Τη θριαμβευτική επικράτηση των Φλαμανδών αυτονομιστών στις χθεσινές εκλογές στο Βέλγιο σχολιάζουν δημοσιεύματα στον ευρωπαϊκό Τύπο.
«Η Φλάνδρα επέλεξε νέο βασιλιά», γράφει η βελγική Le Soir αναφερόμενη στον επικεφαλής της Νέας Φλαμανδικής Ένωσης Μπαρτ ντε Βέβερ, ενώ η επίσης βελγική Le Libre αναφέρεται στο «τσουνάμι του Μπαρτ ντε Βέβερ», που «εξασφάλισε ένα ιστορικό αποτέλεσμα».
Οι βρετανικοί Times φιλοξενούν σχόλιο του Πιερ Βεριάνς, ενός αναλυτή από το πανεπιστήμιο της Λιέγης, που υποστηρίζει ότι «υπάρχει ένα αίσθημα πένθους – οι γαλλόφωνοι φοβούνται ένα Βέλγιο χωρίς Φλαμανδούς».
«Ο κ. ντε Βέβερ ήταν περιθωριακή φιγούρα στις εκλογές του 2007, αλλά η υποστήριξη για το αυτονομιστικό του μήνυμα ενισχύθηκε λόγω της δυσαρέσκειας που προκάλεσε η παράλυση του συστήματος της παν-βελγικής πολιτικής καθώς χρειάστηκαν εννέα μήνες για να σχηματιστεί ένας εύθραυστος συνασπισμός πέντε κομμάτων… Ο ατυχής γάμος μεταξύ ενός προσεκτικού γερμανικού Βορά με έναν σπάταλο λατινικό Νότο θεωρείται συχνά μικρόκοσμος των φυγόκεντρων δυνάμεων που υπονομεύουν την αντιμετώπιση της ΕΕ στην οικονομική κρίση», συνεχίζει το δημοσίευμα.
«Οι δύο κοινότητες του Βελγίου συχνά εκφράζουν δυσαρέσκεια η μία για την άλλη, ωστόσο οι εκλογές της Κυριακής υπογραμμίζουν την άνοδο του αυτονομισμού σε πολιτικό ρεύμα με μαζική υποστήριξη στη Φλάνδρα», γράφουν οι Financial Times.
«Όχι για πρώτη φορά, το Βέλγιο είναι ένας μικρόκοσμος της ΕΕ. Και όχι με την καλή έννοια», αναφέρει δημοσίευμα του Economist που αναλύει πώς ο διαχωρισμός της χώρας σε πλούσιο Βορά και φτωχό Νότο και οι διαμάχες μεταξύ τους «υπονομεύουν την οικονομική και πολιτική ενοποίηση».
«Επί πολλά χρόνια, το Βέλγιο θεωρούσε ότι αποτελεί ένα μοντέλο για την ΕΕ, με τις εξουσίες να διαχέονται προς τα κάτω στις περιφέρειες και προς τα πάνω σε ένα ευρωπαϊκό υπερκράτος. Τα έθνη θα έμεναν στη μέση σαν άδεια όστρακα. Αλλά η Ευρώπη ακολούθησε άλλο δρόμο. Τα εθνικά κράτη αποδείχθηκαν ισχυρότερα του αναμενομένου και μερικοί ηγέτες κυριαρχούν στην πολιτική σκηνή», τονίζει το δημοσίευμα.
Το μάθημα που προσφέρει το Βέλγιο για την Ευρώπη είναι το εξής, σύμφωνα με το περιοδικό: «για να αποδεχθούν οι ψηφοφόροι τη μεταφορά πλούτου, πρέπει να είναι βέβαιοι ότι οι αποδέκτες τον μεταχειρίζονται με ορθό τρόπο και δίνουν λογαριασμό γι’αυτό».