Οποιαδήποτε σκέψη για καταγγελία της σύμβασης και προσφυγή στο Διαιτητικό Δικαστήριο για το σύστημα ασφαλείας των Ολυμπιακών Αγώνων C4 I πριν ή και μετά τους αγώνες του 2004, θα γύριζε σε βάρος της χώρας μας, είτε με τον κίνδυνο μα μη γίνουν οι αγώνες είτε με τον κίνδυνο να κερδίσει πανηγυρικά τη διαιτησία η προμηθεύτρια εταιρεία SAIC.
Τα παραπάνω ανέφερε καταθέτοντας ενώπιον της εξεταστικής επιτροπής της Βουλής που διερευνά την υπόθεση Siemens o πρώην υπουργός Δημόσιας Τάξης Χρήστος Μαρκογιαννάκης.
Επέμεινε ακόμη πως ο ίδιος δεν παρέλαβε ποτέ οριστικά ποιοτικά και ποσοτικά το σύστημα, βάζοντας την υπογραφή του: «Βρήκα μόλις το 10% του έργου να έχει προχωρήσει, για ένα έργο που ήταν σίγουρο ότι δεν προλάβαινε να ολοκληρωθεί μέσα στις προθεσμίες που είχαν τεθεί».
Κατέθεσε μάλιστα έγγραφο της Διεύθυνσης Ασφαλείας Ολυμπιακών Αγώνων, από το οποίο προκύπτει, ότι από τις 94 εγκαταστάσεις κτήρια και γήπεδα που έπρεπε τον Απρίλιο ’04 να δοθούν στην προμηθεύτρια SAIC για να εγκαταστήσει τις απαιτούμενες υποδομές, δόθηκαν μόλις τα τέσσερα, ενώ για τα υπόλοιπα το Δημόσιο παρέπεμψε στον Ιούλιο του ίδιου έτους.
Ο πρώην υπουργός έκανε λόγο για ένα «τερατώδες, πολύπλοκο και πανάκριβο σύστημα» και πρόσθεσε πως του είναι «ακόμη αναπάντητο ποιος νοσηρός νους αποφάσισε ότι η Ελλάδα θα πρέπει να έχει».
Με διαβεβαίωσαν επιτελείς στο Αρχηγείο Αστυνομίας ότι είχαν ζητήσει κάποια συστήματα που κατ’ ανώτερο θα απαιτούνταν 50-60 εκ. ευρώ, σε καμία όμως περίπτωση 255 εκ., ανέφερε και προσέθεσε ότι το διαβόητο ΤΕΤΡΑ, το οποίο διακαώς ήθελε και θέλει η ΕΛΑΣ, στοίχισε στην Ελλάδα 115 εκ. μόνον για παροχή υπηρεσιών και μετά τέσσερα χρόνια η υποδομή θα επιστρέψει στην προμηθεύτρια Siemens, όταν σουηδική εταιρεία προσφέρεται με 10-12 εκ. να το παράσχει και στην ιδιοκτησία μας.
Συνεχίζοντας εξαπέλυσε τα πυρά του αποκλειστικά στην παραγγελία του συστήματος το 2003. Όταν μάλιστα ρωτήθηκε από τον Δημήτρη Παπαδημούλη (ΣΥΡΙΖΑ) δεν απέκλεισε «κάποια στελέχη από την κυβέρνηση Σημίτη να έβαλαν το δάχτυλο στο μέλι».
Χαρακτήρισε μάλιστα ληστρικές τις συμβάσεις τεσσάρων εταιρειών που πήραν το 2003-2004 50 εκ. ευρώ για παροχή συμβουλών ασφαλείας, τις οποίες ο ίδιος κατήργησε.
Σε συνέχεια της ερώτησης, γιατί μόνον οι μεν και όχι και της δικής του κυβέρνησης, απάντησε ότι «άλλο παραγγελία και άλλο παραλαβή», ενώ στην επιμονή του κ. Παπαδημούλη ο κ. Μαρκογιαννάκης δήλωσε ότι «δεν μπορεί να πάρει όρκο για άλλους».
Ο ίδιος πάντως με την έναρξη της κατάθεσής του εξουσιοδότησε την επιτροπή να ελέγξει όλα τα περιουσιακά του στοιχεία και ιδιαίτερα την αύξηση της περιουσίας του, αφότου έγινε βουλευτής και μετά, καθώς και όλων των συγγενικών του προσώπων και να ανοίξει όποιους λογαριασμούς επιθυμεί.
Με την ευκαιρία ο συντονιστής των βουλευτών της ΝΔ Κωνσταντίνος Τζαβάρας πρότεινε να ζητηθεί παρόμοια εξουσιοδότηση από όλους τους πρώην ή νυν υπουργούς που με τον ένα ή τον άλλο τρόπο το όνομά τους εμπλέκεται στην ελεγχόμενη υπόθεση.
Ο μάρτυρας ανέφερε ακόμα ότι τόσο η απόφαση για μετάθεση της ημερομηνίας παραλαβής του συστήματος μετά το Μάιο του ’04, όσο η απόφαση για παραλαβή της χρήσης μόνον του συστήματος εν όψει των αγώνων, όσο, τέλος, κι η απόφαση για επαναδιαπραγμάτευση και όχι καταγγελία της σύμβασης ήταν συλλογικές, είτε σε επίπεδο πρωθυπουργού και ΚΥΣΕΑ για παραλαβή της χρήσης, είτε σε επίπεδο διυπουργικό για την επαναδιαπραγμάτευση.
Πάντως, από πλευράς ΠΑΣΟΚ ο βουλευτής Παναγιώτης Ρήγας ανέφερε πως δεν τον έπεισε στο γεγονός ότι ούτε αρχικά ως υφυπουργός, ούτε στη συνέχεια ως αναπληρωτής υπουργός εξάντλησε από πλευράς Δημοσίου όλες τις δυνατότητες που υπήρχαν, ώστε να αντιστραφούν οι ρόλοι και να πάρει το Δημόσιο το πρώτο ρόλο, όταν πριν τους αγώνες «εκβιαζόταν» από την εταιρεία.
Επίσης εξέφρασε την απορία του, πώς είναι δυνατόν να παραλαμβάνει ως αναπληρωτής υπουργός ο Χρήστος Μαρκογιαννάκης τα υποσυστήματα, επιστρέφοντας και τις αντίστοιχες εγγυητικές επιστολές και στη συνέχεια να μην παραλαμβάνει ολόκληρο το σύστημα, επικαλούμενος την περιρρέουσα ατμόσφαιρα, αφήνοντας άπρακτες να περνούν προθεσμίες χωρίς να κάνει τίποτε απολύτως.
Πηγή: ΑΠΕ-ΜΠΕ
