Για να σταματήσει η «μόλυνση» στην ευρωζώνη πρέπει να γίνουν τρία πράγματα.
Πρώτον, να τεθούν σε ισχύ προγράμματα επενδύσεων για να ενισχυθεί η ανάπτυξη στην Ελλάδα. Η Ευρώπη έχει τα εργαλεία και τα μέσα για να το κάνει. Δεν είναι δυνατόν να ζητούνται από τους Ελληνες συνεχώς θυσίες, και τίποτα άλλο.
Δεύτερον, να μειωθεί το επιτόκιο με το οποίο δανείζουν οι χώρες της ευρωζώνης την Ελλάδα. Δεν υπάρχει κανείς λόγος να διατηρείται σε τόσο υψηλό επίπεδο, προκειμένου να κερδίζουν χρήματα οι δανειστές.
Τρίτον, πρέπει να βρεθεί ένας τρόπος να μειωθεί το χρέος της Ελλάδας. Το μειώνεις είτε μιλώντας γι' αυτό, όπως κάνουν οι Γερμανοί, είτε διακριτικά, όπως κάνουν οι Γάλλοι, ανταλλάσσοντας ομόλογα ή παρατείνοντας τη διάρκεια ισχύος τους. Το αποτέλεσμα είναι το ίδιο! Αυτό που έχει σημασία είναι να δράς γρήγορα, γνωρίζοντας ότι η μεγαλύτερη προσπάθεια δεν θα ζητηθεί από τους ευρωπαίους φορολογούμενους ή από τις τράπεζες, αλλά από τους Ελληνες.
Αυτά λέει σε συνέντευξή του στη «Λιμπερασιόν» ο πρώην πρωθυπουργός του Βελγίου Γκι Βερχοφστάτ, που σήμερα είναι πρόεδρος της ομάδας των Φιλελευθέρων στο ευρωκοινοβούλιο.
Κατά την άποψή του, «η Ευρώπη βρίσκεται σε ένα σταυροδρόμι και οι δύο δρόμοι είναι σαφείς». «Είτε πηγαίνουμε προς τα Ηνωμένα Εθνη της Ευρώπης είτε προς τις Ηνωμένες Πολιτείες της Ευρώπης, με την εγκαθίδρυση μιας πραγματικής οικονομικής διακυβέρνησης. Δεν μπορούμε να μείνουμε με σταυρωμένα χέρια και να παρακολουθούμε το βαρύ πυροβολικό της Γερμανίας να πηγαίνει στην αντίθετη κατεύθυνση από το ελληνικό αυτοκινητάκι. Νομίζαμε ότι η νομισματική ένωση θα δημιουργούσε αυτομάτως μια οικονομική σύγκλιση των μελών της. Συνέβη το αντίθετο. Η χαλαρή στρατηγική που καθορίστηκε το 2000 στη Λισαβώνα αποκαλύπτει τα όριά της».
Ο ευρωπαϊκός αυτοκινητόδρομος δεν έχει βέβαια μια λωρίδα, τονίζει ο πρώην πρωθυπουργός του Βελγίου. Ολος ο κόσμος όμως πρέπει να κινείται προς την ίδια οικονομική κατεύθυνση. Πρέπει κατά συνέπεια να θεσπιστούν ελάχιστες και μέγιστες ταχύτητες σε ό,τι αφορά τη ρύθμιση της αγοράς εργασίας, τις συντάξεις, τη φορολογία κλπ. Η ελάχιστη ταχύτητα πρέπει να θεσπιστεί για να αποφευχθεί το dumping, η μέγιστη για να προστατευτεί η ανταγωνιστικότητα του καθενός. Αυτό προϋποθέτει βέβαια και διευρυμένους ελέγχους, όπως επισήμανε πρόσφατα ο Ζαν-Κλοντ Τρισέ, προτείνοντας τη δημιουργία ενός ευρωπαϊκού Υπουργείου Οικονομικών.
Τα κράτη δεν είναι λοιπόν ικανά να διαχειρίζονται μόνα τους τις υποθέσεις τους; «Συνηθίζω να λέω ότι οι εγκληματίες δεν τιμωρούν τον εαυτό τους. Τα σύμφωνα που ελέγχονται από τα κράτη, όπως το σύμφωνο σταθερότητας, δεν λειτουργούν. Οι αγορές δεν τα πιστεύουν».
Τι θα λλάξει με μια ενιαία αγορά ομολόγων; «Τα πάντα! Οι Αμερικανοί το κατάλαβαν και θέσπισαν μια τέτοια αγορά το 1795, λίγα μόλις χρόνια μετά τη δημιουργία των Ηνωμένων Πολιτειών. Η ευρωζώνη περιλαμβάνει σήμερα 17 διαφορετικές αγορές ομολόγων, με διαφορετικά επιτόκια, αλλά ένα ενιαίο νόμισμα. Το αποτέλεσμα είναι η κερδοσκοπία να μην ασκείται πλέον εναντίον του νομίσματος, αλλά στο εσωτερικό μιας κοινής νομισματικής ζώνης. Καθώς οι υποτιμήσεις δεν είναι δυνατές, οι εσωτερικές εντάσεις φουντώνουν, χωρίς να υπάρχει τρόπος εκτόνωσης».
Πηγή: Liberation, ΑΠΕ-ΜΠΕ
