Τροπολογία, η οποία ρυθμίζει το σύνολο των πρακτικών ζητημάτων έτσι ώστε να αποδίδεται απευθείας το 1% της αξίας της παραγόμενης ενέργειας από σταθμούς ανανεώσιμων πηγών ενέργειας (ΑΠΕ) στους οικιακούς καταναλωτές της περιοχής, παρουσίασε στη Βουλή η υπουργός Περιβάλλοντος Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής, Τίνα Μπιρμπίλη, στο πλαίσιο της συζήτησης του νομοσχεδίου για τη θαλάσσια στρατηγική.
Η κ. Μπιρμπίλη σημείωσε ότι η αρχική διάταξη παρουσίαζε τεχνικές δυσκολίες στην εφαρμογή της, χωρίς να προβλέπει δυνατότητα βελτίωσης των τεχνικών λεπτομερειών με κανονιστικές πράξεις.
«Χωρίς να αλλάζει το πνεύμα της ως προς το επιμεριζόμενο ποσό και τους δικαιούχους του, προτείνεται η νέα ρύθμιση, η οποία ξεπερνά τις δυσκολίες εφαρμογής και ταυτόχρονα προβλέπει το σύνολο των εξουσιοδοτήσεων που απαιτούνται για την εφαρμογή της διάταξης. Δηλαδή μια Κοινή Υπουργική Απόφαση, η οποία προσδιορίζει κρίσιμες λεπτομέρειες (όπως ο τρόπος προσδιορισμού και επιμερισμού των ποσών, το χρόνο εκκαθάρισης κλπ) και τις απαραίτητες, όπως αποδείχτηκε στην πράξη, αποφάσεις της Ρυθμιστικής Αρχής Ενέργειας (ΡΑΕ), για τον καθορισμό της τεκμαρτής μοναδιαίας πίστωσης (έτσι ώστε να είναι εφικτή η μετατροπή της κιλοβατώρας σε ευρώ)», εξήγησε η υπουργός.
Διευκρίνισε ότι δεν αλλάζει, σε σχέση με την παλιά διάταξη, το συνολικό ποσό που αποδίδεται από τις ΑΠΕ (1%), ούτε οι δικαιούχοι του.
Διατηρείται επίσης η προτεραιότητα πίστωσης των οικιακών καταναλωτών της πρώτης «ζώνης εγγύτητας» (δημοτική ή τοπική κοινότητα) προς το σταθμό ΑΠΕ και ξεκαθαρίζεται το τι αποδίδεται (μέρος των χρεώσεων τους υπέρ τρίτων) στους οικιακούς καταναλωτές της δεύτερης ζώνης εγγύτητας, δηλαδή της δημοτικής ενότητας.
Επιπλέον, οι πιστώσεις για το σκέλος της ενέργειας περιλαμβάνουν και όλες τις πρόσθετες επιβαρύνσεις επί αυτής (χρεώσεις για δίκτυα, υπηρεσίες κοινής ωφέλειας, κλπ). Με τη νέα ρύθμιση καταργείται, παράλληλα, η κλίμακα προτεραιότητας με την οποία γινόταν η πίστωση στην αρχική διάταξη λόγω της πολυπλοκότητας της που την έκανε μη εφαρμόσιμη.
Η αρχική διάταξη προέβλεπε την κατά 60% κάλυψη και των πολύ υψηλών καταναλώσεων (άνω των 1600 κιλοβατωρών ανά τετράμηνο). Στη νέα διάταξη προβλέπεται ο καθορισμός ανώτατου ορίου κατανάλωσης που θα μπορεί να καλύψει η πίστωση.
Παράλληλα, «φρένο» σε φαινόμενα αγοραπωλησίας αδειών ΑΠΕ και στην άμεση ανάκληση πολλών αδειών παραγωγής που χρονίζουν, οι οποίες αποδεδειγμένα αντιστοιχούν σε έργα που δεν μπορούν να υλοποιηθούν περιλαμβάνει ο νέος κανονισμός που παρουσίασε η υπουργός Περιβάλλοντος στη Βουλή.
Η κ. Μπιρμπίλη υπενθύμισε ότι με το νόμο 3468/06 δόθηκε η δυνατότητα στη ΡΑΕ να γνωμοδοτεί για την ανάκληση αδειών έργων ΑΠΕ, οι οποίες είτε υπερέβαιναν ένα αριθμό μηνών (24 αρχικά και μετά 30) από την έκδοσή τους και παράλληλα οι επενδυτές δεν είχαν κατορθώσει με δική τους ευθύνη να εκδώσουν τη σχετική άδεια εγκατάστασης, είτε είχαν παραβεί κάποιο ειδικό ή γενικό όρο της άδειας παραγωγής.
Η εφαρμογή του μέτρου αυτού, όπως είπε η υπουργός Περιβάλλοντος, δεν είχε επιτυχία στην πράξη μέχρι και σήμερα, λόγω της νομικής πολυπλοκότητας που επέβαλε η νομική και διοικητική διαδικασία για αυτές τις ανακλήσεις.
Επισήμανε, επίσης, ότι το περιθώριο των 24 ή 30 μηνών έδινε στον κάτοχο της άδειας το χρονικό περιθώριο, ώστε εφόσον ο ίδιος δεν μπορούσε ή δεν επιθυμούσε να εκτελέσει το έργο, να εμπορευτεί την άδεια παραγωγής συναλλασσόμενος με τρίτους ενδιαφερόμενους επενδυτές. Δημιουργούσε, έτσι, το κακώς νοούμενο "εμπόριο αδειών", επιδιώκοντας να καρπωθεί την υπεραξία της άδειας.
Μετά το Νόμο 3851/10, επισημάνθηκε ότι οι προβλέψεις του περί ανάκλησης της άδειας παραγωγής πιθανώς δεν είχαν αναδρομική ισχύ για τις άδειες που είχαν εκδοθεί προ του Νόμου και οι οποίες αποτελούν βέβαια σήμερα το 90% των αδειών που έχουν υπερβεί το χρονικό περιθώριο των 30 μηνών και άρα είναι υποψήφιες προς ανάκληση, με αποτέλεσμα να είναι αβέβαιο το κατά πόσο μπορεί να εφαρμοστούν αυτές οι προβλέψεις σε αυτές.
Η σημερινή τροπολογία αρχικά θωρακίζει νομικά και αποσαφηνίζει την αναδρομικότητα ισχύος των κανόνων περί ανάκλησης, ώστε να καταλαμβάνει και τις παλαιές άδειες.
Επίσης, καταργεί το περιθώριο ανοχής των 30 μηνών μέχρι την έκδοση της άδειας εγκατάστασης και το αντικαθιστά με το "αμελλητί".
Κατά συνέπεια, ο κάτοχος της άδειας παραγωγής θα είναι αναγκασμένος να προβεί χωρίς καμία καθυστέρηση στις περαιτέρω αδειοδοτικές διαδικασίες και να ενημερώνει άμεσα και συνεχώς τη ΡΑΕ για κάθε σχετική εξέλιξη.
Με αυτόν τον τρόπο, η ΡΑΕ θα μπορεί να ανακαλεί άμεσα την άδεια παραγωγής, εφόσον διαπιστωθεί από τον συνεχή έλεγχο που θα διενεργείται με βάση τις γραπτές αναφορές προόδου, η οποιαδήποτε κωλυσιεργία ή ανυπέρβλητο εμπόδιο για την υλοποίηση του έργου.
Πηγή: ΑΠΕ - ΜΠΕ
