«Έφυγε» από τη ζωή ο εκδότης Βίκτωρ Παπαζήσης σε ηλικία 72 ετών.
Ο εκλιπών γεννήθηκε το 1937 σrην Αθήνα. Ο πατέρας του, Αργύρης Παπαζήσης, ίδρυσε τις Εκδόσεις «Παπαζήση» το 1929.
Σπούδασε Οικονομικά σrην Α.Β.Σ.Π. και από το 1956 εργάστηκε κοντά στον πατέρα του. Το 1962 ανέλαβε τη διεύθυνση της επιχείρησης, που στη συνέχεια μετατράπηκε σε Ανώνυμη Εταιρεία.
Από το 1929 μέχρι σήμερα, οι «Εκδόσεις Παπαζήση» έχουν κυκλοφορήσει χιλιάδες τίτλους βιβλίων αλλά και πολλά περιοδικά και έχουν συνεργαστεί με όλα τα πανεπιστημιακά ιδρύματα. Έχουν διακριθεί κυρίως στον τομέα του επιστημονικού βιβλίου και ειδικότερα στις Επιστήμες του Ανθρώπου. Από το 1929 μέχρι σήμερα έχουν εκδώσει περισσότερους από 5.000 τίτλους.
Το 1969 ο Βίκτωρ Παπαζήσης συνελήφθη από τις αρχές της δικτατορικής κυβέρνησης, βασανίστηκε, δικάστηκε με τη «Δημοκρατική ¶μυνα» και παρέμεινε σε διάφορες φυλακές μέχρι το καλοκαίρι του 1973. Στη διάρκεια της τετραετούς φυλάκισής του η επιχείρηση, υπό τη διεύθυνση της αείμνηστης συζύγου του Ισαβέλλας Παπαζήση και του Δήμου Μαυρομμάτη, συνέχισε τις δραστηριότητές της και εξέδωσε εκατοντάδες βιβλία, πολιτικού περιεχομένου κυρίως, αγνοώντας την προληπτική λογοκρισία ή την αυτολογοκρισία που είχε επιβάλλει η δικτατορία.
Από τη μεταπολίτευση μέχρι μετά, ο Βίκτωρ Παπαζήσης ασχολήθηκε με τις εκδόσεις, τον επαγγελματικό συνδικαλισμό (ήταν πρόεδρος του Συλλόγου Εκδοτών Επιστημονικού Bιβλίoυ) και διετέλεσε, επίσης, πρόεδρος και μέλος Δ.Σ. πολλών Κινήσεων Πολιτών: Παρέμβαση, Κέντρο Νέας Πολιτικής - Παύλος Μπακογιάννης (ΚΕΝΕΠ). Αρθρογράφησε, επίσης, σε πολλά έντυπα όπως ο «Οικονομικός Ταχυδρόμος». Από το 2004 τη θέση του προέδρου στην εταιρία ανέλαβε ο γιος του, Αλέξανδρος Αργύρης Παπαζήσης.
Δήλωση Ν. Κακλαμάνη
«Πέρα από κλειδί στον κόσμο του πνεύματος, το βιβλίο ήταν για το Βίκτωρα Παπαζήση όχημα αντίστασης και σύμβολο ορθολογισμού ενάντια σε κάθε είδους τυραννία. Η φυλάκιση και οι βασανισμοί που υπέστη την περίοδο της Δικτατορίας δεν έκαμψαν τη μαχητική του προσωπικότητα, το ελεύθερο πνεύμα του και την ενεργητική του στάση προς υπεράσπιση της ελευθερογνωμίας και ελευθεροτυπίας. Όλα αυτά, μαζί με τους τίτλους των βιβλίων που εξέδωσε, αποτελούν την πνευματική του παρακαταθήκη και καθιστούν το πέρασμά του απ’ την ζωή, έμπνευση για τις επόμενες γενιές. Αντίο Βίκτωρα».
