Ο αγαπημένος ηθοποιός Κώστας Καρράς, άφησε την τελευταία του πνοή σήμερα στις 8.30 το πρωί, σε ηλικία 76 ετών, στο Ιατρικό Κέντρο Αθηνών όπου νοσηλευόταν έπειτα από πολυετή μάχη με την επάρατη νόσο.
Το 2006, ο γνωστός ηθοποιός έμαθε από τον γιατρό του ότι έχει προσβληθεί από καρκίνο στον προστάτη και στη συνέχεια υποβλήθηκε σε θεραπεία, η οποία όμως δεν έφερε το ποθητό αποτέλεσμα. Στο πλευρό του, όλο αυτό το διάστημα, ήταν η σύζυγός του, Αγγελική Μπαρούτσου και ο γιος του Βασίλης.
H κηδεία του θα γίνει την προσεχή Τετάρτη, στις 4 το απόγευμα, από το Α΄ Νεκροταφείο Αθηνών.
Γεννημένος στις 21 Ιουνίου 1936 στην Αθήνα, σπούδασε Πολιτικές Επιστήμες στο Λονδίνο και υποκριτική στη Δραματική Σχολή του Εθνικού Θεάτρου. Ήταν απόφοιτος της Royal Academy of Arts του Λονδίνου, ενώ το 1963 αποφοίτησε από τη Δραματική Σχολή του Πέλου Κατσέλη και έκανε το ντεμπούτο του στην «Ποντικοπαγίδα» της Αγκάθα Κρίστι. Την ίδια χρονιά, ξεκίνησε την επιτυχημένη του συνεργασία με την Έλλη Λαμπέτη και εμφανίστηκε -μεταξύ άλλων- και σε έργα όπως τα «Γυμνοί στο Πάρκο» του Νιλ Σάιμον (στο ρόλο του Paul Parker) και «Λεωφορείον ο Πόθος» του Τένεσι Ουίλιαμς (στο ρόλο του Κοβάλσκι). Από τότε δημιούργησε δικά του θεατρικά σχήματα και σημείωσε προσωπική επιτυχία στο «Ημερολόγιο ενός τρελού» του Γκόγκολ και στο «Blithe Spirit» του Νόελ Κάουαρντ. Σπουδαία ήταν η διαδρομή του στον ελληνικό κινηματογράφο, όπου εμφανίστηκε για πρώτη φορά το 1961. Η καλύτερή του, ωστόσο, κινηματογραφική εμφάνιση θεωρείται ο ρόλος του Μενέλαου στην «Ιφιγένεια» του Μιχάλη Κακογιάννη, το 1977. Στην ελληνική τηλεόραση πρωταγωνίστησε με μεγάλη επιτυχία σε πολλά σίριαλ.
Από το 2000 μέχρι το 2007 υπήρξε βουλευτής του Ελληνικού Κοινοβουλίου με το κόμμα της Νέας Δημοκρατίας, ενώ διετέλεσε υπεύθυνος του κλάδου Πολιτιστικής κίνησης της Ν.Δ. πολιτιστικών σωματείων και οικονομικών του Πολιτισμού.
Ο Κώστας Καρράς, ήταν επίσης επίτιμος πρόεδρος στο «Χαμόγελο του παιδιού» από το 1994, ενώ διοργάνωσε τον πρώτο διεθνή έρανο για τα θύματα του πολέμου της Βοσνίας. Επανειλημμένως έδωσε παραστάσεις για την ενίσχυση ευαίσθητων κοινωνικών ομάδων και βραβεύθηκε από πολλές Οργανώσεις και Συλλόγους για την κοινωνική και ανθρωπιστική του δράση.
Φιλμογραφία
«Ποια είναι η Μαργαρίτα» (1961) «Ορφανή στους πέντε δρόμους» (1964) «Νυχτοπερπατήματα» (1964) «Μια βδομάδα στον παράδεισο» (1964) «Ένα παιδί χωρίς όνομα» (1964) «Δίψα για ζωή» (1964) «Δεσποινίς διευθυντής» (1964) «Φτωχός αλλά τίμιος» (1965) «Υιέ μου υιέ μου»(1965) «Μόνο για σένα» (1965) «Πικρή ζωή» (1965) «Οι καταφρονεμένοι » (1965) «Ενώνει ο πόνος δυο καρδιές» (1965) «Ο αδελφός μου ο λόρδος» (1966) «Η γόησσα» (1967) «Ο εμποράκος» (1967) «Βυζαντινή Ραψωδία – Imperiale» (1968) «Επιχείρησις Απόλλων» (1968) «Λάουρα» (1968) «Μια μέρα ο πατέρας μου» (1968) «Πολύ αργά για δάκρυα» (1968) «Γιατί με πρόδωσες;» (1969) «24 ώρες ζωντοχήρα» (1969) «Ζαβολιές» (1969) «Η δίκη ενός αθώου» (1969) «Η Παριζιάνα» (1969) «Θυμήσου, αγάπη μου» (1969) «Εν ονόματι του νόμου» (1970) «Η ανταρσία των 10» (1970) «Η Μεσόγειος φλέγεται» (1970) «Υπολοχαγός Νατάσσα» (1970) «Αυτοί που ξέχασαν τον όρκο τους» (1971) «Η κόρη του ήλιου» (1971) «Κάθε ναυάγιο και μια κόλαση» (1971) «Ο δρόμος των ηρώων» (1971) «Αιχμάλωτοι του μίσους» (1972) «Η αμαρτία στο κορμί της» (1974) «Ιφιγένεια» (1977) «Τα καμάκια» (1981)
