Ένα βραβευμένο δράμα από την Δανία, μια εγχώρια παραγωγή - εμπνευσμένη από το «Σύνδρομο του Μπερδεμένου Ελέφαντα» - που τριγυρνά την ανθρώπινη σκληρότητα, ένας συγγραφέας σε αναζήτηση έμπνευσης και κινούμενα σχέδια με την αληθινή ιστορία μιας μικρής ορφανής καμηλοπάρδαλης, θα προβληθούν στις σκοτεινές αίθουσες, βοηθώντας να ξεχαστούμε από τη «σκοτεινιά» των ημερών.
«Το κυνήγι»
Το δανέζικο δράμα του Τόμας Βίντεμπεργκ απέσπασε το βραβείο ανδρικής ερμηνείας για τον πρωταγωνιστή του, Μαντς Μίκελσεν, στο 65ο Φεστιβάλ Καννών. Η ταινία πραγματεύεται τις συνέπειες ενός απλού ψέματος, το οποίο καταστρέφει τη ζωή ενός ανθρώπου, καθώς παίρνει ανεξέλεγκτες διαστάσεις στον μικρόκοσμο μιας κοινότητας, οδηγώντας την σε ακραίες καταστάσεις. Ο σκηνοθέτης αναφέρει για τη δημιουργία της ταινίας: «Μια χειμωνιάτικη βραδιά το 1999, κάποιος χτύπησε την πόρτα μου. Ένας περίφημος Δανός παιδοψυχολόγος στεκόταν με κάποια έγγραφα στα χέρια του, παραληρώντας για τα παιδιά και τις φαντασιώσεις τους. Μίλαγε για έννοιες, όπως "καταπιεσμένες αναμνήσεις"» και - ακόμη πιο ανησυχητικά- για τη θεωρία τού ότι "πίστευε πως είναι ιός". Δεν τον άφησα να μπει. Δεν διάβασα τα χαρτιά. Πήγα για ύπνο. Δέκα χρόνια αργότερα, χρειάστηκα ψυχολόγο. Του τηλεφώνησα και, κάπως σαν καθυστερημένη πράξη ευγένειας, διάβασα τα έγγραφα. Σοκαρίστηκα. Μαγεύτηκα. Ένοιωσα, ότι υπήρχε μια ιστορία που έπρεπε να ειπωθεί. Μια ιστορία ενός σύγχρονου κυνηγιού μαγισσών. Το "Κυνήγι" είναι το αποτέλεσμα αυτής της ανάγνωσης».
«J.A.C.E.»
Η δραματική ταινία του Μενέλαου Καραμαγγιώλη, με τον ιδιόμορφο τίτλο «J.A.C.E.» (Just Another Confused Elephant) - που παραπέμπει στο «Σύνδρομο του Μπερδεμένου Ελέφαντα», το οποίο αφορά στους νεαρούς ελέφαντες, που μένουν ορφανοί από μικροί και εκδηλώνουν επιθετική συμπεριφορά- βασίζεται, αποκλειστικά, σε πραγματικά γεγονότα. Η ταινία ξεκίνησε τη φεστιβαλική της πορεία από το Τόκιο και συνέχισε αποσπώντας το βραβείο καλύτερης γυναικείας ερμηνείας για τη Στεφανία Γουλιώτη, στο Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου της Θεσσαλονίκης. Κατόπιν, κέρδισε την εμπιστοσύνη των διανομέων στο Φεστιβάλ του Βερολίνου και το βραβείο κριτικής επιτροπής, στο φετινό Romanian International Film Festival, στο Βουκουρέστι. Με τους Αλμπάν Ουκάζ, Στεφανία Γουλιώτη, Αργύρη Ξάφη, Ιερώνυμο Καλετσάνο, Κόρα Καρβούνη, Ακύλλα Καραζήση, Μηνά Χατζησάββα, Γιάννη Τσορτέκη, Χρήστο Λούλη, Κώστα Μπερικόπουλο και Φράνκο Τρεβίζι, ο Jace έρχεται αντιμέτωπος με το σκοτεινό πρόσωπο της ανθρώπινης σκληρότητας από το ξεκίνημα της ζωής του. Ορφανός και ολομόναχος, προσπαθώντας να επιβιώσει στον κόσμο της απάνθρωπης εκμετάλλευσης, αναγκάζεται να περάσει από τη ζωή στα φανάρια, στην κόλαση του αναμορφωτήριου και στον ανελέητο κόσμο της διαφθοράς, της πορνείας και των ναρκωτικών. Η θέλησή του να ξεφύγει, τον φέρνει αντιμέτωπο με ένα δίκτυο αδίστακτων εγκληματιών.
«Επτά ψυχοπαθείς»
Ο - βραβευμένος με Όσκαρ - Μάρτιν ΜακΝτόνα επανέρχεται με τη δεύτερη μεγάλου μήκους ταινία του και συνεργάζεται και αυτήν τη φορά με τον Κόλιν Φάρελ, μετά το «In Bruges», για το οποίο ήταν υποψήφιος για Όσκαρ καλύτερου σεναρίου. Υπογράφοντας και το σενάριο αυτής της μαύρης κωμωδίας, που απέσπασε το βραβείο κοινού στο Φεστιβάλ του Τορόντο, ο σκηνοθέτης ανέθεσε τους «παρανοϊκούς» ρόλους στους Σαμ Ρόκγουελ, Άμπι Κόρνις, Γούντι Χάρελσον, Κρίστοφερ Ουόκεν, Όλγα Κιριλένκο, Τομ Γουέιτς, Ζέλικο Ίβανεκ, Μάικλ Πιτ και Χάρι Ντιν Στάντον. Ένας συγγραφέας προσπαθεί μάταια να βρει έμπνευση, για να ολοκληρώσει, επιτέλους, το σενάριό του. Όταν ο καλύτερός του φίλος, ο οποίος είναι απαγωγέας σκυλιών, κάνει το λάθος να πάρει το σκυλάκι ενός ψυχοπαθούς γκάνγκστερ, αρχίζει μία τρελή περιπέτεια, ιδανική για να ολοκληρώσει το έργο του, αρκεί, βέβαια, να καταφέρει να μείνει ζωντανός.
«Το μεγάλο ταξίδι της Ζαράφα»
Η γαλλική οικογενειακή ταινία κινουμένων σχεδίων των Ρεμί Μπεζανσόν και Ζαν Κριστόφ Λι, που προβλήθηκε στο 62ο Φεστιβάλ του Βερολίνου, ζωντανεύει την πραγματική ιστορία της πρώτης καμηλοπάρδαλης που έφτασε στην Ευρώπη τον 19ο αιώνα, και έγινε θρύλος. Η μικρή ορφανή Ζαράφα ξεκίνησε από την έρημο του Σουδάν, για να σταλεί ως δώρο στον Βασιλιά της Γαλλίας, Κάρολο Ι, για τον ολοκαίνουργιο ζωολογικό κήπο του Βοτανικού Κήπου, στο Παρίσι. Από όπου και αν πέρασε, μέχρι να φτάσει στον προορισμό της, αγαπήθηκε πολύ και έγινε τόσο δημοφιλής, που ο κόσμος είχε καταληφθεί από ένα είδος «καμηλοπαρδαλομανίας» για αρκετά χρόνια. Η Ζαράφα έζησε 18 χρόνια, ενώ, μετά τον θάνατό της, ταριχεύθηκε και διατηρείται στο Μουσείο Φυσικής Ιστορίας, στην πόλη Λα Ροσέλ.
Γιώργος Σ. Κουλουβάρης
