ΤΕΤΑΡΤΗ 22 ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ 2003
ΩΡΑ ΕΝΑΡΞΕΩΣ: 09:10
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: ΜΙΧΑΗΛ ΜΑΡΓΑΡΙΤΗΣ
Α΄ ΜΕΡΟΣ
09:10 – 10:15
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Καλημέρα σε όλους. Επαναλαμβάνεται η συνεδρίαση που έχει διακοπεί.
Κύριε Ραγκούση, κάτι μας υποσχεθήκατε. Πάντα τα τηρείτε εσείς.
Φ. ΡΑΓΚΟΥΣΗΣ: Βεβαίως, εγώ τα τηρώ πάντα. Να αναφέρω στο Δικαστήριό σας ότι ο κ. Βλάχος είναι σχεδόν καλά. Δεν θα ήθελε να χάσει τη θέση του και κυρίως θεωρεί και αυτός όπως όλοι οι υπερασπιστές υψίστη τιμή να αναφερθεί στο Δικαστήριό σας ιδιαίτερα κ.Πρόεδρε, κ.κ. Δικαστές, κ.κ. Εισαγγελείς όταν 6 μήνες έδωσε και αυτός ?.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Είχε μία παρουσία εδώ πέρα.
Φ. ΡΑΓΚΟΥΣΗΣ: ¶λλα Δικαστήρια ξέρετε πώς είναι στην δικηγορία.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Εντάξει, το γνωρίζουμε.
Φ. ΡΑΓΚΟΥΣΗΣ: Μου λέει να προχωρήσω καθ’ ο μέρος τον καλύπτω, καθ’ ο μέρος δεν θα τον καλύψω αλλά σε καμία περίπτωση θα είναι έτοιμοι και οι συνάδελφοι οι άλλοι αν τυχόν αργήσει ή κάτι προκύψει.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Δεν πειράζει, ας έρθει και άλλη μέρα. Ο κ. Βλάχος έχει κώλυμα σοβαρό.
Φ. ΡΑΓΚΟΥΣΗΣ: Πάντως να μην χάσει την σειρά του.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Δεν πρόκειται να πούμε τίποτα για τον άνθρωπος. Όποτε και να έρθει θα αγορεύσει.
Φ. ΡΑΓΚΟΥΣΗΣ: Σας ευχαριστώ πολύ. Εγώ θα προχωρήσω πάνω στα θέματα αυτά.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Να τελειώσετε εσείς.
Φ. ΡΑΓΚΟΥΣΗΣ: Ναι, εγώ θα τελειώσω.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: ¶λλωστε τώρα έχετε και τη σιγουριά του κ. Βλάχου. Σε δέκα λεπτά κλείνουμε.
ΑΡΧΙΦΥΛΑΚΑΣ: Κύριε Πρόεδρε, ο κρατούμενος Τέλιος Κωνσταντίνος δεν θα έρθει καθόλου στην αίθουσα του Δικαστηρίου σήμερα και οι κρατούμενοι Γεωργιάδης και Τζωρτζάτος θα έρθουν σε δέκα λεπτά.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Προσωρινά θα τους εκπροσωπήσει ο κ. Ραγκούσης.
Φ. ΡΑΓΚΟΥΣΗΣ: Κύριε Πρόεδρε, κ.κ. Δικαστές συνοψίζοντας και ολοκληρώνοντας την αναφορά μου κατά το σημείο της αγόρευσης των θεμάτων που αφορούσαν αυτό που ονομάσαμε «έγκλημα στον ΕΥΑΓΓΕΛΙΣΜΟ›, μία μεθοδολογία η οποία πραγματικά μας άφησε άναυδους και με την έννοια αυτή να αναφέρω στο Δικαστήριό σας ότι ήδη πέραν από την υποβολή και νέας μηνυτήριας αναφοράς από τον κ. Σάββα Ξηρό από πλευράς πέραν του ηθικού κομματικού της υποθέσεως το οποίο είναι μεγάλο, την ποινική αξιολόγηση με τα νέα στοιχεία τα οποία έχουμε και είχαμε και την χαρά να ακούσουμε από την Εισαγγελική Έδρα ότι τα θέλουν τα στοιχεία αυτά.
Ο πλήρης φάκελος της υποθέσεως μέσα στον οποίο αναλύεται ο τρόπος με τον οποίον έγινε αυτή η ναρκανάλυση και οι υπόλοιποι τρόποι της λειτουργικής λοβοτομής επιστημονικά και άρτια πλέον τεκμηριωμένα οδεύουν ήδη για το Διεθνές Δικαστήριο του Οργανισμού των Ηνωμένων Εθνών. Θα πάνε στον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας όπου όργανα αρμόδια καθ’ ύλιν θα ερμηνεύσουν, θα εξετάσουν αυτό το οποίο εμείς μιλάμε σήμερα για ντροπή με τον τρόπο με τον οποίο διενεργήθησαν όλα αυτά.
Ολοκληρώνοντας λοιπόν το θέμα αυτό θα ήθελα να ενημερώσω το Δικαστήριό σας για την ολοκλήρωση της προτάσεώς μου. Ήταν ένα θέμα το οποίο πιστεύουμε ότι θα μπορούσε να ερευνηθεί και στον βαθμό αυτό ότι οι τρεις μέθοδοι παρέμβασης που έγιναν στον Σάββα Ξηρό καθ’ ο χρόνο νοσηλευόταν στον ΕΥΑΓΓΕΛΙΣΜΟ ήταν παρέμβαση-ανάκριση στο κεντρικό νευρικό σύστημα, μία μέθοδος η οποία είναι ιδιαίτερα απεχθής, μια μέθοδος η οποία συναντάτε σε ολοκληρωτικά καθεστώτα, ξεκίνησε από τους Ναζί, πέρασε σε όλες αυτές τις μεθοδολογίες των ολοκληρωτικών καθεστώτων και ήρθε στη χώρα του πολιτισμού και του Παρθενώνα να υιοθετηθεί από μερίδες επιόρκων οι έβαλαν άσπρες μπλούζες, έβαλαν τα παπαδίστικα ρούχα, έπεσαν επάνω στον Σάββα Ξηρό με μια πρωτοφανή μανία για να αποσπάσουν αυτά τα οποία ήθελαν, αυτά τα οποία πίστευαν ότι έδεναν, αυτά τα οποία πίστευαν ότι πολιτικά θα γίνουν αντικείμενο εκμετάλλευσης.
Μιλήσαμε λοιπόν και ολοκληρώνω κ. Πρόεδρε (να μην ανησυχείτε καθόλου σας παρακαλώ) για την ναρκανάλυση με τον τρόπο τον οποίο έγινε και έτσι όπως ειδικότερα αναφέρεται στις δύο πραγματογνωμοσύνες των γιατρών του κ. Νέστορος και της κας Βαλιανάτου. Ακολούθησε μετά την ναρκανάλυση η εμφύτευση μνήμης ενοχών φόβου όπου πλέον έχουν έκδηλα τα φαινόμενα όπως 20 χρόνια παρατηρούνται πλέον από τα επιστημονικά συνέδρια της εμφύτευσης μνήμην ενοχών φόβου που εκδηλώνεται με μία ιδιαίτερη αγάπη προς τους βασανιστές ή εκείνους οι οποίοι διενεργούν την ανάκριση.
Κλασικό παράδειγμα ο Σάββας Ξηρός ο οποίος ξαφνικά κάτω από αυτές τις συνθήκες αγάπησε τον κ. Σύρο και τον κ. Διώτη μέχρι τέτοιου σημείου που να θέλει να κάνει διακοπές μαζί τους. Μετά την εμφύτευση μνήμης ενοχών φόβου όπως αυτή και πάλι έχει διαπιστωθεί από τους δύο διακεκριμένους επιστήμονες, αναλύεται επιστημονικά μέσα σε αυτά τα θέματα. Ακολούθησε η πιο αποτρόπαια μέθοδος, η λειτουργική λοβοτομή και αυτό έγινε με έγχυση νατριούχου αμιτάλης στην καρωτίδα.
Εδώ θα ήθελα να υπενθυμίσω στο Δικαστήριό σας ότι πολλά δημοσιεύματα τότε χωρίς να διαψευστούν με διάφορες παρεμβολές που γινόντουσαν από δημοσιογράφους, από κάποιες συζητήσεις γιατρών, από τον κ. Ρούσσο, από τον κ. Στεφανή με εκείνη την περίφημη δήλωση τι πήρε ή και τα depon, του κ. Ρούσσου και του κ. Στεφανή ότι όλα είναι εντάξει. Η νατριούχος αμιτάλη είναι σκεύασμα το οποίο δεν παρασκευάζεται στην Ελλάδα παρά μόνο από εξειδικευμένους. Δεν υπάρχει σε φαρμακεία, δεν υπάρχει σε παρασκευαστήρια. Είναι ειδική η κατασκευή της και γίνεται με έγχυση από την καρωτίδα.
Όπως θα είδατε ο Σάββας Ξηρός δεν έχει καμία εμφανή σφαγίτιδα, μία πολύ κάτω από την καρωτίδα φλέβα όπου γίνεται η έγχυση ορισμένων φαρμάκων τα οποία πράγματι έχουν ιατρικό χαρακτήρα με την έννοια ότι προβαίνουν σε αποθεράπευση των όσων είχαν διαπιστωθεί. Αντίθετα με την ολοκλήρωση και την εξέταση της μαγνητικής τομογραφίας την οποία έχουμε ζητήσει και η οποία πιστεύουμε να μην γίνει σε ένα μήνα και δύο μήνες αλλά και μετά τα θέματα τα οποία θέσαμε στο Δικαστήριό σας να είναι άμεσα, τότε θα καταδείξουμε ακριβώς πώς τρυπήθηκε η καρωτίδα και πώς γινόταν η έγχυση του σατανικού πράγματι φαρμάκου που λέγεται νατριούχος αμιτάλη και η οποία πραγματικά νεκρώνει ημισφαίρια του εγκεφάλου το δεξιό ή το αριστερό αναλόγως που θα γίνει η έγχυση. Νεκρώνει το επιθυμητό ή το λογικό και κατασκευάζει έναν άνθρωπο ρομπότ, τον μεταφέρει δηλαδή στην διαδικασία της μηχανής έτσι ώστε να γίνει η εκμετάλλευσή του πέρα από πανανθρώπινη αξία έτσι όπως ορίζονται από το Δίκαιό μας και την ηθική μας. Ιδιαίτερα όταν εμείς είμαστε Έλληνες, ιδιαίτερα όταν έχουμε έναν πολιτισμό όπως τον φανερώνουμε στη οικουμένη ολόκληρη.
Θα ήθελα να σας πω ολοκληρώνοντας μέσα σε δευτερόλεπτα πια ότι ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας τον οποίο ήδη ο φάκελος αυτές τις ημέρες θα οδεύσει θεωρεί ότι τα ανθρώπινα δικαιώματα ορίζονται ως η ελευθερία του ατόμου από οποιοδήποτε λανθασμένο κατηγορητήριο, βασανιστήρια και βαρβαρότητα καθώς επίσης και από οποιαδήποτε τιμωρία. Ο Πρόεδρός της ο κ. Νόρμας Σαντόριους από το 1994 έχει ήδη θέσει αυτές τις αρχές της Παγκόσμιας Οργάνωσης Υγείας.
Ολοκληρώνοντας θα ήθελα να σας αναφέρω ότι από το 1969 η Επιτροπή Πολιτών για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα αποφάσισε να διερευνήσει και να καταδείξει όλα αυτά τα βασανιστήρια, πάμπολλες περιπτώσεις και Οργανισμοί όπως η CIA έχουν καταδικαστεί. Όποιος μπει στο internet μέσα είναι πολύ απλό να δει αυτά τα πράγματα.
Σε αυτό το σημείο θέλω να σας πω ότι η αναφορά μας προς την Παγκόσμια Οργάνωση Υγείας στηρίζεται ότι σε κανένα άτομο δεν μπορεί να επιβληθεί ψυχολογική, ψυχιατρική ή νευρολογική θεραπεία χωρίς την θέλησή του. Στηρίζεται επίσης ότι κάθε άτομο έχει δικαίωμα να θεραπεύεται με την αξιοπρέπεια που του αρμόζει ως ανθρώπινη ύπαρξη. Είναι αρχές τις οποίες έχει θέσει η Παγκόσμια Οργάνωση Υγείας. Σε κανένα άτομο δεν επιτρέπεται να χορηγούνται φάρμακα που αλλοιώνουν τη συνείδηση και την λειτουργία του κεντρικού νευρικού συστήματος χωρίς την συγκατάθεσή του και ότι κάθε άτομο έχει δικαίωμα να θεραπεύεται χωρίς διακρίσεις που προκύπτουν από την φυλή του κλπ.
Επίσης στην αναφορά μας προς τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας αναφέρουμε ότι παραβιάστηκε η αρχή ότι κάθε άτομο έχει το δικαίωμα να διαλέξει το είδος της θεραπείας που επιθυμεί καθώς και τον θεραπευτή του. Κάθε άτομο έχει δικαίωμα να γνωρίσει τις πιθανές παρενέργειες που δυνατόν να εμφανιστούν μετά από συγκεκριμένη θεραπευτική προσέγγιση και έχει το δικαίωμα να εκφράσει τα παράπονά του για την θεραπευτική αγωγή που είχε χωρίς να υποστεί συνέπειες εις βάρος του.
Έχει το δικαίωμα να ζητήσει νομική κάλυψη προκειμένου να αμυνθεί έναντι μιας θεραπευτικής αγωγής που ασκεί ενάντια ή ασκήθηκε στην θέληση του. Επίσης ολοκληρώνοντας, έχει το δικαίωμα να έχει πρόσβαση στον ιατρικό του φάκελο και να πραγματοποιήσει κάθε νόμιμη ενέργεια έναντι σε οποιαδήποτε λανθασμένη πληροφορία διαπιστώνει να αποδίδεται στον ιατρικό φάκελο. Έχει επίσης το δικαίωμα να κινηθεί νομικά προκειμένου να διευκρινίσει εάν κάποια θεραπεία ή τεχνική θεραπείας που αναφέρονται στον φάκελό του υπάρχει πιθανότητα να του προκάλεσε μη αναστρέψιμες βλάβες σε οργανικό επίπεδο ή στην ψυχική του υγεία.
Γιατί μας διαβάζεις αυτά; Για να πάρω ύστερα τα πρακτικά ότι τα ανέφερα και να τα προσκομίσω στον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας ότι τα έθεσα και στο Δικαστήριο της χώρας μου και κατά συνέπεια έχω πλέον το δικαίωμα να μπορώ να τα φέρω στους Οργανισμούς. Το εάν θα τα εξετάσει το Δικαστήριο ή όχι ή θα τα ερευνήσει ή αν μπορεί στη διαδικασία αυτή είναι θέμα της αποκλειστικής κρίσεως του κυρίαρχου Δικαστή και φεύγει του κύκλου της προβολής υπερασπιστικών συμφερόντων, δικαιωμάτων και επειδή πολλές φορές παρεξηγούμεθα λέμε αυτά τα θέματα σαν συμφέροντα τα οποία δεν θα ήθελα καθόλου να χρησιμοποιώ την έκφραση αυτή. Έννομο συμφέρον λοιπόν είναι καλύτερο.
Ολοκληρώνοντας την αναφορά μου θα ήθελα να σας πω ότι η μέθοδος της λειτουργικής λοβοτομής και την αναφέρω επίσης γιατί αποτελεί το κεντρικό σημείο και θέλω να καταγράφεται στα πρακτικά, έλαβε χώρα πρώτα στο Πανεπιστήμιο του Magil University Montreal και εκεί ομάδα η οποία συνδέεται με τους Έλληνες επιστήμονες τον κ. Ρούσσο και ο κ. Στεφανής νομίζω πέρασαν από το Πανεπιστήμιο αυτό, τα στοιχεία είναι στο internet, τα έχουν συλλέξει ήδη οι γιατροί.
Υπήρξε πάντως ομάδα εκεί πέρα, μία ομάδα η οποία έφερε μία αναστάτωση στον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας και όχι μόνο σε σημείο που να δημιουργηθούν κάποιες αμφιβολίες ως προς τη νομιμότητα και την ηθική σκοπιμότητα και την κοινωνικά επιτρεπτή προσβολή κάθε ανθρώπινης αξιοπρέπειας. Είχαμε καταδίκες του θεόπεμπτου Οργανισμού που λέγεται CIA με πρώτη καταδίκη τις 760.000 δολάρια.
Κυρίως λοιπόν η λοβοτομή που γίνεται με την έγχυση νατριούχου αμιτάλης στην καρωτίδα νεκρώνει παντελώς το δεξιό ή το αριστερό ημισφαίριο και καθιστά τον ασθενή πειθήνιο όργανό του. Έχουμε αυτή την στιγμή και ψηλαφητά – σας ευχαριστώ πάρα πολύ κ. Εισαγγελέα – η παρέμβασή σας μου δίνει τεράστιο θάρρος.
Ξέρω ότι είστε εγνωσμένης ηθικής αξίας και νομίζω ότι και το γεγονός ότι η Εισαγγελική Έδρα ζήτησε να υπάρχει ένα στοιχείο και σε λίγες ώρες τα στοιχεία αυτά θα ακουμπάνε με μεγάλη προσοχή και σεβασμό πάνω στην Έδρα του, πιστεύω ότι είναι ένα ελπιδοφόρο μήνυμα για το χειμαζόμενο Έλληνα ότι και το Ελληνικό Δικαστήριο καθ’ ο μέτρο του είναι δυνατόν θα αξιολογήσει τα στοιχεία αυτά ιδίως του αποτρόπαιου αυτού τρόπου λέγεται λειτουργική λοβοτομή με έγχυση.
Όταν κάνουμε έναν άνθρωπο μηχάνημα στην αρχή της 3η χιλιετίας χαιρόμαστε που ο κ. Εισαγγελέας ζητάει. Είμαστε κλινικά έτοιμοι με μία και μόνο μαγνητική τομογραφία να αποδείξουμε ότι δεν μπήκε μέσα γιατί ο Σάββας Ξηρός επαναλαμβάνω δεν έχει καμία τομή στο λαιμό για οτιδήποτε, ούτε και τομή στη σφαγίτιδα. Έχει μόνο δύο τομές με νυστέρι κάτω ακριβώς από το στήθος, δύο τομές οι οποίες προφανώς κι έγιναν, ίσως να αντιμετωπιζόταν τότε για να αντιληφθούν γρήγορα σαν πηγή πληροφοριών τον οποίο τον είχαν κατατάξει, να δουν αν έχει εσωτερική αιμορραγία αλλά η έγχυση της νατριούχου αμιτάλης, φαρμάκου το οποίο υπενθυμίζω στον κ. Εισαγγελέα έλεγαν ότι έρχονται φάρμακα από την Αμερική πριν καν ολοκληρωθεί η ανάκριση. Τα γνώριζε όλα η κα Μάνδρου, τα γνώριζαν και άλλοι δημοσιογράφοι, τα γνώριζαν εκείνοι οι οποίοι ήταν οι αρεστοί τότε την κατάσταση με την διοχέτευση πληροφοριών.
Μέσα από την συλλογή των στοιχείων αυτών αναμένουμε μόνο την μαγνητική τομογραφία και εδώ επικαλούμεθα την αγαθή πρόθεση, την δεδομένη πρόθεση της Εισαγγελική Έδρας με μία εντολή του θα επιταχύνει τις διαδικασίες αυτές ώστε όχι μόνο να ολοκληρώσω εγώ αλλά και πριν ολοκληρώσουν οι συνάδελφοι της υπεράσπισης τις αμέσως επόμενες ημέρες θα υπάρχει η μαγνητική τομογραφία και κατ’ αυτήν την έννοια πλέον θα έχουμε την πλήρη απόδειξη.
Όταν η βελόνα κ. Εισαγγελέα και κ.κ. Δικαστές τρυπάει την καρωτίδα τη μεσαία και οδεύει προς τα ημισφαίρια τότε και μόνο δεν έχει κανένα λόγο να υπάρχει αυτό παρά να εχχύεται κάποιο φάρμακο. Μπορείτε να μου πείτε εάν τρυπιέται η καρωτίδα στο σημείο συνδέσεως των δύο ημισφαιρίων στην διακλάδωσή τους γιατί και για ποιο λόγο άλλο γίνεται; Για να θεραπευθεί ο εγκέφαλός του ή για να έχουμε την αποτρόπαια εγκληματική παρέμβαση στον εγκέφαλό του; Θα θέλουμε και έχουμε ανάγκη κι εσείς χρεία άλλη μαρτύρων; Ποτέ και σε καμία περίπτωση.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Το δια ταύτα λοιπόν. Να κηρυχθούν αθώοι; Τι να πούμε; Το δια ταύτα.
Φ. ΡΑΓΚΟΥΣΗΣ: Να κηρυχθούν αθώοι.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Να σημειωθεί στα πρακτικά.
Φ. ΡΑΓΚΟΥΣΗΣ: Κύριε Πρόεδρε, αντέχουμε στις προκλήσεις και αντέχουμε και στην έννοια των καλώς εννοουμένων προκλήσεων όταν διανθίζουν την ατμόσφαιρα του Δικαστηρίου αφού πάντα όταν προέρχονται από μία ποιότητα και μέγεθος που μας δικάζει και δεν το αμφισβητούμε βεβαίως. Θα ήθελα όμως να σας πω κάτι το οποίο το ξέρετε κι εσείς και η Έδρα και οι αξιότιμοι κ.κ. Εισαγγελείς. Μέσα από το 302 του Ποινικού Κώδικα και ιδιαίτερα από την παράγραφο 2 αναδύεται κατά τις θεμελιώδεις αρχές της ποινικής Δίκης η δυτή λειτουργία της – είναι ολοκλήρωση, μην ανησυχείτε απλά, μου δώσατε το ερέθισμα – η δικονομική και η ποινική. Πολύ ωραία διότι αν τα έλεγα σε ανθρώπους που δεν τα ήξεραν κάπου αλλού θα βρισκόμουν. Απλά τα επισημαίνω. Αν είναι ποτέ δυνατόν ότι λέει η υπεράσπιση να μην το ξέρει. Απλά προβάλλοντάς το.
Με 302 λοιπόν αναδύεται ο δυτός αυτός χαρακτήρας της Δίκης, δηλαδή η δικονομική και ποινική Δίκη που σημαίνει ότι από την στιγμή που κάθε κατηγορούμενος οδεύει συνοδευμένος από τον αστυνομικό ή όχι για να πάρει την θέση του στο εδώλιο από κείνη την στιγμή έχουμε την λεγόμενη θεωρία της προποινής, δηλαδή της υποβαθμίσεως της προσωπικότητός του με την έννοια ότι και αυτή η διαδικασία πριν αρχίσει και όταν αρχίσει επ’ ακροτηρίω διαδικασία αναφέρεται στην θεωρία της προποινής σαν απαξιωτική της προσωπικότητάς του πράξη.
Θεωρεί δηλαδή η θεωρία - να χρησιμοποιήσω αυτόν το βαρβαρισμό «θεωρεί η θεωρία› - ότι είναι ποινή και το ότι έρχεται ένας κατηγορούμενος ενώπιον του Δικαστηρίου και καταλαμβάνει τη θέση του στο εδώλιο του κατηγορουμένου, αναμφισβήτητο. Θεμελιώδεις αρχές, τις έχετε διαβάσει στον Ανδρουλάκη.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: (εκτός μικροφώνου)
Φ. ΡΑΓΚΟΥΣΗΣ: Γιατί δεν το διαβάσατε; Αποκλείεται να μην τον έχετε διαβάσει.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: (εκτός μικροφώνου)
Φ. ΡΑΓΚΟΥΣΗΣ: Είπα εγώ ότι δεν το έχετε διαβάσει; Εγώ δεν ήθελα να σας αναφέρω τι λέει ο Ανδρουλάκης, απλά το ανέφερα για να φτάσω στον συλλογισμό μου σαν μείζονα πρόταση, συνοπτικά.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: (εκτός μικροφώνου)
Φ. ΡΑΓΚΟΥΣΗΣ: Το είπε και αυτό ο κ. Μυλωνάς; Δεν το ξέρω. Σε αυτό το στάδιο έχει τη δυνατότητα να υπερασπίζεται τον εαυτό του άσχετα αν αναμένει επιβολή ή όχι ποινής ή αν ενδιαφέρεται για την περαιτέρω ποινική του μεταχείριση. Είδατε ότι αν με αφήνατε θα το είχε πει και θα είχα τελειώσει. Με αυτή την έννοια δίδεται ο αγώνας αυτός αποκλειστικά του Σάββα Ξηρού έτσι ώστε να μην υπάρχει καμία αμφιβολία ότι ενδιαφέρεται ως προς την συμμετοχή του στην ποινική δίκη αποκλειστικά για την έννοια της προποινής και γι αυτά τα οποία πιστεύει σαν ιδεολογία και σαν θέση ζωής. Ολοκλήρωσα.
Και περνώ με την άδειά σας στον δεύτερο κατηγορούμενο τον οποίο υπερασπίζομαι, τον κ. Χριστόδουλο Ξηρό. Κύριε Πρόεδρε, κ.κ. Δικαστές, θα ήθελα με όλο τον σεβασμό να αναφέρω στο Δικαστήριό σας ότι η ανάθεση της υπερασπίσεως και κάτω βέβαια από την κάλυψη την οποία θα έχει ο εκλεκτός συνάδελφος ο κ. Βλάχος, δεν σημαίνει ότι πέντε έξι πράγματα δεν θα καταθέσουμε και εμείς, αφού είμαι συνυπερασπιστής και αφού ασκώ τα δικαιώματά μου μέσα στα χρονικά πλαίσια τα οποία όχι μόνον επιτάσσονται από την οικονομία της Δίκης, αλλά κυρίως από τις προτροπές τους Διευθύνοντος τη συζήτηση κ. Προέδρου.
Είναι δεδομένο ότι πάρα πολύ σωστά παρεμβαίνει αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι επειδή δώσαμε την ευχέρεια σε άλλους, άλλοι πρέπει να εξαφανιστούν, όταν μάλιστα υπερασπίζονται τρεις κατηγορούμενους, ενώ άλλοι συνάδελφοί μου υπερασπίστηκαν έναν. Δεν έχω καμία σχέση ή αν θέλετε εναντίωση προς τη θέση αυτή, αλλά δεν θα είναι καλό κάθε 5 λεπτά, υπερασπιζόμενος έναν άνθρωπο ο οποίος έχει 135 κατηγορίες να μου θυμίζετε ότι πρέπει να ολοκληρώσω.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Με συγχωρείτε, εσείς είπατε ότι θα μιλήσετε μια ώρα. Εγώ σας το είπα; Χτες το μεσημέρι δεν το είπατε;
Φ. ΡΑΓΚΟΥΣΗΣ: Λέω μία ώρα για την ολοκλήρωση.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Όχι, είπατε από χθες «παρακαλώ να φύγουμε μια ώρα νωρίτερα για να τακτοποιηθώ, μια ώρα άλλωστε θα μιλήσω το πρωί›. Σας είπα μόνο τον αυτοπεριορισμό, σας είπα ότι εδώ μέσα έχουν γίνει πολλές καταχρήσεις δικαιωμάτων. Δεν θέλω να πω ότι εσείς εμπίπτετε σε αυτόν τον κύκλο. ¶λλοι βέβαια ενέπεσαν, υπερέβησαν κτλ. Εσείς όχι.
Αλλά σας παρακαλώ, εφόσον εσείς επιλέξατε τον αυτοπεριορισμό, να μας αφήσετε κι εμάς κάποτε να τελειώσουμε. Διότι αντιλαμβάνεστε, ο δικαστής έχει την αγωνία η απόφαση κάποτε να εκδοθεί και να λέγονται αυτά εδώ μέσα τα οποία θα τον βοηθήσουν να βγάλει και την απόφαση. Φυσικά είναι στην κρίση σας ποια θα πείτε, αλλά σκεφτείτε αν ήσαστε εδώ πάνω, τί θα έπρεπε να ακούσετε.
Φ. ΡΑΓΚΟΥΣΗΣ: Είναι απόλυτα σωστά όσα μου λέτε και θα δείτε ότι ο αυτοπεριορισμός είναι μέσα στις ενέργειές μου και μάλιστα χωρίς να μου κάνετε και την παρατήρηση διότι ξέρω ότι πάντοτε δίνετε μια άνεση στους δικηγόρους. Αν ξεφύγουμε 5 λεπτά από την ώρα παραπάνω, δε νομίζω πια ότι αυτό θα είναι κάτι το οποίο θα ενοχλήσει τόσο το Δικαστήριό σας.
Ο Χριστόδουλος Ξηρός αρνείται κάθε συμμετοχή του στην Οργάνωση 17Ν. Αρνείται την οποιαδήποτε ποιοτική συμμετοχή του σε οποιαδήποτε πράξη έχει σχέση με την 17Ν και προσδιόρισε κατά την απολογία του, η οποία πραγματικά πιστεύω έθεσε όλα τα όρια της υπερασπιστικής γραμμής που διευκρινιστικά θα ακούσουμε με πολύ λίγα λόγια από εμένα, ότι η βοήθεια κλοπής κάποιων μέσων μεταφορικών είχε σαν κύριο σκοπό τη γνώση του ότι ο αδερφός του αποκλειστικά είναι σε μία αντιεξουσιαστική ομάδα.
Ουδέποτε γνώριζε ότι ο αδερφός του ανήκε στη 17Ν, ουδέποτε γνώριζε ποια ήταν η συμμετοχή του και σε ποιες πράξεις, ουδέποτε στήριξε άμεσα ή έμμεσα την Επαναστατική Οργάνωση 17Ν ούτε κατά το φρόνημα, αφού ο αδερφός του θέλοντας να τον κρατήσει μακρά από τους οποιουσδήποτε κινδύνους θα σήμαινε η εμπλοκή, δεν του είπε ποτέ τίποτα ως προς τη δράση αυτή την οποία είχε ο Σάββας Ξηρός.
Κατά συνέπεια, η ιδιαιτερότητα την οποία παρουσιάζει ο Χριστόδουλος Ξηρός να είναι ένας άνθρωπος ο οποίος ανήκει σε μια Αριστερή πρωτοπορία υπό την έννοια της διεκδικήσεως κοινωνικών δικαιωμάτων, εστέφθη από τις ανακριτικές αρχές με 135 εγκλήματα. Απεδόθησαν εις τον Χριστόδουλο Ξηρό 135 πράξεις ποινικά αξιόλογες έτσι ώστε να πιστεύουμε ότι ο Χριστόδουλος Ξηρός, από το πρωί που ξυπνούσε μέχρι το βράδυ που κοιμόταν, σε χώρους και χρόνους συμπιεσμένους που λογικά –και η λογική είναι ένα στοιχείο αιτιολογίας της αποφάσεως σας και ποτέ ο δικαστής κατά τη στοιχειοθέτηση και την ατιολόγηση της αποφάσεώς του δεν πρέπει να ξεφεύγει από τη λογική- δεν αντέχουν.
Νομικά δεν επιτρέπεται να λέμε ότι ο άνθρωπος αυτός ο οποίος παρέμεινε πάντοτε ένας φτωχός εργάτης, ένας κοινωνικός αγωνιστής βλέποντας αυτή την ιδιαιτερότητα την οποία είχε η ζωή, την οποία αναδείκνυε δίπλα του και ο ίδιος βίωνε, ο άνθρωπος αυτός που πάλευε κάθε μέρα σε κοινωνικές διεκδικήσεις, λάβαινε μέρος σε πορείες, ήταν γνωστός στην Ασφάλεια, μπορούσε ποτέ να συμμετέχει σε 135 ενέργειες και μάλιστα να αποτελεί κατά ορισμένα δημοσιεύματα «παπαγάλων› της Ασφάλειας, τον υπαρχηγό ή και κατ’ άλλους να έχει μεγαλύτερη θέση από τον Σάββα Ξηρό.
Ενέργειες οι οποίες πραγματικά με αφήνουν εμένα ως υπερασπιστή ανίκανο να υπεισέλθω στην κάθε μία και δε χρειάζεται να σας κουράσω. Γιατί; Γιατί ποτέ δεν μπορείς να αποδείξεις πράγματα τα οποία η Ασφάλεια με τα κενά ίσως τα οποία είχε αφήσει, προσπαθεί να κατασκευάσει. Κάθε μέρα μπορεί να είχε μία προσπάθεια αντικρατικής πάλης, να βάλω ότι ήθελαν τη συμμετοχή σε κάποιες εκδηλώσεις, να έπαιξε ξύλο, να χτυπήθηκε, να χτύπησε, όλα αυτά τα ομολόγησε.
Ένας άνθρωπος όμως ο οποίος μπαίνει στην πρωτοπορία, στο μάτι της Αστυνομίας, ποτέ δεν θα μπορούσε να είναι σε μια τέτοια Οργάνωση, αφού η παρακολούθησή του έτσι όπως έχει εξελιχθεί, θα ήταν πάντοτε η αχίλλειος πτέρνα οποιασδήποτε μυστικής Οργάνωσης, επαναστατικής Οργάνωσης. Ένας που έναν γνωστός για αγώνες –αν θέλετε να το μετουσιώσουμε λιγάκι και να το πούμε ξυλοδαρμούς με αστυνομικούς που τον έχουν στο μάτι- που προσάγεται στην Ασφάλεια, που πηγαίνει μέσα σε ένα κυνηγητό σε οποιαδήποτε πορεία, επειδή το πιστεύω ότι αυτή είναι η συμμετοχή του.
Τότε σε αυτή την περίπτωση θα ήταν τρελοί όποιοι πίστευαν ότι θα έπρεπε να τον εντάξουν σε μία κλειστή Οργάνωση που 25 χρόνια έμεινε ολιγομελής και να πουν ότι επειδή είναι ο ένας αδερφός που δεν τον ξέρει κανένας, δεν τον έχει εντοπίσει κανένας, άρα αυτός ο οποίος παρακολουθείτο επί 24ωρα ολόκληρα, είχε τη δυνατότητα να διαφεύγει του ελέγχου αυτού και να διαπράττει 135 πράξεις, 135 εγκλήματα.
Δηλαδή πια ξεφεύγουμε από κάθε όριο λογικής, υπερακοντίζουμε και αυτά τα ελάχιστα όρια λογικής και παρουσιάζουμε τον άνθρωπο να είναι υπαρχηγός, αρχηγός, ένας εκτελεστής, μη εκτελεστής κτλ. Βέβαια υπάρχει ο στέφανος εξ ακανθών που λέγεται κατάθεσή του προανακριτική του απολογία. Δίνει μέσα από την απολογία του αυτή ενώπιόν σας, ανεπηρέαστος, με την ευχέρεια που του δώσατε, με κάποιες ίσως παρεμβολές που έγιναν από συνηγόρους της Πολιτικής Αγωγής και πολιτική του θέση είναι το φρόνημά του.
Σας είπε ποτέ ότι επιδοκιμάζει τις ενέργειες της 17Ν; Δεν διαφοροποιήθηκαν πολλοί από τους κατηγορουμένους και είπαν ότι «εγώ ακολουθώ αυτή τη μορφή αγώνα, εγώ πιστεύω σε αυτές τις θέσεις αλλά δεν συμφωνώ με αυτή τη συγκεκριμένη μορφή δράσης›. «Κι εσύ πού καθόσουν;› «Εγώ έδινα τον αγώνα μου στο πεζοδρόμιο με τα πλακάτ, με τους ξυλοδαρμούς, με τα ΜΑΤ, με τα χημικά, αυτή ήταν η μορφή αγώνα την οποία επέλεξα›.
Ποτέ κανένας από κείνους που ανέλαβαν τη συμμετοχή τους πλην ίσως ενός και αυτού παλαιότερα, δεν ήταν στο στόχαστρο κάποιων λαϊκών κινητοποιήσεων, ακριβώς για να μη μπουν στο μάτι του κυκλώνα και να μην υποπέσει στην αντίληψη της αστυνομίας. Δεν πιστεύω ότι εστερούντο και αυτοί μιας μαχητικής δράσης. Αν ήθελαν να υποστηρίξουν τα λαϊκά στρώματα μέσα από μαζικές κινητοποιήσεις, δε θα ένιωθαν την ανάγκη.
Αλλά κανένας δεν έχει συλληφθεί ποτέ για οποιονδήποτε λόγο που να έχει σχέση με μια μαζική κινητοποίηση πλην ενός κατηγορουμένου σε παλαιότερες δράσεις του και γνωστό στην Ασφάλεια. Όλοι οι άλλοι στάθηκαν μακρά από το κοινωνικό προσκήνιο κάποιας κοινωνικής διεκδίκησης, δεν ήταν στο προσκήνιο, ακριβώς για να μπορέσουν να λειτουργήσουν σαν επαναστατική ομάδα με τις γραμμές και τις θέσεις που είχαν τάξει στον εαυτό τους.
Κανένας απ’ αυτούς δεν έδωσε ποτέ την ιδέα, αν θέλετε τη σχέση με μία μαζικοποιημένη κινητοποίηση, έτσι ώστε να βγαίνει μπροστά, να μαζεύει τον κόσμο, να φωνάζει στον κόσμο με ντουντούκες, να προασπίζει κάποιες άλλες θέσεις έτσι ώστε να πέσει μέσα όπως είπαμε στο μάτι της Αστυνομίας. Αντίθετα, άλλοι κατηγορούμενοι επέλεξαν τον δρόμο αυτό και στον οποίο δρόμο προσιδιάζει και όλη η κοινωνική προσπάθεια και λεβεντιά του Χριστόδουλου Ξηρού.
Αυτός δήλωσε ευθύς εξαρχής ότι «εγώ αυτόν τον αγώνα επέλεξα να κάνω›. Μπορεί αξιότιμοι κ.κ. Δικαστές να υποπτευόταν κάτι για τον αδερφό του Σάββα. Μπορεί να προσπάθησε κάποια στιγμή να του πάρει κάποια κουβέντα ή να θελήσει και αυτός να κάνει μια προσπάθεια για να μάθει τί είναι πίσω από κει ή πού είναι ο Σάββας. Εντάξει, μπορεί να έγιναν συζητήσεις.
Αλλά ότι ο χαρακτήρας του Σάββα είναι τέτοιος ο οποίος θα προστάτευε πάντα τον αδερφό του, δεν θα του έλεγε τίποτα, δεν θα ήθελε να τον θέσει σε κάποιον κίνδυνο μιας ζωής που απαρνήθηκε ό,τι ευχάριστο δίνει ο δυτικός πολιτισμός. Ένας μοναχικός οδοιπόρος όπως ήταν ο Σάββας, πιστεύω ότι δεν είναι του χαρακτήρα του να αρχίζει να εκμυστηρεύεται, να αρχίζει να λέει.
Και κυρίως θα έπρεπε να πάρει μία έγκριση, να κάνει μια άλλη συζήτηση με άλλους κοινωνικούς αγωνιστές που ήταν ενταγμένοι στη 17Ν, συζητήσεις και θέματα τα οποία ο Σάββας λόγω του χαρακτήρα του πιστεύω, έτσι όπως τον γνώρισα τον λίγο αυτόν καιρό, δεν θα είχε ποτέ τη διάθεση να κάνει και κυρίως να θέσει σε κίνδυνο την Οργάνωση, βάζοντας μέσα τον αδερφό του ο οποίος ήταν, όπως εξήγησα στο μάτι του κυκλώνα και αντιμετωπιζόταν πάντοτε από την Αστυνομία σαν ο γνωστός ύποπτος, ο συνήθης ύποπτος όπως ήταν η φράση τότε που ήταν του συρμού, ένας άνθρωπος ο οποίος ελεγχόταν στις ενέργειές του από την Αστυνομία.
Πώς η Οργάνωση φάντασμα διέθετε τέτοια μαχητικά στελέχη σε κοινωνικούς αγώνες και κάποιος απ’ αυτούς δεν είχε παρακολουθηθεί, τυχαία ή περιστασιακά ή, αν θέλετε, με μια συγκεκριμένη δράση αστυνομική, που γίνονται έντονες παρακολουθήσεις πολλές φορές επί 24ώρου βάσεως και να κάνει 135 ενέργειες και καμία από τις ενέργειες αυτές να μην μπορεί να εντοπισθεί.
Ένα άλλο περίεργο, ένα πράγμα το οποίο πραγματικά δεν αντέχει στη λογική, ένα θέμα το οποίο θα έπρεπε να απασχολήσει το Δικαστήριό σας έτσι όπως εξέθετε την απόρριψη της ενστάσεώς του τότε ως προς την προανακριτική του απολογία και μάλιστα έμεινα με λιγάκι σκεπτικισμό, νομίζω ήταν λίγο πριν αρχίσει η απολογία του, όταν εξετάστηκαν κάποια θέματα από κάποια ένσταση η οποία είχε υποβληθεί, είχα κάποιες θέσεις και μετά από την σύσκεψη η οποία επακολούθησε, διαφοροποιήθηκα ως προς τα θέματα αυτά.
Ήταν νομίζω ότι υπάρχουν ορισμένοι ισχυρισμοί του κατηγορουμένου οι οποίοι εξετάστηκαν από το Δικαστήριό σας, απερρίφθησαν και μάλιστα με θέσεις που άλλη γνώμη είχα όταν τον άκουσα τον κατηγορούμενο και κατόπιν, κατά την διάσκεψη διαφοροποιήθηκαν. Αυτό σημαίνει, στον απλό νου του υπερασπιστή, ότι κατά την διάσκεψη δεν μπορούσαν να έχουν εμφιλοχωρήσει άλλα στοιχεία από τα οποία προέκυψαν κατά την ακροαματική διαδικασία και κατά συνέπεια, κατά την διάσκεψη που έγινε, έγινε μια διάφορη αξιολογική μεταχείριση του υλικού του οποίου είχατε κατά την ακροαματική διαδικασία και ιδιαίτερα την υποβολή της ενστάσεως και ιδιαίτερα όταν το υλικό αυτό ήταν εκείνο το οποίο αποτελεί προανακριτικό και ανακριτικό υλικό.
Και βέβαια έχετε το δικαίωμα αυτό και βέβαια έχετε τις δυνατότητες αυτές και αλίμονο αν η διάσκεψη όταν έχουμε ένα συλλογικό όργανο δεν είναι προϊόν μιας ήρεμης και νηφάλιας σκέψης, αλλά τί ήταν άραγε εκείνο το οποίο διαφοροποίησε εκείνα τα οποία λέγαμε, εκείνα τα οποία θέταμε στο Δικαστήριό σας έτσι ώστε εάν γίνονταν αυτά τα πράγματα θα γκρεμίζαμε ίσως το κράτος και μετά υπήρχε μία άλλη νηφαλιότητα στον σχηματισμό της δικανικής σας πεποίθησης; Προφανώς αξιολόγηση των αυτών πραγματικών περιστατικών, προανακριτικών, ανακριτικών και ακροαματικής διαδικασίας.
Στη συνέχεια, κατά την ανάγνωση της σχετικής παρεμπίπτουσας απόφασής σας, γίνεται επίκληση από το Δικαστήριο των άρθρων 137 του συντάγματος και άρθρων 3 και 6 της Διεθνούς Σύμβασης της Νέας Υόρκης καθώς και της Συμβάσεως της Ρώμης για την Προστασία των Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων. Ομιλεί η απόφασή σας για το άρθρο 103 και όλες αυτές τις διαδικασίες τις οποίες ο Κώδικας έσπευσε να κατοχυρώσει τον κατηγορούμενο όταν υπάρχει ένα αυτόφωρο αδίκημα και κυρίως όταν αποφασίζουν οι προανακριτικοί υπάλληλοι, μέσα στα πλαίσια των δυνατοτήτων του, όταν δεν μπορούν να αναμένουν λόγω του επείγοντος της προανάκρισης, της συλλήψεως κτλ., να προβαίνουν στις πράξεις αυτές.
Αναφέρομαι κυρίως στην φράση του κ. Προέδρου όπως αποτυπώνεται στα πρακτικά, «δεν το γκρέμισα όμως, γιατί βλέπετε ότι είναι άλλο πράγμα είναι τί λες μόνος σου και άλλο αφού καθίσεις και διασκεφθείς και ψάξεις και βρεις. Έχω πει ότι η απόφαση είναι ένα κοινωνικό ενέργημα που παράγεται μέσα από τη διαδικασία εδώ και όχι από μια άποψη δική μου›.
Βεβαίως έτσι είναι και εδώ μπαίνουμε σε ένα άλλο μεγάλο θέμα. Πραγματικά, όπως το διατύπωσε κατά την ανάγνωση της αποφάσεως του Δικαστηρίου σας ο κ. Πρόεδρος, είναι ένα κοινωνικό ενέργημα η απόφαση. Αυτά τα οποία συμβαίνουν στην Ασφάλεια έτσι όπως τα περιγράφει ο Χριστόδουλος Ξηρός αποτελούν τί; Μία τυπική αστυνομική ανάκριση; Αποτελούν γεγονότα και πράξεις οι οποίες είναι ξένες προς την αντίληψη του δικαστή; Είναι πράγματα που δεν γίνονται; Είναι πράγματα τα οποία πρώτη φορά τα έχετε ακούσει; Είναι πράγματα και θέσεις τις οποίες ποτέ μέσα στην ελληνική κοινωνία δεν παρεισέφρησαν στον κοινωνικό ιστό υπό την έννοια του ελέγχου δικαστικού ειδικού σαν πολίτες;
Για τ’ όνομα του Θεού! Κάθε μέρα γίνονται αυτά τα πράγματα και πιέσεις γίνονται και ιδιαίτερα από έναν άνθρωπο ο οποίος περνάει ξαφνικά στο προσκήνιο μιας τεράστιας δημοσιότητας, έναν άνθρωπο ο οποίος μέρες ολόκληρες, νύχτες ολόκληρες τρέχει, προσπαθεί να βρει δικηγόρους, προσπαθεί να δώσει μια άλλη δυνατότητα βοήθειας από αυτή που βλέπει, να βρίσκεται φυλακισμένος και να μη μπορεί να δει τον τραυματία που χαροπαλεύει αδερφό του, που κάνει καταγγελίες στην τηλεόραση, που έρχεται σε σύγκρουση με τα αστυνομικά όργανα, που βρίζει τους αστυνομικούς, έρχεται σε σύγκρουση με τους δημοσιογράφους, μπαίνει μέσα στο προσκήνιο, αυτός ο άνθρωπος να είναι μέλος της 17Ν.
Μα, εάν ήταν, στο διάστημα αυτό και αφού καλείται πρώτα σαν μάρτυρας και του λαμβάνουν με το θεσπέσιο και θεάρεστο αυτό τρόπο όλες τις πληροφορίες για τη ζωή του, γιατί μετά δεν εξαφανίζεται; Γιατί μετά πηγαίνει και συλλαμβάνεται; Γιατί τον φέρνουν για προανακριτική απολογία; Έχουν έναν και κύριο σκοπό: Να ανιχνεύσουν τις πληροφορίες αυτές και
Ένας άνθρωπος που βλέπει την οικογένειά του να μπαίνει στο προσκήνιο της δημοσιότητας με τον πιο άγριο τρόπο, έναν αδερφό που δεν ξέρει αν πέθανε ή ζει, προσάγεται στην Ασφάλεια και περνά μέσα από τις διαδικασίες του ψυχικού και σωματικού ταλανισμού. Την ξέρει την Ασφάλεια πώς λειτουργεί, αλλά για πρώτη φορά καταλαβαίνει ότι κάτι μεγάλο, άσχημο, είναι αυτό που του στήνουν.
Δεν υπάρχει αυτή η τακτική; Δεν υπάρχει αυτός ο τρόπος; Πρωτόλειο είναι το οποίο πρώτη φορά διαβάζεται η δική του απολογία και σας είπε πράγματα άγνωστα; Ένα χαρακτηριστικό μόνο παράδειγμα: Ζητούσε δικηγόρο και πάει όπως διαβάζω ο κ. Παπαδάκης και η κα Κούρτοβικ και κατορθώνει να τους δει 3 λεπτά. Γιατί; Δεν είχε την ιδιότητα πια του κατηγορουμένου; Δεν έπρεπε να ειδοποιηθεί ο κ. Παπαδάκης και η κα Κούρτοβικ ότι την τάδε ώρα θα απολογηθεί ο κατηγορούμενος και μετά να ληφθεί η απολογία του;
Γιατί άφησαν τον κ. Χριστόδουλο Ξηρό να έρθει σε επαφή 2 και 3 λεπτών με τους δικηγόρους τους οποίους ζητούσε επίμονα τις προηγούμενες ημέρες; Για έναν και μοναδικό λόγο: Να μην του δώσουν τη δυνατότητα να αισθανθεί ότι υπάρχει ένας νομικός υπερασπιστής, ένας νομικός παραστάτης, ο οποίος θα σταθεί δίπλα του και θα καταγγείλει ή δεν θα αφήσει να εξελιχθούν οι οποιεσδήποτε παραβάσεις στα ανθρώπινα δικαιώματα και οι δικονομικές εγγυήσεις που του παρέχει το σύνταγμα και ο νόμος.
Το ότι τους έδιωξαν από κοντά του, ήταν για να εντείνουν την αγωνία του ότι είναι μόνος και ανυπεράσπιστος και κατ’ αυτόν τον τρόπο δεν έχει πού την κεφαλή κλίναι. Ένα έρμαιο εγκαταλελειμμένο, ένας άνθρωπος χειμαζόμενος εκείνη τη στιγμή, δείχνοντάς του ότι ακόμα και οι δικηγόροι του, μαχητικοί και γνωστοί δικηγόροι πάνω στην πάταξη της κοινωνικής αδικίας και την προάσπιση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, ούτε και αυτοί όσο κι αν φωνάξουν μπορούν να τον δουν πάνω από 2-3 λεπτά.
