Αντίθετα με ό,τι πιστεύουν πολλοί, το δημοκρατικό αδιέξοδο δεν αποτελεί μόνο ουγγρική υπόθεση. Τα γεγονότα στην Ουγγαρία αποτυπώνουν τάσεις που παρατηρούνται σ' όλη την Ευρώπη, από τη Φλάνδρα μέχρι τη Λιθουανία και την Ιταλία. Παντού ακούει κανείς τα ίδια επιχειρήματα, σύμφωνα με τα οποία, οι πραγματικοί υπερασπιστές της δημοκρατίας είναι οι οπαδοί μιας εθνικής προσέγγισης, είτε πρόκειται για τη Μάργκαρετ Θάτσερ είτε για τον Ορμπαν, τον Ζαν-Πιερ Σεβενεμάν ή τον Μπερλουσκόνι.
Η ουγγρική περίπτωση, γράφει ο γάλλος καθηγητής Πολ Γκραντβόλ στη «Μοντ», μας υπενθυμίζει πως όταν εγκαταλείπονται οι αρχές, ακόμη κι εκείνη η δημοκρατία, που είναι μια απλή εναλλαγή εξουσίας ύστερα από ελεύθερες εκλογές, κινδυνεύει να σβήσει.
Στη Βουδαπέστη δεν υπάρχει πια παρά μόνο ένας ραδιοσταθμός της αντιπολίτευσης, κι αυτός τον άλλο μήνα κινδυνεύει να κλείσει. Μόνο ένα (καλωδιακό) τηλεοπτικό κανάλι έχει γραμμή διαφορετική από την κυβερνητική. Κι η κυβέρνηση δεν έχει εφαρμόσει ακόμη τους νέους τυποκτόνους νόμους.
Επιπλέον, με βάση τον νέο εκλογικό νόμο, το κυβερνητικό κόμμα Fidesz μπορεί ακόμη και με λιγότερο από το ένα τρίτο των ψήφων να αποσπάσει πλειοψηφία δύο τρίτων της Βουλής. Κι αυτό δεν είναι όλο. Η νέα Ουγγαρία ενδέχεται να οδηγήσει το Σοσιαλιστικό Κόμμα στα δικαστήρια για τα εγκλήματα που διαπράχθηκαν την εποχή του «υπαρκτού».
Επιτρέποντας στην ουγγρική Εθνοφρουρά να τρομοκρατεί τους τσιγγάνους και τους εβραίους, το κυβερνών κόμμα ενισχύει την ιδέα ότι το ακροδεξιό κόμμα Jobbik είναι η λύση. Και ο πληθυσμός είναι ανήμπορος να αντιδράσει. Το 80% των πολιτών, πάντως, δήλωσε σε πρόσφατη δημοσκόπηση ότι τα πράγματα πηγαίνουν σε λάθος κατεύθυνση. Πρόκειται για το ίδιο ποσοστό που είχε πει το ίδιο πράγμα τον Απρίλιο του 2011, ύστερα από οκτώ χρόνια διακυβέρνησης από το Σοσιαλιστικό Κόμμα.
Θα περίμενε κανείς η Ευρώπη να έχει ξεσηκωθεί. Φαίνεται όμως ότι οι χώρες-μέλη δεν έχουν καμιά διάθεση. Ούτε η Δεξιά, που ελέγχει τις 22 από τις 27 κυβερνήσεις, ούτε η πλειοψηφία των Σοσιαλιστών, οι οποίοι φοβούνται ότι μια σκληρή γραμμή θα ενισχύσει τους Μαγυάρους εθνικιστές. Ο πρόεδρος της Κομισιόν Ζοζέ Μανουέλ Μπαρόζο ζήτησε από την Ουγγαρία να τροποποιήσει σε διάστημα ενός μηνός τους νόμους που πλήττουν την ανεξαρτησία της Κεντρικής Τράπεζας, της αρχής προστασίας δεδομένων και της δικαιοσύνης.
Οπως επισημαίνει όμως ο ανταποκριτής της «Λιμπερασιόν» στις Βρυξέλλες, η Ευρωπαϊκή Επιτροπή δεν μπορεί να προχωρήσει περισσότερο. Για την ακρίβεια, δεν μπορεί να παρέμβει παρά μόνο αν ένας νόμος παραβιάζει το ευρωπαϊκό δίκαιο. Κι αυτό αφορά ελάχιστους τομείς, κυρίως οικονομικού χαρακτήρα.
Ο «Βικτάτορας», όπως αποκαλεί η αντιπολίτευση τον Βίκτορ Ορμπαν, θα αρκεστεί έτσι για άλλη μια φορά να υποχωρήσει σε περιφερειακά και δευτερεύοντα θέματα, όπως έκανε πέρυσι με τον νόμο για τα μέσα ενημέρωσης.
Η Ευρώπη έπραξε πολύ άσχημα αφήνοντας τον Μπερλουσκόνι ασύδοτο επί είκοσι χρόνια, γράφει στη «Λιμπερασιόν» ο ιταλός φιλόσοφος Πάολο Φλόρες ντ'Αρκάις. Αν δεν παρέμβει και εναντίον του Ορμπαν, προετοιμάζει ουσιαστικά την αυτοκτονία της.
Πηγές: Le Monde, Liberation, ΑΠΕ-ΜΠΕ
