Ένα δεύτερο ζήτημα το οποίο έχει προκύψει μέσα από την κατάθεση του ίδιου του κατηγορουμένου, είναι ότι ο χρόνος κατά τον οποίο κρατείται στην Αντιτρομοκρατική δεν είναι ο χρόνος ο οποίος προκύπτει από τις καταθέσεις του. Υπενθυμίζω ότι η μαρτυρική του κατάθεση δίνεται, σύμφωνα με τα όσα αναγράφονται στην έκθεση, στις 4 το πρωί, χαράματα Τετάρτης 17/7 και η απολογία ως κατηγορουμένου, το μεσημέρι της ίδιας ημέρας.
Όμως είναι απορίας άξιο πώς σε μία συγκυρία όπως ήταν η συγκυρία του περσινού καλοκαιριού, όπου η διαρροή των πληροφοριών ήταν συνεχής, πώς στις 18/7 πάλι ημερήσια εφημερίδα η οποία τυπώνεται το βράδυ της ίδιας ημέρας, ενώ υπάρχει ένα τέτοιο σημαντικό γεγονός, μία ομολογία δηλαδή, μαζί με τον Βασίλη Ξηρό ήταν οι αμέσως επόμενοι από τον Σάββα Ξηρό οι οποίοι «ομολογούσαν› τη συμμετοχή τους στην Οργάνωση αυτή, το πώς αυτό το γεγονός δεν υπάρχει πουθενά στον ημερήσιοι Τύπο.
Το μόνο το οποίο υπάρχει είναι η σύλληψη του κ. Γιωτόπουλου στους Λειψούς. Εάν διαβάσει κανείς οποιαδήποτε εφημερίδα της 18/7 δεν υπάρχει καμία απολύτως αναφορά στην υποτιθέμενη ομολογία του Γεωργιάδη που σύμφωνα με τα όσα μας λένε οι καταθέσεις του και η μαρτυρική και η απολογία του ως κατηγορουμένου, έχουν ήδη δοθεί το πρωί της ίδιας ημέρας. Νομίζω ότι αυτό το γεγονός θα πρέπει να εκτιμηθεί από το Δικαστήριό σας και να το βάλει σε σκέψεις ως προς την εγκυρότητα των ωρών και της ημερομηνίας οι οποίες αναγράφονται στη μαρτυρική του κατάθεση και στην απολογία του ως κατηγορουμένου.
Ένα τρίτο στοιχείο το οποίο έχει προκύψει από το απολογητικό του υπόμνημα ενώπιον του Ειδικού Εφέτη Ανακριτή, είναι το κατά πόσον εκπληρώθηκε το καθήκον επικοινωνίας του με τον συνήγορο. Έχουμε αναφερθεί στο ζήτημα αυτό, ξαναλέμε ότι ο συνάδελφος ο οποίος χειρίστηκε την υπόθεση μέχρι το σημείο ακριβώς της απολογίας ενώπιον του Εφέτη Ανακριτή, ο ίδιος λέει στο υπόμνημά του ότι η επικοινωνία του με τον εντολέα του ήταν επί ένα 10λεπτο σε ένα δωμάτιο της Αντιτρομοκρατικής, παρουσία αστυνομικών.
Το Δικαστήριο θα πρέπει να κρίνει και να σταθμίσει κατά τον σχηματισμό της πεποίθησής του, εάν αυτό το πράγμα συνιστά εκπλήρωση του δικαιώματος επικοινωνίας με τον συνήγορο και πριν την προανακριτική του απολογία αν του γνωστοποιήθηκαν και τί μαρτυρά αυτό για το κλίμα υπό το οποίο εξετάστηκε ως κατηγορούμενος προανακριτικά ο Γεωργιάδης, αλλά και πριν από την απολογία του ενώπιον της Τακτικής Ανακρίτριας.
Είναι χαρακτηριστικό δε, σας το ανέφερε και ο συνάδελφός μου χθες, ότι στο κατηγορητήριο αυτό υπήρχε, χωρίς να μπορέσει κανείς, ούτε ο συνήγορος ούτε ο ίδιος ο κατηγορούμενος να το αντιληφθούν, είχε ασκηθεί δίωξη και υπήρχε κατηγορία για μια άλλη ληστεία, για την οποία δεν είχε προκύψει τίποτα σε βάρος του Γεωργιάδη. Κι όμως ούτε κι αυτό το γεγονός είχε γίνει αντιληπτό εκείνη τη στιγμή.
Ήταν λοιπόν ένα πλαίσιο συνολικό, ένα πλαίσιο επιτάχυνσης μιας διαδικασίας η οποία ενείχε κινδύνους και εν τοις πράγμασι είχε δυσμενή αποτελέσματα για την εκπλήρωση των δικαιωμάτων τα οποία θα όφειλε να έχει ο Γεωργιάδης ως κατηγορούμενος. Ως αποτέλεσμα λοιπόν όλων αυτών έρχονται ακριβώς αυτές οι πεποιημένες κατά την άποψη της Υπεράσπισης, απολογίες του.
Να προσθέσω εν σχέσει με αυτό, στην απορία του Δικαστηρίου «γιατί όμως αυτή η έκρηξη, γιατί να επιλεγεί αυτή η έκρηξη;›, το επεσήμανε κι εχθές ο συνάδελφός μου, αλλά προκύπτει και από αναγνωστέο έγγραφο το οποίο υπογράφεται από τον σημερινό αρχηγό της Ελληνικής Αστυνομίας τον κ. Νασιάκο, ότι παρά το γεγονός ότι η Αστυνομία από την πρώτη στιγμή συνδέει τη συγκεκριμένη έκρηξη με τη 17Ν, ωστόσο προκύπτει από τα ίδια τα στοιχεία της δικογραφίας, ότι ο μηχανισμός ο οποίος χρησιμοποιήθηκε στην έκρηξη αυτή της ΤΡΑΠΕΖΑΣ ΠΙΣΤΕΩΣ στα Πατήσια, ήταν ένας τυποποιημένος απλός ωρολογιακός μηχανισμός παρόμοιος με αυτόν που και η Οργάνωση ΜΑΗΣ ’98 είχε χρησιμοποιήσει κατά τις άλλες βομβιστικές ενέργειες που είχε κάνει ένα μήνα πιο πριν στην ΟΛΥΜΠΙΑΚΗ και στην ΙΟΝΙΚΗ.
Δεν υπήρχε δηλαδή μια ιδιαίτερα συνδεσμολογία η οποία να παραπέμπει ευθέως στη 17Ν. Παρόλα αυτά η Αστυνομία δημιούργησε αυτή την πεποίθηση εξαρχής ότι πρόκειται για τη 17Ν και επομένως ήταν λογικό, όταν ακριβώς υπάρχει σε εξέλιξη ανάκριση για την Οργάνωση αυτή, να επιχειρεί να αποδώσει ρόλους στους συγκεκριμένους ανθρώπους τους οποίους είχε στη διάθεσή της. Ένας απ’ αυτούς ήταν ο Γεωργιάδης.
Έρχομαι στο ζήτημα της κατηγορίας που αφορά τον Γεωργιάδη, αφορά την προμήθεια και την κατοχή εκρηκτικών υλών εν σχέσει προς την έκρηξη της ΤΡΑΠΕΖΑΣ ΠΙΣΤΕΩΣ στα Πατήσια. Συνδέεται βεβαίως η πράξη αυτή με την έκρηξη αυτή καθαυτή και στο μέτρο που υπάρχει η άρνηση της πράξης αυτής καθαυτής, είναι ευνόητο ότι υπάρχει και η άρνηση της πράξης της προμήθειας και της κατοχής εκρηκτικών υλών.
Εδώ θα πρέπει απλώς να πω ότι υπάρχει απαλλακτική πρόταση από τη μεριά της Εισαγγελικής Αρχής, με το σκεπτικό ότι η κατασκευή ενός εκρηκτικού μηχανισμού και εν συνεχεία και η προμήθεια και η κατοχή του, αποτελεί μια πράξη η οποία συρρέει με φαινόμενη συρροή με το γεγονός της έκρηξης. Να πούμε ότι εμείς συντασσόμαστε με αυτή την πρόταση και να αποδώσουμε και τα εύσημα εκεί που οφείλονται, διότι είναι μία ερμηνεία η οποία θεωρούμε ότι πραγματικά ανταποκρίνεται στο φαινόμενο αυτό.
Πράγματι δεν μπορεί να νοηθεί έκρηξη χωρίς να υπάρχει η προπαρασκευή της και η προπαρασκευή της είναι ακριβώς η κατασκευή του εκρηκτικού μηχανισμού. Κατ’ αυτή την έννοια αποτελεί η κατασκευή αλλά και η προμήθεια και η κατοχή του, την προβαθμίδα για την προσβολή του έννομου αγαθού, το οποίο εν τοις πράγμασι προσβάλλεται, δηλαδή τα αντικείμενα τα συγκεκριμένα, τα οποία προσβλήθηκαν μέσα από την έκρηξη η οποία έγινε στα Πατήσια εκείνη την ημέρα.
Αυτό το οποίο από τη μεριά της Υπεράσπισης προβάλλεται, είναι ότι δεν υπάρχει αυτοτελής κίνδυνος για έννομο αγαθό. Το έννομο αγαθό το οποίο διακινδυνεύθηκε από την προμήθεια και από την κατοχή των εκρηκτικών υλών, στην πραγματικότητα τρώθηκε μέσα από την ίδια την έκρηξη. Επομένως μια διπλή τιμώρηση θα λέγαμε και της προμήθειας και της κατοχής των εκρηκτικών υλών θα οδηγούσε σε διπλή τιμώρηση ουσιαστικά για την ίδια πράξη και για τα ίδια έννομα αγαθά τα οποία εθίγησαν.
Είναι απόψεις οι οποίες στη θεωρία είναι κρατούσες, θα έλεγα ότι προσέκρουσαν μέχρι πρόσφατα στο γεγονός ότι η τιμώρηση του άρθρου 272 ήταν αυστηρότερη από την τιμώρηση της ίδιας της κύριας πράξης του 270. Ωστόσο μετά την τροποποίηση του άρθρου 272 θα έλεγα ότι και αυτός ο σκόπελος έχει πια παρακαμφθεί με την έννοια ότι και η τιμώρηση των προπαρασκευαστικών ενεργειών, δηλαδή των ενεργειών του 272, δεν είναι αυστηρότερη από την κύρια πράξη που είναι η πράξη του 270. Επομένως νομίζω ότι δικαιολογείται απόλυτα το να τις θεωρήσουν προπαρασκευαστικές ενέργειες και να θεωρήσουμε φαινομενική πραγματική συρροή με την πράξη της έκρηξης.
Να θεωρήσουμε και εδώ τελείως τηλεγραφικά και τις διαφορετικές υποστάσεις που περιγράφει το 272 και αυτές φαινομενικώς συρρέουν μεταξύ τους κατά την έννοια ότι και εδώ εάν τυχόν υπάρξει τιμώρηση, υπάρχει ουσιαστικά αξιολόγηση του ίδιου κινδύνου το οποίο προκύπτει για κοινά πράγματα. Κοινά πράγματα είναι αυτά τα οποία κινδυνεύουν και με την προμήθεια και με την κατοχή των εκρηκτικών υλών. Επομένως οδηγούμαστε σε μία ανεπιεική μεταχείριση για τον δράστη, καθώς επίσης έχουμε και τιμώρηση διπλή του σκοπού του δράστη στην περίπτωση αυτή που είναι κοινός στην περίπτωση της προμήθειας και της κατοχής.
Σε αυτό το πλαίσιο θα έλεγα ότι υπάρχουν και πρόσφατες αποφάσεις. Εγώ τουλάχιστον επικαλούμαι ένα βούλευμα του Συμβουλίου Πλημμελειοδικών της Θεσσαλονίκης που κάνει δεκτές αυτές τις απόψεις. Είναι το υπ’ αριθμ. 12/2000. Έχει δημοσιευθεί στην Ποινική Δικαιοσύνη του 2000 σελίδα 146 που δέχεται και δείχνει και μία θεώρηση της νομολογίας η οποία τείνει να υιοθετήσει τις απόψεις αυτές.
Έρχομαι τώρα στον πυρήνα ουσιαστικά της κατηγορίας η οποία αφορά τον Γεωργιάδη και αφορά την συμμετοχή του, την ένταξή του δηλαδή σε εγκληματική Οργάνωση. Θα δούμε εδώ ένα πραγματικό παράδοξο, το παράδοξο του ότι έχουμε ένα μέλος το οποίο ουσιαστικά είναι ένα μέλος χωρίς πράξεις. Ένα μέλος το οποίο εμφανίζεται ξαφνικά το 1998. Κατά το κατηγορητήριο είναι αυτουργός, μυείται στην Οργάνωση κατά την έννοια του ότι διαπράττει μία έκρηξη και εν συνεχεία για 4 χρόνια ενώ η Οργάνωση αυτή συνεχίζει να έχει μία δραστηριότητα, η συμβολή την οποία έχει στην Οργάνωση αυτή είναι ουσιαστικά το να μετακινεί ένα αυτοκίνητο.
Θα έλεγα εδώ να αξιολογήσετε το εξής: ότι κατά την διάρκεια της διαδικασίας απευθύνατε ερωτήσεις σε άλλους κατηγορούμενους σύμφωνα με τις οποίες εάν τυχόν πράγματι η συμμετοχή τους, οι απόψεις τους ήταν αυτές τις οποίες σας παρουσίαζαν ότι ήταν πώς ήταν δυνατόν η συμμετοχή τους να ήταν τόσο περιορισμένη; Τι εννοώ με αυτό; Ο Γεωργιάδης αλλά και ο Βασίλης Ξηρός περιγράφοντας τη διαδικασία μύησης του Γεωργιάδη λένε ότι ο Γεωργιάδης κατά λέξη «επιλέγει να αγωνιστεί ενάντια στο κεφάλαιο και στον αμερικάνικο ιμπεριαλισμό›.
Καταρχήν θα έλεγα να προσέξουμε το πόσο τυποποιημένη και ξύλινη είναι η έκφραση αυτή που παραπέμπει ουσιαστικά σε μία καρικατούρα αντίληψης για το τι μπορεί να είναι η ένταξη σε αυτή την Οργάνωση. Δηλαδή θα έλεγα ότι είναι μία έκφραση που πολλοί λίγοι θα την χρησιμοποιούσαν προκειμένου να περιγράψουν την διαδικασία μύησής τους.
Έστω όμως ότι ο Γεωργιάδης επιλέγει να αγωνιστεί ενάντια στον αμερικάνικο ιμπεριαλισμό και στο κεφάλαιο. Τι κάνει λοιπόν όλα αυτά τα 4 χρόνια της δράσης της 17Ν; Μπορεί να είναι η απάντηση ότι απλώς μετακίνησε ένα αυτοκίνητο; Δηλαδή πείθει κανέναν μια τέτοιου τύπου λύση, μια τέτοιου τύπου πραγματικότητα; Να θυμίσω εδώ ότι η Οργάνωση 17Ν μετά την έκρηξη της ALPHA Τράπεζας Πίστεως στην οποία υποτίθεται ότι συμμετέχει ως αυτουργός ο Γεωργιάδης δεν έχει σταματήσει την δραστηριότητά της.
Υπάρχουν 11 ενέργειες, μπορώ να τις απαριθμήσω, από το ΄99 μέχρι το 2002 και στις οποίες η μοναδική υποτιθέμενη συμμετοχή του Γεωργιάδη είναι η μετακίνηση ενός αυτοκινήτου LADA. Είναι πειστική μια τέτοια λύση, νομίζω πως όχι. Επίσης υπάρχει το παράδοξο να έχουμε ένα μέλος τα οποίο δεν είναι πολιτικοποιημένο.
Ο Γεωργιάδης ενώπιόν σας σας είπε ότι «δεν αντιλαμβάνομαι τα πράγματα τα οποία ακούστηκαν στο πλαίσιο αυτής της διαδικασίας› και θα έλεγα ότι είναι ειλικρινής εν σχέσει με αυτό όχι κατά την έννοια ότι μπορεί να απαξιώνει τη σημασία τέτοιου τύπου συζητήσεων που έχουν ορίσει τις ζωές χιλιάδων ανθρώπων στο παρελθόν αλλά με την έννοια ότι δεν τις κατανοεί, του είναι ακατανόητες. Του είναι ακατανόητες γιατί ο τρόπος με τον οποίο προσεγγίζει ο Γεωργιάδης την πολιτική είναι ο τρόπος με τον οποίο ο ίδιος τους περιέγραψε, δηλαδή η πολιτική ενός νέου ουμανισμού, ενός νέου ανθρωπισμού με την μορφή της συμμετοχής σε ανθρωπιστικές Οργανώσεις όπως αυτές τις οποίες ανέφερε.
Είναι δηλαδή αναφορές οι οποίες είναι αποκλίνουσες θα έλεγα, ανήκουν σε μία διαφορετική παράδοση και οι οποίες δεν μπορώ να καταλάβει, δεν μπορεί να αντιληφθεί η υπεράσπιση το κατά πόσο θα μπορούσαν να στεγάσουν τις ανησυχίες τους στο πλαίσιο μιας Οργάνωσης όπως υπήρξε η 17Ν.
Επίσης θα έλεγα ότι υπάρχει το παράδοξο ότι είναι ένα μέλος το οποίο φροντίζει να μην προφυλάξει τον εαυτό του έπ’ ουδενί, με κανέναν τρόπο. Υπάρχει στην δικογραφία η κατάθεση του μάρτυρα Βρέντζου που αναφέρεται σε ένα περιστατικό το οποίο είχε αναδυθεί κιόλας στην επιφάνεια κατά την διάρκεια της εξέτασης ενός μάρτυρα υπεράσπισης, του μάρτυρα Νικηταίδη. Αναφέρομαι στο περιστατικό που ο Γεωργιάδης οδηγώντας τη μοτοσικλέτα του Σάββα Ξηρού προκαλεί ένα τροχαίο ατύχημα με τον κ. Βρέντζο ο οποίος καταθέτει κατά την προδικασία και όπου το υποτιθέμενο μέλος της 17Ν ο Γεωργιάδης τι θα έκανε εάν ήθελε πραγματικά, αν ήταν πράγματι μέλος, αν ήθελε πραγματικά να τηρήσει τους συνωμοτικούς κανόνες; Ας θυμηθούμε λιγάκι την κατάθεση αυτή.
Αυτό το οποίο κάνει ο Γεωργιάδης είναι ότι καλεί την Τροχαία με το κινητό του προκειμένου να έρθει να πάρει τα στοιχεία της μηχανής του. Έρχεται δηλαδή η Τροχαία και συντάσσεται δελτίου τροχαίου ατυχήματος, έτσι εντοπίζεται ο Γεωργιάδης κιόλας από αυτή την κατάθεση και προκύπτει μέσα από την ανταλλαγή των στοιχείων μεταξύ των οδηγών ότι ο Διονύσης Γεωργιάδης οδηγεί τη μοτοσικλέτα του Σάββα Ξηρού.
Διερωτώμαι: είναι αυτή συμπεριφορά ανθρώπου ο οποίος θέλει να κρυφτεί; Είναι συμπεριφορά ανθρώπου ο οποίος είναι μέλος; Είναι συμπεριφορά ανθρώπου ο οποίο τηρεί συνωμοτικούς κανόνες; Να επισημάνω εδώ και θα έλεγα ότι είναι ένας «επικουρικός ισχυρισμός› εν σχέσει προς τη συμμετοχή ότι ο Γεωργιάδης ούτως ή άλλως και με το υπόμνημά του ενώπιον της Τακτικής Ανακρίτριας αρνείται την συμμετοχή του στην Οργάνωση 17Ν, με το υπόμνημά του ενώπιον της Τακτικής Ανακρίτριας.
Λέει δηλαδή συγκεκριμένα «ουδέποτε υπήρξαν συνειδητά μέλος της 17Ν›. Εδώ να σκεφτούμε το γεγονός ότι ο νομοθέτης και αυτό ρητά προκύπτει μέσα από την συζήτηση στη Βουλή κατά την ψήφιση του νόμου 2928 για την κατάγνωση της ενοχής οποιουδήποτε για την ένταξη στην εγκληματική Οργάνωση προϋποθέτει δόλο πρώτου βαθμού. Προϋποθέτει δηλαδή ο εντασσόμενος στην εγκληματική Οργάνωση να επιθυμεί ο ίδιος, υπάρχει και εκεί, δεν υπάρχει στην Οργάνωση που επιδιώκει την διάπραξη των εγκλημάτων, επιθυμεί ο ίδιος ο δράστης την διάπραξη των αδικημάτων τα οποία απαριθμούνται αναλυτικά στο άρθρο 187 με τη νέα του διατύπωση.
Νομίζω ότι ακόμα κι αν γινόταν δεκτές οι προανακριτικές καταθέσεις αυτός ο δόλος πρώτου βαθμού ως προς τον Γεωργιάδη δεν υπάρχει. Αυτό φαίνεται από το γεγονός ότι ο Γεωργιάδης συμμετέχει σύμφωνα με τις προανακριτικές αυτές καταθέσεις σε κάποιες συζητήσεις όπου δέχεται να βοηθήσει μία σειρά ανθρώπων οι οποίοι έχουν γενικώς κάποιους σκοπούς.
Οι πράξεις οι συγκεκριμένες οι οποίες εξειδικεύουν αυτού του τύπου την δράση δεν αναφέρονται, εν πάση περιπτώσει ο ίδιος δεν τις γνωρίζει και δεν τις αποδέχεται κατά το στάδιο της υποτιθέμενης μύησής του. Θα έρθω τώρα στην αξιολόγηση εκείνων των αποδεικτικών στοιχείων που προέκυψαν μέσα από την διαδικασία από τα οποία μπορεί να συναχθεί η συμμετοχή ή μη συμμετοχή του Γεωργιάδη στη 17Ν προκειμένου δηλαδή να δούμε αυτό το οποίο κι εσείς ρωτήσατε κ. Πρόεδρε απευθυνόμενος προς τον κατηγορούμενο Κουφοντίνα, «τούτος εδώ είναι ή δεν είναι, ήξερε ή δεν ήξερε›.
Τι στοιχεία υπήρξαν ενώπιόν σας, τι εξετάστηκε ενώπιόν σας; Αυτά θα αξιολογήσουμε στη συνέχεια. Θα έλεγα ότι το ζήτημα, η πράξη εκείνη η οποία συνδέει με έναν πραγματικό τρόπο τον Γεωργιάδη με την 17Ν είναι βέβαια η ενοικίαση του κρησφύγετου της Οργάνωσης στην οδό Δαμάρεως. Εδώ υπάρχει η μαρτυρική κατάθεση του μάρτυρα Βραχάτη ο οποίος εξετάστηκε ενώπιόν σας και θα έλεγα ότι είναι δύο εκδοχές, η εκδοχή του Γεωργιάδη και η εκδοχή του Βραχάτη που είναι σε ένα βαθμό συγκλίνουσες και σε ένα βαθμό αποκλίνουσες.
Ας δούμε λιγάκι τα στοιχεία στα οποία συγκλίνουν. Συγκλίνει ο Βραχάτης και κατέθεσε ενώπιόν σας με τον Γεωργιάδη στο γεγονός ότι ο Γεωργιάδης προσερχόμενος ενώπιόν του δεν κάνει οποιοδήποτε έλεγχο, δεν βλέπει καν το διαμέρισμα. Πηγαίνει δηλαδή ενώ ο ίδιος κατά τον Βραχάτη εμφανίζεται ως μισθωτής του διαμερίσματος και δεν φροντίζει να κάνει το στοιχειώδες, δηλαδή να ανοίξει την πόρτα και να ρίξει μια ματιά στο διαμέρισμα.
Μας είπε και ο Βραχάτης ότι ανεβήκαμε στον 2ο όροφο όχι στο ισόγειο που είναι το διαμέρισμα, ανταλλάξαμε τα στοιχεία μας, υπογράψαμε το μισθωτήριο κατά τον Βραχάτη, δώσαμε τα χρήματα, του έδωσα το κλειδί και έφυγε. Θα έλεγα ότι αυτή είναι μία συμπεριφορά η οποία και πάλι σαν θέλουμε να μιλήσουμε με όρους συνωμοτικών κανόνων σίγουρα θα ήγειρε υποψίες από τη μεριά του εκμισθωτή. Οπωσδήποτε δεν θα μπορούσε κατά την γνώμη μου οποιοσδήποτε μισθωτής εμφανιζόμενος ως μισθωτής, εάν πράγματι είχε εμφανιστεί ο ίδιος ως μισθωτής να έχει μια τέτοιου τύπου συμπεριφορά. Είναι μία συμπεριφορά αφύσικη και αυτό το αντιλαμβάνεται ο οποιοσδήποτε μέσος άνθρωπος. ¶ρα το αντιλαμβάνεται και ο εκμισθωτής ή ο εκπρόσωπος του εκμισθωτή όπως είναι ο Βραχάτης.
Ας δούμε τις αποκλίσεις μεταξύ του Βραχάτη όμως και του Γεωργιάδη. Οι αποκλίσεις είναι ουσιαστικά δύο. Το ένα είναι το αν υπογράφεται πραγματικά μισθωτήριο, αυτή είναι η μία απόκλιση και η δεύτερη είναι ότι ο Γεωργιάδης κατά τον Βραχάτη εμφανίζεται ως μισθωτής. Κύριε Πρόεδρε, υπάρχει προέκταση επιχειρημάτων. Ξαναλέω ότι μέσα στις επαναλήψεις δε νομίζω ότι έχουν επαναληφθεί τα επιχειρήματα αυτούσια τουλάχιστον σήμερα.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: (εκτός μικροφώνου)
B. ΠΑΠΑΣΤΕΡΓΙΟΥ: Δεν λέω ότι δεν τα καταλάβατε κ. Πρόεδρε. Νομίζω ότι ότι ειπώθηκε μέχρι τώρα δεν αποτελεί απλή επανάληψη της χθεσινής ημέρας.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: (εκτός μικροφώνου)
B. ΠΑΠΑΣΤΕΡΓΙΟΥ: Όπως νομίζετε. Κύριε Πρόεδρε, κ.κ. Δικαστές η δεύτερη απόκλιση λοιπόν μεταξύ του Βραχάτη και του Γεωργιάδη είναι ότι ο Γεωργιάδης εμφανίζεται κατά τον Βραχάτη ως μισθωτής με ταυτότητα η οποία μάλιστα φέρει την φωτογραφία του και εμφανίζεται με το όνομα Βασίλης Παπαδημητρίου. Το ερώτημα είναι ποιος λέει βεβαίως την αλήθεια, ο Γεωργιάδης ή ο Βραχάτης;
Αξιολόγηση του Βραχάτη έγινε χθες από τον συνάδελφό μου. Θα ήθελα όμως να επισημάνω κάποια σημεία της κατάθεσής του τα οποία κατά την γνώμη μου ενισχύουν τις αμφιβολίες και το κατά πόσο η μαρτυρική του κατάθεση ανταποκρίνεται στην αλήθεια. Ξεκινάω από το εξής: ο Βραχάτης κατέθεσε και ενώπιόν σας ότι όταν κλήθηκε από την Αντιτρομοκρατική να αναγνωρίσει τον Γεωργιάδη, να αναγνωρίσει δηλαδή το ποιο ήταν το πρόσωπο εκείνο το οποίο μίσθωσε το διαμέρισμα της οδού Δαμάρεως πήγε στην Αντιτρομοκρατική και διημείφθησαν τα ακόλουθα τα οποία προκύπτουν από το διάλογο ο οποίος έγινε κατά την διαδικασία ενώπιόν σας.
Το διαβάζω: Ρωτά ο συνήγορος «αυτό το οποίο ανέφερε ο Γεωργιάδης ότι όταν έγινε η σύλληψη του κ. Γεωργιάδη πήγατε στην ΓΑΔΑ και κληθήκατε να αναγνωρίσετε τον ενοικιαστή της Δαμάρεως ισχύει; Πήγατε πράγματι;›. Βραχάτης: «Ναι›. Συνήγορος: «Και σας έφεραν πρόσωπο με πρόσωπο με τον κ. Γεωργιάδη;›. Βραχάτης: «Ναι›. «Τον αναγνωρίσατε τότε;›. Τι απαντά ο Βραχάτης; «Τον αναγνώρισα κατά 50% γιατί είχε αλλάξει εντωμεταξύ. Είχε διαμορφώσει άλλη σωματική διάπλαση και δεν μπορούσα εγώ να είμαι 100% σίγουρος›. Συνήγορος: «Τι είπατε λοιπόν τότε; Ότι πιστεύω ότι μπορεί να ήταν, μπορεί και να μην ήταν;› Βραχάτης: «Δεν έδωσα σαφή απάντηση, ήταν κάτι για το οποίο δεν μπορούσα να πω μετά κάτι μετά βεβαιότητος›.
Συνήγορος: «¶λλους ανθρώπους σας έδειξαν εκείνη την ημέρα ή ήταν ο κ. Γεωργιάδης ο μόνος;›. Βραχάτης: «Αρκετούς›. Συνήγορος: «Και είπαμε μεταξύ αυτών που μου δείχνουν εγώ θεωρώ ότι μάλλον είναι ο Γεωργιάδης;›. Βραχάτης, προσέξτε διατύπωση παρακαλώ: «Όχι, δεν είπα έτσι το άφησα ασάφεια και έδειξα τον διπλανό του›.
Δηλαδή αυτό το οποίο έκανε αυτός ο μάρτυρας στην Αντιτρομοκρατική ο οποίος μας είπε εδώ ότι είπε κατά 50% ήταν σίγουρος για το αν ήταν ο Γεωργιάδης ή όχι ήταν ότι υπέδειξε κάποιον άλλον ως μισθωτή της Δαμάρεως και αυτό νομίζω ότι θα πρέπει να αξιολογηθεί από το Δικαστήριό σας ως προς τη δυνατότητα του μάρτυρα να αναπαραστά ορθά τα γεγονότα τα οποία πράγματι εβίωσε ενώπιόν σας.
Το δεύτερο ζήτημα εν σχέσει με τον μάρτυρα Βραχάτη είναι ότι πεισματικά και για έναν λόγο που πραγματικά δεν είναι κατανοητός τουλάχιστον στην υπεράσπιση του Γεωργιάδη γιατί πραγματικά δεν ήταν κάτι το οποίο θα μπορούσε να τον ενοχοποιήσει για οτιδήποτε. Είναι ότι αρνήθηκε ότι είχε οποιαδήποτε συνάντηση με τον Σάββα Ξηρό ενώ κάτι τέτοιο προέκυπτε και από την κατάθεση της κας Καλφόγλου η οποία κατέθεσε ενώπιόν σας και από την κατάθεση του υδραυλικού κ. Ιστρούμπου.
Είναι πραγματικά απορίας άξιον ότι ο κύριος εκπρόσωπος του ιδιοκτήτης της Δαμάρεως αρνήθηκε τα γεγονότα αυτά ενώ αυτοί οι δύο μάρτυρες κλήθηκαν από σας, είχαν καταθέσει και κατά την προδικασία και βεβαίωσαν το γεγονός αυτό. Νομίζω δηλαδή ότι υπήρξαν ίσως υποσυνείδητοι φόβοι του ίδιου του μάρτυρα οι οποίοι δεν του επέτρεψαν με μένα τρόπο γιατί ο ίδιος θεώρησε ότι αυτό το πράγμα θα μπορούσε να τον αυτοενοχοποιήσει για λόγους τους οποίους η υπεράσπιση δεν αντιλαμβάνεται εν πάση περιπτώσει και δεν είπε την αλήθεια ως προς το περιστατικό αυτό.
Ένα τρίτο ζήτημα το οποίο επίσης έκανε εντύπωση στην υπεράσπιση και θα θέλαμε να το αξιολογήσετε είναι ότι η βεβαιότητα του μάρτυρα Βραχάτη ως προς την αλήθεια της δικής του εκδοχής της ιστορίας αυτής ότι δηλαδή ο Γεωργιάδης έρχεται και πραγματικά μου εμφανίζεται σαν Παπαδημητρίου με την ταυτότητά του και υπογράφουμε μαζί το μισθωτήριο απορρέει από το γεγονός ότι ο ίδιος έχει σχηματίσει αυτή την εικόνα από την ανάγνωση των εγγράφων της προδικασίας.
Έρχεται δηλαδή και λέει στο Δικαστήριό σας «αυτά τα λέει και ο Γεωργιάδης στην κατάθεσή του›. Όταν μάλιστα γίνεται η υπόδειξη από σας κ. Πρόεδρε ότι δεν αναφερόμαστε εδώ στην προδικασία, αναφερόμαστε στο τι βιώσατε πραγματικά ο μάρτυρας συνεχίζει και λέει το εξής κάποια στιγμή: «Κύριε Πρόεδρε, ήθελα να αναφερθώ εδώ στο υπόμνημα το οποίο έχει κάνει ο κ. Σάββας Ξηρός στο απολογητικό του υπόμνημα το οποίο αναφέρεται και σε αυτή την περίπτωση της ενοικιάσεως και το οποίο υπεβλήθη τέλος Οκτωβρίου, αρχές Νοεμβρίου›. Αναφέρεται εδώ ο μάρτυρας στο υπόμνημα του κατηγορουμένου Ξηρού ενώπιον του Ειδικού Εφέτη Ανακριτή.
Να πω εδώ παρενθετικά ότι απ’ όσο εγώ θυμάμαι αυτό το υπόμνημα δεν έχει δει και το φως της δημοσιότητας. Δηλαδή ενθυμούμαι πάρα πολύ καλά τη δημοσιοποίηση των εγγράφων της προδικασίας τις προανακριτικές καταθέσεις που υπήρχαν σε όλο τον Τύπο, δεν θυμάμαι εάν – μπορεί και να διαψευστώ – εάν όμως το υπόμνημα του Σάββα Ξηρού το οποίο υπέβαλλε ενώπιον του Ειδικού Εφέτη Ανακριτή είχε δημοσιευθεί στον Τύπο. Ο μάρτυρας όμως το έχει διαβάσει και το έχει διαβάσει και έχει διαμορφώσει πεποίθηση με βάση αυτό το υπόμνημα.
Λέει εδώ ο μάρτυρας ενώπιόν σας ότι έχει μια παράγραφο μέσα ο Ξηρός η οποία αναφέρεται και λέει ότι «η μόνη παράνομη πράξη την οποία έκανε ο κ. Γεωργιάδης είναι η ενοικίαση του διαμερίσματος αυτού›. Νομίζω ότι η βεβαιότητα του μάρτυρα Βραχάτη απορρέει και εξ αυτού του γεγονότος. Έχει ήδη πεισθεί μέσα από την ανάγνωση της προδικασίας. Να πω εδώ ότι και αυτό το οποίο λέει είναι και ανακριβές διότι το υπόμνημα του Ξηρού το συγκεκριμένο την λέξη «παράνομη› την έχει εντός εισαγωγικών. Δηλαδή ο Ξηρός στο υπόμνημά του επιχειρηματολογεί υπέρ της μη γνώσης της ελλείψεως δόλου του Γεωργιάδη ως προς το σκοπό για τον οποίο προοριζόταν το διαμέρισμα αυτό πλην όμως ο μάρτυρας κατενόησε και στρεβλά ανέπτυξε ενώπιόν σας ότι το περιεχόμενο είναι διαφορετικό.
Ως προς δε το ζήτημα της φωτογραφίας που αν η ταυτότητα την οποία του έδωσε ο Γεωργιάδης είχε τη φωτογραφία τη δική του ή όχι υπεβλήθη ερώτηση από σας κ. Πρόεδρε και τον ρωτάτε: «Έμοιαζε η ταυτότητα;› και ο μάρτυρας με την επιπολαιότητα που φαίνεται να έχει απαντήσει μέχρι τώρα σε όλες τις προηγούμενες ερωτήσεις λέει «Φωτογραφία; Ναι, είχε μία σχετική, δεν έκανα ακριβώς ταυτοποίηση›. Είναι σαφές δηλαδή ότι και ως προς αυτό το γεγονός και αυτός ο μάρτυρας ο επιπόλαιος δεν έχει μπορέσει, δεν μπορεί μετά βεβαιότητας να βεβαιώσει για το γεγονός ότι ο Γεωργιάδης είχε στο δελτίο ταυτότητας το οποίο εμφάνισε κατά την συνάντησή του τη φωτογραφία την δική του. Λέει: «δεν έκανα ακριβώς ταυτοποίηση›.
Ερχόμαστε στο δια ταύτα κ. Πρόεδρε με το ρυθμό με τον οποίο προχωρούμε. Επομένως εκτιμώντας τα προηγούμενα, εκτιμώντας και αξιολογώντας την κατάθεση του μάρτυρα Βραχάτη η υπεράσπιση Γεωργιάδη θεωρεί ότι καταδεικνύεται ότι η εκδοχή εκείνη η οποία θα πρέπει να ανταποκρίνεται στην αλήθεια είναι η εκδοχή την οποία δίνει ο ίδιος ο Γεωργιάδης δηλαδή ότι εμφανίζεται ο ίδιος, δεν εμφανίζεται ως μισθωτής, εμφανίζεται ως εκπρόσωπος του μισθωτή, δεν δίνει τη δική του ταυτότητα, δίνει ταυτότητα άλλου προσώπου του οποίου έχει πεισθεί ήδη από τον Σάββα Ξηρό ότι αποτελεί φιλικό του πρόσωπο.
Μάλιστα αυτό το πράγμα θα έλεγα ότι ταιριάζει με δύο στοιχεία. Ταιριάζει με το στοιχείο ακριβώς του γεγονότος ότι δεν βλέπει το διαμέρισμα κατά την ενοικίασή του και με ένα δεύτερο στοιχείο το οποίο προέκυψε επίσης από την διαδικασία ότι ο ίδιος ο εκπρόσωπος του μισθωτή ο κ. Βραχάτης ενώπιόν σας είπε ότι η φωνή με την οποία εγώ συνεννοούμουν τηλεφωνικά για τα υδραυλικά του διαμερίσματος δεν είναι η φωνή του Γεωργιάδη και πιθανολόγησε ότι ίσως να είναι η φωνή του Σάββα Ξηρού.
Υπάρχει βεβαίως το εξής ερώτημα, είναι ένα ερώτημα το οποίο θα έλεγα η υπεράσπιση θα το αδικούσε αν θεωρούσε ότι δεν είναι εύλογο. Εάν τυχόν ο Γεωργιάδης δεν έχει καμία σχέση με την Οργάνωση, εάν τυχόν ο Γεωργιάδης δεν είναι μέλος της 17Ν γιατί να πάει αυτός να κάνει αυτή την εκμίσθωση, γιατί να χρησιμοποιήσει δηλαδή αυτόν η 17Ν προκειμένου αυτός να μεταφέρει την ταυτότητα, προκειμένου αυτός να μισθώσει το διαμέρισμα.
Θα ήταν άδικο πράγματι να πω ότι δεν εύλογο το ερώτημα αυτό. Ωστόσο θα έλεγα το εξής και ας πούμε σε σκέψεις οι οποίες δεν είναι θα έλεγα μονοσήμαντες. Να μην μπούμε δηλαδή στον δογματισμό κάποιας ερμηνείας η οποία ερμηνεία παίρνει σαν δεδομένο ότι μία Οργάνωση τέτοιου τύπου η οποία λειτουργεί επί 27 χρόνια δεν λειτουργεί με κάποια παρεκκλίνουσες συμπεριφορές, με παρεκκλίνουσες πρακτικές σε ορισμένες περιπτώσεις.
Υπάρχει εδώ ένας διάλογος που έγινε ανάμεσα σε σας και στον κατηγορούμενο Κουφοντίνα με δική σας πρωτοβουλία, εσείς το ρωτήσατε δηλαδή και είπατε: «Θα μπορούσε μία Οργάνωση σαν την δική σας, μία συνωμοτική Οργάνωση να έχει part time συνεργάτες;›. Έτσι ακριβώς το ρωτήσατε, να έχει δηλαδή ανθρώπους οι οποίοι συνεργάζονται μαζί τους για δευτερεύουσες ενέργειες χωρίς αυτοί να έχουν γνώση της κύριας δραστηριότητας της Οργάνωσης.
Η απάντηση του κατηγορουμένου Κουφοντίνα ήταν σε κάποια χαμηλά επίπεδα δραστηριότητας κι αν οι ειδικές συνθήκες το επέβαλλαν. Μάλιστα η ερώτησή σας θα έλεγα ότι με ένα τρόπο ευθέως αφορούσε και τον κατηγορούμενο Γεωργιάδη διότι στη συνέχεια υποβλήθηκε ως εξής «δηλαδή αν στείλουμε κάποιον για ένα μισθωτήριο να το φτιάξει για λογαριασμό μας μπορούμε να πούμε ότι αυτός δεν ήξερε;›. Ο κατηγορούμενος Κουφοντίνας απαντά: «Νομίζω ότι σας απάντησα, σε ένα χαμηλό επίπεδο δραστηριότητας›.
Εδώ θα έλεγα ότι θα πρέπει να αξιολογηθούν δύο τρία διαφορετικά στοιχεία. Το ένα είναι ότι έχει προκύψει από την διαδικασία ότι το κρησφύγετο της Δαμάρεως δεν χρησιμοποιήθηκε τουλάχιστον εξ αρχής και δεν ήταν αυτός ο προορισμός του εξάλλου προκειμένου να γίνει ο αποθηκευτικός χώρος των όπλων της Οργάνωσης. Έχει προκύψει δηλαδή και από την κατάθεση του κατηγορουμένου Κουφοντίνα ότι εν πρώτοις αυτό το διαμέρισμα μάλλον φαίνεται να είχε έναν διαφορετικό προορισμό.
Επικαλούμαι εδώ κάποιον άλλο διάλογο ο οποίος υπήρξε πάλι μεταξύ υμών κ. Πρόεδρε και του κατηγορουμένου Κουφοντίνα στον οποίο ο κατηγορούμενος Κουφοντίνας σας λέει κάτι, ότι «αν συγκρίνεται για παράδειγμα το σπίτι της Πάτμου και της Δαμάρεως βγάζεται ένα συμπέρασμα›. «Ότι;› ερωτάται. Κουφοντίνας: «Η Πάτμου είναι πιασμένη με στοιχεία τα οποία ανταποκρίνονται σε κάτι τσιμενταρισμένα όπως λένε›. Αυτό είναι μία αργκό που δεν μας είναι απόλυτα κατανοητή, υποθέτω όμως ότι πρέπει να εννοεί στοιχεία τα οποία είναι απρόσβλητα σε οποιονδήποτε έλεγχο και το άλλο είναι με κλεμμένη ταυτότητα.
«Είναι φανερό δηλαδή ότι όταν πιάστηκε το σπίτι ήταν ένα σπίτι προσωρινό και για κάποιον άλλο λόγο πιασμένο όπως πολλά που πιάναμε και τα αφήναμε μετά από 2-3 μήνες›. Έχει μία λογική αυτό κ. Πρόεδρε για τον εξής λόγο: ότι πράγματι η ταυτότητα με την οποία νοικιάζεται η Δαμάρεως είναι αυτούσια, δεν είναι παραποιημένη, δεν είναι πλαστή ταυτότητα, είναι αυτούσια η κλεμμένη ταυτότητα του Βασίλη Παπαδημητρίου.
Αυτό σημαίνει ότι σε έναν υποτιθέμενο έλεγχο κάποια στιγμή, δεν ήταν μεγάλη πιθανότητα αλλά ήταν υπαρκτή, θα μπορούσε πραγματικά να διαπιστωθεί το γεγονός ότι ο μισθωτής του σπιτιού αυτού είναι ένα πρόσωπο το οποίο κυκλοφορεί με μία κλεμμένη ταυτότητα και αυτό φυσικά για την ασφάλεια της Οργάνωσης θα ήταν προβληματικό.
Επομένως μπορούμε εάν δεν θέλουμε να δεχθούμε το δογματισμό της απόλυτης ερμηνείας ότι αυτός ο οποίος πηγαίνει και νοικιάζει οπωσδήποτε έχει μία σχέση, μπορούμε να πιθανολογήσουμε τουλάχιστον γιατί στο μυαλό του τρόπου λειτουργίας μιας Οργάνωσης σαν την 17Ν και η υπεράσπιση αδυνατεί να μπει, να πιθανολογήσουμε ότι επρόκειτο για ένα προσωρινό κρησφύγετο και γι αυτό το λόγο ακριβώς δεν τηρήθηκαν όλα τα μέτρα ασφαλείας.
Να πω δε και το εξής: υπάρχουν και δύο στοιχεία τα οποία μας κάνουν αυτή την πιθανολόγηση να την ενισχύσουμε. Το ένα είναι το γεγονός ότι οι ίδιοι οι υδραυλικοί οι οποίοι κατέθεσαν ενώπιόν σας και αναφέρομαι συγκεκριμένα και στην κατάθεση του μάρτυρα Κατσιγιάννη του υδραυλικού, κατέθεσαν ότι όταν μπήκαν μέσα στο σπίτι όχι μόνο δεν είδαν όπλα αλλά ο συγκεκριμένος μάρτυρας ο Κατσιγιάννης είπε ότι είδε και την πόρτα του καθιστικού ανοιχτή.
Θα μπορούσε δηλαδή και ρωτήθηκε γι αυτό από σας αλλά και από την υπεράσπιση εάν ήθελε χωρίς να παρενοχληθεί από κάποιον να μπει και μέσα στο καθιστικό. Ήταν δηλαδή ένα σπίτι το οποίο εκ πρώτης όψεως δεν φαινόταν και δεν ξέρουν πότε ακριβώς εισήχθη ο οπλισμός και τα εκρηκτικά μέσα στο διαμέρισμα.
Ένα δεύτερο στοιχείο το οποίο θα πρέπει ίσως να αξιολογηθεί ήταν μία στιγμή από την απολογία του κατηγορούμενο Τσελέντη ο οποίος ενώπιόν σας είπε το εξής: «απ’ ότι καταλαβαίνω› αναφέρεται στο διάστημα μετά το 1988 όπου αυτός φέρεται να έχει αποχωρήσει από την Οργάνωση «αργότερα πρέπει να τους είχε πιάσει μια αλαζονεία και να σχολίαζαν τα πάντα, να είχαν ξεχάσει συνωμοτικούς κανόνες›. Στη συνέχεια της κατάθεσής του «είπα και χθες ότι την εποχή που δρούσαμε όλοι νιώθαμε μια αλαζονεία επειδή οι αστυνομικές αρχές δεν ήταν ικανές να μας συλλάβουν. Δηλαδή διαχρονικά η Οργάνωση ένιωθε ότι μπορεί να κάνει ανεξέλεγκτα ότι θέλει›.
Θα έλεγα ότι δεν μπορεί να ισχύει αυτό το πράγμα στην πλήρη του έκταση. Οπωσδήποτε δεν μπορούμε να πούμε ότι από ένα σημείο και μετά δεν τηρείται κανένας κανόνας ασφαλείας. Ωστόσο το να πούμε μονοσήμαντα ότι τα πάντα τηρούνται σε κάθε στιγμή και ότι δεν υπάρχει μια στιγμή χαλάρωσης αυτών των κανόνων προκειμένου μάλιστα για ένα κρησφύγετο το οποίο μπορεί να έχει μια όλως περιστασιακή χρήση εν αρχή τουλάχιστον, θα λέγαμε ότι η κάμψη αυτών των συνωμοτικών κανόνων είναι κάτι που είναι μέσα στα πλαίσια του δυνατού, είναι κάτι που είναι μέσα στα πλαίσια των πραγμάτων που μπορεί να έχουν γίνει.
Προχωρώ στην αξιολόγηση του αποδεικτικού υλικού κ. Πρόεδρε με το θέμα των αποτυπωμάτων. Δεν έχουμε αναφερθεί στα αποτυπώματα μέχρι τώρα. Δύο αποτυπώματα του Γεωργιάδη, ένα σε ένα κομμάτι πλεξιγκλάς το οποίο βρίσκεται στο κρησφύγετο της οδού Πάτμου, ένα σε μία απόδειξη αγοράς Η/Υ στο κρησφύγετο της οδού Δαμάρεως.
Καταρχήν να πούμε τί μας είπε ο εξετασθείς ενώπιόν σας μάρτυρας κ. Γιαννακούρης για τη σχετικότητα των συμπερασμάτων τα οποία μπορούν να προκύψουν μέσα από την εξέταση των αποτυπωμάτων. Μας είπε δηλαδή ο μάρτυρας αυτός ότι το μόνο αποδεικνύει στην πραγματικότητα το δακτυλικό αποτύπωμα είναι η επαφή του ατόμου με το αντικείμενο. Μάλιστα ερωτηθείς από την Υπεράσπιση είπε και τα εξής: Ότι πάνω σε ένα αντικείμενο όταν ερευνάται, βρίσκονται 10 αποτυπώματα, ή μάλλον 10 ίχνη αποτυπωμάτων. Όταν βλέπουμε ένα αντικείμενο δηλαδή, υπάρχουν 10 ίχνη πραγμάτων τα οποία θα πρέπει ο ειδικός επιστήμονας να τα εξετάσει προκειμένου να δει αν μπορεί να αντλήσει συμπεράσματα από τα ίχνη αυτά ή όχι.
Τα πάντα στην αρχή είναι ίχνη. Προσπαθούμε να βρούμε ποιο είναι αυτό το οποίο είναι κατάλληλο και επιδέχεται περαιτέρω για να παραβληθεί. Και αυτό είναι που περιέχει σημεία για ασφαλή ταύτιση. Ένα αποτύπωμα, ένα ίχνος δηλαδή. Από κει και πέρα δεν θεωρείται αποτύπωμα. Μας λέει δηλαδή ότι δεν είναι κάθε ίχνος κατάλληλο για αποτύπωμα, όταν βλέπουμε ένα αντικείμενο, μπορεί τα 9 στα 10 να μη μπορούν να μας δώσουν μια ταυτοποίηση και επομένως να αποτελούν απλώς ίχνη.
Ερωτηθείς μάλιστα και για το αν τα συγκεκριμένα αντικείμενα είχαν επάνω τους ίχνη για τα οποία δε θα μπορούσε να υπάρχει ταυτοποίηση, έδωσε καταφατική απάντηση. Θα έλεγα λοιπόν ότι σε αυτό το πλαίσιο, η επαφή με ένα αντικείμενο δεν πιστοποιεί τίποτε άλλο παρά μονάχα ο Γεωργιάδης, φερ’ ειπείν το κομμάτι πλεξιγκλάς το οποίο βρέθηκε μέσα στο κρησφύγετο της οδού Πάτμου, το έχει πιάσει κάποια στιγμή.
Το πώς μεταφέρθηκε και αν μεταφέρθηκε στην οδό Πάτμου, είναι κάτι το οποίο δεν μπορούμε να το εξακριβώσουμε. Να πούμε και το εξής το οποίο πάλι προέκυψε από την ακροαματική διαδικασία. Ερωτηθείς από εσάς ο μάρτυρας κ. Γιαννακούρης για τη χρησιμότητα του πλεξιγκλάς, σας είπε «δε μπορώ να καταλάβω σε τί χρησίμευε αυτό το πράγμα›. Δηλαδή δεν είναι ένα αντικείμενο το οποίο έχει μια εμφανή χρήση προκειμένου για εγκληματική ενέργεια και νομίζω ότι αυτό είναι ένα στοιχείο το οποίο πρέπει να αξιολογηθεί.
Αντιθέτως, ο Γεωργιάδης έδωσε μια ερμηνεία για το κομμάτι πλεξιγκλάς, ήταν ένα αντικείμενο το οποίο το χρησιμοποιούσε στα πλαίσια της εργασίας του, η εργασία του Γεωργιάδη θυμίζω είναι ότι φτιάχνει σκηνικά για κινηματογραφικές εργασίες κι ένα από τα υλικά εκείνα τα οποία χρησιμοποιούνται πολλές φορές για να φτιαχτούν τα σκηνικά είναι το πλεξιγκλάς.
Θα έλεγα μάλιστα ότι το αποτύπωμά μου –και αυτό ας μη θεωρηθεί υπερβολή- περισσότερο αντένδειξη αποτελεί για τη συμμετοχή και για το δόλο του Γεωργιάδη παρά ένδειξη, για τον εξής λόγο: Το πλεξιγκλάς είναι ένα υλικό, το είδατε κι εσείς όταν εμφανίστηκε ενώπιόν σας, όπου η αποτύπωση είναι πάρα πολύ πιθανή. Πιάνοντας δηλαδή μια τέτοια επιφάνεια στο πλεξιγκλάς οι πιθανότητες του να αφήσεις πραγματικό αποτύπωμα σ’ αυτό είναι πάρα πολύ αυξημένες.
Αν θεωρήσουμε ότι ο Γεωργιάδης έχει δόλο, αν θεωρήσουμε ότι είναι σε γνώση του σκοπού για τον οποίον προορίζεται και με βάση κάποια μέτρα ασφαλείας τα οποία λαμβάνει αυτή η Οργάνωση, τα υποτυπώδη θα λέγαμε όμως, το να μην αφήνει αποτυπώματα ιδίως σε τέτοιου τύπου αντικείμενα, θα λέγαμε ότι το λογικό είναι ότι έρχεται σε επαφή με το αντικείμενο χωρίς να έχει κανένα δόλο για τον σκοπό για τον οποίο προορίζεται, για τον σκοπό δηλαδή να εισαχθεί στο κρησφύγετο της οδού Πάτμου.
Ως προς την απόδειξη: Το κρησφύγετο της οδού Δαμάρεως όπως έχει προκύψει από τη διαδικασία, έχει μισθωθεί τον Φεβρουάριο του 2000. Η απόδειξη του Η/Υ πάνω στην οποία υπάρχει το αποτύπωμα το οποίο μας λένε ότι είναι το αποτύπωμα του Γεωργιάδη, έχει εκδοθεί τον Μάρτιο του 1999. Τί προκύπτει από το γεγονός αυτό; Ότι η είσοδος της απόδειξης αυτής μέσα στο κρησφύγετο της οδού Δαμάρεως έχει γίνει τουλάχιστον ένα χρόνο μετά την έκδοσή της. Κατά τον χρόνο αυτό, η απόδειξη αυτή υπάρχει και περιφέρεται πιθανότητα ανάμεσα σε άλλα έγγραφα του κατηγορουμένου Σάββα Ξηρού, σε χώρους οι οποίοι είναι κοινοί, διότι έχει βιοτική σχέση ο κατηγορούμενος Γεωργιάδης με τον Σάββα Ξηρό και πιθανότατα στο εργαστήριο του Σάββα Ξηρού στην οδό Αιγιαλείας.
Είναι πάρα πολύ πιθανό, ο ίδιος ο Γεωργιάδης μάλιστα σας είπε ότι «απορώ πώς δεν βρέθηκαν κι άλλα αποτυπώματά μου›, ότι αυτό το έγγραφο, αυτή η απόδειξη, υπήρχε και στο εργαστήριο της οδού Αιγιαλείας και για ένα ολόκληρο χρόνο είναι σφόδρα πιθανό ότι οποιοσδήποτε που είχε πρόσβαση στο εργαστήριο αυτό, δεν ήταν μόνο ο Γεωργιάδης, ήταν κι άλλα πρόσωπα, θα μπορούσε να έχει επαφή με το έγγραφο αυτό και να έχει αφήσει ένα αποτύπωμα. Εξάλλου ούτε και αυτή η απόδειξη, αυτή καθαυτή σημαίνει κάτι. Ούτε αυτή η απόδειξη μπορεί να θεωρηθεί ότι έχει μια οποιαδήποτε σχέση με έναν εγκληματικό σκοπό της Οργάνωσης ή ότι θα μπορούσε να εμβάλλει σε σκέψεις κάποιον ανυποψίαστο τρίο.
