Ατελείωτες ώρες αφιέρωναν οι αστρονόμοι του 19ου αιώνα στην αναζήτηση «σκιών» που διασχίζουν τον ήλιο και συγκεκριμένα του πλανήτη Ήφαιστου –ενός πλανήτη που θεωρούσαν ότι κινείται εσωτερικά της τροχιάς του Ερμή, σύμφωνα με τον Economist.

Μπορεί ο Ήφαιστος να μην ευρέθη, ευρέθη όμως το θαυματουργό τηλεσκόπιο Kepler που έχει βαλθεί να «ανακαλύπτει» συνεχώς πλανήτες. Το Kepler, το οποίο τέθηκε φέτος σε τροχιά, μπορεί να αναζητεί ταυτόχρονα και συνεχόμενα περισσότερα από 150.000 αστέρες βάσει του φωτός που εκπέμπουν.

Το τηλεσκόπιο αναζητά τις μικρές, περιοδικές μειώσεις του φωτός που προκαλείται από τη διέλευση των πλανητών. Χθες, η ομάδα που είναι υπεύθυνη για το Kepler ανακοίνωσε ότι έχουν καταγραφεί πέντε τέτοιες περιπτώσεις τις έξι πρώτες εβδομάδες της λειτουργίας του τηλεσκοπίου.

Η μέθοδος που ανιχνεύει τις μεγάλες διακυμάνσεις φωτός προϋποθέτει πλανήτες μεγάλης μάζας, γεγονός που σημαίνει ότι μέχρι πρότινος δεν ήταν δυνατός ο εντοπισμός μικρότερων πλανητών όπως η Γη. Το Kepler, ωστόσο, διαθέτει τον εξοπλισμό για την ανίχνευση πλανητών όμοιων του δικού μας.

Οι πλανήτες που έχουν εντοπιστεί μέχρι σήμερα ήταν πολύ μεγαλύτεροι και θερμότεροι από τη Γη, ενώ φαίνεται ότι η τροχιά τους είναι πολύ μικρότερη. Αυτό σημαίνει ότι οι πλανήτες που συνήθως εντοπίζονται βρίσκονται πολύ πιο κοντά στους ήλιους τους και για το λόγο αυτό αναπτύσσονται τόσο υψηλές θερμοκρασίες.

Τίποτα από αυτά, όμως, δεν εξηγεί γιατί η αναζήτηση νέων πλανητών είναι τόσο δημοφιλής –ίσως χάρη στην ελπίδα ότι κάποια μέρα θα βρεθεί ένας πλανήτης με φιλόξενο περιβάλλον αντίστοιχο αυτού της Γης. Η αναζήτηση, ωστόσο, βρίσκεται ακόμη την αρχή. Εάν, πάντως, υπάρχουν και άλλοι πλανήτες στο μέγεθος της Γης, δεν υπάρχει περίπτωση να μην εντοπιστούν, καταλήγει το βρετανικό περιοδικό.