Εταξα στην ίριδα μια γη καλύτερη... Ανοίγει ο πέπλος... στα ωραία χρόνια που θα 'ρθουν. Από κει θα αρχίσει κι ο μόχθος, κι η ευτυχία θα μπει στα κρύσταλλα που περιμέναμε χωρίς άλλες κορυφογραμμές, χωρίς άλλες ιστορίες από κείνες που ταιριάζουν στα στήθια μας, αλλά και στα στήθια όλου του κόσμου, γιατί όλος ο κόσμος μπορεί να μιλήσει με φωνή πορφύρας για την ευτυχία του, γιατί όλος ο κόσμος αγαπάει τα πράγματα που τον αγαπούνε...

Με αυτές τις φράσεις από τους «Προσανατολισμούς» του Οδυσσέα Ελύτη υποδεχόμαστε το 2004.

Κύκλοι που κλείνουν, άλλοι που μένουν ανοιχτοί, η μαγεία των πραγμάτων που αισθανόμαστε χωρίς να βλέπουμε, όσα ευχόμαστε και δεν έρχονται, η νοσταλγία, το νόημα που αποκτά το ταξίδι στο χρόνο, ανάλογα με το είδος του ταξιδιώτη. «Στις εξοχές της ανοιχτής καρδιάς θα δούμε να ξαναγεννιέται ο κόσμος», εύχεται ο ποιητής.

Καλή χρονιά. Χρόνια πολλά.