ΔΙΚΗ 17Ν
ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 31 ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ 2003
ΩΡΑ ΕΝΑΡΞΕΩΣ: 09:10
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: ΜΙΧΑΗΛ ΜΑΡΓΑΡΙΤΗΣ
Α΄ ΜΕΡΟΣ
09:10 – 09:55
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Καλή μέρα σε όλους. Επαναλαμβάνεται η συνεδρίαση που έχει διακοπεί.
ΑΡΧΙΦΥΛΑΚΑΣ: Κύριε Πρόεδρε οι Ξηρός Βασίλειος, Ξηρός Σάββας, Σερίφης Παύλος δεν θα παραστούν σήμερα στην αίθουσα το Δικαστηρίου, ο δε Γεωργιάδης θα έρθει σε 10 λεπτά.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Θα εκπροσωπηθούν από τον κ. Ρουμελιώτη προσωρινά.
Ο κ. Ρουμελιώτης έχει τον λόγο για τον κ. Νίκο Παπαναστασίου.
Π. ΡΟΥΜΕΛΙΩΤΗΣ: Αξιότιμοι κ.κ. Δικαστές και αξιότιμοι κ.κ. Εισαγγελείς, τονίστηκε πολύ σ’ αυτή τη δίκη απ’ όλες τις πλευρές, και από την πλευρά της Πολιτικής Αγωγής αλλά και από την πλευρά της Υπεράσπισης η ιστορικότητα αυτής της Δίκης στα πλαίσια της ανάγκης και της προσπάθειας την οποία κάνει ειδικά η Υπεράσπιση για να οριοθετήσει κάποιες ευθύνες δικές σας που έχουν σχέση με την έκδοση αυτής της απόφασης.
Προσπαθεί δηλαδή η Υπεράσπιση και η Πολιτική Αγωγή ακόμα, στα πλαίσια της υπενθύμισης σε σάς της ιστορικότητας αυτής της δίκης και του τί συνεπάγεται η απόφαση αυτή την οποία θα εκδώσετε εσείς σε σχέση με αυτή τη Δίκη, να ενδυναμώσει αν θέλετε το αίσθημα ευθύνες ούτως ώστε να έχουμε μια δίκαιη Δίκη, μια απόφαση αποδεκτή όχι μόνο από ένα μέρος του ελληνικού λαού αλλά από ολόκληρο τον ελληνικό λαό, ένα μέρος που πιστεύει στην έννοια της δικαιοσύνης.
Εγώ θα δώσω ένα άλλο στίγμα σ’ αυτή σας την ευθύνη. Εγώ δεν θα αναφερθώ στην ιστορικότητα της Δίκης αυτής, όχι γιατί η ιστορικότης αυτή δεν υπάρχει, αλλά αφενός μεν γιατί γνωρίζω ότι την ξέρετε πάρα πολύ καλά, την έχετε ενστερνιστεί, αφετέρου όμως θέλω να δώσω μια διαφορετική, μια πιο ανθρώπινη διάσταση στο θέμα της παρούσας Δίκης.
Κύριοι Δικαστές, έχετε μπροστά σας να δικάσετε 19 συγκεκριμένους εξατομικευμένους ανθρώπους, 19 ανθρώπους οι οποίοι εμπλέκονται στην ιστορία που λέγεται Οργάνωση 17Ν. Εμπλέκονται από πλευράς κατηγορητηρίου, πολλοί όμως από αυτούς θεωρούν ότι δεν εμπλέκονται και δεν έχουν καμία σχέση με την Οργάνωση αυτή.
Εκείνο λοιπόν που θα ήθελα και θα παρακαλούσα το Δικαστήριό σας και εκείνο που θέλω να κατευθύνω τη σκέψη του Δικαστηρίου σας, είναι ότι δεν θα πρέπει να υπάρχει μια ομαδοποίηση των κατηγορουμένων ως προς το θέμα αυτό. Δεν δικάζετε αυτή τη στιγμή τη 17Ν, δικάζετε 19 συγκεκριμένους ανθρώπους οι οποίοι άνθρωποι έχουν εναποθέσει σε εσάς τις ελπίδες, τις προσδοκίες τους, τη δυνατότητα που έχουν στην πρόσβαση σε μια ελεύθερη ζωή, τη δυνατότητα που έχουν στην ελευθερία και την αγάπη που έχουν γι αυτήν.
Θα πρέπει λοιπόν αυτούς τους ανθρώπους να τους εξετάσετε συγκεκριμένα, να σκύψετε πάνω σε αυτούς, να αφουγκραστείτε αυτούς, τον κάθε έναν σε σχέση με την περίπτωσή του. Αν κάνετε το λάθος, που για μένα είναι λάθος, να τους θεωρήσετε όλους εξαρχής, a priori, επειδή ήρθαν με ένα συγκεκριμένο κατηγορητήριο εδώ ενώπιόν σας, αν κάνετε το λάθος να τους θεωρήσετε όλους σαν μέλη της 17Ν, σαν ανθρώπους οι οποίοι δικάζονται γι αυτή την Οργάνωση αλλά θα κατανεμηθούν κάποιες ευθύνες ανάλογα με το μέτρο της συμμετοχής τους σ’ αυτή την Οργάνωση, τότε θα έχετε κάνει λάθος.
Τότε θα έχετε απομακρυνθεί από το στόχο. Θα πρέπει να τους δείτε σαν ανθρώπους οι οποίοι έρχονται εδώ ανεξάρτητα ο καθένας για να σας πουν τους λόγους για τους οποίους φέρονται εδώ κατηγορούμενοι και να προσπαθήσουν να αποσείσουν αυτές τις κατηγορίες για τις οποίες είναι εδώ. Δυστυχώς η πολιτεία τους επεφύλαξε δυσάρεστες θα έλεγα εκπλήξεις, τους επεφύλαξε κάποιες εκπλήξεις οι οποίες δεν έχουν να κάνουν με το μέχρι τότε θεσμοθετημένο δίκαιο.
Δυστυχώς η πολιτεία τους ανάγκασε να αποστούν από τον φυσικό τους δικαστή, τους συμπεριφέρθηκε και η πολιτεία ομαδοποιημένα, τους ανάγκασε να απομακρυνθούν από τον φυσικό τους δικαστή, τους ανάγκασε να έρθουν σε ένα Δικαστήριο το οποίο βρήκε με μια κλήρωση και με έναν τρόπο ο οποίος πράγματι έγινε κατά τη διάρκεια της διαδικασίας αυτής, δηλαδή στις 24/12/2002 την εποχή που αν θυμάμαι καλά είχε βγει το βούλευμα και δεν είχε κοινοποιηθεί, ή δεν είχε βγει ακόμα το βούλευμα, πάντως είχε γίνει η πρόταση, είναι γεγονός ότι είχε γίνει η πρόταση και ήταν συγκεκριμένες οι διώξεις οι οποίες είχαν γίνει, οι οποίες είχαν προσωποποιηθεί μάλιστα.
Αυτό το σφάλμα δεν θα πρέπει να γίνει από σας. Θα πρέπει πριν απ’ όλα, πριν σκεφτείτε, πριν ξεκινήσετε για τον κάθε έναν από αυτούς να ορίσετε το μέτρο της ευθύνης τους με την αυστηρότητα ή την επιείκεια την οποίαν εσείς αποδίδεται στην έννοια της δικαιοσύνης και την οποίαν εσείς θεωρείτε ότι πρέπει να αποδώσετε στη συγκεκριμένη περίπτωση. Θα πρέπει να σκεφτείτε και ποιο ήταν το πλαίσιο των ανθρώπων και κάτω από ποιο πλαίσιο εσείς κληθήκατε αυτούς τους συγκεκριμένους κατηγορούμενους να τους δικάσετε.
Μην ξεχνάτε ότι υπήρχε ένας ορυμαγδός από πλευράς εκτελεστικής εξουσίας ο οποίος καταδίκασε αυτούς τους συγκεκριμένους ανθρώπους πριν ακόμα έρθουν σε εσάς, πριν ακόμα αρχίσει η Δίκη. Και τους καταδίκασε η εκτελεστική εξουσία όχι μόνο σε επίπεδα χαμηλά, αλλά σε επίπεδα οροφής. Μην ξεχνάτε ότι τους καταδίκασαν φίλιες, συμμαχικές δυνάμεις διά των εκπροσώπων τους, σε τέτοιο επίπεδο μάλιστα που παρενέβη και η ελληνική εκτελεστική εξουσία για να πει ότι κακώς έγιναν αυτές οι δηλώσεις.
Μην ξεχνάτε ότι έχουμε μια συγκεκριμένη αντίληψη η οποία ανδρώθηκε μια συγκεκριμένη εποχή, την εποχή που εκείνοι συνελήφθησαν αλλά ακόμα και μέχρι σήμερα, η οποία δεν θα πρέπει να σας ξεφεύγει ότι εξυπηρετεί κάποιες σκοπιμότητες, επιδιώξεις, σκοπούς και συγκεκριμένες πρακτικές οι οποίες σήμερα εφαρμόζονται ή θέλουν να εφαρμοστούν στη χώρα μας.
Έχετε λοιπόν υπόψη σας ότι εσείς σαν δικαστική εξουσία, σαν ανεξάρτητη εξουσία, θα πρέπει να αποστασιοποιηθείτε από όλα αυτά, θα πρέπει να ξεχάσετε πώς βομβαρδιστήκατε όλο αυτό το χρονικό διάστημα και από πού βομβαρδιστήκατε, θα πρέπει να ξεχάσετε τί σημαίνει καταδίκη της Οργάνωσης 17Ν και να αφουγκραστείτε αυτούς τους συγκεκριμένους ανθρώπους, να δείτε καταρχήν ήταν; Και δεύτερον, εάν κάποιοι απ’ αυτούς ήταν αυτοί οι οποίοι παραδέχονται εδώ ενώπιόν σας ότι ήταν, να δείτε ποιοι είναι το μέτρο της ευθύνης τους σε σχέση με τη συμμετοχή τους σε αυτή την Οργάνωση η οποία λέγεται 17Ν.
Ένας απ’ αυτούς τη φωνή του οποίου μεταφέρω και ο οποίος έχει αυτές τις απαιτήσεις από εσάς και βιώνει αυτή την ελπίδα από σας, είναι ο Νίκος Παπαναστασίου τον οποίον όπως γνωρίζετε εκπροσωπώ εδώ και 8 μήνες σε αυτή την αίθουσα και πολύ περισσότερο από την αρχή που συνελήφθη.
Είναι ένας άνθρωπος ο οποίος είχε μια αταλάντευτη πορεία. Είναι εκείνος ο οποίος ποτέ βέβαια δεν είπε ότι βασανίστηκε, ποτέ δεν είπε ότι έγιναν κάποιες συγκεκριμένες ενέργειες σε βάρος του, ποτέ δεν είπε τέτοια πράγματα. Είναι εκείνος όμως ο οποίος εξαρχής διατράνωσε τόσο στις προανακριτικές όσο και στις ανακριτικές όσο και μέχρι σήμερα, την απόφασή του, την άποψή του ότι δεν έχει καμία σχέση με τη συγκεκριμένη Οργάνωση.
Έχει λοιπόν μια αταλάντευτη πορεία από τότε που ξεκίνησε, όταν μάλιστα συνελήφθη και στην Αντιτρομοκρατική Υπηρεσία, τότε που δεν είχε καμία συμμετοχή νομικού παραστάτη, τότε που είχε τη δυνατότητα και τη δύναμη να πει ότι «εγώ δεν έχω καμία σχέση›. Γιατί; Γιατί πράγματι αυτό έβγαινε από μέσα του. Αυτό ήταν εκείνο που τον προσδιόριζε, αυτό ήταν εκείνο που ήξερε, εκείνο που γνώριζε και εκείνο που πίστευε. Και αυτό προσπαθεί να δώσει και σε εσάς.
Είναι ένας άνθρωπος ο οποίος όλο αυτό το 16μηνο περίπου που είναι προφυλακισμένος, από τότε που συνελήφθη μέχρι σήμερα, δεν ήταν εκείνος ο οποίος βγήκε στα ΜΜΕ, δεν ήταν εκείνος ο οποίος έστειλε επιστολές, δεν ήταν εκείνος ο οποίος προσπάθησε να κάνει ένα επικοινωνιακό τέτοιο παιχνίδι που να δώσει τη δυνατότητα να έχει κάποιους οι οποίοι θα τον ακολουθήσουν και οι οποίοι θα φωνάξουν για λογαριασμό του.
Είναι εκείνος ο οποίος περίμενε υπομονετικά, πολύ υπομονετικά, έχοντας ελπίδα σε εσάς, πιστεύοντας ότι εκείνος και εσείς, ο ένας αντίκρυ απ’ τον άλλον, θα έχετε τη δυνατότητα να έχετε την αλληλοκατανόηση και να σας μεταφερθούν αυτά τα οποία πρέπει να σας μεταφερθούν. Περίμενε τους φυσικούς του δικαστές, περίμενε να έρθει στην αίθουσα αυτή να τα πει όλα αυτά, περίμενε εκεί που έπρεπε να μιλήσει.
Και ήρθε η ώρα αυτή τη στιγμή να μιλήσει. Μίλησε και κατά την απολογία του, μίλησε και κατά τη διάρκεια της ακροαματικής διαδικασίας, θέλει όμως να σας πείσει γιατί είναι σίγουρος ότι αυτά που θέλει να σας πει είναι αυτά τα οποία αντιπροσωπεύουν την αλήθεια. Τί περιμένει λοιπόν από εσάς; Περιμένει να σκύψετε πάνω του, περιμένει να τον ακούσετε, περιμένει να τον κρίνετε με το νομικό πλαίσιο το οποίο υπάρχει, με αυτές τις διαδικασίες οι οποίες υφίστανται, με αυτές τις διαδικασίες με τις οποίες θα εκρίνετο κάθε ένας ο οποίος με αυτό το βαρύτατο κατηγορητήριο το οποίο έχει σήμερα ο Νίκος Παπαναστασίου, είχε απαίτηση να κριθεί από οποιοδήποτε Δικαστήριο.
Περιμένει να μην επηρεαστείτε από πουθενά. Περιμένει να μην επηρεαστείτε από την πίεση αυτή η οποία υφίσταται, περιμένει να μην επηρεαστείτε από τα αποτελέσματα που μπορεί μια τέτοια Δίκη να έχει στην πολιτική, κοινωνική και οικονομική ζωή της χώρας μας. Περιμένει από σας να τον κρίνετε με βάση το δικαιϊκό μας σύστημα με το θεσμικό πλαίσιο το οποίο υπάρχει και με τους κανόνες της Ποινικής Δικονομίας η οποία υφίσταται σήμερα.
Πολλές φορές χαρακτηρίστηκε από τον Τύπο ως ακόμα και υπαρχηγός της Οργάνωσης αυτής, χωρίς να βγαίνει από πουθενά αυτό. Ήταν μια άποψη η οποία εκφραζόταν μέσα από κάποιες υπόγειες διαδρομές, μέσα από κάποια ΜΜΕ τα οποία πιθανόν, έχοντας κάποιες επιδιώξεις, κάποιους δικούς τους σκοπούς, θέλοντας να πετύχουν τη δικαίωση. Διότι μέσα από αυτή την ιστορία κ.κ. Δικαστές, μην ξεχνάμε, πάρα πολλοί άνθρωποι προσπάθησα να αναρριχηθούν, πάρα πολλοί άνθρωποι προσπάθησαν μέσω αυτής της ιστορίας να δικαιωθούν, πάρα πολλοί άνθρωποι προσπάθησαν να γίνουν γνωστοί, οι γνωστοί γνωστότεροι και πάει λέγοντας.
Αυτοί λοιπόν καπηλεύτηκαν κάποιους ανθρώπους οι οποίοι περίμεναν, διότι θεωρούσαν ότι πρέπει να ακουστούν από εσάς, από τον φυσικό τους δικαστή. Αυτά λοιπόν είναι εκείνα τα οποία θέλει να σας πει ο Νίκος Παπαναστασίου και θέλει να τον ακούσετε για να αντιληφθείτε, αν δεν έχετε αντιληφθεί ήδη, που θεωρώ ότι έχετε αντιληφθεί, ότι καμία σχέση δεν έχει με τα βαρύτατα αδικήματα αυτά για τα οποία κατηγορείται.
Θα σας έλεγα ότι ελέχθη και κάτι ακόμα πολλές φορές στον Τύπο για τον συγκεκριμένο κατηγορούμενο. Ελέχθη η άποψη ότι είναι ο μυστηριώδης. Είναι ο μυστηριώδης, πράγματι, διότι δεν υπήρξε ποτέ στην Οργάνωση και γιατί κανείς δεν τον ξέρει. Δεν τον ξέρει κανείς από την Οργάνωση και γι αυτό είναι μυστηριώδης. Φανταστείτε έναν άνθρωπο ο οποίος φέρεται σήμερα να είναι στην Οργάνωση ιδρυτικό μέλος με μια ρήση του βουλεύματος η οποία δεν στηρίζεται πουθενά, θα πούμε παραπέρα γι αυτό. Θεωρείται ιδρυτικό μέλος της 17Ν και παρόλα αυτά θεωρείται ότι παρέμεινε στη 17Ν μέχρι την ημέρα της συλλήψεώς του, τον Ιούλιο του 2002 και παρόλα αυτά, δεν τον ξέρει κανείς.
Δεν είναι κανείς, εκτός από μία δύο εξαιρέσεις για τις οποίες θα πούμε, ο οποίος ήρθε να πει ότι τον ξέρει. Θα σας πω μόνο το εξής: Αν δείτε την κατάθεση του Σάββα Ξηρού, αυτή την περίφημη κατάθεση για την οποία τόσος λόγος έγινε κτλ. και στην οποία θα αναφερθώ αργότερα, δεν τον ξέρει, δεν αναφέρει τίποτε γι αυτόν. ¶νθρωποι οι οποίοι παραδέχτηκαν ότι ήταν πράγματι μέλη της 17Ν δε λένε τίποτε γι αυτόν. Δύο άνθρωποι λένε και θα δούμε τί λένε και πώς το λένε και γιατί το λένε.
Έχετε λοιπόν υπόψη σας ότι αυτός ο περίφημος «Φαντομάς›, ο άνθρωπος τον οποίον επί τόσο μεγάλο χρονικό διάστημα δεν τον ξέρει κανείς γιατί δεν αναφέρθηκε κανείς ούτε σε εκείνες τις καταθέσεις τις οποίες αργότερα κάποιοι συγκεκριμένοι κατηγορούμενοι πήραν πίσω θεωρώντας ότι δεν ήταν νομότυπες και ότι δεν δόθηκαν νομότυπα. Κατηγορείται λοιπόν –για να μπω στην ουσία της υπεράσπισής μου προς αυτόν- με τις εξής κατηγορίες:
Καταρχήν θα μπω σε αυτές που θεωρώ τις πιο σημαντικές. Θεωρείται ως απλός συνεργός στις δολοφονίες του Μάτη, του Ρουσσέτη και του Μομφεράτου, ως απλός συνεργός στην απόπειρα ανθρωποκτονίας του Τσαντ και κατηγορείται ως συνιδρυτής και στη συνέχεια ως συμμέτοχος στην Οργάνωση αυτή. Επίσης κατηγορείται και γι αυτές τις άλλες που έχουν σχέση με όλους τους κατηγορουμένους για τα εκρηκτικά και τα όπλα όπως αυτές προσδιορίζονται συγκεκριμένα στο κατηγορητήριο.
Είμαστε εδώ πέρα 8 μήνες και διυλίσατε τον κώνωπα σε σχέση με όλα αυτά τα αδικήματα τα οποία τελέστηκαν κατά τη διάρκεια αυτών των 27 ετών που θεωρείται ότι αυτή η Οργάνωση λειτούργησε. Για να δούμε λοιπόν: Πέρασαν 450 μάρτυρες ενώπιόν σας. Είπε κανείς τίποτα για τον συγκεκριμένο; Φαντάζεστε έναν άνθρωπο ο οποίος δρα επί 27 χρόνια και εμφανίζονται 450 μάρτυρες περίπου οι οποίοι παρέλασαν από εδώ και δε μπήκαν ούτε σε ποσοστώσεις για τον συγκεκριμένο κατηγορούμενο, δε μπήκα πουθενά, κανείς δεν είπε ότι μπορεί να είναι εκείνος.
Ήταν όλοι κάθετοι, ήταν όλοι απόλυτοι, ήταν όλοι συγκεκριμένοι, ότι κανείς δεν είδε τίποτα, δεν είδε τον συγκεκριμένο κατηγορούμενο να συμμετέχει σε οποιαδήποτε από αυτές τις ενέργειες για τις οποίες κατηγορείται. Αυτό είναι το ένα κομμάτι. Υπάρχει όμως ένα δεύτερο κομμάτι. Κατά τη διάρκεια της διαδικασίας είπε κάποιος από τους συγκατηγορούμενούς του κάτι γι αυτόν; Επί 8 μήνες ένας μόνο είπε: Ο ξάδερφός του.
Με εξαίρεση τον ξάδερφό του τον Ανέστη Παπαναστασίου, κανείς απ’ όλους τους άλλους δεν είπε κάτι. Και εκείνος εξέφρασε μια λογική τοποθέτηση κατά την άποψή του. Είπε δηλαδή ότι «λογικά πρέπει να είναι ο ξάδερφός μου εκείνος ο οποίος πήρε αυτό το σχεδιάγραμμα› για το οποίο θα πούμε αργότερα και ο οποίος κάποια συγκεκριμένη στιγμή, με την δήλωσή του αυτή τον εμπλέκει στη συμμετοχή στη 17Ν. ΄
Έχουμε λοιπόν μια ακροαματική διαδικασία την οποία συνηθίζουμε να τη λέμε εμείς οι νομικοί «βασιλίδα της απόδειξης›, «βασιλίδα της διαδικασίας› και έχουμε 8 μήνες τους οποίους κανείς από τους συγκεκριμένους κατηγορουμένους, τίποτε απολύτως δεν ανέφερε για εκείνον. Κανείς από τους μάρτυρες. Πέρασε δηλαδή μία ολόκληρη διαδικασία στην οποία δεν είπε κανείς τίποτα.
Σύμφωνα λοιπόν με τη ρήση την Προεδρική της υπόθεσης αυτής η οποία πολλές φορές επανελήφθη εδώ, δεν έχει κανένα λόγο να προσπαθήσει εκείνος να αντικρούσει πράγματα για τα οποία κανείς δεν ήρθε να πει εναντίον του. Δεν είναι όμως μόνο αυτό κ.κ. Δικαστές, δεν είναι μόνο ότι κανείς απ’ όλους τους παράγοντες της Δίκης δεν ήρθε να πει κάτι για τον συγκεκριμένο. Υπάρχουν και άλλα στοιχεία τα οποία θα σας τα πω εν τάχει, τα οποία δείχνουν ότι καμία σχέση δεν είχε με τα συγκεκριμένα αδικήματα.
Θα ξεκινήσω βασικά με τα αδικήματα των ανθρωποκτονιών τα οποία τα θεωρώ και βασικότερα. Για θυμηθείτε, έκανε μια αγόρευση ο συνήγορος του Μάτη εδώ, επί δυόμισι περίπου ώρες. Στην υπόθεση Μάτη ο συγκεκριμένος κατηγορούμενος, είναι κατηγορούμενος σαν απλός συνεργός όπως είναι σε όλες τις ανθρωποκτονίες αυτές για τις οποίες κατηγορείται ως απλός συνεργός. Ήρθε να σας πει τίποτα;
Έρχεται μια Πολιτική Αγωγή η οποία αγορεύει επί δυόμισι ώρες, η οποία προσπαθεί να αποδείξει πώς έγινε η δολοφονία αυτού του άτυχου του Μάτη, προσπαθεί να αποδείξει ποιοι συμμετείχαν σ’ αυτήν, με ποιο τρόπο συμμετείχαν, τί έκαναν, και έρχεται και δε λέει τίποτα για τον συγκεκριμένο κατηγορούμενο. Τίποτε απολύτως. Τί σημαίνει αυτό σημειολογικά; Έχετε δει εσείς ποτέ στην πολύχρονη πορεία σας, Πολιτική Αγωγή η οποία πράγματι να θέλει να καταδικάσει, να είναι Πολιτική Αγωγή σε μια ανθρωποκτονία και για έναν από εκείνους, ο οποίος φέρεται ότι είναι κατηγορούμενος να μη λέει τίποτα;
Τί δείχνει αυτό; Δείχνει σαφώς ότι είναι πεπεισμένο ότι δεν έχει καμία σχέση με τη δολοφονία του Μάτη. Θα σας πω και κάτι άλλο που θα το δείτε όταν ανατρέξετε στα έγγραφα κατά την ώρα της διάσκεψής σας σε σχέση με την υπόθεση του Νίκου Παπαναστασίου. Θα σας πω το εξής: Τον Σεπτέμβριο του 2002 ο Μάτης κατέθεσε γνωστοποίηση, δήλωση Πολιτικής Αγωγής.
Αν δείτε τη δήλωσή του αυτή της Πολιτικής Αγωγής που έκανε τον Σεπτέμβριο, όταν πλέον είχε ολοκληρωθεί η δικογραφία σε σχέση με τους παρόντες κατηγορουμένους, όταν είχε γνώση όλων των στοιχείων της δικογραφίας αυτής και πολύ περισσότερο βέβαια και του συγκεκριμένου κατηγορουμένου, του Νίκου Παπαναστασίου, ο οποίος είχε συλληφθεί ήδη και είχε δώσει απολογία πολύ νωρίτερα, θα δείτε ότι δεν έχει παρασταθεί ως πολιτικώς ενάγων κατά του Νίκου Παπαναστασίου. Έχει παρασταθεί ως πολιτικώς ενάγων κατά 4, 5, 6 συγκατηγορουμένων του -δε θυμάμαι και δε θέλω να σας παραπλανώ-, δεν έχει παρασταθεί εναντίον του συγκεκριμένου κατηγορουμένου.
Τί δείχνει αυτό; Ότι η προδικασία δεν τον έπεισε. Είναι ο αδερφός του Μάτη. Φανταστείτε δηλαδή έναν αδερφό ο οποίος ήρθε εδώ και ο οποίος πράγματι με όλα αυτά τα οποία είχε να πει για τον αδερφό του και με το δίκιο του, εγώ δε μπορώ να έχω αντιρρήσεις πάνω σ’ αυτό, κατεφέρθη εναντίον εκείνων που θεώρησε ότι αφαίρεσαν τη ζωή του αδερφού του. Παρόλα αυτά θα δείτε όμως ότι δε λέει τίποτα. Τί σημαίνει αυτό; Τί δείχνει αυτό; Δε δείχνει ότι έχει ενστερνιστεί την ιδέα από την προδικασία, ότι από τα έγγραφα, από τις καταθέσεις των μαρτύρων, απ’ ότι υπήρχε εν πάση περιπτώσει, δε δείχνει ότι δεν έχει καμία σχέση με τη συμμετοχή του σε σχέση με το αδίκημα αυτό για το οποίο κατηγορείται;
Βέβαια εδώ ήρθε και σας είπε και πράγματι παρέστη ως Πολιτική Αγωγή, αλλά δεν είπε τίποτα στη συνέχεια. Έχουμε λοιπόν προδικασία η οποία δεν δείχνει τίποτα για τη συγκεκριμένη υπόθεση του Μάτη. Θα συμφωνήσετε νομίζω μαζί μου, δε μπορεί κανείς να πει κάτι διαφορετικό, δε θα σας λέω πράγματα που αντικρούουν στη λογική, δε θ’ ακούσετε από μένα κάτι που έρχεται σε αντίθεση με τη λογική, δε μπορείτε λοιπόν να μη δεχθείτε εσείς ότι πράγματι τίποτα δεν ελέχθη εδώ. ¶ρα, τί σημαίνει αυτό; Έχουμε λοιπόν μία άλλη άποψη ότι εκείνοι οι οποίοι παρέστησαν ως πολιτική αγωγή για το θάνατο του αδελφού τους, του γιου τους (δεν ξέρω τι άλλο) ήταν εκείνοι οι οποίοι σε καμία περίπτωση δεν θεώρησαν ότι συμμετέχει στην ενέργεια αυτή ο συγκεκριμένος κατηγορούμενος.
Θα έρθω όμως και πιο πέρα. Θα έρθω στην δολοφονία Μομφεράτου-Ρουσσέτη. Εδώ είχαμε μία μεγαλειώδη κ.κ. Δικαστές ακόμα περισσότερο. Είχαμε μία πράγματι και οφείλω να το ομολογήσω αυτό, είχαμε μια από άποψης δικηγορικής επαγγελματικής δεοντολογίας και από πλευράς ηθικής άψογη. Ήρθε λοιπόν ο κ. Ποταμίτης ο οποίος είναι δικηγόρος των πολιτικώς εναγόντων που έχουν σχέση με τον Μομφεράτο και είδατε ότι ο γιος Μομφεράτος ήταν ένα παιδί το οποίο παρακολούθησε ολόκληρη τη Δίκη αυτή, μάλιστα πήρε μέρος με μια ευγένεια, με μια συνέπεια, με μια κουλτούρα αν θέλετε, με όλον αυτόν τον σεβασμό ο οποίος βγαίνει σε κάποιους ανθρώπους οι οποίοι δεν έχουν έρθει εδώ να αλαλάξουν αλλά έχουν έρθει να ανταλλάξουν άποψη, να πουν άποψη, να σας πείσουν ή να μην σας πείσουν, να σας πουν όμως την άποψή τους.
Έρχεται λοιπόν ο εκπρόσωπος αυτού του παιδιού και της μητέρας του κλπ και τι λέει; Έρχεται ευθαρσώς και σας λέει όπως βγαίνει από τα πρακτικά, θα το πούμε όταν έρθει η ώρα για το καθένα αδίκημα και έρχεται και σας λέει ότι «εγώ είμαι πεπεισμένος ότι σε αυτή τη δολοφονία δεν έχει πάρει μέρος ο συγκεκριμένος κατηγορούμενος›.
Κύριοι Δικαστές, αν δεν ήταν η Δίκη αυτή σας μιλάω εν τιμή δεν θα σας έλεγα τίποτα. Αν δεν ήταν αυτή η Δίκη η οποία έχει μία ιδιαιτερότητα αν θέλετε και οφείλουμε όλοι να την καταλάβουμε δεν θα σας έλεγα τίποτα. Θα σας έλεγα «ορίστε, αναφέρομαι στα λόγια της πολιτικής αγωγής› και θα καθόμουν κάτω, έτσι θα έπρεπε να κάνω γιατί το περισσό θα ήταν σε βάρος και της δικής σας της νοημοσύνης αλλά και της δικής μου να προσπαθήσω να σας πείσω γι αυτό το οποίο είναι δεδομένο, να προσπαθήσω να παραβιάσω ανοιχτές πόρτες.
Θα έλεγα λοιπόν ότι εγώ στέκομαι σε αυτό το επιχείρημα. Έρχεται η πολιτική αγωγή η οποία λέει «ξέρετε, εγώ δεν έχω›. Φανταστείτε οποιαδήποτε άλλη δίκη, φανταστεί μία δίκη για ανθρωποκτονία ξεκομμένη, ξεκόψτε την αυτή τη δίκη από την 17Ν, πέστε ότι δικάζετε μία άλλη ανθρωποκτονία που δικάζονταν 3-4-5 (δεν ξέρω πόσοι συγκατηγορούμενοι) και να ερχόταν κάποιος της πολιτικής αγωγής και να σας έλεγε: «εγώ πιστεύω ότι αυτός ο άνθρωπος δεν έχει καμία σχέση›. Θα προχωρούσατε; Θα ερχόσασταν ποτέ να υπερκεράσετε τη βούληση εκείνου ο οποίος έχει υποστεί το πλήγμα; Έχετε τη δυνατότητα εσείς να υπερκεράσετε; Εσείς ξέρετε καλύτερα τα πραγματικά περιστατικά και το δέχομαι. Εσείς μπορείτε να κρίνετε καλύτερα αλλά όσο και να θέλετε να πείτε δεν μπορείτε να την ψάξετε την υπόθεση στο εύρος και στο βάθος που την έχει ψάξει ο συγκεκριμένος εκείνος ο οποίος εκπροσωπεί τον αδελφό του, εκείνος ο οποίος εκπροσωπεί το θύμα.
Είναι λοιπόν προς τιμήν τους και ακούστηκαν και κάποιες τέτοιες φωνές οφείλω να πω ότι έρχεται ένας συνήγορος και λέει αυτά που λέει. Οφείλω να πω ότι αναβάθμισε στην αίθουσα αυτή τον πολιτισμό μας το νομικό και τον ηθικό μας πολιτισμό αν θέλετε.
Έρχομαι όμως και στον τρίτο εκπρόσωπο πολιτικής αγωγής του Ρουσσέτη, της οικογένειας Ρουσσέτη. Είδατε κι εκεί τη χήρα Ρουσσέτη με πόσο πάθος ήρθε και σας μίλησε, πόσο προσπάθησε, πόσο ήρθε είπε ορισμένα πράγματα, έκανε, έδειξε, έβγαλε αυτά τα οποία αισθανόταν. Μάλιστα ελέχθησαν και κατά την άποψή μου και κάποιες υπερβολές ότι την έπαιρναν τηλέφωνο αργότερα και την φόβιζαν. Ελέχθησαν και τέτοια πράγματα κατά την άποψή μου κι όμως αυτή η γυναίκα με αυτό το πάθος το δικαιολογημένο εγώ θα πω, γιατί εγώ δικαιολογώ τον οποιονδήποτε έχει χάσει κάποιον δικό του. Δικαιολογώ και τις ακρότητές του και όλα. Αλλά αυτή η γυναίκα δια του νομίμου εκπροσώπου της και αυτή δεν είπε τίποτε για τον συγκεκριμένο κατηγορούμενο. Τίποτα απολύτως.
Ήρθε ο κ. Παπαλάμπρου και θα το δείτε και αυτό στα πρακτικά και δεν μίλησε καθόλου για Παπαναστασίου. Μάλιστα είπε το εξής: ότι σε πολλά πράγματα έχω άποψη ίδια με αυτή της υπεράσπισης επειδή μίλησε μετά, με της υπεράσπισης της πολιτικής αγωγής του Μομφεράτου. Στη συνέχεια όμως είπε ότι εγώ να έχω κάποιες διαφοροποιήσεις. Σε αυτές όμως τις διαφοροποιήσεις δεν ενέταξε σε καμία στιγμή το συγκεκριμένο Νίκο Παπαναστασίου.
Τι έχουμε λοιπόν; Έχουμε τρεις δολοφονίες στις οποίες οι πολιτικώς ενάγοντες όπως εκφράστηκαν δια των νομίμων εκπροσώπων τους εδώ έρχονται και σας λένε ότι δεν έχει καμία σχέση ο συγκεκριμένος. Έχουμε και από την άλλη στη μία μοναδική, η μόνη φωνή η οποία ακούστηκε σε βάρος του, είναι η φωνή από την πλευρά του εκπροσώπου του συναδέλφου της πολιτικής αγωγής του Τσαντ ο οποίος είπε, συμπεριέλαβε πράγματι και θα σας πω όταν έρθει ακριβώς η ώρα τι ακριβώς συμπεριέλαβε, κάποιες αιτιάσεις σε βάρος του Νίκου Παπαναστασίου. Οι αιτιάσεις όμως αυτές προσανατολίζονταν σε επιθετικούς χαρακτηρισμούς και τίποτε άλλο. Δεν είπε τίποτα συγκεκριμένο, δεν είχε καμία προσέγγιση επάνω στο θέμα γιατί είναι ο Παπαναστασίου, γιατί έχει σχέση ο Παπαναστασίου.
Σε μια μάλιστα υπόθεση στην οποία ούτε εκείνος ο οποίος έχει αναφερθεί κατά του Παπαναστασίου έχει πει κάτι συγκεκριμένο. Λέει ή ο τάδε ή το τάδε. Εκεί έγινε μια σειρά από επιθετικούς προσδιορισμούς, μια σειρά από ενοχοποίηση με βάση το σύνολο της κατηγορίας και όχι το συγκεκριμένο κατηγορούμενο (προσέξτε το αυτό) και πράγματα που αποδεικνύουν την έλλειψη κάποιων επιχειρημάτων.
Θα σας πω και κάτι άλλο. Ότι κατά την διάρκεια της εξέτασης για την υπόθεση Τσαντ εκεί μάλιστα έκανε και μία αποστροφή ο κ. Αγιοστρατίτης όταν σε κάποια στιγμή εσείς κ. Πρόεδρε μας είπατε ότι πρέπει να κάνουμε γρήγορα γιατί αυτή η υπόθεση κάποτε πρέπει να τελειώσει. Εκεί λοιπόν είχε και μια αποστροφή κάποια στιγμή ο κ. Αγιοστρατίτης ο οποίος είπε «ξέρετε ότι αυτή η υπόθεση τελείωσε σε 22,5 λεπτά, μια ανθρωποκτονία τελείωσε σε 22,5 λεπτά›. Δεν ξέρω αν τα μέτρησε, αν αυτό ήταν ένα σχήμα υπερβατικό, αν ήταν ένα σχήμα υπερβολής που ήθελε να πει ή αν πράγματι το μέτρησε. Δεν το ξέρω.
Εκείνο που μπορώ να θυμάμαι είναι ότι τελείωσε υπερβολικά γρήγορα. Σε αυτήν λοιπόν τη διαδικασία των 22 λεπτών δεν ελέχθη τίποτα από πλευράς πολιτικής αγωγής το οποίο να επιβαρύνει, ούτε προσπάθεια επιβάρυνσης του συγκεκριμένου κατηγορούμενου και φυσικά δεν ρωτήσαμε κι εμείς διότι πάντα ακολουθούμε εκείνο το οποίο εσείς είπατε και έχετε απόλυτο δίκιο. Μίλησε κύριε για τον πελάτη σας, είπε τίποτα; Γιατί επεμβαίνετε; Και έχετε και δίκιο. Όταν κάποιος δεν εισφέρει κάτι στην αποδεικτική διαδικασία τι πρέπει να κάνουμε εμείς; Και πραγματικά και γι αυτό και δεν ρωτήσαμε. Τι να πούμε; Εξ αντιδιαστολής να πάμε να πούμε; Όχι.
Κύριοι Δικαστές, έχετε υπόψη σας ότι είναι φοβερά δύσκολο να αποδείξει κανείς την απουσία. Τα επιχειρήματα στην παρουσία είναι πάρα πολύ εύκολα γιατί έχει κανείς όλο το υλικό στα χέρια του το οποίο μπορεί να το πλάσει, μπορεί να το πάει εκεί που θέλει ή εκεί που δεν θέλει, να βγάλει τα συμπεράσματά του. Όταν όμως μιλάμε για απουσία, όταν κάποιος λέει δεν ήμουν εκεί τα πράγματα είναι δύσκολα, είναι πολύ πιο δύσκολα. Αλλά αυτή την απουσία εσείς θα την κρίνετε με βάση κάποια δεδομένα τα οποία εμείς θα σας δώσουμε και με βάση κάποια δεδομένα τα οποία εξήχθησαν από αυτή τη διαδικασία ή βγαίνουν από τη δικογραφία ή βγαίνουν από έγγραφα, βγαίνουν από διάφορα άλλα αποδεικτικά μέσα κι εκεί δεν υπάρχει τίποτα συγκεκριμένο.
Έρχομαι όμως να πω και κάτι άλλο πέραν όλων αυτών που σας είπα. Θα αναφερθώ και στη δική σας κ.κ. Δικαστές τόσο της ορθής όσο και της καθημένης δικαιοσύνης και στην δική σας συμπεριφορά η οποία σημειολογικά δείχνει κάτι απέναντι στον συγκεκριμένο κατηγορούμενο όταν ο κατηγορούμενος αυτός απολογείτο ενώπιόν σας σε σχέση με τα αδικήματα αυτά.
Κατέγραψα, κανείς από σας, κανείς από όλους όσους είσαστε στην Έδρα δεν του υπέβαλλε ερώτηση σχετική με τις ανθρωποκτονίες ούτε ακόμα ο κ. Ζαϊρης ο οποίος ήταν πολύ λεπτολόγος στις ερωτήσεις τις οποίες απεύθυνε. Κανείς, ούτε η Εισαγγελική Έδρα. Δεν ετέθη μία ερώτηση που να έχει σχέση είτε με τον Τσαντ, είτε με τον Μάτη, είτε με τον Μομφεράτο.
Τι δείχνει αυτό σημειολογικά κ.κ. Δικαστές; Εγώ έχω μάθει να εξετάζω ορισμένα πράγματα. Έχοντας κάποια χρόνια στην δουλειά αυτή ξέρω ότι όταν δεν ρωτιέται κανείς σημαίνει ότι έχει πειστεί για την αθωότητά του. Κύριοι Δικαστές, δεν μπορώ να φανταστώ ότι εσείς δεν ρωτήσατε. Ρωτήσατε μόνο για την συμμετοχή. Όλες οι ερωτήσεις ήταν για την συμμετοχή, όσες του έγιναν και αυτές όχι πολλές. Καμία ερώτηση δεν έγινε σχετική με τις ανθρωποκτονίες αυτές.
Έρχομαι και λέω: τι σημαίνει αυτό, τι προσδιορίζει αυτό και τι προσδιορίζει μέσα σας; Διότι κάποια στιγμή μέσα σας αν πιστεύατε ότι αυτές είχαν γίνει έπρεπε να προσπαθήσετε να δείτε γιατί έγιναν, εάν έγιναν και όλα αυτά. Υπάρχει βέβαια και ο αντίλογος. Θα μπορούσε να μου πει κάποιος από σας κ.κ. Δικαστές ότι δεν ρωτήσαμε εμείς τον συγκεκριμένο κατηγορούμενο γιατί ήμασταν πεπεισμένοι ότι είχαν γίνει αυτά. Θα μπορούσε και αυτό να γίνει.
Εάν όμως ήσασταν πεπεισμένοι θα πρέπει να ήσασταν πεπεισμένοι από το βούλευμα, από την κατηγορία. Όταν όμως δεν λέχθηκε τίποτα κατά την διάρκεια της ακροαματικής διαδικασίας κ.κ. Δικαστές, εσείς θα μείνετε στο βούλευμα; Δεν θα προχωρήσετε εσείς να ψηλαφίσετε αυτή την ακροαματική διαδικασία κάποια στιγμή η οποία θα έρθει να σας πει συγκεκριμένα πράγματα. Εάν βέβαια είσαστε πεισμένοι από το βούλευμα και δεν ψηλαφίσατε την ακροαματική διαδικασία αυτό σημαίνει ότι έχουμε μια τεράστια μείωση της δίκαιας Δίκης εφόσον εσείς δεν ρωτήσατε, αν το κάνατε αυτό που προφανώς δεν το κάνατε.
Έχω λοιπόν την άποψη ότι όλα αυτά είναι στοιχεία τα οποία δείχνουν και ότι κι εσείς ακόμα δεν έχετε πεισθεί, όχι απλώς δεν έχετε πεισθεί, θα το έλεγα διαφορετικά, ότι έχετε πεισθεί για την αθωότητα του κατηγορουμένου διότι αλλιώς θα έπρεπε να κάνετε κάποιες ερωτήσεις.
Ενώ λοιπόν η διαδικασία κύλησε με αυτόν τον τρόπο που σας περιέγραψα, κανείς δεν μίλησε, κανείς μάρτυρας, κανείς κατηγορούμενος, κανείς, κανείς πλην του Ανέστη κάποια στιγμή ήρθε μία πρόταση. Οφείλω να πω ότι έμεινα εμβρόντητος με την πρόταση αυτή. Ήρθε μία πρόταση από πλευράς Εισαγγελικής Αρχής, από την πλευρά του Τακτικού κ. Εισαγγελέως ο οποίος είπε ότι «ένοχος ουσιαστικά εκτός από τις δύο κατηγορίες για τα εκρηκτικά και τα όπλα στις οποίες αναφέρθηκε ο Αναπληρωτής κ. Εισαγγελέας και ο οποίος είπε ότι δεν είναι ένοχος. Είπε ένοχος για όλα τα αδικήματα.
