Αν θέλεις να ενταχθείς σε μια «λέσχη» (Ε.Ε.), αρχίζεις προσβάλλοντας τα μέλη της, τρέχεις σ' ένα μη μέλος (ΗΠΑ) για να ασκήσει πίεση και απειλείς να ενταχθείς σε μια άλλη λέσχη (NAFTA) που δεν σ' έχει προσκαλέσει;

Αυτός, λένε διπλωμάτες, είναι ο τρόπος που συμπεριφέρθηκε η Τουρκία την περασμένη εβδομάδα, επιδιώκοντας να της δοθεί μια ημερομηνία για την έναρξη των ενταξιακών διαπραγματεύσεων με την Ευρωπαϊκή Ενωση.

Ο οξύς τόνος της δημόσιας διπλωματίας της Τουρκίας μπορεί να οφείλεται σε εσωτερικές πιέσεις ή στην απειρία της νέας κυβέρνησης του Κόμματος Δικαιοσύνης και Ανάπτυξης (AKP), αλλά δεν υπάρχει εγγύηση ότι με αυτό τον τρόπο θα κερδίσει φίλους ή θα βελτιώσει τις πιθανότητες της Αγκυρας για ένταξη στην Ευρώπη.

Οι περισσότεροι ευρωπαίοι διπλωμάτες πιστεύουν πως το ΑΚΡ έθεσε πολύ ψηλά τον πήχη ζητώντας ημερομηνία για ενταξιακές συνομιλίες το 2003 και δεν προετοίμασε την τουρκική κοινή γνώμη για ένα πιο ρεαλιστικό αποτέλεσμα.

Δεν διαχειρίστηκαν καλά τις προσδοκίες. Το αποτέλεσμα της Κοπεγχάγης μπορεί να θεωρηθεί αποτυχία για την Τουρκία ενώ θα έπρεπε να θεωρηθεί πρόοδος.