Στον ουρανό το ξημέρωμα της 19ης Νοεμβρίου μεταξύ 5.00 και 6.00 ώρα Ελλάδος θα γίνουν ορατά περίπου 100 «πεφτάστερα» (διάττοντες αστέρες), καθώς η Γη διέρχεται αυτήν την εβδομάδα από την ουρά του κομήτη Tempel-Tuttle.
Oι διάττοντες από τον αστερισμό του Λέοντα, εξ ου και «βροχή των Λεοντιδών», είναι υπολείμματα του κομήτη που μπαίνουν μια φορά το χρόνο, στην τροχιά της Γης.
Κάθε φορά που ο κομήτης περνάει κοντά από τον Ηλιο, τμήματα του πάγου του μεταβάλλονται σε αέρια κατάσταση χωρίς να μεσολαβήσει η υγρή μορφή, και διασκορπίζονται μαζί με τη σκόνη, αφήνοντας σύννεφα αστρικών σωματιδίων.
Κάθε χρόνο αυτή την εποχή η Γη, κατά την ετήσια πορεία της γύρω από τον Ηλιο, βρίσκεται στην περιοχή της τροχιάς του κομήτη και μπορεί να διέλθει από ένα ή περισσότερα τέτοια νέφη.
Τότε, τα θραύσματα κάθε νέφους εισέρχονται στη γήινη ατμόσφαιρα με μέση ταχύτητα που φτάνει τα 40 km/s, αναφλέγονται και καταστρέφονται πριν φτάσουν στην επιφάνεια του πλανήτη μας. Ετσι, φαίνονται να πέφτουν, αφήνοντας φωτεινά ίχνη.
Bροχές διαττόντων
Πολλών ειδών στερεά σώματα περιφέρονται στο ηλιακό μας σύστημα κινούμενα σε διάφορες ακατάστατες τροχιές. Τα σώματα αυτά μπορεί να είναι κομμάτια από κομήτες ή υπολείμματα από συγκρούσεις αστεροειδών. Οταν στην κίνησή τους μέσα στο ηλιακό σύστημα συναντήσουν την Γη τότε κατά την είσοδό τους στην ατμόσφαιρα (που γίνεται με πολλά χιλιόμετρα ανά δευτερόλεπτο) φλέγονται και στην συνέχεια εξαερώνονται, αφήνοντας ένα φωτεινό σημάδι στον ουρανό. Τότε έχουμε τον λεγόμενο διάττοντα αστέρα. Καμμιά φορά, αν το κομμάτι που εισέρχεται στην ατμόσφαιρα είναι μεγάλο, μπορεί να παρουσιαστεί με την μορφή βολίδας (fireball) που αφήνει ένα πολύ πιο λαμπρό ίχνος.
Διάττονες αστέρες μπορούμε να παρατηρήσουμε τυχαία σχεδόν οποιαδήποτε νύχτα του χρόνου. Ωστόσο, καμιά φορά μια ομάδα μετεώρων (γενικός όρος που περιγράφει και τους διάττοντες αστέρες και τις βολίδες) συναντούν την Γη μαζικά από την ίδια διεύθυνση. Τότε έχουμε την λεγόμενη βροχή διαττόντων ή βροχή μετεώρων. Κάθε βροχή διαττόντων φαίνεται ότι ξεκινά από ένα συγκεκριμένο σημείο στον ουρανό που ονομάζεται ακτινοβόλο σημείο (radiant) και παίρνει το όνομά της από τον αστερισμό στον οποίο ανήκει το ακτινοβόλο σημείο. Για παράδειγμα, μια βροχή διαττόντων που έχει το ακτινοβόλο σημείο στον αστερισμό του Λέοντα ονμάζεται βροχή των Λεοντιδών.
Οι περισότερες βροχές διαττόντων είναι προβλέψιμες και συμβαίνουν την ίδια περίπου ημερομηνία κάθε χρόνο. Ωστόσο, ενώ κάποιες από αυτές έχουν την ίδια ένταση κάθε χρόνο, κάποιες άλλες μπορεί να παρουσιάζονται με μεγάλες διαφορές στην έντασή τους από χρόνο σε χρόνο, δίνοντας άλλες φορές λίγους διάττοντες αστέρες και άλλες φορές εντυπωσιακές βολίδες. Το πιο σπουδαίο χαρακτηριστικό που περιγράφει την ένταση μιας βροχής διαττόντων είναι ο μέγιστος αριθμός των διαττόντων που είναι ορατοί μέσα σε μία ώρα από έναν παρατηρητή που κοιτάζει στο ζενίθ υπό ιδανικές συνθήκες. Ο αριθμός αυτός είναι γνωστός και ως ZHR.
Επειδή μια βροχή διαττόντων κρατάει συνήθως μερικές μέρες, αυτό που μας ενδιαφέρει κυρίως είναι το διάστημα της μέγιστης έντασης που κρατάει συνήθως μερικές ώρες.
