έφευγε αλλά έμενε εκεί κοντά, γιατί το λεωφορείο στην κίνηση του δρόμου ήταν δίπλα στο αυτοκίνητο του θύματος. Του είχε εντυπωθεί του παρατηρητικού μάρτυρα αυτή η μοτοσικλέτα και βεβαίως αυτός ο αυξημένης αξιοπιστίας μάρτυρας μας λέει ότι ο οδηγός ήταν γύρω στο 1,60.
¶ρα λοιπόν θα πρέπει να συνεκτιμήσετε την ομολογία αυτή του κ. Τζωρτζάτου που αποτελεί προϊόν βασανιστηρίων βεβαίως σε συνδυασμό με την κατάθεση του αυτόπτη μάρτυρα. Γιατί άλλο 1,60 και άλλο 1,80. Να δούμε όμως και κάτι άλλο. Ξέρετε τι μου έχει κάνει εντύπωση; Ότι στην κατάθεση που δίνει ο κ. Τζωρτζάτος στην κα Μπούρη που και αυτή αποτελεί προϊόν ψυχολογικής βίας, η μόνη ενέργεια στην οποία επανέρχεται είναι η υπόθεση Αθανασιάδη.
«Στη δολοφονία του Αθανασιάδη συμμετείχαμε εγώ με τον Λουκά, εγώ ως οδηγός και ο Λουκάς ως συνοδηγός που κρατούσε το όπλο με το οποίο έγινε η δολοφονία›. Εμένα μου έκανε εντύπωση αυτό και θα έλεγα ότι υπάρχει και η εξήγηση. Ακριβώς επειδή η Αστυνομία ήξερε ότι γι αυτή την υπόθεση δεν υπάρχει κανένα άλλο δεδομένο στις απειλές και στην άσκηση ψυχολογικής βίας με την οποία αντιμετώπισε τον κ. Τζωρτζάτο ήταν και αυτή. Πρόσεξε στην Ανακρίτρια που θα πας πρέπει να επιβεβαιώσεις και να αναφερθείς ρητά και πάλι στην δολοφονία του Αθανασιάδη. Πρόσεξε κακομοίρη μου γιατί σε μας θα ξαναγυρίσεις.
Βέβαια –προσέξτε- δεν του απευθύνει ερώτηση η κα Ανακρίτρια η οποία θα είχε τυχόν μία απορία γι αυτό το συγκεκριμένο έγκλημα, μόνος του σπεύδει ο κ. Τζωρτζάτος ειδικά στην υπόθεση Αθανασιάδη να πει πάλι (τι να πει;) όχι να προσθέσει λεπτομέρειες, να πει ότι ναι, ήμουν κι εγώ μαζί με τον Λουκά. Είναι η μόνη περίπτωση για την οποία δεν υπάρχει κανένα άλλο στοιχείο εις βάρος του κ. Τζωρτζάτου και γι αυτό η Αστυνομία που του φορτώνει άλλη μία ενέργεια του έχει πει, «πρόσεξε, ειδικά αυτή θα την πεις και τώρα γιατί ξέρεις τι σε περιμένει, η μεταχείριση την οποία είχες απολαύσει τις προηγούμενες ημέρες›.
Συνεπώς λοιπόν και για την υπόθεση Αθανασιάδη θα ζητήσω την αθώωση του κ. Τζωρτζάτου γιατί δεν υπάρχει κανένα μα κανένα άλλο στοιχείο. Αντιθέτως ο αυτόπτης μάρτυρας που επαινείται από την πολιτική αγωγή για την παρατηρητικότητά του και προκύπτει από την διαδικασία ότι είχε για πολύ ώρα παρακολουθήσει την κίνηση της μηχανής στην οποία επέβαιναν οι δράστες της εγκληματικής ενέργειας, αυτός ο αυτόπτης μάρτυρας μας λέει 1,60 ο οδηγός.
Από αυτά τα δεδομένα λοιπόν και με δεδομένο ότι και είναι προϊόν βασανιστηρίων η κατάθεση του κ. Τζωρτζάτου αλλά και (προσέξτε) δεν μας λέει κάποια λεπτομέρεια. Η μόνη λεπτομέρεια που μας λέει είναι ότι είχε τραγιάσκα ο συνοδηγός, αυτό που έχει πει ο αυτόπτης μάρτυρας το 1988. Λέει ότι ξέχασα να σας πω. Από όλα αυτά τα δεδομένα εμένα με κάνει να πιστεύω ότι η συγκεκριμένη ενέργεια έχει φορτωθεί στον κ. Τζωρτζάτο από την Αστυνομία ακριβώς γιατί δεν ήξερε η Αστυνομία ποιος την έκανε. Κανείς άλλος δεν έχει πει για τον δράστη.
Ο Σάββας Ξηρός σε ερωτήσεις λέει «δεν ξέρω ποιος σκότωσε τον Αθανασιάδη› γι αυτό κάποιος πρέπει να την φορτωθεί. Φροντίζει η Αστυνομία να είναι αυτός ο κ. Τζωρτζάτος. Συνεπώς ζητώ όπως σας είπα την αθώωσή του ελλείψει στοιχείων και βεβαίως λόγω αμφιβολιών. Όταν ο αυτόπτης μάρτυρας λέει για 1,60 πώς θα δεχθούμε ως πειστική την ομολογία ενώ είναι 1,80.
Ας περάσουμε τώρα σε μια άλλη ανθρωποκτονία. Είναι η υπόθεση Αγγελόπουλου. Εδώ μας λέει το παραπεμπτικό βούλευμα, σελίδα 409 τα εξής όσον αφορά τον κ. Τζωρτζάτο. «Στην Αθήνα στις 8 Απριλίου 1986 και περί ώρα 08:50 με πρόθεση παρέσχε σε άλλον οποιαδήποτε συνδρομή πριν από την εκτέλεση και κατά την εκτέλεση της άδικης πράξης›. Δεν είναι σαφές αν γίνεται λόγος για απλή ή άμεση συνέργια. Ας το αφήσω αυτό στην άκρη προς το παρόν. Μάλιστα όταν λέει «οποιαδήποτε συνδρομή› μάλλον για απλή συνέργια πηγαίνει. ¶λλωστε το έχουμε πει ότι κάθε άλλο παρά φημίζεται για τη νομική του ακριβολογία του παραπεμπτικό βούλευμα.
Για να δούμε λοιπόν πώς περιγράφεται στο παραπεμπτικό βούλευμα η συμμετοχή του κ. Τζωρτζάτου. «Θέλοντας λοιπόν να συμβάλλει στην εκτέλεση αυτής μετέβη μαζί του (γιατί άλλος είναι ο φυσικός αυτουργός της ανθρωποκτονίας αυτής σύμφωνα με το κατηγορητήριο) ένοπλος με πιστόλι στον προκαθορισμένο τόπο του εγκλήματος και ανέμενε πλησίον αυτού εντός κλεμμένου αυτοκινήτου για να εξασφαλίσει την ασφαλή απομάκρυνση αυτού. Επιπλέον δε τον ενεθάρρυνε στην εκτέλεση του εγκλήματος αυτού παραμένοντας πλησίον του μέχρι την αποπεράτωσή του και επιτηρώντας τον γύρω χώρο για να του παράσχει βοήθεια αν χρειαζόταν›.
Βεβαίως από την ακροαματική διαδικασία και ιδίως από την απολογία του κ. Τσελέντη πανηγυρικά προέκυψε ότι δεν ήταν έτσι τα πράγματα. Προέκυψε νομίζω χωρίς αμφισβήτηση (να μην αναφερθώ λεπτομερώς στο πώς ακριβώς το έχει περιγράψει ο κ.Τσελέντης) νομίζω ότι είναι σαφές ότι δεν πήγε ο κ. Τζωρτζάτος ένοπλος μαζί με τους άλλους δράστες στον προκαθορισμένο τόπο. Ο προκαθορισμένος τόπος θυμίζω είναι στην οδό Κανάρη. Βεβαίως δεν ανέμενε πλησίον αυτού εντός κλεμμένου αυτοκινήτου.
Τι προέκυψε από την ακροαματική διαδικασία σύμφωνα με όσα μας είπε ο κ. Τσελέντης; Μας είπε ότι πήγαμε, ο κ. Τσελέντης και ο κ. Χριστόδουλος αν θυμάμαι καλά και ο άλλος δράσης πήγαμε στην Κανάρη, περιμέναμε κάποιο σήμα, ήρθε το θύμα, πυροβολήθηκε νομίζω από τον κ. Χριστόδουλο, δεν είπα τίποτα φυσικά ότι είναι εκεί κοντά και ο Βασίλης Τζωρτζάτος, στη συνέχεια φύγαμε. Ολοκληρώθηκε η εγκληματική ενέργεια, φύγαμε από τον τόπο του εγκλήματος. Πώς; Περπατώντας; Όχι βέβαια. Με μηχανή την οποία οδηγούσε ο κ. Τσελέντης.
Κάτι πήγε να μας καταδιώξει κάποιος πολίτης όμως με την μηχανή εμείς φύγαμε αμέσως. Από την οδό Κανάρη πού πήγαμε; Σύμφωνα με τα λεγόμενα του κ. Τσελέντη πήγαμε κάπου εκεί κοντά στην οδό Βουκουρεστίου, στην οδό Τσακάλωφ; Όχι βέβαια. Πήγαμε στο Γαλλικό Ινστιτούτο. Επειδή συμβαίνει να μένω εκεί κοντά ξέρω κ. Πρόεδρε ότι η απόσταση μεταξύ της οδού Κανάρη και του Γαλλικού Ινστιτούτου είναι πολύ μεγάλη. Μεσολαβούν πολλοί δρόμοι, δεν είναι πλησίον του τόπου του εγκλήματος. Είναι αρκετά μακριά.
Σύμφωνα με την κατάθεση, την απολογία του κ. Τσελέντη εκεί ήταν μέσα σε ένα αυτοκίνητο και ο κ. Τζωρτζάτος. Προσέξτε, δεν προκύπτει ότι με αυτό το αυτοκίνητο είχαν πάει στον τόπο του εγκλήματος οι άλλοι δράστες. Προκύπτει ότι μετά την ολοκλήρωση του εγκλήματος φεύγουν εντελώς από τον τόπο του εγκλήματος σε μοτοσικλέτα οι δράστες, ο φυσικός αυτουργός και ο άμεσος συνεργός και πηγαίνουν κάπου αλλού και αρκετά μακριά από τον τόπο του εγκλήματος υπάρχει και ένα αυτοκίνητο μέσα στο οποίο βρίσκεται ο κ. Τζωρτζάτος.
Αυτό κ. Πρόεδρε, κκ. Δικαστές το μόνο που αποδεικνύει αν θεωρηθεί ότι είναι αληθές είναι ότι ο κ. Τζωρτζάτος ήταν μέλος της 17Ν εκείνη την περίοδο που δεν το αμφισβητεί και ο ίδιος και βεβαίως αποδεικνύει ότι μετά την ολοκλήρωση του εγκλήματος είχε έρθει σε κάποια επαφή με τους δράστες. Ξέρουμε πολύ καλά ότι η οποιαδήποτε επικοινωνία, επαφή με τους δράστες μετά την τέλεση του εγκλήματος δεν μπορεί να επαχθεί στην έννοια της απλής συνέργιας. Πρέπει είτε πριν, είτε κατά την διάρκεια. Γι αυτό και στο παραπεμπτικό βούλευμα περιγράφεται η δράση του κ. Τζωρτζάτου εντελώς διαφορετικά. Ότι ήταν κοντά στον τόπο του εγκλήματος και τους παρείχε μία συνδρομή.
Βέβαια το πλησίον του τόπου του εγκλήματος δεν μπορεί να θεωρηθεί ότι είναι 500 μέτρα πιο πάνω σε ένα αυτοκίνητο και μάλιστα αυτό το αυτοκίνητο δεν διευκολύνει καν την φυγή των δραστών γιατί (προσέξτε το αυτό) οι δράστες φεύγουν από τον τόπο του εγκλήματος με άλλο μεταφορικό μέσο, με μοτοσικλέτα. ¶ρα έχει ολοκληρωθεί η εγκληματική ενέργεια, έχουν φύγει από κει και πάνε κάπου αλλού. Θα μπορούσαν να πάνε για καφέ, θα μπορούσαν να πάνε βόλτα. Πήγαν κάπου μακριά όπου υποτίθεται ότι ήταν μέσα σε ένα αυτοκίνητο ο κ. Τζωρτζάτος.
Από πού και έως πού έχουμε, μου κάνει εντύπωση ότι αυτό το ζήτημα ούτε καν σκέφθηκε να το επισημάνει η Εισαγγελική αρχή, ούτε καν σκέφθηκε να το επισημάνει η πολιτική αγωγή. Και βεβαίως κανείς αυτόπτης μάρτυς δεν αναγνωρίζει τον κ. Τζωρτζάτο ως συμμέτοχο στην ανθρωποκτονία του Αγγελόπουλου, ούτε και η σύζυγος του θύματος μας λέει τίποτα. Να δούμε όμως τι έχουν πει οι συγκατηγορούμενοι γι’ αυτή την υπόθεση.
Γι’ αυτή την υπόθεση έχει τοποθετηθεί όλως παραδόξως μόνο στο ακροατήριο ο κ. Τσελέντης, στην προδικασία δεν λέει κάτι εις βάρος του κ. Τζωρτζάτου ο κ. Τσελέντης, αλλά ξέρετε η μνήμη μερικές φορές είναι προϊούσα, άλλωστε ο κ. Τσελέντης μας έχει πει ότι και στο δεύτερο βαθμό θα θυμηθώ και άλλα πράγματα. Σ’ αυτή τη δίκη καταργούνται οι νόμοι της φύσης, κανείς ξέρει ότι σιγά – σιγά με τα χρόνια, και μιλάμε για 17 χρόνια πριν στη συγκεκριμένη υπόθεση, κανείς ξέρει λοιπόν ότι η μνήμη φθίνει, η μνήμη του κ. Τσελέντη αντί να φθίνει, αυξάνεται.
Θα τον παρακαλέσω σε κάποιο διάλειμμα να μου πει και εμένα την συνταγή, για να ενισχύσω και εγώ την μνήμη μου. Α, και σε σας η μνήμη είναι προϊούσα κύριε Πρόεδρε; Να μου το πείτε, με ενδιαφέρει ιδιαίτερα.
Έχουμε όμως και τον κ. Χριστόδουλο Ξηρό, όχι στο ακροατήριο φυσικά, στη προδικασία και αυτός έχει πει κάτι για τον κ. Τζωρτζάτο. Όπως καταλαβαίνετε ακολουθώ την υπόδειξη του κ. Αναπληρωτή Εισαγγελέα, ότι πρέπει να είμαστε προσεκτικοί και λεπτολόγοι κατά την επεξεργασία των υποθέσεων. Βλέπετε κάνουμε και λάθη καμιά φορά. Βέβαια επανόρθωσε εμπράκτως, γιατί η Εισαγγελική αρχή δεν ακολούθησε αυτή την τακτική.
Η κατάθεση η ανακληθείσα του κ. Χριστόδουλου Ξηρού. «Μετά ακολούθησε η δολοφονία του Αγγελόπουλου της Χαλυβουργικής στο Κολωνάκι. Εκτός από μένα, συμμετείχαν ο Αλέκος, ο Κόμης, ο Λουκάς και ο Σταμάτης. Ο Κόμης βρισκόταν απέναντι..› δίνει μια περιγραφή, «εγώ πέρασα στο απέναντι πεζοδρόμιο, παράλληλα κινούνταν στο ίδιο ύψος και ο Αλέκος, έγινε το σήμα, τον πυροβολώ και με αναμένει στο απέναντι πεζοδρόμιο ο Αλέκος, επάνω σε κλεμμένη μοτοσικλέτα και εξαφανιζόμαστε. Κατά την επιβίβασή μου στη μοτοσικλέτα, ένας ιδιώτης πήγε να με πιάσει, αλλά εγώ τον απώθησα με το χέρι μου, την μοτοσικλέτα την εγκαταλείψαμε πλησίον του Γαλλικού Ινστιτούτου και επιβιβαστήκαμε σε κλεμμένο ΙΧ εντός του οποίου μας ανέμεναν ο Λουκάς και ο Σταμάτης.›
Εδώ λοιπόν τα μόνα στοιχεία εις βάρος του κ. Τζωρτζάτου από άλλους, είναι η προδικαστική – προανακριτική κατάθεση – απολογία του κ. Χριστόδουλου Ξηρού και αυτά που είπε στο ακροατήριο ο κ. Τσελέντης. Δηλαδή έχουμε μαρτυρίες συγκατηγορουμένων, οι οποίες δεν μπορούν να ληφθούν υπόψη.
Βέβαια προσέξτε, και απ’ αυτή τη κατάθεση του κ. Χριστόδουλου Ξηρού, πανηγυρικά προκύπτει ότι δεν γεννάται θέμα απλής συνέργιας, η υπόθαλψη εγκληματία που ακούστηκε δεν αποτελεί περιεχόμενο της παρούσας κατηγορίας και δεν νομίζω ότι χωρεί η μετατροπή του κατηγορητηρίου που φαντάζομαι ότι έχει παραγραφεί έτσι κι αλλιώς, λόγω του χρόνου τέλεσης.
Εδώ λοιπόν και ο κ. Χριστόδουλος Ξηρός τι μας λέει; Ότι εμείς ξεκινήσαμε αυτοτελώς, κάναμε ότι κάναμε, εξαφανιστήκαμε με μοτοσικλέτα και στη συνέχεια πήγαμε κάπου πιο μακριά στο Γαλλικό Ινστιτούτο όπου ήταν και ένα αμάξι στο οποίο βρισκόταν ο κ. Τζωρτζάτος.
Ο κ. Τζωρτζάτος τι έχει πει να δούμε επ’ αυτού; Λέει ο κ. Τζωρτζάτος στην απολογία του που βεβαίως την έχει ανακαλέσει. «Στη συνάντηση αποφασίστηκε να εκτελέσουμε τον βιομήχανο Αγγελόπουλο. Σ’ αυτή την ενέργεια βρισκόμουν μαζί με τον Λουκά στο δεύτερο όχημα διαφυγής.› Προσέξτε την διατύπωση. « Η ενέργεια θα γινόταν στο Κολωνάκι, στην εκτέλεση του Αγγελόπουλου δεν ξέρω πώς έγινε η ενέργεια, γιατί ήμασταν στην οδό Δαφνομήλη και δεν ακούσαμε ούτε τους πυροβολισμούς› τόσο μακριά ήταν, «δεν ακούσαμε τους πυροβολισμούς λόγω απόστασης. Η ενέργεια έγινε γύρω στις 8.30 το πρωί, κάποια στιγμή εμφανίστηκε ο Αλέκος με τον Μανώλη και εγκαταλείψαμε και αργότερα το αυτοκίνητο και διασκορπιστήκαμε. Το αυτοκίνητο διαφυγής ήταν απαλλοτριωμένο.›
Και λοιπόν σ’ αυτή την περίπτωση, η ομολογία η ανακληθείσα, η καταγγελθείσα μάλλον από τον κ. Τζωρτζάτο τι μας λέει; Εμείς ήμασταν για την διαφυγή, εμείς ήμασταν κάπου μακριά, δεν ξέρω καν πώς έγινε η ενέργεια, ούτε καν άκουσα τους πυροβολισμούς, στην οδό Δαφνομήλη, εμείς είχαμε πάει και περιμέναμε. Και όταν με την μοτοσικλέτα ήρθαν μετά, τους είδαμε και φύγαμε. ¶ρα λοιπόν και εδώ κ. Πρόεδρε, κ. Δικαστές, θα ζητήσω την αθώωση του κ. Τζωρτζάτου, γιατί ακόμα και αν δεχθείτε την ομολογία του κ. Τζωρτζάτου και τις δηλώσεις του κ. Χριστόδουλου στην προδικασία και την απολογία του κ. Τσελέντη στο ακροατήριο, όλες αυτές οι δηλώσεις έχουν ένα κοινό σημείο. Καμία σχέση με τον τόπο του εγκλήματος, φεύγουν με μοτοσικλέτα οι δράστες και αργότερα, πηγαίνουν πιο μακριά, αρκετά πιο μακριά και ξεφεύγουν. ¶ρα δεν γεννάται θέμα απλής συνέργιας και συνεπώς πρέπει να αθωώσετε τον κ. Τζωρτζάτο.
Ας έρθουμε λοιπόν λίγο και στην υπόθεση Μπακογιάννη. Να ξεκινήσω κ. Πρόεδρε ή είναι αργά; Όχι γιατί σέβομαι αυτό που έχει και ο κ. Ζαϊρης.
(Διαλογικές Συζητήσεις)
Ι. ΜΥΛΩΝΑΣ: Και με την ευκαιρία μια και ξέρετε με απασχολούν ιδιαίτερα οι αποφάσεις του Αρείου Πάγου, ενδεικτικά σας αναφέρω και την απόφαση 1687/2002 σε Συμβούλιο του Αρείου Πάγου, δημοσιευμένη στον Ποινικό Λόγο του 2002, σελίδα 1944 με 1946, όπου βέβαια επαναλαμβάνεται η πάγια θα έλεγα νομολογία του Αρείου Πάγου, για το πώς περιγράφεται η απλή συνέργια. Αν θέλετε ρίξτε μια ματιά, απ’ αυτήν προκύπτει ότι η μεταγενέστερη επαφή του δράστη με κάποιον, δεν συνιστά απλή συνέργια.
Εδώ η υπόθεση Μπακογιάννη έχει κάποιες ιδιαιτερότητες. Γιατί; Εδώ είναι μια περίπτωση που και η πολιτική αγωγή, δυστυχώς δια του στόματος της εκλεκτής συναδέλφου της κ. Τσόλκα, αλλά πολύ περισσότερο και η Εισαγγελική αρχή, δια του Αναπληρωτή Εισαγγελέα του κ. Μαρκή, δεν αποδίδουν επακριβώς τα αντικειμενικά δεδομένα. Είδατε τι κομψά που το λέω. Τι μας έχει πει ο κ. Μαρκής στην πρότασή του στις 11 Σεπτεμβρίου, αναφερόμενος στην υπόθεση Μπακογιάννη. «Και αυτό είναι κάτι που ας το λάβουμε λίγο και στην υπόθεση του Μπακογιάννη σχετικά με το αυτοκίνητο που υπήρχε στην Σκουφά και που για κάποια στιγμή η υπεράσπιση Τζωρτζάτου, χρησιμοποιώντας μια κατάθεση μιας μάρτυρος που είπε, ότι είδατε μπήκαν τρεις στο αυτοκίνητο και φύγανε, κατέληξε στο συμπέρασμα, ότι δεν υπήρχε οδηγός μέσα στο αυτοκίνητο, άρα δεν υπήρχε ο Τζωρτζάτος που λέει ο ίδιος ότι ήταν οδηγός και λένε οι υπόλοιποι ότι είναι οδηγός.›
Δεν είναι δυνατόν κ. Πρόεδρε το όχημα διαφυγής να έχει μείνει στην τύχη του, γιατί εάν το όχημα διαφυγής είχε μείνει στην τύχη του και η διαφυγή θα μείνει στη τύχη. Μερικές φορές η μισή αλήθεια είναι χειρότερη και από το ψέμα κ. Πρόεδρε. Γιατί βέβαια δεν αναφερθήκαμε μόνο σε μια κατάθεση μάρτυρος, η οποία είχε αμφιβολίες για το εάν αυτοί που μπήκανε, είχαν ή δεν είχαν οδηγό. Και να έρθω λίγο και σ’ αυτά που έχει πει και η κα Τσόλκα, που έχει πει στις 19/9 η συνήγορος πολιτικής αγωγής στην υπόθεση Μπακογιάννη.
Έχει πει λοιπόν ότι, «Ο Τζωρτζάτος και εκείνος ομολογεί ότι ήταν εκείνος που ήταν στο αυτοκίνητο στο SEAT στην οδό Σκουφά και Σόλωνος› και έχει περιοριστεί στην αναφορά μιας μάρτυρος η οποία λέει ότι, είδα αυτούς τους τρεις να ανεβαίνουν και να μπαίνουν σε ένα αυτοκίνητο. Το κοινό σημείο μεταξύ της πρότασης του κ. Μαρκή και της τοποθέτησης της κας Τσόλκα, είναι το εξής, σ’ αυτή την υπόθεση η θέση του κ. Τζωρτζάτου η κατηγορία μάλλον για τον κ. Τζωρτζάτο είναι, όχι βέβαια ότι ήταν φυσικός αυτουργός, αλλά ότι ανέμενε πιο πάνω, στην γωνία Σκουφά και Σόλωνος, μέσα στο αυτοκίνητο ως οδηγός, με το οποίο θα διευκόλυνε τους δράστες.
Εδώ λοιπόν πέραν του ιδίου νομικού ζητήματος, αν η διευκόλυνση της φυγής των δραστών συνιστά απλή συνέργια, γιατί όπως ξέρουμε σύμφωνα με το κατηγορητήριο, οι τρεις δράστες προβαίνουν στην ανθρωποκτονία του αείμνηστου Μπακογιάννη και στη συνέχεια φεύγουν, φεύγουν με τα πόδια και λίγο πιο πάνω στα 50-100 μέτρα μπαίνουν σε ένα αυτοκίνητο.
Ακόμα λοιπόν και εάν θεωρήσετε – εσφαλμένα όπως θα σας δείξω – ότι υπάρχουν σταθερά δεδομένα, σταθερές αποδείξεις ότι ο κ. Τζωρτζάτος ήταν ο οδηγός αυτού του αυτοκινήτου, νομίζω ότι γεννάται και ένα νομικό ζήτημα, αν αυτή η μορφή συμμετοχής εμπίπτει στην έννοια της απλής συνέργιας.
Και εδώ θα μου επιτρέψετε πάλι να σημειώσω αυτό που είχα πει στην αρχή της αγόρευσής μου, για την προκατάληψη με την οποία αντιμετωπίστηκε ο κ. Τζωρτζάτος, σας είχα διαβάσει το δημοσίευμα του Βήματος, στο οποίο παρουσιάζονται δήθεν οι λεπτομέρειες της ομολογίας του κ. Τζωρτζάτου, ότι είναι ο φυσικός αυτουργός της ανθρωποκτονίας Μπακογιάννη.
Εδώ λοιπόν υπάρχουν δυο μάρτυρες. Να δούμε μια στιγμή τους μάρτυρες?
(Διαλογικές Συζητήσεις)
Ι. ΜΥΛΩΝΑΣ: Για το θέμα ειδικά του αυτοκινήτου, επιτρέπεται να αξιοποιηθούν από το Δικαστήριο δυο καταθέσεις. Είναι της κας Κλαίρης Αγγελοπούλου και του Σπυρίδωνος Λέκκα, έχει αποβιώσει ο δεύτερος. Στο ακροατήριο ήρθε η κα Κλαίρη Αγγελοπούλου και μας είπε ότι, δεν θυμάμαι ακριβώς πώς είχε γίνει, έχουν περάσει πολλά χρόνια, η κα Αγγελοπούλου είναι μια μάρτυρας, όπως οι περισσότεροι, που έχει φθίνουσα μνήμη, όχι προϊούσα, όμως μας ξεκαθάρισε ότι, αυτά που είχα πει τότε στις 28 Σεπτεμβρίου 1989, ανταποκρίνονται στην πραγματικότητα. Και είναι φυσικό να μην θυμάται το 2003 λεπτομέρειες, αλλά αυτά που έχει πει το 1989 να ανταποκρίνονται στην πραγματικότητα.
Στις 28 Σεπτεμβρίου 1989 τι είχε πει τότε η κα Αγγελοπούλου και επιβεβαίωσε βεβαίως στο ακροατήριο; Ότι είδε τρεις άνδρες να ανεβαίνουν από την Ομήρου – προφανώς ήταν οι δράστες της ανθρωποκτονίας - «μου έκανε εντύπωση ότι ο προαναφερόμενος φορούσε στα χέρια του χειρουργικά γάντια, γι’ αυτό είμαι σίγουρη. Έφθασε στη διασταύρωση, μάλιστα έστρωνε τα γάντια στα χέρια του, στη συνέχεια άνοιξε την πόρτα του συνοδηγού ενός αυτοκινήτου, το οποίο ήταν παρκαρισμένο ακριβώς δίπλα στο πεζοδρόμιο της διασταύρωσης των οδών Σκουφά και Ομήρου, και στη συνέχεια οι άλλοι δυο άνδρες που τον ακολουθούσαν, των οποίων τα χαρακτηριστικά δεν θυμάμαι, μπήκαν στο αυτοκίνητο και στη συνέχεια μπήκε και αυτός. Ο οποίος σημειωτέον, όση ώρα οι άλλοι δυο μπαίνανε στο αυτοκίνητο, αυτός καθόταν όρθιος δίπλα του. Κατόπιν το αυτοκίνητο αναχώρησε από το προαναφερόμενο σημείο.›
Αυτά έχει πει προανακριτικά η κα Αγγελοπούλου, και τα επιβεβαίωσε και στο ακροατήριό σας. Απ’ αυτή την κατάθεση προκύπτει ως δεδομένο, ότι οι τρεις δράστες της ανθρωποκτονίας Μπακογιάννη, μπήκαν σε ένα αυτοκίνητο, το οποίο ήταν στην διασταύρωση Σκουφά και Ομήρου όπως ανεβαίνουμε δεξιά κιόλας. Δεν είναι σαφές από την κατάθεση της κας Αγγελοπούλου, αν υπήρχε άλλο άτομο μέσα. Εγώ θα έλεγα ότι, αν υπήρχε άλλο άτομο μέσα θα μας το έλεγε.
Και το δικό μου συμπέρασμα από την ανάγνωση αυτής της κατάθεσης είναι ότι, δεν υπήρχε άλλο άτομο. Όμως δεν είναι σαφές το εάν μπήκαν μόνο αυτοί οι τρεις δράστες στο αυτοκίνητο και φύγανε οδηγώντας οι ίδιοι, ή αν τους περίμενε κάποιος άλλος. Η λογική η δική μου και νομίζω η κοινή λογική λέει, ότι εάν υπήρχε οδηγός, θα το ανέφερε η κα Αγγελοπούλου, θα μας έλεγε, μπήκαν οι τρεις μέσα, τους περίμενε ο οδηγός και φύγανε.
Γι’ αυτό πολύ πιο σημαντική είναι η κατάθεση του Σπυρίδωνος Λέκκα. Και εδώ οφείλω να επισημάνω ότι, τόσο η συνήγορος της πολιτικής αγωγής η κα Τσόλκα, όσο δυστυχώς και η Εισαγγελική αρχή, αυτή την κατάθεση την αγνόησαν παντελώς.
Όμως τουλάχιστον από την Εισαγγελική αρχή περιμένω όταν αναφέρεται στην χ συγκεκριμένη υπόθεση, να αξιολογεί όλα τα δεδομένα που υπάρχουν και όχι μόνο αυτά που την βολεύουν για την πρότασή σας. Και δυστυχώς κάτι τέτοιο έγινε στη συγκεκριμένη υπόθεση. Γιατί;
Ως μάρτυρας είχε κλητευθεί στο ακροατήριο και ο Σπυρίδων Λέκκας, δεν εμφανίστηκε, δεν μπορούσε να εμφανιστεί γιατί είχε αποβιώσει. Ευτυχώς για μας, μπόρεσε ο κ. Παπαδάκης και βρήκε το πιστοποιητικό θανάτου μετά από τρέξιμο πολύ. Και το Δικαστήριό σας, εφαρμόζοντας το άρθρο 365 του ΚΠοινΔ επέτρεψε την ανάγνωση της κατάθεσής του, που έχει δοθεί στις 26 Σεπτεμβρίου 1989.
Τι λέει τότε ο αυτόπτης μάρτυρας ο Λέκκας Σπυρίδων: «Τότε είδα στο αριστερό πεζοδρόμιο, - εννοείται της Ομήρου – τρία άτομα να ανεβαίνουν προς την Σκουφά με γρήγορο βήμα, με κατεύθυνση το αυτοκίνητό τους. Επειδή το πεζοδρόμιο ήταν στενό, βάδιζε ο ένας πίσω από τον άλλο και μάλιστα κάπως χωρίς να το θέλουν, χτύπησαν με τους ώμους τους και μια γυναίκα που κατέβαινε εκείνη την ώρα στο πεζοδρόμιο. Ο πρώτος απ’ αυτούς έτρεξε προς την γωνία της οδού Ομήρου με την Σκουφά, όπου ήταν το αυτοκίνητό τους, άνοιξε την πόρτα του συνοδηγού, σήκωσε το μπροστινό κάθισμα και κάθισε στο πίσω μέρος. Ο δεύτερος, μπήκε στη θέση του συνοδηγού και ο τρίτος, μπήκε στην θέση του οδηγού και ξεκίνησε αστραπιαία. Το αυτοκίνητο είχε χρώμα κίτρινο και δυο πόρτες, μάρκα δεν μπόρεσα να συγκρατήσω. Τα χαρακτηριστικά των τριών ατόμων ήταν τα εξής.›
Και δίνει τα χαρακτηριστικά τους και προσέξτε στη συνέχεια, διαβάζουμε και τα εξής. Εδώ διακόπτεται η κατάθεση για να επιδειχθεί στο μάρτυρα το αυτοκίνητο με το οποίο πιθανολογείται ότι διέφυγαν οι δράστες της δολοφονίας του κ. Μπακογιάννη και που βρίσκεται στο γκαράζ του αστυνομικού μεγάρου. Ύστερα από την επίδειξη του εν λόγω αυτοκινήτου, ο μάρτυρας συνεχίζει την κατάθεση. « Μετά την επίδειξη του αυτοκινήτου που μου έγινε, καταθέτω ότι το αυτοκίνητο ήταν πράγματι χρώματος κίτρινου και με δυο πόρτες, όπως το αυτοκίνητο που χρησιμοποίησαν τα τρία άτομα το πρωί της σήμερον, όπως προανέφερα, γι’ αυτό και το αναγνωρίζω.›
Την ίδια ημέρα κ. Πρόεδρε και κ. Δικαστές, το αυτοκίνητο με το οποίο έχουν διαφύγει οι δράστες το έχει βρει η αστυνομία, το δείχνει στο μάρτυρα τον αποβιώσαντα Σπυρίδωνα Λέκκα, και το αναγνωρίζει ο Σπυρίδων Λέκκας. Και τι έχει πει λίγο προηγουμένως κ. Δικαστές, ότι σ’ αυτό ακριβώς το αυτοκίνητο, μπήκαν τρεις άνθρωποι. Προφανώς οι τρεις δράστες που ανέβαιναν με την σειρά την Ομήρου. Και τι μας λέει – το λέω και πάλι – ο αείμνηστος Λέκκας;
Ο πρώτος άνοιξε την πόρτα του συνοδηγού, σήκωσε το μπροστινό κάθισμα και κάθισε στο πίσω μέρος, ο δεύτερος μπήκε στη θέση του συνοδηγού και ο τρίτος μπήκε στη θέση του οδηγού και ξεκίνησε αστραπιαία. Δεν έκατσε βέβαια αγκαλιά σε έναν οδηγό που ήταν εκεί από πριν. Μπήκε στη θέση του οδηγού και ξεκίνησε αστραπιαία. Μετά απ’ αυτή την σαφέστατη κατάθεση κ. Δικαστές, η οποία έρχεται σε πλήρη αρμονία με την κατάθεση της μάρτυρος Αγγελοπούλου νομίζω ότι το μόνο συμπέρασμα στο οποίο μπορεί να αχθεί το Δικαστήριό σας, είναι ότι ο κ. Τζωρτζάτος δεν ήταν παρών στην υπόθεση Μπακογιάννη, δεν ήταν ο οδηγός του αυτοκινήτου.
Γιατί; Την ίδια ημέρα της ανθρωποκτονίας ο Λέκκας αναγνωρίζει το αυτοκίνητο και ποιο μεγαλύτερη σαφήνεια δεν μπορούσε να έχει. Μας λέει, ο πρώτος μπήκε εκεί, ο δεύτερος μπήκε εκεί και ο τρίτος μπήκε στη θέση του οδηγού και ξεκίνησε. Δεν νομίζω κ. Πρόεδρε ότι υπάρχει κάποιο καλύτερο στοιχείο.
Νομίζω ότι θέλετε να σταματήσω σ’ αυτό το σημείο.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Ναι είναι ο κ. Ζαϊρης παρακαλώ.
Ι. ΜΥΛΩΝΑΣ: Να εκφράσουμε και εμείς την συμπάθειά μας και την συμπαράστασή μας στον κ. Ζαϊρη.
Β. ΜΑΡΚΗΣ: Κύριε Πρόεδρε χωρίς να θεωρηθεί ότι προκαλώ, υπάρχει κάποιος χρονικός ορίζοντας ορατός στην σκέψη σας;
Ι. ΜΥΛΩΝΑΣ: Αν σας χαροποιήσει, νομίζω ότι την Δευτέρα θα τελειώσω.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Ευχαριστούμε και διακόπτουμε για την Δευτέρα.
