Αγαπημένα συγκροτήματα και καλλιτέχνες θα ανηφορήσουν και φέτος το καλοκαίρι στον Λυκαβηττό - στη σκηνή του θεάτρου του- για να τραγουδήσουν με θέα τη φωτισμένη Αθήνα.
Η φήμη του θεάτρου σχετικά με την ασφάλειά του έχει πληγεί αρκετές φορές, ωστόσο, σύμφωνα με πληροφορίες από τις υπηρεσίες της ΕΤΑ (Ελληνικά Τουριστικά Ακίνητα), στην οποία ανήκει το θέατρο, δεν τίθεται κανένα ζήτημα επικινδυνότητας. "Το θέατρο λειτουργεί κανονικά" υποστηρίζουν οι υπεύθυνοι, ενώ σχετικά με ζητήματα ασφαλείας που έχουν προκύψει, μελετήθηκαν και καταδείχθηκε ότι χρειάζεται μία ανακατασκευή του χώρου. "Αυτή τη στιγμή βρισκόμαστε σε συζητήσεις με τον δήμο της Αθήνας, αλλά και το Φεστιβάλ Αθηνών που το εκμεταλλεύεται, για να δούμε ποιος θα αναλάβει τελικά το έργο, καθώς η οικοδομική άδεια έχει ήδη βγει" τονίζουν από την ΕΤΑ, αναφέροντας, παράλληλα, την αναγκαιότητα του εκσυγχρονισμού, προφυλάσσοντας, βέβαια, την ιδιαιτερότητά του, καθώς το θέατρο έχει κριθεί διατηρητέο.
Από την "αχιβάδα" στη μεταλλική κατασκευή Η δημιουργία αλλά και η τελική μορφή του θεάτρου καθορίστηκαν, αμφότερες, από τις περιστάσεις και το ιδιαίτερο ιδεολογικό κλίμα το 1964 - 65. Η κατασκευή υπαίθριου θεάτρου στη συγκεκριμένη θέση έδωσε σύνθετη απάντηση σε τρία συγκλίνοντα αιτήματα: την αναζήτηση ενός νέου θεατρικού χώρου από την ηθοποιό Αννα Συνοδινού, που είχε λήξει η συνεργασία της με το Εθνικό Θέατρο, την ανάγκη πρόσθετων χώρων για να δεχτούν την επέκταση των εκδηλώσεων του νεοσύστατου Φεστιβάλ Αθηνών και την επιθυμία να επουλωθεί η πληγή που είχε ανοίξει στο αττικό τοπίο το παλιό λατομείο του Λυκαβηττού. Στις 7/11/1964 εγκρίθηκε 20ετής εκμίσθωση του παλαιού λατομείου στην Άννα Συνοδινού και της δόθηκε άδεια ανέγερσης υπαίθριου θεάτρου, που στην συνέχεια θα περιερχόταν στον ΕΟΤ. Η ηθοποιός ανέθεσε την μελέτη στον αρχιτέκτονα Τάκη Χ. Ζενέτο (1926 - 1977). Ανταποκρινόμενος στο αίτημα της εποχής για "ένα θέατρο στα πρότυπα των αρχαίων", ο Ζενέτος σχεδίασε μια ανάλαφρη "αχιβάδα", την οποία "ακούμπησε" στο κενό του λατομείου. Αρχιτεκτονικά και τεχνικά πρωτοποριακό, το προτεινόμενο κτίσμα προέβλεπε κοίλο 5.000 θέσεων από μεταλλική κατασκευή δίχως στηρίγματα, στηριγμένη σε τσιμεντένιο βάθρο υπό την ορχήστρα. Προστριβές καθυστέρησαν την έγκριση της μελέτης. Τελικά, πιεζόμενος από τον χρόνο, ο ΕΟΤ κατέφυγε στην διαδικασία του κατεπείγοντος και ανέθεσε την κατασκευή ενός μικρότερου, συμβατικότερου, προσωρινού θεάτρου σε εταιρία μεταλλικών κατασκευών, χωρητικότητας τριών χιλιάδων θέσεων, το οποίο υπάρχει μέχρι σήμερα.
Εκδηλώσεις
Pink Martini (11 Ιουλίου)
Το δωδεκαμελές μουσικό συγκρότημα των Pink Martini, από το Πόρτλαντ του Όρεγκον των ΗΠΑ, ένα από τα αγαπημένα συγκροτήματα του ελληνικού κοινού, θα ξεκινήσει τον χορό των φετινών συναυλιών στο ιστορικό θέατρο. Τα τραγούδια του συγκροτήματος χαρακτηρίζονται ως ένα μουσικό οδοιπορικό, που ξεκινάει από τη Γαλλία του Μεσοπολέμου ως τη μυστηριώδη Αραβία, από τη σημερινή Νέα Υόρκη στην Αβάνα του '30, από το εξωτικό Σεν Τροπέ ως τη μυστικιστική Κίνα, ενώ καταφέρνουν να συνδυάζουν ρετρό και τζαζ μοτίβα με ροκ και ποπ ρυθμούς.
Morrissey (16 Ιουλίου)
Ο Βρετανός μουσικός Στίβεν Πάτρικ Μόρισεϊ θα εμφανιστεί στο θέατρο Λυκαβηττού για μία μοναδική συναυλία, ξεσηκώνοντας το κοινό με τις μεγάλες επιτυχίες των Smiths.
Πλιάτσικας - Ζουγανέλη (18 Ιουλίου)
Ο Φίλιππος Πλιάτσικας και η Ελεωνόρα Ζουγανέλη, στο πλαίσιο της φετινής τους περιοδείας, θα κάνουν στάση στον Λυκαβηττό, για να παρουσιάσουν τις πρόσφατες προσωπικές δισκογραφικές δουλειές τους, "Είπα στους φίλους μου" και "Προσοχή στο κενό".
Dead can Dance (23 Σεπτεμβρίου)
Ένα ονειρικό κλείσιμο στις φετινές εκδηλώσεις στο Θέατρο του Λυκαβηττού υπόσχονται οι ιστορικοί Dead Can Dance, οι οποίοι ιδρύθηκαν το 1981 από τους Lisa Gerrard και Brendan Perry, στη Μελβούρνη της Αυστραλίας, και θα επισκεφτούν την χώρα μας στο πλαίσιο της παγκόσμιας περιοδεία τους.
