Το Ιράν είναι για άλλη μια φορά ο συνήθης ύποπτος για το Ισραήλ. Ο Σιμόν Πέρες κατηγόρησε το ιρανικό καθεστώς ότι ενθαρρύνει τη Χαμάς να συνεχίσει τις επιθέσεις της, αντί να διαπραγματευθεί μια κατάπαυση του πυρός. Διόλου περίεργο, αν λάβει κανείς υπόψη τις κατηγορίες που συχνά ανταλλάσσουν οι δύο χώρες για όλα τα προβλήματά τους. Μόνο που αυτή τη φορά ο ισραηλινός πρόεδρος βρήκε έναν απροσδόκητο σύμμαχο στο πρόσωπο του Ταρίκ Αλχομαγιέντ, διευθυντή μιας από τις μεγαλύτερες εφημερίδες του αραβικού κόσμου, της σαουδαραβικής Al Sharq al Awsat.
Κάθε πόλεμος στην περιοχή κρύβει κάποιον άλλο, τονίζει ο Αλχομαγιέντ. Με άλλα λόγια, αυτοί οι πόλεμοι δεν είναι τίποτα άλλο από μια προσπάθεια διαφυγής προς τα εμπρός. Αυτά που συμβαίνουν στη Γάζα έχουν στόχο τη σωτηρία του Ασαντ ή τουλάχιστον την αποστολή του μηνύματος ότι η ανατροπή του προέδρου της Συρίας θα έχει μεγάλο κόστος. Ο μεγαλύτερος αρχιτέκτονας τέτοιων πολέμων είναι το Ιράν, με τελευταία παραδείγματα το μη επανδρωμένο αεροσκάφος Ayoub και τις επιθέσεις στη Χερσόνησο του Σινά. Oταν το μέτωπο του Σινά δεν κινήθηκε αρκετά γρήγορα για τον Ασαντ και το Ιράν, οι τελευταίοι κατέφυγαν στη Γάζα, αφού μπορεί να αναφλεγεί πολύ γρηγορότερα.
Οι Αραβες είναι ανίκανοι να θέσουν το θεμελιώδες ερώτημα: ποιος ξεκίνησε την τελευταία αντιπαράθεση στη Γάζα; Και γιατί τώρα; Το ερώτημα αυτό είναι σημαντικό, αν λάβει κανείς υπόψη του ότι ο Χασάν Νασράλα στο Λίβανο καλεί τους Αραβες να πιέσουν τις Ηνωμένες Πολιτείες να σταματήσουν την έκρηξη της βίας. Γιατί όμως ο Νασράλα δεν ζητά από τους πράκτορες του Ιράν στη Γάζα να σταματήσουν να σπρώχνουν αυτή την περιοχή στον γκρεμό; Γιατί ο ίδιος, και το Ιράν, δεν ζητούν από τον Ασαντ να σταματήσει τις επιθέσεις εναντίον του λαού του;
Η λύση στη Γάζα, καταλήγει ο αρθρογράφος, είναι η επιστροφή στη Συρία, και η επιτάχυνση της πτώσης του καθεστώτος που κυβερνά στη Δαμασκό.
Τα όπλα αποτελούν τη μοναδική απόδειξη που συνδέει το Ιράν με την κρίση στη Γάζα. Οι περισσότεροι αναλυτές συμφωνούν με την καταγγελία του ισραηλινού στρατού ότι οι πύραυλοι μεγάλου βεληνεκούς που για πρώτη φορά επέτρεψαν στους Παλαιστίνιους να φτάσουν μέχρι το Τελ Αβίβ και την Ιερουσαλήμ είναι ιρανικοί Fajr 5. Η Χαμάς, που υποστηρίζει ότι κατασκευάζει τους δικούς της πυραύλους, αρνείται αυτόν τον ισχυρισμό. Oμως ο ίδιος ο πρόεδρος του ιρανικού κοινοβουλίου, ο ισχυρός Αλί Λαριτζανί, δηλώνει ότι «η στρατιωτική ισχύς των παλαιστινιακών οργανώσεων στη Γάζα αποτελεί ένα μικρό μέρος της στρατιωτικής ισχύος του Ιράν».
Επιπλέον, η Χαμάς δεν είναι η μόνη που διαθέτει πυραύλους Fajr 5. Τέτοιους πυραύλους φαίνεται πως έχει παραλάβει και η Ισλαμική Τζιχάντ. Κι αυτό ενισχύει τη θέση που έχει υπερασπιστεί η Τζέιν Κίνιμοντ από το ίδρυμα Chatham House, σύμφωνα με την οποία το Ιράν ενδέχεται να προσπαθεί να εξουδετερώσει την προσπάθεια των αραβικών μοναρχικών καθεστώτων να προσελκύσουν τη Χαμάς στο σουνιτικό μέτωπο. Στην περίπτωση αυτή, η Χαμάς δεν επωφελείται, αλλά χάνει, από τη συμμαχία της με το Ιράν.
Πέρα από τον ρόλο του Ιράν σε αυτή την κρίση, πάντως, δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι οι Παλαιστίνιοι βρίσκονται ουσιαστικά υπό κατοχή. Επιπλέον, όπως γράφει ο Seumas Milne στην «Γκάρντιαν», το Ισραήλ είναι εκείνο που έπαιξε τον αποφασιστικό ρόλο στην κλιμάκωση της βίας: από την επίθεση σε εργοστάσιο όπλων της Χαρτούμ που υποτίθεται ότι εφοδιάζει τη Χαμάς και τη δολοφονία 15 παλαιστινίων μαχητών στα τέλη Οκτωβρίου, μέχρι την επίθεση σε πνευματικά καθυστερημένο Παλαιστίνιο στις αρχές Νοεμβρίου, τη δολοφονία ενός 13χρονου στη διάρκεια μιας ισραηλινής εισβολής και, τέλος, την εκτέλεση του στρατιωτικού διοικητή της Χαμάς.
Ο ισραηλινός πρωθυπουργός είχε πολλούς λόγους να ξεκινήσει ένα νέο κύκλο αιματοχυσίας: τις επερχόμενες εκλογές, τη δοκιμασία του νέου προέδρου της Αιγύπτου, την καταστροφή αποθηκών με πυραύλους πριν από μια αναμέτρηση με το Ιράν και τη δοκιμή του νέου αντιπυραυλικού συστήματος Iron Dome. Οσους λόγους κι αν είχε, όμως, ίσως τα γεγονότα να γυρίσουν μπούμερανγκ γι' αυτόν, αφού για πρώτη φορά από την έναρξη των αραβικών εξεγέρσεων, η παλαιστινιακή υπόθεση βρίσκεται και πάλι στο προσκήνιο.
Πηγές: El Pais, The Guardian, Al Sharq al Awsat, ΑΠΕ-ΜΠΕ
