11 Σεπτεμβρίου. Αεροπλάνα που οδηγούν πιλότοι αποφασισμένοι για όλα στοχεύουν την καρδιά της πόλης, θέλοντας να καταστρέψουν τα σύμβολα μιας εξουσίας που μισούν. Εκρήξεις, φωτιές, έντρομοι πολίτες τρέχουν πανικόβλητοι να γλιτώσουν. Νέα Υόρκη 2001; Οχι, Σαντιάγο της Χιλής, 1973.
Αυτά γράφει ο Ιγκνάσιο Ραμονέ στο κύριο άρθρο του τελευταίου τεύχους της «Μοντ Ντιπλοματίκ», με τίτλο: «Ο αντίπαλος».
Το ερώτημα που θέτει ο διευθυντής της γαλλικής εφημερίδας είναι: «Μπορούμε να υποστηρίξουμε ότι οι Ηνωμένες Πολιτείες είναι μια αθώα χώρα; Πιστεύω ότι δεν υπάρχει στον κόσμο αθώα χώρα. Θα πρέπει ωστόσο, να κάνουμε διάκριση ανάμεσα στην κυβέρνηση και στα 7.000 θύματα του Μανχάταν. Το κράτος είναι πάντα υπεύθυνο, τα θύματα είναι πάντα αθώα».
«Δεν είμαι αντιαμερικανός. Δεν μπορώ όμως και να πάψω να σκέπτομαι. Η 11η Σεπτεμβρίου, για τη δική μου γενιά και για εκατομμύρια άτομα, είναι συνδεδεμένη με το πραξικόπημα του Πινοσέτ στη Χιλή. Εκείνη την ημέρα ανετράπη ένα πολιτικό πείραμα, το πείραμα του ειρηνικού σοσιαλισμού, σε μια ήπειρο που βυθιζόταν ήδη στη βία. Και το πείραμα εκείνο ανετράπη με ένα πραξικόπημα που στήριξαν οι Ηνωμένες Πολιτείες».
Τι σχέση έχει όμως εκείνο το πραξικόπημα με την τρομοκρατική ενέργεια που διέταξε ο Μπιν Λάντεν εναντίον των Διδύμων Πύργων και του Πενταγώνου; Τα σφάλματα που έχει διαπράξει η Αμερική στο παρελθόν δικαιολογούν άραγε μια τόσο τερατώδη πράξη; «Οχι, ασφαλώς όχι. Η επίθεση στη Νέα Υόρκη είναι καταδικαστέα. Μια τέτοια εγκληματική πράξη δεν δικαιολογείται με τίποτα. Υπάρχει όμως καιρός για δάκρυα και καιρός για σκέψη. Δεν κάνω σύγκριση βέβαια ανάμεσα στον Μπιν Λάντεν και τον Σαλβαδόρ Αλιέντε. Θέλω απλώς να επισημάνω ότι ο Μπιν Λάντεν είναι δημιούργημα της αμερικανικής εξωτερικής πολιτικής. Ο Αλιέντε δεν ήταν δημιούργημα της αμερικανικής εξωτερικής πολιτικής. Ο Πινοσέτ σε ένα βαθμό ήταν. Αυτός που κατέστρεψε το προεδρικό μέγαρο του Σαντιάγο ήταν ο Πινοσέτ. Αυτός που κατέστρεψε τους Δίδυμους Πύργους ήταν ο Μπιν Λάντεν. Οσο πολεμούσε τους Σοβιετικούς, ήταν καλός. Βλέπουμε όμως ότι δημιουργήθηκαν τέρατα. Οι Αμερικανοί βρίσκονται σήμερα στη θέση του δόκτορα Φρανκενστάιν, που δέχθηκε επίθεση από το ίδιο το δημιούργημά του».
