Τα «πραγματικά συνταρακτικά» γεγονότα του 2012 αποδείχθηκαν ορόσημο για τον αγώνα υπέρ των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, αναφέρει η Διεθνής Αμνηστία στην ετήσια έκθεσή της, προσθέτοντας ωστόσο ότι οι τολμηροί διαδηλωτές στη Μέση Ανατολή βρέθηκαν αντιμέτωποι με την αποτυχία των ηγετών παγκοσμίως.

«Οι λαοί εξεγείρονται με κίνδυνο τη ζωή τους. Δυστυχώς οι ηγεσίες τους, σε εθνικό και διεθνές επίπεδο, τους διαψεύδουν», τόνισε ο γενικός γραμματέας της οργάνωσης Σαλίλ Σέτι.

Υπογράμμισε ότι η αρχική ενθουσιώδης στήριξη στα κινήματα διαμαρτυρίας στη Βόρεια Αφρική και τη Μέση Ανατολή δεν έφεραν δραστικές ενέργειες, αφού οι πολιτικοί που εκπροσωπούν τις «αποτυχημένες ηγεσίες» αντιμετώπισαν τις διαδηλώσεις με «ωμότητες ή αδιαφορία».

«Την περασμένη χρονιά, κατέστη σαφές σε πολλές περιπτώσεις πως οι ωφελιμιστικές συμμαχίες και τα οικονομικά συμφέροντα ξεπέρασαν τα ανθρώπινα δικαιώματα, με τις μεγάλες δυνάμεις να ανταγωνίζονται για την επιρροή τους στη Μέση Ανατολή», πρόσθεσε ο ίδιος.

Η ίδια έκθεση επισημαίνει ότι το Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ δεν κατάφερε να σταθεί στο ύψος του και αποδεικνύεται «όλο και περισσότερο ακατάλληλο να αντιμετωπίσει τις ανάγκες».

Η Αμνηστία αναφέρεται ειδικά στην ανικανότητα του ΟΗΕ να τερματίσει τις βιαιότητες στη Συρία, που από τον Μάρτιο του 2011 έχουν προκαλέσει το θάνατο περισσότερων από 12.000 ανθρώπων.

«Τα μέλη του Συμβουλίου Ασφαλείας συνεχίζουν να βάζουν πρώτα τα πολιτικά και εμπορικά τους συμφέροντα και όχι τα ανθρώπινα δικαιώματα», καταγγέλλει ο Σέτι, κάνοντας λόγο για «προδοσία σε βάρος του συριακού λαού».

Η οργάνωση επικρίνει την Ρωσία και την Κίνα, μόνιμα μέλη του Συμβουλίου που έθεσαν βέτο σε δύο αποφάσεις που καταδίκαζαν τη βίαιη καταστολή των διαδηλώσεων από το καθεστώς Ασαντ, αλλά και την Ινδία, την Βραζιλία και τη Νότια Αφρική που «που συχνά σιωπούν δείχνοντας συνενοχή».

«Ενώ το Συμβούλιο Ασφαλείας παρέπεμψε στο Διεθνές Ποινικό Δικαστήριο την υπόθεση του Μουάμαρ Καντάφι στη Λιβύη, δεν πήρε ανάλογα μέτρα εναντίον του Σύρου προέδρου Μπασάρ αλ Ασαντ, αν και υπάρχουν αδιάψευστες αποδείξεις για εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας των συριακών δυνάμεων ασφαλείας», υπογραμμίζεται στην έκθεση.

Η Αμνηστία επισημαίνει πως στο Μπαχρέιν και στην Υεμένη, «οι διαδηλωτές έχουν επείγουσα ανάγκη προστασίας από την πολιτική που εφαρμόζουν οι ηγέτες» των δύο χωρών.

«Το θάρρος που έδειξαν οι διαδηλωτές την περασμένη χρονιά είναι τόσο μεγάλο όσο και η απραξία του Συμβουλίου Ασφαλείας το οποίο αποδεικνύεται ότι δεν έχει προσαρμοστεί (στις καταστάσεις), δείχνει χαμένο και δεν μπορεί να ανταποκριθεί στις ανάγκες», υπογραμμίζει.