Την κάμερα στον Ακίρα Κουροσάβα, τον Σάμιουελ Φούλερ και τον Ελληνικό κινηματογράφο της δεκαετίας του '90, θα στρέψουν τρία αφιερώματα του 24oυ Πανοράματος Ευρωπαϊκού Κινηματογράφου.
Στις 8 ημέρες της διάρκειας του Φεστιβάλ -που θα παρουσιαστεί 26 Οκτωβρίου με 2 Νοεμβρίου στον κινηματογράφο Απόλλων Cinemax (Σταδίου 19, Αθήνα) και στο Ίδρυμα Μιχάλης Κακογιάννης (Πειραιώς 206, Ταύρος)-, θα παρουσιαστούν περισσότερες από 50 ταινίες από την Ευρώπη και τις άλλες ηπείρους.
Η επίσημη έναρξη θα γίνει στις 26 Οκτωβρίου στον κινηματογράφο Απόλλων Cinemax Class, με τη βραβευμένη τουρκική ταινία «Κάποτε στην Ανατολία» του Nuri Bilge Ceylan (Μεγάλο Βραβείο της Κριτικής Επιτροπής του Φεστιβάλ των Καννών).
Ακίρα Κουροσάβα, Σάμιουελ Φούλερ και Ελληνικός κινηματογράφος της δεκαετίας του '90 θα φωτίσουν, λοιπόν, με τα πλάνα τους τις σκοτεινές αίθουσες του 24ου Πανοράματος. Πιο συγκριμένα:
Ακίρα Κουροσάβα: 100 + 1 χρόνια μετά τη γέννησή του, το Πανόραμα θα προβάλει τρία από τα αριστουργήματά του. Οι «Επτά Σαμουράι» - η πιο αναγνωρίσιμη ταινία του-, ο «Κοκκινογένης» -που αφηγείται τη μαθητεία ζωής ενός νέου γιατρού δίπλα στον ιδεαλιστή Τοσίρο Μιφούνε- και το «Dodes’kaden» - που είναι η πρώτη έγχρωμη ταινία του και καταγράφει με ονειρικό τρόπο τη ζωή των κατοίκων μιας άθλιας παραγκούπολης- είναι οι δημιουργίες που θα προβληθούν.
Όσον αφορά την τελευταία ταινία, η εμπορική της αποτυχία στην Ιαπωνία βύθισε τον Κουροσάβα στην κατάθλιψη, και τον υποχρέωσε να αναζητήσει χρηματοδότηση έξω από την πατρίδα του.
Σάμιουελ Φούλερ: Το 24ο Πανόραμα, με αφορμή τα 100 χρόνια από τη γέννησή του, το 2012, και, μετά την επιτυχία του περσινού αφιερώματος στον Αμερικανό σκηνοθέτη, ολοκληρώνει φέτος την ενδοσκόπησή του στο έργο του μεγάλου αυτού δημιουργού. Θα προβληθούν οι ταινίες του: «Run of the Arrow» («Η τελευταία σφαίρα του πολέμου»), «House of Bamboo», «Shock Corridor», «Naked Kiss», «Pickup on South Street» και το «Crimson Kimono», μία πρωτοποριακή ματιά στον διαφυλετικό έρωτα.
Ελληνικός κινηματογράφος της δεκαετίας του '90: Στις ταινίες που επιλέχτηκαν αναδεικνύεται πρώτα απ' όλα η συνέχεια με το παρελθόν, που εκφράζεται από τους εκπροσώπους της προηγούμενης γενιάς, όπως λόγου χάρη τον Νίκο Παναγιωτόπουλο -που ακολουθεί το δικό του μοναχικό δρόμο, μέσα από τη φιλόδοξή του αφήγηση στην ταινία «Ονειρεύομαι τους φίλους μου», όπου καταγράφει την πορεία μιας ολόκληρης γενιάς που ενηλικιώθηκε τη δεκαετία του '60-. Η αντρική φιλία βρίσκεται στον πυρήνα των ταινιών του Σταύρου Τσιώλη, ο οποίος εγκαινιάζει με τον «Έρωτα στη χουρμαδιά» την ενασχόλησή του με το «road movie». Ο Βασίλης Βαφέας και ο Δημήτρης Παναγιωτάτος παρουσιάζουν αντίστοιχα μια κωμωδία καταστάσεων, εν προκειμένω για τις σχέσεις πατέρα και γιου («Κάθε Σάββατο») και ένα κράμα κινηματογράφου του φανταστικού με ερωτισμό («Εραστές στη μηχανή του χρόνου»).
Ο Βασίλης Μαζωμένος, εξελίσσεται σε έναν από τους πιο πρωτοποριακούς δημιουργούς animation με τον «Θρίαμβο του Χρόνου», ενώ ο Δήμος Αβδελιώδης επιστρέφει στη Χίο του '60 με μια λυρική, διανθισμένη με το δικό του ξεχωριστό χιούμορ, ταινία για την κοινότητα της ελληνικής υπαίθρου («Η Εαρινή Σύναξη των Αγροφυλάκων»). Στην «Κλειστή στροφή», ο Νίκος Γραμματικός δοκιμάζεται για πρώτη φορά στο είδος του φιλμ νουάρ και προσπαθεί να το προσαρμόσει στα ελληνικά δεδομένα.
Ο Σωτήρης Γκορίτσας, με την πρώτη ταινία του «Απ' το Χιόνι», επικεντρώνεται στο φαινόμενο της αλβανικής μετανάστευσης, ο Αντώνης Κόκκινος επιστρέφει στο παρελθόν με μια διαφορετική ματιά πάνω στην περίοδο της Χούντας («Τέλος εποχής»), ενώ η «Δονούσα» της Αγγελικής Αντωνίου είναι μια μεταφεμινιστική ταινία που παρακολουθεί τις συνέπειες της άφιξης ενός Ευρωπαίου στην κλειστή, ανδροκρατούμενη κοινωνία του νησιού.
