Ο πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής Ρομάνο Πρόντι χαιρέτισε την Παρασκευή 13 Δεκεμβρίου 2002 «το τέλος της διαίρεσης της Ευρώπης», μετά από τη συμφωνία για την διεύρυνση της Ε.Ε.

«Για πρώτη φορά στην Ιστορία, η Ευρώπη θα ενωθεί με την ελεύθερη βούληση των λαών της», αναφέρει ο κ. Πρόντι σε ανακοίνωσή του.

Η ευρωπαϊκή ολοκλήρωση μπορεί να πάρει μαθήματα από την ιστορία των αυτοκρατοριών της Ευρώπης, είναι το ερώτημα, αφού και ο κ. Πρόντι επικαλείται τα ιστορικά δεδομένα.

Η Ρωμαϊκή, η Βυζαντινή και η αυτοκρατορία των Αψβούργων ήταν αυτοκρατορίες που περιελάμβαναν στα εδάφη τους πληθυσμούς πολλών φυλών, οι οποίοι συμβίωναν με τις κυρίαρχες πληθυσμιακές ομάδες, αναδεικνύοντας μάλιστα τη δική τους πολιτισμική ιδιαιτερότητα.

Το σημερινό οικοδόμημα της Ευρωπαϊκής Ενωσης δεν έχει προηγούμενο στην ευρωπαϊκή ιστορία, γεγονός που καθιστά το εγχείρημα απρόβλεπτο σε σχέση με τα ιστορικά δεδομένα.

Μία βασική διαφορά με τις αυτοκρατορίες είναι ότι αυτές διέθεταν μία κεντρική εξουσία, ενώ το σημερινό ευρωπαϊκό οικοδόμημα στερείται κεντρικού, σκληρού πυρήνα.

Στην ευρωπαϊκή κοινή γνώμη δεν έχει περάσει η προβληματική «τι σημαίνει διεύρυνση της Ευρωπαϊκής Ενωσης». Η προβληματική στην καλύτερη περίπτωση φτάνει ως το πρόβλημα της μεταφοράς στις νέες χώρες των κοινοτικών πόρων, η οποία θα πλήξει τις αγροτικές επιδοτήσεις, που έτσι κι αλλιώς κάποτε θα τελείωναν.

Το μείζον πρόβλημα όμως είναι αν η διεύρυνση της Ε.Ε. αδυνατίζει την προοπτική της βαθύτερης ενοποίησής της, απομακρύνει το όραμα ενός ευρωπαϊκού συντάγματος.

Από αυτή την άποψη το δίλημμα είναι Συνομοσπονδία ή Ευρώπη διαφορετικών ταχυτήτων και ζωνών αποφάσεων, όπου θα κυριαρχεί η «δημοκρατία των αριθμών»;

Οι αποφάσεις είναι μπροστά μας. Ολα είναι ανοικτά. Αλλωστε, ένα παιχνίδι λήγει με το τελικό σφύριγμα του διαιτητή.

ΚΑΤΕΡΙΝΑ ΤΖΩΡΤΖΙΝΑΚΗ