Οσο πλησιάζει η ημερομηνία, τόσο η εικόνα γίνεται χειρότερη. Το καλύτερο που μπορεί να περιμένει κανείς από τη διεθνή σύνοδο για το κλίμα που θα γίνει τον Δεκέμβριο στο Μεξικό είναι να μην πάρει ο ύπνος όλους τους συνέδρους. Όταν οι συνομιλίες αποτυγχάνουν μια φορά, όπως συνέβη στην Κοπεγχάγη, οι κυβερνήσεις χάνουν το ενδιαφέρον τους. Δεν θέλουν να συνδέονται με αποτυχίες, δεν θέλουν να επενδύουν χρόνο και ενέργεια σε μια αποτυχημένη διαδικασία. Εννιά χρόνια μετά τη μετακόμιση των διεθνών διαπραγματεύσεων για το εμπόριο από το Κατάρ, όπου απέτυχαν, στο Μεξικό, το διπλωματικό αδιέξοδο είναι πλήρες. Τίποτα δεν δείχνει ότι οι συνομιλίες για το κλίμα θα έχουν διαφορετικό αποτέλεσμα.

Μια συνάντηση στην Κίνα στις αρχές Οκτωβρίου υποτίθεται ότι θα ανοίξει το δρόμο για το Κανκούν. Αλλά ένας ανώτατος κινέζος αξιωματούχος φροντίζει να ξεκαθαρίσει τα πράγματα. Όπως είπε, «εξακολουθούν να υπάρχουν τεράστιες διαφορές ανάμεσα στις ανεπτυγμένες και τις αναπτυσσόμενες χώρες». Ο καθένας κατηγορεί κάποιον άλλο για την αποτυχία της Κοπεγχάγης. Ο καθένας επιμένει ότι κάποιος άλλος πρέπει να κάνει την πρώτη κίνηση. Στην πραγματικότητα, γράφει ο Τζορτζ Μόνμπιοτ στην «Guardian», η διαδικασία είναι νεκρή.

Το 2012 λήγει η μοναδική διεθνής συμφωνία για τον περιορισμό των αερίων του θερμοκηπίου: το πρωτόκολλο του Κιότο. Δεν υπάρχει καμιά ένδειξη ότι κάτι άλλο θα έχει πάρει στο μεταξύ τη θέση του. Για την υπάρχουσα συνθήκη, χρειάστηκαν διαπραγματεύσεις που κράτησαν πέντε χρόνια, ενώ μεσολάβησαν άλλα οκτώ χρόνια μέχρι την εφαρμογή της.

Ολα αυτά δείχνουν ότι η κλιματική αλλαγή, «αποτέλεσμα της μεγαλύτερης αποτυχίας της αγοράς που έχει γνωρίσει ο πλανήτης» σύμφωνα με έκφραση του Λόρδου Στερν, είναι και η μεγαλύτερη πολιτική αποτυχία που έχει γνωρίσει ο κόσμος.

Πηγή: The Guardian, AΠΕ-ΜΠΕ