Έπρεπε λοιπόν να διαβαστούν οι απαντήσεις. ¶ρα λοιπόν σας λέω ευθέως και συντάσσομαι με την άποψή σας, είμαι μαζί σας σ’ αυτό, ότι οι ερωτήσεις των κ. συνέδρων δεν με ενόχλησαν καθόλου. Δεν με ενόχλησαν κ. Πρόεδρε. Και οφείλω να αποδώσω. Αν ο κ. Κουρκάκης νόμιζε ότι εγώ το είπα γι’ αυτό ζητώ συγνώμη αλλά δεν ήταν αυτή η πρόθεσή μου.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: (εκτός μικροφώνου)
Π. ΡΟΥΜΕΛΙΩΤΗΣ: Όλα αυτά δείχνουν κατά την άποψή μου ποιος ήταν ο λόγος για τον οποίον άλλαξε η μοναδική σε βάρος του συγκεκριμένου κατηγορουμένου κατάθεση στην ακροαματική διαδικασία και είπε ότι πράγματι εκείνος που πρέπει να έχει δώσει είναι ο Νίκος Παπαναστασίου. Θέλετε και το αποτέλεσμα όλης αυτής της ιστορίας; Εγώ θεωρώ ότι ο Ανέστης Παπαναστασίου είναι άδικα εδώ, εγώ το δέχομαι. ¶λλο το ένα όμως και άλλο το άλλο.
Εγώ θεωρώ ότι πάρα πολλοί από τους κατηγορουμένους εδώ είναι άδικα σε αυτό το Δικαστήριο κ.κ. Δικαστές. Βλέπω και μία πρόταση η οποία επιβράβευσε αυτή την κατάθεση αν θέλετε. Εσείς είστε αυτοί που θα πω τα παράπονά μου, είμαι η φωνή του συγκεκριμένου κατηγορουμένου και το έχει αυτό το παράπονο και το παράπονο αυτό το απευθύνει σε εσάς. Σε ποιον να το απευθύνει κ.κ. Δικαστές. Εσείς θα τα ακούσετε όλα αυτά.
Για να δούμε λοιπόν αυτά τα συγκεκριμένα σχεδιαγράμματα. Για να κατηγορήσετε το Νίκο Παπαναστασίου σε σχέση με αυτά τα σχεδιαγράμματα, θα πρέπει να κάνετε όχι άλματα τεράστια αλλά κι εγώ δεν ξέρω τί. Όταν ερωτήθηκε ο κ. Ανέστης Παπαναστασίουι από τον κ. Φυτράκη και από εμένα εάν στο Σιδηρόκαστρο τον επεσκέφθη ο Νίκος Παπαναστασίου σας είπε όχι και αυτό το λένε και άλλοι.
Αντίστοιχα είπε ότι στο Σιδηρόκαστρο στο οποίο είχε αυτό το σπίτι, υπήρχαν άλλοι δύο οι οποίοι έμεναν μαζί του, σας υπενθυμίζω και αυτοί οι τρεις δέχονταν διάφορους συγκεκριμένους ανθρώπους οι οποίοι πράγματι μπορούσαν να μπουν στο σπίτι αυτό. ¶ρα λοιπόν στη συνέχεια ετέθη ένα θέμα εάν το επεσκέφθη στο σπίτι του στη Θεσσαλονίκη ο Νίκος Παπαναστασίου. Εδώ συμπίπτουν οι απόψεις και του Νίκου Παπαναστασίου και του Ανέστη Παπαναστασίου και της γυναίκας του και του αδελφού του όταν ρωτήθηκε.
Είπε ο Νίκος Παπαναστασίου ότι «ναι, στο σπίτι στη Θεσσαλονίκη εγώ μπήκα, πήγα 1 ή 2 φορές›. Όλοι εκεί συντείνουμε. Οι απόψεις του αν μπήκε και είδε το σπίτι του Νίκου Παπαναστασίου είναι ότι «ξέρετε, ή 1 ή 2 φορές›. Τι σημαίνει λοιπόν; Ακούστε μια λογική ακολουθία, ακούστε μια ιστορία του πώς αυτό το συγκεκριμένο σχεδιάγραμμα βρέθηκε από αυτόν τον φουκαρά τον Νίκο Παπαναστασίου στην γιάφκα χωρίς να έχει τα συγκεκριμένα δακτυλικά του αποτυπώματα.
Μπήκε ο Νίκος Παπαναστασίου κάποια μέρα στο σπίτι μία από αυτές τις δύο φορές διότι δεν μπορούσε κατ’ άλλο τρόπο να μπει. Μπήκε λοιπόν μία από αυτές τις δύο φορές και εκεί που ενώ το σχεδιάγραμμα αυτό δεν το ήξερε ούτε ο αδελφός του, δεν το ήξερε ούτε η σύζυγός του, ενώ όπως σας είπε ο Νίκος ο Ανέστης Παπαναστασίου πάντα ήταν παρών γιατί ετέθη αυτή η ερώτηση όταν ήταν και ο Ανέστης μέσα.
Την ώρα που κάποια στιγμή ο Ανέστης Παπαναστασίου έφυγε αναδίφησε σε κάποια μέρη και βρήκε αυτό το σχεδιάγραμμα το οποίο δεν το είχε βρει ούτε η γυναίκα του, ούτε ο αδελφός του, ούτε ο πατέρας του, ούτε κανείς, ούτε ο ίδιος γιατί δεν θυμόταν και ο ίδιος ότι είναι εκεί. Αναδίφησε λοιπόν, το βρήκε. Αφού το βρήκε και όσο έλειπε ο Ανέστης Παπαναστασίου μπόρεσε και το πήρε και διάβασε και είδε ότι αυτό είναι καλό για Οργάνωση σαν την 17Ν. Ήταν δηλαδή ένα σχεδιάγραμμα το οποίο θα τον βόλευε.
Το πήρε λοιπόν αυτό το συγκεκριμένο σχεδιάγραμμα και το εξαφάνισε για να το πάρει να το πάει στην Οργάνωσή του. Προφανώς βέβαια φορούσε και γάντια. Μέσα στο σπίτι του Ανέστη Παπαναστασίου θα έπρεπε να φοράει γάντια διότι αν δεν φορούσε γάντια θα έμεναν επάνω τα αποτυπώματά του.
Το πήρε και το πήγε σε κάποιους συνεργούς από αυτούς οι οποίες περιφέρονται εδώ ως κατηγορούμενοι και τους το έδειξε, το έπιασαν κι εκείνοι. Θεώρησαν όλοι αυτοί ότι είναι εντάξει αυτό το σχεδιάγραμμα, ότι εξυπηρετεί τους σκοπούς τους. Μιλάμε για σχεδιάγραμμα που έγινε το ΄83 και οι οποιεσδήποτε πράξεις που αφορούν στρατόπεδα έχουν γίνει το ΄89 στο Συκούριο. Εκεί είναι η πρώτη πράξις. Μέχρι τότε δεν είχαμε κλοπή όπλων από πουθενά. Η πρώτη πράξη είναι το ΄89 στο Συκούριο.
Το πήραν λοιπόν όλοι αυτοί και κάποια στιγμή αποφάσισαν ότι τους έκανε και ότι έπρεπε να πάει στην γιάφκα. Και δεν βρίσκονται τα αποτυπώματα κανενός σε αυτά εδώ, ούτε του Νίκου Παπαναστασίου, αλλά βρίσκονται μόνο του Ανέστη Παπαναστασίου.
Κύριοι Δικαστές, θα μπορούσατε να έχετε και μία άλλη άποψη. Να μου προβάλλετε και ένα άλλο ερώτημα και να μου πείτε «κ. συνήγορε ξέρεις κάτι; Ναι αλλά κι αν ο Νίκος Παπαναστασίου ήξερε από αυτά και το έπιασε και το καθάρισε;› το 1983 όταν ο κ. Μαρκής νομίζω σας είπε ότι μέχρι τότε τα αποτυπώματα ούτε καμία σχέση είχαν στα χαρτιά, δεν φαινόντουσαν, έτσι μας είπε. Εγώ λέω ότι το καθάρισε. Το καθάρισε από όλους; Ή κάποιος άλλος πιο έμπειρος στον οποίο το έδωσε ο Νίκος Παπαναστασίου το καθάρισε και δεν έφυγαν τα αποτυπώματα του συγκεκριμένου του Ανέστη Παπαναστασίου; Με ποια λογική; Υπάρχει λογική σε αυτή την ακολουθία;
Μπορείτε εσείς να βρείτε μια λογική σε αυτήν την ακολουθία; Βρέθηκε αυτό. Έφυγε, μετακομίσθηκε, πήγε προφανώς όχι μόνο από τον Νίκο Παπαναστασίου, πήγε και έκανε ολόκληρο αυτόν τον κύκλο για να φτάσει σε αυτή την γιάφκα η οποία δεν ξέρω από ποιο έτος και μετά είναι και δεν έχει κανένα? Θα είναι πρωτοφανές στα δικαστικά χρονικά δακτυλικό αποτύπωμα κάποιου να ενδυναμώνει τις υποψίες και τις καταδικαστικές απόψεις σε βάρος κάποιου άλλου. Φανταστείτε δηλαδή, θα έχουμε το εξής, μου θυμίζει πραγματικά εκείνο το ανέκδοτο που λέγαμε όταν ήμασταν μικροί «τι είναι αυτό κάνει νιάου νιάου στα κεραμίδια› και απαντούσε ο άλλος «γάτος που μιλάει ξένες γλώσσες›. Αυτό μου θυμίζει κ.κ. Δικαστές.
Φανταστείτε αιτιολογία. Αυτό το συγκεκριμένο σχεδιάγραμμα εγώ θεωρώ ότι του Ανέστη του το πήραν. Ο Ανέστης ήταν στο Σιδηρόκαστρο, υπήρχαν ένα σωρό άνθρωποι, το έφτιαξε, δεν ήξερε γιατί το φτιάχνει, εγώ τα δέχομαι όλα αυτά. Εκείνο όμως που δεν δέχομαι είναι ότι εκείνος ο οποίος το πήρε είναι ο Νίκος. Δεν συγκεκριμενοποιείται μια ενέργεια, δεν μπορεί να γίνει αυτή η ενέργεια, είναι αδύνατον να γίνει. Θα έχουμε μια παγκόσμια πρωτοτυπία ότι ένα σχεδιάγραμμα και έχει κάποια συγκεκριμένα δακτυλικά αποτυπώματα δεν θα επιβαρύνει εκείνον τον οποίο έχει τα δακτυλικά αποτυπώματα αλλά θα επιβαρύνει κ.κ. Δικαστές κάποιον άλλον. Όχι, αυτό νομίζω ότι καμία δικαστική ή οποιαδήποτε άλλη κοινή λογική δεν μπορεί να το αντέξει.
Το ίδιο πράγμα και για να μην αναφερθώ περισσότερο, λέει και για τα έγγραφα αυτών των συνωμοτικών κανόνων. Τι σας είπε; Τα ίδια πράγματα είναι κι εκεί. Τι σας είπε; Ότι εγώ κάπου πήγα το εργαστήριό του, αυτό σας είπε και εκεί επάνω στα χαρτιά του ήταν και αυτοί οι συνωμοτικοί κανόνες. Εγώ τον ρώτησα εάν ήταν σε μέρος στο γραφείο του κι αν στο γραφείο του αυτό είχε πρόσβαση στους υπαλλήλους, είχε πρόσβαση στον κόσμο, σε αυτούς με τους οποίους συναλλάσσετο, έκανε, έδειχνε, έφτιαχνε και μου είναι «ναι›. Αυτό είπε ο κ. Ανέστης Παπαναστασίου εδώ ενώπιόν σας.
Κάνω την εξής αφελή σκέψη. Φανταστείτε το μέλος αυτό το οποίο επί 27 χρόνια ήταν ασύλληπτο να έχει αφήσει τους συνωμοτικούς κανόνες εκεί μπροστά ούτως ώστε ο οποιοσδήποτε έρχεται να βλέπει και να λέει «όταν σας πλησιάσει αστυνομικός θα κάνετε εκείνο, αν κάποιος τραυματιστεί θα κάνετε το άλλο, αν κάνετε εκείνο θα κάνετε το άλλο›.
Νομίζω ότι δεν αντέχει και δεν θέλω να αναφερθώ περισσότερο σε οποιαδήποτε στοιχεία που έχουν σχέση με αυτό το πράγμα. Θα έλεγα και κάτι ακόμα τελειώνοντας. Κύριοι Δικαστές, υπάρχουν όμως και κάποια στοιχεία εκτός από αυτά τα οποία δεν υπάρχει άλλο στοιχείο που να πει κανείς ότι μπορεί να έρχεται εις ψόγον του συγκεκριμένου κατηγορουμένου. Δεν υπάρχει τίποτα απολύτως.
Υπάρχουν όμως και κάποια άλλα τα οποία δείχνουν ότι καμία σχέση δεν είχε με την 17Ν. Σας λέω το εξής, έχουμε παρακολουθήσεις, προπαρασκευαστικές ενέργειες, θεωρήσεις χώρων, χρονομετρήσεις κλπ. Σας είπε κανείς ότι πήρε μέρος; Έχετε μία κατάθεση. Έχουμε 19 άτομα τα οποία ήρθαν εδώ στο ακροατήριό σας. Έχουμε έναν Σάββα Ξηρό ο οποίος με αυτή του την κατάθεση μίλησε για όλη την Οργάνωση. Σας λέει τίποτα; Σας είπε κανείς τίποτα; Δεν θα τον ήξερε; Δεν θα ήξερε ποιος είναι ένας άνθρωπος ο οποίος επί 25 χρόνια κινεί και δρα σε αυτή την ιστορία;
Θα σας πω μόνο το εξής: ότι ο Σάββας Ξηρός για τους μόνους τους οποίους δεν λέει από όλους, τους 19 κατηγορούμενους είναι για τον Ανέστη, για τον Νίκο και για την Σωτηροπούλου. Δεν λέει τίποτα για κανέναν. Τι δείχνει; Δεν δείχνει κάτι όλο αυτό; Δεν δείχνει ότι δεν υπάρχει κάποια σχέση μεταξύ τους;
Έρχομαι εγώ και σας μεταφέρω κάτι που ο ίδιος μου έγραψε κάποια στιγμή προσπαθώντας να μου πει τα επιχειρήματά του γι αυτό το κομμάτι. Μου έγραψε και το αντέγραψα οφείλω να σας πω και θα το διαβάσω, τρία κομμάτια όπως τα λέει εκείνος. Λέει: σε 27 χρόνια στην Οργάνωση δραστηριοποιούμενος μέχρι την σύλληψή του δεν του εμπιστεύτηκαν ποτέ τόσα χρόνια κάποια αυτουργία αφού σύμφωνα με όσα ακούστηκαν όλοι έπρεπε να βαφτιστούν έτσι ώστε να έχουν κάποιο ποσοστό συμμετοχής στις ενέργειες; Δεν συμμετείχε στον ιδεολογικό τομέα; Δεν σας είπε κανείς ότι είχε καμία σχέση και αφού δεν αναφέρθηκε κανείς γι αυτόν ενώ ήταν πτυχιούχος της Βιομηχανικής και ήταν και ένας άνθρωπος ο οποίος είχε πάει και σε μια Παιδαγωγική Ακαδημία.
Δεν στρατολόγησε ποτέ κανέναν; 27 ολόκληρα χρόνια δεν είπε ένας ότι εμένα με έβαλε ο Νίκος Παπαναστασίου κύριοι. Δεν συμμετείχε σε αποφάσεις προετοιμασίας για σύνταξη προκηρύξεων, χρονομέτρηση, όλα αυτά; Λέχθηκαν τίποτα γι αυτό το άτομο; Δεν νοίκιασε ποτέ του κάποιο σπίτι; Έρχονται άνθρωποι οι οποίοι κατηγορούνται ότι νοίκιασαν σπίτια οι οποίοι λένε ότι εγώ έμεινα 1 χρόνο, 2 χρόνια κλπ. Τι είναι όλα αυτά; Δεν είναι αυτά επιχειρήματα για κείνον;
Αυτά θα σας τα αναφέρω ακριβώς μου τα έγραψε εκείνος και ήθελα να τα πω όπως τα λέει εκείνος, ότι δεν ήρθε σε επαφή με κάποιον μάρτυρα τόσα χρόνια να τον αναγνωρίσει; 27 ολόκληρα χρόνια υπηρετεί αυτή την Οργάνωση η οποία έκανε αυτά τα τόσα πράγματα. Δεν ήρθε κάποιος όλα αυτά τα χρόνια να πει «ναι, αυτός είναι, είναι ο Νίκος Παπαναστασίου, εγώ τον είδα›. Έχω την άποψη κ.κ. Δικαστές ότι δεν μπορείτε να τον κατηγορήσετε και για την συμμετοχή του στην Οργάνωση αυτή.
Θα σας πω όμως και κάποια άλλα. Αναφέρεται η δράση του κάποια στιγμή το ΄80-΄85. Εκεί αναφέρεται η δράση του. Σας έχω δώσει και το έχω κι εδώ ένα χαρτί που δείχνει ότι υπηρέτησε στο Βίτσι ως υλικονόμος, προσέξτε το αυτό. Είχε ανάγκη δηλαδή να πάρει αυτό το συγκεκριμένο; Δεν μπορούσε να φτιάξει, υλικονόμος ήταν, εκεί στο Βίτσι και αφού έχει φύγει 4 χρόνια να έρθει και να το δώσει αυτό, να φτιάξει το δικό του; Γιατί να πάρει αυτό το οποίο του έφερε από μια άλλη Μονάδα; Υπηρέτησε το ΄80 με ΄82 περίπου, 18 μήνες για την ακρίβεια. Δεν ξέρω γιατί υπηρέτησε 18 μήνες.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: (εκτός μικροφώνου)
Π. ΡΟΥΜΕΛΙΩΤΗΣ: Επειδή είχε παιδί, πάντως είναι 18 μήνες. Παρέμεινε επίσης στη Θεσσαλονίκη κ.κ. Δικαστές περίπου 1 με 1,5 χρόνο στο ίδιο χρονικό διάστημα που εργαζόταν σε διάφορα μέρη εκεί. Πότε του έμενε χρόνος να τα κάνει όλα αυτά; Έχουμε δηλαδή ένα χρόνο 3-3,5 ετών στο οποίο από το ΄80 έως το ΄85 ήταν στο Βίτσι και στη συνέχεια στη Θεσσαλονίκη.
Πέραν τούτου είπε κάτι ο κ. Αναγνωστόπουλος και έχει καταγραφεί και στα πρακτικά. Είπε ότι δεν μπορούσε επειδή συνελήφθη κάπου το ΄85 και υπάρχουν τα δακτυλικά του αποτυπώματα, είπε ότι πρέπει να έχει απαξιωθεί από το 1985 (έτσι είπε) στην προσπάθειά του να πει βέβαια ότι μέχρι το 1985 δεν ήταν απαξιωμένος άρα μπορούσε να πάει.
Εδώ όμως διέφυγε κάτι από τον κ. υπερασπιστή της πολιτικής αγωγής. Ότι υπάρχει ποινικό του μητρώο μέσα το οποίο ορίζεται για μια λαθραία, προφανώς είχε μπει στη Γερμανία σε κάποιο λεωφορείο χωρίς εισιτήριο όντας μετανάστης, όντας φτωχός, μη έχοντας πού την κεφαλή κλίναι, εν πάση περιπτώσει μπήκε.
Έχει μια καταδίκη η οποία έχει γίνει το 1975. ¶ρα λοιπόν το 1975 και όχι το 1985 είχε καταδίκη. Με την δικαστική δε συνδρομή αυτή η οποία υπάρχει μεταξύ μας αυτό το ποινικό μητρώο το οποίο έχει σήμερα και το οποίο είναι στη δικογραφία σας και λέει ότι έχει καταδικαστεί το 1975 αυτό το ίδιο ποινικό μητρώο υπήρχε και τότε. ¶ρα λοιπόν αυτό το επιχείρημα δείχνει αυτό που θέλουμε να δείξουμε εμείς. Ότι ήταν ήδη δακτυλοσκοπημένος άσχετα αν ήταν στη Γερμανία. Είχε έρθει εδώ και στην Ελλάδα η δακτυλοσκόπηση αυτή. Όχι κ. Εισαγγελεύ; Δεν ξέρω.
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: (εκτός μικροφώνου)
Π. ΡΟΥΜΕΛΙΩΤΗΣ: Εσείς τι λέτε, να δακτυλοσκοπούμε εμείς και να μην δακτυλοσκοπούν στην Γερμανία; Μου φαίνεται λιγάκι ανόσιο. Εγώ έχω αυτή την άποψη, μπορεί να έχετε δίκιο κ. Εισαγγελέα και δεν θέλω να λέω επιχειρήματα τα οποία αντιστρατεύονται στην λογική σας.
Αυτό που δεν το ξέρω εγώ που είναι δικηγόρος 30 χρόνια, το ήξερε ο συγκεκριμένος κατηγορούμενος; Για να δούμε σε αυτό που είπατε κ. Εισαγγελεύ; Αυτό που εγώ 30 χρόνια δεν το ήξερα και ήρθατε εσείς και με διορθώσατε, το ήξερε το συγκεκριμένος κατηγορούμενος για να σας το πει; Έχω την άποψη ότι και αυτό είναι ένα επιχείρημα.
Δεν έχω άλλα επιχειρήματα να σας πω. Στέγνωσα από επιχειρήματα ότι αφορά την συμμετοχή του στην Οργάνωση αυτή. Θα πω και κάτι τελειώνοντας, δεν θα σας κρατήσω πάνω από 5-6 λεπτά. Κύριοι Δικαστές, εγώ κάνοντας την επιλογή αυτή την οποία σας είπα προηγουμένως, θα υποστηρίξω κάποιες επικουρικές απόψεις χωρίς σ’ αυτό το κομμάτι να θέλω να πω ότι ξέρετε αυτό συνιστά μια οποιαδήποτε συμμετοχή.
Εγώ λέω λοιπόν το εξής και τα λέω κάπως επιγραμματικά, νομίζω όμως ότι εσείς θα τα αντιληφθείτε στο μέγεθος που θέλω να σας τα πω.
Θεωρείτε ότι αυτά τα επιχειρήματα που σας έδωσα ήταν πολύ φτωχά και δεν μπόρεσαν να σας πείσουν. Εσείς έχετε την κρίση, εγώ προβάλλω επιχειρήματα, εγώ σας δίνω αφορμή για σκέψη. Τίποτα άλλο δεν κάνω. Δεν ξέρω εσείς πως θα κινηθείτε. Εσείς θα το αποφασίσετε. Στην κυριαρχική σας κρίση είναι.
Και γι’ αυτό ακριβώς θεωρώντας ότι το ένα στοιχείο δεν αλληλογρονθοκοπείται με το άλλο, έρχομαι να σας πω το εξής: ότι ξέρετε κάτι, αν θέλετε να μιλήσουμε για συμμετοχή στην Οργάνωση, προκύπτει από πουθενά ότι η συμμετοχή σ’ αυτή την Οργάνωση έχει έρθει μέχρι το 2002, που συνελήφθη;
Έχετε καμία αναφορά συγκεκριμένη για στοιχείο που προκύπτει από την δικογραφία που προέκυψε, που έκανε, είτε λέγεται Χριστόδουλος; Και ο Χριστόδουλος στο τέλος της κατάθεσης, σ’ αυτή την περίφημη κατάθεση του, λέει ότι αυτοί οι παλιοί είχαν φύγει, δεν υπήρχαν. Στο τέλος θα το δείτε της κατάθεσης του. Και αν θέλετε να σας το διαβάσω πως ακριβώς το λέει. Λέει ότι «αυτοί οι παλιοί δεν υπήρχαν εκείνη τη στιγμή›.
Λέω λοιπόν το εξής: ότι αν για οποιονδήποτε λόγο εσείς θελήσετε ή η συμμετοχή του στην συγκεκριμένη Οργάνωση μέχρι το 2002 που συνελήφθη μπορεί κανείς αυτό να το πει μετά λόγου γνώσεως; Διότι κ. Δικαστές, δικάζουμε, ξέρουμε, καταλαβαίνουμε, αλλά μπορεί, υπάρχει στοιχείο; Ποιο στοιχείο είναι μετά από το 1985; Είναι η κατάθεση του το 1985.
Και θα σας πω και κάτι άλλο. Έρχεται και λέει ο Παύλος σ’ αυτή την περίφημη κατάθεση του ότι ’80 με ’85, μετά έφυγε. Δηλαδή την κατάθεση του Παύλου θα την αναγνωρίσετε όσον αφορά το κομμάτι εκείνο που λέει ότι είχε συμμετοχή στη 17Ν και όσον αφορά το άλλο κομμάτι που λέει ότι έφυγε δεν θα το αναγνωρίσετε;
Δηλαδή τι κάνουμε; Κάνουμε μια επιλεκτική αναγνώριση και ανάρτηση κάποιων επιχειρημάτων μέσα από αυτές τις καταθέσεις; Στα μισά δηλαδή λέει αλήθεια ο Παύλος και στα άλλα μισά λέει ψέματα; Το ίδιο πράγμα λέει και ο Χριστόδουλος.
Έχω λοιπόν την άποψη ότι ενόψει του γεγονότος -είναι γνωστοί οι νόμοι αυτοί οι οποίοι εφαρμόζουν, τους ξέρετε εσείς καλύτερα από μένα- ότι εκείνη την εποχή ήταν πλημμέλημα, δεν υπάρχει καμία πιθανότητα να θεωρηθεί, αν τυχόν εν πάση περιπτώσει θέλετε να θεωρήσετε, το αίτημα το δικό μου είναι να θεωρήσετε ότι η συμμετοχή αυτή έχει παραγραφεί, ούτως ώστε να πάψει οριστικά η ποινική δίωξη ως προς την παραγραφή αυτή.
Πέραν αυτού σας λέω και το εξής: σας είπε ο κ. Σταμούλης εδώ, σας ανέπτυξε μια εκπληκτική θεωρία θα έλεγα, η οποία είναι αντίθετη βέβαια με τα ισχύοντα, αυτό μπορώ να το πω, που λέει ότι αυτό δεν ήταν διαρκές.
Εγώ να δεχτώ την άποψη σας ότι αυτό είναι διαρκές, αυτή την άποψη, το έγκλημα δηλαδή της συμμετοχής, να δεχτώ την άποψη σας ότι πράγματι είναι διαρκές το αδίκημα αυτό, αυτή την άποψη δηλαδή την οποία πράγματι δέχεται και ομολογεί, να δεχτώ αυτό.
Σας λέω όμως το εξής: υπάρχει ενόψει του ότι η χρονική διάρκεια αυτή είναι από το 1975 λέει το βούλευμα, εγώ σας είπα ότι δεν είναι του ’75, δεν ξέρω τι πειστήκατε και τι κάνατε απ’ όλα αυτά, εκείνο έχει τη δυνατότητα κανείς να πει ότι μέχρι το 2001 ισχύει ο τελευταίος νόμος.
Ξέρω ότι υπάρχουν αποφάσεις, οι οποίες το λένε, οφείλω να το πω. Και οφείλω να σας πω ότι η κρατούσα γνώμη είναι αυτή, η οποία λέει ότι εφόσον τελικά είναι κακούργημα και ότι εφόσον έμεινε στην Οργάνωση, πράγματι θα πρέπει να πάει με το κακούργημα.
Σας λέω όμως την άποψη την οποία λέει και την οποία στηρίζει στο Σύνταγμα ο κ. Μυλωνόπουλος, ο οποίος λέει ότι πράγματι η άποψη αυτή είναι η κρατούσα και οφείλω να το ομολογήσω εγώ αυτό και να το παραδεχτώ, λέει όμως ότι ωστόσο ορθότερο είναι να δεχτούμε ότι και στην περίπτωση των διαρκών εγκλημάτων δεν μπορεί να εφαρμοστεί ο αυστηρότερος νόμος, αφού ως «τέλεση› της πράξης στο διαρκές έγκλημα νοείται όλη η διαρκούσα πράξη και συνεπώς καλύπτεται η περίπτωση αυτή από τη διατύπωση του άρθρου 7, παρ. 1, εδάφιο β του Συντάγματος για την απαγόρευση εφαρμογής του αυστηροτέρου νόμου.
Βλέπετε λοιπόν ότι ανατρέχει όχι απλώς στο 2 του Ποινικού Κώδικα όπως εγώ είχα υπόψη μου, αλλά εδώ ανατρέχει και στο 7 του Συντάγματος, που λέει ότι εξαιτίας αυτού. Γιατί; Γιατί το Σύνταγμα αυτό μιλάει για τέλεση πράξης.
Έχω λοιπόν την άποψη -και κάτι ακόμα και τελειώνω με αυτό- ότι αν και εφόσον δεχθείτε ότι η συγκεκριμένη δραστηριότητα του ως συμμέτοχου, γιατί εγώ στα άλλα εγώ δεν βλέπω, ήταν μέχρι το ‘83-’84, τότε κ. Δικαστές είναι και υπέρ άγαν αυστηρό αν θέλετε αν πείτε.
Δηλαδή τι θα λέμε, ότι το ‘83-‘84 είχε μια συμμετοχή, γιατί δεν ξέρω τι έγινε, αν δεχτούμε την άποψη αυτή, αλλά μετά από το ’84 και μετά δεν έκανε τίποτα, απλώς ήταν ένας άνθρωπος, ο οποίος συμμετείχε αν θέλετε ψυχικά σ’ αυτή, χωρίς να προσδιορίζεται καμία ενέργεια του; Τι θα πούμε τότε, ότι ορθώς εφαρμόζεται;
Ένας δηλαδή που κάνει μια πράξη το ’83 ορθώς δικάζεται με έναν νόμο του 2001 και έναν νόμο ο οποίος έχει θεσπιστεί ειδικά γι’ αυτή την περίπτωση; Σας φαίνεται ότι είναι νοητό; Σας φαίνεται ότι είναι ορθό; Σας φαίνεται ότι είναι ηθικά δίκαιο; Σας φαίνεται ότι αποδίδει δικαιοσύνη; Με την γενική έννοια του όρου.
Κύριοι Δικαστές, τελειώνοντας θα ήθελα να σας πω και ακόμα θα ήθελα να ζητήσω πάλι επικουρικά και χωρίς αυτό να σημαίνει οτιδήποτε άλλο, κουράστηκα να το λέω αλλά δεν θέλω να θεωρηθεί ποτέ, ένα ελαφρυντικό. Το ελαφρυντικό της παραγράφου ε. Εγώ θα το τολμήσω, θα το ζητήσω το ελαφρυντικό, γιατί νομίζω ότι εν πάση περιπτώσει αυτό πρέπει να κάνω ως υπερασπιστής.
Και νομίζω ότι ενόψει του ότι εσείς είσαστε εκείνοι που βγάζετε την απόφαση, εγώ προτείνω, εγώ δεν μπορώ να λέω ορισμένα πράγματα, ούτε ότι συνομολογώ με αυτά τα πράγματα. ¶λλωστε αυτή είναι και η πρακτική που ακολουθούμε σε όλα τα δικαστήρια όλα αυτά τα χρόνια που εν πάση περιπτώσει προσπαθούμε να προσφέρουμε κάποιες υπηρεσίες.
Εγώ θα έλεγα το ε. Δηλαδή με βάση όλα αυτά τα οποία είπαμε, είναι ένας άνθρωπος ο οποίος ζει, έχει μια βιοτεχνία -αυτό απεδείχθη- αγόρασε κάποια σπίτια με τα λεφτά του. Σας είπε μόνο ότι με μία εξαγωγή που έκανε μόνο έβγαλε γύρω στα 6-7 εκ. Σας είπε ορισμένα άλλα πράγματα. Είναι ένας άνθρωπος οικογενειάρχης.
Σας είπαν όλοι εδώ οι μάρτυρες, οι οποίοι κατέθεσαν εδώ, ότι καμία σχέση δεν είχε, ότι είναι ένας άνθρωπος ο οποίος είναι ενταγμένος. Τον είδατε κι εσείς. Δεν τον είδατε ποτέ να σας γυρίσει έναν λόγο, δεν τον είδατε ποτέ να σας πει κάτι, δεν τον είδατε ποτέ να εκδηλώσει μια αντίθετη σχέση με την έννομη τάξη. Είναι ένας άνθρωπος ο οποίος είναι πλήρως ενταγμένος στο κοινωνικό σύνολο. Νομίζω ότι το στοιχείο ε του 84, είναι εκείνο το οποίο αρμόζει και δεν θα ήθελα να σας παραπάνω για την εφαρμογή αυτού του συγκεκριμένου.
Τελειώνοντας, θα ήθελα να σας πω και κάτι ακόμα κ. Δικαστές τελειώνοντας πραγματικά, ότι έχει εμπιστοσύνη ο συγκεκριμένος κατηγορούμενος στην ελληνική δικαιοσύνη. Γνωρίζει τι σημαίνει διάκριση των εξουσιών. Ξέρει ότι εσείς δεν θα ήσαστε εκείνοι ποτέ, οι οποίοι θα λάβετε υπόψη σας πέρα από την κρίση σας τίποτα άλλο, ούτε όλες αυτές τις παραινέσεις.
Θα έλεγα ότι έχει εμπιστοσύνη, ξέρει ότι η δικαστική εξουσία είναι εκείνη η οποία πράγματι οριοθετήθηκε για να θέσει έναν φραγμό στην εκτελεστική εξουσία. Εσείς βοηθάτε τον πολίτη στην αυθαιρεσία της εκτελεστικής εξουσίας. Ξέρει ότι η εκτελεστική εξουσία έλαβε διάφορα σε βάρος του, ελέχθησαν διάφορα πράγματα, γιατί τον πήρε κι αυτόν η μπάλα μαζί με όλους τους άλλους που πήρε η μπάλα.
Πιστεύει στην εθνική ανεξαρτησία, πιστεύει ότι δεν μπορεί να επαναληφθεί εκείνο το αλήστου μνήμης «αυτός είναι ο στρατός σας› και να λεχθεί ότι «αυτή είναι η δικαιοσύνη σας›. Έχει πολλή εμπιστοσύνη σε σας και περιμένει πράγματι, όπως περιμένω κι εγώ, όπως περιμένει και ένα μεγάλο κομμάτι του ελληνικού λαού, πραγματικά να εφαρμόσετε τις ρήσεις σας για δίκαια κρίση στον συγκεκριμένο κατηγορούμενο. Σας ευχαριστώ πολύ.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Ευχαριστούμε και τον κ. Ρουμελιώτη.
Μ. ΔΑΛΙΑΝΗΣ: Κύριε Πρόεδρε, εγώ επικοινώνησα με τον Σύλλογο. Μου είπαν ότι μη ζητήσω άδεια διότι δεν πρόκειται να χορηγήσει άδειες. Από κει και ύστερα ο Σύλλογος ξέρει τα προβλήματα. Αν πίστευε ότι υπάρχει λόγος, θα μπορούσε να μας εξαιρέσει. Αυτή είναι η πραγματικότητα.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Και τι κάνουμε εμείς τώρα;
Μ. ΔΑΛΙΑΝΗΣ: Κύριε Πρόεδρε, έχει φτάσει στο τέλος της. Εγώ και οι συνεργάτες μου θα είμαστε πάρα πολύ σύντομοι.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Τότε έχει σειρά ο κ. Φυτράκης να μας πει. Θα έρθει; Είπε λέει ότι δεν μπορεί.
Μ. ΔΑΛΙΑΝΗΣ: Εμείς καν δεν θα εξαντλήσουμε το ωράριο της μιας μέρας και οι δύο μαζί, δηλαδή η Υπεράσπιση Κονδύλη. Κατά συνέπεια, νομίζω ότι δεν υπάρχει πρόβλημα.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Επομένως μετέχει στην αποχή και δεν θα έρθει. Αυτό είπε. Δευτέρα και Τρίτη δεν θα έχουμε. Τελείωσε.
Μ. ΔΑΛΙΑΝΗΣ: Δεν μπορούμε να κάνουμε αλλιώς.
ΣΥΝΗΓΟΡΟΣ: Πρέπει να γίνει ενιαία λύση. Δεν μπορούμε δηλαδή να πάμε τυχαίως εμπλακέντες στην αγόρευση της Δευτέρας επειδή ήρθε η σειρά μας. Αν τελειώσει ο κ. Μάριος, εγώ είμαι έτοιμος να αγορεύσω.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Δηλώνετε λοιπόν κι εσείς ότι πάλι δεν ?
ΣΥΝΗΓΟΡΟΣ: Δεν προλαβαίνουμε. Για να γίνει η δίκη με τους δικονομικούς κανόνες, πρέπει να δοθεί άδεια από τον Σύλλογο στους 70 δικηγόρους που έχουν παρασταθεί. Δεν θα έχουν δικηγόρο οι άλλοι κατηγορούμενοι;
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Την Τετάρτη όμως θα έρθετε.
ΣΥΝΗΓΟΡΟΣ: Εγώ την Τετάρτη θα έρθω.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Αλίμονο. Εδώ είναι.
ΣΥΝΗΓΟΡΟΣ: Την Τετάρτη θα είμαι εδώ.
Μ. ΔΑΛΙΑΝΗΣ: Εμείς θα έχουμε τελειώσει πριν από τη λήξη του ωραρίου.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Και έχουμε και τον κ. Φίλιππο εδώ πέρα που δεν μας κοιτάει καθόλου.
ΣΥΝΗΓΟΡΟΣ: Πρώτος εγώ και μετά ο κ. Φίλιππος.
Μ. ΔΑΛΙΑΝΗΣ: Μη ακούτε που αστειεύτηκε ο κ. συνάδελφος και είπε ότι δεν είμαι έτοιμος. Πανέτοιμος ήμουν.
ΣΥΝΗΓΟΡΟΣ: Δεν υπάρχει συνέχιση της απεργίας, το ρώτησα κι αυτό. Αλλά αν συνεχιστεί, αλλάζει.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Αν συνεχίσει, βεβαίως αλλάζουν οι όροι φαντάζομαι. Διότι όταν μιλάω εγώ για κίνδυνο 18μήνου, το νοώ. Δεν είμαι φαντασιόπληκτος άνθρωπος. Το νοώ και το πιστεύω και θα πρέπει να ευαισθητοποιηθούν όλοι. Υπάρχουν και παράγοντες της Πολιτείας, οι οποίοι πρέπει να μιλάνε σ’ αυτά. Δεν είναι μόνο εδώ πέρα ο Πρόεδρος μοναχός του.
Κατόπιν λοιπόν αυτών των δηλώσεων, τι προτείνετε κ. Εισαγγελεύ;
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ: Θα διακόψουμε για την προσεχή Τετάρτη κ. Πρόεδρε.
(Διαλογικές συζητήσεις)
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Το Δικαστήριο λοιπόν αποφασίζει την διακοπή, λόγω ανωτέρας βίας βέβαια, για την Τετάρτη 9 η ώρα το πρωί και θα είναι εδώ για αγόρευση ο κ. Μάριος Δαλιάνης.
