Η Τόρες έχασε την πρόκριση στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Λονδίνου μόλις για 9 εκατοστά του δευτερολέπτου. Αν τα είχε καταφέρει, θα ήταν η έβδομη συνεχής φορά που θα συμμετείχε στην κορυφαία αθλητική διοργάνωση του πλανήτη.
Η Τόρες ξεκίνησε να γράφει τη δική της ιστορία στο παγκόσμιο στερέωμα σε ηλικία 17 ετών, όταν κατέκτησε το χρυσό μετάλλιο στα 4Χ100μ. ελεύθερο, στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Λος Άντζελες. Οι ατυχίες, οι τραυματισμοί και οι χειρουργικές επεμβάσεις που ακολούθησαν, στο πόδι και τον ώμο, όχι μόνο δεν έκαμψαν αλλά, απεναντίας, γιγάντωσαν το φρόνημά της.
Τέσσερα χρόνια αργότερα μετά το Λ.Α., στη Σεούλ, κέρδισε το αργυρό μετάλλιο στα 4x100μ. μικτή ομαδική και το χάλκινο στα 4x100μ. ελεύθερο. Το 1992 στη Βαρκελώνη ήταν και πάλι «χρυσή» Ολυμπιονίκης, στα 4x100μ. ελεύθερο, ενώ το 2000, στο Σίδνεϊ, κατέκτησε πέντε μετάλλια.
Το 2008, στο Πεκίνο, πρόσθεσε άλλα τρία στην ήδη πλούσια συλλογή της, όλα ασημένια, στα 50μ. ελεύθερο, τα 4x100μ. ελεύθερο και τα 4x100μ. μικτή ομαδική.
