Το σύντομο αντιμουσουλμανικό βίντεο που προκάλεσε ένα κύμα βίαιων διαμαρτυριών σε όλη τη Μέση Ανατολή δεν προέκυψε από ένα σκοτεινό θύλακα εξτρεμισμού. Ηταν άλλο ένα προϊόν μιας έκρηξης κατά των μουσουλμάνων στις Ηνωμένες Πολιτείες. Τον Αύγουστο, ένα τζαμί πυρπολήθηκε στο Μιζούρι και μια μολότοφ εκτοξεύτηκε σε ισλαμικό σχολείο του Ιλινόι. Οι δημιουργοί του βίντεο αποτελούν μέρος ενός κινήματος που εκμεταλλεύεται την ανασφάλεια της περιόδου μετά την 11η Σεπτεμβρίου για να σπείρει φόβους για μια μουσουλμανική συνωμοσία με σκοπό την άλωση της Δύσης.
Το μήνυμά τους έχει διαχυθεί από το Internet και την άκρα δεξιά στους καταλόγους των μπεστ σέλερ, στα συστημικά μέσα ενημέρωσης και στο Κονγκρέσο. Για πρώτη φορά εδώ και δεκαετίες, υποστηρίζεται σε ορισμένους κύκλους ότι δεν μπορεί να υπάρξει εμπιστοσύνη σε μια συγκεκριμένη θρησκευτική μειονότητα.
Κατά τις προκριματικές εκλογές των Ρεπουμπλικανών, οι μουσουλμάνοι κατηγορήθηκαν ότι θέλουν να επιβάλουν τη σαρία. Πέντε ρεπουμπλικανοί βουλευτές, με επικεφαλής της Μισέλ Μπάκμαν, κατηγόρησαν δύο εξέχοντες μουσουλμάνους αξιωματούχους για σχέσεις με τη Μουσουλμανική Αδελφότητα. Ενας άλλος ρεπουμπλικανός βουλευτής, ο Τζο Ουολς από το Ιλινόι, ισχυρίστηκε ότι Μουσουλμάνοι σε προάστια του Σικάγου σχεδιάζουν τρομοκρατικές επιθέσεις. Στη Νέα Υόρκη, η αστυνομία παρακολουθούσε χιλιάδες μουσουλμάνους επί έξι χρόνια χωρίς να βρει οποιοδήποτε στοιχείο που θα μπορούσε να οδηγήσει στη διεξαγωγή έρευνας.
Η άποψη ότι μέλη μιας θρησκευτικής μειονότητας είναι αναξιόπιστα, ότι αντιτίθενται στην ενσωμάτωση, ότι πολλαπλασιάζονται με ανησυχητικούς ρυθμούς, ότι θέλουν να επιβάλουν τις οπισθοδρομικές τους θέσεις, δεν είναι καινούργια. Από τον 19ο αιώνα και μετά, η δυσπιστία, η βία και οι διακρίσεις χαρακτήριζαν τη στάση της πλειοψηφίας απέναντι στους καθολικούς μετανάστες.
Ακόμη και στα μέσα του περασμένου αιώνα, 240.000 Αμερικανοί αγόρασαν αντίτυπα του βιβλίου «Αμερικανική Ελευθερία και Καθολική Εξουσία», το οποίο έγινε μπεστ-σέλερ. Ο συγγραφέας του, ο πρώην διπλωμάτης Πολ Μπλάνσαρντ, υποστηρίζει ότι ο καθολικισμός είναι μια κατακτητική ιδεολογία και ότι οι παραδόσεις του συνιστούν μια μορφή μεσαιωνικού αυταρχισμού που δεν έχει θέση στο δημοκρατικό αμερικανικό περιβάλλον.
Οι υψηλοί ρυθμοί γεννήσεων των καθολικών και ο εκπαιδευτικός διαχωρισμός που οι ίδιοι επιδίωξαν οδήγησαν τον Μπλάνσαρντ -μαζί με άλλους καθηγητές, βουλευτές και δημοσιογράφους- να μιλήσουν για ένα «καθολικό σχέδιο για την Αμερική». Πολλοί Αμερικανοί απέρριψαν αυτές τις απόψεις, άλλοι όμως τις ενστερνίστηκαν. Το βιβλίο του Μπλάνσαρντ υιοθετήθηκε από ανθρώπους σαν τον Τζον Ντιούι και τον Μπέτραντ Ράσελ, ενώ σοβαροί διανοούμενοι όπως ο Σίμουρ Μάρτιν Λίπσετ και ο Σίντνεϊ Χουκ συζήτησαν σοβαρά την τάση των καθολικών προς τον αυταρχισμό.
Τότε, όπως και τώρα, φαινόταν να υπάρχουν κάποιες ενδείξεις που στήριζαν αυτές τις κατηγορίες. Χώρες με καθολική πλειοψηφία όπως η Ισπανία, η Ιταλία, η Πορτογαλία και η Αυστρία είχαν υποκύψει στον φασισμό ή τον εξτρεμισμό. Τα παιδιά πολλών καθολικών μεταναστών είχαν αποτύχει στο σχολείο. Τα χρόνια μετά τον Α' Παγκόσμιο Πόλεμο, καθολικοί εξτρεμιστές πραγματοποίησαν τρομοκρατικές επιθέσεις στις Ηνωμένες Πολιτείες.
Σήμερα, οι ίδιες κατηγορίες εκτοξεύονται εναντίον αμερικανών μουσουλμάνων, πολλοί από τους οποίους έφτασαν πρόσφατα στις Ηνωμένες Πολιτείες. Ακόμη και μετριοπαθείς Αμερικανοί αντιμετωπίζουν τους μουσουλμάνους με φόβο και καχυποψία κι ένας λόγος είναι ότι ήρθαν σε μια κακή στιγμή. Η μετανάστευσή τους στις Ηνωμένες Πολιτείες, όπως και η μετανάστευση πολλών καθολικών πριν από αυτούς, συνέπεσε με ταραχές στις χώρες τους και με την τέλεση εξτρεμιστικών πράξεων από κάποιους συμπατριώτες τους ή ομοθρήσκους τους.
Στην πραγματικότητα, γράφει στη «Νιου Γιορκ Τάιμς» ο διευθυντής του γραφείου της The Globe and Mail στην Ευρώπη Νταγκ Σόντερς, οι μουσουλμάνοι μετανάστες αποτελούν μια ιστορία επιτυχίας. Οι επιδόσεις τους στο σχολείο είναι υψηλές, η γεννητικότητά τους συγκλίνει μ' εκείνη του υπόλοιπου πληθυσμού και το ποσοστό τους στον συνολικό πληθυσμό είναι κάτω από 2%. Το βίαιο κομμάτι τους δεν είναι προϊόν των μουσουλμανικών αξιών, όπως οι βίαιες πράξεις των αναρχικών κατά τη δεκαετία του '20 δεν ήταν προϊόν των καθολικών αξιών. Ο εξτρεμισμός είναι κάτι σπάνιο μεταξύ των αμερικανών μουσουλμάνων και η νομιμοφροσύνη στους κοσμικούς κρατικούς θεσμούς είναι δεδομένη.
Οι αμερικανοί μουσουλμάνοι είναι θύματα των ίδιων παρεξηγήσεων και προκαταλήψεων που έχουν απειλήσει στο παρελθόν κύματα μη προτεσταντών μεταναστών. Το τελευταίο πράγμα που χρειάζονται είναι ένα πολιτικό κίνημα που θα τους παρουσιάζει ως απειλή.
Πηγή: The New York Times, ΑΠΕ-ΜΠΕ
