To θαύμα, στο οποίο ήλπιζε ο κ. Μπερλουσκόνι δεν έγινε. «Είμαστε ελάχιστα αισιόδοξοι. Ας καθήσουμε κάτω, και ας εκμεταλλευτούμε τις ημέρες των Χριστουγέννων, και ελπίζω ότι με νέο πνεύμα η ιρλανδική προεδρία θα ξεκινήσει νέο κύκλο διαπραγματεύσεων». Τάδε έφη ο καγκελάριος της Αυστρίας Βόλφγκαν Σιούσελ, μετά το ναυάγιο στη διάσκεψη κορυφής των Βρυξελλών για το Ευρωσύνταγμα.
Ο δρόμος δεν είναι στρωμένος με ρόδα. Η ολοκλήρωση των εργασιών της Διακυβερνητικής προμηνύεται ιδιαίτερα δύσκολη, λόγω και των επικείμενων εκλογικών αναμετρήσεων την άνοιξη στην Ισπανία και σε άλλα κράτη-μέλη, αλλά και λόγω των Ευρωεκλογών του Ιουνίου.
Το Σάββατο 13 Δεκεμβρίου η διαφωνία ήταν πλήρης στο θέμα των κοινοτικών αποφάσεων με ειδική πλειοψηφία, διαπίστωσε ο προεδρεύων του Συμβουλίου, ιταλός πρωθυπουργός Σίλβιο Μπερλουσκόνι μετά τη λήξη των εργασιών.
Ο κ. Μπερλουσκόνι αφού εξέφρασε την ικανοποίησή του για τη συμφωνία που σημειώθηκε στο θέμα της σύνθεσης της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, με την κατάληξη στην αρχή ένας επίτροπος ανά χώρα-μέλος, εξέφρασε την ελπίδα να κυριαρχήσει στο μέλλον περισσότερο ευρωπαϊκό, και όχι εθνικό πνεύμα στην άσκηση της εξωτερικής πολιτικής των χωρών-μελών.
Το ζήτημα, όπως επανειλημμένως έχουμε γράψει, είναι να αποσαφηνίσουν οι Ευρωπαίοι ποια Ευρώπη θέλουν. Για να μην πούμε, ότι η απόφαση αυτή έχει ήδη καθυστερήσει πολύ. Το λογικό θα ήταν ο συνταγματικός χάρτης να είχε συμφωνηθεί πολύ πριν από τη διεύρυνση σε 25 χώρες.
Η σημερινή κατάρρευση των διαπραγματεύσεων μπορεί να είναι οπισθοδρόμηση, αλλά δεν είναι και καταστροφή. Ισως είναι καλύτερα που δεν επιτεύχθηκε μια ενδεχομένως κακή συμφωνία. Ενα Σύνταγμα από το «καλάθι των εκπτώσεων» δεν θα μπορούσε να αποδειχθεί αποτελεσματικό.
Εκείνο που προβληματίζει είναι η έλλειψη κοινής βούλησης των χωρών-μελών της Ε.Ε. για τη θεσμική επανίδρυση της Κοινότητας.
Αν διαιωνιστούν οι διαπραγματεύσεις ωστόσο, μπορεί οι διαφορές θα βαθύνουν και ίσως εμφανισθούν και καινούργια προβλήματα. Και ένα κλίμα διαχωρισμού και αντιπαράθεσης μεταξύ των χωρών-μελών μπορεί να οδηγήσει σε μία Ευρώπη δύο ταχυτήτων, προοπτική «που αποτελεί ρεαλιστική λογική», κατά τον γερμανό καγκελάριο Γκέρχαρντ Σρέντερ.
Ο γάλλος πρόεδρος Ζακ Σιράκ υπενθύμισε παλαιότερη ομιλία του στη Γερμανική Βουλή για «ομάδα πρωτοπόρων της ΕΕ» (group des pioniers)που θα συνεχίσουν μέσα από ενισχυμένες συνεργασίες.
Διαβεβαίωσε ότι κανείς δεν θέλει μια Ευρώπη πολλών ταχυτήτων, αλλά αν δεν προχωρήσει η Ε.Ε. με το ρυθμό των πρώτων, θα συρθεί στο ρυθμό των τελευταίων.
Υ.Γ. Ο πολυδιαφημισμένος άσος στο μανίκι του κ. Μπερλουσκόνι ήταν μία συμβιβαστική πρόταση, που προέβλεπε, ότι μέχρι το 2009 θα εφαρμοσθεί το σύστημα της Νίκαιας και το 2009 θα αποφασισθεί με ειδική πλειοψηφία η συγκεκριμένη πρόταση της «διπλής πλειοψηφίας» που είχε εισηγηθεί η Συνέλευση (το 50% των κρατών μελών και το 60% του κοινοτικού πληθυσμού). Στην περίπτωση που κι αυτή η απόφαση δεν καταστεί δυνατή το 2009, το 2014 θα ισχύσει αυτόματα η πρόταση της Συνέλευσης.
Στη βάση αυτής της συμβιβαστικής πρότασης, η Ιταλική Προεδρία ζήτησε από τη Βρετανία, την Ολλανδία, τη Δανία, την Ελλάδα και την Ουγγαρία τη διαμεσολάβησή τους.
