«Στο σημείο που βρισκόμαστε, πρέπει να γίνει σαφές σε όλους ότι ο Μπερλουσκόνι δεν είναι άξιος να κυβερνά την Ιταλία», λέει στην εφημερίδα «Ρεπούμπλικα» ο Μπιλ Έμοτ, που για περισσότερα από δέκα χρόνια διηύθυνε το περιοδικό «Εκόνομιστ». Δεν προσθέτει ότι αυτός ήταν από τους πρώτους που το είχαν πει, αλλά κανείς δεν θα τον κατηγορούσε για αλαζονεία αν το έκανε: το εξώφυλλο του περιοδικού με τίτλο «Ακατάλληλος να κυβερνά την Ιταλία» έχει μείνει στην ιστορία.
Ο Εμοτ είναι ένας Άγγλος ερωτευμένος με την Ιταλία. Αυτό δεν εμπόδισε όμως τον Μπερλουσκόνι να τον κατηγορήσει στο παρελθόν ότι είναι κομμουνιστής, ενώ στην πραγματικότητα ο Εμοτ είναι ένας πεφωτισμένος συντηρητικός. Εκτός από έρωτα, έχει και τη λύση για την Ιταλία, την αναφέρει στο τελευταίο του βιβλίο με τίτλο «Forza, Italia». Η λύση αυτή είναι μια εκλογική συμμαχία ανάμεσα στο Δημοκρατικό Κόμμα, τη Λέγκα του Βορρά και το κόμμα του Φίνι.
Ο βρετανός δημοσιογράφος είναι σαφής: ο Μπερλουσκόνι, και κάθε Μπερλουσκόνι, είναι αθώος μέχρι να αποδειχθεί η ενοχή του. Αυτό που τον καθιστά ανάξιο να είναι πρωθυπουργός είναι η φύση των κατηγοριών που τον βαραίνουν. Οι ενέργειές του, ανεξαρτήτως αν εμπίπτουν ή όχι στον ποινικό κώδικα, δεν αρμόζουν σ' ένα δημοκρατικό ηγέτη μιας δυτικής χώρας.
Θεωρεί πιθανό ο Έμοτ να κινηθούν παρασκηνιακά οι σύμμαχοι του πρωθυπουργού, και ενδεχομένως η Εκκλησία, για να τον αναγκάσουν να παραιτηθεί; «Πιστεύω πως τον ρόλο-κλειδί θα τον παίξει η Λέγκα. Είναι βέβαιο ότι δεν θα αργήσουν να αντιληφθούν ότι με την παρούσα κυβέρνηση δεν θα μπορέσουν να κάνουν άλλα βήματα προς τον φεντεραλισμό. Εφόσον το κόμμα αυτό άρει την υποστήριξή του προς τον Μπερλουσκόνι, το πιθανότερο είναι να γίνουν εκλογές. Τις εκλογές αυτές δεν αποκλείεται να τις κερδίσει ξανά ο Μπερλουσκόνι. Ακόμη και σ' αυτή την περίπτωση, όμως, θα είναι πολύ αποδυναμωμένος και δεν θα μπορέσει να σχηματίσει κυβέρνηση με τη Λέγκα. Σε κάθε περίπτωση, πολλά θα εξαρτηθούν από τα κόμματα της αντιπολίτευσης και τις προτάσεις που θα παρουσιάσουν».
Ο πρώην διευθυντής του «Εκόνομιστ» παραδέχεται ότι θα αποτελούσε για πολλούς σοκ μια κυβερνητική συμμαχία της Κεντροαριστεράς με τη Λέγκα. Μια τέτοια συμμαχία όμως είναι δυνατή στη βάση ενός προγράμματος περιορισμένου φεντεραλισμού που θα προβλέπει και την αλλαγή του εκλογικού νόμου. Και δεν είναι βέβαια υποχρεωτικό να προσφερθεί η πρωθυπουργία στη Λέγκα.
Σε κάθε περίπτωση, οι Ιταλοί δεν μπορούν να αναθέσουν στους δικαστές -ή μάλλον στις δικαστίνες- ένα έργο που ανήκει σε αυτούς. Όσο για τις κατηγορίες που τον βαραίνουν, θα είναι δύσκολο να αποδειχθούν στο δικαστήριο. Τα κορίτσια που θα κληθούν να καταθέσουν είναι πιθανότερο να τον περιγράψουν ως papi, έναν «μπαμπάκα», και να αποφύγουν να παραδεχθούν ότι έκαναν σεξ μαζί του.
Πηγές: La Repubblica, The Times, ΑΠΕ-ΜΠΕ
