Η μικροκαμωμένη εισαγγελέας Μαρία Ζοζέ Μοργκάντο μόλις που διακρίνεται πίσω από στοίβες φακέλων πάνω στο γραφείο της. Χρόνια τώρα αγωνίζεται κατά της διαφθοράς στην Πορτογαλία, διευθύνει μάλιστα ένα δικό της τμήμα πάταξης της διαφθοράς. «Θα χαιρόμουνα, αν άλλαζε κάτι. Αλλά έχω της αμφιβολίες μου. Δεν βλέπω καμία ένδειξη. Η σάρξ, βλέπετε, είναι αδύναμη, οι άνθρωποι δεν είναι άγιοι. Επίσης, κανένας δεν φοβάται ότι θα τιμωρηθεί. Μήπως τιμωρήθηκε μέχρι τώρα κανένας για διαφθορά;»

Η Μοργκάντο αναφέρει δημάρχους που διατηρούν «μαύρα ταμεία» ή έκαναν χρυσές δουλειές με παράνομες αγοραπωλησίες ακινήτων και υψηλά ιστάμενους παράγοντες ποδοσφαιρικών ομάδων που εξαγοράζουν ξεδιάντροπα διαιτητές.

Η διαφθορά ανήκει στην καθημερινότητα της Πορτογαλίας επιβεβαιώνει και ο Πένδρο Μπασελάρ Βασκονσέλος, καθηγητής συνταγματικού δικαίου στη Μπράγκα. «Η Πορτογαλία είναι βαθύτατα διεφθαρμένη, με την πλήρη έννοια της λέξης. Σε βαθμό μάλιστα που ο όρος μας ξενίζει. Διότι ορίζουμε αυτό που οι εξελιγμένες κοινωνίες ονομάζουν διαφθορά με αρχαίες πρακτικές, που δεν έχουν σχέση με ένα σύγχρονο κράτος».

Ο συνταγματολόγος επισημαίνει ότι «δεν υπάρχει η συνείδηση της παραβατικότητας», θεωρείται «αυτονόητο» ο αστυνομικός της τροχαίας να σβήνει το πρόστιμο ενός φίλου ή ο πρόεδρος μιας ποδοσφαιρικής ομάδας να κυκλοφορεί με πανάκριβα αυτοκίνητα και ταυτόχρονα να δηλώνει ατιμωρητί ότι δεν πληρώνει φόρους.

Για να μη μιλήσουμε για τους γιατρούς που επειδή ο κατάλογος για τις εγχειρήσεις είναι μακρύς, προτείνουν στους ασθενείς το γνωστό «φακελάκι». Η τους τεχνικούς, υδραυλικούς, μαραγκούς, που δουλεύουν μόνον εάν ευθύς εξ αρχής τους υποσχεθείς ότι δεν χρειάζεσαι απόδειξη.

Στον κατάλογο της Transparency International για τη διαφθορά η Πορτογαλία το 2008 κατείχε την 32η θέση, χειρότερη από το Κατάρ ή τη Χιλή.

Deutsche Welle