Αυτή η πρώτη περίοδος κ.κ. Δικαστές είναι μία περίοδος που περιλαμβάνει 4 ενέργειες και μετά ακολουθεί μία παύση δύο ετών από το ΄80 ως το ΄83. Γι’ αυτήν την περίοδο αυτό που σας έδωσε η διαδικασία σε αυτή τη φάση, το μόνο που έχετε είναι η ανακριτική απολογία του κ. Παύλου Σερίφη, τίποτε άλλο.
Εγώ θα επαναλάβω αυτά που είπε ο κ. Σταμούλης ή ο κ. Φυτράκης. Απλά υπενθυμίζω αυτά που είπαν οι συνήγοροί του, δεν πρόκειται να πω τίποτα περισσότερο. Εγώ θα σας καλέσω να αναλογισθείτε εσείς και να σκεφτείτε και να το πείτε γιατί εσείς θα βγάλετε την απόφαση. Είναι αρκετή μία απολογία ανακριτική που δεν επιβεβαιώθηκε στο ακροατήριο και δεν επιβεβαιώνεται από κανένα άλλο αποδεικτικό στοιχείο ώστε να συνδυαστεί με αυτήν και να δώσει αιτιολογημένη δικανική πεποίθηση, να σας κάνει δηλαδή να πιστέψετε ότι έτσι έγιναν τα πράγματα όπως τα λέει αυτή η προανακριτική απολογία; Δεν έχετε κανένα άλλο στοιχείο γι’ αυτήν την περίοδο.
Λέγεται η «¶ννα›. Γιατί είστε σίγουροι ότι υπήρξε η «¶ννα›; Έχει προκύψει τίποτα; Ποιος ξέρει τι έγινε με την ¶ννα; Και βέβαια εγώ δεν θα απαντήσω τώρα σε αυτό που άφησε να υπονοηθεί ο κ. Εισαγγελέας ότι η σύντροφος του κ. Γιωτόπουλου ήταν η «¶ννα της 17Ν›. Αυτά είναι για δημοσιογράφους, δεν είναι για το Δικαστήριό σας. Δεν είναι για δικαστική απόφαση αυτά.
Την ιστορική γραφομηχανή την έχετε βρει; Βρέθηκε; Αντίγραφα προκηρύξεων εκείνης της περιόδου έχετε; Υπάρχουν αντίγραφα στη δικογραφία; Δεν ξέρω αν τα έχετε εδώ, υπάρχουν στην αστυνομία αλλά έχετε κάποιο στοιχείο συγκεκριμένο που να συνδέονται αυτά με τον κατηγορούμενο που εγώ εκπροσωπώ;
Το ερώτημα παραμένει γιατί δεν έψαξε για ανάκριση την περίοδο αυτή εφόσον έχουμε και αδίκημα από το ΄87. Τι εξήγηση θα δώσετε αν δεχθείτε ότι λέει την αλήθεια ο Παύλος Σερίφης; Αν δεχθείτε εσείς έτσι ότι λέει την αλήθεια ο Σερίφης για το γεγονός ότι δεν γίνεται στην κατάθεσή του καμία αναφορά σε βασικά κείμενα της Οργάνωσης όπως της προκήρυξης του Απριλίου του ΄77 με τίτλο «Απάντηση στα Κόμματα και στις Οργανώσεις›. Την ξέρετε αυτή την προκήρυξη, είναι πολύ βασικό κείμενο.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Απ’ έξω.
Κ. ΧΡΥΣΙΚΟΠΟΥΛΟΣ: Είμαι βέβαιος γι’ αυτό σας το λέω. Τίποτα, υπάρχει μία προκήρυξη εκεί δημοσιευμένη στο βιβλίο. Ο Παύλος Σερίφης δεν λέει τίποτα. Εσείς τι θα πείτε, ότι την έγραψε ο Γιωτόπουλος; Πώς προέκυψε αυτό στη διαδικασία; Πώς θα το στηρίξετε; Ποιο αντικειμενικό στοιχείο έχετε για να το συνδυάσετε αυτό και να καταλήξετε εκεί;
Έχετε δει πουθενά κ.κ. Δικαστές γραπτά κείμενα και δεν αναφέρομαι στον γραφικό του χαρακτήρα βέβαια του κ. Γιωτόπουλου για να τα συγκρίνετε ακόμη και από άποψη ύφους με τον τρόπο γραφής του ή τον τρόπο γραφής των προκηρύξεων και να πείτε «αυτός είναι ο συντάκτης›;
Δηλαδή θα καταλήξετε σε αυτό με βάση τη φυσιογνωμική έτσι όπως σε βλέπω εσύ μάλλον τα έγραψες; Διότι αυτό γίνεται, με την φυσιογνωμική γίνεται, έτσι όπως σε βλέπω εσύ μάλλον είσαι. Το ερώτημα το έθεσε και ο κ. Φυτράκης, θα το θέσω κι εγώ. Γιατί δεν ήρθαν οι μάρτυρες των υποθέσεων να καταθέσουν; Έχουμε τη συμμετοχή. Παρεγράφη η πράξη, έχουμε τη συμμετοχή. Γιατί δεν ήρθαν οι μάρτυρες να καταθέσουν; Είναι ένα ερώτημα. Γιατί να μην έρθουν; Και μάλιστα θα μπορούσαν εδώ να καταθέσουν, να αναγνωρίσουν. Δεν ήρθαν όμως.
Εγώ έχω την άποψη κ.κ. Δικαστές ότι ακριβώς επειδή δεν ερευνήσατε αυτή την περίοδο, όχι με δική σας ευθύνη, δεν αναφέρομαι στο Δικαστήριο, έτσι όπως εισήχθη η υπόθεση, επειδή δεν έχει ερευνηθεί αυτή η περίοδος δεν έχετε τη δυνατότητα να κάνετε καμία κρίση και να στηρίξετε καμία κρίση και μία παραδοχή για το τι συνέβη αυτή την περίοδο διότι η ζώσα αποδεικτική διαδικασία εδώ με την οποία κρίνετε εσείς δεν σας έδωσε απολύτως τίποτα πλην αυτού.
Βέβαια θα μου πείτε κ.κ. Δικαστές ότι από το αντίγραφο της προκήρυξης του Περατικού που είναι τον Μάιο του ΄97, αν το σκεφτεί κάποιος αυτό (απαντώ πάλι καθ’ υποφορά) εγώ θα συνάγω, υπάρχουν ζητήματα πώς έχει βρεθεί, δεν έχει διευκρινιστεί, όλα αυτά στα οποία θα αναφερθώ κι εγώ λίγο παρακάτω και ο άλλος συνάδελφος. Εάν μου πείτε ότι από αυτό το αντίγραφο της προκήρυξης του ΄97 εσείς συνάγετε ποιος, το οποίο το καταγγέλλει ως κατασκευασμένο και ο κ. Γιωτόπουλος και εμείς η υπεράσπισή του, συνάγετε ότι αποδεικνύεται ποιος πυροβόλησε τον Γουέλς ή τον Πέτρου και Σταμούλη ή τον Μάλλιο εγώ θα σας πω κ.κ. Δικαστές ότι μάλλον εάν γραφεί αυτό στην υπόθεση θα πρέπει να σταματήσω.
Θα είναι ο κ. Γιωτόπουλος ο πρώτος κατηγορούμενος ο οποίος θα δικαστεί όχι με βάση τι θα αποδειχθεί ότι έπραξε ή δεν έπραξε, όχι με συμπεριφορά δηλαδή τι έκανε, τι δεν έκανε αλλά με αναφορά στη φυσιογνωμία του. Έτσι όπως σε βλέπουμε και μας φαίνεσαι ότι υπερέχεις διανοητικά μάλλον εσύ τα έκανες. Αυτή θα είναι η κατάληξη του συμπεράσματος.
Θέλω να κάνω μία παρέμβαση εδώ να σας πω ότι και ο Μάλλιος υπήρξε θύμα της 17Ν αλλά υπήρξε βασανιστής όμως κ.κ. Δικαστές ο Μάλλιος και μου έκανε εντύπωση ότι όταν ο κ. Εισαγγελεύς ανέφερε τα θύματα τον παρέκαμψε τον κ. Μάλλιο, δεν τον είπε τον θανόντα Μάλλιο. Εάν τον παρακάμπτετε και δεν τον αναφέρετε καν δεν έχετε δικαίωμα και να λέτε ποιος έκανε την πράξη. Ως Δικαστήριο να το πείτε εμμέσως στην αιτιολογία της απόφασής σας.
Δεν θα μιλήσω για το τι προέκυψε, ποιοι ήταν, για δομές και τέτοια γιατί δεν προέκυψε τίποτα στη διαδικασία από αυτά. Θα πω μάλλον ότι δεν έχει βρεθεί κανένα όπλο, δεν έχει βρεθεί τίποτα. Αυτό που θα πω είναι ότι ακόμα και από πλευράς πολιτικής αγωγής και από πολλούς συναδέλφους πολιτικής αγωγής κατά τις αγορεύσεις τους από μεγάλη μερίδα εκφράστηκε αμφιβολία γι’ αυτό το σενάριο των απαρχών ιδρύσεως της Οργάνωσης.
Αν και από εκεί εκφράζονται αμφιβολίες πολύ περισσότερο το Δικαστήριό σας δεν μπορεί να συνάγει δικανική βεβαιότητα. Θα πω επίσης ότι είναι παραπλανητική κατά την γνώμη μου και η προσπάθεια της πολιτικής αγωγής να συνδέσει την ΛΕΑ απευθείας με την 17Ν ισχυριζόμενη ότι από ένα κείμενο της ΛΕΑ που τυπώθηκε στη Γαλλία στη διάρκειας της Χούντας αναδεικνύεται – που δεν ξέρουμε ποιος το έγραψε κι εκείνο το κείμενο, αλλά από το διάβασμα, έτσι όπως το κάνουμε το διάβασμα δηλαδή – ότι στη συνέχεια συντάκτης των προκηρύξεων και της 17Ν είναι το ίδιο πρόσωπο.
Αυτές είναι αυθαίρετες κρίσεις δημοσιογράφων που τις δημοσιοποίησαν πριν την δίκη και όχι πορίσματα αποδεικτικής διαδικασίας που διεξήχθη ενώπιόν σας. Να επισημάνω επίσης κ.κ. Δικαστές πριν αρχίσω να μπω στην δεύτερη περίοδο ότι το 1981 εκδόθηκε και μία άλλη προκήρυξη για τους εμπρησμούς των πολυκαταστημάτων. Υπάρχει και αυτή στο βιβλίο, που είναι επίσης ένα από τα βασικότερα πολιτικά κείμενα της Οργάνωσης με ανάλυση στο ερώτημα γιατί η Οργάνωση είναι υπέρ της πολιτικής βίας.
Θα παρακαλούσα και το αναμένω στην απόφασή σας να αναφέρετε πώς το συνδέεται αν θα το συνδέσετε με τον άνθρωπο που εκπροσωπώ. Πώς όμως; Να το εξηγήσετε γιατί αν πείτε ότι αυτός ήταν. Πώς συνδέεται; Γιατί δηλαδή μπορείτε να αποκλείσετε ότι άλλοι την έγραψαν; Κάποιοι άλλοι ήταν, δεν ήταν αυτός. Πώς θα κάνετε την ευθεία σύνδεση; Διότι ξέρετε ότι σε λίγο επειδή και σε αυτή την προκήρυξη υπάρχει ένα λεκτικό που εκφράζονται κάποιες σκέψεις θα υποθέσουμε όλοι ή θα καταλήξουμε ότι ο επινοητής των λέξεων, παράδειγμα «ειρηνικό πέρασμα› είναι ένας άνθρωπος ή άλλων λέξεων που υπάρχουν για το μαζικό κίνημα, για την ανάπτυξη, για χίλια δυο που γράφει η προκήρυξη που έχει ένα λεκτικό ιδίωμα, ένας άνθρωπος τα ήξερε αυτά.
Κύριε Πρόεδρε, δεν θα κάνω παρατηρήσεις γενικά με την κατηγορία που είναι στο πώς έχει δομηθεί με την συρροή των αυτουργιών και με όλα αυτά τα ζητήματα γιατί αυτά είναι γνωστά στο Δικαστήριό σας και νομίζω ότι εσείς θα τα δείτε και θα τα φτιάξετε. Αν θα δεχθείτε δηλαδή συρροή για την ξεχωριστή αυτοτελή πράξη για τον καθένα από τους δράστες που εσείς μπορεί να δεχθείτε οτιδήποτε, αυτό δεν θα με απασχολήσει εμένα.
Εγώ σε αυτό το οποίο θα εισέλθω τώρα μια και εισέρχομαι στην αξιολόγηση των στοιχείων από το ΄83 και μετά όπως είναι η κατηγορία, από το 1983 και μετά, από κει ξεκινούν οι πράξεις. Θα κάνω πάλι την διευκρίνιση ότι εγώ δεν θεωρώ τίποτα αποδεδειγμένο σε ότι με αφορά. Λέω τι λέει η κατηγορία όμως και το κατηγορητήριο το οποίο έχετε εσείς να κρίνετε και να αποφασίσετε.
Εμφανίζεται εκείνη την περίοδο να εισέρχονται στην Οργάνωση, ποιοι; Γράφει ποιοι ήταν πριν και λέει ποιοι ήταν μετά. 7 άτομα το ΄83 περίπου. Το αν γνωρίστηκε πότε και πώς γνωρίστηκε ο κ. Κουφοντίνας με τον κ. Γιωτόπουλο αυτό η διαδικασία δεν σας το έδωσε άμεσα. Μπορείτε να κάνετε μόνο υποθέσεις από προανακριτικές απολογίες αλλά και από όσα είπε ο κ. Τσελέντης ή ο κ. Κονδύλης επίσης στην ακροαματική διαδικασία.
Δεν έχετε όμως κανένα απολύτως στοιχείο πέρα από αυτό για το ποιος προκάλεσε, αν προκάλεσε και πότε προκάλεσε στο μυαλό οποιουδήποτε αλλά θα έλεγα και στο μυαλό του κ. Κουφοντίνα οποιαδήποτε απόφαση. Εγώ ένα θα σας πω και θα το πω με στενοχώρια, δεν το λέω με χαρά. Είναι αυτονόητο άλλωστε. Το λέω γιατί ο κ. Κουφοντίνας είναι ρεαλιστής. Πέραν όλων των άλλων είναι ρεαλιστής.
Ο κ. Κουφοντίνας δεν θα μείνει στη φυλακή για όσο χρόνο μείνει ως ενεργούμενο κανενός. Δεν ήταν κατά την δική μου γνώμη και έτσι όπως τον έζησα εδώ στην αποδεικτική διαδικασία ενεργούμενο κανενός για 20 χρόνια ούτε είχε ανάγκη πνευματικού πατέρα της όποια δράσης εσείς δεχθείτε και αν την δεχθείτε. Εγώ δεν λέω ότι έκανε τίποτα. Εσείς θα βγάλετε μία απόφαση όμως και θα πείτε κάτι. Δεν ήταν ενεργούμενο κανενός.
Αυτό οφείλετε να το αναγνωρίσετε. Θα έλεγα δε ότι κανένα από τα μέλη της 17Ν, όσα δηλαδή αποδέχονται την συμμετοχή τους σήμερα αλλά και ότι άλλο δεχθείτε εσείς δεν θέλει να εκτίσει ποινή ως ενεργούμενο ενός αρχηγού, ενός κέντρου στον οποίο υποτάχθηκε και του υπέβαλλε ή του επέβαλλε την γραμμή. Δεν ξέρω αν το έχετε αντιληφθεί κ.κ. Δικαστές. Έχω την άποψη – δική μου είναι η άποψη – ότι τους προσβάλλετε με αυτήν την στάση. Σε σχέση με αυτό που αναμένετε, που τους αναμένετε τους προσβάλλετε με αυτήν την στάση όταν τους λέτε ότι ήταν ενεργούμενα, όταν τους λέτε ότι δεν είχαν δική τους νόηση, δεν είχαν δική τους βούληση, δεν είχαν δική τους απόφαση ζωής να δράσουν όπως έδρασαν σε αυτήν την υπόθεση, σε όλα τα επίπεδα της δράσης και στο πιο απλό, στη συγκεκριμενοποίηση των στόχων όπως το λέει η εισαγγελική έδρα.
Τους προσβάλλουν όταν λένε ότι δεν είχε συνειδητό πολιτικό υπόβαθρο η δράση τους, ότι δεν ήταν δικές τους οι αποφάσεις. Ανέφερα κ.κ. Δικαστές και δεν θέλω να επαναλάβω τα ίδια, ανέφερα προηγουμένως στη δομή της Οργάνωσης, αναφέρθηκα στην απολογία του κ. Τσελέντη και επειδή αναφέρθηκα εκεί δεν θα επαναλάβω τα ίδια. Αυτό που θέλω να θυμίσω και επειδή είναι αυτή η περίοδος κυρίως που καταθέτει ο κ. Τσελέντης είναι ότι στην πρώτη του κατάθεση την οποία έδωσε με τις συνθήκες που έδωσε και τις οποίες ξέρετε και ο κ. Τσελέντης δεν αναγνώρισε κανέναν αρχηγικό ρόλο ή ρόλο μπουρού ή όπως αλλιώς θέλετε σε κανένα άλλο μέλος, σε κανένα.
Πραγματικά αναρωτιέμαι πώς θα αξιολογήσετε την αναφορά του κ. Τσελέντη στην υπερηφάνεια που ένοιωσαν τα μέλη μετά από κάποιες ενέργειες. Ήμασταν υπερήφανοι, αυτό έχουν πει. Πώς θα το αξιολογήσετε αυτό, τι θα πείτε; Γιατί δηλαδή ήταν υπερήφανοι; Γιατί ήταν έναν άνθρωπο που τους έλεγε κάθε φορά τι θα κάνουν; Αυτό κ.κ. Δικαστές το ότι ένας άνθρωπος τους λέει κάθε φορά τι θα κάνουν εξυπηρετεί ένα σενάριο για τον αρχηγό της 17Ν, δεν είναι η αλήθεια.
Δεν ξέρω πώς θα αξιολογήσετε εσείς το γεγονός ότι καμία στρατολόγηση δεν έγινε από τον κ. Γιωτόπουλο. Του έχει αποδοθεί αυτή η σοβαρή κατηγορία, 963 κατηγορίες. Όσοι αποδέχθηκαν εδώ την συμμετοχή τους και απολογήθηκαν αλλά και στην αρχή δεν αναφέρουν στο αρχικό στάδιο της στρατολόγησής τους τίποτα για άνθρωπο που τους επηρέασε. Δεν είπε κανένας «με επηρέασε αυτός σε αυτό›. Όλοι αναφέρονται σε πολιτικές διαδρομές μέσα από πολιτικούς αγώνες ή πολιτικές διεργασίες.
Τι είπαν στις απολογίες τους εδώ; Τις ξαναδιάβασα για να προετοιμαστώ εδώ. Αυτό λένε όλοι, ότι είχαμε αυτή την πολιτική τοποθέτηση, είχαμε έτσι, είχαμε εκείνο και αυτό είπαν. Βέβαια δεν θα πρέπει να ξεχνάτε ποτέ επειδή ακριβώς μιλάμε για ΄83 και μετά ότι μέχρι το ΄83 η Οργάνωση η συγκεκριμένη είχε 8 χρόνια δράσης και δεν υπάρχει κάποιο στοιχείο σε αυτό που σας είπα ότι υπήρξε επηρεασμός οιουδήποτε είδους. Αντιθέτως στον εαυτό τους αναφέρονται.
Θα ήθελα να θέσω επίσης και το εξής επιχείρημα. Στην δεύτερη αυτή περίοδο αρχίζουν να εμφανίζονται γιάφκες για πρώτη φορά, δεν έχετε ακούσει τίποτα πριν, κλοπή οπλισμού, ρουκέτες, αυτόματη πυροδότηση μηχανισμών τα οποία δεν υπήρχαν σε προηγούμενη περίοδο. Για πρώτη φορά εμφανίστηκαν εκεί, από το ΄83 και μετά. Τι θα πείτε εσείς; Ότι εδώ τα σκέφτηκε ένας άνθρωπος; Ένα μυαλό τα σκέφτηκε αυτά και μάλιστα δεν τα σκέφτηκε από την αρχή αλλά τα σκέφτηκε μεταγενέστερα; Αυτό θα πείτε;
Θα θυμίσω κ.κ. Δικαστές μία απάντηση που έδωσε στον κ. Αναγνωστόπουλο ο κ. Τσελέντης στις 5/8/2003 όταν τον ρώτησε για την σκλήρυνση της Οργάνωσης σε σχέση με το μέτρο βίας που έκριναν αναγκαίο να χρησιμοποιηθεί.
Ο κ. Τσελέντης απάντησε επί λέξει: «Υπήρχε πάντοτε σε όλους έντονος προβληματισμός και σε μένα ιδιαίτερος και ήταν ένας από τους λόγους που με προβλημάτιζε για τις πράξεις στις οποίες συμμετείχα›. Ο ίδιος αυτά λέει. Πού είναι η ηθική αυτουργία του ενός ή των δύο, πού τον έπεισε να κάνει οτιδήποτε; Ο ίδιος λέει «είχαμε τον προβληματισμό αυτόν που ήταν έντονος σε όλους μας›.
Είναι προφανές ότι δεν ήταν ένα μυαλό που τα σκεφτόταν όλα αυτά. Ήταν η ομαδική σκέψη όλων των μελών της Οργάνωσης που αποφάσισε και σκέφτηκε όλα αυτά. Ήταν η συλλογική απόφαση, η ομαδική σκέψη. Αυτή είναι η αλήθεια. Και η προσπάθεια να φορτωθούν όλα αυτά σε έναν άνθρωπο είναι μάταιη και δεν πείθει κανέναν γιατί είναι κατασκευή και δεν ανταποκρίνεται στην αλήθεια.
Δε θα σας ξαναπώ αυτά τα οποία είπα χθες αναφερόμενος στη δομή, γιατί τα έχω σημειώσω, είναι ακριβώς τα ίδια, δε θέλω να τα ξαναδιαβάσω. Σας διάβασα ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα για την περίπτωση του κ. Βαρδινογιάννη, πώς σκέφτονταν και τί συζητήσεις έκαναν για το αν θα γίνει μια ενέργεια.
Να σας πω το εξής άλλο: Την ίδια περίοδο που ερευνάτε εδώ τη δράση της 17Ν δεν είχαν γίνει άλλες ενέργειες από άλλες ομάδες; Δεν υπήρχαν και άλλες Οργανώσεις που δρούσαν, που δεν συμμετείχε κανένας από τους κατηγορουμένους εδώ; Εκεί δηλαδή πώς σκέφτηκαν τους στόχους; Είχαν έναν αρχηγό εξίσου διανοούμενο και τους έλεγε τί θα κάνουν; Υπάρχει και το βιβλίο του κ. Καράμπελα το οποίο σας έχει κατατεθεί, έχω κι εγώ εδώ πόσες ενέργειες έγιναν από το ’77 μέχρι το ’94, καταγεγραμμένες μία-μία. Αυτοί πώς τα σκέφτηκαν δηλαδή; Από ένα μυαλό;
Αλλά θέλω να σκεφτείτε αυτό που θα σας πω τώρα. Ποιος έχει τη δύναμη και από πού την αρύεται, σε μία ολιγομελή ομάδα Μαρξιστών Λενινιστών που έχουν πάρει μια τόσο σοβαρή και τραγική για την προσωπική τους ζωή απόφαση αλλά και για τις ζωές τρίτων κ.κ. Δικαστές, ποιος έχει τη δύναμη να ορίσει σε αυτούς κάθε φορά ποιος θα πυροβολήσει;
Έχετε την εντύπωση ότι τα μέλη της ομάδας που έμπαιναν στη φωτιά, που ρισκάριζαν τη ζωή τους σε κάθε ενέργεια αλλά και προκαλούσαν, υπήρχαν σοβαρές συνέπειες σε τέτοιους ανθρώπους, αλλά που παράλληλα είχαν αφιερώσει τη ζωή τους σε έναν σκοπό τον οποίο πίστευαν οι ίδιοι σωστό και δίκαιο, έχετε την εντύπωση ότι αυτοί αναγνωρίζουν στους εαυτούς τους διανοητική κατωτερότητα; Διότι αυτό θα δεχθείτε αν δεχθείτε διανοητική ανωτερότητα. Αν το δεχθείτε, αν το δεχθεί η απόφασή σας εννοώ, η γνώμη μου είναι ότι θα έχετε κάνει ιστορικό λάθος, αν αυτό δεχθείτε γι αυτή την Οργάνωση.
Θα προχωρήσω, έχοντας κάνει τη διευκρίνιση πολλές φορές, θα σας την ξανακάνω άλλη μια φορά, ότι χωρίς να αποδέχομαι και να συνομολογώ έστω και έμμεσα την αξία των προανακριτικών καταθέσεων όσων εκ των κατηγορουμένων τις έχουν ανακαλέσει στο ακροατήριο, είμαι υποχρεωμένος να προβώ σε αξιολόγηση των όσων καταθέτουν εφόσον υπήρξε η γνωστή απόφασή σας για την ανάγνωσή τους χωρίς, επαναλαμβάνω, να αντιστρατεύουμε τους υπερασπιστικούς ισχυρισμούς του κατηγορουμένου που τον αφορά.
Απλά θέλω να αποδείξω ότι αυτές οι αμφισβητούμενες καταθέσεις που αναγνώσατε σε καμία περίπτωση δεν αποδεικνύουν την κατηγορία κατά του ανθρώπου τον οποίο υπερασπίζομαι. Να τονίσω δε ότι σε πολλές περιπτώσεις υπάρχει αποδεικτική ένδεια όπως το λέω, διότι τα όσα εκεί αναγράφονται στις καταθέσεις αυτές τις προανακριτικές δεν υποστηρίζονται από καμία άλλη ένδειξη ή απόδειξη.
Θα αρχίσω με την υπόθεση Τσάντες κ.κ. Δικαστές, είναι η πρώτη υπόθεση χρονικά. Εγώ την ανάλυση των πράξεων θα σας την κάνω χρονικά γιατί έχει άλλη αξία το χρονικά και όχι η δομή του κατηγορητηρίου που τα έχει ξεχωρίσει και τα έχει βάλει ανάλογα με τη βαρύτητα των πράξεων. Εγώ θα την κάνω χρονικά.
Στην υπόθεση Τσάντες και Βελούτσου φέρεται ο κ. Γιωτόπουλος ότι είναι ηθικός αυτουργός των δύο αγνώστων δραστών που τέλεσαν αυτή την πράξη. Από την ακροαματική διαδικασία δεν προέκυψε κάποιο στοιχείο σε βάρος του εντολέα μου ούτε από τους μάρτυρες που εξετάστηκαν, ούτε έγινε εφικτό να προσδιοριστεί ποιοι ήταν οι φυσικοί αυτουργοί. Είναι η πρώτη υπόθεση μετά από δύο χρόνια απραξίας της Οργάνωσης.
Ισχύουν κάποια γενικά που σας ανέφερα αλλά έχετε ένα επιπλέον πρόβλημα στην υπόθεση αυτή: Συνήθως όταν δικάζουμε κ.κ. Δικαστές, ηθικό αυτουργό με άγνωστο τον φυσικό αυτουργό, πολλές φορές έχει συμβεί, θα πρέπει η απόφαση για να είναι αιτιολογημένη να συνδέεται απευθείας ο ηθικός αυτουργός με το θύμα, με το αγαθό που πλήττεται, να το πω έτσι, για να αποδεικνύεται και η διασύνδεση αφού δεν έχουμε τον φυσικό αυτουργό.
Διότι στη διαπλοκή αυτή είναι διαφορετικές οι αιτίες, διαφορετικά τα κίνητρα. Εκεί αναδεικνύεται η ηθική αυτουργία, ποιον λόγο είχε να στρέψει κάποιον όπως λένε και οι θεωρίες της συγκεκριμενοποίησης, να προκαλέσει την απόφαση λέω εγώ, στον άγνωστο φυσικό αυτουργό να πάει να πλήξει αυτόν που ήθελε ο ηθικός αυτουργός γιατί δική του πράξη, δική του ήταν η πρωτοβουλία.
Εδώ στην υπόθεση αυτή, έχετε αυτό το στοιχείο. Υπάρχει δηλαδή κάποιο στοιχείο το οποίο μπορείτε να πείτε ότι συνδέει αυτόν συγκεκριμένα που κατηγορείται για την ηθική αυτουργία, για διαφορετικό λόγο σε σχέση με τους φυσικούς αυτουργούς και να πείτε «αυτός είναι›; Δεν το έχετε αυτό το πράγμα. Είναι άλλη περίπτωση εδώ, διαφορετική.
Σε περίπτωση λοιπόν ιδεολογικής Οργάνωσης αυτή η απευθείας σύνδεση όπως τη λέω εγώ δεν υπάρχει μεταξύ του ηθικού αυτουργού και του θύματος. Αν τον κρίνετε ένοχο και τον καταδικάσετε τον κ. Γιωτόπουλο, θα πρέπει να αιτιολογήσετε την απουσία πράξεων ηθικής αυτουργίας. Και εδώ σιγά-σιγά αρχίζω και θέτω το θέμα που σας έλεγα και πριν στην εισαγωγή. Και η ηθική αυτουργία είναι πράξη, δεν είναι όρος. Πρέπει να πούμε πότε, πώς, με ποιον τρόπο, σε ποιους. Είναι πράξη η ηθική αυτουργία.
Ειδικά δε για τη συγκεκριμενοποίηση του στόχου, με την εκδοχή αυτήν την οποία πρόβαλλε και την οποία αντέκρουσα όσο μπορούσα κ.κ. Δικαστές, έχετε έναν επιπλέον λόγο να προσδιορίσετε την πράξη, πότε, πού, πώς προκάλεσαν την απόφαση. Γι αυτή την υπόθεση έχει εκδοθεί μια προκήρυξη, η υπ’ αριθμόν 7 –χρησιμοποιώ την αρίθμηση του βιβλίου γιατί το έχετε εδώ πιο εύχρηστο, δεν είναι ίδια με την αρίθμηση που έχει κάνει η αστυνομία με τις προκηρύξεις.
Αυτή δημοσιεύθηκε στην «ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ› και από το κείμενό της αναδεικνύεται η αντι-ιμπεριαλιστική οπτική της Οργάνωσης, οι αντι-αμερικανικές θέσεις. Θέλετε να πείτε ότι εκείνη την εποχή, το 1983, γιατί είπα και σε κάποιο άλλο σημείο ότι θα πρέπει να αναχθούμε στο χρόνο των πράξεων για να καταλήξουμε, να έρθουμε το 2002 να πούμε με πράξεις μεταγενέστερες πράγματα, ότι μόνο ένας άνθρωπος θα σκεφτόταν εκείνη την περίοδο να πάρει την πρωτοβουλία και να προτείνει; Αν μπορείτε πέστε το.
Μετά την υπόθεση Τσάντες, έχουμε την υπόθεση Τσαντ στις 3/4/1984. Σε αυτήν έχουμε την πρώτη περίπτωση όπου ο κ. Γιωτόπουλος κατηγορείται για ηθικός αυτουργός του νεκρού Σκανδάλη που φέρεται να πυροβόλησε κατά την κατηγορία, του κ. Χριστόδουλου Ξηρού που φέρεται ως άμεσος συνεργός και του κ. Δημήτρη Κουφοντίνα, του κ. Πάτροκλου Τσελέντη και Νικολάου Παπαναστασίου που φέρονται ως απλοί συνεργοί.
Σε όλους αυτούς κατηγορείται ότι έδρασε ως ηθικός αυτουργός κατά συρροή. Επίσης σε αυτή την υπόθεση τίθεται θέμα πολλαπλής συμμετοχής, το περίφημο ζήτημα το οποίο υπάρχει στην πράξη, αφού φέρεται να παρευρίσκεται και στην πράξη για την επίβλεψη του σχεδίου που είχε καταστρώσει, όπως λέει η κατηγορία. Και βέβαια έτσι όπως είναι η κατηγορία υπονοείται ότι η απλή συνέργια απορροφάται ήδη από την βαρύτερη συμμετοχή που είναι η ηθική αυτουργία, κατά την αρχή της συγχωνεύσεως.
Κύριοι Δικαστές, πράξη απλής συνέργιας πού περιγράφεται -ρητορικό το ερώτημα- στο κατηγορητήριο; Πράξη σε χρόνο, τόπο, συνθήκες.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: (εκτός μικροφώνου)
Κ. ΧΡΥΣΙΚΟΠΟΥΛΟΣ: Δεν περιγράφεται στο κατηγορητήριο κ. Πρόεδρε, το τηλέφωνο και η υπονόηση είναι ό,τι θέλετε. Το κατηγορητήριο πού τη λέει την πράξη για να την ξέρω εγώ; Θα δικαστώ γι αυτό. Την υπονοεί, δε λέει πουθενά για κανένα τηλέφωνο το κατηγορητήριο. Δεν περιγράφει πράξη απλής συνέργιας, όπως βέβαια δεν περιγράφει κατά τη γνώμη μου και ηθικής αυτουργίας, αλλά πράξη δεν περιγράφει.
Θα σας αναλύσω λίγο αυτή την υπόθεση. Κατηγορείται ως ηθικός αυτουργός ο Σκανδάλης, ο νεκρός Σκανδάλης. Ποιος ήταν αυτός; Τί άνθρωπος ήταν; Μπήκε, δε μπήκε, πότε μπήκε αν μπήκε στην Οργάνωση; Πώς προκύπτει ότι προκάλεσε αυτός τον οποίον υπερασπίζομαι την απόφαση σ’ αυτόν τον συγκεκριμένο να πυροβολήσει; Πού προκύπτει αυτό;
Θα σας πω τί λέει η απόφαση παρακάτω, θα σας πω τί λένε οι καταθέσεις. Αυτό που θέλω να πω είναι ότι για τον Σκανδάλη δεν ξέρω τίποτα. Δεν ακούσατε τίποτε εδώ για να μπορείτε να πείτε έστω ότι ήταν κατώτερος, όπως λένε. Πού το ξέρετε δηλαδή; Για να δούμε αυτά τα συστήματα της ηθικής αυτουργίας έτσι όπως αναπτύχθηκαν.
Οι μάρτυρες Κοντογιός και Κωστάκος που εξετάστηκαν στις 18/3 δεν προσέφεραν τίποτα στη διαδικασία σε αυτό που αφορά εμένα. Έχουμε τον κ. Χριστόδουλο Ξηρό. Υπάρχει μια προανακριτική του απολογία την οποία αμφισβητεί, εγώ δεν έχω κανένα λόγο, μακάρι να δεχθείτε ό,τι λέει και θα είναι άχρηστα ό,τι σας λέω εγώ από δω και κάτω, αλλά άμα δεν τα δεχθείτε τί θα κάνουμε; Να δούμε τί λέει, για να δούμε πού είναι η ηθική αυτουργία. Υπό την αίρεση αυτή και υπό την αμφισβήτηση αυτή, σας το λέω.
Λέει λοιπόν αυτή η προανακριτική απολογία: «Τον Φεβρουάριο του ’84 ο Λάμπρος και ο Λουκάς πρότειναν σε εμάς τους υπόλοιπους να χτυπήσουμε έναν στόχο›. Ποιοι είναι οι υπόλοιποι; Προσέξτε πόσο αόριστη είναι αυτή η κατάθεση στην αρχή της. Θέλω να προσέξετε όμως ότι όταν λέγεται αυτή η πρόταση, «πρότειναν σε εμάς τους υπόλοιπους› δεν τίθεται κανένα θέμα συγκεκριμενοποίησης όπως ακούγεται από πλευράς Πολιτικής Αγωγής και των κ.κ. Εισαγγελέων.
Τί λέει, αφού δεν υπάρχει καμία συγκεκριμενοποίηση: «Η πρόταση έγινε δεκτή από όλους›, σας είπα, ποιοι όλοι δεν ξέρουμε, έγινε δεκτή κατευθείαν «και αμέσως άρχισε η προετοιμασία να γίνει η ενέργεια›. Πρόταση απόφασης ή κατεβάσματος γραμμής δεν περιγράφεται. Στη συνέχεια λέει αυτή η προανακριτική απολογία πώς στοχοποιήθηκε, θα χρησιμοποιήσω τη λέξη αυτή, ο Τσαντ. Δηλαδή πώς παρακολουθούσε επί μέρες για την ενεύρεση στόχου.
Αν τα δεχθείτε αυτά ως αλήθεια, διότι αυτά ανεγνώσθησαν, διότι ο κ. Χριστόδουλος Ξηρός δεν επιβεβαίωσε αυτά εδώ στην ακροαματική διαδικασία, άρα εσείς με αυτά θα κρίνετε. Τί λένε αυτά; Λένε ότι παρακολουθούσαν σε κάποιους δρόμους, στη Συγγρού, είδαν το αυτοκίνητο και πουθενά στην προανακριτική αυτή απολογία δεν περιγράφεται τί έγινε όταν βρέθηκε ο στόχος.
Πουθενά δεν αναφέρεται συζήτηση στην οποία να συμμετείχε ο άνθρωπος τον οποίο υπερασπίζομαι και λήφθηκε η απόφαση για τη συγκεκριμένη ενέργεια. Αυτό που προκύπτει απ’ αυτό είναι συλλογική δράση και συναπόφαση των μελών, όσων συμμετείχαν. Έχετε ένα θέμα με τον κ. Τσελέντη. Θα τον αθωώσετε; Μακάρι να τον αθωώσετε, εγώ δεν έχω κανένα λόγο να καταδικαστεί ο κ. Τσελέντης, ας αθωωθεί. Αλλά θα αξιολογήσετε συνολικά την κατάθεση.
Αν δηλαδή δεχθείτε και αυτή την παρατήρηση την κάνω γιατί η Πολιτική Αγωγή αναφερόμενη στον κ. Τσελέντη γι αυτή την πράξη την οποία αρνείται λέει ότι μπορεί να μη θυμάται καλά ο Χριστόδουλος. Γιατί θυμάται για τους άλλους; ¶μα δε θυμάται καλά για τον έναν, γιατί θυμάται για τους άλλους καλά δηλαδή; Όπου θέλουμε θυμόμαστε καλά όπου θέλουμε δε θυμόμαστε; Πρέπει να το δείτε αυτό.
Αυτό που θέλω να επισημάνω είναι την επιλεκτική στάση, την επιλεκτική τοποθέτηση της Πολιτικής Αγωγής. Στη διαδικασία εδώ σας προέκυψε κανένα σήμα, τηλεφώνημα κ. Πρόεδρε, που το είπατε; Σας το είπε κανένας αυτό στη διαδικασία; Προέκυψε εδώ; Όχι. Σε αυτή την κατάθεση που έχετε, που είναι το μόνο στοιχείο, λέει ή ο ένας ή ο άλλος ότι έκανε το τηλεφώνημα. Δηλαδή με τη διάζευξη αυτή αυτής της ποιότητας της προανακριτικής απολογίας θα δικάσετε έναν άνθρωπο χωρίς να το αιτιολογήσετε;
Στην ίδια υπόθεση βεβαίως ο κ. Κουφοντίνας δεν έχει μιλήσει και είναι γνωστή η θέση του, δε θα ξαναπώ σε καμία άλλη υπόθεση ότι δεν έχει μιλήσει ο κ. Κουφοντίνας. Ο κ. Τσελέντης δεν επιβεβαιώνει τον Χριστόδουλο ότι συμμετείχε. Ο Σκανδάλης έχει πεθάνει, ο Παπαναστασίου αρνείται κάθε σχέση με τη δράση της 17Ν και καλά κάνει ο άνθρωπος και βασίμως κατ’ εμέ, μάλιστα προβάλλει και άλλοθι αν θυμάμαι καλά στους υπερασπιστικούς του ισχυρισμούς για τη συγκεκριμένη πράξη.
Για τις 5 προκηρύξεις που βρέθηκαν στο μέσο διαφυγής δεν λέει τίποτα κανένας, τίποτα απολύτως στην κατάθεση. Τι έγινε γι’ αυτήν την υπόθεση; Έχετε μία προανακριτική απολογία μόνη της αμφισβητούμενη που δεν επιβεβαιώνεται ως προς την συμμετοχή υπό οιαδήποτε εκδοχή της η συμμετοχή από κανένα άλλο στοιχείο.
Να αντικρούσω το δικό σας, ότι λέει αλήθεια. Η πρόκληση απόφασης πού είναι, ότι προκάλεσε την απόφαση; Πού είναι; Πώς προκύπτει; Είναι αυτό που μιλάω για πράξεις ηθικής αυτουργίας και όχι τεκμήριο ηθικής αυτουργίας. Εδώ βέβαια υπάρχει και το θέμα των συναυτουργών της ηθικής αυτουργίας αυτή που έχει τεθεί, μπορεί να υποτεθεί. Είτε μοναυτουργικά είτε συναυτουργικά δηλαδή το θέμα είναι πώς προκάλεσαν αιτιωδώς την απόφαση στους ήδη αποφασισμένους να πλήξουν αμερικανικούς στόχους δράσης, με τι μέσο, με τι τρόπο και πώς προκλήθηκε η απόφαση για το συγκεκριμένο στόχο; Έχετε μία περιγραφή πώς έγινε. Η απόφαση πώς προκλήθηκε όπως λέει η εισαγγελική αρχή;
Θα δεχθείτε εσείς δηλαδή ότι εφόσον δεχθείτε αυτά που λέει η κατηγορία ότι αυτοί που εντάχθηκαν για πρώτη φορά τότε στην Οργάνωση δεν έκαναν καμία ενέργεια. Δεν υπήρχε ένας να τους πει «παιδιά αυτό ή εκείνο›, τίποτε δεν έκαναν. Αυτό θα δεχθείτε αν δεχθείτε την κατηγορία ως έχει. Δηλαδή δεν θα έκαναν καμία ενέργεια κανενός αμερικανού αν τους έλεγε ο κ. Κουφοντίνας ή ο κ. Γιωτόπουλος, αυτό θα δεχθείτε εσείς.
Δεν σας κάνει εντύπωση κ.κ. Δικαστές, αναφέρομαι και στην ποιότητα της προανακριτικής απολογίας αυτής ότι δεν γίνεται καμία περιγραφή για να δούμε δηλαδή εάν έχουμε προανακριτικές απολογίες που περιγράφουν αυτά που έζησαν ή έχουμε προανακριτικές απολογίες οι οποίες είναι – θα το πω εγώ - «κατασκευασμένες› για να φτιάξουν 5 στοιχεία να έρθουν 10 κατηγορούμενοι.
Για πέστε μου, η ενέργεια ήταν αποτυχημένη κατά τους στόχους της Οργάνωσης. Τι έγινε; Δεν το συζήτησε κανένας, τι έγινε; Τι προκύπτει; Προκύπτει τίποτα στην διαδικασία, προκύπτει τίποτα από την απόφαση; Θα κάνω μια μικρή ανάλυση κ. Πρόεδρε εδώ στην προκήρυξη γιατί ξέρετε η προκήρυξη και βρέθηκαν τα αντίγραφά της την οποία και θα την αναγνώσετε εσείς, θα πω σε κάποιο σημείο για τις προκηρύξεις ότι η προκήρυξη δεν είναι μέσο πειθούς κανενός. Η προκήρυξη απευθυνόταν σε εκτός πράξεις πρόσωπα. Δεν είναι μέσο πειθούς η προκήρυξη. Η προκήρυξη ήταν για τρίτους, να δημοσιοποιήσουν τους στόχους τους. Γιατί το έκαναν; Ήταν μέσο πειθούς η προκήρυξη και θα αναφερθώ και σε αυτό παρακάτω.
Το ερώτημα είναι από ποιο στοιχείο συνάγεται και από ποιο στοιχείο της διαδικασίας που έγινε έτσι εδώ ενώπιόν σας εσείς θα συνάγετε ότι ο συντάκτης αυτής της προκήρυξης είναι ένας και ότι αυτός μάλιστα είναι και αυτός τον οποίο εγώ εκπροσωπώ. Από ποιο στοιχείο; Από ποιο στοιχείο δηλαδή θα συνάγετε ότι ένας θα μπορούσε μόνο ένας να σκεφτεί και να πει στα άλλα μέλη αυτά τα οποία λέει η προκήρυξη;
Τι λέει η προκήρυξη; Στην προκήρυξη πέραν των γνωστών αντιαμερικανικών θέσεων και των θέσεων κατά της ιμπεριαλιστικής εξάρτησης της χώρας μας που δικαιολογούν το χτύπημα, βασική θέση της 17Ν αυτή, γίνεται αναφορά και είναι και σημαδιακό στο ζήτημα του σταλινισμού που κυριαρχεί στην πρακτική των Κομμάτων της Αριστεράς, γίνεται αναφορά στο τότε συνέδριο του ΠΑΣΟΚ για διαγραφές στελεχών όπως Παναγούλη, Καργόπουλου, σκευωρία εξόντωσης Χριστοδουλίδη. ¶μα διαβάσετε αυτή την προκήρυξη να την θυμηθείτε αυτά τα λέει. Εγώ σας τα λέω πολύ περιληπτικά.
Ακριβώς επειδή τα διαβάσατε και τα ξέρετε εσείς και λέω, αυτά τα γεγονότα τα οποία ήταν γνωστά στο πανελλήνιο κ. Πρόεδρε, δεν ήταν σε έναν, μόνο ένας τα ήξερε και πήγε και τα είπε στους άλλους; Αυτό θα πείτε δηλαδή; Μόνο ένας ήξερε όλα αυτά;
Γίνεται επίσης σε αυτήν την προκήρυξη κριτική στο ΚΚΕ που είχε την γνωστή αντιπαράθεση και είχε χαρακτηρίσει πράκτορες τα μέλη της 17Ν με αναφορά σε γεγονότα της ιστορίας του ΚΚΕ. Αυτό σας το λέω και για έναν άλλο λόγο, δεν θα κολλήσουμε στις λέξεις εδώ, την αντιπαράθεση αυτών των Οργανώσεων με τις παραδοσιακές Οργανώσεις της Αριστεράς ως φαινόμενο πρώτη φορά το είδαμε στην Ιταλία. Είναι ένα φαινόμενο το οποίο υπήρξε, σας ανέλυσα κάποιες σκέψεις. Δεν είναι κάτι καινούριο και αναδεικνύει αυτά τα οποία λέω εγώ για την δομή της Οργάνωσης σε αυτό, η αντιπαράθεση με τα παραδοσιακά Κόμματα. ¶λλα σχήματα είχαν εκείνα τα Κόμματα άλλα αυτές οι Οργανώσεις. Γι΄ αυτό σας το λέω.
Με αυτά τα στοιχεία κ.κ. Δικαστές εγώ θα αναμένω την αιτιολογία σας για την συγκεκριμένη υπόθεση σε περίπτωση που η κρίση σας είναι άλλη πλην της αθώωσης την οποία προτείνω. Στη συνέχεια 20/7/84 έχουμε μία προκήρυξη κ.κ. Δικαστές η οποία είναι η 9η κατά σειρά 29 Μαίου 1984. Έχει αξία αυτή η προκήρυξη, σας διαβάζω, κατάλογος ενεργειών λαϊκής επαναστατικής βίας. Πλήρεις στατιστικά στοιχεία. Την αναφέρω επίτηδες αυτή για την συγκεκριμενοποίηση που λέγαμε προηγουμένως, γι’ αυτά τα περί συγκεκριμενοποίησης ότι ένας σκεφτόταν δηλαδή τι θα κάνουν λες και δεν υπήρχε εμπειρία από άλλες Οργανώσεις, δεν υπήρχε προηγούμενη εμπειρία, δεν βλέπαμε γύρω, δεν ζούσαμε εδώ στην Ελλάδα, δεν βλέπαμε τι γινόταν. Αυτή η προκήρυξη έχει κατάλογο. Μίλησε κανένας γι’ αυτήν; Σας είπε κανένας τίποτα γι’ αυτήν; Κανείς. Τώρα πώς θα την συνδέσετε εσείς και με ποιον δεν ξέρω. Κύριε Πρόεδρε, μπορούμε να κάνουμε ένα διάλειμμα;
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Σε αυτό το σημείο διακόπτουμε για 5 λεπτά.
ΔΙΑΚΟΠΗ
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Επαναλαμβάνεται η συνεδρίαση που έχει διακοπεί. Ο κ. Χρυσικόπουλος έχει το λόγο.
Κ. ΧΡΥΣΙΚΟΠΟΥΛΟΣ: Ευχαριστώ κ. Πρόεδρε. Μετά την ενέργεια και την προκήρυξη την οποία σας διάβασα και την ενέργεια κατά Τσαντ χρονολογικά υπάρχει ως κατηγορία η ληστεία στην ΕΤΕ Πετραλώνων αν θυμάμαι καλά με τον Μάτη. Η ληστεία έχει παραγραφεί και έχει απομείνει μόνο η πράξη αυτή της ανθρωποκτονίας εκ προθέσεως του Μάτη.
Κύριε Πρόεδρε, το ποιοι κατηγορούνται επίσης το ξέρετε σε αυτήν την υπόθεση. Εγώ κάπου είχα τις σημειώσεις εδώ, αυτή η σελίδα μου ξέφυγε. Υπάρχει μία προανακριτική απολογία του κ. Χριστόδουλου Ξηρού για την οποία δεν θα επαναλαμβάνω κάθε φορά τα ίδια, είναι αυτονόητα αυτά που είπα και στην πρώτη φορά γιατί δεν θέλω να επαναλαμβάνω τα ίδια κάθε φορά, στα οποία λέει πώς συζήτησαν δηλαδή κάποια μέλη τα οποία ήταν γνώστες και οι ίδιοι μιας πρακτικής που υπήρχε παγκόσμια σε αυτές τις Οργανώσεις να βρίσκουν χρήματα για την χρηματοδότηση αυτών της δράσης την οποία οι ίδιοι πίστευαν και έκαναν μέσα από ληστείες Τραπεζών. Αυτό λέει.
Λέει ότι, επειδή χρειαζόμασταν χρήματα τα μέλη αυτά τα οποία εσείς θα δεχθείτε με την απόφαση κι αν θα δεχθείτε, αποφασίσαμε να κάνουμε αυτό. Αυτό λέει. Δεν περιγράφει διαδικασία υπόδειξης, πρόκλησης απόφασης ούτε καν πρόκληση απόφασης ως προς το ότι θα κάνουμε αυτό για να βρούμε τα μέσα για να χρηματοδοτήσουμε την δράση την οποία εμείς θέλουμε.
Έχετε μία υπόθεση όπου αν θυμάμαι καλά ο κ. Τσελέντης αποδέχεται εκεί την συμμετοχή. Προσέξτε όμως αυτό που θέλω να βάλω στο μυαλό σας, ότι στην ίδια περίοδο από την προανακριτική του απολογία δεν προκύπτει ότι έχει καμία γνωριμία-επαφή όπως μεταγενέστερα τοποθετεί γνωριμία ο κ. Τσελέντης με τον κ. Γιωτόπουλο, μετά την πράξη αυτή της ληστείας.
Μάλιστα την προανακριτική του απολογία λέει μετά από 6-7 μήνες τον συνάντησα ενώ η ληστεία που έγινε 24/12/84 και η επόμενη ενέργεια που ήταν ανθρωποκτονία εκ προθέσεως επίσης ενέργεια Μομφεράτου είναι πάρα πολύ κοντά 24/12/84, 21/2/85. Αυτά έχουν αναπτυχθεί τα επιχειρήματα και κατά την διάρκεια της διαδικασίας και τα ξέρετε. Εγώ αυτό που θέλω να επισημάνω εκεί είναι ότι δεν προκύπτει συμμετοχή καν στη συζήτηση, στη λήψη απόφασης πολύ δε περισσότερο στην στοχοποίηση, ότι θα πάμε σε αυτήν την Τράπεζα μεταξύ όλων των Τραπεζών που υπάρχουν στην Αθήνα. Δεν προκύπτει καμία.
