ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Μπορώ να πω εγώ μια και τα λέει αυτά αθώος ο άλλος ή ένοχος ο άνθρωπος;
Φ. ΚΟΤΤΕΑΣ: Αυτό λέω εγώ κ. Πρόεδρε;
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Ούτε με ενδιαφέρουν. Δεν πάει να έχει ή δεν έχει δικαίωμα. Αυτά είναι θέματα Διεθνούς Δικαίου, είναι θέματα κυβέρνησης, εξωτερικής πολιτικής.
Φ. ΚΟΤΤΕΑΣ: Δεν θα τα έλεγα σας είπα εάν δεν είχε προτείνει ότι έχει παραγραφεί το αδίκημά του. Τα λέω σε συνάρτηση με αυτό. Δεν τα λέω με άλλο τρόπο.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Αυτό που πρέπει να σας απασχολήσει εδώ είναι αν μέσα στο νομικό σύστημα εάν διαπιστώσει κάποιος παραγραφή μπορεί να πει για την ουσία κάποιου πράγματος. Καταλάβατε τι λέω; Δηλαδή μπορεί να πει «τελέσθηκε ο φόνος αλλά έχει παραγραφεί› ή πρέπει να πει «τελέσθηκε ή δεν τελέσθηκε έχει παραγραφεί›. Αυτό είναι το νομικό που αντί να σας απασχολήσει βλέπω ότι φτάσαμε στις Ηνωμένες Πολιτείες, κάναμε βόλτες. Κουραστήκαμε με τις βόλτες. Πέστε τα όμως αλλά σας λέω τι θα μας απασχολήσει εμάς στην απόφαση. Θα πω εγώ τώρα για τις συμβάσεις με τις Ηνωμένες Πολιτείες;
Φ. ΚΟΤΤΕΑΣ: Μα το τρελό αυτής της ιστορίας – και το κ. Φυτράκης το ίδιο είπε – είπα ότι είναι το εξής, ότι χωρίς να παραπέμπεται γι’ αυτήν την υπόθεση την παίρνει ως αφορμή συμμετοχής του Σερίφη για να ζητήσει ο κ. Εισαγγελέας παραγραφή. Αυτό είναι το θέμα που με καίει. Εγώ λέω ότι το Δικαστήριο μπορεί να αποφανθεί ότι είναι αθώος, όπως και είναι, και όλα τα άλλα περιττεύουν. Ας δω το 211Α, όχι από την σκοπιά που το είδαν οι άλλοι κ. Πρόεδρε, αρκετά είπε ο φίλος μου ο Ιπποκράτης Μυλωνάς και το ανέλυσε επιστημονικά.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: (εκτός μικροφώνου)
Φ. ΚΟΤΤΕΑΣ: Εγώ δεν ξέρω εάν έχουν ξανακουστεί, αυτά που είπα έχουν ξανακουστεί; Έχετε ακούσει τα ίδια από άλλους γι’ αυτά που έχω πει; Έχετε ακούσει για τον Σερίφη κ. Πρόεδρε και από άλλους; Για να το καταλάβω. Τέσσερις φορές έχει αναφερθεί το όνομά του σ’ όλη τη διαδικασία. Αλλά μιλάτε για την υπεράσπιση του Σερίφη που σ’ ολόκληρο το 9μηνο που είμαστε εδώ μέσα, δεν έχει ανοίξει το στόμα του. Αυτό είναι που κουράστηκε το Δικαστήριο, η μια ώρα, ή οι δυο που θα θυσιάσουμε, για να υπερασπιστούμε έναν αγωνιστή, ο οποίος έχει δώσει την ζωή του ολόκληρη σ’ αυτούς τους αγώνες; Αν θέλετε είναι και ιστορική δικαίωση γι’ εκείνον, ανεξάρτητα από την όποια απαλλαγή που θα έχει.
Μου θυμίζετε τα κάλαντα κ. Πρόεδρε που έρχονται τα παιδάκια και εγώ δεν είμαι παιδάκι, που θέλουν να τα πούνε και τους λέτε, πέστε τα, πέστε τα, ή μας τα είπαν άλλοι. Εγώ δεν ανήκω σ’ αυτή τη κατηγορία. Σας το λέω και να το γνωρίζετε και θα έπρεπε να το γνωρίζετε.
Δικαίωμά σας να κρίνετε στη διάσκεψη. Αλλά εφόσον έχετε το δικαίωμα μεγαλοφώνως να κρίνετε, δώστε μας και την απόφαση να φύγουμε. Μα, μεγαλοφώνως κρίνετε, και λέτε ότι όλα αυτά μας τα έχουν πει και είναι άχρηστα. Αν έτσι τα κρίνετε, δεν έχετε το δικαίωμα αυτό.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Τώρα θα καθόμαστε να λέμε για τις συμβάσεις τις διεθνείς και τους αμερικάνους; Εγώ εκεί επενέβην, δεν μας ενδιαφέρει αυτό.
Φ. ΚΟΤΤΕΑΣ: Δεν με ενδιαφέρει αυτό το θέμα; Δεν με ενδιαφέρει ότι έχουν δικαίωμα, με την σύμβαση που υπέγραψαν της έκδοσης;
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Εδώ θα αποφασίσουμε εμείς για έκδοση; Σας παρακαλώ πάρα πολύ.
Φ. ΚΟΤΤΕΑΣ: Εσείς θα αποφασίσετε βεβαίως ανάλογα με την απόφασή σας. Εάν αποφασίσετε αυτό που εγώ πιστεύω, ότι πρέπει να αποφασίσετε ότι είναι αθώος, δεν υπάρχει λόγος να συζητάω. Όμως δεν ξέρω το αποτέλεσμα.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Ακούστε, δεν μπορούμε να συνεννοηθούμε. Πείτε ότι θέλετε, εγώ δεν ξαναεπεμβαίνω, πείτε ότι θέλετε.
Φ. ΚΟΤΤΕΑΣ: Δεν πειράζει, ας μην συνεννοηθούμε, λυπάμαι που το λέω, αλλά δεν πειράζει. Έχω υποχρέωση να τον υπερασπιστώ και θα το κάνω. Εγώ δεν ξέρω πράγματι κ. Πρόεδρε γιατί όλη αυτή η ιστορία, γιατί περισσότερος λόγος χάνεται σ’ αυτόν τον αντίλογο, παρά σ’ αυτά που λέμε. Έτσι ξεκαθαρίζω.
Εάν η ευφυϊα του Δικαστηρίου στο σύνολό του, είναι τόσο υψηλή, που έχει προλάβει να γνωρίζει κάθε τι που θα πούμε, βεβαίως λυπάμαι για την δική μας τυχόν χαμηλότερη ευφυϊα. Εάν δεν είναι όμως έτσι, θα έλεγα να έχετε λίγο υπομονή. Και για να μην επανέλθω σε κάποιο θέμα που εθίγη και παλιότερα. Όταν θυσιάζατε μια μέρα ολόκληρη, για να εξετάσετε ένα μάρτυρα και να του μιλήσετε για την 4η Διεθνή για τον Αριστοτέλη, δεν διαμαρτυρήθηκε κανένας. Και δεν το λέω για να κριτικάρω την έδρα, δεν με ενδιαφέρει, δικαίωμά της να χειριστεί όπως θέλει το θέμα, σας το ξαναείπα αυτό το πράγμα. Αλλά και δικαίωμα δικό μου είναι, να εξαντλήσω την υπερασπιστική άποψη που έχω για τον Σερίφη.
Κατά τον κ. Εισαγγελέα το 211Α καταργείται σιωπηρώς. Επαναλαμβάνω, η επιστημονική ανάλυση που έκανε ο κ. Μυλωνάς, έχει καλύψει το θέμα. Το θέμα το δικό μου που θα αναφέρω, είναι ελάχιστο. Και αν με είχατε αφήσει, θα είχα τελειώσει κιόλας. Αν είναι δυνατόν, νόμος ελληνικός να καταργηθεί σιωπηρώς. Και αν έχουμε άλλο παράδειγμα, στην ιστορία του δικαίου, να έχουμε σιωπηρή κατάργηση νόμου. Έχουμε σιωπηρή κατάργηση διατάξεων, εφόσον με άλλο τρόπο ερμηνεύεται η διάταξη. Σιωπηρή κατάργηση δεν έχουμε. Μια περίπτωση υπάρχει στο αστικό από τον αείμνηστο Μπαλή που λέει ότι το έθιμο υπερισχύει όπου αυτό μακροχρόνια κλπ., έχει επικρατήσει, που και αυτό στο αστικό δίκαιο όπως ξέρετε, που είναι δίκαιο ιδιωτικό, δεν επεκράτησε.
Στο θετικό δίκαιο που έχουμε εμείς, ο νόμος δεν καταργείται σιωπηρώς. Γιατί θα θυμίσω στον κ. Εισαγγελέα και στο Δικαστήριό σας, ότι έχουμε νόμους του 14 του 15, του 18, της χούντας, της Μεταξικής δικτατορίας, του ενδιάμεσου, του εμφυλίου, έχουμε νόμος που ισχύουν. Δεν θέλω να αριθμήσω ποιους νόμους να τους πω γιατί είναι πανεύκολο για μένα. Όποτε θέλει ο νομοθέτης κάτι να καταργήσει, το καταργεί με άλλο νόμο. Και λέει, παράγραφος τάδε, του άρθρου τάδε, ή του άρθρου τάδε καταργείται. Όπως λέει και ο περίφημος αυτός τρομονόμος, δεν λέει πουθενά ότι καταργείται αυτό.
Γιατί το λέω; Γιατί εδώ η μόνη απόδειξη που υπάρχει, είναι αυτή. Και γιατί επίσης το λέω; Γιατί αυτή την ερμηνεία που έδωσε ο κ. Εισαγγελέας, θέλησαν άλλοι συνήγοροι της πολιτικής αγωγής και καθηγητές, να την ερμηνεύσουν με κάποιο άλλο τρόπο.
Και είναι κρίμα λέω εγώ, ότι για μια χούφτα δολάρια που μπορεί να πάρει κάποιος, απεμπολεί τον εαυτό του και τον καταργεί, άλλα διδάσκοντας και άλλα δεχόμενος στο Δικαστήριο. Γιατί όλα αυτά κάποτε θα επιστραφούν και τότε ο καθένας θα δώσει λογαριασμό, τουλάχιστον στον εαυτό του.
Και εύχομαι κ. Πρόεδρε, μια και το θέσατε το θέμα, να μη φθάσουν στα όρια της αυτοκριτικής του καμιά μέρα οι άνθρωποι και πούνε σαν του Βάρναλη το στίχο, «που ’σαι νιότη που’ λεγες πως θα γινόμουν άλλος›, εγώ δε θέλω να το πω, θέλω να τελειώσω από εδώ πέρα και να φύγω και να μην πω, ότι δεν είπα αυτά που ήθελα να πω και αυτά που έπρεπε να πω.
Τι είπαν για τον Γιάννη Σερίφη για να επανέλθω. Ότι είναι ένας κρατικοδίαιτος, αργόμισθος, που διορίστηκε το 1978. Το 1978 που διορίστηκε ήταν φυλακισμένος. Για να δω πώς έμπλεξαν όλη αυτή την ιστορία σε βάρος του.
Ο Σερίφης από τον Σεπτέμβριο του ’77 έως τις 4 Ιανουαρίου του 1979 ήταν φυλακισμένος, προσωρινά κρατούμενος. Είπαν λοιπόν οι ανέντιμοι κονδυλοφόροι ότι το 1978 προσελήφθη, το ’78 το τονίζω, όταν ολόκληρο το ’78 από την 1.1. έως 31.12. ήταν προσωρινά κρατούμενος στις φυλακές, είπε ότι προσελήφθη στα ΗΛΠΑΠ και ότι εκεί ήταν και κρατικοδίαιτος αργόμισθος.
Όταν τους είπα, μα πώς μπορεί να έχει διοριστεί επί εποχής Μητσοτάκη, α! δεν το ξέρετε μου λέει, μου έκανε και τον έξυπνο. Τον πίεσε τον Μητσοτάκη ο Γιαννόπουλος και έτσι τον έβαλε. Και όταν ξαναείπα, εάν δεν είστε τρελός, ή ηλίθιος, έτσι ακριβώς είπα, πείτε μου σας παρακαλώ εάν μπορεί ένας που είναι φυλακισμένος να διορίζετε σε κρατική υπηρεσία. Και τότε μου απάντησε λες και είμαστε παιδιά, ξέρετε λέει, εγώ στα ΝΕΑ το διάβασα. Ψέματα έλεγε και πάλι, δεν ήταν λοιπόν κρατικοδίαιτος.
Πήγε στην Γερμανία έως το 1966, το ’66 με ’67 πήγε στην Αυστραλία, το ’67 επιστρέφει γιατί έγινε η χούντα πάλι στη Γερμανία. Και εδώ ανακύπτει ένα θέμα. Σας είπε ο κ. Σταμούλης για τον Παύλο Σερίφη ότι χάθηκε το διαβατήριό του. Το δυστύχημα είναι ότι τα διαβατήρια του Γιάννη Σερίφη καταστράφηκαν στην πρώτη δίκη, δυο διαβατήρια είχε.
Είναι εύλογο λοιπόν όπως καταλαβαίνετε, να πάω να ψάξω στην παλιά δικογραφία για να βρω τα διαβατήριά του και να σας αποδείξω ότι την περίοδο εκείνη ήταν στην Γερμανία. Γιατί θυμόταν αυτό το πράγμα, εγώ δεν μπορούσα να το ξέρω, ότι ήταν στην Γερμανία, την περίοδο Ουέλς, στις 23 Δεκεμβρίου του 1975.
Ήμουν στην Γερμανία. Πήγα να ψάξω να βρω τα διαβατήρια. Όταν πήγα να ζητήσω την δικογραφία, την είχε ζητήσει κάποιος υψηλά ιστάμενος δικαστικός και την είχε πάρει κ. Πρόεδρε. Μου φάνηκε περίεργο πώς το 2003 το Σεπτέμβριο, ζήτησαν την δικογραφία του 1977 του Γιάννη Σερίφη. Να μελετήσουν τι;
Όταν επεστράφη η δικογραφία και κατόρθωσα να την δω μετά από μια εβδομάδα, έλειπε το ένα από τα δυο διαβατήρια. Εγώ δεν λέω ούτε ότι η υπηρεσία, για να μην γίνεται σύγχυση στο Δικαστήριό σας, ξέρετε πώς οι δικογραφίες την εποχή εκείνη κρατούντο και ποια χαρτιά μπαίνανε και πώς βγαίνανε και πώς τις δένανε και επειδή αυτά δεν ήταν δεμένα, μέσα σε ένα φάκελο τετράγωνο να έχει δεθεί να μην υπάρχει κανένα πρόβλημα, δεν ξέρω τι έγινε το ένα διαβατήριο. Δυστυχώς δεν το βρήκα.
Όμως επειδή σας αρέσει τόσο πολύ η ΕΣΔΑ, εγώ δεν ανακατεύομαι, ψιχία απ’ αυτά παίρνω, θα πρέπει εδώ να αποδείξει η κατηγορούσα αρχή ότι ήταν στις 23 Δεκεμβρίου 1975 στην Ελλάδα ο Γιάννης Σερίφης για να μετέχει σ’ όλα αυτά. Τι είπε ο κ. Εισαγγελέας, αφού του το υπενθυμίσετε εσείς βέβαια. Για την πρώτη κατηγορία, λέτε, α! λέει να παραγραφεί, χωρίς να δώσει κανένα στοιχείο που να βεβαιώνει, πότε μπήκε, πότε βγήκε, πώς βγήκε, τι συνέβη και βγήκε. Από την άλλη, έρχεται και λέει, η κατάθεση Καρατσώλη, Τζωρτζάτου αν θυμάμαι καλά και Παύλου Σερίφη είναι αληθινή. Ποιο επιτέλους είναι το αληθινό; Αυτό μ’ ενδιαφέρει. Από ποιο σημείο και από ποιο στοιχείο βγαίνει ότι ήταν στην Ελλάδα, πρώτον, ότι συμμετείχε δεύτερον και ότι είχε αποχωρήσει τρίτον. Από ποια στοιχεία βγαίνουν;
Και βεβαίως δεν πιστεύω να έχει παραγραφεί από το Δικαστήριο, ότι παρά τον εξονυχιστικό έλεγχο που έκαναν οι αρμόδιες δικαστικές αρχές, και ανακριτικές και αστυνομικές, δεν βρέθηκε ούτε ίχνος που να έχει σχέση με οποιοδήποτε αποτύπωμα ή άλλη ένδειξη με τον Γιάννη Σερίφη.
Και όπως επίσης θα είδατε στη δικογραφία γιατί σ’ αυτό είμαι απόλυτα βέβαιος, την ξέρετε καλύτερα από μένα, όπως θα είδατε, δεν υπάρχει έκθεση αυτοψίας στο σπίτι του. Δεν υπάρχει έκθεση κατασχέσεως κανενός στοιχείου. Και αυτά που γράφονται τα παραμύθια, γιατί παραμύθια είναι βέβαια, αυτά που γράφουν ο κ. Παπαχελάς με τον Τέλογλου στο βιβλίο του, με μυθιστορηματικό τρόπο, θα μου πείτε θεωρεί αφελή κ. Κοττέα τον κ.Παπαχελά ή τον κ. Τέλογλου; Όχι. Τον κ. Παπαχελά δεν τον θεωρώ καθόλου αφελή αφού όπως είναι γνωστό μετέχει και στην ..Βίτεμπεργκ. Τον κ. Τέλογλου δεν τον θεωρώ καθόλου αφελή, γιατί είναι ένας εξαίρετος δημοσιογράφος. Πώς έγραψαν λοιπόν αυτό το βιβλίο και γράφουν στις αρχές του ’75, σελίδα 59, συνέρχονται στην Αθήνα τα μέλη του κινήματος της 20ης Οκτώβρη, να συζητήσουν κατά πόσο έχει νόημα. Περιγράφει, ότι περιγράφει. Πάει παρακάτω, σελίδα 88-89. Η έρευνα της CIA στράφηκε και σε άλλες κατευθύνσεις, με επίκεντρο ακραίες παλαιστινιακές οργανώσεις, χωρίς ποτέ να βρεθεί άκρη. Οι πράκτορες της CIA διέρρηξαν σπίτια υπόπτων στο πλαίσιο μαύρων επιχειρήσεων και έστησαν μια γιγαντιαία επιχείρηση.
Επεμβαίνουν, ή δεν επεμβαίνουν στην Ελλάδα από το ’75; Τους πρώτους μήνες του ’76, εμφανίστηκαν για πρώτη φορά οι λίστες των αμερικανικών υπηρεσιών, που θα έπαιζαν αργότερα πολύ σημαντικό ρόλο στις σχέσεις των κυβερνήσεων της Ελλάδας και ΗΠΑ. Είναι γνωστές οι λίστες του Νάϊρς του πρεσβευτή και γνωστό το φιάσκο, ότι απ’ όλα τα ονόματα που ανέγραφε εκεί μέσα, κανένα δεν συνελήφθη, ούτε καν ανακρίθηκε για την 17Ν, προκαλώντας σοβαρές κρίσεις. Η CIA αντλούσε πληροφορίες από δικούς της πληροφοριοδότες που ήταν άτομα του ακροαριστερού χώρου, πρώην μέλη αντιδικτατορικών οργανώσεων, αστυνομικοί, δημοσιογράφοι κλπ.
Αυτά τα λέει ο κ. Παπαχελάς επαναλαμβάνω και ο κ. Τέλογλου, για να μην γίνει καμιά σύγχυση. Όταν ένα όνομα παρουσίαζε ιδιαίτερο ενδιαφέρον, κάποιο στέλεχος της Αμερικανικής Πρεσβείας, το έδινε σε υπηρεσιακό παράγοντα της ελληνικής κυβέρνησης, είτε προφορικά, αν ήταν πολύ ευαίσθητο το θέμα, είτε γραπτώς. Το 1976 άρχισε ουσιαστικά η μάχη των πηγών, καθώς έλληνες και αμερικανοί διαγωνίζονταν στην προσπάθεια εξασφάλισης των καλυτέρων δυνατών πληροφοριών.
Και εδώ κάνοντας μια διακοπή στον Παπαχελά, θα σας διαβάσω αυτά τα απίστευτα. Λέει ο Υπουργός τότε το 1999. Την εκτίμηση ότι, ξένοι κύκλοι ενδεχομένως και η CIA βρίσκονται πίσω από την τρομοκρατική οργάνωση 17Ν, κινώντας τα νήματά της, διατύπωσαν τον Νοέμβριο του 1999 σε δηλώσεις τους, στην εφημερίδα ΑΠΟΓΕΥΜΑΤΙΝΗ, ο πρώην Υπουργός Δημόσιας Τάξης Γιάννης Σκουλαρίκης και ο πρώην Αρχηγός της Εθνικής Υπηρεσίας Πληροφοριών Κώστας Τσίμας.
Αν μου επιτρέπετε να σας πω, ότι τα ίδια ακριβώς λένε και τα απόρρητα έγραφα της συνεδριάσεως, - τώρα δεν είναι απόρρητα πέρασε τη 30ετία - των συνεδριάσεων του Κογκρέσου σχετικά με την δολοφονία του Ουέλς, και αν επαναλαμβάνω είχε η διωκτική αρχή την καλοσύνη να τα έχει διαβάσει, θα είχε λυθεί το πρόβλημα Σερίφη και δεν θα βρισκόταν εδώ πέρα.
Λέει λοιπόν επί λέξει ο κ. Σκουλαρίκης, προσωπικά πιστεύω ότι, κλιμάκιο της CIA έχει εισδύσει στους κόλπους της 17Ν. – Σας το λέω μπορεί να το πιστεύει, εγώ δεν το πιστεύω, είναι ξεκαθαρισμένο. Και θα σας πω το γιατί.- Βέβαια δεν μου προξενεί καμία εντύπωση το γεγονός, ότι μπορεί να κατευθύνει, ή να συμμετέχει σε δολοφονίες δικών της ανθρώπων, η CIA. Βεβαίως η CIA θα είχε να λογοδοτήσει και για πολλά άλλα πράγματα, αν – κάνω απλώς μια παρένθεση – τι στοιχεία έδωσε ο Τένετ στον Μπους γι’ αυτή την ιστορία και τι είπε ο Τένετ, όταν ήρθε στην Ελλάδα στον Γ. Παπανδρέου πάλι. Μου επιτρέπετε την φράση να την πω όπως την είπε; «Ρε γαμώτο, δεν θα πιάσετε κανέναν της 17Ν, εσείς;›.
Γι’ αυτό δεν πιστεύω ότι ήταν. Ούτε πιστεύω στο δημοσίευμα της «ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗΣ›, που ξαφνικά βγήκε στη φόρα κ. Πρόεδρε, αυτά τα έγγραφα που ήταν γνωστά αυτά τα έγγραφα, και θα το δείτε αμέσως τώρα, από το 1980. Τα διαβάζω όπως ακριβώς έχουν γραφτεί.
Λέει ο Σκουλαρίκης κ. Πρόεδρε, «δεν μου προξενεί καμία εντύπωση το γεγονός, ότι μπορεί να κατευθύνει – δηλαδή η CIA - ή να συμμετέχει σε δολοφονίες δικών της ανθρώπων.› Έχουμε αλήθεια τέτοιες δολοφονίες στο εξωτερικό δικών της ανθρώπων; Ναι.
Πάμε παρακάτω. «Αυτά είναι γνωστά από διεθνείς καταγραφές και βιβλία. Ωστόσο υπάρχουν και σοβαρά περιστατικά, που συνηγορούν τον ισχυρισμό μου αυτόν.› Ο τέως Υπουργός Δημόσιας Τάξης αναφέρει ένα τέτοιο χαρακτηριστικό περιστατικό. Το 1983, όταν δολοφονήθηκε ο Τσάντες εντοπίσαμε μια συγγενή του που έκανε παρέα με την σύζυγο του Χρήστου Κασίμη, του ανθρώπου που έβαλε την βόμβα στις εγκαταστάσεις της AEG. Θελήσαμε να την ανακρίνουμε, αλλά κάποιοι, πιθανότερο οι αμερικάνοι, την φυγάδευσαν από την Ελλάδα στις ΗΠΑ. Την εντοπίσαμε και πάλι στην Νέα Υόρκη και της τηλεφωνήσαμε. Μόλις κατάλαβε ποιοι είμαστε μας έκλεισε το τηλέφωνο και έκτοτε εξαφανίστηκε και από εκεί.
Στην Ελλάδα συνέβη ένα άλλο γεγονός που το ξέρετε όλοι, ότι δύο Αμερικάνοι στην πλατεία Αμερικής συνελήφθησαν μέσα στο βαν. Όσον αφορά για τις πληροφορίες περί σχέσεων του Χάλτερ με τη 17Ν αλλά και το περιστατικό της πλατείας Αμερικής, ο Μπαντς γράφει με νόημα: «Παραμένει μυστήριο για κάθε απλό Έλληνα, πώς είναι δυνατόν η CIA να έχει επαφές με τη 17Ν εδώ και τόσα χρόνια και παρόλα αυτά να μην καταφέρνει να τη διαβρώσει και να την αποκαλύψει. Οι δυο Αμερικάνοι που σας είπα ότι στην πλατεία Αμερικής ήταν μέσα στο βαν και θα σας πω τί περιείχε το βαν, ο Τόμας Νάιλς τώρα μόλις αρχίζει να εκτελεί τα καθήκοντά του και κάπου στην Αθήνα ο αρχηγός της 17Ν που φέρεται ότι συναντήθηκε με τον Χάλτερ, κυκλοφορεί ακόμα ελεύθερα. Αν ξέραμε τί σκέφτηκε όταν έμαθε για το φιάσκο των ανθρώπων με τις περούκες, οι δύο Αμερικάνοι, θα μπορούσαμε πολλά να κατανοήσουμε για τη σχέση της CIA με τη διεθνή τρομοκρατία›.
Και συμπληρώνει ότι όταν εμφανίστηκαν τους έπιασαν οι Έλληνες. Μέσα εκεί υπήρχαν κρεβάτια, υπήρχαν όπλα απόλυτης ακρίβειας και βέβαια μηχανισμοί παρακολούθησης, κομπιούτερ, κοριοί κτλ. Και αυτοί ήταν ντυμένοι όπως ξέρετε με στολή ελαιοχρωματιστή. Όταν λοιπόν τους έπιασαν στην Ελλάδα οι αστυνομικοί, επειδή δε γνώριζαν τους είδαν ύποπτους γιατί λέει τηλεφώνησε κάποιος ότι είδαν εκεί να περιφέρεται ένα βαν και τους φάνηκε ύποπτο και τους έπιασαν, του είπαν: «Μην ανακατεύεστε, γιατί θα δημιουργηθεί διπλωματική επεισόδιο›.
Ποιος το είπε αυτό; Αυτός που ήταν μέσα. Ο δεύτερος Γραμματέας της Αμερικανικής Πρεσβείας.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: (εκτός μικροφώνου)
Φ. ΚΟΤΤΕΑΣ: Ο Σερίφης δεν έχει καμία γνωριμία κ. Πρόεδρε. Ο δικηγόρος του διαβάζει και μαθαίνει. Δημοσιευμένα κείμενα είναι από το βιβλίο του Μπαντς. Ο Γιάννης δεν γνώριζε ούτε για τον Τροτσκισμό, δε γνώριζε ούτε για τους αρχαιομαρξιστές. Αυτό δεν σημαίνει πως δεν γνωρίζουν και οι δικηγόροι του που θέλουν να τον βοηθήσουν σε αυτή την υπόθεση.
«Η μάχη› συνεχίζει ο Παπαχελάς με τον Τέλογλου, «μετατράπηκε και σε ενδοαμερικανική διένεξη όταν έφτασε στην Αθήνα κλιμάκιο του FBI›. Με την ευκαιρία αυτή, ειπώθηκε και εχθές νομίζω, θα παρασημοφορηθούν από το FBI τέσσερσις Έλληνες υψηλά ιστάμενοι. Ο νυν Γραμματέας του ΠΑΣΟΚ, πρώην Υπουργός Δημόσιας Τάξης, ο κ. Σύρος, ο κ. Διώτης και ο κ. Νασιάκος.
Και ερωτώ: Από πότε το FBI μοιράζει παράσημα σε Έλληνες πολίτες και σε Εισαγγελείς; Από πότε; Αν έλεγε ότι τα παράσημα τα δίνει η αμερικάνικη κυβέρνηση, δεν θα έθετα το θέμα.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Ακούτε, το σύνταγμα λέει ότι ο Έλληνας απαγορεύεται να δέχεται παράσημα από ξένη δύναμη χωρίς ειδική άδεια.
Φ. ΚΟΤΤΕΑΣ: Ας περιμένουμε να δούμε τότε αν δοθεί η άδεια κ. Πρόεδρε και ας περιμένουμε να μάθουμε αν αυτή η υπηρεσία, το FBI δηλαδή....
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Να σας πούμε και το σύνταγμα, γιατί έχουμε όλους τους άλλους κώδικες εκτός από τους δικούς μας....
Φ. ΚΟΤΤΕΑΣ: Αυτά τα λέω γιατί όσα λέμε εδώ περί αντιαμερικανισμού κτλ., ακούγονται ότι τα λέμε σαν ούφο. Δεν τα λέμε, τα διαβάζουμε και τα ξέρουμε. «Λίγες εβδομάδες› συνεχίζει ο Τέλογλου με τον Παπαχελά «μετά τη δολοφονία του Γουέλς, στενός συγγενής ενός εκ των δραστών, αποκάλυψε σε στενό κύκλο πως ο ...... (αφήνει κενό το όνομα) είναι μπλεγμένος με την ιστορία του Γουέλς. ‘Εμένα δε μ’ αρέσουν καθόλου αυτά τα πράγματα’, είπε. Ένας από τους παριστάμενους τη συζήτηση αυτή τη μετέφερε στην αστυνομία και η πληροφορία αξιολογήθηκε ως σημαντική. Ο άνθρωπος στον οποίο αναφερόταν η πληροφορία καταγόταν από το Μόρφιο Θεσπρωτίας όπου είχε πάει για αρκετές ημέρες αμέσως μετά τη δολοφονία στο Ψυχικό. Κλιμάκιο της αστυνομίας πήγε στο χωριό και έκανε εκτεταμένη έρευνα χωρίς να ανακαλύψει κάποιο σημαντικό στοιχείο. Στα αρχεία της αστυνομίας υπάρχουν ακόμη και σήμερα διαγράμματα που απεικονίζουν τη μάντρα και τα κτίσματα του σπιτιού του εν λόγω υπόπτου στο Μόρφιο και σχετίζονται με τις εικασίες των αστυνομικών για το πού θα μπορούσε να κρύβεται το 45άρι που σκότωσε τον Γουέλς›.
Ξέρετε ποια είναι η ιστορία; Είναι για να γελάτε. Γιατί ποτέ δεν πήγαν. Γιατί δεν υπάρχει μάντρα. Γιατί ποτέ δεν έφυγε από εκεί ο πατέρας του, η οικογένειά του και τα αδέρφια του. Είναι εκεί. Γιατί δεν έγινε καμία έρευνα. Γιατί ποτέ στο σπίτι αυτό δεν υπήρχαν κτίσματα όπως τα εννοεί, τη μάντρα και τα κτίσματα. Γράφουν λοιπόν αυτά τα μυθιστορήματα, όχι για άλλη αιτία, αλλά για να στρώσουν το χαλί, να φτιάξουν την περιρρέουσα ιστορία. Όχι σε εσάς, το τονίζω για να μη γίνονται συγχύσεις.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Δηλαδή να μην το πάρουμε αυτό το βιβλίο;
Φ. ΚΟΤΤΕΑΣ: Κύριε Πρόεδρε να σας τα χαρίσω αυτά τα βιβλία, τα έχω όλα, δε θα τα ξαναδιαβάσω. Εμένα η δικηγορική μου ζωή άρχισε με τον Σερίφη και τελειώνει πάλι σχεδόν με τον Σερίφη. ¶ρχισα το ’77 με τον Σερίφη, δικηγόρος τεσσάρων ετών μόνο......
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: (εκτός μικροφώνου)
Φ. ΚΟΤΤΕΑΣ: Είναι μεταξύ των χρημάτων που εσείς υπαινισθήκατε κ. Πρόεδρε, ότι θα μας πληρώσει. Όταν είπε «θέλω να ευχαριστήσω εδώ πέρα τους δικηγόρους μου› του είπατε «τους δικηγόρους σου μόλις βγεις έξω θα τους πληρώσεις›. Εάν πιστεύετε εσείς ότι ο κ. Φυτράκης και εγώ έχουμε πάρει έστω και μία δραχμή από τον κ. Σερίφη έχετε γελαστεί, γιατί ο κ. Σερίφης δεν έχει ούτε τα προς το ζειν.
Τα λέμε για την ιστορία αυτά κ. Πρόεδρε, το να γράφονται δεν είναι κακό. Ο κ. Εισαγγελέας πιστεύω ότι πράγματι ήθελε να διακριβώσει την αλήθεια, δε μου μένει αμφιβολία ότι θέλει να κάνει το καθήκον του ο άνθρωπος. Να μη γίνεται παρεξήγηση εδώ πέρα. Αν διαφωνώ με τις όποιες απόψεις του, αν διαφωνώ επί παραδείγματι ότι απ’ όλα βγήκε για τον Κολοκοτρώνη να πει ότι είναι ο πρώην κρεοπώλης –τον είπε και αριστοκρατικά, δεν τον είπε χασάπη, ήταν κρεοπώλης λέει και κέρδιζε το ψωμί του ενώ οι άλλοι δεν το κέρδισαν.
Θα έπρεπε όμως να σκεφτεί ο κ. Εισαγγελέας όταν σας το είπε, ότι Δικαστές Έλληνες φυλάκισαν με μια δίκη παρωδία τον Κολοκοτρώνη. Αυτό είναι το σπουδαιότερο σημείο. Και εν πάση περιπτώσει θα έπρεπε να κάνει διάκριση κάποια στιγμή, δε μπορεί να λέει «όλοι›, πρέπει να λέει «εκτός του Γιάννη Σερίφη›, να μη μιλάμε κι εμείς μετά.
Ρωτά λοιπόν στα πλαίσια αυτών των καθηκόντων του ο κ. Εισαγγελέας ο Τακτικός, τον κ. Τσελέντη, στα πλαίσια, επαναλαμβάνω, που προφανώς ήθελε να καλύψει την αλήθεια, με αυτό το γελάκι που χρησιμοποιεί πολλές φορές όταν θέλει να μας απαξιώσει: «Και κάνατε κουβέντα με τον κ. Γιωτόπουλο, τον κ. Κουφοντίνα; Το όνομα του κ. Γιάννη Σερίφη το ακούσατε καθόλου;› Λέει ο κ. Τσελέντης: «Ποτέ στην Οργάνωση δεν είχα ακούσει αυτό το όνομα, ούτε είχα καμία υποψία›. Εισαγγελέας: «Σας φάνηκε περίεργο αυτό που λένε οι αδερφοί Ξηροί για τον κ. Γιάννη Σερίφη, ότι δηλαδή τους προσηλύτισε;› «Για να μιλήσω με ειλικρίνεια, ναι, μου φάνηκε περίεργο γιατί ήξερα τον άνθρωπο αυτό από τις δραστηριότητες στο Πανεπιστήμιο όπου ερχόταν και μιλούσε συνδικαλιστικά και τον ήξερα σαν αναρχοαυτόνομο. Δηλαδή κάποια πολιτική θέση ανθρώπου που δεν μπορεί να υπαχθεί σε μια τέτοια Οργάνωση που θέλει πειθαρχία και διαφορετικές ιδέες›.
Εύλογο δεν είναι να πιστεύω ότι μετά, αφού αναγνωρίζει τον κ. Τσελέντη ότι είναι δικό του το θέμα κι όχι δικό μου, δεν παρεμβαίνω στα έργα του, εύλογο δεν είναι αφού ρωτάει τον κ. Τσελέντη που τον αναγνωρίζει ως αληθινά μεταμεληθέντα και ότι είπε την αλήθεια και εισηγήθηκε μια σειρά ευνοϊκών -και καλώς δεν τίθεται για μένα θέμα- μεταχειρίσεων για τον κ. Τσελέντη, να αποδειχθεί τουλάχιστον και αυτό ως αληθινό και να πει «αφού το λέει ο Τσελέντης, έστω›. Αλλά, επαναλαμβάνω, ο κ. Εισαγγελέας είναι απόλυτα βέβαιος, δεν γνωρίζει τί σημαίνει εμμονές της αστυνομίας. Δεν μπορεί να το καταλάβει αυτό, γιατί ζει άλλη ζωή.
Ο μέσος αστός κ. Πρόεδρε είχε χούντα και δεν ήξερε ότι υπήρχε χούντα, μην κοροϊδευόμαστε. Αυτά που έλεγε χθες ο φίλος μου ο κ. Δαλιάνης, είναι σωστά. Δε γνώριζε ο μέσος άνθρωπος, δεν τον ενδιέφερε. Διαβάζω όμως και κάτι άλλο που επίσης πρέπει να έχει κάποια αξία. Ο κ. Χριστόδουλος Ξηρός επίσης στην απολογία του είπε για τον Γιάννη Σερίφη: «Στη σφαίρα του φανταστικού της αστυνομίας με στρατολόγησε ο Γιάννης Σερίφης, εγώ δεν είπα τίποτα›.
Επίσης και ο Καρατσώλης, θα σας πω αμέσως τον διάλογό του: «¶ρχισα να τρομοκρατούμαι ακόμα περισσότερο. ¶ρχισαν διάφορες ερωτήσεις στην Ασφάλεια, με ρωτούσαν αν ήξερα τον Σάββα Ξηρό, αν ήξερα διάφορους που είχαν συλλάβει. Μου έλεγαν: Έλα, πέστα μας τώρα αφού ο Σάββας έχει πει για σένα και οι άλλοι που έχουμε συλλάβει έχουν πει και σε ονομάζουν ότι είσαι μέλος της 17Ν. Λέω, ρε παιδιά τί λέτε; Εγώ δεν έχω καμία σχέση με αυτά, ποτέ δεν είχα σχέση με τέτοιου είδους Οργανώσεις. Αυτό γινόταν συνέχεια. ¶λλοι έφευγαν, άλλοι έρχονταν. Ήταν μια κατάσταση πολύ πιεστική για μένα μπορώ να πω. ¶ρχισαν να μου λένε: Πέστα μας τώρα, ξέρουμε ότι είσαι στον πυρήνα του μπαρμπα-Γιάννη. Λέω: Ρε παιδιά ποιος είναι ο μπαρμπα-Γιάννης; Και μου εξήγησαν για τον Γιάννη Σερίφη. Λέω: Ρε παιδιά δεν ξέρω κανέναν πυρήνα, ούτε τον μπάρμπα-Γιάννη. Τον Γιάννη Σερίφη τον γνωρίζω, είναι πατριώτης και φίλος μου αλλά δεν ξέρω για κανέναν πυρήνα. Πέστα μας, γιατί και ο μπαρμπα-Γιάννης θα ξεχάσει αυτά που ήξερε τώρα. Τη γλίτωσε μια φορά, τώρα δεν τη γλιτώνει›.
Να ποιες είναι οι εμμονές που σας λέω. Δεν τα λέω εγώ, τα λένε οι άλλοι. «Μετά μου έδειξαν τον αντιτρομοκρατικό νόμο. ¶ρχισα να τα χάνω, δεν ήξερα τί μου γινόταν. Τους λέω: δεν ξέρω εγώ από νόμους, θα ήθελα να έχω έναν δικηγόρο› κτλ. που δε μας ενδιαφέρουν.
Το περίεργο σε αυτή την ιστορία είναι ότι επαναλαμβάνονται τα ίδια λάθη με την πρώτη δίκη. Και στην πρώτη δίκη είχαν φέρει έναν μάρτυρα που δήθεν ο Σερίφης συζητώντας στο κρατητήριο με κάποιον άλλον, όταν τον είχαν προφυλακισμένο, είπε ότι «ναι, εγώ σκότωσα τον Κασίμη›. Βεβαίως ο μάρτυρας αυτός μετά από μήνυση τιμωρήθηκε στο Δικαστήριο με 8 μήνες φυλάκιση για ψευδορκία. Όμως τότε τον πήρε ο αξιότιμος κ. τάδε που δεν έχουν, επαναλαμβάνω, για μένα σημασία τα πρόσωπα, οι θεσμοί μένουν, η τραγωδία μένει θα έλεγα και τον έφερε μάρτυρα στο Δικαστήριο για να καταθέσει όσα κατέθεσε.
Τα ίδια ακριβώς, δηλαδή λες και δεν έχουν καθόλου φαντασία αυτοί οι άνθρωποι, το ίδιο σενάριο χρησιμοποίησε στο βιβλίο του και ο Παπαχελάς με τον Τέλογλου. Ότι δήθεν πήγε στην Καλλιθέα και ήπιε καφέ. Και σκίζει τα ιμάτιά του ο Σερίφης: «μα δεν έχω πάει ποτέ στην Καλλιθέα να πιω καφέ, αλλά και αν πήγαινα, αυτό θα έλεγα;›
Δύο ακόμα σημεία από τα άπειρα που είχα σημειώσει, αλλά θα είμαι σύντομος. Απαξίωσε όλους τους μάρτυρες ο κ. Εισαγγελέας. Είπε επί λέξει για τους μάρτυρες υπεράσπισης: «Δε μας προσέφεραν και τίποτα›. Εύλογα λοιπόν εγώ διερωτώμαι: Δεν προσέφερε ο Φοίβος Ιωαννίδης τίποτα στην κατάθεσή του; Λέει ο Ιωαννίδης για τον Γιάννη Σερίφη : «Είμαι βέβαιος ότι δεν είχε καμία σχέση με αυτή την δραστηριότητα. Όταν διάβασα ότι συνελήφθη με βάση απολογία άλλου συλληφθέντα, η πρώτη μου σκέψη ήταν: τον τσουβάλιασαν πάλι. Γιατί ξέρω πώς λειτουργούν οι μηχανισμοί›.
Έπρεπε να βρεθεί κάποια σύνδεση με την εποχή εκείνη, είχε η αστυνομική αντίληψη συμφέρον να φτάσει ως τη γέννηση για να υπάρξει μια σύνδεση. Εκεί μέσα μπήκε ο Γιάννης Σερίφης. Δεν προσέφερε; Δεν προσέφεραν όλοι οι υπόλοιποι μάρτυρες οι οποίοι ήρθαν εδώ πέρα; Οι καθηγητές, ο Ρήγος, ο Στρατούλης, ο Ρούσσης, ο Γλέζος, δεν προσέφεραν τίποτα; Τέτοια απαξίωση για τους μάρτυρες υπεράσπισης; Έχετε ξαναδεί λοιπόν, σε όλη τη διάρκεια της ζωής που έχετε ως δικαστικός λειτουργός, μάρτυρες τόσοι πολλοί να έρχονται από όλα τα κόμματα, από όλες τις Οργανώσεις, από όλους τους συνδικαλιστικούς φορείς και με ένα στόμα να σας λένε ότι ο Γιάννης Σερίφης δεν είναι αυτός που εσείς θέλετε να λέτε ότι είναι;
Ήρθαν από τη Ν.Δ., από τον ΣΥΝΑΣΠΙΣΜΟ, από το ΠΑΣΟΚ, από παντού. Έχετε ξαναδεί σε άλλη δίκη, 45 μάρτυρες να παρελαύνουν; Ξέρετε τί είπα όταν τελείωσαν οι μάρτυρες; Εύχομαι να μη μου τύχει τίποτα και χρειαστώ μάρτυρες, γιατί δεν θα μπορέσω να βρω ούτε τους μισούς. Γιατί έρχονται λοιπόν; Όλοι πλανώνται; Όχι, όλοι γνώριζαν και αυτό είναι το θέμα. Γνώριζαν και το τονίζω αυτό.
Η πρόταση του κ. Εισαγγελέα σε ό,τι αφορά την παραγραφή κ. Πρόεδρε, ανεξάρτητα τονίζω ότι δεν προσδιορίζει τίποτα, αυτό προσκρούει ευθέως στις αποφάσεις της ΕΣΔΑ ότι η κατηγορούσα αρχή είναι εκείνη η οποία πρέπει να αποδεικνύει, άρα εφόσον η κατηγορούσα αρχή δεν έχει αποδείξει απολύτως τίποτα, ούτε συνεισέφερε και αν θέλετε έχω ένα μικρό παράπονο από τον κ. Αναπληρωτή Εισαγγελέα, ότι δεν τοποθετήθηκε στο θέμα, ενώ τοποθετήθηκε σε πολλές αποφάσεις.
Εγώ πιστεύω ότι δεν θα έκανε αυτή την πρόταση ο κ. Αναπληρωτής, άποψή μου, συγχωρήστε με, έτσι πιστεύω, μπορεί να κάνω λάθος, εσείς το ξέρετε. Θέλω να τονίσω ιδιαίτερα, υπάρχει κανένα δεδομένο, ως ένδειξη λέω, το Δικαστήριο θέλει αποδείξεις, που να προσδιορίζει έστω και από μεγάλη απόσταση ότι ο Γιάννης Σερίφης μετείχε ως ιδρυτικό μέλος της 17Ν; Υπάρχει έστω και μία ένδειξη ότι ο Γιάννης Σερίφης μπορούσε ή υπήρξε ή μετείχε σε οποιαδήποτε δολοφονία καθ’ οιονδήποτε τρόπο συμμετοχής;
Επαναλαμβάνω, απλή ανάγνωση της συνεντεύξεως της Γουέλς θα σας έλυνε το θέμα. Απλή ανάγνωσης της συνεντεύξεως του αστυνομικού Χρυσοχόου θα σας έλυνε τις απορίες σας και δε θα γινόταν αυτή η πρόταση. Το παράπονό μου δεν είναι ότι έγινε αυτή η πρόταση, το παράπονό μου είναι ότι παραπέμφθηκε.
Κύριε Πρόεδρε, κ.κ. Εφέτες θέλω να κλείσω. Δεν υπάρχει μισή αλήθεια και μισό ψέμα στην υπόθεση. Δεν υπάρχει ότι είναι ο Σερίφης λίγο αθώος και λίγο ένοχος αλλά παραγράφεται. Δεν υπάρχει να είσαι λίγο πεθαμένος και λίγο ζωντανός. Ή είσαι αθώος ή είσαι ένοχος. Μέσος όρος δεν υπάρχει. Πιστεύω απόλυτα ότι εσείς πλέον γνωρίζετε από όλη την ακροαματική διαδικασία όπου κανένας συνήγορος της Πολιτικής Αγωγής δεν αναφέρθηκε στον Γιάννη Σερίφη. Κανένας εκ των μαρτύρων κατηγορίας δεν αναφέρθηκε στον Γιάννη Σερίφη.
Οι μόνοι που αναφέρθηκαν ήταν οι μάρτυρες υπεράσπισής του και έδωσαν ο καθένας από τη δική του πλευρά σφαιρικά την προσωπικότητά του. Σε όλη τη διαδικασία παρέργως και παρεμπιπτόντως τέσσερις φορές αναφέρθηκε. Ήρθε η ώρα. Εσείς αποφασίζετε, εγώ προτείνω. Να τον κηρύξετε αθώο. Ίσως δεν έχει γίνει ακόμα αντιληπτό αυτό που εσείς το θεωρείτε δευτερεύον κ. Πρόεδρε, εγώ το θεωρώ πρωτεύον:
Μετά από τη συμφωνία αν θέλετε, Ε.Ε. και ΗΠΑ ότι έχουν το δικαίωμα και αν δεν έχουν το παίρνουν όπως το πήραν σε άλλους, για να μην αναφέρω ονόματα, πάνε και τους παίρνουν γιατί το FBI έχει περάσει νόμο που λέει ότι «ναι, ανεξάρτητα αν έχει γίνει το έγκλημα στην Ελλάδα, στη Γαλλία οπουδήποτε, μπορώ να τους συλλαμβάνω και να τους δικάζω. Του το έχουν παραχωρήσει αυτό το δικαίωμα. Ανοίγετε λοιπόν αν θέλετε, έναν τεράστιο χώρο πολιτικό εδώ. Δεν ενδιαφέρει η δικαιοσύνη η πολιτική, δεν αναμιγνύεται. Απλώς το επισημαίνω.
Για να μπορεί ο οιοσδήποτε να πει για έναν άνθρωπο ο οποίος ανάλωσε τη ζωή του σε συνδικαλιστικούς και ανθρωπιστικούς αγώνες, ο οποίος ανάλωσε το σύνολο της ζωής του στο να προσφέρει και το ψωμάκι που κρατά στον οποιονδήποτε για να βοηθήσει τον άνθρωπο, ιδεοληψία τη λέτε εσείς; Ναι λέω εγώ. Ιδεολόγημα το λέτε; Ναι, το λέω εγώ. Ένα σας λέω εγώ πάντως που θα το πείτε πιστεύω κι εσείς: ότι σε καμία περίπτωση ο άνθρωπος δε θα έπαιρνε όπλο για να πάει να συμμετάσχει σε Οργάνωση. Και αυτό μία λύση μόνο φέρνει στο Δικαστήριό σας και μια απόφαση: Να τον κηρύξετε αθώο.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Ευχαριστούμε τον κ. Κοττέα. Σειρά έχει η κα Βαγιανού. Διακόπτουμε για μισή ώρα.
ΔΙΑΛΕΙΜΜΑ
