Ο Δανός φωτογράφος Jan Grarup αποτυπώνει την αποφασιστικότητα στο βλέμμα δύο Παλαιστίνιων παιδιών στη Ραμάλα. Εκεί που η καθημερινότητα είναι ωμή. Εκεί που η βία δεν κάνει διάλειμμα.

Η γη του Ισραήλ και της Παλαιστίνης «κατοικείται» από μια μνήμη φορτωμένη με πάθη, με μίση και με αίμα. Το ιερό είναι απαιτητικό: έχει ανάγκη από μάρτυρες κι από απάρνηση. Προς το παρόν, μόνο οι νεκροί, κυρίως τα αθώα θύματα, παιδιά ή έφηβοι, τρέφουν αυτήν τη γη με το αίμα τους, λες κι η ιστορία χρειάζεται τη θυσία τους για να προχωρήσει.

Οσο για την απάρνηση, αυτόν τον μυστικισμό της προσφοράς και της εξύψωσης, ο δρόμος είναι μακρύς και μέγας. Το μίσος είναι γόνιμο. Οι ρίζες του είναι βαθιές.