Τον πόνο σου εδώ πέρα μην τον παρατάς, με μια φροντίδα μητρική ταξίδεψέ τον, όπου ζωή, όπου όνειρο, στα μακρινά και στα ψηλά και πήγαινέ τον ύστερα και ριζοφύτεψέ τον εκεί στη χώρα την κατάνακρη του αμίλητου: στα μάτια του συμμάζωξε και θάψε τη φωνή του, κι αν ίσως δεν βαστάξουνε τα μάτια του και κλείσουνε κλείσε και συ τα μάτια σου και πέθανε μαζί του.

(Κωστής Παλαμάς (1859-1943).