Στη Ράφα, έναν καταυλισμό προσφύγων στα νότια της Λωρίδας της Γάζας όπου ζουν 130.000 άνθρωποι, ο ισραηλινός στρατός κατεδάφισε το περασμένο Σαββατοκύριακο 150 σπίτια, με τη δικαιολογία ότι από κάτω υπάρχουν τούνελ που χρησιμεύουν για τη μεταφορά όπλων.
Οι κάτοικοι της Ράφα ζητούν τώρα εκδίκηση. Πολλοί λένε μάλιστα ότι η επίθεση της τελευταίας εβδομάδας στη Γάζα, όπου σκοτώθηκαν τρεις πράκτορες της αμερικανικής ασφαλείας, ήταν ακριβώς μια πράξη εκδίκησης των «αστέγων».
«Η Ράφα δεν είναι ένα μεμονωμένο γεγονός», λέει ο 57χρονος Τζεφ Χάλπερ, καθηγητής ανθρωπολογίας στο Πανεπιστήμιο Μπεν Γκουριόν του Τελ Αβίβ και πρόεδρος της Ισραηλινής Επιτροπής κατά της Κατεδάφισης Σπιτιών. «Από τότε που ξέσπασε η ιντιφάντα, ο ισραηλινός στρατός έχει κατεδαφίσει 4.000 παλαιστινιακά σπίτια». Η οργάνωσή του υπολογίζει ότι από το 1967, οπότε άρχισε αυτή η πολιτική των καταστροφών, το Ισραήλ έχει καταστρέψει 11.000 σπίτια. Απ' αυτά, μόνο τα 600 κατεδαφίστηκαν για λόγους ασφαλείας. Σύμφωνα με τον Χάλπερ, αυτές οι κατεδαφίσεις υπακούουν σε έναν και μόνο στόχο: να απομακρύνουν με τη βία τους Παλαιστίνιους από τη γη τους.
Το κέντρο αυτού του προγράμματος κατεδαφίσεων, γράφει ο Φεράν Σάλες στην «Εl Pais», βρίσκεται στον δήμο της Ιερουσαλήμ. Το διευθύνει ο αρχιτέκτονας Μίζα Μπεν Νουν, πρώην στρατιωτικός, και οι εργασίες χαρακτηρίζονται από πλήρη μυστικότητα. Μέχρι πρόσφατα, όμως, δούλευε εκεί ένας «κατάσκοπος»: ο Μεϊρ Μαργκαλίτ, ενεργό στέλεχος του κόμματος Μερέτζ, που υπονόμευε τις επιχειρήσεις κατεδαφίσεων, τις κατήγγελλε στα μέσα ενημέρωσης και κινητοποιούσε τους διεθνείς οργανισμούς. «Για ένα μικρό χρονικό διάστημα», θυμάται, «είχαμε την υποστήριξη δύο βασικών υπουργών της Εργατικής κυβέρνησης: του Σλόμο Μπεν Αμι και του Χαϊμ Ραμόν. Οι άνθρωποι αυτοί κατάφεραν να σταματήσουν πολλές κατεδαφίσεις».
Ο δήμος της Ιερουσαλήμ δαπανά κάθε χρόνο ένα εκατομμύριο δολάρια για να χρηματοδοτεί το πρόγραμμα κατεδάφισης παλαιστινιακών σπιτιών. Και στο ποσό αυτό δεν υπολογίζονται τα έξοδα που απαιτεί ένα πολύπλοκο σύστημα επιθεωρήσεων και περιοδικών πτήσεων αεροπλάνων και ελικοπτέρων τα οποία φωτογραφίζουν τα «παράνομα» σπίτια.
«Ξέρετε τι είναι να περιμένεις;› ρωτά τον ισπανό δημοσιογράφο ο 40χρονος Τζαντέρ Αμπού Τάγια, πατέρας οκτώ παιδιών, άνεργος οικοδόμος. «Κάθε μέρα, κάθομαι στο μπαλκόνι του σπιτιού μου και περιμένω να εμφανιστεί η μπουλντόζα».
Τον περασμένο Ιούλιο, κατεδάφισαν τρία γειτονικά σπίτια. Οι κάτοικοι μένουν σε σκηνές, στην ύπαιθρο. Κι εκείνος περιμένει τη σειρά του.
Πηγή: El Pais, ΑΠΕ
