Το τελικό νομοσχέδιο της κυβέρνησης για την παροχή ιθαγένειας σε ορισμένες κατηγορίες μεταναστών και για τη συμμετοχή στις δημοτικές εκλογές συνδέεται με την επιδίωξη της άρχουσας τάξης για περισσότερη χειραγώγηση και ενσωμάτωση στο αστικό πολιτικό σύστημα μέρους των μεταναστών, εκτιμά σε ανακοίνωσή του το ΚΚΕ.
Η επιδίωξη αυτή, προστίθεται, γίνεται ακόμη πιο προκλητική στις διατάξεις για την πολιτογράφηση, όπου τα πολιτικά δικαιώματα εξαρτώνται από την οικονομική κατάσταση και την πολιτική συμφωνία του μετανάστη με το συγκεκριμένο οικονομικο-κοινωνικό σύστημα.
Όπως αναφέρεται, κεντρική θέση του ΚΚΕ είναι η νομιμοποίηση των μεταναστών και προσφύγων που ζουν κι εργάζονται στην Ελλάδα, η απόδοση ισότιμων δικαιωμάτων και η διευκόλυνση της μετακίνησής τους σε άλλα κράτη μέλη της ΕΕ, κόντρα στους Κανονισμούς και τις Οδηγίες της ΕΕ.
Τα παιδιά των μεταναστών να γράφονται στα δημοτολόγια και να μην υπολείπονται σε δικαιώματα από τα άλλα παιδιά. Να παίρνουν την ελληνική ιθαγένεια, εφόσον το επιθυμούν, μετά την ενηλικίωση.
Η απόκτηση της ελληνικής ιθαγένειας με πολιτογράφηση να γίνεται με αντικειμενικά κριτήρια και όχι με κριτήρια υποταγής στο αστικό πολιτικό σύστημα ή ψηφοθηρίας.
Δικαίωμα του εκλέγειν και εκλέγεσθαι στις δημοτικές εκλογές να έχουν οι μετανάστες μετά από ορισμένο χρονικό διάστημα πραγματικής παραμονής στην Ελλάδα.
Σύμφωνα με το ΚΚΕ, τα άλλα πολιτικά κόμματα, παρά τις διαφορές τους, συμφωνούν στην παραχώρηση δικαιωμάτων μόνο στους "χρήσιμους" για το κεφάλαιο μετανάστες. Συμφωνούν ή αποδέχονται την επιβολή ενός διαρκούς ελέγχου της νομιμοφροσύνης του μετανάστη στο σύστημα της εκμετάλλευσης και τους θεσμούς του, με τα πιστοποιητικά περιουσιακής κατάστασης και κοινωνικο-πολιτικών φρονημάτων.
Πιο αναλυτικά, οι θέσεις του ΚΚΕ για το μεταναστευτικό και την ιθαγένεια στηρίζονται στις εξής αρχές και εκτιμήσεις:
1) Η μετανάστευση και προσφυγιά είναι σύμφυτη με τον ιμπεριαλισμό. Οι αιτίες για την αύξησή της στις μέρες μας βρίσκονται στην έξαρση της επιθετικότητας του ιμπεριαλισμού - ειδικά μετά τις ανατροπές του σοσιαλισμού - και στις κάθε είδους ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις (στρατιωτικές, οικονομικές, πολιτικές) που προκαλούν πολέμους, φτώχεια και δυστυχία. Η κυβέρνηση και τα κόμματα του κεφαλαίου και της ΕΕ έχουν μερίδιο ευθύνης για την κατάσταση. Σήμερα εκφωνούν λόγους συμπάθειας προς τους μετανάστες, ενώ την ίδια στιγμή συμμετέχουν στους ιμπεριαλιστικούς οργανισμούς, συμμετέχουν στις επιχειρήσεις του ΝΑΤΟ και της ΕΕ που προκαλούν και θα προκαλέσουν νέα κύματα μετανάστευσης.
2) Οι οικονομικοί μετανάστες και πρόσφυγες είναι μέρος της εργατικής τάξης της χώρας μας, παράγουν πλούτο και πρέπει να έχουν ισότιμα οικονομικά, κοινωνικά και πολιτικά δικαιώματα. Η συμμετοχή των μεταναστών στο κίνημα, στους κοινωνικοπολιτικούς αγώνες με τη γραμμή ρήξης με τα μονοπώλια είναι μονόδρομος για την ανασυγκρότηση και αντεπίθεση του εργατικού κινήματος. Γίνεται ακόμη πιο αναγκαία στην περίοδο της καπιταλιστικής οικονομικής κρίσης και πρέπει να αποτελεί υπόθεση όλου του εργατικού και λαϊκού κινήματος.
3) Τα πολιτικά δικαιώματα και η ψήφος των μεταναστών δεν είναι προνόμια, που για να τα αποκτήσουν θα πρέπει να σκύψουν το κεφάλι και να υποταχθούν, αλλά αυτονόητο δικαίωμα των ανθρώπων που παράγουν πλούτο σε μια χώρα. Δεν θα αλλάξουν την ταξική θέση των μεταναστών, μπορούν όμως να δώσουν ώθηση στα κοινά ταξικά τους συμφέροντα, στο βαθμό που θα αντιστοιχηθούν με αυτά.
4) Έχει αποδειχθεί στην πράξη ότι το ενδιαφέρον διαφόρων διεθνών ιμπεριαλιστικών οργανισμών, μηχανισμών και "ανθρωπιστικών" δήθεν ΜΚΟ για παροχή ιθαγένειας και πολιτικών δικαιωμάτων έχει βαθύτερες στοχεύσεις, αφενός να εξυπηρετήσουν τον κοσμοπολιτισμό και την κινητικότητα του κεφαλαίου, αφετέρου να μπορούν να χρησιμοποιούν τους μετανάστες για τη διάσπαση της ενότητας των εργαζομένων, για τη δημιουργία και ανακίνηση μειονοτικών και εθνικιστικών ζητημάτων, μέχρι και την αλλαγή συνόρων. Απάντηση σε αυτές τις στοχεύσεις δίνει η διεκδίκηση δικαιωμάτων στην κατεύθυνση της σφυρηλάτησης της ταξικής, αντιιμπεριαλιστικής και διεθνιστικής ενότητας των εργαζομένων, ντόπιων και μεταναστών, ενάντια στο κεφάλαιο και στον ιμπεριαλισμό.
5) Οι διαχωρισμοί για το αν "Έλληνας γεννιέσαι, γίνεσαι, γεννιέσαι και γίνεσαι" είναι επικίνδυνοι και αποπροσανατολιστικοί. Οι Έλληνες δεν έχουν όλοι τα ίδια ταξικά συμφέροντα. Ο πατριωτισμός του λαού δεν έχει καμία σχέση με τον "πατριωτισμό" του κεφαλαίου, όπως έχει αποδείξει και η σύγχρονη ιστορία. Βρίσκεται σε ανειρήνευτη αντίθεση με τον εθνικισμό. Ο σύγχρονος πατριωτισμός της πλειοψηφίας του ελληνικού λαού περνάει μέσα από την πάλη για αντίσταση στην αντιλαϊκή επιδρομή, για μια πατρίδα απαλλαγμένη από τα δεσμά των μονοπωλίων και του κεφαλαίου. Σε αυτή την πατρίδα μπορούν και πρέπει να ανήκουν όλοι όσοι παράγουν πλούτο, ανεξάρτητα από εθνοτική και φυλετική καταγωγή, γλώσσα και θρησκεία. Ο διεθνισμός της εργατικής τάξης δεν έχει καμία σχέση με το διεθνισμό του κεφαλαίου, δηλαδή τον κοσμοπολιτισμό.
