Είναι η εποχή των οργισμένων φιλελευθέρων. Στις Ηνωμένες Πολιτείες γίνονται μπεστ-σέλερ βιβλία όπως το «Ψέματα και ψευδόμενοι» του Αλ Φράνκεν ή το «Μεγάλα ψέματα» του Τζο Κόνασον.
Και οι συντηρητικοί εμφανίζονται ενοχλημένοι που οι φιλελεύθεροι είναι τόσο ωμοί, σχολιάζει στους «New York Times» ο γνωστός αρθρογράφος Πολ Κρούγκμαν.
Ολη αυτή η φασαρία για την ωμότητα των επικριτών της κυβέρνησης είναι μια προσπάθεια να αποτραπεί μια σοβαρή συζήτηση για την πολιτική της κυβέρνησης. Διότι η αλήθεια είναι ότι δεν μπορείς να είσαι ταυτόχρονα έντιμος και ευγενής, ύστερα από όσα έχουν συμβεί τα τρία τελευταία χρόνια.
Στο μέτωπο της φορολογίας, η κυβέρνηση έχει χρησιμοποιήσει παραπλανητικά στοιχεία για να προωθήσει περικοπές των φόρων. Και συνεχίζει να το κάνει, παρόλο που όλοι επισημαίνουν τους κινδύνους για τη φερεγγυότητα της χώρας. Είναι αγενές να υποστηρίξει κανείς ότι ο Μπους είναι ο φορολογικά πλέον ανεύθυνος πρόεδρος στην αμερικανική ιστορία, θα ήταν όμως ανέντιμο να μην το πει.
Στο μέτωπο της εξωτερικής πολιτικής, η κυβέρνηση αυτή διόγκωσε την απειλή από το Ιράκ, αγνοώντας τις προειδοποιήσεις των ειδικών ότι μια παρατεταμένη μεταπολεμική κατοχή θα υπονομεύσει τη στρατιωτική ετοιμότητα της χώρας. Είναι αγενές να υποστηρίξει κανείς ότι ο Μπους κατέστρεψε την εθνική ασφάλεια της Αμερικής με τον στρατιωτικό του τυχοδιωκτισμό, θα ήταν όμως ανέντιμο να μην το πει.
Πολλοί θα πουν βέβαια ότι οι κριτικές πρέπει να επικεντρώνονται στην πολιτική του Μπους, όχι στο πρόσωπό του. Κι όμως, καμιά κυβέρνηση στη σύγχρονη αμερικανική ιστορία δεν είχε τοποθετήσει τον χαρακτήρα του προέδρου στο επίκεντρο της πολιτικής της στρατηγικής. Καμιά κυβέρνηση ως τώρα δεν είχε προσπαθήσει να παρουσιάσει τον πρόεδρο ως ήρωα. Οι επικριτές του προέδρου έχουν λοιπόν κάθε δικαίωμα να επισημάνουν ότι ο άνθρωπος αυτός δεν έχει τίποτα το ηρωικό πάνω του, δεν διακινδύνευσε ποτέ τίποτα, δεν έκανε ποτέ καμιά θυσία.
Στους μήνες μετά τις 11/9, καταλήγει ο αμερικανός αρθρογράφος, το άναυδο αμερικανικό έθνος ήθελε να πιστεύει τα καλύτερα για τον πρόεδρό του. Εκείνος όμως καταχράστηκε την εμπιστοσύνη προς το πρόσωπό του και ακολούθησε μια πολιτική που δίχασε και αποδυνάμωσε τη χώρα. Είναι ασφαλώς ωμό να λέει κανείς κάτι τέτοιο. Είναι όμως η αλήθεια.
