Ο Ερντογάν φαίνεται να θέλει, αλλά μπορεί;

Τετάρτη, 20 Νοεμβρίου 2002 14:45

A- A A+

Από την ημέρα που κέρδισε ο Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν τις εκλογές της 3ης Νοεμβρίου επαναλαμβάνει ότι μία από τις προτεραιότητες της κυβέρνησής του -στην οποία δεν λαμβάνει μέρος λόγω ποινής που εκτίει- είναι η επιτάχυνση των διαδικασιών για την ένταξη της Τουρκίας στην Ε.Ε. Στο πλαίσιο αυτό έχει ήδη αρχίσει ευρωπαϊκή περιοδεία.

Πρέπει να του δείξουμε εμπιστοσύνη; Θα αποτελέσει ο Ερντογάν το αντίβαρο στην εξουσία που ασκεί ο στρατός μέσω του Εθνικού Συμβουλίου Ασφαλείας;

Μόλις πριν από μερικά χρόνια, γράφει ο τούρκος συγγραφέας Νεντίμ Γκιουρσέλ στη Liberation, «το περιβάλλον του Ερντογάν χαρακτήριζε την Ευρωπαϊκή Ενωση "ιδιωτικό όμιλο χριστιανών". Χρειάστηκε να υποστούν και οι λεγόμενοι μετριοπαθείς ισλαμιστές τις συνέπειες των αντιδημοκρατικών νόμων για να ανακαλύψουν τις αρετές της δημοκρατίας και της ελευθερίας της έκφρασης».

Αυτό που έγινε πριν από λίγες μέρες στην Τουρκία ισοδυναμεί με πολιτικό σεισμό. Είναι η πρώτη φορά από το 1923, τη χρονιά που ο Κεμάλ Ατατούρκ ίδρυσε τη λαϊκή Δημοκρατία, που αναλαμβάνει την εξουσία ένα κόμμα το οποίο αναφέρεται στο ισλάμ.

Ο Γκιουρσέλ δεν συμμερίζεται την αισιοδοξία ορισμένων που πιστεύουν ότι το Κόμμα Δικαιοσύνης και Ανάπτυξης θα ενταχθεί εύκολα στο σύστημα. «Υπάρχουν αρκετές πολιτικές και πολιτιστικές αρχές του κόμματος που δεν συμβιβάζονται με τις ευρωπαϊκές αξίες. Και τούτο γιατί, σε αντίθεση με τον χριστιανισμό, το ισλάμ είναι μια θρησκεία που επιβάλλει έναν κώδικα συμπεριφοράς στην κοινότητα και ελέγχει την κοινωνική και ατομική ζωή.

Το κόμμα του Ερντογάν διαθέτει μια συντριπτική πλειοψηφία στο κοινοβούλιο που θα του επιτρέψει να κυβερνήσει. Το μοναδικό κόμμα της αντιπολίτευσης, το Λαϊκό Ρεπουμπλικανικό Κόμμα του Ντενίζ Μπαϊκάλ, διατρέχει τον κίνδυνο να μην μπορέσει να αντιμετωπίσει αυτόν τον "οδοστρωτήρα", και μια επέμβαση των στρατιωτικών θα ήταν στη σημερινή συγκυρία καταστροφική.

Παραμονές της συνόδου της Κοπεγχάγης, η Τουρκία βρίσκεται σε ένα κρίσιμο σταυροδρόμι. Ας ελπίσουμε να ακολουθήσει τον σωστό δρόμο», καταλήγει ο Νεντίμ Γκιουρσέλ, γιατί «μια υπαναχώρηση με πρόσχημα την επιστροφή στις ισλαμικές αξίες θα ήταν μοιραία».

Πηγές: ΑΠΕ, Liberation

Προτεινόμενα για εσάς



Δημοφιλή